Waakhonden met een eigen koers Politieke jongerengroeperingen zoeken gretig naar aanhang in Leidse regio ZATERDAG 15 OKTOBER 1988 PAGINA 29 Politieke jongerengroeperingen hebben de grootste moeite het hoofd boven water te houden. In de Leidse regio is de situatie nog tamelijk rooskleurig, maar de vier organisaties hier drijven dan ook voornamelijk op de inbreng van studenten. Werkende en werkloze jongeren worden nauwelijks bereikt. De JOVD legt zich daarbij neer ("de Leidse afdeling is altijd een typische studentenclub geweest"). De Jonge Socialisten hebben het er moeiljk mee. "We moeten blijven proberen die groep te bereiken", zegt voorzitter Koen Holtzapfel. door Bart Jungmann Bij de één hangt een poster aan de muur waarop de tekst: 'Proletaren kent uw plicht'. Bij de ander meldt een verdwaalde sticker: 'Liberals do it freely'. De één is Koen Holtzapfel, voorzitter van de Jonge Socialisten in Leiden en omstreken, de ander is Mark William Hornung, voorzitter van de Leidse JOVD. Zoals de sticker al suggereert vindt Hornung dat politiek niet zonder relati vering kan: "Je ziet dat heel sterk terug bij fractievoorzitter Voorhoeve. Als die zijn verhaal voor de journalisten heeft gehouden, verschijnt dat typische lachje op zijn gezicht. Dan is er tijd voor een grapje". "Ontspanning is heel belangrijk, dat vinden wij ook", zegt Hornung. "De JOVD heeft elk jaar drie landelijke con gressen. Dat is keihard werken, maar za terdagavond is er altijd een groot feest. Sommigen komen ook voornamelijk vanwege dat feest. Ik heb daar niet zo veel moeite mee, want op die manier be trekje ze wel bij de politiek. Ik vind trou wens toch dat je er een beetje om moet kunnen lachen. Zoals ze vroeger bij de Jonge Socialisten waren, dat is ook niet goed. Ze gingen naar bed met de gedach te Ban de Bom en ze stonden ermee op. Zp heb je natuurlijk binnen de kortste keren een maagzweer". Ontspanning Koen Holtzapfel bekent schuld: "De JS heeft altijd met een schuin oog naar de JOVD gekeken. We vonden ze niet de moeite waard, een oninteressant borrel- clubje. Maar wij zijn te lang naar de ande re kant doorgeschoven. Als je alleen maar vergadert jaag je de mensen weg. Je moet ook de mogelijkheid tot ont spanning bieden. Binnenkort hebben we bijvoorbeeld een video-avond en we heb ben afgesproken: een serieuze video en een grappige video. Als je het een beetje gezellig maakt kweek je toch een zekere binding. En het gaat er per slot van reke ning om jongeren geïnteresseerd te krij gen". Hoe de jeugd warm te maken voor de politiek? Met die vraag worstelen alle po litieke jongerenbewegingen. Op allerlei manieren wordt getracht hun interesse te wekken: open thema-avonden, een maandelijkse borrel en een gezamenlijk initiatief om scholieren politiek bewust te maken. In Leiden is de situatie dan nog tame lijk rooskleurig. Maar dat komt omdat het een studentenstad is, beseffen alle partijen. Werkende jongeren zijn spaar zaam in hun gelederen, zo geven ze stuk voor stuk toe. Elders in in het land blijkt de animo inderdaad een stuk geringer te zijn en hebben sommige afdelingen de grootste moeite het kader intact te hou den. PvdA-voorzitter Sint heeft in dat ver band de vrees uitgesproken dat de demo cratie in gevaar is nu er een generatie op groeit die wars is van politiek. In sociaal democratische kringen wordt daarom met weemoed teruggedacht aan het jeugdig elan van Nieuw Links dat de par tij ruim twintig jaar geleden op haar kop zette. Andere aanpak Koen Holtzapfel heeft aan dergelijke nostalgie geen boodschap: "De jongere van de jaren tachtig is een heel andere dan die van de jaren zestig. Dat vereist een andere aanpak. Als je kijkt naar Ve ronica en naar Greenpeace, dan blijken jongeren nog best te mobiliseren. Waar