Werken voor uitkering
redding verloren generatie
IS
COMMENTAAR
Meer tegenstand: Tutu jnaakt misbruik van zijn gewaad
PAGINA 2
DINSDAG 20 SEPTEMBER lij
Hoeveel mensen zitten er
nu ^eigenlijk zonder werk?
De medewerkers van het
gezaghebbende Centraal
Planbureau (CPB) komen
er ook niet meer uit. In een
staatje met kerngegevens
over de Nederlandse econo
mie geven ze twee cijfers.
Bij de Gewestelijke Ar
beidsbureaus (GAB's) staan
dit jaar gemiddeld 685.000
personen als werkzoekend
geregistreerd. Het CPB ver
meldt dat cijfer trouwhar
tig. Inmiddels weet ieder
een dat de registratie van de
GAB's ernstig is vervuild.
Ongeveer een derde van de
ingeschreven werkzoeken
den heeft een baan. meestal
tijdelijk via het uitzendbu
reau. Anderen hebben in
tussen vast werk gevonden,
zonder dat aan het GAB te
hebben gemeld. In werke
lijkheid zijn dus slechts on
geveer 450.000 personen in
de kaartenbakken van het
GAB zonder betaalde baan.
door
Frans Nypels
en Flip de Kam
Het Centraal Bureau voor de Sta
tistiek (CBS) vraagt sinds twee jaar
aan een steekproef van Nederland
se gezinnen hoeveel leden van het
ondervraagde huishouden op dat
moment werk zoeken. Uit dit
maandelijkse onderzoek blijkt
eveneens dat het werkelijke aantal
werkzoekenden momenteel in de
buurt van de 450.000 ligt. Ook dit
cijfer wordt vermeld in het CPB-
staatje met economische kerngege
vens.
Tot voor kort hanteerden Haagse
beleidsmakers en de sociale part
ners bij gebrek aan beter uitslui
tend het GAB-cijfer. Vermoedelijk
stapt het kabinet aan het eind van
dit jaar over op het nieuwe, veel be
trouwbaarder cijfer van het CBS.
Dat deelt minister De Koning van
Sociale Zaken en Werkgelegen-
heid mee aan het einde van zijn no
titie Scholing en werk. De be
windsman legt er de nadruk op dat
dit geen statistische kunstgreep is
waardoor het kabinet probeert uit
te komen onder de doelstelling tij
dens deze kabinetsperiode de
werkloosheid met in totaal 200.000
personen te verminderen.
Het is inderdaad de hoogste tijd
dat bij de maatschappelijke discus
sie over de bestrijding van de werk
loosheid wordt uitgegaan van rea
listische cijfers. Het probleem is
immers aanzienlijk kleiner dan de
vervuilde GAB-cijfers suggereren.
In feite ligt het werkloosheidsper
centage in Nederland al enkele ja
ren iets beneden het gemiddelde in
de Europese Gemeenschappen
(EG). In ons land werken bijna 4,9
miljoen mensen in loondienst. De
werkloosheid is in werkelijkheid
dus iets hoger dan 9 procent van de
afhankelijke beroepsbevolking.
Moeilijker
Dit nieuwe inzicht maakt echter
ook duidelijk dat de bestrijding
van de werkloosheid nog moeilij
ker is dan iedereen al denkt. Want
de personen die ten onrechte als
werkzoekend bij het GAB staan ge
registreerd zijn de meer kansrijken
op de arbeidsmarkt. Dat wordt on
dubbelzinnig bewezen door het feit
dat ze al tijdelijk of vast werk heb
ben gevonden. Op de weerbarstige
kern van 450.000 werklozen kun
nen politici, ambtenaren en sociale
partners hun tanden stuk bijten.
Dat doen zij trouwens al jaren, ten
koste van vele miljarden belasting
guldens en met bedroevend weinig
succes.
De werkloosheid houdt de pen
nen van honderden Haagse
notaschrijvers in beweging, zonder
dat de oplossing van het vraagstuk
veel dichterbij komt. Ieder jaar ver
zinnen ze op het ministerie van So
ciale Zaken en Werkgelegenheid
wel weer een nieuw plan of een
nieuwe regeling om werklozen op
een of andere manier aan de baan
te krijgen. Om die plannen en rege
lingen in daden te kunnen omzet
ten heeft het ministerie de mede
werking nodig van werkgevers- en
werknemersorganisaties en van de
gemeenten. Een veel gehoorde
klacht, vooral van de gemeenten, is
dat de regelneven in de residentie
veel te gedetailleerde oekazes uit
vaardigen die onvoldoende op de
praktijk zijn toegesneden.
