PORT Monique Knol snelt in sprint naar goud Herderszoon loopt elite van de sokken Hockeyploeg toch naar halve finales Lewis zet kruistocht tegen doping voort MAANDAG 26 SEPTEMBER 1988 Na winst (2-0) op Paldstan BIJLAGE LEIDSCH DAGBLAD PAGINA 17 SEOUL(GPD) Drie maanden lang werkte Hans Jorritsma met zijn strafcornertrio aan varianten, die in noodgevallen voor een door braak zouden moeten zorgen. In geen enkele officiële wedstrijd van de lange voorbereiding op de Olympische Spelen gaf de bonds coach van het Nederlands hockey team zijn geheim prijs. Uit angst dat een buitenlandse spion met vi deocamera het mysterie zou kun nen vastleggen en oplossen. Vanochtend in de allesbeslissen- de wedstrijd van de Spelen tegen Pakistan achtte de technisch leider de tijd rijp een van de eindeloos ge oefende manoeuvres in praktijk te brengen. Of zoals Jorritsma het la ter omschreef: "Er moest gewoon iets gebeuren. Dit was een mooi moment om een variant uit de kast te halen". Die olympische manoeuvre slaagde (2-0 winst), waardoor Ne derland zich alsnog plaatste voor de halve finales. Daarin ontmoet de ploeg woensdag Westduitsland, dat als eerste eindigde in de andere poule. Strafcorner-specialist Floris Jan Bovelander werd met zijn twee treffers de held van de massaal aan wezige Nederlandse kolonie. Even massaal gingen ze na afloop samen met de spelers uit hun bol. Zelfs de doorgaans zeer ingetogen hockey- bobo's lieten zich verleiden tot on gebruikelijke vreugdepasjes en 'ferme klappen' op de schouders van de internationals. De opmer king 'goed gedaan kerels' echode" over het bijveld van het Songnam- stadion. Na een moeilijke week, waarin de nationale equipe door een diep dal was gegaan, was alle ellende in één keer vergeten. "Een paar da gen geleden leken de medailles nog hoog in de boom te hangen, maar ze liggen nu weer voor het op rapen", gaf Jorritsma uiting aar zijn gevoelens. "Natuurlijk heb ik twijfels gehad. Als een team een maal in de versukkeling raakt, is het voor een coach moeilijk om de groep op de rails te krijgen. Van daag was de wil om te winnen aan wezig. Dat heeft er de laatste wed strijden-aan ontbroken. Onbewust misschien, maar toch". Het vertrouwen kwam. terug na de wedstrijd tegen wereldkam pioen Australië, waarin een zwak ke eerste helft met een sterke twee de periode werd afgewisseld. Dat was te weinig om te winnen. Gemotiveerd "Maar", herinnert matchwinnaar Floris Jan Bovelander zich, "we beseften ineens dat we toch niet zo slecht team hebben. Toen Pakistan van Australië verloor en een her kansing kwam voor een plaats in de halve finale, geloofden we er weer in. Die prikkel heeft ons over het dode punt heengetrokken. Ie dereen was ineens weer gemoti veerd. En als dat bij ons het geval is, zijn we heel moeilijk te klop pen". Voor de 86-voudige international is zijn specialiteit een soort auto matisme geworden. Op elke trai ning slaat de biologiestudent wel een paar honderd corners met een snelheid van bijna 150 kilometer per uur tegen of naast de plank. Fy siek kan de jeugdige verdediger die krachtsinspanning makkelijk aan. De Bloemendaler, bijgenaamd Flop, heeft een serie bovenmatige gespierde bovenbenen en armen, die hem tot een perfecte corner- beul maken. "Maar het is niet al leen kracht", weet hij. "Je moet door die liggende en uitlopende keepers ook heel zuiver slaan. Van daar die varianten. Dat maakt het gaatje iets groter. Tegen de Pakis tani was die ruimte er, want ze ver dedigen de strafcorner heel slecht. Ze laten twee man op de lijn staan, terwijl er bij ons twee uitlopen". Gisteren werd er nog een extra training ingelast om het onderdeel te perfectioneren. De uitvoering was met een score van vijftig pro- "Ik ben niet ongelukkig met de ze tegenstander", reageerde Hans