in AZL weinig kans Computervirus krijgt Toch bedrijfsreportages op televisie actief in vrije tijd Lezers Schrijven ZIS-systeem heeft aantal beveiligingen Burgerlijke Stand Basisscholen willen meer uren logopedie Vervuiling Vervuiling (2) Vervuiling (3) Na mislukken eerder project Omroep Rijnland: Jubileumboek van Kooyker Samenwerking universiteit met vier andere instellingen Kritiek SP op waarborgsom 'Groenhoven' LEIDEN - Computervirus sen, inbraken in het sys teem, opgeblazen 'harde schijven' van personal com puters, een zichzelf ko piërend geheugen. Voor de beheerders van computer systemen zijn dit rampen die hen in hun ergste nacht merrie teisteren. En soms komt die nare droom ook uit. door Annemiek Ruygrok Zo werd onlangs de Belgische re gering opgeschrikt door zo'n inbre ker, die geheime briefwisselingen kon oproepen. Premier Martens stond - terecht - op tilt. En vlak vóór de presidentsverkiezingen brak in alle IBM-computers in de VS een virus uit, veroorzaakt door de zoon van nota bene een com puterveiligheidsexpert. Het virus greep zodanig om zich heen dat sommigen zelfs twijfelden aan de betrouwbaarheid van de com puteruitslagen van die verkiezin gen. Ook in Leiden en omgeving wor den bezitters van bepaalde compu tersystemen niet gespaard. Ook hier waart een virus rond, dat hele programma's om zeep helpt, waar door de één een half jaar voor niets aan zijn scriptie heeft zitten wer ken en de ander zijn hele boek houdsysteem naar de knoppen ziet gaan. Toegegeven, in dit geval is het virus vermoedelijk ontstaan door het illegaal kopiëren van pro gramma's. Maar niettemin bestaat er bij beheerders van uitgebreide systemen een gerechtvaardigde angst dat een of andere grappen maker zijn eigen gëinfecteerde schijf in hun personal computer zal stoppen, waardoor het hele sys teem in het ongerede geraakt. Braakveilig Jaap Suir en Erik Flikkenschild van het Ziekenhuis Informatie Systeem (ZIS) van het Academisch Ziekenhuis liggen niet wakker van alle plagen die hun systeem kun nen treffen. "Wij pretenderen be hoorlijk braakveilig te zijn". De toegang voor indringers van bui tenaf is alleen via de telefoon mo gelijk. En alleen al daarin zit een aantal 'aardige beveiligingen'. "Wie toegang zoekt en al zou weten hoe binnen te komen, moet een gel dige toegangscode hebben. Inbre kers proberen steeds een andere code tot ze raak schieten. Maar bij het ZIS is het net als met die fabel van de koning en het schaakbord. Die wilde op het eerste veld één graankorrel hebben, op het tweede veld twee, op het derde veld vier, enzovoort. Tot alle 64 velden vol zouden ziin. Maar toen was er al in het hele land geen graan genoeg. Dat is het leuke van de macht twee: wie een misse code opgeeft, krijgt één seconde de tijd om een andere in te tikken. Is die verkeerd, dan duurt het twee seconden, vier se conden enzovoort voor de volgen de kan worden opgegeven. De in breker in ons systeem zou op den duur uren moeten wachten tot de volgende code kan worden ingetikt. Dan vergaat hem wel de lust". Leids ontwerp Het ZIS is ontwikkeld door de Leidse hoogleraar medische infor matica, prof. Bakker. Al in 1972 is hij er in Leiden mee begonnen als experiment 'op ware schaal'. Nu bevat het systeem, bestaande uit slechts één databank waarop 1000 terminals zijn aangesloten, een on voorstelbare hoeveelheid gege vens: alle informatie over de hon derdduizenden patiënten die in de loop der jaren in het AZL zijn be handeld, maar ook het salarispro gramma van het personeel, de ma gazijnlijsten van laboratoria, admi nistratie en apotheek, de dieetkeu- ken en de medicatie van patiënten. En dat is nog maar een kleine greep. Sinds 1972 zijn alle academische ziekenhuizen in Nederland, op Nijmegen na, en een groot deel van de algemene ziekenhuizen op het ZIS-systeem overgegaan. Eender de van alle Nederlandse zieken huisbedden heeft nu dit uit Leiden