'Warmdraaien, dat moet kunnen'
Michiel Schapers
met ere ten onder
Kirstin Otto zwemdiva van Spelen
Ruiters
blijven in
het zadel
Volleyballers
strijden om
vijfde plaats
1
Vanderlijde met de hakken over de sloot
'Golden boys'
weggestuurd
MAANDAG 26 SEPTEMBER 1988
SEOUL (ANP) - De Nederlands
springruiters zijn het Olympische
toernooi vanochtend hoopgevend
begonnen. De eerste kwalificatie
wedstrijd voor de individuele me-
daillestrijd van zondag was moei
lijk. maar voor de equipe van Henk
Nooren geen moment ondoenlijk.
Rob Ehrens ging met de wereldtop
mee en reed met Sunrise een vlek
keloos parcours.
Wout-Jan van der Schans deed
hetzelfde, maar werd uit de kop
groep gezet door een weigering van
Treffer. Gecombineerd met de ver
traging leverde hem dat 4,75 straf-
punten op. Jan Tops en Doreen la
Silla deden het met een lichte
springfout relatief nog iets beter.
Jos Lansink, met de ervaren
Felix op het laatste moment in de
ploeg opgenomen na zijn overtui
gende winst in de Grote Prijzen
van Geesteren en Rotterdam, had
pech bij de loting en moest als een
van de eersten de ring in. De com
binatie begon onwennig, maakte
twee springfouten, maar herstelde
zich uitstekend. Ondanks de acht
strafpunten heeft de Twentse rui
ter bij een redelijke tweede kwalifi
catie een gerede kans op een plaats
in de finale.
Wout-Jan van der Schans zag
Treffer pas op de plaats maken
voor de tweede hindernis van de
niet door de hoogte maar de onder
linge afstand gevreesde drie
sprong. Hij kreeg de hengst echter
snel onder controle en maakte ver
der geen fout. Een lichte over
schrijding van de tijd - behalve uit
gekiend rijden moest er op het erg
selectieve en 720 meter lange par
cours ook vaart worden gemaakt -
bracht hem niet in de toptien, maar
hield hem wel nadrukkelijk in
beeld.
Hetzelfde kan worden gezegd
van Tops. die net als Van der
Schans aantoonde, dat het blessu
releed van zijn paard achter de rug
is. De ene slordigheid, ook al op de
koppen snellende driesprong, hiel
den hem hoog in het voorlopige
klassement.
Vrijdag wordt de tweede kwalifi
catiewedstrijd gereden en de defi
nitieve schifting - van de 74 inge
schreven combinaties mag de helft
naar de finale - gemaakt. Een be
langrijk deel van de afvallers stelde
zich maandag al voor. Nederlan
ders behoorden daar absoluut niet
toe. De voorbereiding van het
Oranje-viertal op de landenwed-
strijd, die woensdag op het pro
gramma staat, wees zelfs in de rich
ting van de medailles.
Het kan aan mij liggen, want ik
draag geen stropdassen omdat
die dingen om je nek knellen, en
ik draag ook geen knellende
trouwring, en mijn polshorloge
doe ik af zodra ik weer thuis ben.
Tijdens mijn diensttijd had ik
ook een grote hekel aan de baret
die we dragen moesten. De helm
was uiteraard erger, maar die
droeg je alleen in bijzondere ge
vallen, net als je geweer, dus
daar wil ik niet over zeuren.
Maar die baret steeds op je kop,
ook als je in je eigen vrije tijd de
stad in ging (Harderwijk in mijn
geval), hinderde mij bovenmate,
temeer omdat de enige reden
waarom je hem dragen moest
was dat je dan tegen de rand er
van kon salueren als je een meer
dere op straat tegenkwam.
Ik hou. kortom, niet van over
bodige ballast aan mijn lichaam,
en het zal dus wel aan mij liggen,
heb ik al gezegd, dat ik nu al een
week lang in opperste verbazing
naar de Olympische deelnemers
zit te kijken. In het laatste jaar
van de oorlog had ik een penning
aan een touwtje om mijn nek
hangen met mijn naam. leeftijd
en adres erop. zodat ik. als ik na
gevechtshandelingen nog in be-
graafbare staat gevonden zou
worden, op de juiste plek ter aar
de kon worden besteld. Ik zag
daar toen de noodzaak wel van
in, maar dat kan toch niet ook de
reden zijn dat zoveel hardlopers
nu een ketting om hun nek dra
gen?