Jorritsma nadat hij van alle emo ties was bijgekomen. "Westduits land hanteert min of meer hetzelf de concept als wij. Ze kiezen voor de aanval en dat geeft ons de ruim te, die we nodig hebben". Tegen Pakistan was die vrijheid er ook, maar de Nederlanders sprongen er niet efficiënt mee om. Althans de spitsen niet. Met name puntspeler Hidde Kruize had tot twee maal toe de mogelijkheid om de druk van de ketel te halen. De Hagenaar slaagde er evenwel niet in de ban voorgoed te breken. "Het is mij een raadsel waarom we zo weinig veldgoals maken", vroeg de bondscoach zichzelf af. "Juist dat aspect was in de voorbereiding zo goed verzorgd". AD HEESBEEN SEOUL (GPD) Niemand, maar dan ook werkelijk niemand had rekening met hem gehouden. Zelfs zijn landgenoten op de perstribune vielen bijna om van verbazing toen Paul Ereng vandaag als eerste de 800 meter voltooi de in het bomvolle Chamsil Stadion. De volstrekt onbekende Keniaan ver raste de hele atletiekwereld, maar vooral de grote favorieten Joaquim Cruz, Said Aouita en Johnny Gray. Afgetreden Wie is in hemelsnaam Paul Ereng? Zelfs Afrikaanse verslaggevers gingen bij elkaar te rade. "Ken jij hem?", klonk het voortdurend in de catacomben van de olympische arena. Mwanengo Suluba Tuva is één van de weinige Kenyanen, die het verhaal achter zijn plotseling uit de anonimiteit gelopen landge- redacteur van de Standard uit Nairobi en zag Ereng actie bij Keniase selectiewed- de Spelen. Paul won die op zijn sloffen en dat was op zich al verrassend, want niemand van ons kende hem. Hij het duel tegen de bleek in Amerika te studeren en Zuidkoreaan By- daar de college-kampioenschap pen te hebben gewonnen. Dat las SEOUL - De voor zitter van het Zuidkoreaans Olympisch comi té. Kim Chong-ha, treedt af. Dit naar aanleiding van de noot kent. Tuv vechtpartij in de boksring, die ont- H stond toen de jury strijden de Bulgaarse bok- ser Hristov tot uitriep Jong-i Kraayenhof wil stoppen SEOUL (GPD) - Aan de twee-eenheid Nelli Cooman- Henk Kraayenhof dreigt een einde te komen, omdat Kraayenhof wil stoppen als atletiekcoach. "In Neder land is het haast onmogelijk om als atleet absolute top sport te bedrijven. Daarvoor zijn de financiële midde len te klein en schiet de medische begeleiding te kort Als ik na vier jaar keihard met Nelli te hebben gewerkt de balans opmaak, moet ik concluderen dat ik er zelf weinig wijzer van ben geworden. Het schept voldoe ning dat ik Nelli heb kunnen brengen waar ze nu is. maar ik moet ook een keer aan mijzelf gaan denken", aldus Kraayenhof. Ondanks dat zijn pupil vroegtijdig afscheid moest nemen van de internationale sprintelite was ook Kraayenhof tevreden over het presteren van Cooman in Seoul. "In vier jaar tijd heeft zij toch een enorme stap gemaakt. Ze werd destijds niet goed genoeg be vonden voor uitzending naar Los Angeles en nu be hoort ze tot de beste elf van de wereld op de 100 meter en is ze wereldkampioene en wereldrecordhoudster op de zestig meter. Als je ziet dat hier ook twee van de drie Oostduitse meisjes er al in de halve finale uitvliegen, vind ik dat Nelli prima heeft gepresteerd". SEOUL (GPD) Een dag voor de olympische wegrace hadden drie wielrensters en hun coach er nog over gesproken. Ze zouden de onlangs overleden Connie Meijer wel eens he vig kunnen gaan missen in de voorbereiding op de eindsprint om het olympisch goud. Mo nique Knol was samen met de 25-jarige Vlaardingse vaak onverslaanbaar geweest in de slotfase. Vanochtend in Seoul moest Knol haar fameuze sprint helemaal zelf aantrekken en afmaken. Ze volbracht het kunstukje op briljante wijze. De gouden medaille d(e als be loning op haar wachtte, zal er altijd één zijn met zeer bijzondere herinneringen. "We heb ben Connie in onze gedachten hier mee naar toe