Charles: al 40 jaar wachtkamer Op zoek naar de waarheid van Moerman Achtergrond 'Eeuwige' kroonprins geliefd object Britse roddelpers Van den Broek tot kerkluchtvaartverdrag blijft LONDEN - Wanneer zal Charles Windsor. Prins van Wales, de troon van het Verenigd Koninkrijk bestijgen? Over deze vraag wordt hier weer uitvoerig gedebatteerd nu de Britse kroonprins gisteren veertig jaar is geworden en begint aan de middelbare leeftijd. door Haye Thomas Iedereen weet dat Koningin Eli zabeth alleen om wille van haar zoon geen afstand zal doen van de troon, uit vrees dat een derge lijke stap de mystiek van de mo narchie zal ondermijnen. En mis schien wel daarom telkens weer opnieuw het speculeren of en wanneer het er van zal komen. Want ervan uitgaande dat zijn moeder een onaantastbare posi tie inneemt en boven alle regels van de persoonlijke aandacht is verheven, geldt de nu al jaren wachtende kroonprins als de meest intrigerende figuur in de Britse koninklijke familie. Er zijn er die de Britse monar chie aan het einde van de twin tigste eeuw zien als een monu mentale absurditeit, verankerd in een instituut van stoffige tra dities, dat de toneelschrijver John Osborne eens omschreef als een 'gouden vulling in een mondvol tandbederf. In ieder geval is hun aantal beperkt. De meeste Britten, zo lijkt het, staan positief tegenover het Konink lijk Huis. Met als gevolg een mas sale belangstelling waarop de pers in al zijn geledingen gretig inhaakt. Er gaat bijna geen dag voorbij, of de koninklijke familie haalt de voorpagina's van de kranten. Va riërend in omvang en aanpak, al naar gelang de aard van de krant en vooral het zondagsblad. Kop loper in de niet aflatende bericht geving is zonder enige twijfel kroonprins Charles, die zijn moe der, vader, broers, zus en aange trouwde prinsessen ver in de schaduw stelt als het gaat om de belangstelling van de pers. De Prins van Wales toont zijn nieuwe marine-uniform. Hoewel hij onder moeders plak zou zittenpromoveerde Charles ter gelegenheid van zijn 40ste verjaardag tot kapitein bij de Koninklijke Marine. (foto EPA) Huwelijk onderhand niemand die zal durven beweren dat hij daar voor geen zware prijs heeft moe ten betalen. Vaak is hij tot in het belachelijke afgeschilderd als een eenzame ploeteraar, op zoek naar de zin van het leven in zijn kooi vol hiërarchische verplich tingen, zonder dat er uitzicht is op een spoedige vervulling van zijn grote ideaal: zijn moeder op te volgen ais koning van Groot- Bnttannië. Hoe vaak heeft hij niet moeten lezen dat zijn huwelijk naar de knoppen is. Dat hij prinses Dia na en zijn zonen William en Har ry wekenlang moedwillig in de steek heeft gelaten, omdat hij het thuis gewoon niet meer uit kon houden. In grote opmaak meld de The Sunday Times onlangs dat prins Charles zijn droom- bruid Diana van zeven jaar gele den niet meer begrijpt en naar het schijnt ook niet veel meer om haar geeft. Als onderdeel van een twee pa gina's lang artikel van Anthony Holden, die tien jaar geleden een biografie van de kroonprins heeft geschreven. Aan de hand van slechts één achtergrondge- sprek met hem. De twee pagina's in The Sunday Times waren een uittreksel van het nieuwe boek dat Anthony Holden aan de prins heeft gewijd. Met name aan zijn huwelijk met prinses Diana, dat zeven jaar geleden als een sprookje begon op het altaar van de St Paul's Cathedral en nu vol gens Anthony Holden een diep tepunt heeft bereikt met grote ir ritaties over en weer. Holden schrijft dat Charles in het begin zeer gelukkig was met zijn negentienjarige liefde. Voor al ook omdat zij met haar eigen jeugdige charme de gebruikelij ke aandacht van hem afleidde en zelf steeds meer belangstelling trok. Zozeer zelfs, dat de prins tenslotte geirriteerd raakte over de openlijke teleurstelling van het publiek telkens als hij zich zonder de prinses presenteerde. Disco-uitjes Volgens Holden is het toen be gonnen met de vervreemding tussen beiden. De verveling van Diana bij de vaste plichtplegin gen als lid van de koninklijke fa milie. Haar voorkeur voor dure kleding, nachtelijke disco-uitjes met