Beeldende kunst,
muziek en theater
Hilarische produktie Carrousel
'Verlaag btw op
kunstsponsoring'
Solid Ashes:
'L'Amour la Mort'
Batmobile overschrijdt maximumsnelheid
Gijsbrecht
Ricciarelli
komt niet
Piet Noordijk op dreef
PAGINA 22
KUNST
MAANDAG 24 OKTOBER 1988
Rosa Altink, Walter Crommelin, Die van
Duin, Porgy Franssen, Marlies Heuer, Ria
Marks en Tjerk Risselada. Regie: Lidwien
Floor Oskam. Va
lingen: AMSTERDAM Shaffy: 1 tot en met
12 november (beh. zo en ma); 25 novem
ber; DEN HAAG Theater a/d Haven: 1 t/m 3
december; ROTTERDAM Schouwburg: 9
en 10 december; LEIDEN LAKtheater: 16
en 17 december; IJMUIDEN Witte Theater:
24 december.
HAARLEM - Carrousel draait
weer. De Amsterdamse groep
was ineengezakt maar is onder
regisseur Liedwien Roothaan
weer opgeveerd. Zij formeerde
een sterk team van spelers dat
onder haar regie en artistieke lei
ding stukken uit de wereldlitera
tuur gaat spelen. De eerste pro
duktie 'L'amour la mort' is geïn
spireerd op teksten van Jean
Cocteau. De Franse schrijver is
inspiratiebron maar in de voor
stellingen komen uiteindelijk
geen teksten van hem voor.
'L'Amour la mort' is naar de
geest Cocteau, naar de letter Car
rousel.
De groep ontwikkelde een ei
gen voorstelling: er is geen spatje
Cocteau meer in te herkennen (of
het moest een Frans liedje zijn
dat als een kinderduetje ergens
in een hoekje wordt gezongen)
en ook de sombere toon die de
onheilszwangere titel en de
zwartgalligheid van Cocteau
doen vermoeden is achterwege
gebleven. Zelfs als er gruwelijke
dwanggedachten worden ver
haald en gevaarlijke spelletjes
worden gespeeld, blijft 'L'amour
la mort' een verrassende, ont
spannen, bij tijd en wijle hilari
sche voorstelling, die ook heel
goed voor jongeren vanaf pak
weg veertien jaar te volgen is.
tien verhaallijn ontbreekt.
Roothaan geeft een kaleido-
scoop van situaties die kinderen
(of volwassenen) beleven als ze
naar een feestje gaan. Nadat de
stoelen zijn klaargezet volgt het
ritueel dat bij een jongerenfeest-
je past: schuchter een goede plek
zoeken; stommetje spelen; beur
telings je zegje doen waarbij
schromelijk wordt overdreven,
zozeer zelfs dat naderhand de
fantasie volledig op hol slaat;
voorzichtig vrijen, waarbij het
muurbloempje overschiet, een
andere feestganger beschroomd
ten dans vragen; het aftasten van
eikaars 'grenzen'. Absoluut
hoogtepunt bij dat affasten is een
'snuffeldans' waarbij een dan-
i send paartje in harmonische rit
miek een steeds verder opruk
kend spel speelt, waarbij de zaal
werkelijk krom ligt van het la
chen.
Als het feestje vordert, komen
de tongen los en wordt de lef ge
toond. Er komt een krachtme
ting in gevaarlijke spelletjes, gru
welijke gedachten waarbij rivali
serende uitspraken niet van de
lucht zijn. De teksten in het stuk
zijn niet meer dan flarden die
meestal beginnen met de intro
'Waar ik veel aan denk is Een
tegenspraak want.uit de fantasie
rijke leugen die dan volgt blijkt
juist dat ze het ter plekke verzin
nen. De directe uitspraken over
de liefde en de dood beginnen
zonder dat wordt aangegegeven
dat daar veel aan gedacht wordt,
terwijl dat daar juist wel het ge
val is. De liefde is nog een ape-
liefde, althans zo houdt Root
haan ons voor want als een jon
gen uitspraken doet over zijn
liefde voor een meisje, is het
meisje verwisselbaar met een
leeftijdsgenootje zonder dat de
jongen het merkt. De dood is al-
Naast de scheppende ipbreng
van de acteurs verwerkt Root
haan in haar toneelplannen de
integratie van toneelspel en
me. Dat voornemen is zeker
waarneembaar. Maar haar opvat
ting is meer geworden dan de op
telsom van tekst en gebaar. Mar
lies Heuer, Die van Duin, Porgy
Franssen, Walter Crommelin,
Lieke Rosa Altink, Ria Marks en
Tjerk Risselada tonen een soort
totaaltheater waar Shakespeare
en Brecht zich graag van bedien
den.
