Dertien krankzinnige uren
Sabonis: held van de Sovjetunie
Mecir Iaat zich na
triomf even gaan
ES^H [1^=1
De martelgang van Thompson op de tienkamp
ZuidKorea slaat op tilt
op t deo
Zinderende
volleyfinale
VRIJDAG 30 SEPTEMBER 1
sTTHTTT /RoiitoO Amri/4oc
SEOUL (Reuter) - Arvidas
Sabonis, 2.23 meter lang en
bezig aan zijn eerste toer
nooi na een revalidatie van
anderhalf jaar na twee ge
scheurde achillespezen,
heeft de basketbalploeg van
de Sovjetunie vanochtend
aan de gouden medaille ge
holpen. In de finale hield hij
persoonlijk Joegoslavië te
gen: 79-63 nadat hij in de
halve eindstrijd tegen het
favoriete Verenigde Staten
ook al uitblinker was ge
weest. De Sovjetunie be
haalde in Seoul de tweede
Olympische basketbaltitel
na 1972 München.
De eindstrijd groeide uit tot een
tactisch treffen met weinig tempo.
De Sovjets hadden in de voorronde
van Joegoslavië een afstraffing ge
kregen (79-92). Na die afstraffing
verbeterde de vorm van de Sovjets
per wedstrijd tot aan de opzienba
rende uitschakeling van de Vere
nigde Staten. In de finale was Sov
jetunie nog maar op een zaak uit:
goud. De manier waarop deed er
niet toe.
Sabonis, die na de Spelen voor
de Portland Trailblazers zal uitko
men, scoorde 20 punten en pakte
15 rebounds. Dit was de anker waar
het succes aan vast zat. Joegoslavië
leidde bij rust met 31-28 op basis
van een flitsende start 6-0 en 24-12
(na twaalf minuten). Na een tacti
sche wijziging bij de Russen ble
ven de Joegoslaven vijf minuten
zonder punten. Dit betekende de
ommekeer.
De doorbraak naar de voordelige
score voor de rode garde werd kort
na rust geforceerd door Sharunas
Marchulenis. de alleskunner in de
Russische ploeg. Bij uitbraken
scoorde hij vijfmaal.
De Sovjets verdedigden de kléi
ne marge hardnekkig ten koste van
overtredingen. Sabonis pakte alle
terugkaatsers tijdens het wan
hoopsoffensiefvan de jonge Joego
slaven. Wanneer 'de toren' zelf de
aanval koos, hadden Divac en
Vrankovic geen enkele kans. Hij
maakte optimaal gebruik van zijn
lengtesurplus.
Vijf minuten voor tijd was de
Wim Slijkhuis, brons op de 1500 meter in Londen-1948.
Naar de 1500 meter,
de finale morgen in Seoul op
het programma prijkt, wordt
in elk olympisch atletiektoer-
nooi reikhalzend uitgekeken.
Geen wonder. Er is vrijwel
geen looppnummer aan te wij
zen dat van de atleet zoveel
vraagt aan inzichtinhoud én
pure snelheid als de metrische
mijl.
Grote, onvergetelijke Olym
pische figuren heeft het num
mer voortgebracht. Zoals de
Fin Paavo Nurmi (1924), de
Nieuwzeelanders Jack Lo-
velocck (1936). Peter Snell
(1964) en John Walker (1976),
de Australiër Herb Elliott
(1960), de Keniaan Kip Keino
(1968) en de Brit Sebastian
Coe (1980 en 1984).
De enige Nederlander die
ooit op de Spelen een rol van
betekenis op de 1500 m heeft
gespeeld is oud-Leidenaar
Wim Slijkhuis. Hij behaalde
een bronzen medaille in 1948
in Londen. Een paar dagen
daarvoor had hij trouwens
ook een derde plaats behaald
op de 5000 meter. Jaren gele
den heeft Slijkhuis nog eens te-
op die 1500 meter
toestanden er
Unie had me in
x inschrijven voor
l en 3000 m steeple
Coach Alexander Gomelski 'zweeft' een meter of drie boven het plankier van het basketbalveld. Zo vierden de
Russen hun gouden medaille. (foto ad
eindstrijd beslist toen de Russen
tien punten voorsprong hadden.
