Rijschoolhouder met de billen bloot Examencijfers moeten meer licht gaan werpen op ondoorzichtige branche ZATERDAG 15 OKTOBER 1988 XTRA PAGINA 21 BIJLAGE VAN HET LEIDSCH/ALPHENS DAGBLAD Voor degene die het rijbewijs wil halen is het altijd moeilijk de juiste rijschool te kiezen. Het geven van rijles valt niet onder de beschermde beroepen, zodat er nogal wat kaf onder het koren zit. Het Centraal Bureau voor Rijvaardigheidsbewijzen maakt binnenkort per rijschool de examenresultaten bekend die boven het gemiddelde liggen, met het doel de consument meer en beter inzicht te verschaffen bij de keuze van rij-instructeur. Een maatregel die nu al tot hevige discussies heeft geleid. "Een ongenuanceerde manier van publieksvoorlichting", zegt de een. "Hierdoor wordt een ware saneringsslag ingeluid en dat is alleen maar in het belang van de consument", zegt de ander. Een reportage over een branche in opspraak. door Gerard van Putten De rijscholenbranche wacht bin nenkort een ingreep die zuive rend zal moeten werken. In op dracht van minister Smit-Kroes moet het Centraal Bureau voor Rijvaardigheidsbewijzen in Rijs wijk uiterlijk begin volgend jaar de namen bekend maken van rij schoolhouders wier geslaagden- percentages boven het gemiddel de liggen. CBR-woordvoerder Verhoef: "Door de invoering van dit nieuwe systeem zal de consument niet alleen beter worden geïnformeerd over het onder wijsniveau van de rijscholen, ik ver wacht dat door deze maatregel ook het bestand van rijschoolhouders be hoorlijk zal worden geschoond. En ook dat is uiteraard in het belang van de consument". De branche staat er bar slecht voor en de vooruitzichten zijn somber, meent F.J.J. Feirabend, coördinator erkenningen rijscholen bij de ANWB. En in die visie staat hij niet alleen. Het aantal achttienjarigen zal blijkens een prognose van het Centraal Bureau voor de Statistiek na 1990 dalen. De spoeling voor de rijschoolhouders zal dus nog dunner wordèn en er is al een groot overschot aan personen die hun boterham respectievelijk zakcent ver dienen door anderen de eerste begin selen van het autorijden bij te bren gen. Overcapaciteit Een onderzoek van het Econo misch Instituut van het Midden- en Kleinbedrijf bracht enkele jaren gele den aan het licht dat er toen al een overcapaciteit aan rij-instructeurs was van 50 procent. Feirabend, in het dagelijks leven belast met de door lichting van rijschoolhouders die in aanmerking willen komen voor ANWB-erkenning, waagt zich aan de voorzichtige schatting dat dit percen tage inmiddels is opgelopen tot 55 procent. Bovag-zegsman Rob Boon zegt over genoeg aanwijzingen te be schikken om te kunnen voorrekenen dat van de rond 6000 namen die bij het CBR bekend zijn er voor hooguit 2000 rijscholen werkelijk plaats is. Dat de tijd zo langzamerhand was aangebroken om de groei van deze be drijfstak af te remmen, daarover be staat nauwelijks discussie. "Hier in het dorp is het weinig gebeurd omdat iedereen hier iedereen kent, maar in de stad komt het vaak voor dat de sla ger ineens autorijles gaat geven", zegt de Nieuwkoopse mevrouw Van der Laan, wier echtgenoot Theo al dertig jaar een verkeersschool runt. "Aan die oneerlijke concurrentie zou inder daad een einde moeten worden ge maakt". "Voor mijn toekomst ben ik niet bang, maar dat er koppen gaan rollen staat voor mij vast. En in sommige ge vallen zal ik dat niet betreuren", zegt Han Lacourt, eigenaar van een fami lierijschool in Leiden. "Ik zie er het voordeel wel van dat de geslaagdenpercentages per school bekend worden gemaakt", verklaart rijschoolhouder Fleur uit Oegstgeest. "Wat je wel krijgt: er zal niet zo snel meer een examen worden aange vraagd". Feirabend: "Zodra een begin wordt gemaakt met het bekendmaken van de geslaagdenpercentages, wordt meteen een geweldige saneringsslag ingeluid". Of als gevolg daarvan de goeden niet langer onder de kwaden moeten lijden, valt evenwel nog te bezien. Na mens de Bovag zegt bijvoorbeeld