Langs drie kanten wordt de mas
sa-werkloosheid momenteel be
streden. Door scholingsmaatrege
len, door loonkostensubsidies en
via banenplannen. Scholing vindt
bijvoorbeeld plaats door de Bijdra
geregeling Vakopleiding Jongeren
(BVJ). Deze regeling belooft een
premie aan werkgevers die jonge
ren in de leer nemen. Bovendien
zijn in negentig Collectieve Ar-
beids Overeenkomsten (CAO's)
die gelden voor 2.5 miljoen werk
nemers afspraken vastgelegd
over scholings- en werkervarings-
projekten. De belangrijkste loon
kostensubsidie is geregeld in een
wet van de PvdA-kamerleden Ver
meend en Moor. De kans op werk
van jongeren en langdurig werklo
zen wordt verder vergroot door de
Maatregel ter Ondersteuning van
de Arbeidsinpassing (MOA) en het
Jeugd Ontplooüngsbanenplan
(JOB). Al deze maatregelen samen
helpen dit jaar een kleine 25.000
mensen (tijdelijk) aan werk. Uit on
derzoek blijkt dat circa de helft van
hen uiteindelijk doorstroomt naar
een vaste baan.
JWG
In het Regeerakkoord staat dat
er een Jeugd Werk Garantieplan
(JWG) moet komen. Via het JWG
krijgen alle jongeren van 16 tot 20
jaar tijdelijk werk bij gemeenteli j
ke instellingen en andere non-pro-
Het Jeugdwerkgarantieplan is vooral omstreden omdat het nog altijd de
vraag is of het jongeren inderdaad betere kansen op een vaste baan geeft
na hun twee jaar bij een gemeente. Daar krijgen ze veelal werk waarvoor
weinig scholing nodig is.
geen kans om die op te doen.
(foto G 1*1)1
fit organisaties, zoals ziekenhui
zen. aangeboden. Wie weigert,
krijgt een strafkorting op zijn of
haar uitkering. De gemeenten heb
ben hun aanvankelijke bezwaren
goeddeels laten varen. Als voorlo
per van het JWG is vorig jaar de Tij
delijke Voorziening Gemeentelijke
Werkgelegenheidsinitiatieven i n-
gevoerd. Daarmee wordt nu in
ruim vierhonderd gemeenten ge
ëxperimenteerd. In 1988 nemen
ongeveer 8000 jongeren aan dit
programma deel.
Helaas hebben al deze regelin
gen slechts een beperkt bereik. De
grote meerderheid van de kwart
miljoen mensen die al langer dan 1
jaar zonder werk zijn, valt buiten
de boot. Of omdat ze volstrekt on
geschikt zijn, of uit onwil. In poli
tiek Den Haag groeit vooral de on
rust over de groep van ruim hon
derdduizend personen die al langer
dan drie jaar zonder werk is. Deze
werkzoekenden worden sinds april
van dit jaar voor zogenoemde her-
orienteringsgesprekken met teams
van GAB en Gemeentelijke Sociale
Diensten (GSD's) opgeroepen. Het
ligt in het voornemen driejaar lang
elk jaar 45.000 werklozen te bena
deren. Elk gesprek moet uitmon
den in een individueel plan van ac
tie. Daarbij kunnen afspraken wor
den gemaakt over scholing of deel
name aan werkervaringsprojekten.
Die gesprekken draaien in de
meeste gevallen voor alle deelne
mers op een teleurstelling uit. Zo
kon in Den Haag, bericht minister
De Koning aan de Kamer, slechts
aan 20 procent van de opgeroepen
werklozen een concreet aanbod
worden gedaan. Er zijn weliswaar
niet voldoende vacatures, maar het
grootste probleem blijkt te zijn dat
de opgeroepen werklozen niet ge
schikt zijn voor wel aangeboden
banen. Minister De Koning legt
daarom het accent op om-, her- en
bijscholing van de werkzoeken
den. Maar lang niet iedereen is in
staat om daaraan mee te doen. Me
dewerkers van GAB's en GSD's
zijn op dat moment geneigd om de
moed op te geven. Ze beschouwen
deze groep als onbemiddelbaar en
schrijven ze definitief af als onge
schikt voor de arbeidsmarkt.
