De definitieve teloorgang van de elpee 'Mijn stem is de motor van mijn bestaan' De compact disc heeft de ingeslapen muziekliefhebber wakker gemaakt Nana Mouskouri: 'Het zingen heeft mij overal doorheen gesleurd' door Ko van Leeuwen Het zorgenkind is een troetelkind geworden. De rekken met de elpees zijn in de klassieke sector bijna hele maal verdwenen en ook in het popu laire genre rukt de compact disc ook snel op. Nog maar een paar jaar geleden stonden ze in een afgesloten kastje apart. De baas van de platenzaak moest er aan te pas komen, want hij had de sleutel en met hem in de nabijheid kon je het kleinood van dichtbij bekijken. De compact disc was een vreemde eend in de bijt en de platenhandel wist er nauwelijks raad mee. Die kleine glimmertjes moesten vijftig gulden per stuk opbrengen, maar daarvoor werd een immens luistergenot beloofd. Geen gekraak meer of zo'n hinderlijke tik meer. Altijd optimaal geluid. Maar wie had daarvoor zo'n bedrag over? De elpee legt volgens de deskundigen binnen een paar jaar het loodje en de compact disc wordt steeds ingenieuzer: op de laatste Firato werd de cd- video gepresenteerd. "IJt0 wim Dijkman en tom Pri De opmars van de CD is razendsnel ge gaan. In twee jaar tijd lijkt de elpee op eens hopeloos ouderwets. Als Rob Edwards, directeur van de Nederlandse Vereniging van Producenten en Impor teurs (NVPI), hoort dat ik nog geen CD- afspelertje bezit lacht hij verbaasd. Wel belangstelling ervoor en er over schrij ven, maar er zelf nog geen hebben, hij vindt het eigenlijk te dol voor woorden. Hetgeen niet wegneemt dat volgens hem de teloorgang van de elpee nu een flinke vaart heeft genomen. Edwards: "De CD wint met grote snelheid terrein. En bij de klassieke muziek zet die ten dens duidelijker door dan bij het popu laire genre. Deutsche Grammophon heeft al aangekondigd dat ze vanaf janu ari volgend jaar in principe geen elpee meer zullen uitbrengen. Daarmee loopt DG voorop, want vrijwel alle andere la bels zullen nog niet zo ver gaan. Zo lang het publiek nog naar elpee's vraagt, wor den ze geleverd. Maar het is een kwestie van tijd. De resultante van het geheel is dat de eerlijke zwarte plaat op den duur wel het loodje legt". Razendsnel Hoe lang kan dat duren? Edwards: "Dat gaat echt razendsnel. Een kwart van de Nederlandse huishoudens bezit al een CD-speler en dat heeft de verwach tingen van iedereen ver overtroffen. De prognose was dat in 1990 bij veertig pro cent van de Nederlandse gezinnen een CD-speler zou staan. Die schatting is snel aangepast en nu wordt er gesproken van vijftig procent. En mogelijk is dat nog aan de veilige kant". "Het gaat allemaal veel en veel harder dan we hadden gedacht. Alle schattin gen zijn tot dusver overtroffen. Er gebeu ren ook zoveel leuke dingen op dat ge bied. Ik heb hier nu een CD-tje van 3 inch op m'n bureau liggen en daar staat de he le Bolero van Ravel op. Zoiets is toch magnifiek". Richard de Jong, labelchef bij de grammofoonplatenmaatschappij Poly- dor, die voor ons land DG vertegenwoor digt, geeft het met enige aarzeling toe. Deutsche Grammophon zal de rem op de platenproduktie zetten. De Jong: "Dat is ook wel logisch. Er komen steeds minder elpees en steeds meer CD's. Een aantal uitgaven komt alleen nog-op CD uit. Als er verder niets onverwachts gebeurt, zet die tendens zich voort. Een kwestie van vraag en aanbod". In elk geval zullen geen elpee-versies worden geperst van de nieuwe 'Galleria'- serie die DG binnenkort uitbrengt voor de prijs van dertig gulden. Aanwas De aanschaf van een CD-speler wordt vanzelfsprekend behoorlijk beïnvloed door de enorme aanwas van de plaatjes. Nederland loopt voorop in de opmars van de CD, onmiddellijk gevolgd door Engeland, Frankrijk