bij de één ons sympathieker is dan de an der, dat zal duidelijk zijn. Dat individua listische van Greenpeace, dat heldhafti ge in zo'n klein bootje, kennelijk spreekt dat wel aan". De regionale JS-voorzitter is trouwens lang niet zo pessimistisch als de voorzitter van de moederpartij. Hij zegt: "Het is toch een soort golfbeweging en het hangt helemaal van af van wat voor mensen er zitten. Toen ik vorig jaar voor het eerst actief werd, hadden we een be stuur van zeven mensen en daar kwam eigenlijk heel weinig uit. Dit jaar zijn we heel enthousiast met z'n tweeën begon nen en werken nu al met een vast kader van tien mensen". Peter Jasperse, regionaal voorzitter (ad interim) van het CDJA, de club van christen-democratische jongeren, is evenmin somber gestemd: "We draaien best redelijk. Niet veel.slechter of beter dan in voorgaande jaren". Philip Brood, contactpersoon voor WD-jongeren in de Leidse regio, con stateert wel dat de afgelopen jaren te wensen overlieten. "De animo is zeker minder geweest, althans bij de JOVD en WD. Dat kwam omdat de WD een tijd je uit de gratie is geweest. Het was zelfs zo erg dat de JOVD in Leiden op een ge geven moment nog amper mensen voor het kader kon vinden. Maar ik heb het gevoel dat we de slechtste tijd nu wel achter de rug hebben". Zijn verhaal wordt bevestigd door Mark William Hornung: "In de hoogtij dagen van de WD had de JOVD lande lijk gezien ruim 5000 leden, nu zitten we op 3500. Maar dat heeft niet alleen met de teruggang van de WD te maken. Tussen de verkiezingen in is de belangstelling al tijd wat minder. En door zoiets als de EIS V-affaire is het vertrouwen in de poli tiek aangetast. Maar het trekt nu wel weer aan. De Europese verkiezingen ko men er aan en er spelen een paar specifie ke jongerenpunten, zoals de studiefinan ciering, waarover we ons kunnen duide lijk uitspreken". Niets te klagen Juichtonen zonder enige reserve weer klinken onder Jonge Democraten. De JD, voortgekomen uit D66, heeft blijk baar niets te klagen. Driejaar geleden op gericht en pas twee jaar een afdeling Midden-Holland rijk, blijkt de JD in de regio Leiden al te beschikken over tach tig leden en is daarmee volgens eigen tel ling de grootste politieke jongerenorga nisatie. De JOVD telt ongeveer zestig le den, het ledenbestand van de JS schom melt rond de veertig en het CDJA schat zijn achterban op vijftig. Han Weber, één van de oprichters van de JD: "Dat heeft ons ook verbaasd. Ken nelijk is Leiden toch niet zo'n rechtse studentenstad als iedereen altijd heeft gedacht". Bij rechts denkt hij meteen aan de JOVD. "Door de opkomst van de Jonge Democraten zijn ze vanzelf naar rechts opgeschoven. Linkse liberalen kunnen nu immers bij ons terecht". Een conservatief corpsballen-imago, Mark William Hornung is zich daarvan terdege bewust. "Blauwe blazer en hete aardappel", zo vult hij zelf het beeld in. "Maar zie ik er uit als een typische JOVD-er?". Hornung wijst naar zijn kle dij: spijkerbroek en groene sweater. Hij springt op, gebaart naar een keurige broek die over een stoel hangt ("goed, ik ga natuurlijk ook wel eens netjes ge kleed") en graait vervolgens in de was mand. "Kijk, dit draag ik nou eigenlijk het liefst: een houthakkershemd. Als ik zo over straat loop denkt toch niemand dat ik een JOVD-er ben?". Hij gaat weer zitten: "Er wordt gewoon een verkeerde link gelegd. Dat komt om dat we altijd meteen met de WD worden geassocieerd". Ten onrechte, vindt hij. Terecht, vinden de Jonge Democraten niettemin. Nico Bauman, vice-voorzitter van de afdeling Midden-Holland: "De JOVD is veel intensiever met de WD verbonden dan ze zelf willen geloven. Daarom roepen ze zo hard dat ze onaf hankelijk zijn". Onafhankelijk Hornung: "Het idee dat wij een jonge