Roothaan bouwde met de be
standdelen bewegingstheater,
dans, mime, zang, muziek en
voordracht een hecht en toch
speels fundament. Voeg daarbij
een schitterend decor, dat soms
uit de vloer als een reuzenpren-
tenboek uitklapt, een fantasti
sche spreiding op het speelvlak
en een bijna perfecte timing van
de acteurs en de conclusie is ge
wettigd dat de wederopgestane
toneelgroep Carrousel haar ei
gen paasfeest mag vieren.
ROB BOUBER
Paul Gallis: 'Het etiket spektakel hebben we er gratis bij gekregen'.
(foto G
Stichting in brief:
DEN HAAG (GPD) - Het btw-tarief verrichten van een dienst, bijvoor
op kunstsponsoring moet terug beeld de inrichting van een zieken-
worden gebracht van twintig naar huishal, dan wordt er twintig pro
zes procent. Dat schrijft de Stich- cent btw geheven.' aldus een
ting Sponsors voor Kunst in een woordvoerder van de Stichting,
brief aan staatssecretaris H. Ko- Verder maakt de Stichting zich
ning van Financiën. 'Sponsoring is 'ernstige zorgen' over het voorne
een vorm van prijssubsidie - ze be- men van de staatssecretaris relatie-
invloedt de hoogte van de toe- geschenken boven de vijftig gul-
gangsprijzen - en derhalve is het re- den niet langer aftrekbaar te stel-
delijk hier het lage tarief van toe- len. Tot die relatiegeschenken ho-
passing te laten zijn,' aldus de ren ook de kaartjes voor een con-
Stichting. cert, of de catalogi van een tentoon-
De Stichting wijst er op dat be- stelling die een sponsor aan zijn re-
drijven weliswaar de betaalde btw laties cadeau doet. 'Aangezien
op hun beurt weer kunnen verre- naast naamsvermelding op divers
kenen, maar dat voor banken en publiciteitsmateriaal, dit in de
verzekeringsinstellingen deze mo- praktijk een van de meest voorko-
gelijkheid niet bestaat. 'Wanneer mende en belangrijkste bestandde-
de overheid 100.000 gulden kort op len is van een sponsorovereen-
het budget van een orkest en een komst, zijn wij bang dat indien dit
verzekeringsmaatschappij dat te- voornemen inderdaad van kracht
kort, via sponsoring, weer opvult wordt, dit een ernstig belemme-
dan int de overheid daarop 20 pro- rend effect zal hebben over ontwik
cent BTW. Dat is een onredelijke keling van de kunstsponsoring in
situatie,' aldus Jurriaan Fransman, Nederland,' aldus de brief aan Ko-
directeur van de Stichting Spon- ning.
sors voor Kunst.
ROTTERDAM - Uit alle
windstreken komen ze naar
Rotterdam: theaterliefheb
bers. In Deventer, Utrecht,
Amsterdam, Breda en Arn
hem staan bussen klaar om
hen naar de Rotterdamse
Schouwburg te brengen.
Alleen daar immers, en ner
gens anders in Europa, is tot
26 oktober Solid Ashes te
zien, een theaterspektakel
van Robert Longo, Janine
Brogt en Paul Gallis.
door
Frank van Dijl
„Ik verzet me een beetje tegen het
woord 'spektakel'," zegt laatstge
noemde. „Dat hebben we er gratis
bij gekregen. Er werken vrij veel
mensen aan mee en een heel or
kest, dat tikt wel aan, maar om nu
te spreken van spektakel... Het
wordt geen Cecil B. DeMille."
Maar hoe moet je Solid Ashes
dan noemen? Monsterproduktie
Theodorakis
in Belgisch
ziekenhuis
OOSTENDE (AP) - De Griekse
componist Mikis Theodorakis is
zaterdag in het Belgische Oostende
getroffen door een hartaanval. Hij
is opgenomen in een ziekenhuis in
Antwerpen. Hij verkeert niet in le
vensgevaar.
