'Ik ben een grote vijand van gemummel op toneel' Een melodie van niks Filmuniein Rusland wil eerherstel Solzjenitsyn Concours kamermuziek in Heerlen krijgt erkenning DONDERDAG 6 OKTOBER 1988 PAGINA 25 De Compagnie van de XXe Eeuw is een ongesubsidieerd toneelgezelschap dat is opgericht om in de vrije sector stukken te spelen. Aan de basis staan in het vak doorknede theatermensen. De artistieke leiders Paul de Lussanct en Jéröme Rcehuis, dramaturg Ton Vorstenbosch, regisseurs Hugo Claus en Dimitri Frenkel Frank en de ontwerpers Sophie van Kleef, Paul de Lussanct en Benno de Vries. Namen die grote verwachtingen wekken. De Compagnie wist een sponsor te interesseren en kon zo Hugo Claus inschakelen die een nieuw stuk schreef. Het kreeg als titel 'Het Schommelpaard' mee. Voor deze nieuwe produktie haalt de Compagnie een aantal acteurs van het tableau weg waar je u tegen zegt: Paul Gieske, Jules Hamel, Martijn Oversteegen, Jéröme Reehuis en Johan Ooms. De laatste vervangt Ramses Shaffy die herstelt van een heupbreuk. Een vijftal acteurs dat gezamenlijk genoeg persoonlijkheid en zeggingskracht heeft om een groot gezelschap te schragen. Er is een regisseur voor nodig van het kaliber Claus om dit span acteurs in de hand te houden. Het stuk is morgenavond in de Leidse Schouwburg te zien. Hugo Claus over de Compagnie en 'Het Schommelpaard' AMSTERDAM (GPD) - In de sec tor vrije produkties wordt vaak uit Angelsaksische bron geput. Stuk ken die hun kracht op het New- yorkse Broadway of het Londense West-End bewezen en die - in het Nederlands vertaald en met een sterke bezetting - ook in de Neder landse schouwburgen gedijen. Dit seizoen zijn er echter opvallend veel stukken van eigen bodem, waaronder drie van Hugo Claus. Van deze poëet, romancier, regis seur, vertaler, beeldend kunste naar en toneelschrijver speelt het Mechels Theater Thuis'. Een trio Vlaamse acteurs, met onder ande ren Jo de Meyere, speelt 'Pas de deux' en de Compagnie van de XXe eeuw is verantwoordelijk voor het ontstaan van 'Het Schom melpaard', dat Claus speciaal voor dit gezelschap schreef en ook bij dit gezelschap regisseert. door Rob Bouber Ofscnoon de eerste uur Jéröme Reehuis, Paul de Lussanet en Dimitri Frenkel Frank tot de vriendenschaar van Hugo Claus behoren, heeft de taal virtuoos geen rol als oprichter, in spirator en aanjager gespeeld. Claus heeft directe bemoeienis met het nieuwe gezelschap als schrijver en regisseur. Hugo Claus: „Ik fun geer als beschermheer, een vrij zonderlinge term in deze democra tische tijd. Ik zat thuis rustig naar de televisie te kijken toen Jéröme Reehuis mij belde en zei: 'Wij heb ben zojuist de Compagnie van de XXe Eeuw gesticht...' Hij klonk heel opgewonden en duidelijk vanuit een café. Ik antwoordde heel vrolijk: 'Bravo, gefeliciteerd', waarop Jéröme stelde: 'En daar moet jij uiteraard beschermheer van worden'. Ik was een tikkeltje uitgelaten en stemde er in toe be schermheer te worden van wat hij BAS JAN ADER - Vanaf 15 okto ber wordt in het Stedelijk Museum in Amsterdam een overzichtsten toonstelling gehouden van het werk van Bas Jan Ader. De exposi tie heet „Bas Jan Ader (1942-1975) en duurt tot en met 4 december. Bij de opening verschijnt een publika- tie over deze kunstenaar met tek sten van Paul Andriesse, Ger van Elk en William Leavitt, een uitgave van Openbaar Kunstbezit. HINDERLAAG - „Hinderlaag" heet de nieuwste produktie van To neelgroep Amsterdam. De voor stelling gaat op 1 november in de Stadsschouwburg