geïmporteerde registratiesysteem. Dat betekent overigens niet dat alle 'ZlS-ziekenhuizen' eikaars ge gevens ook kunnen uitwisselen. Dat heeft te maken met organisato rische, maar vooral ook met priva- cy-factoren. "Het zou natuurlijk wel gemakkelijk zijn om van ie mand die al in het AZL als patiënt staat geregistreerd en die iets in Groningen overkomt met één druk op de knop al diens patiëntgege vens op te roepen. Maar dat zou de privacy van de patiënt toch te zeer in gevaar brengen. Een collegiaal telefoontje van Groningen naar Leiden zou in dit geval ook tame lijk snel kunnen werken". Het ZIS is dubbel beveiligd. Er is een reservesysteem en om hele maal zeker te zijn is er ook nog de 'Mobuc', de 'mobiele back-up com puter' die in een grote truck op het AZL-terrein staat opgesteld. De Mobuc is waar ook in het land di rect inzetbaar. Wanneer in Maast richt de hele boel uitvalt, is Mobuc snel ter plaatse om het zaakje over te riemen. "Het is nog nooit ge beurd, gelukkig. Maar het kan. In zijn gewone doen bewijst de Mo buc al goede diensten bij bijvoor beeld de reorganisatie van compu tersystemen en demonstraties". Schakel Maar hoe goed beveiligd het ZIS ook is, de zwakste schakel, geven Suir en Flikkenschild toe, is de menselijke factor. Een nalatigheid van iemand die iets laat slingeren of een deur niet goed afsluit, kan het voor kwaadwillenden gemak kelijker maken. Toch blijven zij er van overtuigd dat het inbrengen van een virus een onmogelijkheid is. "Maar door ons ontmoedigings beleid is het wel mogelijk dat een inbreker last bezorgt doordat hij de lijn bezet houdt. En dat kan ook vervelend zijn". De grote kracht van het ZIS, vin den beide deskundigen, is de onbe kendheid ervan. "Dat virus in de VS infecteerde alle IBM-compu ters. Dat is daarin ook gemakkelijk te verspreiden, omdat er zoveel ge gevens over bekend zijn. Over de hele wereld. Bij ons is dat niet het geval. Het is een specifiek compu tersysteem met een groot aantal beveiligingen. Absolute veiligheid is nooit voor 100 procent te verkrij gen, maar er zit een groot aantal waarborgen in". Als voorbeeld noemen zij de arts die hulp van een collega over een bepaalde patiënt inroept. "Alle art sen mogen alle medisch relevante gegevens van hun eigen patiënt zien. Maar in dit geval moet die col lega eerst een noodprocedure in werking zetten. Ook moet hij de re den intikken waarom hij de gege vens wil hebben van een patiënt die niet de zijne is. Die reden wordt geregistreerd, is dus controleer baar. Pas daarna krijgt hij de gege vens ook daadwerkelijk te zien". Het streven naar een perfecte be veiliging van computersystemen loopt eigenlijk nooit ten einde. Zou de 100 procent zijn bereikt, dan wil de systeembeheerder eigenlijk de 101 procent zien te halen. Toch vin den Flikkenschild en Suir dat men ook wel eens te ver kan gaan. "Be veiliging moet je ook niet overdrij ven. Maar al al gaat er hier een trein dwars door het gebouw heen, en dat is hier zo dicht bij het station niet eens onmogelijk, dan kunnen we toch nog doordraaien. Want het duplicaat van het hele systeem wordt elders bewaard. Waar het ons om gaat is vooral de kwaliteit van de gegevens. En dat we bereik baar zijn. Dat is een permanente aangelegenheid". LEIDEN - Geboren: Emilie Maria Sophia d.v. H.H.C. Visser en G. Jongejan, Ferry Willem Andreas z.v. W.C.A. van Leeuwen en M.C- •P.E. Scholtes, Albertha Anna d.v. D.J.A. van Egmond en A.A. Ooms, Theodoor Ignace Jo seph z.v. IJ. Laarhoven en M.A.A. Griinde- mann, Bianca d.v. R. Leupe en I. Kuivenho- ven, Mehdi z.v. B. Boutahri en M. Amia, Deni- ce Jacoba d.v. J. van Gent en M. Nieuwenho- ven, Jeroen Christiaan Alexander z.v. P. de Jong en P.P. van der Geer, Casper Merijn z.v. H. Meester en J.M. van Es, Jantine d.v. J. Ou wehand en T.A. Varkevisser, Gjalt Jacco, z.v. P.C. Hooijkamp en A. Tybout, Petrus Adrianus Gerardus z.v. A.F. de Jong