PORT
Nijboers rol nog niet uitges
Marathonlopers eisen
dat Verhoorn blijft
Spelen eindigen
zoals ze begonnen
Inspirerende dertiende plaats op marathon
:®yn
MAANDAG 3 OKTOBER 1988
Overmacht aan grijze uniformen
SEOUL (GPD) De Spelen eindigden zoals ze ruim twee
weken geleden waren begonnen. Met een overmacht aan
grijze politie-uniformen. Uit angst voor acties van radicale
linkse studenten, die na de arrestatie van hun leider Oh
Young-Sik hadden aangekondigd de marathon en de slui
tingsceremonie van de Spélen te zullen ontregelen, werd
Seoul gisteren in een vesting veranderd.
BIJLAGE LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 13
Rondcirkelende helikopters, 'bom-
honden', metaal-detectoren, een
stringente fouillering waaraan ie
dereen zich moest onderwerpen en
een cordon van 36.000 agenten
langs de 42 kilometer lange route
vormden het toneel, waarop 124 at
leten hun olympische strijd stre
den. Een ambiance, die de 24ste
Olympiade weliswaar tot de best
beveiligde Spelen uit de geschiede
nis bestempelde, maar niet een mo
ment de indruk kon wekken dat de
organisatie zeker was van zijn zaak.
In de tweede week van het eve
nement leken de Koreanen soepe
ler te zijn geworden. Meegebrachte
tassen naar het pers- en atleten-
dorp werden nog maar nauwelijks
gecontroleerd, de legitimatiekaar-
ten nog wel door de computer ge
haald, maar niet meer op gezicht
vergeleken. Met het naderen van
het einde, kwam daar vanaf woens
dag weer verandering in. Kennelijk
opgezweept door het thuisfront
hoopten de rijen wachtenden voor
de stadions zich op.
Nu werd wel alle tijd genomen
om de bezoeker, toeschouwer of at
leet zelf aan een persoonlijk onder
zoek te onderwerpen. Bomhonden
werden een vertrouwde verschij
ning op straat en zelfs in het pers
centrum. De onaantastbare glim
lach op de gezichten van het veilig
heidspersoneel verdween met het
aanscherpen van de maatregelen.
De slotdag spande de kroon. Nog
twee evenementen, de marathon
en de sluitingsceremonie, en Seoul
kon tevreden achterover leunen.
De vooraf gevreesde terroristische
aanslagen vanuit Noordkorea, het
Rode Leger in Japan of de militan
te studenten in Seoul bleven ach
terwege. Het land had bewezen een
evenement als dit aan te kunnen,
op welk gebied dan ook.
Er was gisteren dan ook geen
doorkomen aan op de route naar
het olympisch stadion. Waren de
straten al niet afgezet voor de mara
thon, dan werd de weg wel ver-
OLYMPISCHE MEDAILLES
De medailleverdeling va
in de 24e Olympische
Spelen is:
goud
zilver
brons
Sovietunie
55
31
46
Oost-Duitsland
37
35
30
Verenigde Staten
36
31
27
Zuidkorea
12
10
11
West-Duitsland
11
14
15
Hongarije
11
6
6
Bulgarije
10
12
13
Roemenië
7
11
6
Frankrijk
6
4
6
Italië
6
China
5
11
12
Gfoot-Brittannië
5
10
9
Kenya
5
2
2
Japan
3
7
Australië
3
6
5
Joegoslavië
3
4
5
Tsjechoslowakije
3
3
2
Nieuwzeeland
3
2
8
Canada
3
2
5
Polen
2
5
9
Noorwegen
2
3
0
NEDERLAND
2
2
5
Denemarken
2
1
1
Brazilië
.2
3
Finland
1
1
2
Spanje
1
1
2
Turkije
1
0
Marokko
1
0
2
Oostenrijk
1
0
0
Portugal
1
0
0
Suriname
1
0
0
Zweden
0
7
Zwitserland
0
2
2
Jamaica
0
2
0
Argentinië
0
1
1
Chili
0
1
0
Costa Rica
0
1
0
Indonesië
0
1
0
Iran
0
1
0
Maagdeneilanden
0
1
0
Nederlandse Antillen
0
1
0
Peru
Senegal
België
0
0
0
1
0
0
0
2
Mexico
0
0
2
Colombia
0
0
1
Djibouti
0
0
1
Filipijnen
0
0
Griekenland
0
0
1
Mongolië
0
0
1
Pakistan
0
0
1
Thailand
0
0
1
sperd door opgeworpen betonnen
blokken, hekken en prikkeldraad.