in de hoofdstad in première. Tekst, regie en decor zijn van jeroen Henneman. Hinder laag wordt gespeeld door Fred Goessens, Paul Erkamp, Eva van Heyningen, Sep van Kampen, Ma rian Morée, Perla Thissen en Irvin Vrede. ook maar voorstelde. Vier dagen la ter bleek dat het een uiterst serieu ze bezigheid was. Of ik een aantal acteurs dat zich verenigd had wilde natroneren." Eskimo's „Een beschermheer kan niet meteen met zijn eigen werk aanko men. Het is zeker niet de bedoeling van de Compagnie dat het een doorlopende illustratie zal zijn van wat ik doe. Maar zij beginnen met 'Het Schommelpaard', een bestel ling, ze hebben mij gevraagd een avondvullende voorstelling te ma ken voor vijf heren. Ik houd van uitdagingen, van strikte regels en dit leek me een goede 'challenge'. Over het algemeen als men mij vraagt: 'Wil je een toneelstuk schrijven, zeg ik enthousiast 'ja' en dan duurt het wel een jaar of 15 maar als men zegt 'wil je een to neelstuk schrijven voor drie eski mo's in een broodjeswinkel en het mag 23 minuten duren', dat begin ik het interessant te vinden. Onge veer zoals Shakespeare zijn beve- lei> kreeg van de koningin. En ik denk dat ze mij als regisseur ge vraagd hebben omdat ze denken dat ik het het minst slecht doe als ik mijn eigen werk moet vrijge ven." Voor de vraag 'waarom de Com pagnie van de XXe eeuw opge-? richt?' moeten wij ons dus eigen lijk tot de acteur Jéröme Reehuis wenden maar even verder in het gesprek geeft Claus toch een aan wijzing die als een zekere verkla ring kan gelden waarom er zo no dig een nieuw gezelschap van de grond moest komen. We mogen per slot aannemen dat de toneel mentaliteit van de schrijver/regis seur in het verlengde ligt van de geestverwante groep die hij be-, schermt. Geprononceerd We mogen gerust stellen dat een voorkeur voor geprononceerd ac teren blijkt uit de aanvankelijke bezetting van 'Het Schommel paard'. De Compagnie stelde vijf spelers met uitgesproken acteerta lent op: Jéröme Reehuis, Jules Ha mel, Paul Gieske en Hidde Maas en Ramses Shaffy. Maas moest afha ken wegens verplichtingen elders en Shaffy omdat een fietser in Am sterdam hem ondersteboven reed en hij nu herstelt van een zware fractuur (Claus: „Heel onbeleefd tegenover mij om zijn heup te bre ken, dat had ie niet.moeten doen"). Vijf acteurs die genoeg persoon lijkheid bezitten om bij wijze van spréken een groot gezelschap te schragen. Hoe kan een regisseur die mennen? Claus: „Door te doen of hij een veel zwakkere persoonlijkheid is. Door die indruk te geven. Ik heb ze natuurlijk al gemend door het schrijven van het stuk. Ik heb dat goed verdeeld. Ieder heeft - wat ik dan, noem - zijn aria. Mennen is overdreven. Ik stel iets voor. Ze kunnen te allen tiide zeggen: 'Dat vinden wij lelijk, dat doen wij niet." Loopt u niet de kans dat die vijf sterke mannen elkaar gaan over- bieden op het toneel? „Dat zoü ze ker kunnen maar dat vind ik zeer goed. Maar natuurlijk. Als Van Basten een pass geeft naar Gullit dan klopt dat toch ook. Ze moeten hun uiterste best doen en dat mag best via egocentrische wegen gaan. Laat maar eens zien wat je maxi maal kunt. Natuurlijk niet vulgair, ordinair, iets naar je toe trekken, ten koste van personages of thema tiek, maar gewoon op puur terrein: 'kijk mij eens spelen', dat vind ik zeer goed." „Ik ben namelijk een hartstoch telijk vijand van het hedendaagse gemummel dat voor spreken door gaat. En die amechtige gebaren die voor naturel doorgaan. Dat is de dood van het toneel. Ik