Neem de finale 100 meter hard
lopen negers. Raymond Stewart
van Jamaica droeg een kettinkje
om zijn hals en een polshorloge.
SEOUL (GPD) - Voor de
twintig Oranje-supporters
op de tribune en het legioen
thuis voor de buis waren het
zenuwslopende seconden.
Het wachten op de officiële
jury-uitslag duurde lang,
veel te lang. Arnold Vander
lijde maakte zich evenwel
nergens druk om. Nog voor
dat het resultaat van zijn ui
terst moeizame openings
partij tegen de Brit Henry
Akinwande vannacht in Se
oul bekend werd gemaakt,
wist de Limburgse zwaarge
wicht allang dat hij de
kwartfinales had bereikt.
„Op het moment dat ik naar de
scheidsrechter toe stapte voor het
bekendmaken van de winnaar,
fluisterde Gyula (Bodis, zijn trai
ner) me in dat het 3-2 in mijn voor
deel was geworden. Vraag me niet
hoe hij aan die informatie kwam".
Een opmerkelijke gang van za
ken. want het is gebruikelijk dat de
jury haar punten tot het allerlaatste
moment geheim houdt. „Ik denk
dat hier sprake is van een simpel
misverstandje", zei de chef d'equi-
pe Henk Los naderhand. Een rel is
snel geboren, dus wil Los ook niets
weten van een poging van Bodis de
vijf twijfelende juryleden persoon
lijk benaderd te hebben direct na
afloop van de bokspartij. „Het zal
wel zo gegaan zijn, dat Bodis Ar
nold een knipoogje heeft gegeven.
Zo van: dat zit wel goed. Ik heb Ar
nold zelf net gesproken, hij kan
zich die uitspraak over Bodis nu to
taal niet meer herinneren...".
Instelling
De al dan niet vroegtijdig uitge
lekte stemming verraste de lange
Limburger overigens nauwelijks.
Zelf twijfelde hij geen moment aan
de overwinning op de 25-jarige
Britse kampioen. De Europese ti
telhouder kroop vannacht echter
door het oog van de naald door zijn
uiterst matte instelling in de ring.
Stijf van de zenuwen - Vanderlijde
vergat zelfs zijn mondbeschermer
in te doen toen de bel voor de eer
ste ronde al had geklonken - raakte
hij geen moment op dreef. De oor
spronkelijk uit Nigeria afkomstige
Henry Akinwande, vooraf bestem
peld als een krabbelaar van de eer
ste orde, maakte het de bronzen
medaillewinnaar van 1984 moei
lijk, heel erg moeilijk.
„Hij had geen enkele intentie de
wedstrijd zelf te maken", aldus
Vanderlijde, „en voorkwam dat ik
mijn eigen partij kon vechten. Een
moeilijke jongen, ik wou dat ik
vooraf wat meer over hem te weten
was gekomen. Nu merkte ik pas in
de ring dat-ie best aardig uit de voe
ten kon. Lang (1.96 meter, een een
timer langer dan de Nederlander),
snel en een hoog tempo onderhou-
Hij werd achtste. De Canadees
Desai Williams, die zevende
werd, had een armbandje om.
Robson da Silva uit Brazilië
droeg eveneens een kettinkje om
zijn hals, hij werd zesde, maar de
Amerikaan Dennis Mitchel die
vijfde werd droeg zo te zien niets.
Vierde werd de Amerikaan Cal
vin Smith, hij droeg een kettinkje
om zijn hals met een kruisje er
aan, en derde (brons) werd Lin-
ford Christie, die geen enkele
overbodige ballast met zich mee
droeg. Carl Lewis, verdiend
tweede met een nieuw Ameri
kaans record (dat is pas bitter:
nog nooit zo hard te hebben gelo
pen en dan toch verslagen te wor
den: of verzoet dat de nederlaag
juist?), droeg een kettinkje aan
zijn linkerpols, en van Ben
Johnson weet u het. Hoe vaak
hebt u dat kaalgeschoren hoofd
en die ontzaggelijke bollende bo
venarmen de afgelopen dagen
niet aan de start zien staan, ter-
dend. Maar voor mezelf ben ik geen
moment echt in de problemen ge
komen. Ik heb nog geprobeerd er
iets van te maken, hij bokste om
klappen te voorkomen. Dat moet
<^e jury ook zijn opgevallen".