De medewerking van de politie
was nihil. Koreanen, maar voor de
eerste keer ook de buitenlandse be
zoekers die de straten voor het
olympisch stadion wilden overste
ken, werden ruw naar de onder
grondse tunnels getrokken. Een
vertraagde pas op straat wekte al
argwaan, zeker wanneer dat aan de
linkerkant van de boulevard ge
beurde. De marathonlopers zelf
werden geëscorteerd door achttien
bussen, volgeladen met politie,
motor-agenten en enkele helicop
ters.
Afgezien van wat relletjes op
vrijdag (studenten staken o.m. een
welkomstbord in brand en zorgden
voor een verkeersopstopping)
slaagde niemand er in de mara
thon, door de lengte het meest
kwetsbare onderdeel van de Spe
len, te ontregelen. De grimmige
sfeer buiten het stadion kon het
volksfeest daarbinnen niet beder
ven. Het vuurwerk bleef beperkt
tot de indrukwekkende openings-
en sluitingsceremonie...
Dreigend conflict met KNAU
SEOUL (GPD) Wim Verhoorn wil van geen wijken weten, maar zijn dagen als bonds
coach wegatletiek lijken geteld. De kantonrechter heeft bepaald dat de Atletiekunie hem
tot 1 januari 1989 in dienst moet houden. Maar daarna is de bond vrij om de beschermheer
van Gerard Nijboer en Marti ten Kate aan de dijk te zetten. De beslissing is aan Arie Kauff-
man, technisch directeur van de KNAU en de man die Verhoorn als full-time kracht uit
het bondsbureau in Utrecht heeft verwijderd.
Gerard. Nijboer heeft geen trek in een speciaal drankje 1
De Nederlander ging goed mee.
door Jaap Visser
Tussen Kauffman en Verhoorn
heerst gewapende vrede. Tijdens
het pré-olympisch trainingskamp
in Japan en gedurende de Spelen
zelf hebben de twee kemphanen
met elkaar op zakelijke basis sa
mengewerkt. maar nu er niet lan
ger meer sprake is van een gemeen
schappelijk doel, een zo goed mo
gelijk resultaat in Seoul, kunnen zij
elkaar weer in de haren vliegen.
Verhoorn verwijt Kauffman dat
hij geen verstand heeft van en ge
voel voor topsport. Kauffman op
zijn beurt verwijt zijn voormalige
assistent op het bondsbureau dat
hij slechts oog heeft voor de top
sporters. Op voorspraak van de af
gezwaaide beroepsmilitair heeft de
KNAU vorig jaar haar werknemer
Verhoorn ontslagen omdat hij niet
in de organisatie zou passen. De
lastpost moest ook zijn functie als
bondscoach opgeven, maar dat
ging de voormalige voetbaltrainer
en zijn wegatleten te ver. Gerard
Nijboer cs. sprong voor hun coach
in de bres. Het voorlopige slot van
SEOUL (GPD) - De
springpaarden hadden zo
juist een spoor van vernie
lingen door de olympische
piste getrokken, toen Ge
rard Nijboer en Marti Ten
Kate het bijna lege Chamsil
Stadion binnen marcheer
den. Het sfeertje voor start
van de olympische mara
thon was omwezenlijk. Ter
wijl een legioen vrijwilli
gers druk bezig was de scha
de te herstellen en de paar
devijgen van de grasmat te
verwijderen, dribbelden de
nationale marathontroeven
gespannen over het tartan.
Met een buik vol onzekere
gevoelens begonnen zij aan
hun lange en warme mon-
stertocht over de brede we
gen van Seoul. Die strijd
zou hen uiteindelijk een
stuk wijzer zou maken.
Gerard Nijboer weet na zijn derde
olympische optreden dat zijn rol
nog niet is uitgespeeld. Met een
dertiende plaats in de eindrang
schikking maakte hij duidelijk nog
altijd tot de internationale subtop
te behoren. Nijboer overwoog na
de Spelen in Seoul zijn wedstrijd-
schoenen definitief uit te trekken,
maar de nummer twee van de
olympische marathon van Moskou
(1980) peinst daar niet meer over.
Direct nadat hij het 42 kilometer en
195 meter lange karwei had ge
klaard in 2 uur 14 minuten en 40 se
conden, kondigde Nijboer aan
voorlopig door te gaan, misschien
zelfs tot en met Barcelona '92.
Daar hoopt Marti ten Kate dan
op zijn top te zijn. Een simpel re
kensommetje leerde de 29-jarige
computerprogrammeur dat hij in
één jaar tijd enorm vooruit is ge
gaan. „Vorig jaar kwam ik op de
WK in Rome als 24ste en helemaal
kapot over de finish. Nu ben ik re
delijk ontspannen vijftiende ge
worden. Dat is toch een behoorlij
ke winst".