leden van de internationale jet-set en vrolijke zonvakanties, in plaats van opgelegde saaie fa- milietripjes naar het regenachti ge Schotland. Prins Charles, zo beweert Anthony Holden zonder blikken of blozen, wist tevoren dat prin ses Diana haar intellectuele be perkingen had. En hij ziet ook het verschil in opleiding en ont wikkeling als een belangrijke re den waarom de relatie tussen beiden zo nadrukkelijk is be koeld. Inmiddels is Holdens nieuwe boek: 'Charles; a Biography' via de uittreksels al weer flink afge kraakt. En wordt o.a. beweerd Ook lady Diana moet het ontgelden in de roddelpers. Haar voorkeur voor dure kleding, nachtelijke disco-uitjes met de jet-set en vrolijke zonvakanties zouden oorzaak zijn van een verwijdering tussen haar zn de onberispelijke Charles. (foto ap> dat Holden de ingrediënten er voor heeft gepikt uit de stroom van wilde verhalen die de vele Britse sensatiebladen schijnbaar moeiteloos blijven leveren over de kroonprins in de benauwde wachtkamer van zijn bestaan. Verhalen over de bespannen ver houdingen met zijn vader, prins Philip, die zou vinden dat Char les lang niet altijd aan zijn ver plichtingen voldoet. Over de Koningin die haar ge liefde zoon zou bemoederen. Over zijn nieuwste huwelijkscri sis, zo gauw hij langer dan een paar dagen van huis is en niet in het kader van officiële verplich tingen. Telkens weer achter volgd door de mannen en vrou wen met de fotocamera's, hier genaamd 'the Rat Pack', die hem elke keer opnieuw meedogen loos op de hielen zitten in de vas te wetenschap dat een onthullen de plaat van Charles of zijn gezin onmiddellijk minstens tussen de 150 en 200.000 gulden op de we reldmarkt betaalt. Volgens de onbegrensde mogelijkheden van het roddelcircuit. De prins met zijn altijd onberis pelijke presentatie, zijn scherpe reactie en goed gevoel voor hu mor, staat daar natuurlijk boven. Zoals dat ook geldt voor zijn in tensieve kruistocht tegen het groeiende verval en de armoede in de Britse binnensteden. En zijn onverbloemde kritiek op wat hij bewchouwt als de 'karbon kels' van de moderne architec tuur. Ook met dit laatste heeft hij de voorpagina's gehaald. Met alle bewondering, steun en respect in de opiniepeilingen onder het pu bliek. Misschien is het waar dat hij, getrouwd en met twee kinderen, nog steeds onder moeders plak zit. Misschien is het leeftijdsver schil met zijn wederhelft, die aanzienlijk minder opleiding heeft genoten, inderdaad een probleem. Maar de man die zo vaak als een bange, verdrietige en vooral eenzame tobber wordt omschreven, maakte beslist geen ongelukkige indruk toen wij hem van de zomer in het ka der van de William and Mary- herdenkingen voor een gesprek ontmoetten. In de tuin van zijn Londense Kensington Palace. Precies zoals we hem ons had- den voorgesteld. Het donkere haar onberispelijk geknipt, het smalle gezicht met de opmerke lijk rode wangen, het keurige donkere streepjespak en de dito conservatieve das. Vlot pratend en zeer onderhoudend. Vanuit een grote kennis van zaken. Decorum Zoals onlangs opnieuw bleek uit een BBC-documentaire over zijn stokpaardje: de architectuur. Waarvoor de kroonprins de gro tendeels zelf geschreven tekst heeft uitgesproken. De docu mentaire maakte hier diepe in druk. Zoals dat ook geldt voor zijn bezoek deze week aan Parijs. Samen met zijn gade, prinses Diana. Plaatjes vol decorum in uiterste perfectie op de televisie. Een schijn die bedriegt? De buitenwereld kan slechts gissen in de roddelsferen. Het neemt niet weg dat de meeste Britten prins Charles en prinses Diana een goed hart toedragen. Wetenschappelijk onderzoek naar niet-giftige kankertherapieën HAARLEM Zeventig artsen uit Nederland. Engeland, Belgie. Westduitsland, Zwitserland en Oostenrijk beginnen vandaag een vier jaar durend wetenschappelijk door Jan Bongers onderzoek naar de Moerman-thera pie en andere vormen van niet-gif- tige kankertherapieën. De artsen zijn het na langdurig overleg eens geworden over de onderzoeksop zet. De Haarlemse arts H. C. Moolen- burgh, die het onderzoek voor Ne derland coördineert, verwacht er veel van. Hij