Hij kwam desondanks met de
hakken over de sloot, en dat ver
baasde Vanderlijde wel. „Ik had
verwacht dat de uitslag ruimer in
mijn voordeel uit zou vallen. Maar
het Keniaanse jurylid heeft de par
tij zelfs aan hem (56-60) gegeven, de
man uit Irak kwam gelijk uit, maar
had voorkeur voor de Brit. Bela
chelijk, die mannen moeten naar
een andere partij gekeken heb
ben". Lachend: „In de tweede ring
van het stadion, ja".
Het was maar goed dat Vander
lijde zijn tweede Olympische boks-
toernooi niet tegen een Koreaan
moest openen. In dat geval had de
jury-uitslag, zoals tot nu toe gebrui
kelijk bij twijfelgevallen in de
chauvinistische boksarena van Se
oul, wel eens in zijn nadeel kunnen
uitvallen. „Het thuispubliek heeft
duidelijk invloed op de uitslagen",
erkende Vanderlijde. „Om hier van
een Koreaan te kunnen winnen, zul
je dus echt overtuigend over moe
ten komen. Vandaag was dat niet
het geval, nee. Maar daar heb ik al
tijd last van in de openingspartij
van een groot toernooi. Je moet
niet vergeten dat ik nu alweer twee
weken hier zit, elke dag heb ge
traind, en pas nu aan de bak kon.
Even warmdraaien he, dat moet
kunnen".
Het wondje vlak onder de linker
wenkbrauw („een schrammetje")
en zijn tegenstander van woensdag
in de kwartfinales van het toernooi
baarden hem geen enkele zorgen.
De Hongaar Gyul Alvics is te pak
ken. „Met hem zal ik minder moei
te hebben dan met Akinwande (die
na afloop zijn frustratie over de uit
slag huilend verwerkte). Hij loopt
al een tijdje mee, het is een goede
jongen. Hij is kleiner dan Akin
wande en zal dus altijd naar je toe
komen. Dat zijn mijn partijen. Zo'n
twee, drie maanden geleden heb ik
heel simpel van hem gewonnen in
Karlsruhe. In die periode kan hij
niet veel beter ziin geworden".
wijl een gouden kettinkje heen en
weer bewoog? Maar behalve dat
kettinkje, of zeg maar ketting,
droeg hij aan zijn linkerpols ook
nog een horloge!
Wat moeten al die atleten toch
met kettinkjes om hun hals? Ik
droeg dat kettinkje met penning
in de oorlog opdat ik geïdentifi
ceerd kon worden, maar dat kan
hun probleem toch niet zijn, met-
al die startnummers, op zo'n kort
traject. Kijk. dat een van de Rus
sische hinkstapspringers zo'n
kettinkje om zijn nek droeg be
grijp ik: hij zoog erop alvorens
zijn aanloop te nemen. Dat Flo
rence Griffith Jones, die de 100
meter won, en Daphne Jongejans
tijdens het schoonspringen een
kettinkje droegen (die van Daph
ne zal wel waterproof zijn), be
grijp ik ook: een vrouw wil zich
opsieren. Maar al die anderen?
Zo'n ding dat bij het lopen heen
en weer slingert aan je nek? Het
SEOUL (GPD) Een Amerikaan
die gek is van dolfijnen. Een Oost-
duitse verzamelaarster van minia-
tuurboeken. Een verlegen Surina
mer. een 14-jarige puber die 's
nachts steun zoekt bij haar pop en
een 28-jarige Rus die zich maan
denlang afzonderde om nog één
keer te vlammen. Het olympisch
zwemtoernooi van Seoul '88 zal de
geschiedenis ingaan als grensver
leggend, opzienbarend, maar wel
licht nog meer als het evenement
waar gevestigde reputaties kapot
werden gezwommen door 'raritei
ten'.
Kristin Otto is er daar éen van.
De Oostduitse kroonde zich tot de
absolute zwemdiva uit de geschie
denis van de Olympische Spelen
door op drie verschillende discipli
nes zes keer naar goud te snellen.
Haar landgenote Kornelia Ender
(1976) en de Australische Dawn
Fraser ('56-'64), zelf aanwezig in Se
oul, waren in hun tijd op vier blij
ven steken. Reden voor wat vreug
de-uitingen, maar dat zijn de DDR-
meisjes niet gewoon. Kristin Otto
(22) zeker niet. Net als altijd staarde
ze gisteravond argwanend naar de
voor haar verzamelde journalisten.
En maakte, net zo traditioneel, de
eerste vragensteller belachelijk:
„Ik zou echt niet weten of deze me
dailles mijn leven veranderen. Ik
ben nog niet thuis geweest".