bedoel dat je bij de meeste toneelstukken geen drie zinnen kunt verstaan om dat ze zo nodig innerlijk bezig zijn en dat ze dan door een grote witte wolk lopen, liefst met witte scher men van decors met heel veel Do nizetti of popmuziek op de achter grond, dat is exact wat ik niet am bieer. En wat een acteur, zijn naam waardig, ook niet ambieert. Ik zou het liefst eigenlijk een grote beton nen ruimte hebben, waarin geen enkel decor, geen enkele belich ting, niets in de"handen, niets in de zakken, en dat de acteur het doet. De acteur kan alles als hij dat wil." Sommige regisseurs maken ook proefondervindelijk toneel, maar gebruiken een tekst als kapstok en hangen daar - terwijl ze repeteren - hun eigen structuur, hun eigen vormgeving aan op: nieuwe tek sten, nieuwe situaties, inbreng van spelers. Hangt Claus sterk aan zijn eigen tekst? „Bij mij staat de tekst vast. Als gegeven. Maar tijdens de repetities wordt die natuurlijk veranderd. Ik ben zoals elk groot kunstenaar een schizofreen en ben op dat moment geen schrijver meer. Dan ben ik re gisseur. Met het grootste gemak kan ik zeggen: 'Dat is heel slecht geschreven: die man weet van schrijven geen bal. Ziet hij niet dat dat zo moet eindigen? En dat de volgende repliek zo moet zijn. Een gezonde vorm van schizofrenie. Er zijn schrijvers die zelf regisseren, die zitten als kippen te broeden op elke komma. Als ik toneel schrijf, schrijf ik vanuit mijn verbeelding. Ik zie allemaal gebeuren hoe het zou moeten, dat dient mijn tekst zoals ik hem aflever. Maar dan houdt het op. Wat schiet ik ermee Hugo Claus: "Al die amechtige gebaren, dat is de dood van het toneel op om op zoektocht te gaan om dat zelfde te reproduceren? Daar is geen bal aan, want dat weet ik al, ik heb het geschreven. Ik ga als regis seur toch ook naar de schouwburg om mezelf een beetje te amuseren. Dus waarom zou ik dat wat ik eer der gemaakt heb, gaan herhalen? Daarnaast is het totaal onmogelijk. Het heeft geen enkele zin om het maar te proberen want de acteurs hebben een eigen persoonlijkheid, hebben een eigen manier van den ken, voelen spreken. Die moet tot zijn recht komen, via mijn tekst en niet andersom." Allegorie „De mannen zijn in een vrij bi zarre ruimte op zoek naar iets vrij wonderlijks, wat niet uitgesproken wordt, althans niet verklaard wordt, in die zin dat het op tiental len manieren verklaard wordt - dus helderheid is daar niet geboden - en dat is het Schommelpaard dat er staat. Ik heb het de Compagnie niet makkelijk gemaakt. Niet gezocht naar een vrijblijvende komedie waar de bevolking zich kan amuse ren. Het is wel om te lachen maar het heeft vreemde, wrange tonen. Het genre leunt aan bij iets wat Ne derland niet zo ligt: de allegorie. Het is meer een nachtmerrie dan wel een reëele toestand. Nage bootst van de werkelijkheid. Het is een domein des theaters, waar wensdromen, fantasieën, herinne ringen allemaal aan de gang kun nen gaan." „Ik zou ook wensen dat acteurs op zoek gaan naar een vorm van rethoriek. Natuurlijk niet de retho- riek van vroeger, ook niet de alle gorie van vroeger, de metafoor van vroeger maar wel op een heel mo- defne manier. En de zoektocht daarnaar is wat mij bezighoudt. Ik weet niet precies hoe het moet. Ik weet niet hoe acteurs nu rethorisch moeten spreken. Ik weet wel hoe het niet moet. Ik weet ook dat het niet gegalm moet zijn en hol gebral. Dat is het interessante van het re gisseren. Om dat proefondervinde lijk te ontdekken. Niet om van te voren een