De 63-jarige componist, zanger
en politicus was op tournee in Bel-
gie. Zijn laatste concert in de serie
moest op het laatste moment wor
den afgelast. De zaal zat op dat mo
ment al vol.
Vanuit het ziekenhuis stuurde
Theodorakis een videoboodschap
naar het publiek, dat daarop met
een luid applaus reageerde. Het or
kest en de zangers van Theodora
kis speelden het concert zonder
hun componist en dirigent.
Theodorakis is een van de popu
lairste zangers en componisten van
Griekenland. Hij werd vooral be
kend door zijn politieke activitei
ten en zijn oppositie tegen de mili
taire dictatuur die in 1967 de macht
overnam in het land.
Theodorakis werd door de
Griekse kolonels opgesloten, om
dat hij lid was van het parlement
voor de communistische partij. In
1970 werd hij onder internationale
druk vrijgelaten. Hij leefde tot de
val van de kolonels in ballingschap
in Frankrijk. In 1981 werd hij op
nieuw tot lid van het parlement ge
kozen.
Het Piet Noordijk Kwartet. Gehoord op 22
oktober in het Waaggebouw bij Hot House.
LEIDEN - De laatste jaren wor
den de podia in Nederland als
het ware overspoeld door jonge
lui met een diploma van een con
servatorium op zak, die zich heb
ben bekwaamd in enige vorm
van jazz, zoals die zich tot in de
jaren zestig heeft ontwikkeld.
Parker en Coltrane lijken voor
hen, althans technisch gespro
ken, in het geheel geen geheimen
meer te kennen. Door die sterke
aanwas van ambachtelijke 'jazz-
ers' zien we oudere musici op dat
gebied van de jazz, de bop en
neo-bop, nogal eens over het
hoofd. Het was daarom heel op
portuun dat de NOS besloot om
een optreden van het Piet Noor
dijk Kwartet op te nemen en uit
te zenden in aansluiting met een
tournee van datzelfde kwartet.
Noordijk is al meer dan dertig
jaar bezig zijn affiniteit met het
virtuoze vocabulaire van Charlie
Parker c.s. bij te schaven. Hij is al
lang het stadium van imitatie
voorbij en is waarschijnlijk de
enige saxofonist in Nederland
die het genre op een natuurlijke
wijze beheerst. Daar waar ande
ren proberen een akkoorden
schema rond te breien, lijkt het
alsof Noordijk zonder enige
moeite emotie aan techniek ver
bindt.
Ook afgelopen zaterdag was de
altsaxofonist verreweg de inte
ressantste in een programma vol
bekende bop-standards. Eric
Ineke had moeite om regelmatig
drumspel te verzorgen, met als
gevolg dat vooral in de eerste set
er. nogal gejaagd werd door de
ritmesectie. Pianist Rob Madna,
die enkele goede, maar niet bij
zonder geïnspireerde soli speel
de, deed net alsof hij zich niet
stoorde aan het onnodig romme
lige geweld van Ineke. Toegege
ven, aan het eind van de avond
klinkt weer zo oneerbiedig en mul-
ti-media-happening zo modieus.
Toch komt dat laatste woord het
dichtst in de buurt, want het gaat
om een voorstelling waarin theater,
beeldende kunst en muziek een fu
sie aangaan.
Paul Gallis moet het woord maar
doen.
„We zijn vanuit het beeld begon
nen. Het was een oude droom die al
bij me leefde toen ik nog bij Globe
werkte: een voorstelling die niet
per definitie uit een verhaal zou
ontstaan, maar vanuit beeld. Mis
schien dat dan daaruit weer een
verhaal zou groeien. Dat lukt na
tuurlijk nooit, want veel geld is er
niet. Toen we bij Globe opstapten
en de ADM oprichtten, hebben we
een subsidieverzoek gedaan om
zelf produkties te maken, zelf een
vorm te zoeken. De gedachtengang
was dat als je ergens met geld bin
nenkomt, de neiging om te copro
duceren bij derden toeneemt. Je
komt gemakkelijker binnen. We
wilden een bedrag van anderhalf
miljoen gulden om een jaar lang
produkties te kunnen maken, maar
dat geld hadden ze niet. Of we het
dan voor wat minder wilden doen.
