Het duizelt de kameraden aan de basis Hongarije verdeeld op weg naar de democratie Politiek Hongarije kraakt in z'n voegen. Sinds de partijconferentie in mei. toen een geslaagde paleisrevolutie een eind maakte aan het bewind van partijleider Janos Kadar en Karoly Grosz de nieuwe sterke man werd, worden de zekerheden van vroeger één voor één begraven. Wat gisteren nog onmogelijk was, is vandaag de gewoonste zaak van de wereld, zeggen zowel partijleden als dissidenten. Democratische organisaties en discussieclubs schieten als paddestoelen uit de grond, vooraanstaande politici menen dat ,,op de lange termijn" een meer-partijensysteem een einde kan maken aan het machtsmonopolie van de communistische partij en in Budapest kijkt men niet echt vreemd meer op van weer een demonstratie. door Hans Geleijnse Csaba Kiss, lid van het Democratisch Forum: "Wij willen controle uitoefe nen op de politieke macht". spreken. Dat is wat het Forum wil: con trole op de politieke macht uitoefenen". Succes Het Democratisch Forum werd vorig jaar september informeel opgericht door uit de officiële Schrijversbond gestapte kritische auteurs. Het idee van een 'vrij discussieplatform' zoals Kodolanyi het formuleert, bleek aan te slaan. Vier de bat-bijeenkomsten, steeds over andere thema's, trokken per keer ongeveer dui zend belangstellenden. Gesteund door dit succes zette het DF vorige maand de autoriteiten voor een voldongen feit. Er werd een formele op richtingsvergadering gehouden, een voorlopig statuut gepubliceerd en een voorlopig bestuur gekozen. Alles in af wachting van de parlementaire goedkeu ring van het wetsvoorstel over vergade ring- en verenigingsvrijheid. "Wij verwachten binnen drie maanden tienduizend leden te hebben", zegt Ko dolanyi vol zelfvertrouwen. En het feit dat de regering het Forum accepteert, dat DF-standpunten en verklaringen worden gepubliceerd in de pers, schrijft hij toe aan „het inzicht van de autoritei ten, dat ze ons niet kunnen isoleren". Maar daarvoor heeft het Forum wel concessies moeten doen aan de oor spronkelijke uitgangspunten. In de be ginselverklaring van augustus wordt uit drukkelijk gesteld dat het een-partijsys teem 'als realiteit' wordt geaccepteerd. Bovendien etaleert het DF zich als een 'onafhankelijke beweging', die niet in het kamp van partij en regering moet worden geplaatst, maar zich evenmin op positie wenst te noemen. Binnen de 'oude oppositie', de relatief kleine groep dissidenten die sinds jaar en dag de autoriteiten vanuit de 'onder grondse pers' met kritiek bestookt, heeft die positiebepaling van het DF tot de no dige woede-uitbarstingen geleid. "Wij, de oppositie, worden op n lijn gesteld met de partij", briest een oudgediende in de beweging over de DF-beginselverkla- ring. Scherper Maart dit jaar bundelden activisten van de verschillende samizdat-bladen (de illegale pers) zich in het 'Netwerk van Vrije Initiatieven'. Maar het Netwerk krijgt in de Hongaarse pers nauwelijks publiciteit en wordt niet voor niets door Berecz een 'organisatie van kapitalisti sche restauratie' genoemd. De eisen van het Netwerk zijn aanzien lijk scherper dan die van het Forum. Fe- renc Koszeg, redacteur van het samizdat- tijdschrift Beszelo (Spreker): "Wij zien ons zeer zeker als oppositie. Wat kan een politieke groepering in een een-partijsys- teem anders zijn? Bovendien houden wij vast aan de waarden van de revolutie van 1956: meer-partijensysteem. nationale onafhankelijkheid. In het DF-program- ma zijn dit geen doelen, maar wordt al leen hoop uitgesproken. Bovendien wil len wij nauw samenwerken met demo cratische organisaties in andere socialis tische landen, zoals Charta. Solidarnosc, de beweging voor mensenrechten in de DDR. Ook daarover blijft het Forum ui terst vaag". Koszeg en Kiss zitten echter op een lijn als het gaat om het benutten van de be wegingsvrijheid die de partij nu aan 'de anderen' toestaat. Kiss: "Zonder de oude oppositie zouden wij ons aan de zijlijn van het politieke speelveld bevinden. Nu staan we in het midden en kunnen we vanuit die positie zowel met autoriteitert als oppositie praten. En gezamenlijk met hen