woordvoerder Rob Boon: 'Tot op ze kere hoogte is het prima dat het CBR opening van zaken gaat geven, maar het is wel zo dat cijfers niet alles zeg gen over de rijscholen. De een kan het zich nu eenmaal veroorloven onder andere omstandigheden te werken dan de ander"; Een voorbeeld ter verduidelijking: de rijschoolhouder die verder niets achter de hand heeft zal minder kies daan: aan kredietwaardigheid en han delsbekwaamheid". En als aan die laatste aspecten wordt voorbijgegaan, moet volgens Mattijssen toch hardop de vraag wor den gesteld wie, althans in relatie tot de consument, als een malafide in structeur mag worden aangeduid. De voormalige FAM-bestuurder zou zich kunnen voorstellen dat bij gebrek aan toezicht van de overheid een rij schoolhouder zich met zijn rijschool organisatorisch aan de zelfkant van de maatschappij beweegt, maar als opleider verrekte goed les geeft. "Ik zal ook de laatste zijn om te beweren dat een hobbyist met een instruc- teursbewijs zijn vak slecht verstaat. Het is een ander verhaal of een derge lijk instituut in stand mag worden ge houden ten koste van degene die voor z'n boterham helemaal afhankelijk is van het geven van rijlessen". Moeite keurig moeten zijn met zijn examen- aanvragen dan bijvoorbeeld de voor malige militaire rij-instructeur De laatste weet zich financieel gerugge- steund door zijn pensioen, en kan het zich daarom veroorloven een kritisch aannamebeleid te voeren en per jaar een beperkt aantal examens aan te vragen. "Er zijn rijschoolhouders die de bui al zien hangen", weet Feirabend. "Om aan een zo hoog mogelijk geslaagden percentage te komen gaan ze de zoge naamde kwetsbare groepen weren. Ouderen, etnische minderheden, in validen". Er zullen nog meer methoden wor den gevolgd om het percentage van geslaagden kunstmatig hoog te hou den. Han Lacourt zal niet vreemd op kijken als bepaalde rijschoolhouders straks met twee CBR-nummers gaan werken. "Ik zou me kunnen voorstel len dat de goede leerlingen straks on der het eigen firmanummer worden aangemeld voor het examen, en de ze perds onder een ander nummer, zon der dat die minder begaafde leerlin gen daar zelf van op de hoogte zijn". Bij het CBR in Rijswijk is op die truc een passend antwoord gevonden. Dat beweert althans woordvoerder Verhoef, zonder daarover verder in details te willen treden. "Het lijkt mij niet handig tekst en uitleg te geven over de methode die we hier hebben ontwikkeld om dergelijke kunstgre pen te kunnen onderkennen. Maar dat we er op gaan letten, dat kan ik ze bij voorbaat verzekeren". De Delftse rijschoolhouder Chris Mattijssen heeft geen goed woord over voor het plan van het CBR. "Het is zo ongenuanceerd als maar zijn kan", roept hij uit. Mattijssen zegt dat niet uit eigenbelang, zelf is hij niet bang voor publicatie van de examen resultaten van zijn school. Die liggen al jaren op een zodanig gemiddelde dat zijn school wordt vermeld in de er- kenningsgids van de ANWB. Mattijssen is evenwel gewend over zijn eigen bedrijf heen te kijken, en daardoor botst hij al sinds 1955 met het ministerie van verkeer en water staat, met kamerleden en met het CBR in zijn drang de bedrijfstak te verschonen. De laatste tien jaar trad hij op als voorzitter van de Federatie van Autorijschool Managers (FAM), op 1 juni trad hij terug. Hij zegt thans op persoonlijke titel te spreken, met de verbitterde herin nering aan de talloze besprekingen waaraan hij de laatste dertig jaar deel nam. Aan hoeveel conferentietafels Mattijssen heeft aangezeten, de Delf tenaar is de tel kwijt geraakt. Wat voor hem wel vaststaat: de gedachtenwis- selingen leverden zelden of nooit iets op. Of zoals de door collega's als 'idea list' betitelde Mattijssen het uitdrukt: "Men dronk een glas, men deed een plas en alles bleef zoals het was". Ook als straks de percentages van eerstgeslaagden gepubliceerd zullen worden, zal naar de mening van Mat tijssen veel bij het óude blijven. "Ge slaagdenpercentages