Dat hebben we voor één jaar geac
cepteerd. Vervolgens werd ons een
langere periode voorgesteld voor
gesteld. Dat gaf ons de mogelijk
heid om dit project nu eens waar te
maken".
„Het kostte veel moeite om Ro
bert op te sporen. Die bleek in Mil
aan te zitten, maar ons eerste ge
sprek had toch plaats in New York.
Het is misschien een raar praatje
datje zo iemand opbelt en zegt: 'ik
ben Paul Gallis, wilt u een toneel
stukje met ons doen?' Toen we met
elkaar praatten bleek dat hij ook al
bezig was met performances. Wat
ik had gedaan sprak hem wel aan
en we spraken af dat we zouden on
derzoeken of het een beetje ging
met elkaar. Zo is dat op gang geko
men, we zijn op losse beelden gaan
zitten, ik kon daar minder mee uit
de voeten dan hij. Ik had toch be
hoefte aan een soort van verhaal
lijn. Ik heb toen voorgesteld om Ja
nine Brogt te vragen om een lijn uit
te zetten waarlangs we zouden
kunnen bewegen. Hij vond het
eerst onzin, maar ging uiteindelijk
toch akkoord. Het bleek heel goed
te klikken".
„Na wat omzwervingen zijn we
Pauline Oostenrijk
wint muziekconcours
EINDHOVEN (ANP) - De finale
van het negende Trompmuziek-
concours voor de Benelux, die za
terdag in Eindhoven werd gehou
den, is gewonnen door de hoboïste
Pauline Oostenrijk uit Amsterdam.
Zij krijgt een bedrag van 7500 gul
den. De tweede prijs van 3750 gul
den ging naar hoboïst Piet van
Bockstal uit Antwerpen.
Het Trompmuziekconcours, dat
bedoeld is voor jonge, professione
le instrumentalisten en dat om de
twee jaar wordt gehouden, was dit
jaar uitsluitend gewijd aan hobo en
fagot.
had Ineke alles beter onder con
trole, maar van iemand met zijn
ervaring zou je toch beter ver
wachten.
Het publiek dat in, naar Leidse
begrippen, opvallend groten ge
tale was op komen dagen, was al
tevreden met het spel van Noor
dijk en wenste zich niet te storen
aan de niet altijd goed functione
rende ritmesectie. Bassist Ar
nold Dooyeweerd had bijvoor
beeld problemen met de eigen
zinnige akoestiek van het Waag
gebouw, zodat zijn lage noten
verloren raakten in de nagalm
van de zaal. Ook hij plukte hier
en daar een leuke solo zonder he
laas de leider te kunnen benade
ren. De ritmesectie ondernam,
met enkele uitzonderingen, hele
maal geen pogingen om Noor
dijk op te jutten, zodat het een
concert leek voor solist en bege
leiding. Vanaf het eerste num
mer, Parkers 'Au Privave', toen
Noordijk al een solo op hoog
energieniveau blies, was het pa
troon voor de rest van het con
cert gezet. Noordijk die een tru
cendoos opendoet, het publiek
in zijn greep houdt gedurende
enige minuten, vervolgens een
redelijke of aardige solo van één
van het begeleidend trio, thema,
einde.
Het opvallendste zaterdag aan
het musiceren van Noordijk was
zijn goed gevoel voor dynamiek
en het opbouwen van contrasten
in zijn improvisaties, zodat veel
van licks of loopjes klonken alsof
ze ter plekke verzonnen werden.
Tot zijn 'loopjesrepertoire' horen
ook prachtig uitgevoerde glis-
sandi, hard en zacht, langzaam
en snel. Zij die waren gekomen
voor Nederlands meest onder
schatte saxofonist, werden niet
teleurgesteld, zij die waren geko
men voor uitstekende jazz, kon
den redelijk tevreden huiswaarts
keren.
KEN VOS
terechtgekomen op Griekse trage
dies en van daaruit de Herakles-
mythes. De theatraal bruikbare ele
menten hebben we op één lijn ge
zet. Het is slecht uit te leggen dat
dat gaat met zijn drieén, maar het
ging wonderbaarlijk goed. Even af
kloppen, ik hoop dat het de laatste
drie weken ook nog goed zal gaan".