en Duitsland. Je kunt het zo gek niet bedenken of de mu Sommigen noemen haar gekscherend Nana Monturi, maar ze heet natuurlijk Nana Mouskouri. Een Griekse die in Nederland al jarenlang kind aan huis is. Dezer dagen concerteert ze in de Rotterdamse Doelen, en vond even tijd voor een kort gesprek. Ze wordt binnenkort 54 jaar, maar ziet daarin geen belemmering van haar zangcarrière. "Leeftijd bestaat uitsluitend in de geest van een mens". door Margriet Hunfeld Een 53-jarige vrouw in een knal gele slobbertrui, met zwarte los hangende haren en een wit-omran- de bril. Ze lacht verlegen. Frommelt nerveus aan een wit zakdoekje in haar rechterhand en gaat welwil lend zitten. Dan, met een zachte bvertuiging die echt lijkt: "Praten is voor mij zoiets als mezelf laten leeglopen. Ik vind het moei lijker dan zingen. Daarom probeer ik niet te hoeven praten wanneer ik moet zin gen. En vandaag, ja, dan moet ik zingen". ziek is al op CD verkrijgbaar en de hand zame schijfjes worden grif verkocht, ook de duurdere. Maar de prijs is al lang niet meer vijftig gulden voor elk schijfje. Al leen de spiksplinternieuwe opnamen zijn zo duur. Verder is de prijs van de CD zo gaan schommelen dat het de verbaas de consument welhaast duizelt. Denkt Edwards dat over laten we zeg gen tien jaar de elpee helemaal verdron gen is door de CD? "Het zou me niets ver bazen als dat al veel eerder gebeurt. Het heeft de maken met de verkoop van de afspeelapparatuur. En die gaat nog steeds in stijgende lijn. Het is heel begrij pelijk dat de klassieke muziek bij die ontwikkeling voorop loopt, want het zijn vooral de ouderen die al zo'n spelertje hebben en dat zijn meestal de luisteraars naar de klassieke muziek". "Jongeren moeten dus nu nog gebruik maken van de apparatuur van de ouders, maar dat zal ook veranderen. En als dat proces op gang komt, dan zal het echt ra zendsnel gaan. Ik schat dat dat proces zich in het begin van de jaren negentig zal voltrekken. Dan zal die eerlijke zwar te plaat snel verdwijnen. Nu is het zo dat zestig procent van de muziek op CD wordt gezet. Dat betekent dat dus nog al tijd ruim een derde deel op de grammo foonplaat uitkomt". - Maar wie nu een pick-up koopt is dus een beetje dom bezig? Edwards moet lachen en zegt: "Ik zal de laatste zijn om de mensen voor dom te verslijten. Maar ja, nu ik met het vlieg tuig kan, ga ik niet meer met de boot, zal ik maar zeggen". Kwaliteit De prijs van het CD-tje is iets waar de consument geen enkele kijk op heeft. Globaal gezien zijn er drie prijsgroepen. Dat is de C-groep van tien tot twaalf gul den, dan de B-groep van twintig tot der tig gulden en de A-groep van veertig tot vijftig gulden. Verder zweeft daar van al les tussenin. Maar volgens de vakmen sen kan een CD van de duurste klasse in kwaliteit net zo goed zijn als die in de goedkoopste catagorie. Dat maakt het niet doorzichtiger. Bij V D is er een speciale actie waar bij CD-tjes tegen goedkope prijzen wor den aangeboden. Van het label Xeno- foon bij voorbeeld liggen er tal van klas sieke opnamen voor iets meer dan een tientje, en van het label Artemis comple- Ze doelt op de camera-repetities voor de opnamen van haar concert in de Doelen, dat zaterdag 8 oktober op de Nederland se televisie zal worden uitgezonden. "Ik heb in mijn leven veel problemen gehad," begint ze. "Maar het zingen heeft mij daar altijd doorheen gesleurd. Mijn stem is de motor van mijn bestaan. Ik heb het geld dat ik ermee verdien niet meer nodig. Uit financieel oogpunt hoef ik nooit meer te zingen, maar ik zou me geen raad weten wanneer ik moest stop pen". "Ik werk op dit moment met jonge mensen. Dat houdt me jong. Maar in ok tober word ik vierenvijftig". Ze doet haar bril af, wijst