en M.T. van Oos ten, Emmie Michelle Maria, d.v. G.M.C. Jans sen en I.J.M. Megens. reportages worden gebruikt voor de aanschaf van apparatuur voor het maken van televisieprogram ma's. Nu nog zendt Rijnland een maal in de drie weken uit. Het is de bedoeling dat de frequentie van de programma's groter wordt: in 1989 een keer in de twee weken en in 1990 een wekelijkse uitzending. Bestuurslid J. den Hartog kon digde aan dat de tv-uitzendingen van Rijnland door 100.000 mensen worden bekeken. Deze cijfers zijn afkomstig van de stichting Kiosk. Deze stichting levert programma's van niet-commerciële instellingen, die al enkele malen door Rijnland zijn uitgezonden. Voorzitter J. van Leeuwen plaatste overigens vraagtekens bij de door Kiosk gepresenteerde cij fers. Hij stelde dat Kiosk belang heeft bij hoge kijkcijfers. Van Leeuwen dacht dat de twee uitzen dingen van Rijnland op zaterdag en zondag samen wel 100.000 kij kers zouden trekken. Op verzoek van de leden gaat het dagelijks bestuur van Rijnland zich buigen over de vraag op de omroep in het vervolg niet de uit zendingen van Radio West gaat doorgeven. Nu zenden beide instel lingen op twee verschillende fre quenties uit. Volgens de leden is het logischer als twee regionale omroepen op dezelfde frequentie te beluisteren zijn. De mededelingen van de ge meente Leiden worden met ingang van 1 januari niet meer iedere zon- Diwali-viering De Stichting Surinamers Leiden houdt vrijdag 18 november een zogenaamde Diwali-viering in de aula van de openba re school 'De Merenwijk' aan het Val kenpad. Dit hindoestaans lichtfeest is voor iedereen toegankelijk. Het feest be gint om 19.30 uur. Er wordt een vrijwilli ge bijdrage gevraagd om de kosten te dekken. LEIDEN Zevenentwintig scho len voor basisonderwijs in Leiden hebben de gemeenteraad in een ge zamenlijke open brief gevraagd om een uitbreiding van het aantal uren logopedie. Volgens de scholen is het huidige aantal uren veel te ge ring, op welk feit zij de gemeente raad overigens al vaker hebben ge wezen. Hoe urgent meer uren logopedie zijn, is volgens de scholen onlangs nog eens onderstreept door de uit komsten van een enquête die het Leids 'Ouderkomitee tegen Bezui nigingen op het Onderwijs' heeft gehouden. Gebleken is dat. van de 19 basisscholen die aan de enquête meededen, 15 behoefte hebben aan (veel) meer uren logopedie. Voor die 19 scholen geldt nu een aantal van 29 uren, terwijl er minimaal 74 nodig worden geacht. Dat is dus 2,5 keer zoveel. "Onze door de onderwijs-prak- tijk van alledag gevormde ervaring is dat logopedie een onmisbare rol vervult, die van niet te onderschat ten belang is voor het persoonlijk en maatschappelijk fucntioneren van vele kinderen nu en in haar- /hun verdere leven", zo schrijven de scholen in hun brief. De ge meenteraad wordt gevraagd bij de behandeling van de begroting uit breiding van het aantal uren logo pedie mogelijk te maken. De computerafdeling van het AZL. Volgens deskundigen is het ZIS-systeem voldoende beveiligd tegen inbrekers. (foto Jan Holvast) Sommige dingen zijn van alle tij den. Dus ook plannetjes van de gemeente om de stad schoner te krijgen. De nota 'Schone Stad', die PvdA wethouder Van der Molen een paar dagen geleden lanceerde, lijkt een prachtige aanzet om Leiden een beetje op te kalefateren, maar in feite is er niets nieuws onder de zon. Sla het Leidsch Dagblad van 20 november 1963 er maar op na. Daarin staat een paginagroot ar tikel met als kop: Vervuiling van de stad krijgt het karakter'van een probleem. "Tot ons leedwe zen moeten wij vaststellen, dat steeds meer vuil in de grachten en op de openbare weg wordt ge deponeerd", zo begon het artikel van 25 jaar geleden. Ook aan acties van de overheid was in die tijd geen gebrek. Uit het artikel van toen blijkt dat ook destijds prachtige slogans voor schoonmaakacties werden ver zonnen. Wat dacht je van 'Opge ruimd