„We zijn met een bepaalde regel
maat naar New York geweest, dat
waren erupties van creativiteit.
Tussendoor werken we alledrie
ook nog aan andere projecten. In
die korte perioden ontstond vol
doende materiaal om door te gaan.
Er kwam een synopsis aan de hand
van schetsen. Het was een idee van
Robert om er video aan toe te voe
gen, daar had ik geen enkele erva
ring mee. Het blijkt heel praktisch
te zijn, een verkapt changement,
niet als invuloefening om het decor
te kunnen verbouwen, maar het
sluit inhoudelijk en visueel aan bij
wat ervoor en erna op het podium
gebeurt".
„We hebben gezocht naar ie
mand die zo gek was om ons met
video te sponsoren, want dat is een
dure zaak. Philips heeft ons aan het
lijntje gehouden om op het laatst te
melden dat het toch niet interes
sant genoeg was. Toen heeft Vid-
com in Bodegraven zeei snel be
slist om met ons in zee te gaan, ze
vonden het daar zo leuk. Dat heeft
tot een uiterst plezierige samen
werking geleid. We hebben een
hartstikke mooi systeem, met voor-
zetplaten van Fiberglas die het
beeld transporteren. Die zijn op
een bepaalde manier zo gebogen
dat een scherm van dertig centime
ter wordt vergroot tot veertig centi
meter: je krijgt dus schermen die
naadloos op elkaar aansluiten. Er
zijn dus geen storende kaders zoals
je altijd bij 'video walls' ziet".
„Daar zijn speciale wagens voor
ontworpen, want we hebben het
over vierenzestig monitoren die
van twee kanten het podium ko
men oprijden om precies op elkaar
aan te sluiten. Die hele handel
weegt bij elkaar zesduizend kilo,
hoe beweeg je dat? Daar is een hy
draulisch systeem voor gemaakt.
De video-opnamen zijn om kosten-
technische redenen in Nederland
gemaakt, een paar weken geleden
heb ik de slotmontage gedaan".
„Op dezelfde manier is eigenlijk
met het decor gewerkt. Als we met
elkaar zaten te kletsen maakten we
krabbeltjes, die werden verwerkt
tot maquettes, en nu proberen we
het rechtop te krijgen, daar komt
het op neer. Het probleem is dat we
vijf toneelbeelden hebbenr waar
door het zijtoneel overvol is. We
hebben een choreografie moeten
maken om de changementen voor
elkaar te krijgen. In Rotterdam
hadden we maar twee dagen voor
opbouw en repetities, belichting,
alles. Dan kun je niet nog eens gaan
kijken of je het niet net even anders
zou doen".
„Ja, wat Solid Ashes is? In het
programma staat 'theatervoorstel
ling'. Het orkest kun je niet ontken
nen, maar je moet toch oppassen
om het een theatervoorstelling te
noemen. Er wordt in gedanst maar
het is ook geen ballet. Het is ook
geen opera. Voorop blijft een thea-
terproduktie die op basis van beel
den is ontstaan en waar een aantal
dinge» aan is toegevoegd".
„H ,t is krankzinnig eigenlijk dat
Solid Ashes alleen hier te zien is.
Als je zou kunnen uitdrukken wat
het aan energie kost om zo'n pro
duktie te maken is het te dol voor
woorden. Er is een kleine kans dat
we ook naar New York gaan. Er is
interesse, maar men wil het eerst
zien. Dat begrijp ik wel, maar wat
doen wij na de zesentwintigste?
Moeten we drie trailers vracht op
slaan? Daar is geen geld voor, dus
dat wordt de vuilnisbelt."
Solid Ashes. Een theaterproduktie
van Robert Longo, Janine Brogt, Paul
Gallis. Muziek van Stuart Argabright,
Philip Glass, Joseph Hannan en Arvo
P6rt, uitgevoerd door het Rotterdams
Philharmonisch Orkest onder leiding
van Reinbert de Leeuw. In de Rotter
damse Schouwburg tot en met 26 okto-
Batmobile, 22 oktober, LVC, Leiden.
Bezetting: Jeroen Haamers, zang en gi
taar, Erik Haamers. bas en zang en Sjonnie
Zuidof, drums en zang.