naar de huid rond haar ogen. "Geen lifting, geen make-up", zegt ze trots. Geen ster Ze vertelt over haar kinderen, die altijd thuis blijven wanneer zij weg is voor haar Hans van Zwol: "De platenhande- laar is heus niet te beroerd elpees in de bakken te zetten". (foto gpd> te Verdi-opera's voor twintig gulden. Dat zijn twee CD-tjes in een doosje. Voor zo iets betaal je in bij de grote labels al gauw vijf keer zoveel. NVPI-directeur Edwards: "Ik ken het label Xenofoon niet. Nooit van gehoord. Maar dat wil niet zeggen dat het niet goed is. Ik weet het niet. Maar er is de laatste jaren veel troep op de markt geko men. Ik wil niet zeggen dat elke goedko pe CD rotzooi is, vaak zijn er hele goeie bij. Maar je hebt op het ogenblik veel CD's van oudere opnamen die niet meer beschermd worden. De zogenaamde masterbanden, waarvan je met je opna me moet uitgaan, liggen toevallig wel in de kluizen van de platenmaatschappijen. Dus wat gebeurt er: ze maken een CD van een grammofoonplaat en met alle ge volgen vandien. Het is werkelijk afschu welijk hoor, wat er gebeurt". Piraterij "Er is veel piraterij", zegt E.H. Eek- hoff, secretaris van de Nederlandse Ver eniging van Grammofoonplaten Detail handel (NVGD). Hij heeft zelf twee pla tenzaken. Eekhoff: "Goedkope CD's zijn soms werkelijk van inferieure kwaliteit. De markt wordt overspoeld en verstoord door rommel en dat is een groot pro bleem. Ik heb CD's gehoord die gewoon werk: "Ze worden verzorgd door een goede gouvernante die volledig mijn plaats kan innemen omdat ze even oud is als ik en al vanaf de eerste dag dat ik mijn kinderen kreeg voor ze zorgt. Hoewel ik vaak gescheiden ben van mijn kinderen, heb ik een diepgaand contact met ze. Ik ben namelijk geen ster. Ik gedraag me niet zo. Bovendien hebben we geen last van de dagelijkse ergernissen die in je le ven sluipen zodra je de mensen van wie je houdt elke dag ziet. Ik kom en ga, en ie dere keer is het een grote vreugde om weer even thuis te zijn. En heus, niets en niemand is perfect in dit leven, dus pro beren we er het beste van te maken". Tijdens het gesprek, waarbij Mous kouri de leiding heeft en geen enkele te rughoudendheid betoont niet wat be treft haar privéleven en niet ten aanzien van haar carrière gebruikt ze steeds dit soort levensbeschouwelijke standaard uitdrukkingen. "Rechtvaardigheid is de via oude elpees zijn gemaakt. Dat ge beurt illegaal via Italië en Denemarken. Op sommige CD's kun je duidelijk de naald van de pick-up op de plaat horen zetten". Hans van Zwol weet meer van het goedkopere en onbekende label Xeno foon: Hans van Zwol. Hij drijft sinds jaar en dag in de Haarlemse binnenstad een grammofoonplatenzaak waar alleen klassieke muziek te koop is. Ook zijn zaak is het toonbeeld van de moderne tijd der geluidsdragers. Nog maar enkele bakken met elpees, veelal complete ope ra's en andere verzameldozen met com plete symfonieën van bepaalde compo nisten. Voor de rest alleen aanbiedingen van een tientje of minder. Verder in de zaak alleen CD's, zover het oog reikt. Xenofoon is een van de twee labels die Hans van Zwol samen met zijn compagnon Paul Jonkers uit brengt. Het andere label heet Astoria. De CD-tjes worden in Engeland gefabri ceerd. Hans van Zwol: "Wij produceren zelf en we laten onze CD's vervolgens maken bij een uitstekende fabriek in Engeland. We leveren vooral aan V D en aan De Bijenkorf. Die willen dat dan exclusief hebben. Dat gaat meestal in partijen van duizend tot vijftienhonderd en dat ver kopen we in één keer. Daardoor zie je die CD's voor twaalf gulden te koop in het warenhuis en ook hier bij ons. Want dat hebben we er bij gezegd, in onze eigen winkel verkopen we ze ook". Produktiekosten - Maar op de goedkope