actie voeren, zoals bij de demonstra ties tegen de bouw van de stuwdam in Nagymaros en tegen de behandeling van de Hongaarse minderheid in Roemenie". Koszeg: "Wij zullen er aan moeten wennen niet meer in kleine kring, met al leen bekenden, te werken. Het prille plu ralisme van nu betekent een uitdaging voor ons: we zullen in competitie met an deren moeten proberen een vaste plaats te verwerven. Die bekwaamheid hebben we nog niet, want voor een samizdat-tijd- schrift werken is nog wat anders dan het woord voeren op een discussie-bijeen komst". Negatief Beiden hebben een negatief oordeel over de verschillende democratiserings- wetten die de komende twee jaar door het parlement moeten worden bekrach tigd. Koszeg: "De bepalingen in het wetsvoorstel dat het recht op vergader en verenigingsvrijheid moet vastleggen betekenen in feite een teruggang verge leken met de stalinistische wetgeving van 1948. Omdat toen niemand er vanuit ging dat naast de partij ooit andere poli tieke groeperingen zouden worden opge richt, zijn er bijvoorbeeld in de grondwet geen verbodsbepalingen opgenomen, noch regels voor registratie van zulke groeperingen vastgelegd. En dat is pre cies wat de nieuwe wetgeving wel doet". Kritiek die wordt gedeeld door Istvan Bartok van de Alliantie van Jonge De mocraten (Fidesz). "Volgens de oude wetgeving zijn we nu al legaal. In het communistisch systeem zijn wetten niet meer dan een instrument voor de macht hebbers om de samenleving te controle ren. Ik verwacht niet dat die praktijk ver andert". De Fidesz begon al in maart van dit jaar. Volgens Bartok zijn er over het hele land nu 1500 leden. "Wij worden door de autoriteiten als een regelrechte bedrei ging gezien van de Kisz, de jongerenor ganisatie van de partij. Maar wat wil je. het zijn juist de jongeren die radicaal zijn. Ze vertrouwen de politieke leiders niet, ondervinden dat het systeem niet functioneert: werkloosheid, lage lonen, woningnood, het zyn verschijnselen die vooral de jongeren treffen". Organisaties als Netwerk, Fidesz. maar ook de dit jaar opgerichte Onafhankelij ke Democratische Vakbond voor Weten schappelijke Werkers (TDDSZ) moeten voorlopig afwachten waar de tolerantie grens van partij en regering precies ligt. Zenuwachtig zijn de autoriteiten zeker. Zo leidde de geboorte van de TDDSZ (nu meer dan 1500 leden) onmiddellijk tot de oprichting van een officiële vakbond voor wetenschappers. Gekakel Onlangs werd een "linkse jongerenbe weging" opgericht, terwijl de Kisz druk doende is een overkoepelende jongeren organisatie op de been te helpen. Vanuit de partij is, kennelijk als antwoord op de activiteiten van Forum en Netwerk, het Nieuwe Maartfront, in het leven geroe pen, waarin erkende hervormers als Nyers samen met ex-partijleden willen nadenken en adviezen willen geven over modernisering van het een-partijsys teem. De activiteiten van een milieu-organi satie als de Donau-kring had de oprich ting van een officiële organisatie van milieubeschermers tot gevolg. Zo blijft voor de partij voorlopig nog een 'verwor venheid' van het Kadar-tijdperk over eind: een gekakel van jewelste zonder dat aan de machtsstructuur werkelijk iets verandert. De vraag is alleen: hoe lang nog? In het mijnwerkersdorpje Kazar in het noordoosten van Hongarije staat de klok sinds de jaren vijftig stil. Een nijvere verslaggever van het week blad Elet es Irodalom (Leven en Lite ratuur) ontdekte er onlangs dat som mige straten nog steeds de naam van in ongenade gevallen communisti sche dictators dragen. Hij bestudeer de verbijsterd het bordje Stalin- straat en hoefde niet lang te zoeken naar een straat die was vernoemd naar Stalins Hongaarse discipel Matyas Rakosi. De dorpelingen vonden het de gewoon ste zaak van de wereld: "Toen, meneer, heerste er nog orde en rust. En toen, me neer, hadden we voldoende brood op de plank". De verslaggever spoedde zich naar het kantoor van het plaatselijke par tijcomité. Daar zou men toch moeten we ten dat de namen van Stalin en Rakosi al drie decennia lang taboe zijn. Het ver bluffende antwoord: "Dat is nou demo cratie meneer. We kunnen toch geen straatnamen