Wat een vrouw in een man zoekt is toekomst'
'Het is geen bende bij rijksmusea'
Gouden Kalf op de tocht
Toekomst Noordelijk
Orkest is in gevaar
Nederlandse schilders exposeren in Japan
WOENSDAG 21 SEPTEMBER 1988
KUNST
PAGINA 25
Herman Gorterprijswinnaar Adriaan Morriën (76) over zijn wedergeboorte:
De 76-jarige schrijver Adriaan Morriën is bezig met een op
merkelijke come-back. Voor zijn twee jaar geleden ver
schenen dichtbundel 'Oogappel' kreeg hij de Herman Gor
terprijs 1988. En sinds kort ligt zijn nieuwste boek in de
winkel: 'Plantage Muidergracht', een verzameling egotisti-
sche geschriften. Gesprek met de schrijver over zijn we
dergeboorte. "Ik heb het schrijven lange tijd uitgesteld.
Dat was niet alleen te wijten aan de omstandigheden, dat
zou te simpel zijn. Ik was ook onzeker over mijzelf."
AMSTERDAM - Wanneer ik over
de Amsterdamse Plantage Muider
gracht aan kom wandelen, zie ik
door het raam de schrijver zitten.
door
Gerlof Leistra
Zijn werkkamer is sober ingericht,
de wanden zijn behangen met boe
ken. Alleen de bureaulamp ver
spreidt wat licht; verder is het aard
edonker. Morriën leest de krant
alsof hij hiërogliefen zit te ontcijfe
ren. De schrijver gaat gekleed in
een smetteloos witte broek en een
vlot overhemd. "Ik loop er nog
graag knapjes bij", glimlacht hij als
ik hem complimenteer met zijn
jeugdige uiterlijk.
Adriaan Morriën debuteerde in
1939 als dichter met de bundel
'Hartslag'. In de jaren daarna publi
ceerde hij romans, verhalen, ge
dichten en essays. Daarnaast was
hij onder meer actief als recensent
en vertaler en 'ontdekte' hij in zijn
rol van tijdschriftredacteur schrij
vers als Gerard Reve, Willem Fre-
derik Hermans, Hans Lodeizen en
Jan Hanlo. Zijn nieuwste boek - het
in de schitterende serie Privé Do
mein van uitgeverij De Arbeiders
pers verschenen 'Plantage Muider
gracht' - bevat zowel oude als nieu
we teksten. Het is een mengeling
van herinneringen, invallen, auto
biografische verhalen, reisbe
schrijvingen en notities. De kwali
teit is wisselend, maar het boek be
vat voldoende fraais voor een paar
aangename avonden.
Had Morriën niet de behoefte om
vooral de oudere teksten te her
schrijven? "Nee, er is voornamelijk
geschrapt. Herschrijven is moei
lijk, dan wordt het al snel heel an
ders. Je hebt niet meer die macht
over je herinnering die je toen had.
Zo'n verhaal als 'Rendez-vous' heb
ik nu eenmaal in 1939 geschreven
en het is waard wat het waard is".
Zelfheeft Morriën de neiging om
alles te schrappen, waardoor hij
ontmoedigd raakt. "Ik wil bij voor
beeld mijn verzamelde gedichten
uitgeven, maar de selectie zou ik
niet graag alleen doen. Dan blijft er
weinig over. De jonge dichter Rogi
Wieg heeft gevoel voor mijn poëzie,
maar kan tegelijkertijd heel streng
zijn. Hij kan koel selecteren. Sa
men komen we er wel uit".
Aantrekkelijkheid
Schrijver Adriaan Morriën: "Ik loop er nog graag knapjes bij"
gracht' ook het gevolg van zijn nei- re luchtigheid hebben. Zo essen- trekkelijk als ze niet helemaal per-
ging om voortdurend te schrappen tieel hoeft alles niet te zijn. Je kunt fect is. Hetzelfde heb ik met de
en alleen het essentiële te laten het vergelijken met een mooie Griekse beeldhouwkunst. Er moet
staan? "Ach, het mag wel een zeke- vrouw. Die is voor mij juist aan- een arm af zijn. Het fragmentari
sche is mijn vorm. Veel romans
vind ik stomvervelend. Met mijn
leesroutine doorzie ik die al gauw.
