AZC heeft lesje geleerd
Jones op dreef in
marathon New York
Witteboon naar Alphen
Ehrens redder van
Jumping Amsterdam
Wegadeten twijfelen nog
(NIET) VAN GISTEREN
MAANDAG 7 NOVEMBER 1988
SPORT
PAGINA 21
VEENENDAAL - AZC heeft zijn lesje gehad en geleerd. Na de uitglijder (7-3 verlies) in de
eerste wedstrijd tegen Cataluna, won de Alphense waterpoloploeg in de return van de
kwartfinales van de Europa Cup weer aan prestige. Maar de gevreesde uitschakeling kon
gistermiddag in Veenendaal niet meer voorkomen worden. Na de 4-4 moest de nationale
kampioen erkennen dat het leed in Spanje al was geschied.
VEENENDAAL - AZC blijft naarstig speuren naar versterking omdat
de ploeg in de breedte niet sterk genoeg wordt geacht. Manager Jaap
Sonneveld kondigde na de uitschakeling door Cataluna in Veenen
daal de komst van David Witteboon, spelbepaler van de Belgische
kampioen Royal Gent, aan. Na de eerste EC-ronde in Alphen, waar
Witteboon van de partij was, werden de eerste contacten gelegd. Twee
dagen voor de return tegen Cataluna kwam AZC met Witteboon rond.
"We willen hem in januari op het Van Haslen-toernooi in Amersfoort
presenteren", aldus Sonneveld. AZC ontmoet op dat tqernooi Szeged
(Hongarije), CN Barcelona (Spanje), Kosice (Tsjechoslowakije), De
Robben en AZPC.
NEW YORK (ANP) - Steve Jènes
en Grete Waitz hebben gisteren de
negentiende editie van de mara
thon van New York gewonnen.
Voor beide winnaars was het de be
loning voor het na een moeizame
weg van blessures terug te komen.
Voor Steve Jones duurdè het bles
sureleed langer dan voor de Noor
se, de ongekroonde koningin van
de marathon van New York, die in
haar tiende start in The big apple"
haar negende overwinning boekte.
Jones legde de 42 kilometer en 195
meter tussen de start onderaan de
Verrazano Narrows Bridge door de
vijf burroughs van New York naar
de finish in het Central park af in 2
uur 8 minuten en 20 seconden. Gre
te Waitz had daarvoor 2 uur 28 mi
nuten en 6 seconden nodig.
Steve Jones, die na de Europese
titelstrijd van 1986 in Stuttgart
geen marathon meer liep, legt zich
sedert juni van dit jaar volledig op
het lopen toe. De 31-jarige Welsh
man kocht toen zijn contract bij de
Engelse luchtmacht af, waar hij als
korporaal zijn brood verdiende
met repareren van straalmotoren.
Ik wil in New York bewijzen, dat ik
nog steeds een grote marathon kan
winnen", had Jones enkele dagen
verklaard. De Welshman, die in
1984 en 1985 drie marathons onder
de 2 uur en 9 minuten liep, waarvan
de snelste op 20 oktober 1985 in
Chicago. Jones bleef toen met zijn
2.07.13 slechts één seconde verwij
derd van het officieuze wereldre
cord, dat Carlos Lopes (Por) dat
zelfde jaar op 20 april in Rotterdam
had gevestigd.
Met zijn tijd van New York bezet
Steve Jones momenteel de vijfde
plaats op de wereldseizoenranglijst
achter officieus wereldrecordhou
der Belaneh Densimo (Eth, 2.06.50)
Achmed Saleh (Dji, 2.07.07), Abebe
Mekonnen (Eth, 2.07.40) en Hiromi
1 Taniguchi (Jap, 2.07.40). Steve Jo
nes werd in New York totaal niet
bedreigd. Zijn naast concurrent
was de Italiaan Salvatore Bettiol,
die met 3 minuten en 21 seconden
als tweede over de eindstreep
kwam ondanks het feit dat hij in de
laatste kilometers werd geplaagd
door kramp.