De inwoonster van Leipzig is al
vanaf 1975 serieus bezig met haar
sport. Ze werd op de WK van 1982
drie keer eerste, maar zag haar car
rière drie jaar later in gevaar ge
bracht door een beknelde zenuw.
Negen maanden was ze uit de rou
latie, het jaar daarop zwom ze alsof
er nooit iets aan de hand was ge
weest weer (vier) wereldtitels in
Madrid bij elkaar. „Ik heb de pijn
zou mij irriteren. Nog afgezien
van het risico dat het bij snelhe
den van 9,79 sekonde per 100 me
ter van je nek vliegt en je het
nooit meer terugvindt tussen het
struikgewas!
Maar goed, laten we aanne
men dat al die kettinkjes door
verloofdes geschonken talisman
nen zijn, en dat al die atleten zon
der hun kettinkje geen stap voor
uit kunnen doen. Maar die horlo
ges dan? Ben Johnson droeg tij
dens de finale van de 100 meter
een horloge, de Duitse Drechsler
en de Amerikaanse Evelyn Ash-
ford droegen tijdens de finale 100
meter een horloge. Grandpa Mo
ses droeg, afgezien van zijn bril.
in de halve finale zowel een ket
tinkje als een horloge!
Wat moeten al die atleten op de
finale 100 meter met een horloge?
Klokkijken? Wantrouwig de offi
ciële electronische tijdwaarne
ming controleren? Ik kan er inko
men dat Paavo Nurmi, de Finse
langeafstandloper die tussen
1920 en 1928 negen gouden me
dailles bijeensprokkelde. met een
stopwatch in zijn hand zijn races
placht te lopen. Hij was zoveel
sterker dan zijn concurrenten,
dat hij liever tegen het horloge
liep. Dan had hij nog enige tegen
stand. Er bestaat een foto waar
op je hem, in Parijs-1924, ver
moedelijk vlak voor de finish, al
spurtend op zijn stopwatch ziet
kijken.
Dat heb ik Ben Johnson, met al
le verschuldigde eerbied, toch
niet zien doen! Dus vandaar
mijn vraag: waarom die horlo
ges om? Zit er geen slot op de
kleedkamers?
Kirstin Otto: "Ik zou echt niet we
ten of die gouden medailles mijn le
ven veranderen, ik ben namelijk
nog niet thuis geweest
verbeten", liet ze destijds simpel
weten. Gisteren weigerde ze nog
maals op haar opvallende herstel
terug te komen. „Dat ligt achter
me. Ik houd me liever bezig met
dingen die voor me liggen".
En dat is dus de vraag of ze haar
carrière voortzet of afsluit met deze
prestatie, die waarschijnlijk nooit
meer door wat voor vrouwelijke
sporter dan ook verbeterd zal wor-
SEOUL (ANP) - Michiel Schapers
heeft het laatste stapje naar Olym
pisch eremetaal niet kunnen ma
ken. Hij verloor vandaag in de
kwartfinales van het tennistoer
nooi na drie uur en twintig minu
ten spelen met 6-3 6-7 (2-7) 2-6 4-6
van de als derde geplaatste
Miloslav Mecir. De Tsjech neemt
het in de halve finales op tegen de
als eerste geplaatste Zweed Stefan
Edberg.
Ondanks zijn uitschakeling kan
Michiel Schapers er prat op gaan
van alle Nederlandse Seoul-gan
gers het langst op Olympisch ni
veau actief te zijn geweest. Zijn
partijen tegen Tsjesnokov, Mmoh,
Casal en Mecir vergden in totaal
zo'n dertien uur. Aanzienlijk meer
dan een marathon duurt. De pro
fessional Schapers heeft elke mi
nuut van zijn vakantie als amateur
genoten. „Het heeft me niet eens
veel geld gekost. In september
speel ik meestal weinig Grand
Prix-toernooien. Beschouw het
maar als een training, dacht ik,
toen ik de uitnodiging kreeg voor
Seoul. Ik denk dat niemand kan
den. Otto laat echter nooit het ach
terste van haar tong zien: „Ik weet
het op dit moment niet. Ik zal thuis
de knoop doorhakken. Alles hangt
samen met mijn maatschappelijke
carriere. Ik wil ook wat meer tijd
aan mijn grootste hobby gaan be
steden: het verzamelen van minia-
tuurboeken".