Het moet wel heel subtiel geschre
ven zijn, wil ik dagenlang op zo'n
boek gaan zitten ploeteren. En het
beschreven probleem moet je na
tuurlijk liggen. Want veel dingen
zijn op mijn leeftijd uit je bekom-
Is het leuk om ouder te worden?
"Ja nou, reken maar dat dat leuk is.
Je hebt immers veel meer leven te
beheren. Je kunt je herinneringen
ook koesteren. Dat wordt bezit. Ik
ben ook niet bang voor de dood.
Zonder de dood heeft het leven
geen zin. Dan is de spanning er af.
Natuurlijk zou ik graag lang willen
leven, maar dan wel onder een
goeie conditie. Ik vind niet dat je
het leven moet voortzetten als het
niets meer waard is. Dan kies ik
voor euthanasie. Ouderdom maakt
onzichtbaar of juist hinderlijk
zichtbaar. Zelf heb ik overigens
nog niet over gebrek aan aandacht
te klagen. Maar als ik nu een mooie,
jonge vrouw zie, durf ik die nauwe
lijks aan te spreken. Wat een vrouw
in een man zoekt, is toekomst."
Morriën heeft momenteel een
beeldschone vriendin, de 33-jarige
studente Spaans Janneke. "Dat
heeft inderdaad iets tegenstrijdigs,
ja."
Ook in 'Plantage Muidergracht'
wordt ons een blik gegund op het
actieve sexleven van Morriën. Wat
dat betreft heeft de schrijver nooit
een blad voor de mond genomen.
Eind jaren zeventig ontstond grote
opschudding toen zijn oudste
dochter Alissa in het weekblad de
Nieuwe Revu beschreef hoe vader
Morriën met zijn jongste dochter
Adrienne naar bed ging.
Methode
Na een jarenlange stilte - naar ei
gen zeggen veroorzaakt door een
post-calvinistisch syndroom en
doordat er domweg brood op de
plank moest komen voor zijn gezin
- heeft Morriën de smaak van het
schrijven weer danig te pakken.
"Op het moment schrijf ik het liefst
proza. Bij mij werken proza en poë
zie aanvullend. De poëzie komt bij
mij met vlagen. Ik heb niet een me
thode om regelmatig gedichten te
produceren. Ik vroeg eens een keer
aan Gerrit Achterberg of hij een
methode had. Hij keek mij lang aan
en zei: Vind je het goed Adriaan dat
we daar over zwijgen? Hij was
doodsbang iets over het schep
pingsproces te vertellen! Ik heb
mappen vol met onafgemaakte
dingen liggen. In principe heb ik
driekwart van een nieuwe bundel
klaarliggen. Verder is het de be
doeling dat er volgend jaar in de
reeks Privé Domein een tweede
deel van mij verschijnt met mijn li
teraire herinneringen."
Heeft hij zo langzamerhand niet
eens de behoefte om gas terug te
nemen? "Ach nee, het is toch leuk
om boeken te schrijven! En verder
heb ik ook niet te klagen. Ik hoef
niet van de honger te sterven en
kan zo nu en dan eens een reisje
maken. En met die prijs ben ik na
tuurlijk erg gelukkig. Het is de eer
ste Nederlandse prijs die ik voor
mijn literaire werk krijg. Het is een
prachtige samenloop van omstan
digheden: een prijs voor mijn
meest recente poëziebundel en een
nieuw prozaboek in de winkel. Wat
wil je nog meer?"