Staat Netjes' en 'Houd Uw Stoep Schoon'. Welk een creati viteit! Maar zo goed als 25 jaar later - minus vier dagen - gaat het ge meentebestuur het wederom proberen. Weliswaar gebeurt dat nu niet meer alleen door wat goe de wil bij de bevolking te kwe ken, maar ook door een bedrag van vier ton op tafel te leggen. Het is het gemeentebestuur deze keer dus ernst. Of- daarmee de mentaliteit van de Leidse bur gers kan worden veranderd, is nog maar de vraag. De directeur van de Gemeentelij ke Reinigings- en Ontsmettings- dienst - zoals dat destijds nog heette - H. Hoorn kon daarover meepraten. Volgens hem werd de vervuiling onder meer veroor zaakt door een mentaliteitsver andering die zich na de oorlog manifesteerde. "In Zwitserland zal iedere burger u op de schou der tikken wanneer u op straat een leeg luciferdoosje weggooit. Hier in Holland gelooft men het wel", zo zei de toenmalige direc teur. Hij wist zelfs nog sterkere staaltjes te vertellen. "Eens belde een mevrouw mij op om te zeg gen dat de rioolkolk voor haar huis nodig schoongemaakt moest worden, want haar dienst bode kon het huisvuil niet meer kwijt". We mogen aannemen dat de dienstbodes zo langzamer hand zijn verdwenen, maar ver der kunnen we er ons nog hele maal in herkennen. Een andere zaak die nog niet is veranderd, is de baldadigheid van de jeugd. Zo weet Hoorn te vertellen van belhamels die pa pierbakken vernielen. "Sommi ge bakken worden zelfs van de lantaarnpalen afgerukt, ook in de zogenaamde nette buurten. Twee mooie papierbakken die nog niet zo lang geleden op de Steenstraat te vinden waren, lig gen nu in het GalgewaT;er", ver telde Hoorn. Het was me toch wat in 1963. Wie wilde ook al weer volhouden dat het vroeger zoveel beter was? Waarin de huidige situatie wel verschilt met die van 25 jaar gele den is het soort vervuiling. Het blijkt toen de gewoonste zaak van de wereld te zijn geweest om gebruikt meubilair domweg in de gracht te mikken. De gracht was een ideale vuilnisemmer, waarvan het deksel vanzelf sloot. Afgezien van wat Fietsen komt dit soort vuil nu wel op de juiste plaats terecht: bij het grofvuil. Nee, het zijn nu honden die het ons zo lastig maken. Althans, de uitwerpselen van die dieren. Je kunt geen stap meer buiten de deur zetten of je schoen zit onder de derrie. Stoute hondeneigena ren moeten straks zelf de bolus sen van hun lieve dieren oprui men. Zo niet, dan worden ze als het goed is bestraft met een paar tientjes boete. Daarnaast komen er in de stad hussen. Jawel: hus- sen. Dat is de afkorting voor hon- denuitlaatstrook. Wat je je wel kunt afvragen is waar die honden hun drollen vroeger lieten. Toen waren er toch ook honden. Een mogelijke Kinderen moeten op de Burcht- heuvel plaats maken voor honden. Dat vinden tenminste 30 hondebe- zitters uit de Leidse binnenstad, die zelfs een brief met die inhoud naar B en W hebben gestuurd. Honden moeten vrijuit kunnen poepen op de Burchtheuvel en kin deren die in de rotzooi uitglijden moeten maar naar de Stevenshof verhuizen, schrijven de dieren vrienden. De binnenstad is volgens hen namelijk niet geschikt voor kinderen. En wèl voor honden, na tuurlijk, of moet dat in elk geval snel worden, want als eenzame bin nenstad-bewoner kunnen ze niet zonder hond. Aan duidelijkheid laat het ver haal niets te wensen over. Of toch? Hoe zit het met al die volwassenen die in de stront van uw beesten uit glijden wanneer ze de Burchtheu vel willen bezoeken? Ook maar naar de Stevenshof? En hoe zit het met die mensen die op een zomerse dag wel eens in een stukje gras zouden willen zit ten? Die moeten natuurlijk ook plaats maken voor uw hond, want anders zou de eenzaamheid rap om zich heen slaan in de Leidse bin nenstad. Als we nu eens van de Burcht heuvel een plaats konden maken waar jong en oud elkaar kunnen ontmoeten, dan begrijpen mis schien zelfs de 30 Boze Hondebe- zitters dat mensen