Grete Waitz, die op 4 juni van dit
jaar in 2.28.24 de marathon van
Stockholm op haar naam bracht,
kreeg daarna met blessures te kam
pen. In augustus moest de Noorse
nog een kijkoperatie in de rechter
knie ondergaan, waardoor zij in de
voorbereiding op de Olympische
marathon van Seoul vier weken
voorbereiding miste. In de Zuidko-
reaanse hoofdstad zag Waitz dat zij
geen schijn van kans had. Dat was
ook de reden waarom zij halverwe
ge de Olympische marathon de
strijd staakte. In New York had
Grete Waitz, net als Jones geen
concurrentie te vrezen. De Noorse
onderwijzeres nam op weg naar
haar negende overwinning in haar
tiende marathon van New York na
ruim twintig kilometer de leiding
en werd daarna niet meer be
dreigd.
AMSTERDAM (GPD) - Als dé ve
dette kreeg Rob Ehrens na Helsin
ki ook Amsterdam aan zijn voeten.
Onnavolgbaar joeg hij zijn merrie
Olympic Sunrise over de hinder
nissen in de RAI en testte daarna
met de hoofdprijs (een stevige wa
gen) voor het laatst de zo veel be
sproken concours-bodem van
Jumping Amsterdam. Als een bra
ve werknemer leverde de
springruiter vervolgens de kostba
re autosleuteltjes en paard bij zijn
bazen in. „De derde auto is mis
schien voor mij", grapte de twee
voudig winnaar van een wereldbe
ker-wedstrijd bescheiden. Maar of
Ehrens met Sunrise dat kunststuk
je volbrengt is twijfelachtig. „Ik
heb gehoord dat er Amerikaanse
kopers zijn, maar kan er niets zin
nigs over zeggen. Ik rij alleen
paard, punt uit".
Voorlopig mogen Ehrens en
paardminnend Nederland hopen
dat het aandeel van de stichting
Nederlands Olympiade Paard, met
de eigenaren Zoer en Klaver be
langhebbende, voldoende is voor
het behoud van de 11-jarige merrie.
„Mijn sponsor en ik hebben er in
elk geval iets over te zeggen", deel
de Ehrens diplomatiek mee. „Zo
lang ze er is, rij ik voor honderd
procent met haar, dat is mijn vak".
Dat daarmee zijn positie bij de we
reldbeker-finale in Florida, die hij
met twee zeges op rij zeker stelde,
aan waarde verliest, het zij zo. „Na
zo veel succes krijg je kapers op de
kust. Voorlopig heb ik geen aspi
rant-koper bij de stal zien staan.
Sunrise kan over veertien dagen,
twee maanden of misschien wel
nooit worden verkocht".
De combinatie Ehrens/Sunrise
groeide in drie jaar uit tot de suc
cesvolste van Nederland. In 1985
vond de merrie, ooit als veulen
voor tweeduizend gulden verpatst,
na tal van omzwervingen onderdak
in stal 'De IJzeren Man' in Weert.
„Een dienstverlenend bedrijf', al
dus Ehrens, „dat andermans paar
den uitbrengt". De relatie tussen
"Voor de toekomst is dat een
goede les", nam aanvoerder Eric
Noordegraaf zich de misrekening
van Sabadell nu wel ter harte.
"Daar zijn de meeste fouten ge
maakt en achteraf is Cataluna toch
een goede ploeg". De Alphense for
matie probeerde die feiten aanvan
kelijk nog te verdoezelen, maar
kon daar na de geforceerde poging
om de schade te herstellen niet
meer om heen. "We hebben hier
een klasse beter gespeeld dan in
Spanje en als het verschil daar niet
zo groot was geworden, was dit een
perfecte wedstrijd geweest. We
man en paard kon in alle rust groei
en. „Het is nu twee zielen, één ge
dachte", zegt de ruiter, nog warm
van zijn rally-rit in de gewonnen
auto. „We voelen elkaar helemaal
aan. Dat moet ook wel als je in zo'n
tempo een barrage wilt rijden. Dan
gaat het om vertrouwen. Nee, mijn
tegenstanders heb ik niet rond zien
gaan. Ik wist hoe dan ook dat ik
met deze zware concurrentie alles
op alles moest zetten".