Beste Joegoslaaf was Petrovic met
24 punten, die zijn laatste wedstrijd
speelde en voor Real Madrid gaat
spelen. De Balten Kurtinaitis en
Marchulenis maakten indruk met
driepunters.
chase. Dat was een rare ge
schiedenis, want de steeple
had ik nog nooit van mijn le
ven gelopen. Ik was veel te
licht voor dat gestamp. Als ik
uit cadans raakte, nou dan
kon ik wel ophouden en in zo
steeple onderbreken die bar
rières voortdurend je ca
dans".
"De 1500 m had ik dat jaar
nauwelijks gelopen, mgar op
die afstand was ik toch wel
goed thuis. Toen ik na de 5000
m s avonds naar bed ging,
vond ik een briefje op mijn
kussen. Het was van Paulen.
de toenmalige KNAU-voorzit
ter. Hij schreef dat ik de 1500
m maar moest laten schieten,
want daarop had ik toch geen
schijn van kans. Ik moest me
maar voorbereiden op de
steeple. Dat heb ik niet ge
daan. Ik ben toch op de 1500 m
uitgekomen. Evenals op de
5000 m was het een moeilijke
finale, in de stromende regen,
op een zware baan. Als je een
lange pas hebt zoals ik. ben je
in dat weer wat in het nadeel.
Je voeten blijven langer in de
sintels rusten en dat voel je na
een x-aantal passen".
'Op een belangrijk moment
in de race wilde de Fin Johan-
nesen me niet laten passeren.
Ik moest naar baan vijf om
langs hem te komen. Intussen
waren de twee favorieten, de
Zweden Ekström en Strand, er
vandoor gegaan. Op het
laatste rechte eind liep ik sterk
op ze in. Strand kon Ekström
niet bijhouden en viel wat te
rug. In de laatste meters week
Strand van zijn lijn af en hin
derde me ontzettend. Hij fi
nishte met schuin uitgestrekte
armen en sloeg me zodoende
tegen de borst. We kregen de
zelfde tijd: 3.50.4. Geprotes
teerd heb ik niet. Ik heb niet
eens wat gezegd. In die tijd
dreef je dat soort dingen niet
zo op de spits".
"Maar nou komt het mooie.
Na die 1500 m finale sloeg
Paulen met de vuist op tafel en
zei: 'Verdomme, het had goud
kunnen zijn, je had makkelijk
kunnen winnen, je hebt zon
der zelfvertrouwen gelopen!".
Dat was niet waar. Ik had die
wedstrijd op mijn gewone ma
nier gelopen. Maar zelfs als
dat zelfvertrouwen er niet was
geweest, wie had er dan een
poging gedaan om het me wel
te gevenPaulen soms, met
zijn briefje?"
Twee jaar later, in 1950 in
Brussel, liep Slijkhuis bij de
Europese kampioenschappen,
iedereen, ook de Zweden,
glansrijk uit.
Aleksander Gomelsky, de grijze
coach van de Sovjetunie, was na af
loop de gelukkigste man in de bas
ketbalzaal. „Het ideaal in mijn le
ven heb ik nu bereikt", zei de
Drees-trekker die door zijn spelers
hoog de lucht in werd gegooid. „El
ke dag werden we beter en beter.
Sabonis was onze beste man. Hij is
de beste center ter wereld".
SUWON (AFP/SID) - Jarenlange Spartaanse training door de Zuidko-
reaanse handbalsters, afgesloten van de buitenwereld, is beloond met de
Olympische titel. De Russische overheersing bij het handbal is voorlopig
in Zuidkoreaanse handen overgegaan. Door een overwinning van 21-19
od de Sovjetunie zorgde het organiserende land van de Spelen voor het
eerste grote succes van het Aziatische handbal. De Russinnen, Olym
pisch kampioen in 1976 en 1980, moesten zich tevreden stellen met Olym
pisch brons, want in de finalegroep werden ze ook gepasseerd door Noor
wegen.