of andere theorie op te stellen hoe de klanken moeten worden vertolkt." LEIDEN - Op 27 oktober wordt in de Leidse Groenoordhallen een bij zondere muzikale manifestatie ge houden. The New London Chorale die in ons land zoveel succes oogst te met de elpees The Young Ama- deus en The Young Messiah en vo rig jaar al op tournee gingen, brengt ditmaal een hommage aan Giuseppe Verdi. Tom Parker het brein achter The New London chorale werkte ruim Voorstelling: Melodie. Choreografie Bep- pie Blankert; muziek Louis Andriessen; tekst K. Schippers. Gezien op 5 oktober in het LAK-theater alwaar nog vanavond. LEIDEN - De pogingen dans en tekst op een theatraal interessan te manier aan elkaar te koppelen, zijn in het recente verleden vaker mislukt dan geslaagd te noemen. Een gezelschap als het Rotter damse Studio's Onafhankelijk Toneel is er eigenlijk als een van de weinige in geslaagd een vruchtbare combinatie tussen tekst en dans te ontwikkelen. Nu schijnen zo'n acht van de tien voorstellingen gedoemd te mislukken in het theater, zolang de speurtocht naai nieuws, iets anders of naar we verbanden voortgezet is dat niet erg. Kwalijker wordt het wi een theatermaker of choreograaf aantoont weinig van al die mis lukkingen te hebben geleerd. Melodie, de laatste produktie van choreografe en danseres Beppie Blankert, is daar een voorbeeld van. Zij blijkt nog steeds met de na weeën van de experimenteer drift uit de jaren zeventig te wor stelen. Toen luidde het recept voor een theatraal experiment ongeveer als volgt: neem een the ma (in Melodie: de herinnering), pretendeer iets intellectueels en iets vordt giet dat in een multimediaal jas je. En de grenzen tussen de disci plines moeten vervaagd. Dus komt in Melodie een dan seres op die plaats neemt achter de vleugel en haar muzikale ta lenten tentoonspreidt door de toetsen te beroeren met een en kele vinger in een vaag melodie tje. Vervolgens neemt ze als ac trice ook tekst voor haar reke ning en onderstreept ze die met bewegingen. Water bij de wijn. Een van de schuldigen in dit geval is K. Schippers die teksten leverde die het niveau van de L.O.I. cur sus creatief schrijven nooit zul len overstijgen. Wat dacht u van "de nevel van je vorige plekken", "wite kaarsjes steken dapper omhoog, ambassades" of van "de bloem is verkleed, gaat over in overbegerige lettergrepen?" Beelden van herinneringen in het Candlelight programma van Blankert. Hoofdschuldige is zij echter zelf: ze pretendeert van alles maar er gebeurt niets. Bewegin gen blijven bewegingen, tekst blijft tekst, muziek muziek. Niks geen meerwaarde. Geen onderlinge gevechten tussen dans en tekst, geen spanningen en geen harmonie. Om van uitda ging maar te zwijgen. Een herin nering wordt bij Blankert nog al tijd gemimed via een denkfrons Beppie Blankert en Caroline Dokter in 'Melodie'. in het voorhoofd. Nee, Melodie is een koele, afstandelijke voorstel ling zonder bloed en liefde,, zon der persoonlijkheid. Niets dat de aandacht kan vasthouden. En dan is verveling nog niet eens het ergste, maar al die would be pre tenties. Een lichtpuntje op de valreep: de dissonante, 'valse' blokfluitto- nen in de muziek van Louis An driessen. Hij krijgt het wel voor elkaar iets als sprankeling en spanning te suggereren. Maar he laas, redden kan het Melodie niet INGRID VAN FRANKENHUYZEN een jaar aan zijn onlangs versche nen elpee The Young Verdi. In de Groenoordhallen is deze moderne bewerking van de stukken van Verdi te zien en te horen. Behalve