De inschakeling van deze werk
lozen wordt extra bemoeilijkt
doordat ze zo vaak bij sollicitaties
hun neus hebben gestoten. Ver
moedelijk een minderheid schikt
zich in een bestaan zonder deelna
me aan het witte arbeidscircuit.
Doordat veel werkgevers ander
zijds grote aarzeling kennen om ie
mand in dienst te nemen die al zo
lang buiten het arbeidsproces heeft
gestaan, gaat het er steeds meer op
lijken dat een omvangrijke groep,
zeer langdurig werklozen nimmer
meer aan de slag zal komen. Hoe
veel scholing, werkervaringspro
jekten en loonkostensubsidies het
ministerie van Sociale Zaken en
Werkgelegenheid ook op poten zet.
Verloren
Anders dan vele denken, zitten
de grootste knelpunten niet meer
bij de jongere werklozen. Jongeren
onder de 25 jaar vormen een steeds
kleiner deel (nu nog maar 32 pro
cent oftewel 135.000 personen) van
het totale aantal werkzoekenden.
Het slechtst staan de 25- tot 40-jari-
gen ervoor. Hier is bijna sprake van
een verloren generatie, die 150.000
langdurig werkloze mannen en
vrouwen telt. Als werkgevers een
vacature hebben, nemen ze bij
voorkeur jongere sollicitanten in
dienst.
Wil er geen hele generatie werk
lozen blijvend buiten spel staan
dan is de overheid verplicht een
vangnet onder de arbeidsmarkt te
spannen. De overheid dient daar
toe alle langdurig werklozen, onge
acht hun leeftijd, werk te geven tot
dat zij mede door de opgedane ar
beidservaring in de marktsector of
bij de overheid een reguliere baan
ZORGEN
Het kabinet zit lelijk in de klem.
Enerzijds zijn er zeer gunstige ont
wikkelingen te melden over de aan
houdende economische groei, over
hogere belastingopbrengsten en la
gere premies, anderzijds wil de zeer
omvangrijke werkloosheid maar
niet dalen tot een sociaal aanvaard
baar niveau
Dankzi) de economische groei en
het nu al weer jaren durende bezui
nigingsbeleid komen de overheids
financiën stap voor stap weer op or
de. De omvang van de staatsschuld
blijft nog enorm, maar de verlaging
van het te hoge financieringstekort
ligt mooi op schema. Er blijft zelfs
ruimte over voor forse belastingver
lagingen
De voordelen van de sterke wind
in de rug verdwijnen niet meer uit
sluitend in de staatsruif, deze wor
den nu ook voor een deel doorgege
ven aan burgers en bedrijven. Maar
met aan alle burgers.
Door de economische groei ont
staat meer werkgelegenheid, maar
die nieuwe banen worden bezet
door nieuwkomers op de arbeids
markt en niet door de mensen die al
langer werkloos zijn. In dit verband
stelde premier Lubbers in een toe
lichting op de troonrede de redelijke
resultaten tegenover hardnekkige
zorgen. De gestaag toenemende
werkgelegenheid duidt zonder twij
fel op een versterking van het eco
nomisch draagvlak. Het wordt zelfs
mogelijk om. strikt economisch ge
redeneerd, te berusten in de massa
le werkloosheid. Maar sociaal ge
zien is dat een onzedelijke gedach
te
Het kabinet heeft op het punt van
de be.strijding van de werkloosheid
de problemen verkeerd beoordeeld.
De onevenwichtigheden op de ar
beidsmarkt leiden er nu toe dat
schaarste aan goed opgeleid perso
neel gepaard gaat met een over
maat aan mensen die langs de kant
staan. De laatsten hebben een te
geringe opleiding en ervaring om
nog aan de bak te kunnen komen.
Blijkens uitlatingen van de pre
mier ziet het kabinet deze proble
men nu helder onder ogen. De
vraag is alleen- hoe nu verder7
Op zijn minst zal het regeerak
koord moeten worden aangevuld,
nu één van de hoofddoelstellingen,
bestrijding van de massale werk
loosheid, niet te verwezenlijken
blijkt. Het kabinet zal overigens
niets kunnen bereiken zonder de
medewerking van werkgevers en
werknemers. Door middel van een
heel pakket maatregelen in de sfeer
van belastingen en premies blijft de
koopkracht van de werknemers vol
gend jaar op peil. en ook het be
drijfsleven komt goed weg. Deze
handreikingen van het kabinet zou
den de sociale partners er toe moe
ten kunnen brengen om vol te hou
den met het matigen van de lonen
Juist als het beter gaat met de eco
nomie, is de verleiding groot om de
teugels te laten vieren. Maar daar
voor is het nog veel te vroeg. Het is
beter om nu niet te verslappen, want
de rekening komt dan gewoon iets
later, en dan meestal in moeilijker
omstandigheden.