Matt Biondi liep op hetzelfde
moment te feesten in de catacom
ben van het olympische bad, maar
hij is dan ook van Amerikaanse
komaf. De Verenigde Staten lever
den fors in ten opzichte van 1976
(de laatste confrontatie tussen Oost
en West), maar het door de opge
fokte media tot vlaggeschip ge
doopte beestmens verzachtte de
pijn over het verschil tussen toen
(14 keer goud bij de heren, drie
keer bij de dames) en nu 5 keer
goud bij de heren en drie keer bij
de dames. Opvallend genoeg
kwam het belangrijkste eremetaal
in handen van slechts twee men
sen: Janet Evans eiste de drie vrou
welijke plakken op, Biondi de vijf
bij de heren. Aangevuld met een
zilveren en een bronzen evenaarde
hij daarmee het uit 1976 stammen
de record (zeven medailles) van
zijn landgenoot Mark Spitz. In het
voordeel van Spitz spreekt echter
nog steeds dat hij alleen in goud
grossierde.
In tegenstelling tot Otto, heeft de
zwemmer uit Moraga, Californie,
inmiddels al wel aangekondigd er
de brui aan te zullen geven. Teleur
gesteld als hij is over de manier
waarop er met de sport in de VS
wordt omgesprongen, keert hij te
rug naar zijn oude liefde: waterpo
lo. Zijn Amerikaanse teamgenoten
zullen hem missen, ze staan vanaf
nu alleen in hun geforceerde strijd
tegen het grote verval.
zeggen, dat ik mijn best niet heb
gedaan."
Miloslav Mecir was bij vorige ge
legenheden als tegenstander voor
Schapers net iets teveel. Vijfmaal
verloor hij van de Tsjechoslowaak,
waarbij éen keer na een matehpunt
voor te hebben gehad en een ande
re keer na een 2-1 voorsprong in 1
sets. Ditmaal waren ook de om-
standigheden in zijn nadeel. Als
service-volley-speler had Schapers
meer last van de wind, die als ge
volg van een tyfoon het weer in Ko-
rea beheerst. „In de eerste set ging
het nog wel, maar vooral in de der
de had ik veel last met het opgooi
en van de bal."
Toch was het Schapers, die het
gebeuren aanvankelijk beheerste. I
Zolang de wind uit één kant woei, I
werkte zijn opslag goed. Op basis
daarvan nam de Nederlander een
voorsprong van 4-0, die hij uit
bouwde tot setwinst (6-3). In de I
tweede set had Mecir een door
braak voor 3-5. Schapers reageerde j
furieus, doorbrak tweemaal achter
een de opslag van de Tsjechoslo-
waak en behoefde op 6-5 slechts de I
set uit te serveren om een 2-0 voor
sprong in sets te nemen. Op dat
moment begon de wind te draaien.
Schapers verloor het oog op de bal
en gaf met dubbele fouten zijn op
slag uit handen. In de tiebreak was i
Meqir de sterkste.
Die onverwachte wending was i
Schapers teveel. Hij probeerde nog
wel de eerste service zo hard moge
lijk te raken, maar het resultaat was
dat uiteindelijk het aantal dubbele I
fouten de aces overtrof: 9-11. In de
derde set verloor Schapers twee- I
maal zijn opslag. In de vierde hield
hij het tot'4-4 vol tot de returns van i
Mecir hem definitief in het gat lie
ten vallen.
De enige gouden plak van de
Hongaarse dames kwam in handen
van een koele kikker. Krisztina
Egerszegi (net 14 geworden, 1.66
meter kort en 45 kg licht) won de
200 m rugslag. Ze vertrok gisteren
geen spier toen zij de plak kreeg
omgehangen. „Ze is verschrikke
lijk verlegen", verklaarde een Hon
gaarse official. „Ik neem altijd een i
Japanse pop mee naar de wedstrij
den", zei de technisch hoog begaaf
de puber later zelf. „Die geeft me
erg veel vertrouwen".
De 1500 meter werd een prooi
voor de 28-jarige Rus Vladimir Sal-
nikov, al wereldkampioen in 1978
en de eerste zwemmer die op deze
afstand onder de vijftien minuten
dook. Vorig jaar op de EK in Straat
sburg wist hij zich niet eens voor de
finale te kwalificeren, in Seoul
kwam zijn revanche. „Maar nu stop
ik er echt mee. dit is de afsluiting
waar ik maanden naar op zoek ben
geweest". In complete afzondering
van de rest van de wereld dook Sal-
nikov samen met zijn vrouw/coach
maandenlang onder om zijn 20-jari-
ge carriere alsnog waardig te be
sluiten. „Zonder haar had ik het j
nooit gered".