genomen". OLYMPISCHE MEDAILLES Een stukje blinkend metaal com penseert natuurlijk niet het verlies van een collega, vriendin, voor wie de Spelen een mooi slot hadden moeten worden. Maar met het aan horen van het Wilhelmus, luid meegezongen door chef de mission Wim Cornelis, bereikte Monique Knol met Heleen Hage en Cora Westland wel waartoe vorige maand Jacco Tettelaar, de vriend van Connie Meijer, hen had aange zet. Knol: "Hij zei dat we moesten doorgaan, dat Connie dat zo zou hebben gewild. Dat heeft ons enorm geholpen." Tijdens het wereldkampioen schap in het Belgische Ronse speelden de aangeslagen Neder landse vrouwen in de 50 km-tijdrit geen rol van betekenis. "De hoofd jes hingen nogal naar beneden, de klap van het verlies van Connie was natuurlijk verschrikkelijk groot", aldus coach Rinus Ver boom. "De vriend van Connie heeft zich er toen in gemengd en hij heeft die koppies weer omhoog gekre gen." Wel was een deel van de olympi sche voorbereiding de mist inge gaan. De eerste week na de tragi sche 17de augustus stonden de Sovjetunie Oostduitsland Verenigde Staten Hongarije China cent ruim voldoende voor een plek Groot-Brittannië de halve eindstrijd, de eerste sinds de Spelen van 1976 in Mon treal. Voor de Pakistani, die met drie overwinningen op rij veelbelo vend begonnen, werd de uitscha keling de tweede grote deceptie in twee jaar. Op het wereldkampioen schap in Londen trokken ze met een elfde plaats India (12) mee in de vrije val van het Aziatische hockey. Sinds vandaag zijn ze ook hun olympische titel kwijt en dat zal ze in eigen land duur komen te staan. In dat opzicht heeft Nederland zich sneller hersteld van de teleur stellende zevende plaats in Enge land. Onder andere met het verove ren van de Europese titel vorig jaar augustus in Moskou. Net als toen is Westduitsland weer de laatste drempel op weg naar een medaille. In de Sovjetunie nam de oranje- equipe die hindernis weg door de Westduitsers na een tumulteuze wedstrijd met 2-1 te verslaan. Zuidkorea NEDERLAND Tsjechoslowakije Noorwegen Joegoslavië Australië Polen Japan Frankrijk Finland Canada Denemarken Nieuw-Zeeland Turkije Zweden Zwitserland Chili Costa Rica Senegal Brazilië Spanje Belgie Griekenland Simpele winst van Derckx/Cox SEOUL (ANP) - Moeiteloos hebben Annemiek Derckx en Annemarie Cox zich vanmor gen geplaatst voor de halve fi nales K2 500 meter dames van het Olympisch kanotoernooi. „Het was eigenlijk meer een warming-up voor de echte wed strijden die gaan komen", zei coach Piet Bogie lachend. „Het was de zwakste van de twee se ries. Vandaar dat we voor de eerste plaats gevaren hebben. In de start waren we niet als snelste weg, maar we lagen toch al heel gauw eerste. Het ging gewoon moeiteloos." Nu zegt plaatsing in de halve finales in dit kwantitatief zwak bezette nummer nog niet al te veel. Van de vijftien landen die inschreven gaan er via series en herkansingen twaalf over naar de halve eindstrijden van woensdag. Daarvan plaatsen er zich negen voor de finale van vrijdag. Na de diskwalificatie van de Bulgaren Gra- blew en Gunchew wegens doping kwam er in twee onderdelen gewichtheffen een andere medailleverdeling. Deze is aangepast in deze stand. Olympisch scorebord op laatste pagina hoofden van de ploeg voor Seoul allerminst naar trainen. De achter stand op de concurrentie was groot en de sprint van Monique Knol ook nog niet op niveau. Verboom: "Daar zag je ook het gemis van Connie. Zij was een soort kamika ze-piloot, die de kleinste gaatjes in dook en Monique in haar wiel mee trok". Het Oranje-trio verrichtte in de laatste weken voor Seoul echter zo veel arbeid, minimaal vier, vijf uur trainen per dag, dat het vanoch tend als zeer goede kanshebber aan de grote race begon. De Francaise Jeanine Longo, dit jaar Tour-win