LEIDEN Het circuit van het
LVC was zaterdagavond plaats
van handeling voor Batmobile,
de Rotterdamse/Bredase drie
mansformatie, die volgens eigen
zeggen psycho-rockabilly mu
ziek speelt. Opgericht in 1983 is
deze band inmiddels uitgegroeid
tot een gerenommeerde live-act
met een hecht geluid. Spetteren
de optredens in Frankrijk, Oos
tenrijk, Zwitserland en Enge
land (o.m. in het psychobilly pa
radijs the Klubfoot) hebben voor
internationale erkenning ge
zorgd. In dit jaar nog zal Batmo
bile neerstrijken op het legenda
rische Engelse label 'Nervous',
alwaar een nieuwe elpee het le
venslicht zal zien. Hun optredens
kenmerkten zich altijd door een
grote dosis inzet, een stugge on
verzettelijkheid en geven je de
indruk in een racewagen plank
gas in de hoogste versnelling
rond te scheuren. Opzwepend en
wild, maar vreemd genoeg blijk
baar toch ook kalmerend, gezien
de wijze waarop tijdens een op
treden in Zwolle eens een grote
groep neo-fascistische skin
heads d.m.v. een harde muzikale
traktatie omgevormd werd tot
een kudde makke schapen.
Zulk een publiek was zater
dagavond gelukkig niet in het
LVC aanwezig. De zaal toonde
de aanblik van allerlei wild en
enthousiast door elkaar sprin
gende (het z.g. pogo-en), fraai ge
vormde rock roll-kuiven, die
pas tot rust kwamen nadat de
laatste tonen hadden geklonken.
Het repertoire van Batmobile
bestaat uit een groot aantal korte
songs, meest covers, die geheel
naar eigen stijl gearrangeerd zijn.
Een vergelijking met de Stray
Cats (vanwege eenzelde bezet
ting) gaat niet op vanwege hun
typische hard-core benadering
van de rockabilly, die af en toe
bijna een trashrock uitstraling
heeft. Met ontbloot bovenlijf en
een fraai zwart-wit geverfde
stringbas werkten de drie cou
reurs zich in het zweet, begin
nend met een eigen versie van
het van The Sweet bekende Ball
room Blitz, via een zo mogelijk
nóg snellere uitvoering van Ace
of Spades van Mötorhead en ein
digend met Gary Glitter's Do
you wanna touch. In de toegift
volgde nog een bijna onherken
bare versie van Del Shannon's
Runaway. De muziek was hard,
eigenlijk te hard, wat de geluids
kwaliteit niet altijd ten goede
kwam en zanger Jeroen Haamers
leek niet echt goed bij stem.
Hoewel overrompelend door
hun enthousiasme en gezonde
werklust maakte het optreden
toch een wat wankele, rommeli
ge indruk. Batmobile moet wel
licht eens een grote beurt heb
ben, APK gekeurd worden en
uitkijken dat het niet uit de
bocht vliegt.
THOMAS DE LEEUW
De Stichting dringt in de brief
aan de staatssecretaris ook aan op
een gelijkschakeling van de be-'
grippen 'levering' en 'dienst' waar
het gaat om samenwerking tussen
een sponsor en een kunstenaar.
'Wanneer een kunstenaar aan een
bedrijf een schilderij of een beeld
levert dan wordt daar zes procent
BTW op geheven. Gaat het om het
Het Nationale Toneel brengt op
Nieuwjaarsdag de Gysbrecht van
Aemstel terug in de Stadsschouw
burg. Hiermee wordt een oude tra
ditie in ere hersteld, een traditie
waar hele generaties (scholieren!)
op terug kunnen kijken. De Gys
brecht is één van de meest geliefde
stukken van Joost van den Vondel.
Vooral de stad Amsterdam en haar
Stadsschouwburg hebben een bij
zondere band met de Gysbrecht.
Vondel schreef het stuk in 1637 in
opdracht voor de opening van de
nieuwe stenen Stadsschouwburg.
Gysbrecht is de strijdbare held die
zijn geliefde Amsterdam tot het ui
terste wil verdedigen, maar haar
toch in een vuurzee ziet ondergaan.
Hans Croiset regisseert deze 'nieu
we' Gysbrecht.