Een heel moeilijk punt wordt de
hoogte van het minimumloon. Ver
geleken met de ons omringende
landen ligt dit op een hoog niveau,
en het is duidelijk dat de hoogte van
dit minimum nu niet bepaald de
werkgelegenheid bevordert Een
verlaging zou dus soelaas kunnen
bieden. Het verdient natuurlijk de
voorkeur om scholing en opleiding
heel drastisch aan te pakken. De
werkloze moet niet worden terugge
drongen naar een minimaal be
staan, hij moet zelf de kans krijgen
zijn lot te verbeteren. Overheid,
werkgevers- en werknemersorgani
saties zouden op dit punt veel meer
moeten ondernemen. Werkerva
ringsplaatsen moeten er niet alleen
zijn bij de rijksoverheid en de ge
meenten, maar ook in de bedrijven.
In dat opzicht stelt premier Lubbers
terecht dat we tegenwoordig eigen
lijk twee ministeries van onderwijs
hebben. Ook het departement van
sociale zaken krijgt een steeds be
langrijker rol bij de opleiding en trai
ning van mensen. Hier ligt voor het
kabinet nog een zwaar karwei.
Daarom zou het absurd zijn als dit
kabinet, juist nu het economisch tij
gunstig is en er zoveel werk te doen
valt, deze week zou struikelen over
dat vertrouwde zwarte vod, ons pas
poort, dat zonodig moest worden
vervangen
vinden. Blijkens de nota Scholing
en werk heeft het kabinet besloten
voor werklozen van 21 tot 40 jaar,
die langer dan 3 jaar werkloos zijn,
extra arbeidsplaatsen te scheppen
bij de overheid en bij non-profit or
ganisaties. Over enkele jaren zou
den zo 20.000 mensen tijdelijk
werkervaring opdoen. Dit plan, uit
wanhoop geboren, lijkt sterk op de
regeling uit een initiatief wetsont
werp van de PvdA-kamerleden
Leijnse en Buurmeier dat momen
teel nog door het parlement wordt
behandeld.
Zulke initiatieven gaan lang niet
ver genoeg. Ze bereiken maar een
kleine minderheid van de doel
groep. Dat komt onder andere door
de gehanteerde leeftijdsgrens, die
discrimineert tegen oudere werk
zoekenden. Bovendien, als iemand
weigert om voor zijn of haar eigen
bestwil aan het projekt mee te
doen, staat daarop geen sanctie.
Al deze tekortkomingen zijn te
ondervangen door over te gaan op
een systeem van workfare. Met dat
in de Verenigde Staten bedachte
begrip wordt gedoeld op de ver
plichting om te werken voor je uit
kering. Wie niet wil werken, ver
liest zijn of haar uitkering. Door
workfare kan de overheid allerlei
vormen van dienstverlening orga
niseren die nu ontbreken. Voor
beelden zijn er te over. Stadswach
ten tegen vandalisten, controleurs
tegen zwartrijden op de tram en be
tere dienstverlening aan bejaar
den. Zo zijn er nog tal van andere
werkzaamheden op te sommen die
de kwaliteit van het bestaan vai
velen kunnen verhogen. Terwij
dat de belastingbetalers nauwe
lijks extra geld kost. Bovendien
het probleem van de langdurigi
werkloosheid effectief opgelost.
Het kabinet wil echter niet aai
'workfare', want dat botst met d(
ideologie van dit kabinet dat di
overheid kleiner moet worden éi
dat de mensen, op basis van vrij
willigheid, verantwoordelijkheic
voor elkaar behoren te nemen
Kennelijk is die ideologie de prij
van een verloren generatie waard.
Leijnsè (PvdA): initiatief-wets
ontwerp ter bestrijding van (lang
durige) werkloosheid. (foto anpi
De druk op de Zuidafrikaanse
regering om op te treden tegen
de anglicaanse aartsbisschop
Desmond Tutu neemt toe. In re
geringsgezinde en rechtse krin
gen klinkt steeds luider de roep
om actie tegen de kerkleider, die
begin deze maand de bepalingen
van de noodtoestand overtrad
door van de kansel aan te zetten
tot boycot van de gemeente
raadsverkiezingen op 26 okto
ber.