gaan veranderen als de be volking daar op tegen is!" Kazar kan model staan voor de politie ke verhoudingen in Hongarije. Niet al leen de hervormers in Hongarije hebben 'de democratie' ontdekt. Ook degenen die er persoonlijk baat bij hebben dat al les bij het oude blijft. En de kameraden die oprecht vrezen dat de nieuwe leiding in het Witte Huis, de lucifersdoos aan de oever van de Donau waar het centraal.co mité zetelt, behept is met een kapitalis tisch virus. Passiviteit Op de partij conferentie in mei kon Karoly Grosz dankzij de alom heersende ontevredenheid over economische mise- re en politieke malaise Janos Kadar en zijn oude garde uit de sleutelposities in het apparaat werken. Vier maanden later wordt over Kadars erfenis, vooral ge symboliseerd door het motto 'Wie niet te gen ons is, is met ons', alleen nog maar gepraat als de oorzaak van de huidige cri sis. Want, zo zeggen realistische mannen als Grosz, dat motto impliceert een pre mie op passiviteit: mond dicht en de par tij niets in de weg leggen wordt meer op prijs gesteld dan mee-denken, meedoen en mee-besluiten. Nieuwe wetten die een legale basis moeten geven aan economische en poli tieke liberalisering staan op stapel. Parti culier. coöperatief en staatseigendom worden in het parlement letterlijk op één lijn gesteld. Buitenlandse bedrijven bij voorbeeld mogen voortaan praktisch on belemmerd op de Hongaarse markt gaan opereren en hun winst ook weer naar het buitenland terugsluizen. Als het parlement in november ak koord gaat met een wetsvoorstel dat ver- enigings- en vergadervrijheid regelt, zal voor het eerst een legale plaats worden ingeruimd voor alternatieve politieke or ganisaties naast de almachtige commu nistische partij. En die organisaties wachten dat moment niet eens af, maar gebruiken de situatie van niet-toege- Demonstratie van de 'Groenen' in Budapest. Niemand kijkt er meer van op in Hongarije. staan maar ook niet-verboden om nu al hun boodschap over het voetlicht te brengen. Geen wonder dat het de kameraden aan de basis duizelt. Op recente vergade ringen van provinciale en plaatselijke partijcomités regende het klachten in de trant van: hebben we vroeger dan niets goed gedaan? Tijdens de bijeenkomst van het centraal comité circuleerde een brief van het partij comité van het veer tiende district in Budapest. De teneur demonstraties, openbare vergaderingen van clubs die de partij scherp bekritise ren: kan dat allemaal maar, en hoe lang moeten we dit nog tolereren? Gestaald De man die tot woede van de hervor mers de brief op de agenda plaatste en voorlas, is partij-ideoloog en lid van het politbureau Janos Berecz (58). Een ge routineerd en vooral gestaald kader, compleet met Russische opleiding en tot mei de voornaamste rivaal van Grosz voor het leiderschap van de partij. De indruk dat hij stem wil geven aan een conservatieve stroming in de partij bestrijdt Berecz tijdens een gesprek in het Witte Huis. "We willen niet ingrijpen in de discussies van de lagere partijorga nisaties. We staan voor een politiek van vernieuwing, maar we willen de manier waarop die wordt uitgevoerd niet bepa len. Dat moeten de autonome partij-or ganisaties zelf doen". In het gevecht tussen de behoudende en hervormingsgezinde vleugel van de partij, plaatst Berecz zich het liefst in het centrum. "Ik kant me met alle kracht te gen degenen die het liefst alles bij het ou de zouden laten. Maar er zijn ook mensen in de partij die de anarchistische trend in de huidige situatie niet herkennen. Er zijn nu eenmaal groepen in de maat schappij die uit zijn op het conflict, op anarchie", waarschuwt hij. De partij, zo zegt Berecz, denkt er geen moment aan de macht uit handen te ge ven. "Ik ben tegen een meer-partijensys teem, het is in de Hongaarse situatie ook niet nodig. Pluralisme kan ook binnen het een-partijsysteem, zolang de ver scheidenheid van meningen maar ge richt blijft op eenheid. Het belangrijkste is dat de economie zich goed ontwikkelt. Zonder twijfel is democratisering daar voor een vereiste, maar het is niet de eer ste voorwaarde". Waarschuwing Het lijkt een directe waarschuwing aan