Bordin
Ten Kate moest op de meet der
tien seconden toegeven op zijn drie
jaar oudere landgenoot en ruim
vier minuten op Gelindo Bordin,
de niet verwachte Italiaanse win
naar. De Europese kampioen ver
raste de Afrikaanse favorieten -en
dan met name Ahmed Saleh Hous-
sein uit Djibouti, die voor de zo
veelste keer net naast een hoofd
prijs greep. Saleh werd op de val
reep geklopt door Bordin en Doug
las Wakiihuru, de wereldkampioen
uit Kenia. Alle andere Afrikaanse
hardlopers, die aanvankelijk het
tempo bepaalden, bleken doodlo-
pers. Zij hadden zichzelf na de Afri
kaanse successen op de 800, 1500,
5000, 10.000 en 3000 meter steeple
overschat.
Dat gold niet voor Gerard Nij-
De Italiaan Gelindo Bordin kust het tartan
aliteitszin in het juiste spoor waren
gebleven. De Drent en de Twent
hadden zich niet op sleeptouw la
ten nemen door de gretige Afrika
nen, maar waren hun eigen tempo
gevolgd. Bij terugkeer in het sfeer
loze Chamsil bleek dat ze daar goed
aan hadden gedaan. Een reële klas
sering voor marathonlopers van
hun kaliber was de beloning voor
een „gereserveerd gelopen race",
zoals Nijboer het uitdrukte.
„Ik behoor niet meer tot de abso
lute wereldklasse", gaf de Europe
se kampioen uit 1982 als verklaring
voor zijn voorzichtige aanpak in
Seoul. „Niet omdat ik zelf minder
ben geworden, maar de concurren
tie is nu zoveel groter en sterker ge
worden, dat het niet meer reëel is
om op een groot evenement op een
medaille te hopen. Vier jaar gele
den in Los Angeles pretendeerde
ik nog wel het verloop van de race
te kunnen bepalen. Dat is me
slecht bekomen".
Die destijds door de Portugees
Carlos Lopes gewonnen race ein-
HicrrU. v r M,,h^
lijk drama. Na een tijdje op kop te
hebben gelopen, verdween hij let
terlijk en figuurlijk uit beeld om
uiteindelijk gebroken de wedstrijd
te staken. Met die nachtmerrie nog
steeds in het geheugen, begon de
snelste Nederlandse marathonlo
per aller tijden aan zijn olympische
herhalingsoefening. Acht jaar gele
den had Nijboer de marathon van
Amsterdam afgelegd in 2.09.01 en
dat leverde hem een tweede plaats
op de wereldranglijst aller tijden
op. Inmiddels is hij met zijn Neder
landse record in die tabel afgezakt
naar een 23ste plaats.
Nijboer: „Alle reden dus om hier
niet al te veel ambities te koesteren
en rustig te beginnen. Ik wilde lie
ver vijftigste worden dan opnieuw
in een olympische marathon uit
vallen. Stilletjes hoopte ik op een
plaats bij de eerste vijftien".
Nijboer bouwde zijn race even
wichtig op. Met demarrages be
moeide hij zich niet. Hij boekte zijn
winst toen vooraan de strijd om het
veranderde de wedstrijd in een ai-
valrace waarin hij nog heel wat af
gehaakte tempobeulen kon achter
halen. Nijboer was zelfs niet uit zijn
evenwicht te halen door een
valpartij waarbij hij een schaaf
wond aan zijn bovenbeen opliep.
Ruim twee kilometer voor de fi
nish liep Nijboer ploeggenoot Mar
ti ten Kate achterop. Een aanbod
om samen naar de finish te lopen,
werd door de succesvolste Neder
landse wegatleet van de laatste ja
ren afgeslagen. Ten Kate: „Dan zou
Gerard zijn eigen glazen hebben in
gegooid. Ik zat op dat moment na
melijk behoorlijk stuk en Gerard
kon misschien nog een paar plaats
jes opschuiven".
Ondanks zijn inzinking in de
laatste kilometers hoefde Ten Kate
uiteindelijk dus niet zo gek veel toe
te geven op Nijboer. Hoewel de
eindtijd niet bepaald tot zijn ver
beelding sprak, was hij opgetogen
over zijn klassering. „Het is mis
schien een beetje laf om niet uit te
gaan van een plaats bij de eerste
ar ik wildp hr>p Han nok
voorkomen dat ik hier net zo stuk
zou gaan als vorig jaar in Rome".
Nu hij zijn eerste aansprekende
resultaat over de grens heeft ge
boekt, kan de opgeluchte Ten Kate
met vertrouwen vooruit kijken.
„Er zit nog duidelijk vooruitgang
in mijn prestaties en ik leer van el
ke grote wedstrijd. Voor mijn ge
voel heb ik vandaag lekker gelopen
en dat is een stimulans om verder
te gaan".