Dr. Andries Treurnicht, leider
van de Conservatieve Partij, zei
op een verkiezingsbijeenkomst
dat een regering beter geen wet
ten kan maken als ze toch niet
van plan is ze toe te passen. De
regeringsgezinde krant 'Beeld'
wijdde de afgelopen week vele
kolommen aan Tutu. In een
hoofdartikel werd hij in ongun
stige zin vergeleken met de paus.
"Terwijl de paus oproept tot be
kering en tot vreedzame oplos
sing van geschillen, maakt de
aartsbisschop misbruik van zijn
gewaad door de wet te overtre
den"
Een voorlichter van het minis
terie van wet en orde liet desge
vraagd weten dat de politie de
zaak-Tutu 'diepgaand onder
zoekt'. Een geluidsopname van
de preek waarin tot boycot werd
opgeroepen, is direct na de kerk
dienst in beslag genomen. Na het
onderzoek zullen de verantwoor
delijke autoriteiten beslissen of
tot vervolging van Tutu wordt
overgegaan.
Volgens de anglicaanse groe
pering 'Waarheid en geestelijk le
ven' groeit ook binnen de Angli
caanse Kerk de weerstand tegen
Tutu. Steeds meer mensen zeg
gen het lidmaatschap op wegens
de houding van hun aartsbis
schop, zegt de groep.
Tutu zelf vindt de oproep tot
boycot van de komende verkie
zingen waartoe 26 kerkleiders
in juli besloten een legitieme,
geweldloze manier van proteste
ren tegen de apartheidspolitiek.
"Als wij de wet overtreden, doen
wij dat met grote tegenzin. Maar
wij zullen gehoorzamen aan wat
naar ons gevoelen de eisen van
het Evangelie zijn"
Oostduitse kerk. De voorzit
ter van de Bond van Evangeli
sche Kerken in de DDR, Bis
schop Werner Leich, pleitte gis
teren in een synodevergadering
in Dessau voor een 'fundamente
le vernieuwing van de Oostduit
se samenleving'. "Wat wij nodig
hebben is een samenleving die in
de dagelijkse praktijk een men
selijk gezicht toont. De kerk
zoekt niet naar een alternatief
voor de socialistische samenle
ving. maar probeert, rekening
houdend met de huidige omstan
digheden, die samenleving te
vernieuwen"
Leich zou willen dat de Oost
duitsers meer mogelijkheden
kregen om zich te ontplooien.
Ook is er behoefte aan een ander
mediabeleid "dat de mondige
burger in staat stelt zelf de infor
matie die tot hem komt te beoor
delen". De evangelische bis
schop was dankbaar dat meer
Oostduitsers naar het buitenland
mogen reizen. Maar hij klaagde
over het feit dat mensen die naar
familie in het buitenland willen
reizen, geen rechtszekerheid
hebben. Omdat de bestaande
voorschriften niet openbaar zijn,
kan het individu zich niet van
zijn rechten op de hoogte stel
len".
Manfred Stolpe, een van de on
dervoorzitters van de Bond van
Evangelische Kerken, zei dat de
kerk blijft opkomen voor men
sen die uit de DDR naar het Wes
ten willen emigreren. "Dat kan
de kerk bij de overheid verdacht
maken, maar als mensen in wer
kelijke nood zijn hebben wij
geen keus. De kerk zal zich er wel
voor hoeden dat haar bijeenkom
sten geen 'demonstraties voor
emigratie' worden of worden
misbruikt als 'schild voor chan
tage of gewelddadige acties'.
Charismatische groeperin
gen in achttien Europese landen
gaan nauwer samenwerken. Dat
hebben hun leiders besloten op
een driedaagse conferentie in
Westberlijn. De 150 bezoekers
riepen een theologische werk
groep in het leven en vormden
een team daEmoet gaan werken
aan 'charismatische vernieu
wing' in Europa. Voor het eerst
kozen de deelnemers een dage
lijks bestuur. Er komen regelma
tig bijeenkomsten voor aanhan
gers van de charismatische be
weging. In 1990 wordt in Bern
voor het eerst zo'n bijeenkomst
gehouden.