Zuidkorea - Sovjetunie was een wedstrijd die nauwelijks was te over
treffen in dramatiek. Zesduizend toeschouwers gingen na het eindsignaal
bijna door het dak van de sporthal in Suwon, terwijl de Zuidkoreaanse
handbalsters niet goed wisten wat ze met hun vreugde aanmoesten. Hui
lend zakten ze op de vloer neer. Knielend of liggend.
VRUDAG
15.00-16.00 BRT 2: Samenvattingen van
diverse wedstrijden.
16.15-17.15 Did 1: Olympia extra.
19.00-21.00 BBC 1: Samenvattingen.
19.14-20.00 Ned 3: Avondshow: met
schermen, judo in de klasse tot 95 kg en
worstelen.
20.15-21.45 Did 1: Olympia Magazine:
hoogtepunten en interviews
20 00-23.00 BRT 2: Studio Olympia
20.29-21.55 Ned 3 Met o.a. schermen,
judo 95 kilo en worstelen.
22.30-22.40 Super: Olympische Zomer-
spelerr
23.00-00.00 Did 1: Olympia Spezial.
ZATERDAG
00.00-00.55 BRT 2: Kanovaren: finales.
00.00-03.00 BBC 1Boksen, kanovaren
en zwemmen.
00.00-15.00 Did 2: Olympische Zomer
spelen: atletiek, boksen, kanovaren,
voetbal, handbal, hockey, judo, tennis,
tafeltennis, waterpolo, kunstzwemmen,
worstelen, boogschieten, samenvattin
gen en kort nieuws.
00.55-03.10 BRT 2: Boksenfinales afge
wisseld met kanovaren.
01.00-03.30 Ned 3: Boksen finales (live)
en kano finales.
03.00-06.30 BBC 1 Atletiek
03 10-06.20 BRT 2 Atletiek
03 30-06.15 Ned 3 Atletiek (live): finales
kogelstoten, discuswerpen mannen,
1500 m vrouwen, 1500 m mannen, 4 x
100 m vrouwen estafette, 4 x 100 man
nen estafette, 4 x 400 m vrouwen estafet
te en 4 x 400 m mannen estafette.
06.15-08.15 Ned 3: Hockey mannen: fi
nale live: Westduitsland-Groot-Brittan-
nië.
06.20-07.00 BRT 2: Boksen: finales.
06.30-09.00 BBC 1Samenvattingen.
07.00-08.30 BRT 2: Tennis: finale vrou
wen enkel.
08.15-10.00 Ned 3: Samenvatting tennis:
vrouwen enkel.
08.30-09.55 BRT 2: Handbal finaleTnan-
09.05-12.00 BBC 1 Live-reportages.
09.55-11.45 BRT 2 Voetbal: finale: Bra-
zilië-Sovjetunie.
10.00-11.45 Ned 3: Voetbal' finale Brazi-
lië-Sovjetunie.
11.45-14.00 Ned 3; Samenvatting van de
handbalfinale 2e helft en tennis: finale
11.45-12.25 BRT 2: Judo: klasse boven
95 kilo.
SEOUL (GPD) - „You'll never walk
alone...". Hartverwarmend galmde
de zang van Engelse fans door het
bijna leeggestroomde Chamsil Sta
dion. Daley Thompson begon aan
de laatste ronde van zijn heroïsch
gevecht op de tienkamp. Niet al
leen, wel eenzaam streed de twee
voudige olympische kampioen
vergeefs tegen zijn Oostduitse riva
len en zichzelf. De afsluitende 1500
meter werd een martelgang voor
de 30-jarige Engelsman, die uitein
delijk zelfs net naast het brons
greep. De olympische tienkamp in
Seoul eindigde zoals die was be
gonnen: met een persoonlijk dra-
De start van wat misschien wel
de meest merkwaardige tienkamp
uit de atletiekhistorie werd, begon
woensdagochtend letterlijk vals.