De toeschouwers braken de tent
af, toen Ehrens met die instelling
zo waar de vlijmscherpe tijd van
John Wittaker met Ne,xt Milton
verbeterde. Ook de ervaren Frans
man Michel Robert en de complete
Schockemöhle-school waren kans
loos tegen zo veel durf. Ehrens was
gelukkig met de eer en stond groot
hebben gedaan wat we konden.
Maar het kostte ongelooflijk veel
energie en je krijgt dan toch niet
het resultaat dat je beoogt", sprak
Noordegraaf berustend.
De Alphenaren deden hun uiter
ste best, zwommen alles uit de kast
en vertrokken hoopvol. Met de 1-0
voorsprong van Remco Pielstroom
lag AZC na één periode precies op
het schema dat er op was geba
seerd één doelpunt per deel in te lo
pen. Door twee treffers van de dit
keer wat meer ontlaste John Jan
sen verscheen er in de tweede fase
van zeven minuten zelfs een 3-0
moedig de auto af. „Ik hou er hoog
uit een bonus aan over. Maar je
hoeft geen medelijden met me te
hebben".
In een goed gevulde RAI deed de
combinatie Ehrens/Sunrise daar
mee een olympisch trauma defini
tief vergeten. Met geen woord
wordt nog gerept over de doping-
affaire, die door procedure-fouten
in de doofpot raakte, of over het
vormverlies in Seoul. Maar het was
niet alleen voor Ehrens een uit
komst dat de trouwhartige merrie
in de laatste barrage warempel
vleugels kreeg. Ook voor het zo
moeizaam verlopen evenement be
tekende het een bevrijding. Na de
leuzen van tegenstanders op de
aanplakbiljetten ('Afgelast wegens
dierenmishandeling') bij het begin
van Jumping Amsterdam, werd er
twee dagen nauwelijks gespron
gen, maar vooral gemopperd over
de slechte ondergrond. In één
nacht (van vrijdag op zaterdag)
werd een nieuwe bodem gestort a
dertig duizend gulden. Jumping
Amsterdam was toen al zo aange
slagen door de harde teksten van
stakingsleider Schockemöhle, dat
alleen een klinkende Grote Prijs
het leed kon verzachten.
voorsprong op het scorebord van
het met 400 toeschouwers gevulde
Valleibad.
Op dat moment betrok het ge
zicht van Cataluna-coach Ventura,
die op zoveel veerkracht van de
Alphenaren niet gerekend had.
"AZC vond een goede combinatie
van zijn sterke punten. Dat verras
te mij, maar ik had er wel respect
voor", feliciteerde de Spanjaard
zijn collega Reedijk na afloop. Zijn
ploeg sloot dat partje overigens af
met een doelpunt van Pedrerol: 3-
1.
Ventura nam echter wel maatre
gelen. Cataluna verliet zijn verde
digende stelling (Noordegraaf: "Ze
hebben ons heel slim eerst laten
komen en wij hebben daar veel
energie in gestoken") en zocht een
uitweg uit de benarde positie door
het accent meer op de 'counter' te
leggen. Dat had onmiddellijk suc
ces. AZC had veel van zichzelf ge
vergd en moest in de derde periode
de tol betalen. Een aanvallende
fout van Pielstroom leverde
Spaans balbezit op en Pere Garcia
liet iedereen zijn hielen zien.
De 3-2 kon de formidabel kee
pende Ruud Misdorp ook niet ver
ijdelen. "Dat was het breekpunt.
We moesten toen weer helemaal
opnieuw beginnen en dat konden
we niet meer opbrengen", vond
Noordegraaf. Cataluna zag dat en
maakte zich daarna moeiteloos op
voor de kwalificatie. De Spanjaar
den gunden het moegestreden
AZC zelfs de overwinning niet
meer omdat Jordi Neira in de
laatste seconde van de wedstrijd de
gelijkmaker liet aantekenen: 4-4.
Cataluna speelt nu over twee we
ken in de halve finales tegen de
Hongaarse kampioen Ferencvaros,
de oude bekende uit de eerste ron
de, die het Italiaanse Posillipo ver
rassend uitschakelde. Dat biedt
volgens Gaspar Ventura perspec
tief voor de eindstrijd omdat al van
Ferencvaros gewonnen (10-9)
werd. De andere halve eindstrijd
gaat tussen Spandau '04 en Parti-
zan Belgrado.