nares maar sinds het WK terugge worpen door een zware heupbles sure, zei het vorige week op een persconferentie: "Voor mij is er maar één favoriete hier in Seoul, en dat is Monique Knol". Rinus Verboom hoorde dat, "en ik heb het Monique voorzichtig proberen te vertellen". Want hij wilde de druk op de schouders vap de 24-jarige onderwijzeres uit Soest niet nog groter maken. Zelf deed ze er niet zo moeilijk over. "Ie dereen zei wel steeds tegen me: jij bent de favoriete, maar wie weet nou van tevoren of het op een sprint uitdraait". Dat gebeurde dus wel, dankzij het hoge tempo dat vijf ronden lang werd aangehouden. Het pelo tonnetje van ruim zestig rensters legde de 82 kilometer net boven de twee uur af. Een compact veld, dat in het voordeel van sprintster Knol was, en zeker toen de rappe Oostuitse Rossner in de eerste ron de al tegen het wegdek smakte. Wel had Monique Knol moeite in de laatste kilometers de groep bij el kaar te houden. Cora Westland had daarvoor al haar werk, het dichtrij den van de gaatjes, gedaan en He- leen Hage mocht in principe voor haar eigen kans rijden. Zeker van de winst was Knol al lerminst. Ze raakte in de laatste ki lometer in het peloton opgesloten en zou op dat moment in Connie Meijer een goede partner hebben gehad. "Even raakte ik in paniek. Toen zag ik een gaatje en, tsjoep, vloog ik er doorheen. Ben ik gelijk maar op kop gegaan. Hoeveel me ter het was, dat wist ik niet. Lang, ja, dat wel, maar ik voelde, dat ik al leen maar verder bij de anderen wegreed". Ze deed het verhaal vanochtend nadat de chaos rond haar persoon tje enigszins was verdwenen. De nog zeer fris ogende Nederlands kampioene, dit jaar winnares van twee etappes in de Tour Feminin, deed het goed bij de internationale horde die van alles over haar wilde weten. Ze vertelde het rustig en vooral lachend. Dat ze vroeger slecht schaatste en pas vier jaar op de fiets zit. Onderwijzeres op een Monique Knol beseft dat ze de Olympische titel op zak heeft. basisschool en nee, geen plannen om te trouwen. De medaille kus sen, dat moest ze ook vaak, voor de foto's die de hele wereld overgaan. "Wat een toestanden allemaal". Anton Geesink was stralend op haar afgekomen: "Ik mag je de me daille omhangen!" Het Nederlandse kamp kon zijn geluk niet op. Zo triest als het wiel rennen vorige week met de 100 km- tijdrit was begortnen. zo vrolijk is de KNWU-delegatie nu. Zilver voor Leo Peelen op de baan, goud naar Monique Knol op een voor de 'vlakke' Nederlanders geschapen parkoers. Vol verwachting kijkt ie dereen uit naar de wegrace van de mannen, morgenochtend op de weg even buiten Seoul. Het trio, Michel Zanoli. Tom Cordes én Rob Harmeling. moet inmiddels inspi ratie genoeg hebben opgedaan. EDWIN WINKELS SEOUL (ANP) - Carl Lewis heeft gisteren na het behalen van het Olympisch goud bij het versprin gen een andere opzet van de do- ping-controle bepleit. Lewis pleegt persconferenties als die in Seoul in het kader van de bestrij ding van doping te plaatsen. Al jaren strijdt Lewis, nu in het be zit van vijf gouden medailles, te gen het gebruik van verboden stimulerende middeien. „Ik zou er de voorkeur aan ge ven in plaats van de urine het bloed van de sporters te contro leren", verklaarde de Ameri kaan. „Dan valt er bij controle niet meer te ontglippen." Lewis wees met name op de zogeheten maskerende middelen die de laatste maanden erg in trek zijn Een middel als probenecid ver hult het gebruik van anbabole steroïden. iemand van de Kenyase bond in de krant en die heeft hem toen onmid dellijk een uitnodiging voor de 'trials' gestuurd". Over de leeftijd van Paul Ering lopen de schattingen uiteen. Tuva houdt het op "een jaar of 21". De sensationele olympische kam pioen is opgegroeid in het noorden van Kenya, tegen de