uitgesproken hervormers in de par Istvan Bartok van de Jonge Democraten: "Volgens de oude wetgeving zijn we nu al legaal". Partij-ideoloog Janos Berecz: "We ontdoen ons van degenen die tegen de wet zijn". tijtop. Zoals Reszo Nyers, voormalig so ciaal-democraat, in het begin van de ja ren zeventig door Kadar uit de partij ge zet vanwege zijn ketterse ideëen, maar nu onstuitbaar teruggekomen. Of Imre Pozsgay, eveneens lid van het politbu reau en de man die onlangs nog het een- partijsysteem niet als een socialistische verworvenheid aanprees, maar afdeed als een 'historisch toeval'. Pozsgay is in de regering minister van staat en in die functie voert hij gesprek ken met de autonome, lees oppositione le, organisaties. Zoals de Fidesz, de Alli antie van Jonge Democraten. Een in de zomer opgerichte jongerenorganisatie, die openlijk zegt een meer-partijensys teem na te streven en bovendien wil dat de partij komt tot een andere definitie dan contra-revolutie over de opstand in 1956. Fidesz claimt al 1500 leden te heb ben, verspreid over het hele land, en wordt als een regelrechte concurrent ge zien voor de KISZ, de jeugdorganisatie van de partij. Democratie voor iedereen? Niet in de opvatting van partij-idoloog Berecz over het veelgeprezen socialistisch pluralis me. Democratie en pluralisme zijn er al leen voor degenen die zich neerleggen bij het een-partijsysteem, die zich binnen de grenzen van de socialistische grond wet houden. Provocerend „De Fidesz streeft naar kapitalistische restauratie", zegt hij, zich bijna verslik kend in de woorden. Het feit dat woord voerders van de organisatie na een ont moeting met Pozsgay eind augustus on bekommerd de pers inlichtten over het verloop van het gesprek noemt Berecz ronduit 'provocerend'. De afspraak was vertrouwelijkheid, zegt hij, en "onze man heeft ons ook niet ingelicht". Maar de partij heeft geduld, benadrukt Berecz. De kapitalistische restaurateurs, onder wie hij zeker ook de 'oude dissi denten' rekent die zich hebben verenigd in het Netwerk van Onafhankelijke Ini tiatieven, worden getolereerd totdat het parlement de wet op vergader- en vereni- gingsvryheid heeft bekrachtigd "Daar na zullen we ons ontdoen van hen die te gen de wet zijn. Tegen die tijd is het niet de partij die zo'n beslissing neemt, maar de regering, de staat". Wantrouwen In de rijk geschakeerde Hongaarse op positiebeweging overheerst het wan trouwen in het schermen met begrippen als "democratie" en "socialistisch plura lisme" door de partijtop. De waarschu wingen van partij-ideoloog Janos Berecz aan het adres van degenen die een meer- partijensysteem willen, worden daar als een bevestiging gezien van de smalle marges die de partij aan 'andersdenken den' zal gunnen. "Je denkt toch niet dat geharde com munisten als bij toverslag veranderen in oprechte democraten", zegt een dissi dent van het eerste uur, die voorzichtig heidshalve maar liever anoniem blijft. "Wat de heren gedwongen door de ver anderingen in de Sovjetunie inzien, is dat doorgaan op de oude voet de kortste weg naar de totale catastrofe betekent. Veertig jaar staatssocialisme heeft ons economisch aan de rand van de afgrond gebracht. Anderhalf miljoen mensen le ven nu beneden de armoedegrens. De partij vreest een woede-explosie van de bevolking en zoekt een tactisch bondge nootschap met iedereen die het socialis me niet meteen dood verklaart". Maar anderen zijn wat genuanceerder. Zoals Csaba Kiss en Gyula Kodolanyi van het Democratisch Forum. Kodolany, docent literatuur aan de Eotvos-universi- teit: "Als je statisch naar de politiek kijkt, zegje: de partij wil maar één ding: aan de macht blijven. Maar iedereen weet dat alles hier verandert. En nie mand kan met zekerheid voorspellen hoe de politieke situatie er over twee, drie jaar zal uitzien". Literatuur-historicus Kiss: "Om eco nomische hervormingen te kunnen reali seren prediken de autoriteiten actieve samenwerking met andersdenkende groeperingen en individuen in de samen leving. Als zij dat menen, moeten wij ons over politieke onderwerpen kunnen uit

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1988 | | pagina 11