zo gek nog niet zijn. Ook niet als ze klein zijn. Een gedeelte van de Burchtheu vel bestemmen voor mensen die niet van hondestront houden is dan misschien zelfs voor hen een aanvaardbaar idee. Jos Lammers, Nieuwe Rijn 29, Leiden. Vier medewerkers van de gemeentereiniging die met pikhaken een geheel ameubelement opvissen uit het water van de nog niet gedempte Langegracht. Een foto uit 1961. (foto n. van der Horst) verklaring is dat de huidige huis vrienden aanzienlijk beter te eten krijgen. Wellicht waren hon den ook beter opgevoed en de den ze de behoefte in de goot. Meest waarschijnlijke verklaring is echter dat het aantal drama tisch is toegenomen. Nu worden De Burcht en het Van der Werfpark hondevrij ge maakt door daar omheen hekken neer te zetten en bij de ingangen hondenroosters te plaatsen. De honden gaan dus plaats maken voor spelende kinderen. Een ander vuil waarmee het college nu de strijd aanbindt is graffiti, het onderklierderen van muren, rolluiken, viaducten en noem maar op. Nu komen op overheidsgebouwen bescher mende lagen, zodat de verf weer gemakkelijk kan worden verwij derd. In de jaren zestig kreeg je als kind al een standje wanneer je met krijtjes op de stoep in de weer was. De zinken vuilnisemmers zijn nu verdwenen, de grachten zijn schoner geworden, het ophalen van grofvuil is goed geregeld, maar desondanks blijven we on tevreden over de mate van ver vuiling. Zou dat de Hollandse properheid niet zijn: schoon, schoner, schoonst? LEIDEN Omroep Rijnland wil na 1 januari 1989 weer beginnen met het uitzenden van bedrijfsre portages. De omroep heeft een twintigtal bedrijven in de regio be naderd voor zo'n uitzending. Rijn land krijgt daarbij de steun van een comité van aanbeveling waarin burgemeesters van negen regiona le gemeenten zitting hebben. Be halve een reportage over de betref fende onderneming vermeldt de omroep de naam van de firma ook op de aftiteling van sport- en cul tuurprogramma's. Voorzitter J. van Leeuwen gaf gisteravond tijdens de ledenverga dering van de Omroep Rijnland toe dat de uitzendingen al snel op ge spannen voet staan met de Media wet. "Je mag bijvoorbeeld geen re portage maken over Heineken, maar wel over het brouwen van bier". Van Leeuwen benadrukte dat Omroep Rijnland de bepalin gen van de Mediawet wil naleven. De opbrengsten van de bedrijfs- dagochtend via Rijnland uitgezon den. Volgens de gemeente zijn de uitzendingen niet effectief. Wel is de gemeente inmiddels begonnen met het geven van informatie van de Infokrant van Omroep Rijnland. Kabelkrant Voorzitter Van Leeuwen stelde verder dat hij van de huidige zend tijdverdeling tussen de Infokrant van de omroep en de kabelkrant van het Leidsch Dagblad af wil. Hij zei per I januari 1990 dan loopt de huidige overeenkomst af een andere verdeling te bepleiten. Hij vindt het jammer dat de uitzendin gen van de Infokrant parallel lopen met de uitzending van de Neder landse televisiezenders. Van Leeu wen zou er de voorkeur aan geven indien de Infokrant al met ingang van vijf uur 's middags werd uitge zonden. Verder stelde Van Leeuwen aan de voorzitter van de gemeenschap pelijke regeling antenne- en ener gievoorziening Leiden en omstre ken, de Leidse wethouder Fase, verzocht te hebben om al op 1 janu ari 1989 de Infokrant twee uur lan ger te mogen uitzenden. Nu Sijt- hoff-pers geen gebruik maakt van het recht om dagelijks twee uur een kabelkrant uit te zenden, wordt die tijd gevuld door het Leidsch Dagblad. Van Leeuwen vindt dat in 1989 Omroep Rijnland recht heeft die twee extra uur per dag. LEIDEN Burgemeester C. Goe- koop overhandigt maandag 21 no vember om 18.00 ur het eerste exemplaar van het jubileumboek van Boekhandel Kooyker. Het eer ste exemplaar wordt aangeboden aan de achter-kleindochter van de oprichter van de Firma. De uitrei king vormt de afsluiting van de ju bileum-activiteiten rond het 125-ja- rig