DEN HAAG - Met volle kracht
ontkent Robert Zijp (36), waar
nemend voorzitter van de Ne
derlandse Museumvereniging
en conservator van het rijks
museum Catharijneconvent,
dat het één grote bende zou zijn
bij de zeventien rijksmusea in
ons land. Die indruk blijft over
na lezing van het maandag ver
schenen rapport van de Alge
mene Rekenkamer over het
functioneren van de 17 rijks
musea, die vorig jaar nog 3,2
miljoen mensen trokken.
door
Peter Huysman
Een janboel moet het er zijn. Elek
trische leidingen liggen bloot, lek
kages zijn geen uitzondering, de
musea hebben er geen idee van wat
ze zelf in huis hebben, kunstvoor
werpen worden nauwelijks of on
voldoende geregistreerd, met de
beveiliging is het maar zielig ge
steld, de conservering van kunst
werken is beneden peil, er is een gi
gantische achterstand in het res
taureren, kostbare collecties wor
den aan gevaren blootgesteld, het
management is niet op zijn taak be
rekend. Kortom: er wordt, zo lijkt
het - op een enkele uitzondering na
- maar wat aangemodderd met ons
cultureel erfgoed.
Waarnemend voorzitter Museumvereniging over rapport Rekenkamer
ken zijn voor verbetering vatbaar.
Maar dat het bij de rijksmusea één
grote treurnis zou zijn, is gewoon
niet waar. De inzet van de mensen
die er werken, is bijzonder groot,
op alle niveaus. Er wordt hard ge
werkt, heel wat meer uren per
week dan er voor staan. De gemoti
veerdheid van staf en personeel is
vaak enorm; men probeert er met
de beschikbare middelen het beste
van te maken. Vergeet niet: dit be
roep werkt verslavend omdat het
om mooie dingen gaat die niet ver
loren mogen gaan. En het maat
schappelijk rendement mag je niet
uitvlakken: nog steeds stijgen de
bezoekersaantallen, trouwens ook
van niet-rijksmusea'.
Geldgebrek
Voor een belangrijk deel worden
ook bij de rijksmusea de knelpun
ten veroorzaakt door geldgebrek.
Ook WVC wordt door Ruding in de
wurggreep gehouden en dat heeft
gevolgen gehad voor de diensten
die onder het departement vallen.
'Er liggen heel wat plannen in de
kast om minder wenselijke situa
ties te verbeteren, maar ook de
rijksmusea zijn slachtoffer van de
bezuingingsdrift van de minister
van financiën. Het is voor de muse
umdirecties derhalve vaak een
kwestie van prioriteiten stellen: dit
doen we, dat moet nog wachten'.
Robert Zijp: 'Als je als musea ja
ren achtereen bezig bent de eindjes
aan elkaar te knopen, dan gaat daar
heel veel tijd en energie in zitten.
Als je je voortdurend moet buigen
over begrotingen, op zoek moet
naar sponsors, je public relations
moet verbeteren, marktgericht wil
gaan werken, dan zijn dat allerlei
activiteiten die een aantal traditio
nele taken in de weg staan'.
Erg geschrokken is Zijp niet van
het rapport, 'hoewel je altijd weer
onder de indruk komt als alles
schriftelijk op een rijtje staat, zoals
met dit Rekenkamerrapport het
geval is'. Financieel staan de rijks
musea al meer dan een jaar onder
sterke pressie. 'Kijk, je hebt te ma
ken met personeelsreducties, nau
welijks mogelijkheden om vacatu
res op te vullen, uitbreiding van het
personeel is al helemaél niet aan de
orde. Als je daarbij dan gebrekkige
of helemaal géén extra financiële
middelen hebt, dan kun je óók
geen beroep doen op hulp van bui
tenaf.
Het nieuws over de tekortschie
tende beveiliging is bij Zijp wél
hard aangekomen. 'Achterstand in
de registratie van voorwerpen en in
de restauratiewerkzaamheden, ja,
dat was wel bekend. Dat heeft ook
te maken met de wensen van WVC:
in toenemende mate worden wij
gedwongen publieksgericht te
werken en dan blijven dit soort ta
ken wel een beetje liggen. Maar dat
het in sommige musea zó slecht
met de bewaking en beveiliging is
gesteld, is zorgwekkend'.