Tom Parker en de zangeressen Vicki Brown en Madeline Bell en zanger Gordon Neville werken aan de muzikale happening 200 perso nen mee. Een groot symfonieor kest, een ritme-groep en een koor van 150 personen. Tom Parker: "De muziek van Verdi is zo mooi. Eigenlijk zijn het allemaal hits, In een modern jasje gestoken zullen zij het publiek van vandaag nog meer aanspreken". Voor de muziek van Verdi moest het orkest worden uitgebreid. Vooral gezien de grote rol die bla zers in de stukken van Verdi zijn toebedeeld. Tijdens de finale zijn er zelfs doedelzakspelers om het sluitstuk te completeren. Bovendien zijn er gastoptredens in het programma van Rick van der Linden, voormalig lid van Eksep- tion en Rein van de Broek. Het pro- Buchmesse in Italiaanse sfeer FRANKFURT (AP) - De internatio nale boekenbeurs die gisteren in Frankfurt werd geopend heeft Ita lië tot thema en de meeste belang stelling gaat uit naar de schrijver Umberto Eco. Eco, auteur van de internationale bestseller „De Naam van de Roos" zal op de 40ste Buchmesse overi gens alleen verschijnen om te pra ten over andere Italiaanse schrij- Verschillende galeries, theaters en musea in Frankfurt verzorgen onder meer een tentoonstelling over de „Divina Comedia" van Dante. De Buchmesse, die tot 10 oktober loopt, verwacht dit jaar de komst van bijna 8.000 uitgevers uit 95 landen. r rechts Tom Parker, Made- gramma in Leiden bestaat uit twee gedeelten. Voor de pauze zijn de hoogtepunten te beluisteren van The Young Amadeus en The Young Messiah. Na de pauze volgt The Young Verdi. Lezers van het Alphens/Leidsch Dagblad die hun toegangskaarten halen bij het hoofdkantoor van de ze krant aan de Witte Singel 1 in Leidén krijgen tegen inlevering van een bon een korting van f3.- per persoon. MOSKOU (RTR) - De Russische Filmunie heeft een beroep gedaan op de top van de partij om de be slissing die in 1974 werd genomen om de schrijver Alexander Solzje nitsyn te deporteren, ongedaan te maken. Arakdy Vaksberg, voorzitter van de juridische commissie van de Filmunie zei dat ook een Sovjet tijdschrift bezig was te proberen een deel van Solzjenitsyns „Goelag Archipel" over de dwangarbeids- kampen in de Sovjetunie te publi ceren. Het was dit boek dat tot de arrestatie van de schrijver op be schuldiging van anti-communisme leidde. Vaksberg vertelde dat de Film unie zich afgelopen vrijdag tot het presidium van de partij had ge wend. De oproep aan het presi dium betrof Solzjenitsyns „rechten als burger, zijn rechten op zijn va derland en zijn rechten als schrij ver," zei Vaksberg. De unie zou ook van plan zijn feestelijk aandacht te besteden aan de 70ste verjaardag - op 11 december - van Solzjenitsyn. Vaksberg lichtte toe: „Wij hebben het niet over zijn terugkeer. We hebben het erover of zijn verban ning legaal was." Het blad dat aan het onderhan delen is om een deel uit de „Goelag Archipel" te publiceren, is het klei ne literaire tijdschrift „Literatoer- ny Kirgistan". Solzjenitsyn leeft nu in de Amerikaanse staat Vermont. J. J. Johnson en Blakey toppers in Jazzmaand AMSTERDAM (ANP) - Hoogte punt van de manifestatie Oktober Jazzmaand van dit jaar is het optre den van de legendarische trombo nist J.J. Johnson en in hetzelfde programma Art Blakey the Jazz Messengers met Freddie Hubbard en Dave Pike met het trio van Rein de Graaf op 29 oktober in het Thea ter Tuschinski in de hoofdstad. In het kader van de Jazzmaand hebben vijf bekende jazzpodia (Wilhelmina in Eindhoven, Grand Theater in