De namen van Otto/Biondi, maar
ook die van Anthony Nesty, Dun
can Armstrong, moeder Tania
Dangalakova en de verrassende Ja- j
panse 'torpedo' op de 100 rug, Dai-
chi Suzuki, staken fel af tegen die
van bij voorbeeld Michael Gross. 1
Tom Jager. Rainer Henkei en Dave
Wharton. Zij werden, ondanks wat
oplevingen, de grote verliezers van
Seoul. De vaak jarenlange voorbe
reiding ten spijt De Olympische
Spelen hebben zo hun eigen wet
ten...
KAREL JANSEN
SEOUL (GPD) - Het Neder
lands volleybalteam zal zich
niet mengen in de strijd om de
medailles. Het verloor zaterdag
kansloos met 3-0 van Argenti
nië, waarna een plaats in de
kruisfinales onbereikbaar
werd. Vandaag tegen Japan
speelde Nederland volgens
coach Selinger zijn beste wed
strijd van het toernooi. Het won
overtuigend met 3-0 (15-7, 15-4.
15-8) en zal nu strijden om de
plaatsen vijf tot en met acht.
Karch Kiraly, de sterspeler
en playboy van het volleybal
team van de Verenigde Staten,
had het al zien aankomen. De
Amerikaan, die 200.000 dollar
per jaar verdient met het onge
kend populaire strandvolley-
bal, verbaasde zich na de neder
laag van Nederland tegen Ar
gentinië (11-15, 7-15, 8-15) hele
maal niet over de uitschakeling
van de Oranje-formatie voor de
halve finales.
„Ik heb heel veel waardering
voor datgene wat Arie Selinger
met deze ploeg heeft bereikt",
concludeerde hij na het verne
men van het eindresultaat.
„Maar zijn aanpak tegen ons
heb ik niet erg begrepen. Hij zei
dat hij er een oefenpartijtje van
had gemaakt, omdat zijn team
tegen de Verenigde Staten toch
kansloos was. Ik vind dat geen
goede instelling. Je moet alles
willen winnen. Dat is ook de ba
sis van óns succes. Op die ma
nier blijf je op scherp staan.
Tussen de wedstrijd tegen
Frankrijk en het duel met Ar
gentinië zat nu een volle week
zonder een extra inspanning,
want de ontmoeting tegen Tu
nesië tel ik niet mee. Je zou
kunnen zeggen dat Nederland
zichzelf heeft uitgeschakeld
door de afgelopen dagen te ont
spannen bezig te zijn.
De Argentijnse coach Luis
Muchaga deed er nog een
schepje bovenop. „Ik ben blij,
dat we in juli die testserie tegen
Nederland hebben afgewerkt",
merkte hij na afloop op. „Daar
heb ik kunnen zien waar de
zwakke punten liggen van dat
team- Mentaal zijn de spelers
nog niet stabiel genoeg. Behal
ve als het. eenmaal draait. Daar
om moesten we de per se de
eerste set winnen. Toen dat ge
beurd was, wist ik dat we de
partij in handen hadden".
Arnold Vanderlijde plaatst met rechts een treffer op de kin van Akiwande. De Nederlander kwam met de schrik vrij.
SEOUL (Reuter) - Het Ameri
kaanse Olympische Comité
heeft twee leden van de zwem
ploeg gisteren naar huis ge
stuurd, nadat ze door de politie
in Seoid waren opgepakt we
gens het stelen van een marme
ren borstbeeld uit een sjieke ho
telbar. Het duo, Troy Dalby en
Doug Gjertsen, maakte deel uit
van de 'gouden' Amerikaanse 4
x 200 meter vrije slag estafette
ploeg. De 'golden boys' verble
ven de afgelopen twee dagen
met huisarrest in het Olympi
sche dorp. De zwemmers hebben
hun verontschuldigingen aan-
or het voorval.
Turnen met een
gebroken been
Seoul(ANP) - De 16-jarige Ca
nadese Lori Strong heeft bij de
Olympische Spelen in Seoul een
vrije oefening geturnd met een
gebroken been. Toen ze na af
loop over hevige pijn klaagden
constateerden de artsen de
breuk in haar rechterbeen. Ze
wordt nü in een rolstoel door het
Olympisch dorp gereden. „Ik
had er geen idee van dat mijn
been gebroken was", verklaar
de Strong. Ze zal een week no
dig hebben om te herstellen.
Oostduitse met zes keer goud verreweg de beste