Privatisering
Hij vindt dat minister Brinkman
tot voor kort wel érg veel naar de
bezoekersaantallen heeft gekeken.
De andere werkzaamheden die niet
zo makkelijk meetbaar zijn, wer
den over het hoofd gezien. Maar de
laatste tijd is daar wat verandering
ten goede in gekomen. 'Nu legt
WVC weer wat meer nadruk op het
restaureren en daar wordt wat
meer geld voor beschikbaar ge
steld. Bovendien wordt er wat
meer subsidie uitgetrokken voor
registratie van kunstvoorwerpen
en ontsluiting van collecties'.
Daarom gelooft de waarnemend
voorzitter van de Museumvereni
ging ook dat het departement nu al
bezig is de kritiek die in het rapport
van de Rekenkamer tot uiting
komt, weg te werken. 'Ik vind dat
er nu weer een redelijk goed beleid
door WVC wordt gevoerd ten op
zichte van de rijksmusea. WVC be
geleidt het proces van verzelfstan
diging van de rijksmusea bijvoor
beeld sterker dan voorheen. De be
doeling is dat de directies een gro
ter stempel op het beleid drukken,
maar de bedrijfsvoering zal dan za
kelijker moeten, het management
professioneler. Daarom denk ik
ook dat het oplossen van de proble
men niet alleen maar een kwestie
van geld is'. De Rekenkamer con
stateert echter dat dat streven naar
verzakelijking nog steeds niet erg
uit de verf komt, dat de musea nog
veel te veel leunen op WVC en ei
genlijk niet in staat zijn tot echte
commerciële actviteiten.
Of het zover zal komen dat de
rijksmusea particuliere instellin
gen worden (privatisering) - zoals
gebeurd is met het Openluchtmu
seum in Arnhem - dat kan Zijp zich
niet voorstellen. 'Sommige rijks
musea komen door hun marktposi-
Robert Zijp: 'Natuurlijk, er zijn
tal van zaken voor verbetering vat-
tie en winstgevendheid meer in
aanmerking voor privatisering dan
andere waar ten eeuwige dagen
geld bij zal moeten. Het is nog niet
duidelijk in welke richting de dis
cussie op WVC gaat. Maar dat alle
rijksmusea van de overheid zou
den worden losgeweekt, daar ge
loof ik niet in en dat zou ook niet in
overeenstemming zijn met de ver
antwoordelijkheid die het rijk al zo
lang voor de rijksmusea draagt'.
Beestje symbool voor 'tuttige' jaren zeventig
UTRECHT - Het bestuur van de
Nederlandse Filmdagen gaat zich
in oktober buigen over de vraag
hoe het verder moet met het 'Gou
den Kalf. Er gaan steeds meer
stemmen op om het beestje, na een
dienstverband van acht jaar, naar
de slachtbank te leiden. Grootste
door
Pieter van Lierop
vijand van het arme, door Theo
Mackaay ontworpen dier is produ
cent Matthijs van Heijningen. Hij
meent dat de grootste klasse uit de
Nederlandse cinema onmogelijk
gesymboliseerd kan worden door
zoiets onnozels als een kalf.
Vooral in het buitenland maakt
een kalf, van goud of niet, een
hoogst onserieuze indruk. Zeker in
vergelijking met veel vervaarlijker
Van Leersumprijs
voor Van der Vaart
AMSTERDAM (ANP) - De Emmy
van Leersumprijs van het Amster
dams Fonds voor de Kunst is toe
gekend aan Jan van der Vaart voor
zijn met de hand gedraaide vazen
en potten. De Emmy van Leersum
prijs (10.000 gulden) is bedoeld
voor in Nederland wonende en
werkzame kunstenaars op het ge
bied van modevormgeving, siera
den, keramiek/glas en textiel.