Jiirgen Hingsen, de Westduitse rot
in het vak, veroorzaakte drie valse
starts op de 100 meter en kon
meteen zijn koffers pakken. „Dat
heeft hij met opzet gedaan", klonk
het vervolgens links en rechts,
„want op die manier kan hij de do
pingcontrole ontlopen". Zo gaat
dat hier in Seoul, waar elke ver
dachte beweging 'positief wordt
uitgelegd.
Bloednerveus
Een logischer verklaring zou zijn
dat Hingsen bloednerveus was.
Nog nooit had hij zijn kwelgeest en
leeftijdgenoot Thompson kunnen
verslaan. De Spelen in Seoul waren
zijn laatste kans om af te rekenen
met het imago van eeuwige num
mer twee. En om het traditionele
verlies op de sprint binnen de per
ken te houden, zou hij zichzelf wel
eens iets te veel op scherp kunnen
hebben gezet.
Tien uur na de afgang van Hings
en kwam er een eind aan de eerste
dag van de tienkamp en vond Ro
bert de Wit zichzelf terug op een
zesde plaats in de tussenstand. Een
Nederlands record en zelfs een me
daille lagen nog in het verschiet
voor de Eindhovenaar, die dit sei
zoen zijn internationale doorbraak
vierde.^ Reikhalzend werd uitge
zien na'ar de tweede wedstrijddag,
door De Wit, door Thompson, maar
ook door Christian Plaziat, de
Fransman die dit seizoen de we
reldranglijst aanvoert.
Gisteren werd het allemaal an
ders. Voor De Wit, die twee stapjes
terug moest doen in de eindklasse
ring. Voor Plaziat, die zijn uitzicht
op goud zag vertroebelen. Maar
vooral voor Thompson, die met een
klap van zijn troon op de Olympus
viel. Waar drie Westduitse meer-
kampers (Guido Kratschmer, Sigi
Wentz en Jürgen Hingsen) nooit in
waren geslaagd, dat lukte twee van
hun oosterburen: Christian
Schenk en Torsten Voss, die de le
vende Britse legende naar de
kroon staken.
Aan die geslaagde machtsgreep
van de DDR gingen echter dertien
krankzinnige uren vooraf. Om
kwart over acht in de morgen be
gonnen de tienkampers aan het
vervolg van hun boeiende strijd
om het eremetaal. Om kwart over
negen 's avonds klonk pas het
startschot voor de eerste serie op
de 1500 meter. De ernstige vertra
ging van het programma werd ver
oorzaakt door Tim Bright, die bij
het polsstokhoogspringen pas na
een geslaagde sprong over 5 meter
70 wenste af te haken.
Maar liefst zes uur nam het acht
ste onderdeel in beslag. Een voor
spek en bonen deelnemende atleet
uit Nepal mocht zijn avontuur met
de glasfiberstok op 2 meter 80 aan
vangen en beëindigen. Een aardig
gebaar van de wedstrijdjury, die 'm
echter begon te knijpen toen de
Amerikaan Bright aan zijn 'one
man-show' begon. Nadat de favo
rieten niet verder waren gekomen
dan 5.20 en Thompson dwars door
zijn stok was gegaan en zich daar
bij licht blesseerde, raakte de pols-
hoog-specialist pas goed op dreef.
Met alle gevolgen van dien.
De massa was al lang naar huis
toen de lichten in het stadion wer
den ontstoken en de alleskunners
onder de atleten de speer ter hand
namen. Tim Bright had niet alleen
hun programma in de war ge
schopt, maar ook het scenario van
de generale repetitie voor de slui
tingsceremonie, die om half acht
had moeten beginnen.
Popelend van ongeduld namen
enkele duizenden, in folkloristi
sche kostuums gehulde, figuran
ten in de lege vakken plaats. Het
stadionpersoneel liep te hoop voor
de monitors op de perstribune om
luidruchtig getuige te kunnen zijn
van de handbalfinale tussen de Ko
reaanse vrouwen en de Russinnen.
Luguber
In de arena verbaasden de tien
kampers zich over de lugubere en
tourage en de merkwaardige sfeer,
veroorzaakt door fel met hun land-
genotes meelevende Koreanen.