zeggen geen lor over de totaalopleiding. De cijfers die straks door het CBR zullen worden gepubliceerd geven de consument geen enkel inzicht over het niveau van de theoretische opleiding. En dan stel ik weer de vraag die ik al zo vaak heb gesteld: wat verstaat de overheid Rijschoolhouders bij Het Witte Huis in Oegstgeest: "Bij ons rijden de kleintjes de groten in de wielen door onder de prijs te werken". (foto s Wim Dijkman) rijschoolhouders letterlijk eikaars te genligger worden. "In deze bedrijfs tak is de situatie tegengesteld aan die van de levensmiddelenbranche", ver zucht Lacourt. "Daar werkt de super markt met lage prijzen de kruidenier weg. Bij ons rijden de kleintjes de gro ten in de wielen door ver onder de prijs te duiken". Het gangbare lesuurtarief ligt tus sen de 42 en 50 gulden. Wie het voor minder doet is in de ogen van Lacourt een beunhaas, die evenwel onbelem merd z'n gang mag gaan. Artikel 23 van de grondwet verschaft namelijk iedereen de vrijheid onderwijs te ge ven aan anderen. Menigeen voelt zich al dan niet daartoe gestimuleerd door gewestelijke arbeidsbureaus een omscholingscursus te gaan volgen dan ook geroepen het instructeursbe- wijs te gaan halen. Twee agenda's Han Lacourt: "Meer dan dat in- structeursbewijs wordt niet ge vraagd. Verder zijn er geen belemme ringen. De huisschilder, de taxichauf feur en de buschauffeur die in zijn vrije tijd autorijles wil geven kan dat doen. Zelf sta ik ingeschreven in het register van de Kamer van Koophan del en ik heb ook mijn middenstands diploma, maar er zou geen haan naar kraaien als dat niet het geval zou zijn". En daar ligt nu juist het zwakke punt van de rijschoolwereld, naar de overtuiging van Mattijssen. Zolang de overheid geen andere eisen stelt dan vakbekwaamheid', kan er ongelimi teerd gerotzooid worden. Om aan de kost te komen hebben sommige les gevers zich ware meesters getoond in het plegen van malversaties. De geraf fineerdste trucs zijn uitgedacht om de belastingdienst te ontduiken en leer lingen te bedotten. Niet voor niets merken de ANWB-ers Feirabend en Wölcken op dat in de rijschoolwereld alles al eens is uitgevonden. Inder daad is de rijschoolwereld in dat op zicht heel inventief, beaamt Mattijs- Tot voor drie jaar was de belasting dienst nauwelijks berekend op het boekhoudkundige gegoochel van sommige rijschoolhouders. Belas tingambtenaren dachten te kunnen volstaan met het tellen van benzine bonnen om het totaal aan gegeven les sen vast te stellen, maar er zijn heel wat benzinebonnen doorgescheurd. De inspecteur die houvast dacht te hebben aan de agenda van de instruc teur om zodoende het aantal lesuren te bepalen, kwam bedrogen uit. Anoniem zijn er heel wat branche genoten bereid te verklaren dat het bij tal van rijscholen gebruikelijk is met twee agenda's te werken. Intussen heeft de Fiscale Inlichtingen en Op sporingsdienst meer grip op de briga de van L-borden. "Zolang het niet ontaardt in een heksenjacht is die fis cale controle een prima middel om de oneerlijke concurrentie tegen te gaan die de zwartrijder de bonafide rij school aandoet", vindt Rob Boon van de Bovag. Al wekt woordvoerder De Savornin Loman op z'n minst de indruk dat het ministerie van financiën de FIOD- controles bij de CBR-dependances het liefst wil verzwijgen, in het 'veld' blijkt men terdege van de fiscale con trole-activiteiten op de hoogte. Als de fotograaf van deze krant in de nabij heid van Het Witte Huis in Oegstgeest de plaats waar in deze omgeving wordt afgereden voor het examen wat foto's maakt, wordt hem voor zichtig gevraagd of hij soms van de FIOD is. Het ontkennende antwoord levert een zucht van verlichting op. Maar er is meer. Mevrouw Grave- kamp van de gelijknamige Katwijkse rijschool vertelt over goedkope lessen waarvan de leerlingen niet méér op steken dan almaar rechtdoor rijden. Het gebeurt ook, zo verzekert La court, dat de kilometerprijs wordt ge drukt door de leerling gedurende het