AZC - Cataluna: 4-4 (1-0, 2-1, 1-1,
0-2). Scores AZC: John Jansen 3.
Remco Pielstroom 1. Man meer: 3
uit 3 (100 Scores Cataluna: Ser-
gi Pedrerol, Pere Garcia, Antoni
Aguilar, Jordi Neira. Man meer: 1
uit 3 (33
Arbiters: Panagakos (Griek.) en
Hammerström (Zweden).
Toeschouwers: 400.
WIM VAN WANROOY
DEN HAAG (GPD) De nationale marathonselectie weet zich nog geen
houding te geven tegenover de nieuwe bondscoach Bob Boverman. In
Den Haag overlegde een aantal wegatleten gisteren met elkaar na afloop
van een wedstrijd over tien Engelse mijl. „Concrete afspraken hebben we
nog niet gemaakt", liet Cor Lambregts weten, „maar het is duidelijk dat
we ons niet prettig voelen in de huidige situatie".
Lambregts, die in Den Haag negende werd en de 16 kilometer en 90 me
ter aflegde in 48 minuten en 37 seconden, doelt op dè manier waarop Bo
verman de plaats heeft ingenomen van Wim Verhoorn. De bij de atleten
zeer populaire Verhoorn is door de Atletiekunie ontslagen als fulltime
kracht op het bondsbureau en wordt per 1 januari als bondstrainer opge
volgd door oudgediende Boverman. Lambregts: „We hebben niets tegen
de persoon Boverman, maar de manier waarop Verhoorn door de bond
naar buiten is gewerkt, bevalt ons niets. Gerard Nijboer heeft al laten we
ten dat hij met Verhoorn verder gaat en niets meer van de bond wil weten,
de rest twijfelt nog".
Ook Lambregts zelf, die gisteren in Den Haag de Deen Henrik Jörgen-
sen zag winnen in exact 47 minuten, weet nog niet of hij de wegselectie de
rug zal toekeren om aansluiting te zoeken bij de 'alternatieve kernploeg'
van Verhoorn. „Daarvoor is het nog te vroeg. Ik wil eerst wel eens weten
wat Boverman voor beleid wil gaan voeren en of hij denkt te gaan samen
werken met Verhoorn en Nijboer. Ik denk dat we als marathonselectie
binnen afzienbare tijd nog een keer bij elkaar komen om ons standpunt te
bepalen".
Voetbal, voetbal en nog eens voet
bal. Vanaf zijn elfde ("Ik pikte
een jaartje want je moest toen
twaalf zijn") tot zijn veertigste
waren dat de trefwoorden bij
Sam den Os thuis. In de praktijk
en vertaald in daden betekende
dat: trainen, spelen en training
geven, vijf, zes, eventueel zeven
keer in de week. En dan natuur
lijk nog het zaalvoetbal, het kij
ken er naar en het praten er over.
Ook dat ging continu door. "Gek
werd ik er soms van", kijkt zijn
eega terug op die tijd. Maar haar
misnoegen daarover ten spijt zié
je de voormalige topschutter van
Roodenburg denken dat gedane
zaken toch echt geen keer nemen.
Het was nou eenmaal niet an
ders", zegt hij simpel.
Godzijdank voor haar is de in
middels 46-jarige Sam den Os
eindelijk tot rust gekomen. Zijn
werk in ploegendienst laat zelfs
niet toe dat hij elke zondag zijn
balletje trapt met het twaalfde
elftal van Docos - in welk team
ook zijn oud-Roodenburg-maten
Nier Verkuylen en Hans Han-
naart acteren - en derhalve kan
hij in de Stevenshof nu eens echt
tijd besteden aan vrouw en kin
deren. Trouwens, het (amateur-
)voetbal van heden ten dage inte
resseert de topper van toen geen
malle moer meer. "Treinen en
draven, dat is wat het is. Niet
leuk meer om naar te kijken".