Toen het goud bij het handballen
een feit was, kon de sfeer niet meer
stuk en werd het eindelijk, na bijna
een volle week, echt gezellig in het
kolossale Chamsil. De Engelse
supporters zetten de toon en moe
ten met hun hartstochtelijk gezang
kippevel hebben veroorzaakt op
het gespierde lijf van Daley
Thompson.
De wedstrijdjury gooide in de
'extra tijd' alle principes overboord
en propte zeventien atleten in de
eerste serie van de 1500 meter.
Daarin was Petri Keskitalo een op
vallende verschijning. Getooid met
supporters Daley Thompson trouw.
een felgekleurde muts draafde de
Fin door de milde Koreaanse
avondlucht. Het fleurige optreden
van Keskitalo paste prima in de
koddige afsluiting van het drama
dat twee lange werkdagen had ge
duurd.
Voor de wanhopig knokkende
Daley Thompson was de weg naar
de finish te lang en versperd door
te veel obstakels. Zeven jaar lang
was de 'koning van de tienkamp'
ongeslagen gebleven voordat hij
vorig jaar in Rome zijn wereldtitel
kwijtraakte aan Torsten Voss. De
Oostduitser moest in Seoul op zijn
beurt voorrang verlenen aan land
genoot Christian Schenk, terwijl
de Canadees Dave Steen op de val
reep het brons wegkaapte voor de
ontgoochelde Thompson.
JAAP VISSER
SEOUL (ANP) - De creativiteit ver
loor het van de degelijkheid, de
spontaniteit van de ervaring. De
Peruaanse volleybalsters gingen
gisteren in de sprankelende finale
in de thrillerachtige ontknoping
ten onder. Drie matchpunten ver
wierven de Peruaansen in de vijfde
beslissende set. Het was niet vol
doende om de Russische machine
te ontregelen. Met 17-15 grepen de
Sovjet-speelsters het goud. Zij had
den een schijnbaar onoverbrugba
re achterstand in winst omgezet
10-15, 12-15, 15-13, 15-7 en 17-15.
Peru, de smaakmaker van het
Olympisch toernooi, stond voor
13.000 toeschouwers in het
Hanyang University Gymansium
op 12-7 in de derde set en 2-0 in sets
op de drempel van de sensationele
triomf. De Zuidamerikanen had
den een fanstastisch toernooi ach
ter de rug. Wereldkampioen China
was in de poule ontluisterd, Japan
in de halve eindstrijd onder de
duim gehouden en het machtige
Sovjetunie was radeloos. Het zocht
vergeefs naar het tegengif om de
gevarieerde, snelle Peruaanse aan
val te ontregelen, het had moeite de
effectvolle Peruaanse opslag cor
rect te stoppen en het blok stond
herhaaldelijk op de verkeerde
plaats.
Op 12-7 greep de Russische
coach naar een oer-methode: de
scheldkannonade. De schreeuwle
lijk had tot eigen verwondering
succes. De Russinnen schakelden
daarnaast over op de othodoxe ho
ge aanval langs de vleugels, waar
de mokerhard slaande Sidorenko
en Smirnova hun ploeg over het
dode punt hielpen. Peru raakte van
streek door de opleving van de
Russinnen.
De jonge, bijzonder getalenteer
de Zuidamerikaanse ploeg kon het
hoge peil niet consolideren en zag
de Sovjetunie punt voor punt na
deren. Het goud lonkte, lag binnen
handbereik, maar de Sovjetunie
schoof het verder weg (13-15). De
vierde set was een formaliteit. Peru
kampte met een inzinking en de
Russinnen sloegen toe (7-15). Pas
op 0-6 in de vijfde hervonden de
Peruaansen het ritme.
Op 10-10 was er weer van alles
mogelijk. Op 13-14 kreeg de Sov
jetunie het eerste matchpunt. Nog
was de weerstand van Peru niet ge
broken en onder daverende toejui
chingen kwam de ploeg terug tot
15-14. Drie kansen kreeg Peru
zelfs, maar de Russinnen bleven
koelbloedig en haalden telkens on
der hoogspanning de opslag terug.