CD is veel kri tiek. Van Zwol: "En terecht, want er is in derdaad veel rotzooi bij. Ik heb ook CD's gehoord waarbij je de naald op de plaat hoort zetten. Dat bestaat. Maar koop je bij een goeie zaak, dat kun je er zeker van zijn dat die rommel daar niet ligt. Ik kan met de hand op m'n hart zeggen dat hier alleen kwaliteit ligt. Ook de goedkope CD's". Rob Edwards: „De prijs zit 'm ook in de produktiekosten. Een hele nieuwe op name met volledig orkest en solisten, dat kost veel geld. Zo'n, nieuwe CD belandt dan in de hoogste prijsklasse". Hans van Zwol: „Inderdaad. Hier heb ik een voorbeeld. Deutsche Grammopho- ne komt met een heel nieuwe serie relea ses, waarvan alleen CD's komen. Geen elpees meer. Die gaan vijftig gulden kos ten. Hier heb ik het CD-tje met Tannhaü- ser, gespeeld door de Wiener Philharmo- enige rechtvaardigheid in deze wereld", zegt ze bijvoorbeeld. Of: "Leeftijd be staat uitsluitend in de geest van een mens". En: "Succes is als een wals door het leven". Ze licht niets toe, plaatst haar filosofieën voornamelijk in het perspec tief van haar eigen ervaringen. Zacht, schuchter, frommelend. Mous kouri: "Vroeger leefde ik erg hecht met mijn eigen familie. Mijn moeder was au toritair maar fair. We hadden weinig geld thuis, en ik moest op alle mogelijke ma nieren proberen mijn muzikale studie aan het conservatorium betaald te krij gen. Een goede vriend van de familie heeft me uiteindelijk aan een voorschot geholpen. Ik ben klassiek opgeleid, maar toen ik in aanraking kwam met de jazz was ik verkocht en wilde ik niets anders meer zingen. Nee, nu ben ik niet meer zo bezig met die muziek. Ik kan het niet meer. Ik vind dat bij jazzmuziek een aparte levenstijl hoort en die is tegen- niker met een wereldster als Jessye Nor man. Brandnieuw". "DG geeft van zo'n serie dikwijls ook een soort promotie-CD uit voor een lage re prijs. Bij voorbeeld toen Shomo Mintz zijn vioolconcert speelde op het grach tenconcert, onlangs in Amsterdam. DG prijsde z'n CD met het vioolconcert van Medelssohn opeens als promotie voor dertig gulden". - Het is duidelijk. De vertrouwde schijf zal binnen afzienbare tijd geheel moeten capituleren. Het zilveren kleinood heeft gewonnen. Van Zwol: "Er was al een neergaande lijn in de omzet van de platenhandel voor de komst van de CD. De platenhandelaar is heus niet te beroerd om elpees in de rekken te zetten. Maar dan moet de con sument ze wèl kopen. De platenverkoop is nog maar 5 a 6 procent van je omzet. Van de tien aangeboden nieuwe uitga ven op CD komen er hooguit 3 elpees. De maatschappijen brengen ze steeds min der uit". "Nu is de situatie versneld door de po pulariteit van de CD. Een nieuwe opna me van een klassieke elpee kost dertig gulden. Nou, daar heb je een CD voor waar meer op staat. Hier heb ik een voor beeld. Een CD-tje met de complete 'Lus tige Witwe'. Dat was vroeger een doos met twee platen. En de complete dialo gen van die operette staan er ook op. Dat is 70 minuten muziek". Cassettes De vereniging De Nederlandse Klas sieke Vakhandel, waarvan zo'n vijftig an dere speciaalzaken deel uit maken, geeft een tweemaandelijks gratis blad uit met elke maand een andere 'plaat van de maand'. Een kwaliteitselpee voor een ge reduceerde prijs. Maar ook daarvoor wordt de belangstelling minder en er zijn zelfs al stemmen opgegaan om die plaat van de maand maar helemaal af te schaf fen. Zo'n speciale elpee kost twintig gul den, maar de vakhandel blijft er mee zit ten. Bij Van Zwol staan er nu een voor de speciale prijs van een tientje. Als hij langs z'n duurdere elpee's loopt zegt hij, alsof hij hardop denkt: "Ik zou ze eigen lijk meteen allemaal tien gulden moeten maken". - De cassettebandjes. Hoe zal het die