lesuur vele technische handelingen te laten plegen. In een uur (of gedeelte daarvan) dus veel achteruit de hoek om laten rijden, insteken, helling- proef en keren. "Het moet uit de leng te of uit de breedte komen. Iemand die onder de prijs werkt zal de kilome terprijs hoe dan ook moeten drukken en ook zoveel uren maken, wil er toch nog brood op tafel komen". Andere uitwassen worden opge somd door Mattijssen. In zijn eigen woonplaats Delft is het voorgekomen dat een instructeur zijn leerling een veel te hoog ("driehonderd gulden te veel") bedrag aan examengeld in re kening heeft gebracht. Er worden examens vroeg aangevraagd in de we tenschap dat de kandidaat vrijwel ze ker zal zakken. Gedurende een aantal lessen wordt met populaire tarieven gewerkt, waarna vervolgens wordt vastgesteld dat de leerling niet vol doende rijvaardig is en daarom hoog nodig toe is aan vervolglessen, waar voor dan meer betaald moet worden. Veelvuldig, weet hij, wordt ook toege zegd dat het examen wordt aange vraagd. Helaas gebeurt het bij herha ling dat die toezegging 'per ongeluk expres' wordt vergeten. Ondertekenen "Tegenwoordig is het wel zo dat de kandidaat de geleidebrief, de aan vraag voor het examen, mede moet ondertekenen. Zodra er enige twijfel bestaat over de vraag of de rijschool houder de examenaanvraag inder daad bij het CBR heeft ingediend, is het zaak na een week of twee bij het CBR te informeren of de examenaan vraag inderdaad is ingediend", ver strekken Feirabend en Wölcken vrij blijvend nog maar eens een advies. "Het zure is dat de fiscus ons be schouwt als een bedrijf, we betalen btw en bijzondere verbruiksbelas ting. Dat zou mij niet hinderen als de rijschool inderdaad als bedrijf werd aangemerkt en zou vallen onder de vestigingswet. Maar het enige waar naar gekeken wordt is of iemand tij dens het examen voor het instruc- teursbewijs blijk heeft gegeven over zekere technische vaardigheden te beschikken, over didactische kennis. Maar aan de twee andere eisen die de vestigingswet naast vakbekwaam heid vraagt hoeft niet te worden vol Het merkwaardige doet zich voor dat rijschoolhouders die op grond van jarenlange ervaring de kneepjes van het vak kennen, moeite hebben zich zelf te verkopen als bonafide ver keersschool. Neem Leidenaar La court. Hij zit nu 22 jaar langs de weg, maar nog altijd vindt hij het verrekte moeilijk zich in oriënterende tele foongesprekken met potentiele klan ten te onderscheiden van de beunha- Van degenen die. zoals hij het uit drukt, mensen erin laten tuinen en die naar zijn oordeel in onderwijskundig opzicht "asociaal" bezig zijn. Hij staat goed aangeschreven in kring 44 (Lei den en omgeving) van het CBR, met 67,11 procent zit hij ruim boven het kringgemiddelde dat in de buurt van de 45 procent ligt. Maar toch haken vele bellers meteen af zodra hij zijn prijs noemt. "Als je zegt: ik reken 45 gulden per uur, zeggen velen be dankt, hangen op en wenden zich ver volgens tot iemand die onder de prijs werkt". Tien lessen voor pakweg 220 gul den, voor hem kan een dergelijk tarief niet. Want ga maar na, zegt hij, nooit kan dat lesgeld gebaseerd zijn op een reële kostprijsberekening. Een klop op de garagedeur kost al vijftig gul den, dan heeft Lacourt het nog niet gehad over onderhoud, reparatie en verzekering van het wagenpark. Wie zekerheid wil hebben over de vraag of het bedrijf bonafide is, wordt bij autorijschool Gravekamp in Kat wijk doorverwezen naar Bovag en ANWB. Datzelfde wordt ook gedaan bij de Leidse autorijschool Ton van den Bos. Advertenties, zo wordt hier en daar beweerd, moeten met enige argwaan worden gelezen, wie genoeg werk heeft zal niet adverteren. "Dat is onzin", vindt de Haagse rij schoolhouder Swillens die namens het almaar uitbreidende filiaalbedrijf Tempo ("negentig auto's en 9000 leer lingen") spreekt. "Wij adverteren voor vier ton per jaar, en als dat niet was gebeurd waren we nu niet zo groot. Wij zijn onderhand de grootste klant van