Voor Gerard Nijboer geldt zo on
geveer hetzelfde. De psychiatrisch
verpleegkundige denkt voorlopig
niet meer aan stoppen. „Het lopen
is zo n stuk van mijn leven gewor
den dat ik er nog geen afstand van
kan nemen. Ik heb een uitstekend
evenwicht gevonden tussen halve
dagen werken en trainen. Dat be
valt me zo goed dat ik nog een tijdje
door wil gaan. Het plezier in het lo
pen houdt me als topsporter op de
been, ook al ben ik dan volgens een
sommigen een ouwe zak die z'n tijd
al lang heeft gehad. Hier heb ik in
elk geval voor mijzelf anders bewe-
het liedje was dat de kantonrechter
alleen het ontslag van Verhoorn als
assistent-coördinator ontvankelijk
verklaarde.
Nu de kritieke datum van 1 janu
ari nadert, heeft Gerard Nijboer de
Atletiekunie opnieuw kenbaar ge
maakt dat de top van de Neder
landse lange-afstandlopers vier
kant achter de bondscoach staat.#
In Seoul is de nestor van de natio"
nale selectie op bondsvoorzitter
Wim de Beer afgestapt om hem zijn
uitgesproken mening duidelijk te
maken.
Nijboer: „Ik heb hem gezegd dat
wij willen dat het contract met Ver
hoorn na 1 januari wordt verlengd
en dat hij druk moet uitoefenen op
Arie Kauffman. Het is toch werke
lijk te zot voor woorden dat de eni
ge bondscoach die werkelijk alles
voor zijn atleten over heeft er uit
dreigt te vliegen omdat een paar
mensen op het bondsbureau moei
te met hem hebben. Als een coach
niet goed met zijn atleten kan op
schieten dan moet-ie er uit. Maar
daar is hier in de verste verte geen
sprake van".
Behalve in woorden heeft Nij
boer zijn standpunt in Seoul ook in
daden laten blijken. Zijn dertiende
plaats in de olympische marathon
en de vijftiende klassering van
Marti ten Kate versterken de posi
tie van Verhoorn. Nijboer: „Meteen
na de finish heb ik tegen Wim ge
zegd: 'Dit is goed voor jou'. Als ik
hier vijftigste was geworden, had
ik geen recht van spreken, nu wel".
Zijn goede prestatie in Seoul
zegt Nijboer voor een belangrijk
deel te danken aan de grote toewij
ding van Verhoorn. „Het is echt on
gelooflijk wat Wim weer allemaal
voor ons heeft gedaan. Dat trai
ningskamp in Japan was een ramp.
We konden nergens fatsoenlijk lo
pen. Er lag een schitterende kunst-
stofbaan, maar daar hadden wij
niet zo gek veel aan. Er was geen
gelegenheid om een duurloop te
maken. Geen bos, geen park, niets.
Wim is onmiddellijk op de fiets ge
sprongen en de omgeving gaan rij
den. Hij is wel acht golfbanen langs
geweest om te vragen of Marti en ik
daar konden trainen. Uiteindelijk
heeft hij wat gevonden. Zoiets ty
peert hem, hij loopt voor ons echt
de benen uit zijn lijf. Zo iemand
moet dan weg omdat hij wel eens
op ambtenaren botst".
Mocht het contract tussen de
KNAU en Verhoorn na 1 januari in
derdaad niet worden verlengd dan
is wat Nijboer (en Ten Kate) betreft
een scheuring binnen het Neder
landse marathonwereldje een feit.
„Wat er ook gebeurt", heeft de
woordvoerder van de nationale
wegselectie de bond al laten weten,
„een aantal toppers gaat zonder
meer met Verhoorn verder. Dan
valt de selectie vermoedelijk uit
een en daar is natuurlijk niemand
mee gediend. Maar wij stellen ons
belang en dat van Wim boven het
algemeen belang en dat van de
bond".
Een dreigement waarvoor Arie
Kauffman zijn schouders ophaalt.
De technisch directeur zegt in de
kwestie-Verhoorn niet overstag te
willen gaan onder druk van de atle
ten. „Of het contract met Wim Ver
hoorn wordt verlengd, hangt van
een heleboel factoren af. De atleten
mogen een woordje meespreken,
maar hebben het niet alleen voor
het zeggen. Wim Verhoorn en ik
verschillen over een aantal zaken
van mening en daar zal over ge
praat moeten worden. Hij heeft in
het verleden altijd geweigerd zich
ondergeschikt te maken aan een
stukje beleid. Dat moet anders.
Maar ik wil niet op de zaken voor
uit lopen. Ik ga op korte termijn
praten met het bestuur en Wim
Verhoorn. Ja, ik heb wel een duide
lijk standpunt in deze kwestie,
maar dat hou ik voor me. Nee, dat
standpunt is na de goede prestaties
van Gerard en Marti hier in Seoul
niet gewijzigd".