Het werd 15-15 door een daverende
klap van Sidorenko en op 16-15 had
de Oosteuropese ploeg aan het
tweede matchpunt genoeg om el
kaar om de hals te vliegen.
SEOUL (ANP) - Zieleroerselen.
Ook Miloslav Mecir blijkt ze te heb
ben. De meestal peinzend aan zijn
snaren plukkende Tsjechoslowaak
gooide vandaag na de met 3-6 6-2 6-
4 6-2 gewonnen finale tegen Tim
Mayotte van pure vreugde het
racket bijna het stadion uit. Het be
sef Olympische tenniskampioen te
zijn geworden, deed hem meer dan
menig toeschouwer voor mogelijk
had gehouden.
De internationale tennisgemeen-
schap kan best leven met een
Olympisch kampioen als Miloslav
Mecir. Hij had het ook kunnen win
nen als Wilander, Lendl, Agassi,
Becker, Cash, Noah en Connors (al
de spelers die boven hem tronen op
de wereldranglijst) er wel bij waren
geweest. Mecir is een geweldig ten
nisser. Alleen is zijn talent om dat
te maskeren nog groter. Niemand
kan bij hem naar binnen kijken.
Dat is een beetje het probleem in
een sport, die van exhibitionisten
aan elkaar hangt. Mecir leverde
daar staaltjes van op de persconfe
rentie. Allereerst het antwoord op
de afgezaagde vraag hoe hij zich
voelde. „Ik voel me als een tennis
ser die vragen van journalisten be
antwoordt." Ging er dan niets in
hem om 9 „Natuurlijk. Maar dat is
niet te beschrijven. Laten we het er
maar op houden dat ik nog leef en
iedereen gezond is."
Dat neemt niet weg, dat Mecir ui
terst content was met de de eindze
ge. In tegenstelling tot Ivan Lendl,
die graag voor de Verenigde Staten
had willen uitkomen, maar de be
nodigde papieren niet in orde
kreeg, is Mecir een zoon van zijn
land. Vooral teamwedstrijden on
der de nationale vlag inspireren
hem. Ook in Seoul. „Het is een ge
weldige belevenis zo'n Olympisch
toernooi. Je deelt gevoelens met je
ploeggenoten. Als zij bezig zijn,
doen ze hun best voor jou. Als ik
speel, doe ik dat voor hen."
Lang was Mecir dit jaar gebles
seerd. Pijn in de rug, zonder dat
duidelijk was wat er precies aan de
hand was. Uiteindelijk bleek hij
last te hebben van een verschoven
rugwervel. Pas één week voor
Wimbledon hervatte hij de trai
ning. Ondanks die korte voorberei
ding maakte hij in Londen een ein
de aan de Grand Slam-aspiraties
van Wilander en maakte hij het de
latere Wimbledon-kampioen
Stefan Edberg erg lastig. Het was
eigenlijk de enige keer, dat hij op
viel.
Tot Seoul kwam. Michiel Scha
pers ondervond in de kwartfinales
hoe goed de Tsjechoslowaak zich
thuisvoelde op het snelle kunst
stof. Edberg moest er een ronde la
ter aan geloven. De Zweed was eer
ste geplaatst en voelde zich moreel
verplicht de demonstratietitel, die
hij vier jaar geleden in Los Angeles
veroverde, om te zetten in een
Olympisch kampioenschap. Mecir
had andere prioriteiten en legde de
ballen met oneindige precisie naast
en achter de naar het net stormen
de Wimbledonkampioen neer.
Tim Mayotte, 'gentleman Tim'
vanwege zijn onberispelijk optre
den, speelde het in de finale slim
mer. Hij kwam pas naar voren als
de voorbereiding goed was. Die
taktiek werkte in de eerste set,
maar toen de zon eenmaal boven
de rand van het centrecourt uit
kwam, begon Mecir zich wat meer
op zijn gemak te voelen. Hij testte
de Amerikaan eerst met trage bal
len vlak over het net, die de tegen
stander veel kracht bij het volleren
kostten en voerde vervolgens het
tempo op. Mayotte holde van hoek
naar hoek en had geen kans meer
de partij naar zijn hand te zetten.