renvereniging van de WD zijn is even hardnekkig als onwaar. Veel mensen hebben een dubbel-lidmaatschap, ik ook. Maar we zijn als vereniging vol strekt onafhankelijk". Dank zij die onafhankelijkheid zorgt de JOVD ervoor dat de VVD wakker blijft, zegt Hornung. Hij citeert met in stemming Molly Geertsema: "De JOVD is de veer in het liberale uurwerk". Hor nung voegt daar aan toe: "De JOVD-er stelt prijs op het liberalisme en vindt dat de liberale waarden ten zeerste moeten worden verdedigd". Als voorbeeld van een afwijkend standpunt noemt hij de ideeën van de JOVD over het vorstenhuis. Dat zien de jonge liberalen eigenlijk liever vervan gen door een gekozen president. Die re publikeinse voorkeur deed dit jaar een beetje stof opwaaien. De WD was er in elk geval niet blij mee. Voor het komen de congres heeft de afdeling Leiden een sussende motie in petto. "Misschien mag ik die even pluggen", vraagt Hornung, en overhandigt het schriftelijke voorstel waarin enerzijds het beginsel van verer ving wordt afgewezen, maar anderzijds alle steun wordt uitgesproken voor de huidige constitutionele monarchie. Mooi zo'n voorstel, maar legt het niet veel meer gewicht in de schaal dat bin nen de WD naar voren te brengen? Mark William Hornung beaamt dat: "Binnen de JOVD bereik je minder, dat is een feit. Maar aan vorming en scholing gebeurt niet zoveel binnen de WD. Dat is een groot nadeel, vind ik. Als je bij de JOVD naar het spreekgestoelte gaat doe je dat om er wat van te leren. Bij de WD doe je het pas als je het kunt". Volleerd politicus Volgens die theorie is Philip Brood een volleerd politicus. Al op 17-jarige leeftijd bekleedde hij binnen de WD een bestuursfunctie en als 24-jarige kan hij daarom nu al zeggen: "Wanneer je al zo lang in de politiek zit kom je er niet zo makkelijk meer uit". De student Philip Brood verruilde een paar jaar geleden Voorburg voor Leiden en nu maakt hij deel uit van de regionale Kamercentrale. Brood is ook een tijdje lid geweest van de JOVD, maar dat lid maatschap heeft hij inmiddels beëin digd. "De JOVD staat toch wel erg ver van de realiteit", zegt hij. "Het is mis schien wel leuk om al die persberichten te schrijven, maar het heeft zo weinig zin. Het gaat toch om de knikkers en daarom moet je gebruik maken van de kanalen die er zijn. Daar kom je veel verder mee". De verslaggever mag hem een Realpoli- tiker noemen. Philip Brood noemt twee vormen van opvang die de WD de jongeren biedt. "Allereerst heb je het jongerencontact. Dat is het oudste, en helemaal toegesne den op de WD. Daarnaast zijn de jonge- rencommissies gekomen. Die zijn echt bedoeld als opvang: cursussen en vrije tijdsbesteding". De Jonge Democraten, wier zelfbe wustzijn zich vooral uit in kritiek op an dere partijen, hebben daarvan geen hoge pet op. Denise Haytink, secretaris van de regionale JD: "Ik heb laatst iemand ge sproken van de WD-jongeren. Toen ik hem vroeg wat ze nu eigenlijk doen, kwam hij niet veel verder dan barbe cuen". Kennelijk laten de onderlinge liberale verhoudingen te wensen over. Zo lopen de meningen ook al uiteen over het ont staan van de JD. Mark William Hornung: "Volgens mij is de JD ontstaan uit de JOVD. Je merkt ook dat we een beetje in dezelfde hoek zitten. De JD is het rede lijk alternatief voor D66-ers". Hij heeft geen bezwaar tegen deze con currentie. "Het dwingt de JOVD zich scherper te profileren. Het is makkelij ker van mening te verschillen met ie mand van de JS dan met iemand van de JD. Ik draag ze een warm hart toe". Als dit scheppingsverhaal aan de ver tegenwoordigers van de Jonge Democra ten wordt voorgelegd, weerklinkt home risch gelach. 