hoopt dat hiermee ein delijk de impasse zal worden door broken die vier jaar geleden ont stond. toen een groots wetenschap pelijk onderzoek van het ministe rie van WVC niet van de grond kwam. Het toenmalige struikel blok -onderlinge onenigheid over het protocol- is nu niet aanwezig. Alle deelnemende artsen hebben meegewerkt aan de opstelling van het onderzoeksopzet en zijn het roerend eens. Voor het protocol waarmee het ministerie van WVC in 1984 op de proppen kwam heeft Moolenburgh geen goed woord over. Het is geen wonder, zegt hij, dat er destijds vrijwel geen artsen waren die daar mee wilden werken. "Er waren maar twee groepen die onderzocht moesten worden: kankerpatiënten die al bijna op sterven lagen en pa tiënten die nog geen enkele regu liere behandeling hadden gehad. Deze laatste groep was nog niet ge opereerd en bestraald en had geen chemotherapie gehad. Deze men sen gaan nooit eerst naar ons soort artsen toe en is dus een niet-be- staande groep". Aanvulling Dat onderzoek was volgens Moolenburgh dan ook tot misluk ken gedoemd. "Ik heb sterk het ge voel dat het toenmalige protocol bedoeld was om de hele Moerman therapie de nek om te draaien", zegt hij. Het protocol dat de artsen voor 'biologische tumortherapie' nu zelf hebben gemaakt ziet er heel anders uit. Het onderzoek heeft betrekking op alle vormen van 'holistische kankertherapie'. Niet als vervan ging van operatie, bestraling of chemotherapie, maar als aanvul ling daarop. Moolenburgh: "Wij spreken liever niet van 'alternatie ve therapie', want dat zou beteke nen datje een keuze hebt. Die is er bij kanker niet. Het gaat om een aanvullende behandeling. Het is niet: of-of, maar en-en." De therapieën die bestudeerd zullen- worden zijn: de Moerman therapie en de Gersontherapie (bei de gebaseerd op een dieet in com binatie met 'aanvulpreparaten' van vitaminen, mineralen en enzy men), de therapie van Issels (het sa neren van chronische infecties in het lichaam), de therapie van Nie- per (het gebruik van speciale mine ralen en enzymen), de augusti-ver- nes therapie (metaalzouten) en de Simonton-therapie (speciale medi tatietechnieken waarmee patiën ten zich geestelijk weerbaar maken tegen de tumor). Het wordt hoog tijd, vindt Moolenburgh, dat er zo'n weten schappelijk onderzoek naar de waarde van al deze methoden komt. "Het verwijt van de ortho doxe geneeskunde dat wij over de effecten van de Moerman-therapie niets kunnen bewijzen is terecht. Wij moeten er voor zorgen, dat we straks wel bewijzen op tafel kun nen leggen." Vier jaar De zeventig artsen die aan het on derzoek meedoen, gaan eerst een jaar lang al hun kankerpatiënten beschrijven die naast de normale methoden zo'n aanvullende behan deling krijgen. Daarna worden de ze mensen drie jaar lang gevolgd. "Na vier jaar verwachten wij te kunnen zeggen, wat het resultaat is als mensen naast de orthodoxe be handeling een complementaire therapie volgen", zegt Moolen burgh. "Waar wij natuurlijk op aan sturen is dat de reguliere artsen, als die resultaten eenmaal op tafel lig gen, tot samenwerking bereid zul len zijn, bijvoorbeeld door goede controlegroepen te leveren." Moolenburgh zelf zou er niet raar van opkijken als het onderzoek zou aantonen dat aanvullende kanker therapieën inderdaad effect kun nen hebben. "Het is een heel dank bare behandeling", zegt hij. "Bij bijna iedereen blijkt de levenskwa liteit veel beter te zijn. Dat eindelo ze zieltogen dat je vroeger bij kan ker vaak zag, dat heb je nu veel minder. Mensen hebben weer ple zier in hun leven. Bovendien is er een aantal mensen dat maar blijft doorleven. Mensen van wie je denkt: tjonge, jonge, hoe is het mo gelijk? Moolenburgh: "Ik geloof dat kankerpatiënten die na een opera tie dit soort aanvullende therapie gaan volgen over het algemeen minder uitzaaiingen krijgen. Dat zou kunnen betekenen, dat deze therapieen belangrijk zijn als pre ventie. Maar geloof is niet genoeg. Ik wil harde cijfers hebben". Waarheid De zeventig artsen die het onder zoek gaan uitvoeren hebben vol gens Moolenburgh niet de bedoe ling, hun 'gelijk' aan te tonen. "Waar