vergaan? Van Zwol: „Dat blijft een heel leuk meeloopartikel. Ook hier weer: je moet ze niet te duur maken. In partijen inko woordig te moeilijk voor mij. Ik lééf niet meer met jazzmuzikanten". Doorgeven "Wat ik mooi vind, zing ik. Zoals het lied 'Waarheen, waarvoor' dat ik in het Ne derlands op mijn nieuwe elpee 'A voice from the heart' heb opgenomen. Moei lijk? Welnee. Niets is moeilijk in dit le ven, zolang je er maar voor werkt. Ik heb trouwens altijd twee of drie volksliedjes in het Nederlands gezongen want ik kom hier al jaren. Ik vind dit een prachtig land, ik hou van de mensen. En alles ziet er schitterend uit, groen, goed onderhou den, schoon. In mijn land is dat anders, daar hebben we ook wel mooie plekken, maar het is er zo dróóg. Alles verschraalt Ze buigt zich voorover: "Wat telt is het gevoel alles nodig te hebben: de zon, de droogte, de warmte, maar ook de regen, de wind en de bewolking. Dat geldt even eens voor andere dingen. Ik heb het ge pen en weg voor iets van een tientje. Die dingen koop je voor in de auto of de walkman en voor een tientje ga je niet zelf opnemen". Toch blijft er een kleine catagorie men sen die weigert zich een CD-speler aan te schaffen. Van Zwol: „Voor die mensen wordt het straks het land afstropen". De Nieuwe Muziekhandel in de Leid- sestraat in Amsterdam is zich juist in el pees gaan specialiseren. J. Th. Baars van die muziekhandel: "We hebben ook CD, alleen schaffen we niet alles aan. We zul len tot het laatst proberen met grammo foonplaten door te gaan. Ik vind het ge woon niet netjes wat er gebeurt". Opslagplaats Baars: "Er zijn tal van kleine maat schappijtjes die noodgedwongen een keuze moeten maken, daar heb ik begrip voor. Maar het verraderlijke is dat de multinationals onder de maatschappijen zich verbeelden dat de grammofoonplaat moet worden afgestoten. Ik heb ervoor gepleit in Europees verband een grote opslagplaats te hebben, van waaruit alles op platengebied nog kan worden gele verd. Tevergeefs. Dat betekent dus dat de mensen van wie je om het maar een ordinair te zeggen, jarenlang gevreten hebt, voor het hoofd worden gestoten. Maar ik ga zo lang mogelijk door met pla ten". - De consument wordt dus vanzelf in de richting van de CD gemanoeuvreerd. Van Zwol: "Dat lijkt maar zo. Maar het is juist de consument die uiteindelijk be paalt wat er gebeurt. Ik heb mijn klan tenkring voor een groot deel zien veran deren. Maar de omzet is gestegen. Ik moet daaraan toevoegen dat de investe ring ook gestegen is. En daar zijn we best blij mee, met deze ontwikkeling. Want er is nog iets: de ingeslapen muziekliefheb bers zijn weer wakker geworden. Men sen die niet zoveel muziek meer draaiden en nu met de CD kennis maken, krijgen opeens weer een levendige belangstel ling. Dat werkt - daar wil ik best voor uit komen - voor ons ook heel aantrekke lijk". Aan de andere kant: "Mensen die al een hele verzameling elpees hebben moeten nu niet doen al§of dat allemaal verloren is. Wat moet ik nu met m'n pla ten beginnen, vragen ze me dikwijls. Dan zeg ik: u heeft toch een goeie pick-up? Die platen kunt u toch draaien?" - Maar als de pick-up het begeeft? Van Zwol: "Nou, ik denk dat je zelfs nog voor platen op 78 toeren naaldjes kunt kopen. Dus voor de gewone elpees voorzie ik tot in lengte van jaren wat dat betreft geen enkel probleem". Nana Mouskouri: "lk zou me geen raad weten wanneer ik met zin gen moest stoppen". (foto gpd> luk gehad om voortdurend gestimuleerd te worden door mijn behoefte aan zin gen. Niet vanwege het geld, maar vanwe ge het geluk dat ik eruit put. En dat hoop ik te kunnen doorgeven aan mijn kinde ren. Die levensmotivatie!".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1988 | | pagina 9