het CBR en dat wekt hier en daar jaloezie op. Wij werken met in structiekaarten. We verstrekken de klanten een overzicht van h^t lespro gramma, er wordt in geen geval uit de losse pols gewerkt. Natuurlijk zit er ook onder onze instructeurs het nodi ge kaf onder het koren, maar we trachten dat euvel zo veel mogelijk te rug te dringen door de heren geregeld bij te scholen op applicatiecursussen. Ik durf te stellen dat we goed bezig zijn". Gids Het antwoord op de vraag of de con sument te maken heeft met een bona fide dan wel malafide rijschoolhouder laat zich gemakkelijker geven dan menige rijschoolhouder voorgeeft. Tenminste, afgaande op het ANWB- advies dat Feirabend en Wölcken ge ven: "Het beste is te vragen om onze gids. En wat ook kan: de rijschool houder inzage te vragen van de offi ciële CBR-brief, daarin wordt jaar lijks een opgave verstrekt van het ge slaagdenpercentage". Om het rijschoolwezen van alle blaam te zuiveren moet er naar het oordeel van Mattijssen meer gebeu ren. "Rij-instructeurs onderwerpen aan eisen van kredietwaardigheid en handelsbekwaamheid, dat is éen. Rij- instructeurs onderwerpen aan een rij tijdenbesluit, dat is twee. De politie zou daarop steekproefsgewijs kun nen toezien door auto's met een L- bord aan te houden. En wie zonder bord rijdt komt er wel uit bij een aan rijding. Veertig uur werken per week, dat zou het maximum moeten zijn. Gegarandeerd dat er dan een heel le gertje van die sjacheraars verdwijnt. Pas als dergelijke maatregelen wor den genomen is het echt over en uit voor de mensen die nu tot elf uur 's avonds in de auto liggen na een hele dag achter de vuilniswagen te hebben gehangen". onder een school? Heeft de overheid het dan over een instituut dat onder richt geeft in een vak, of spreekt men over een totaalopleiding?". Voor de consument is het moeilijk uit te maken of er een vakkundig per soon dan wel een knoeier schuil gaat achter een advertentie in dagblad of gouden gids. Weliswaar dient een rij schoolhouder sinds 1974 in het bezit te zijn van een instructeursbewijs, de praktijk heeft genoegzaam uitgewe zen dat het diploma dat voortvloeit uit de 'wet rijinstructie motorvoertuigen' de consument zeker geen garantie biedt voor een betrouwbare oplei ding. Hoe gedegen de instructie in el kaar zit hangt deels af van de instel ling en de taakopvatting die de in structeur er op nahoudt en deels ook van diens beroepsmatige omstandig heden. Molensteen Degene die naast de bestuurder plaats neemt om zoveel mogelijk geld binnen te halen, zal meer naar het aan tal lesuren kijken en minder naar de vorderingen van de kandidaten. Op grond van 22 jaar ervaring meent de Leidse autorijschoolhouder Han La court te kunnen zeggen dat het hoge btw-tarief velen als een molensteen om de nek hangt. Hij kent ook de col lega's die voor onverantwoord hoge lasten staan. Er is hem een geval be kend van iemand die krachtens een gesloten leasing-contract 1700 gulden per maand moet opbrengen om les te kunnen geven in een Mercedes. "Die moet er dus eerst voor zorgen dat-ie 1700 gulden binnenkrijgt voordat er aan verdienen mag worden gedacht. Dus dan is het niet vreemd dat het voor zo'n man pezen is van klant naar klant, en dat hij dan af en toe ook wat gas bij geeft". Het is volgens F.J.J. Feirabend van de ANWB eerder regel dan uitzonde ring dat instructeurs van 's morgens acht tot tien uur 's avonds in de auto zitten. "Zeventig uur lessen per week, dat is afgaande op de agenda's van in structeurs beslist niet abnor maal", zegt ook ANWB-inspecteur Woleken. Autorijschoolhouders laten zich moeilijk tot een eenheid smeden. Naast de rijders die van de lessen keu rig aantekeningen bijhouden, rijden er nogal wat lesauto's in het zwarte circuit rond. Het is daarom dat de broodnijd soms zo hoog oplaait dat De Leidse rij-instructeur Han Lacourt: "Dat er koppen gaan rollen staat voor mij vast".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1988 | | pagina 21