wij mee bezig zijn is: de waarheid boven tafel brengen. Stel dat we, in het allerergste geval, be wijzen dat het allemaal niét waar is, dan hebben we daar het publiek ook een dienst mee bewezen". Het onderzoek staat overigens los van het onderzoek, waarmee de Alkmaarse zogeheten Moerman arts J.A. Wiese aan de gang is. Dat is een kleinschalige studie, gesub- sidieérd door WVC, naar de gene zing van 150 kankerpatiënten die het Moerman-dieët hebben ge volgd. Het rapport wordt binnen kort verwacht. Wiese was een leer ling van dokter Cornelis Moerman huisarts in Vlaardingen, die in au gustus j.l. op 95-jarige leeftijd over leed. - V - *'-i» r;- t m ito fcjfeitóJSl De onlangs overleden arts Moerman aan het werk. Naar de waarde van zijn en andere biologische kanker therapieen zal de komende vier jaar we tenschappelijk onderzoek worden verricht door zeventig artsen in vier landen, (fnln npn. Het hervormde synodebe- stuur kreeg van minister Van den Broek van buitenlandse za ken bericht dat de Nederlandse regering het luchtvaartverdrag met Zuidafrika niet zal opzeg gen. Het kerkbestuur had om op zegging gevraagd omdat het een doeltreffende maatregel tegen dat land zou zijn. Bovendien zou daarmee de indruk worden weg genomen dat de Westeuropese luchtvaartmaatschappijen nu in feite profiteren van het verbod in Australië en de Verenigde Staten tot het onderhouden van een luchtverbinding met Zuidafrika. Van den Broek antwoordde het hervormd synodebestuur mede namens zijn collega Smit-Kroes van verkeer en waterstaat. De Nederlandse regering is van oordeel dat een volstrekt iso leren van Zuidafrika niet bij draagt tot wezenlijke hervormin gen in dat land. "Een algehele boycot, die de Zuidafrikaanse economie volledig zou ontwrich ten. zou de democratische maat schappij daar niet naderbij bren gen", schrijft Van den Broek. Wel verwacht de regering heil van een 'proces van dialoog en vreedzame veranderingen', on der meer door druk op de Zuid afrikaanse regering. In dat ver band noemt Van den Broek de beperkende maatregelen van de Europese Gemeenschap bij de invoer van ijzer, staal en gouden munten, maatregelen die inmid dels in de Nederlandse wetge ving zijn opgenomen. Geen uitwisseling. Het 'Centraal Weekblad' (gerefor meerd opinie- en informatieblad) wil geen artikelen uitwisselen met 'Die Kerkbode', officieel or gaan van de (blanke) Nederduits Gereformeerde Kerk in Zuidafri ka. 'Die Kerkbode' had in april vo rig jaar dr. K. Runia, hoofdredac teur van Centraal Weekblad, ge vraagd een paar keer in beide bladen artikelen te publiceren tot verbetering van de betrekkin gen tussen de Gereformeerde Kerken in Nederland en de Ne derduits Gereformeerde Kerk. Centraal Weekblad zou dan vra gen over de apartheid aan 'Die Kerkbode' kunnen voorleggen. Omgekeerd zou 'Die Kerkbode' vragen over het bijbelgezag en de houding tegenover homo seksualiteit aan Centraal Week blad kunnen stellen. De redactie van Centraal Weekblad vindt het onder de huidige omstandigheden niet verantwoord hierop in te gaan. Ze wil eerst weieens zien wat het resultaat is van een raadpleging tussen de Nederduits Gerefor meerde Kerk en haar drie vroe gere dochterkerken (kleurlin gen, zwarten en Indiërs). Die 'consultatie', waartoe de Gere formeerde Oecumenische Syno de in juni van dit jaar besloot (Harare, Zimbabwe), zou eerst vorige maand worden gehouden. Ze is uitgesteld tot begin vol gend jaar. De redactie van Cen traal Weekblad vreest dat dit weieens afstel zou kunnen wor den. 'Die Kerkbode' betreurt het besluit. "Het is droevig als ker ken met een zo lange historische verbondenheid elkaar nu ontlo pen". Overigens erkent het blad dat de Nederduits Gereformeer de Kerk zelf in het verleden ge sprek heeft afgewezen. "Maar de ze kerk is steeds meer gaan be seffen dat een kerk haar roeping niet kan vervullen door gesprek uit de weg te gaan". 