grens met Ethiopië. Hij komt uit een herders gezin en behoort tot Turkana-stam. "De Turkana's", weet Tuva, "lei den een heel traditioneel leven. Het zijn gesloten mensen en vormen een minderheidsgroepering. Paul is de eerste uit zijn stam die in een nationale sportselectie is opgeno men en uiteraard de eerste Turka- na die een olympische medaille haalt". Het lijkt volstrekt onwaarschijn lijk, maar de 800 meter op de Olym pische Spelen was de eerste inter nationale wedstrijd van Ereng, die in Seoul op een ongelooflijke ma nier huis hield. Hij had lak aan re putaties en rende uit het niets in één keer door naar olympisch goud. Hij onttroonde Joaquim Cruz, de winnaar van Lbs Angeles, vernederde Johnny Gray, de snel ste 800 meterloper van dit jaar en deed de Afrikaanse ster Said Aouita verbleken. Bij de verdeling van de medail les, waar Cruz zilver kreeg en Aouita brons, verblikte of ver bloosde Ereng nauwelijks. Ook op de persconferentie na de prijsuit reiking trok de jonge Kenyaan een gezich alsof het de gewoonste zaak van de wereld is dat een herders zoon uit de Afrikaanse steppen eventjes een paar spikes aantrekt en vervolgens de complete wereld top naar huis loopt. Mellaard Krimpend van de pijn stapte Emiel Mellaard uit het strijdperk. Een illusie armer en een ervaring rijker. Terwijl Carl Lewis zoals ver wacht naar het goud sprong, liep het verspringtalent uit Spijkenisse zich te verbijten op de trainings- baan naast het olympisch stadion. Mellaard had gegokt in Seoul rond de 8 meter 30 te springen. Daarmee zou hij in de prijzen zijn beland, want achter Lewis (8 meter 72) en diens landgenoot Mike Po well (8 meter 49) greep de derde Amerikaan, Larry Myricks, brons met 8 meter 27. Mellaard evenwel bleef op een elfde plaats steken met de voor hem zeer schamele score van 7 me ter 71. De nationale recordhouder (8.19) ondervond in de olympische verspringbak echter teveel hinder van een hielblessure die hij een paar maanden geleden in Keulen had opgelopen bij een estafette sprintwedstrijd. Mellaard: "Met die blessure ben ik doorgesprongen, maar na de Adriaan Paulen Memorial in Hen gelo werd de pijn erger. Die blessu re is pas hier in Seoul genezen, maar bleek gisteren bij de voorron de nog onvoldoende hersteld. Ik heb m'n hele hielkussen kapot ge sprongen". Behalve met Emiel Mellaard liep het vandaag ook met Gretha Tromp verkeerd af in het Chamsil Stadion. Het lid van de 4x100 meter estafetteploeg was kansloos in de halve finale van haar specialiteit, de 400 meter horden. Tromp kwam al bij de eerste hor de verkeerd uit en vervolgens niet meer in haar ritme. "Het werd drib belen en stampen", zoals zij het zelf uitdrukte. Voor de Noordholland se was de teleurstelling groot, maar ze weigerde al te dramatisch te doen over haar mislukte race. "Ik kan nu wel gaan huilen en hyste risch lopen doen, maar dat slaat nergens op. Ik ben uitgezonden voor de estafette en dan is het mooi dat ik de 400 meter horden heb kunnen meepakken. Ik was hier om te leren en eigenlijk is het al mooi dat ik de halve finale heb ge haald". Marti ten Kate haalde in Seoul tot zijn eigen verbazing zelfs de fi nale. De marathonloper uit Twente beschouwde de series op de 10.000 meter als een opwarmronde voor de ruim 42 kilometêr die hij zondag moet afleggen. Maar de basissnel heid van de Nederlandse mara- thontroef bleek groot genoeg om vandaag ook in de finale van de tien kilometer te mogen opdraven. Ten Kate finishte keurig binnen de 28 minuten (27.50,30), goed voor een negende plaats. De overwinning op de 10.000 me ter ging naar de Marokkaan Bra- him Boutaib die daarmee voor een passend vervolg zorgde op de ver rassende victorie van Paul Ereng. JAAP VISSER

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1988 | | pagina 17