Groningen, Hothouse in Leiden, WIM/042 in Nijmegen en het BIM-huis) drie groepen (kwar tet van Piet Noordijk, Curtis Clark Fivetet en Formatie Loos) uitgeno digd voor een serie concerten. De optredens in het BIM-huis van de ze groepen worden nog dezelfde maand via de NOS-TV uitgezon den. Cecil Taylor geeft met zijn vijf- mansgroep met onder meer de be kende Britse improvisator Evan Parker opnieuw een uitvoering in het BIM-huis. Onafhankelijke bond Hongaarse filmmakers BUDAPEST (Rtr) - 4n Hongarije hebben acteurs, regisseurs, stunt mannen en andere werknemers in de film-, televisie- en videoindus trie de tweede onafhankelijke vak bond van het land opgericht. De Democratische Filmvakbond (MODESZ) zei op haar oprichtings vergadering zich te zullen inzetten voor democratische rechten. De le den-oprichters, onder wie de regis seurs Miklós Jancso, Peter Bacso en Pal Sandor, waren ontevreden over de bescherming die zij kregen van het officiële Hongaarse vakver bond SZOT tegen verslechterende werkomstandigheden. In Hongarije is eerder dit jaar al de Democratische Vakbond voor Wetenschappelijk Personeel opge richt. Dit was de eerste onafhanke lijke vakbond in Oost-Europa sinds de oprichting van Solidariteit in Polen. HEERLEN (ANP) - Het Charles Hennen Concours voor strijkerskamer- muziek heeft in de afgelopen drie jaren in de vakwereld ook internatio naal zoveel erkenning gekregen, dat het zich ontwikkelt tot het topcon- cours in zijn soort van en in Europa. De organisatoren van het volgende concours, waarvan de eindronde 26 februari in de schouwburg van Heerlen wordt gehouden, werken nu sa men met de Stichting Jong Muziektalent Nederland en de organisatie van het Orlando Festival. De prijzen voor de verschillende leeftijdscategorie ën zijn verhoogd. Het concours is geworden tot het Nationaal Kamermuziekconcours van Jong Muziektalent Nederland en vindt daardoor aansluiting bij de Europese Unie van nationale muziekconcoursen. Deelname staat open voor strijk- en pianotrio's, -kwartetten en -kwin tetten. De gemiddelde leeftijd van de leden van een ensemble bepaalt in welke van leeftijdcategorie men uitkomt: amateurs tot 16 jaar, oudere amateurs, en de beroepsgeroep voor vakstudenten en/of jonge beroeps muzikanten tot en met 26 jaar. De eerste categorie gaat door, ook al meldt zich maar één ensemble aan. Vorig jaar waren er vijf deelnemende groe pen. Voor de categorie oudere amateurs moeten er tenminste vijf ensem bles zijn wil deze rubriek doorgaan. Vorig jaar verviel dit onderdeel van het concours. De belangstelling van wie zich professioneel met strijkerskamermu- ziek bezig houden, is groter. Vorig jaar namen twaalf ensembles deel. De aanmeldingen doen verwachten dat het er in februari omngeveer 25 zijn. Het maximum is gesteld op 30 ensembles, zodat dezelfde jury alle deelne- mende groepen kan beoordelen. De jury wordt geleid door Theo Olof; le den zijn: Daniëlle Dechenne, Jean Decroos, Jürgen Kussmaul en Qui van Woerdekom. Aan prijzengeld is er voor het concours in totaal 21.750 gulden beschik baar: 10.000 en 7.500 als eerste en tweede prijs voor de jonge professio nals, 1.000 en 750 gulden voor de jongere amateurs en 2.500 gulden voor de oudere amateurs. Ook worden er podium-, radio- en televisieoptredens aangeboden op zowel nationaal als internationaal niveau. De prijswin naar kan tevens worden uitgenodigd voor de meesterklas van het Orlan do Festival.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1988 | | pagina 25