'Die Kerkbo de' hoopt, dat dit besef ook nog eens tot de Gereformeerde Ker ken in Nederland en het Centraal Weekblad zal doordringen. Niet in kerk De joodse dissident Joseph Be- gun, die vorig jaar uit de Sovjetu nie naar Israël emigreerde, wei gerde gisteravond in Gorkum in de gereformeerde Johanneskerk zijn verhaal te doen. "Een ortho doxe rabbijn zou dit nooit doen. Daarom doe ik het ook niet". Zo motiveerde Begun zijn besluit. Hij maakt deze dagen een toer- nee door ons land op uitnodiging van aantal evangelische organi saties die zich verbonden voelen met gelovigen in de Sovjetunit en met Israël. De toernee is geor ganiseerd door de rubriek 'Vrije Gevangenen' van de EO-tv in sa menwerking met onder andere Christian Solidarity Internatio nal, Kruistochten, Christenen voor Israël en de Christelijke Ambassade in Jeruzalem. De weigering van Begun kwam voor de organisatoren als een 'volslagen verrassing', zo deelde H. Goudzwaard, die de avond leidde, na afloop mee. Vo rige week donderdag heeft hij wel in een kerk in Aalsmeer ge sproken. Pogingen om Begun tot andere gedachten te brengen "De kerk heeft ook een sociale functie" haalden niets uit. Op de stoep van de kerk hield hij zijn verhaal over de positie van joden in de Sovjetunie. In joode kringen wordt nogal verschillend gereageerd op de evangelische sympathie en opof feringen voor Israel. Er is waar dering, maar ook een zekere vrees dat deze christenen ten diepste de bedoeling hebben jo den te bekeren. Hervormde Kerk: beroepen te Dinteloord J. H. Schrijver Woerden, te Heerenveen (wijk Oudeschoot-Oranjewoud) kandi daat M. A. Bos Nijland. Gereformeerde Kerken: be roepen te Dieren H. Boonen Bor ne; beroepbaar mevrouw S. Ree- ders en mevrouw M. A. J. Brou wer, beiden Amsterdam. Gereformeerde Kerken Vrij gemaakt: beroepen te Ensche- de-Oost O. W. Bouwsma, laatste lijk zendingspredikant, wonend te Rijnsburg. te Haulerwijk D. J. Zandbergen. laatstelijk zen dingspredikant, wonend te Spa kenburg. Gereformeerde Gemeenten: bedankt voor Meeuwen G. Mouw Genemuiden. Moker. De radio-uitzending van Moker (Media-Overleg Ker ken in Rijnland en Bollenstreek) van donderdag 17 november van 7 uur tot half 8 is gewijd aan het kerkelijk leven in Hillegom. Ge sprek onder anderen met de voorzitter van de Raad van Ker ken, de heer J. Spanhof, en me vrouw B. Lommerse van de werkgroep 'Kerk en migranten'. Te horen op FM 105.7 en via de kabel ook op FM 88.1. Landbouw. Een studiegroep van de Raad van Kerken in Ne derland heeft een rapport ge maakt over 'Kerken en land bouw'. De groep werd een paar jaar geleden in het leven geroe pen door de afdeling 'sociale vra gen' van de raad om dit 'betrek kelijk nieuwe' terrein voor de kerken te verkennen. Een groot aantal maatschappelijke en poli tieke organisaties is gevraagd, op het rapport te reageren. Voorzit ter van de studiegroep is dr. ir. J. de Hoogh, hoogleraar landbouw politiek in Wageningen. De vermindering van de werk gelegenheid en verslechtering van de perspectieven voor agra riërs verdienen de aandacht van de kerken, zegt de studiegroep. "De kerken kunnen en willen geen concrete richtlijnen geven voor landbouwpolitiek, maar ze kunnen wel de grondslagen van het maatschappelijk bestel, ook waar het landbouw en voedsel voorziening betreft, kritisch aan de orde stellen". De makers van het rapport vra gen zich af of het 'heil' van snelle produktiviteitsstijging en econo mische ontwikkeling wel op weegt tegen het maatschappelijk 'onheil' van toenemende milieu last en ongelijkheid van inko men en overschotproduktie. Een vraagteken zetten zij bij het be leid van de overheid, "die zich weieens te veel vereenzelvigt met krachten en belangen in on ze maatschappij die op techni sche en economische vooruit gang zijn gericht". Vrouwen. Een meerderheid van de anglicanen die regelmatig naar de kerk gaan, namelijk 58 procent, is vóór toelating van vrouwen tot het priesterambt. Ruim een kwart (27 procent) is tegen. Uit het onderzoek blijkt ook, dat weinig kerkgangers de kerk zullen verlaten als zij met vrou welijke priesters te maken krij gen. Vrijwel niemand overweegt dan naar de RK Kerk te gaan. Er is weinig sympathie voor geeste lijken die uit protest tegen een dergelijk besluit hun ambt zou den neerleggen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1988 | | pagina 2