Op 17 november beleeft ,De
koopman van Amsterdam', ge
speeld door De Nieuw Amsterdam,
zijn première in de Stadsschouw
burg in de hoofdstad. Rufus Col
lins en Henk Tjon regisseerden de
ze voorstelling naar De koopman
van Venetië van William Shake
speare.
Contract
Kunstinstellingen en sponsors
die met elkaar in zee willen kunnen
in de toekomst ook gebruik maken
van een modelcontract dat door de
Stichting Sponsors voor Kunst is
opgesteld. Fransman: 'Tot nog toe
werden die contracten steeds ad
hoe opgesteld en moest telkens op
nieuw het wiel worden uitgevon
den. Oris modelcontract preten
deert geen volledigheid maar kan
als een soort van checklist worden
gebruikt. Je zou het een soort spon
sorcode kunnen noemen.' In het
contract worden ook mogelijkhe
den voor arbitrage aangegeven
voor het geval tussen beide partij
en geschillen ontstaan. Fransman:
'In de praktijk zijn er tot nog toe
nauwelijks moeilijkheden ont
staan bij sponsoring, maar het staat
er in voor de volledigheid.'
Vanaf 1 januari gaat de Stichting
nauw samenwerken met het Ge
nootschap voor Reclame. Stich
tingvoorzitter André van der
Louw: 'Op deze manier kunnen we
ons draagvlak vergroten en kan er
een prima uitwisseling van kennis
en ervaring plaats hebben.'
'Natascha on Holiday' heet het
nieuwe theaterprogramma van Na
tascha Emanuels dat op 1 novem
ber in Theater Bellevue in Amster
dam in première gaat. De cabare
tière brengt een gespeeld en gezon
gen portret van de legendarische
Billie Holiday. Zij heeft haar script
gebaseerd op de autobiografie van
deze zangeres. Het is een persoon
lijke belichting vanuit bewonde
ring voor deze vrouw en haar een
zame gevecht tegen een racistisch
systeem, aldus de cabaretière. „Ik
vind het een uitdaging en heerlijk
om eens te zingen vanuit het hart in
plaats vanuit 't hoofd", zegt Nata
scha Emanuels. Tot en met 12 no
vember in Bellevue.
Museum Fodor in Amsterdam
toont van 5 november tot en met 11
december foto's van Henny Rie-
mens. De tentoonstelling heeft als
titel .Ooggetuige van Cobra' en
staat in het teken van het veertigja
rig bestaan van deze kunstenaars-
stroming. Te zien zijn foto's van
kunstenaars die in deze beweging
actief waren. De expositie omvat
verder enkele brieven en publica
ties rond Cobra.
In de bovenzalen van hetzelfde
museum zijn in dezelfde periode
werken van drie kunstenaars te be
zichtigen: Titia Ex, Frederieke Jo-
chems en Lidwien van de Ven. Ex
maakt fotowerken op glas, Jo-
chems laat haar film .Spiegelzaal'
zien en Van de Ven beeldt zichzelf
af op haar foto's.
Theatergroep Hanacine speelt
van 26 tot en met 29 oktober in de
Brake Grond in Amsterdam 'De
zondebok'.
Hanascine werd twee jaar gele
den opgericht door Ricardo Anasa-
gasti en Jeroen Heuvel, beiden van
Antilliaanse afkomst. Zij hebben
zich ten doel gesteld de Nederland
se samenleving meer vertrouwd te
maken met het n iet-Westerse to
neelrepertoire. De zondebok is ge
schreven door Edward de Jongh
uit Curasao. De voorlopige speel
lijst van het duo is als volgt: de Ba
lie in Amsterdam (16 en 17 novem
ber), Rasa Utrecht (18 november),
Korzo Den Haag (23 november), de
Evenaar Rotterdam (25 en 26 no
vember) en de Stadsschouwburg
Amsterdam (4 t/m 4 januari). De of
ficiële première is op 27 oktober.
AMSTERDAM (ANP) - De sopraan
Katia Ricciarelli komt niet naar
Nederland. Zij zou op 30 oktober
optreden tydens het tweede con
cert in de serie 'Sterren van de Ope
ra' in het Concertgebouw in Am
sterdam. Ricciarelli wordt vervan
gen door Fiamma Izzo d'Amico en
Alberto Cupido van de Scala in
Milaan. Hei duo wordt begeleid
door het Radio Filharmonisch Or
kest onder leiding van Hubert
Soudant.