Vroeger, ja vroeger was alles
beter. Misschien niet het voet
ballen", kijkt Sam den Os om,
aar in elk geval wel de menta
liteit en sfeer". De eerlijkheid ge
biedt hem te zeggen dat de tijden
uiteraard zijn veranderd. "Toen
had je geen auto, geen video, geen
tv", weet hij ook. "En geen mon
dige of buitenshuis werkende
uwen", vult zijn echtgenote
"Een bal kon je als kind nog
net krijgen", neemt hij over.
"Voetballen was-het enige, be
taalbare vermaak. Voor de rest
had je alleen Rutecks en af een toe
een bioscoopje".
Het was de tijd dat een derby
als UVS Roodenburg tiendui
zend toeschouwers trok, dat voor
verkoop gewoon was. De tijd ook
dat Gerard Désar, Sam den Os en
Leo Pluijmgraaff wedijverden
dat jaar weer de titel 'topsco-
van Leiden en omstreken'
)r zich opeiste. "Twintig goals
seizoen, dat was inderdaad
jn gemiddelde", bladert hij
n imposante verzameling
plakboeken door. "Snelheid het
voornaamste wapen. Een lange
littrap van Mat Keereweer, en
pats. raak. Of een combinatie
t Aat Heijmans door het cen-
m. We vonden elkaar blinde
lings, ook al trainden we nauwe
lijks samen. Plezier in het spel,
dat stond voorop. Hard werken
en niet zaniken. Dat zie je toch
niet meer. Ik vind het niet zo gek
dat er tegenwoordig geen hond
meer gaat kijken. Nee, bij
Roodenburg - Lugdunum heb je
mij niet aangetroffen".
Het hoogtepunt. "Dat zijn
dochter op vrijdagavond werd
geboren, zodat-ie zaterdag kon
trainen en zondag kampioen kon
worden", lacht zij. Hij grijnst
mee. "Dat klopt. De hele week in
spanning of het kind maar op
tijd zou komen. En ja hoor, van
het ene op het andere moment
was het daar. Ik kom terug van
de telefooncel om de dokter te
waarschuwen, staat zij al met de
baby in haar handen. Een paar
uur later zat de hele ploeg bene
den, de vrouwen boven. Twee da
gen later werden we tegen RVC
kampioen.
De nacompetitie om het lands
kampioenschap was een ander
hoogtepunt. Uit tegen Elinkwijk
3-3, thuis tegen Eilermark 1-0.
Lobje van mij. Prima team met
Verkuylen, Van Kooperen, De
Groot, Tisseur, De Roode, De
Klerk, Ooyendijk, Keereweer,
Klinkhamer, Hannaart, Dubbel-
deman en Smits als trainer. Ach,
daar kan ik nog wel uren over
praten".
Over voetbal, voetbal en nog
eens voetbal dus.
AD VAN KAAM
I Sam den Os. (foto Wim Dijkman)
Reünie
Ze basketballen nu in IJmuiden,
Weert, Delft of Urk, maar verloo
chenden voor die ene keer hun af
komst toch niet. Toen een beroep
op ze werd gedaan om nog een
keertje onder de noemer te spelen,
die ze in elk geval gedurende een
jaar een zeer specifieke plaats bin
nen de gesponsorde sport had
doen innemen, kwamen ze zonder
aarzelen. Met zichtbaar plezier
draafden derhalve Jerry Beck, Bert
Kragtwijk, Toon van Helfteren,
Hans Heijdeman, Sander Kales,
John Emanuels en Daan van Eg-
mond nog een keertje gezamelijk -
en meteen toch weer voor flink wat
publiek - over het plankier van de
Vijf Meihal. Het BS Leiden van nu
versus het BS Leiden van toen.
"Met dit ploegje zouden we nu nog
bij de top van Nederland horen",
was de stellige mening van laatko
mer Emill Hagens. De aanvoerder
van toen had 's middags competi
tie-verplichtingen met Akrides,
maar wilde hoe dan ook niet ont
breken bij het traditionele 'nakaar
ten'.