'Dat zouden ze wel willen", roept Weber. "De JD is ontstaan uit D66. Dat weten ze zelf ook best", zegt Haytink. En Bauman voegt daar aan toe: "We zijn heel anders dan de JOVD. Bij ons heerst een heel andere mentaliteit. Het is one man, one vote. De JOVD is veel hiëar- chischer ingericht. Het moet allemaal via de afdelingen lopen". De JD onderscheidt zich in veel din gen van de andere jongerenpartijen, meent het drietal. "We zijn veel pragma tischer, veel rationeler. De andere zijn veel dogmatischer. Bij de JS wordt alles bekeken door een socialistische bril, bij het CDJA door een christen-democrati sche bril". Minder gekleurd Maar bij de JD, zo hadden ze zelf al thans uitdrukkelijk gesteld, wordt de po litiek toch beschouwd door een vrijzin nig-democratische bril? "Ja, maar die bril is veel minder gekleurd dan die van de andere". De JD, zo voegen ze er aan toe, is in haar kijk op de politiek ook zeer onafhankelijk. "We krijgen wel subsidie van D66, maar die stelt heel weinig voor. Daarvoor hoeven we onze onafhankelijk heid niet op te geven". Volgens de JD zijn de andere groeperingen veel meer ingekapseld, waarbij de Jonge Socialis ten ten voorbeeld worden gesteld. Koen Holtzapfel is het er niet mee eens, hoewel hij niet ontkent dat er be paalde banden zijn: "We krijgen geld van de PvdA-afdeling en als voorzitter woon ik ook de plaatselijke bestuursvergade ringen bij". Maar: "De JS en de PvdA zijn aparte groepen. Jonge Socialisten hebben bijvoorbeeld niet automatisch een lidmaatschap van de EVdA. Ik schat dat ongeveer 25 procent geen lid is". Een dergelijke onafhankelijkheid in gebon denheid geldt ook voor het CDJA, voegt Peter Jasperse er aan toe. Vanuit die positie wordt door de poli tieke jongeren kritisch naar de moeder- partij geblikt. De JD ziet in zichzelf iets van eén waakhond, het CDJA kiest voor de symboliek van een horzel. Jasperse: "We proberen alternatieven aan te dra gen. Zo hebben we bijvoorbeeld ook druk uitgeoefend op de CDA-fractie om stelling te nemen tegen het voorstel voor jeugdlonen. Het CDJA streelt zich met de gedachte dat dat heeft geholpen". Koen Holtzapfel: "De ideologie van de JS is altijd geweest om de PvdA naar links te trekken. Eigenlijk een beetje pre tentieus en inmiddels ook achterhaald. De discussies die wij hebben gehad over 'Schuivende Panelen' (het discussiestuk over de toekomst van de sociaal-demo craten) verschilden niet zoveel van die in de FVdA. Het is aan de andere kant wel zo dat de partij het liefst ziet dat de JS lastig is. We moeten prikkelen. En dat ge beurt ook. De JS heeft bijvoorbeeld ge steld dat de PvdA niet zo regeergeil moet zijn en dat de WD niet bij voorbaat moet worden uitgesloten als coalitiepartner. Die geluiden waren later ook binnen de partij te horen". Opvallend is dat de jongerengroepe ringen zich vooral landelijk profileren. Bij alle partijen kost het de grootste moeite de leden te interesseren voor zo iets lokaals als de afsluiting van de Bree- straat. Jasperse: "De meesten komen ook niet uit Leiden zelf. Die interesse is er dus niet van nature. In samenwerking met de afdeling proberen we daar wel wat aan te doen, maar dat gaat heel moei- Holtzapfel: "Je kunt landelijke zaken vertalen naar je eigen regio. Zoals de ac tie om Leiden kernwapenvrij te krijgen, maar dat blijft toch heel incidenteel". Hij vindt dat de PvdA-fractie in de Leidse gemeenteraad makkelijker te benaderen moet zijn. "Eigenlijk zou daarvoor één persoon moeten komen. Zij gaan er van uit dat in principe iedereen benaderbaar is. In de praktijk is dus niemand het". Dilemma De JD-afdeling streeft eveneens naar een grotere belangstelling voor regionale zaken, maar kampt daarbij met het pro bleem een groot deel van de provincie te bestrijken (overigens verkeert een afde ling Leiden in staat van oprichting). Wel is er een werkgroep provinciale politiek opgericht. "Maar