Volgens de jury neemt Van der
Vaart zijn eigen plaats in binnen de
wereld van de Nederlandse kera
miek van de afgelopen jaren. Het
zuiver persoonlijke komt het meest
tot uitdrukking in de vorm. Binnen
de strenge kaders van bruikbaar
heid, ingetogenheid en met de mo
gelijkheden van eenvoudige tech
nieken ontwikkelt hij daarin een
schijnbaar onbegrensde vrijheid,
aldus de jury.
prijsdieren als de 'Gouden Leeuw'
van Venetië en de 'Gouden Beer'
van Berlijn. Ook Fons Rademakers
is die mening toegedaan en schijnt
over de grens zelden te durven be
kennen dat hij vorig jaar uit be
wondering voor al zijn mooie films
onderscheiden werd met een 'Gou
den Kalf. Daar komt volgens Van
Heijningen nog eens bij dat de re
cente hormonenschandalen 'kalve
ren uit Nederland' in een nog weer
extra ongunstig daglicht hebben
geplaatst.
Binnen het Filmdagen-bestuur
worden de historische rechten van
het Gouden Kalf het sterkst verde
digd door Jos Stelling, die niet moe
wordt uit te leggen dat Wim Ver
stappen het begrip ooit lanceerde
en het associeerde met 'jong' en
'belofte voor de toekomst'. Stelling
ziet eventuele afschaffing van het
Gouden Kalf ook als een wel erg
onheus gebaar achteraf tegenover
de 62 mensen die er ooit een heb
ben gewonnen.
Dan zijn er nog de aanhangers
die het begrip 'Gouden Kalf in ere
houden, maar vinden dat er wel
een 'restyling' moet komen van het
beest zelf en vervolgens ook van
beeldmerk en postpapier. Zij zien
de huidige afbeelding als typerend
voor de 'tuttige jaren zeventig' en
zoals het festival in de loop van ja
ren aan allure gewonnen heeft, zo
dient ook de vormgeving aan de
moderne tijd te worden aangepast.
Op deze lijn bevindt zich festivaldi
recteur Hans de Wolf.
Vorige maand is er tijdens een
bestuursvergadering al fel gedis
cussieerd en werd voorlopig beslo
ten om voor dit jaar de door Theo
Mackaay ontworpen beeldjes nog
te gedogen, maar om in elk geval de
afbeelding ervan bij voorbeeld op
affiches zo veel mogelijk te vermij
den en de in Utrecht toe te kennen
onderscheidingen enkel nog te ver
melden als de 'Grote Prijzen van de
Nederlandse Cinema'.
Hugo Claus zag dientengevolge
zijn affiche-ontwerp afgekeurd.
Het rode vakje waarin hij het kalf
had afgedrukt, diende eerst te wor
den dichtgeschilderd en blijkt nu
naar believen te kunnen worden
ingevuld met zakelijke mededelin
gen. Van het oorspronkelijke ont
werp werden litho's te koop aange
boden en die zijn inmiddels uitver
kocht. Claus vond alles best. Hij
weet wel andere dingen om zich
druk over te maken.
Theo Mackaay heeft zich intus
sen op eigen initiatief al aan het
werk gezet voor het ontwerpen van
een nieuw plastiek, dat in elk geval
een stuk kleiner en handzamer be
looft te worden. Maar eerst zal vol
gende maand dus topberaad
plaatsvinden over de vraag of het
kalf definitief gekist moet worden,
of dat het zal mogen voortdartelen
met aangepast uiterlijk.
Natuurlijk zou men kunnen
overstappen op een compleet an
der symbool, zoals de 'Gouden
Vuurtoren' die door producent
Laurens Geels al is gesuggereerd.