De hervormde predikant W
Verhoef uit Vlaardingen bezocht
als voorzitter van de Charismati
sche Werkgemeenschap Neder
land de conferentie in Berlijn
Hij is blij met de vastere struc
tuur van het overleg. De theolo
gische werkgroep zal zich, vol
gens hem, ook uitdrukkelijk
moeten bezighouden met het ge
sprek tussen rooms-katholieke
en protestantse charismatici. De
Vlaardingse predikant is niet zo
optimistisch over de uitkomst
van dit gesprek "omdat het Vati-
caan oecumenische experimen
ten en waagstukken afremt".
Overigens waren in Berlijn ook
vertegenwoordigers van de rk or
ganisaties 'Bouwen aan een nieu
we aarde' en 'Getuigenis van
Gods liefde' aanwezig.
Paus Johannes Paulus II is
na zijn Afrikaanse reis weer te
rug in Rome. Het laatste land dat
hij aandeed was Mocambique.
Regeringsfunctionarissen ver
klaarden, dat door dit bezoek de
betrekkingen tussen kerk en
staat zullen verbeteren. "Kerk en
regering zijn door het bezoek sa
mengebracht in commissies
waar we elkaar in de ogen moes
ten zien en met elkaar moesten
praten, iets dat we in lange tijd
niet hadden gedaan", zei Jose
Luis Cabaco van het ministerie
van buitenlandse zaken.
Vooraanstaande anti-apart
heidsactivisten uit Zuidafrika.
die de paus zaterdag in Mocam
bique ontmoetten, zijn ontevre
den over diens uitlatingen. Ze
vinden dat de paus zich niet
scherp genoeg tegen het Zuid
afrikaanse apartheidsregime
heeft gekeerd.
Bezuiniging
Aan de theologische faculteit
van de Katholieke Universiteit in
Nijmegen is een werkgroep inge
steld die binnen enkele maanden
met plannen moet komen voor
bezuinigingen. Het college van
bestuur liet weten, dat op grond
van de te verwachten aantallen
studenten in de komende jaren
'verdergaande bezuinigingen' bij
de faculteit noodzakelijk zijn.
De bezuiniging bij deze facul
teit was al eerder bepaald op bij
na 30 procent. Dit jaar kon de fa
culteit 40 nieuwe studenten in
schrijven, onder wie 10 eerste
jaars. De aanmeldingen ver
schuiven de laatste jaren: er mel
den zich minder eerstejaars en
meer dóctoraal studenten. Ver
wacht wordt dat door de bezuini
gingen het aantal medewerkers
aan de faculteit zal dalen van 25
tot 17 a 20.
LEIDEN. Zaterdag 24 sep
tember van 1 tot 4 uur staat Hoge
Rijndijk 24 in Leiden open in
verband met een tentoonstelling
van de Nieuw Apostolische
Kerk. De Leidse gemeente, die
90 jaar bestaat, telt ruim 80 leden
en de tentoonstelling geeft een
beeld van hun kerkelijke activi
teiten. Leden verzorgen een mu
zikale omlijsting van de tentoon
stelling. De toegang is gratis en
de bezoekers mogen rekenen op
een kopje koffie.
Komende zondag wordt om 4
uur 's middags een 'opendeur-
dienst' gehouden naar aanlei
ding van dit open huis.
LEIDEN. Wolfgang Seliger
en Corrie Hirsch uit Dresden,
twee theologen uit Oostduits-
land (DDR), zullen morgen
avond, 21 september, om 8 uur in
de Vredeskerk aan de Burggra-
venlaan in het kader van de Vre-
desweek spreken over hun visie
op en ervaringen met het proces
'gerechtigheid, vrede en heel
heid van de schepping' (Wereld
raad). Er zal een tolk aanwezig
zijn. Ook komen Leidse studen
ten die recent Oostduitsland be
zochten, naar deze bijeenkomst.
Hervormde Kerk: beroepen
te Groot-Am mers G. Mulder
Veen, te Krimpen a.d. IJssel
(buitengewone wijkgemeente)
A. A. Floor Uddel; aangenomen
naar Amsterdam (ziekenhuis
pastoraat) kandidaat mevrouw
M. van Gilst Utrecht, naar Borne
C. Kolkman Hardenberg.
Gereformeerde Kerken: be
roepen te Hoorn N. E. Haspels
Wateringen; aangenomen naar
Oosternijkerk kandidaat K J.
van der Sloot Urk.