Dat kreeg nog een beetje serieuze
ondertoon omdat ook Ruud Harre
wijn uiteraard aanwezig was. De
Haarlemmer was toentertijd coach
van het stel dat zonder sponsor en
als vriendenploeg alleen Den
Bosch in de eredivisie basketbal
voor zich moest duider». Harrewijn
is inmiddels al weer een jaar of wat
bondscoach en hoewel ook hij gis
termiddag ontspannen achterover
leunde - per slot van rekening be
trof het hier een 'gezttlige' bijeen
komst die de 'oudjes' overigens
met bijna dertig punten verschil
wonnen - hield hij wel zijn ogen
open. En die dan vooral gericht op
de oudste van het span, Delftenaar
Toon van Helfteren. De 37-jarige
routinier immers had na 'een akke
fietje' met DAS-coach Charis Side-
ris al veertien dagen niet meer ge
speeld. Met aan het eind van de
maand twee kwalificatiewedstrij
den voor het EK voor de boeg gaf
dat bij Harrewijn enige reden tot
ongerustheid.
Zijn leeftijd ten spijt is Van Helf
teren immers nog altijd een onmis
bare schakel binnen Oranje. Hij
had goed nieuws voor Harrewijn.
De controverse bij DAS was zo
goed als zeker uit de wereld (er
moest nog een afrondend gesprek
volgen) en derhalve stelde hij zich
ter plekke beschikbaar voor het
team. "Ja, wat mij betreft houden
we dit soort wedstrijdjes meer",
glunderde Harrewijn daarop
breed.
Imitatie
Scheidsrechter Nulle maakte za
terdag de tongen los in Katwijk
waar 2700 toeschouwers getuige
waren van de regionale voetbal-
klassieker Quick Boys - Noord-
wijk. De man in het zwart uit Rijs
wijk riep herinneringen op aan
scheidsrechter Biguet die ander
halve week geleden bij PSV - Porto
een Portugees, die over de schreef
was gegaan, pas ter verantwoor
ding riep nadat een Eindhovense
aanval was afgerond.
De primal leidende Nulle greep
zaterdagmiddag in de slotfase van
de overigens tamme derby naar
pen en papier om de naam van Ivan
Hermans te noteren nadat deze en
kele minuten eerder Floor van
Duyn ten val had gebracht. Quick
Boys bleef na die overtreding in
balbezit en dat was voor Nulle aan
leiding pas een boeking uit te delen
op het moment dat het spel stil lag.
Hermans kon voor die actie geen
enkele waardering opbrengen.
„Zoiets slaat toch nergens op?",
vroeg de Noordwijkse uitblinker
zich na afloop hardop af. „Ik was
het hele geval al bijna vergeten
toen ik alsnog die boeking kreeg.
Bovendien vond ik het helemaal
geen boeking waard, want ik
maakte zuiver een sliding op de
bal. Je ziet vaak dat spelers in het
amateurvoetbal acties proberen na
te doen die ze op televisie hebben
gezien. Scheidsrechters beginnen
daar nu kennelijk ook al aan. Als je
het van dereglijke goedkope imita
ties moet hebben, ben je in mijn
ogen geen persoonlijkheid".
Plassen
Herpians was zaterdag in de door
Quick Boys met 1-0 gewonnen
wedstrijd nogal eens het mikpunt
van Katwijkse verdedigers. Zo liep
zijn bewaker Hans van der Plas in
de eerste helft een 'bekeuring' op
toen hij Hermans wat aJ te hard
handig opving. „Een terechte be
slissing", wist de robuuste Katwij-
ker zich na afloop van de prins wel
degelijk kwaad. „Maar ik dacht de
dans nog te kunnen ontspringen
door alleen mijn achternaam op te
geven,, aldus de linker vleugelver
dediger die voor de vierde keer bin
nen een jaar tijd werd geboekt en
dus een schorsing van twee wed
strijden wacht. „Misschien hadden
we er dan na afloop wel een andere
van der Plas van kunnen maken.
Maar even later schoot me opeens
te binnen dat dat geen enkele zin
had, want ik ben tegenwoordig de
enige Van der Plas in het eerste.
Niet te geloven, twee seizoenen ge
leden liepen we nog met vijf 'Plas
sen' in 1: Leen, Mart, Marco, Teun
en ik".
„Het is hier vreselijk, maar ik bouw
mijn eigen feestje wel. Zo lang er
betaald wordt maak ik me nergens
druk om".
(Haarlem-speler André Staf-
leu over de sfeer- en kleurloos
heid van de club, in Het Parool).