bestaan van de Leidse boekhan del en vindt plaats in de winkel aan de Breestraat 93. Tijdens de bijeenkomst zal Fj. Arkennau een cheque overhandi gen ter waarde van ruim driedui zend gulden aan de organisatie 'Artsen zonder grenzen'. Het geld bedrag werd bijeengebracht door relaties en vrienden van de Firma Kooyker ten tijde van de opening van de nieuwe winkel aan de Bree straat. In het jubileumboek, dat de titel draagt 'Met Verschuldigde Ach ting', wordt de geschiedenis van de jubilerende boekhandel beschre ven door H. Broekhuis. Naast deze geschiedschrijving treft de lezer bijdragen van onder anderen A. Querido, W.F. Hermans, J. Black- well en A. Korteweg. Het boek telt 184 pagina's, is gebonden in linnen en rijkelijk voorzien van foto's en illustraties. Slechts de helft van de 1000 exemplaren is tegen kostprijs - 50 gulden - verkrijgbaar in de han del. LEIDEN De rijksuniversiteit Leiden gaat vanaf 1 janauari 1989 samenwerken met vier 'para-uni versitaire' instellingen. Dat zijn de stichting Instituut voor Nederland se Lexicologie, de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, Het Nederlands Instituut voor het Na bije Oosten en het Nederlands His torisch Archeologisch Instituut. Doel van de samenwerking is om de wetenschapsbeoefening beter tot zijn recht te laten komen en de versnippering in het aantal weten schappelijke instuten tegen te gaan. Een en ander moet, in elk ge val op financieel gebied, op 1 janu ari 1989 zijn beslag krijgen. Minister Deetman heeft de we tenschappelijke instellingen in het land die niet bij een universiteit zijn ondergebracht, enkele jaren geleden laten weten dat zij zullen moeten gaan samenwerken met een koninklijke academie, een ne- derlandse wetenschappelijke orga nisatie of een universiteit. De stich ting Instituut voor Nederlandse Lexicologie had, vertelt algemeen wetenschappelijk directeur P.G.J. van Sterkenburg, de keuze ge maakt voor de Nederlandse Taal unie. "Daar had de minister begrip voor, maar volgens hem is dat een politiek orgaan en kan daarom niet wetenschappelijk toetsen. Daarna hebben we voor de rijksuniversi teit Leiden gekozen. Aan beide zij den bestaat grote bereidheid tot sa menwerking en de onderhandelin gen over een concept-overeen komst zijn in een vergevorderd sta dium". Voor de betreffende instellingen verandert er intern niet veel. Ze blijven zelfstandig en ook het per soneel wordt niet overgeheveld naar de universiteit. Volgens Van Sterkenburg is het grootste ver schil dat de subsidie straks op een andere manier binnenkomt. Volgens Van Sterkenburg kan de samenwerking de wetenschap pelijke kwaliteit zeker verhogen. Een voorbeeld: "Over ongeveer tien jaar zal het Woordenboek der Nederlandse Taal klaar zijn en dan moet een afweging worden ge maakt waar vervolgens in wordt geïnvesteerd. In een 16de eeuws of bij voorbeeld een 19de eeuws Ne derlands woordenboek? Door sa menwerking met de universiteit komen we te weten voor welk van die twee er in de wetenschappelij ke wereld een groter draagvlak is". LEIDEN - Het raadslid C. Vergeer van de Socialistische Partij heeft het bestuur van het verzorgings huis Groenhoven verzocht de waarborgsom van 650 gulden die van de bewoners moeten betalen terug te geven. Het raadslid wijst er in een brief aan het bestuur op dat diverse verhuurorganisaties de waarborgsom hebben afge- schaftm, terwijl ook de kanton rechter in een aantal gevallen heeft uitgesproken dat ten onrechte een waarborgsom aan de huurders werd gevraagd. "De huurders van Groenhoven zijn vooral ouderen. Als de waar borgsom wordt terugbetaald bij de beëindiging van de huur, betekent dit vaak bij het overlijden of bij de overgang naar een verpleeghuis. Dan heb je niet zoveel meer aan je geld", aldus Vergeer. Bij het ver zoek zijn 33 handtekeningen van bewoners gevoegd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1988 | | pagina 15