daarvoor is de animo niet zo groot", zegt Nico Bauman. Ook voor de JD geldt het probleem dat de afdeling vooral uit studenten bestaat. Hun wortels liggen veelal elders. De Jon ge Democraten hebben zich al wel voor genomen meer evenwicht in het leden bestand te bewerkstelligen. Weber: "We gaan binnenkort proberen werkende jongeren te bereiken". Dat wordt moei lijk, zo wordt beseft, want werkende jon geren zijn bij lange na niet zo hecht geor ganiseerd als studenten. Weber: "Mis schien dat we wat via de FNV kunnen bereiken". Voor de Jonge Socialisten weegt die kwestie nog zwaarder. Het studentikoze bestand plaatst hen voor een dilemma. De groep die zij in eerste instantie willen vertegenwoordigen de werkende en de werkloze jongeren weet de JS nau welijks te vinden. Koen Holtzapfel: "Maar we moeten toch blijven proberen die groep te bereiken. Ik denk dat op dit moment zeker de helft van de JS-leden politicologie of rechten studeert. Die vin den politiek interessant en daar ga je je dan toch gauw op richten". Bij de JOVD wordt het gemis van wer kende jongeren niet als zo pijnlijk erva ren. Mark William Hornung: "De Leidse afdeling is eigenlijk al vanaf de oprich ting een typische studentenclub. Daar naast is het zo dat de JOVD toch vooral een vormend karakter heeft en ik ver moed dat werkende jongeren niet zo ge ïnteresseerd zijn in politieke ideologie. Ze hebben er waarschijnlijk niet eens de tijd voor". Scholen bezocht In gezamenlijkheid willen de regionale jongerengroeperingen wel proberen scholieren te bereiken. Daartoe is de stichting JEP (Jongeren En Politiek) op gericht. Onder die noemer worden scho len bezocht om leerlingen politiek be wust te maken en wellicht te interesse ren voor een van de partijen. Scholieren met politieke ambities zou den dat laatste zeker moeten overwegen. Een aantal politici is immers voortgeko men uit politieke jongerenorganisaties. Zeker de JOVD heeft op dat gebied een flinke staat van dienst. Holtzapfel: "De PvdA verwijt ons wel eens dat we te weinig een kweekvijver zijn. Ik denk dat dat wel meevalt. Maar leden die vooral aan hun carrière den ken, worden by ons als streberfjes be schouwd. Die zouden niet zoveel kans maken. De doorsnee JS-er is toch vooral ideëel ingesteld". Holtzapfel denkt dat er by de JOVD wel wat carrièreplanners rondlopen. Hornung daarover: "Natuurlijk zijn die er. We zijn niet allemaal engeltjes. Maar het is zeker niet de meerderheid". Even later voegt hij eraan toe: "Al staat het na tuurlijk wel goed op je cv-fje (curriculum vitae), zo'n bestuursfunctie bij de JOVD". Bij de voor dit artikel geïnterviewden zelf lopen de ambities sterk uiteen. De een vraagt aan het einde van het gesprek bezorgd of hij niet te veel als een politi cus heeft geklonken, de ander verheelt niet dat hij graag van zijn hobby een be roep wil maken. De idealistische JS-er Koen Holtzapfel besluit het gesprek als een rasecht politi cus. Gevraagd naar een laatste opmer king richt hij zich als het ware recht streeks tot de doelgroep: "Politieke jon gerenorganisaties zijn belangrijker dan ooit tevoren. De samenleving vergrijst en de jongeren zijn als groep steeds min der in tel. Kijk maar naar het kabinetsbe leid. Daarom is het goed als er tegengas wordt gegeven en daarom is het goed als jongeren zich organiseren". Mark William Hornung (JOVD): "Ontspanning is belangrijk. Je moet een beetje om de politiek kunnen lachen". De Jonge Democraten Nico Bauman, Han Weber en Denise Haytink (v.l.n. heeft gedacht". "Kennelijk is Leiden toch niet zo'n rechtse studentenstad als iedereen altijd Ii 03NK&H HEI LICHT Koen Holtzapfel (Jonge Socialisten): "Als je alleen maar vergadert jaag je

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1988 | | pagina 29