„Ik ben geknipt voor dat baan
tje".
(Ruud Geels, Telstars nieuwe
bureau-manager, in Het Parool).
„Als je bij een wereldkampioen
schap in een kopgroep mogelijkhe
den hebt en die andere jongens ver
trouwen niet op zichzelf, dan moet
je onmiddellijk de onderhandelin
gen openen. Wereldkampioen word
je maar een keer in je loopbaan.
Dat mag best een paar centen kos
ten. Het is natuurlijk ook een
kwestie van inschatten. Als je het
gevoel hebt datje ze ook zo wel aan
kunt ben je gek als je gaat betalen.
Het eenvoudigste is natuurlijk om
met zijn tweeën voorop te zitten.
Dan spreek je af om samen naar de
streep te rijden en er om te sprinten.
De winnaar betaalt dan aan de
verliezer bij voorbeeld vijftigdui
zend gulden".
(Steven Rooks in Vrij Neder
land).
„Neem nu Kessler, die vond mij
helemaal niets. Ik ben één enke
le keer naar die man toegestapt om
dat ik met een serieus probleem zat.
Hij liet me welgeteld één minuut
aan het woord, onderbrak me en
stak zelf een speech af die een half
uur duurde. En waarin hij onder
meer vertelde dat Johan Cruijff al
tijd naar hem zwaaide als hij hem
zag. Het verband met mijn pro
bleem ontging me".
(Pascal de Wilde, voetballer bij
KV Mechelen, in het Belgische
weekblad Sport 90).
„Tegen Porto was PSV voor het
eerst gelijkwaardig aan die grote
elftallen uit het verleden. Dat Euro-
pacupje van het vorige seizoen be
tekende natuurlijk weinig. Hij
werd gewonnen met matig en voor
al saai voetbal waarin voor schijn
beweging, dribble of fantasie geen
plaats was".
(Columnist Henk Spaan in
Nieuwe Revu).
„Het moet komen van individue
le acties, maar die zijn er te weinig.
Bottse doet te veel alleen".
(Verslaggever Andy Houtkamp
tijdens de basketbalwedstrijd
Den Bosch-Köln).
„Ach, wat is professioneel? Bij
Nashua Den Bosch moest iedereen
altijd een uur en een kwartier voor
de wedstrijd in de kleedkamer zit
ten. Toevallig ben ik wereldkam
pioen snel omkleden. Nou, dan zitje
gewoon drie kwartier te wachten.
Daar word ik zo suf als een konijn
(Basketballer Kees Akerboom,
inmiddels terug bij Den Bosch, in
Panorama).
„Ik word al moe als ik alleen
maar naar Cruijff kijk. Die onrus
tige ogen, heen en weer schietend
als kolibri's in een volière, dat
vroegoude lampekappen-vel, door-
lijnd als een natweerband in de for
mule I. Die schraal belichaamde
wijsheid-in-pacht. De praktijk
heeft uitgewezen dat iedere vedette
er doodmoe van wordt. En dan die
volstrekte humorloosheid, die ver
beten ego-visie. Cruijff. Voetbal
profeet naast God, met dat verschil
dat echte profeten er geen complete
hofhouding op na houden".
(Columnist Cor Snel in Panora
ma).
„Mart Smeets is een hoer met een
(Ex-volleybalinternational
Bram Vermeulen en ex-cabare
tier Bram Vermeulen in Sport In
ternational).
„Er is bijna geen trainer meer bij
zijn eerste vrouw, die prestatie heb
ik in elk geval wel geleverd".
(Sparta-trainer Rob Baan in
Voetbal International).
„Ik vind Westerhof een te goede
trainer om kwaad op te zijn".
(FC Groningens voetballer Jan
van Dijk in Loeks).
"Rob Jacobs heeft hier in het ver
leden vaak genoeg blijk gegeven to
taal geen verstand van voetbal te
hebben".
(Veendam-trainer Henk Nien-
huis bij Radio Noord).
„Als alleen een lik met een spons
voldoende is weer op de been te ko
men, dan valt het allemaal nogal
(Go Ahead-trainer Fritz Kor-
bach over incasseringsvermogen
van voetballers in Aktueel).