Probleem blijft dan evenwel dat in
Nederland het 'Gouden Kalf als
begrip zo zeer is ingeburgerd dat
men tot in lengte van dagen die
vuurtoren toch Gouden Kalf zal
blijven noemen. Zodat Van Heij
ningen dan straks in het buiten
land nog méér krijgt uit te leggen.
Waar best wel iets voor te zeggen is
ook, ter wille van de legende-vor
ming. Zoals ook alle tv-commenta-
toren jaarlijks braaf blijven vertel
len hoe de Academy Award aan de
bijnaam Oscar kwam. Eigenlijk
zou het enig zijn en bovendien zo
typerend voor de eeuwige onenig
heden binnen de Nederlandse film
wereld: een vuurtoren die Gouden
Kalf heet.
GRONINGEN (ANP) - Minister
Brinkman moet op zeer korte
termijn, uiterlijk voor half okto
ber, een keuze maken uit twee
mogelijkheden voor een nieuwe
orkestvoorziening voor het noor
den.
De ene mogelijkheid is een or
kest met twee standplaatsen dat
jaarlijks elf miljoen gulden kost.
De andere is een symfonieorkest
dat vanuit één standplaats zijn
werkzaamheden in het hele
noorden uitvoert. Dit zou jaar
lijks tien miljoen gulden subsi
die kosten.
Brinkman moet voor half okto
ber een keuze maken omdat het
nieuwe orkest anders niet per 1
september 1989 kan starten. Dat
staat iii het 'Rapport inzake een
nieuwe orkestvoorziening voor
het Noorden des Lands" van de
werkgroep Noordelijke Orkest-
voorziening dat aan de minister
is aangeboden. In de werkgroep
zijn het Noordelijk Filharmo
nisch Qrkest (NFO) en het Frysk
Orkest
De
(FO) vertegenwoordigd,
rerkgroep is in het leven
aanleiding van be
zuinigingsplannen
'orig jaar bracht de minis
ter een plan uit dat neerkomt op
een halvering van het musici be
stand bij de Noordelijke orkes
ten: van circa 150 naar ruim 70 ar
beidsplaatsen. Volgens NFO en
FO betekenden deze plannen
een onaanvaarbare bezuiniging
op de Noordelijke orkesten. Bei
de orkesten gaven in november
vorig jaar een protestconcert in
Den Haag. Ook de Tweede Ka
mer was het niet eens met de
plannen van de minister.
EINDHOVEN (ANP) - Tien Neder
landse kunstenaars (voornamelijk
uit Noord-Brabant) en één Japanse
collega die twintig jaar in ons land
heeft gewoond, zullen vanaf sep
tember ongeveer een jaar lang in
musea en galeries in diverse Japan
se steden hun werk laten zien. Zij
hebben hun initiatief'Deshima' ge
noemd om daarmee een cultureel
'bruggehoofd te symboliseren
overeenkomstig de historische rol,
die het eilandje Deshima bij Na
gasaki in het verleden speelde in de
Japans-Nederlandse betrekkin
gen'. Dit vertelt Jan van den Berg,
een van de deelnemende kunste
naars en woordvoerder van de
groep.
De elf deelnemende kunstenaars
zijn Jan van den Berg, Bert Her
mans, Frank van den Heuvel en
Dick Verduit (allen uit Eindhoven),
Leon Adriaans, Paul van Dijk J.
van der Heyden en Annelie Ohvo
(Den Bosch), Richard Menken en
Jacqueline Peeters (Amsterdam)
en Koji Ogura (die zich de laatste
tijd tussen Nederland en Japan be
weegt).
De organisatie is in handen van
de Stichting Transculturele Per
spectieven, die zich ten doel stelt
een dialpog tussen de Nederlandse
en niet-Y^esterse culturen te bevor
deren in de vorm van uitwisse-
lingsactlviteiten.
Er is Volgens Van den Berg geen
gemeenschappelijke artistieke
noemer die de elf deelnemers met
elkaar verbindt, ook al onderken
nen sommigen een verwantschap
in eikaars werk. De selectie voor
het deelnemen is tot stand geko
men op grond van onderlinge dis
cussie. pe tentoonstelling is zoda-"
nig samengesteld dat de individue
le kenmerken van de afzonderlijke
kunstenaars tot hun recht komen
binnen een zo homogeen mogelijk
totaalbeeld, aldus Van den Berg.
Zaterdag 24 september wordt de
eerste presentatie van de tentoon
stelling officieel geopend door de
Nederlandse ambassadeur in Ja
pan, drs. H.C. Posthumus Meijis in
het Tokyo Metropolitan Museum.
Vervolgens zal de expositie te zien
zijn in onder meer Osaka, Kobe en
Tottori.
Het project is mogelijk gemaakt
door financiële steun van overheid
(onder andere Provincie Noord-
Brabant en het ministerie van
WVC), culturele stichtingen en het
bedrijfsleven (voornamelijk uit
Brabant).
1(1) Stop - Sam Brown
2(5) The only way is up - Yazz
3(3) Wonderful tonight - Eric
Clapton
4(4) Girl you know it's true -
Milli Vanilli
5(2) What a wonderful world
- Louis Armstrong
6(7) The locomotion - Kylie
Minoque
7 (11) Where did I go wrong -
UB 40
8(9) Foolish beat - Debbie
Gibson
9 (10) Heaven in my hands
Level 42
10 (12) Long and lasting love
Glen Medeiros
11 (17) Paradise by the
dahsboard - Meat Loaf
12 6) Tribute - The Pasadenas
13 8) Is she really going out -
Joe Jackson
14 (31) A groovy kind of love -
Phil Collins
15 (22) You came - Kim Wilde
16 (19) Big bubbles - Ellis Begs
and Howard
Roses are red - Mac Band
La primavera - BZN
Sweet little mystery - Wet
Wet Wet
Just got paid - Johnny
Kemp
17 (13)
18 (20)
19 (16)
21 (32)
22 (15)
23 (14)
24 (28)
25 (35)
26 (-)
29 (18)
30 (21)
Touchy - A Ha
Superstitious - Europe
Shake your thang - Salt
n Pepa
Whenever you need
Piet Veerman
Cause you're not here -
Rene Shuman
Teardrops - Womack
Womack
Fiesta - The Pogues
Find my love - Fair
ground Attraction
Eenmaal kom jij terug -
Koos Alberts
Talkin bout a revolution
- Tracy Chapman
31 One moment in time
Whitney Houston
32 (27) Dancin' easy - Funhouse
33 Raw - Spandau Ballet
34 (37) The evil that men do -
Iron Maiden
35 (36) Better be home soon -
Crowded House
36 Sweet child o'mine
Guns n Roses
37 (24) Love or loneliness - Zina-
38 (26) The right stuff - Vanessa
Williams
39 Domino dancing - Pet
Shop Boys
40 So far away - Selena
AMSTERDAM (GPD) - De Stich
ting Literaire Activiteiten Amster
dam (SPAA) houdt op dinsdag 4
oktobenin het hoofdstedelijke The
ater De Balie een manifestatie rond
de schryver Robert Musil.
De criticus Carel Peeters steekt
om 20.30 uur van wal met een le
zing oijder de titel 'Musil, een
nieuw t^pe schrijver?' Een tweede
voordracht komt van de essayist
SLAA belicht
Robert Musil
Jacq Firmin Vogelaar. Hij heeft die
genoemd: 'Musil of het essay als fi
losofie'. Na de pauze leidt Musil-
kenner en -vertaler Ton Naaijkens
een discussie.
Op woensdag 5 oktober wordt in
het Goethe-Institut aan de Heren
gracht in Amsterdam om 19.30 uur
de rolprent 'Der junge Törless' ge
draaid. Deze film van Volker
Schlbndorff is gebaseerd op een
van Musils vroege romans: 'Die
Verwirrungen des Zöglings Tör
less'.
