Eeuw moderne kunst in Stedelijk Museum Slagwerkersdag '88 in Rotterdam Mammoetorkest tegen aids 'Mooi Weer Vandaag' niet meeslepend' Leiden Sinfonietta degelijk ensemble MAANDAG 19 SEPTEMBER 1988 fc-y PAGINA 11 Vijfenzestig drummers halen Guinnes Book of Records ROTTERDAM (GPD) - "Bass- drums zacht houden, dat is belang rijk. Realiseer je datje met vieren zestig andere drummers bent in plaats van in je eentje. Zetje hak op je bassdrum in plaats van je teen". Erk Willemsen, componist en di rigent van het stuk 'Route 65' geeft de laatste aanwijzingen aan een groep van vierenzestig drummers. Over een uur zullen ze onder lei ding van coryfee Billy Cobham (oa. Miles Davis, Mahavishnu Or chestra) een poging doen een totaal nieuw record op hun naam te bren gen: het wereldrecord synchroon drummen. Plaats van handeling is de Schie- hal van het Rotterdamse Ahoy- complex. Vier podia ('blokken') bieden ruimte aan de vijfenzestig splinternieuwe drumkits, die de slagwerkers 's ochtends vroeg zelf moesten opbouwen. Ieder blok telt zestien kits. Centraal staat het drumstel van Billy Cobham, die voor dit unieke spektakel speciaal vanuit Zurich is overgevlogen. De meesterdrummer is de rust zelve. Nippend aan een kopje koffie wacht hij het begin van de record- poging af. "Jesus, it's early," ver zucht hij. Niet zo vreemd als je weet dat hij vrijdagnacht om een uur in de auto is gestapt om op tijd op het vliegveld te zijn. Kwart voor twaalf. De deuren van de Schiehal gaan open voor het publiek. De drummers verzamelen zich in een hoek van de hal. Een van hen, Norbert de Jong (18), zegt niet nerveus te zijn. Hij is er van overtuigd dat het record, tien mi nuten synchroon drummen, geves tigd zal worden. Merlijn Mol is met zijn twaalf jaar de jongste deelne mer. Hij is wèl zenuwachtig, zegt hij. Hij drumt nu twee jaar, en speelt samen met een vriendje in de band The Black Stars. "We heb ben al twee bandjes gemaakt", ver telt hij trots. Of hij een professione le drummer wil worden? "Nee, die renarts". Dan is het grote moment daar. Vanuit hun hoek lopen de drum mers naar hun plaatsen, zachtjes tikkend met hun stokken. Als ze eenmaal zitten, zetten ze het getik voort op hun bekkens. Langzaam gaat het geluid over in een roffel op de snare-drums. Alle ogen zijn ge richt op de groepsleiders; voor ie der podium één. Op hun teken gaat de roffel over op de tom-toms. Har der, zachter. Het geluid draait rondjes van groep naar groep. Dan komt Billy Cobham op. Met een spetterende solo van zo'n twee mi nuten brengt hij de spanning tot een kookpunt. Het publiek ver dringt zich achter de hekken om een glimp van de meester op te vangen. Na deze solo begint de eigenlijke recordpoging pas goed. Erk Wil- lems, zijn gezicht strak van span ning, geeft met behulp van karton nen bordjes aan wat er moet gebeu ren. De in grote letters gekalkte aanwijzingen worden bijna zonder fouten opgevolgd. Sommige drum mers glimlachen, andere gezichten zijn tot een grimas van inspanning vertrokken. Nog vijf minuten. Nog één break. Billy Cobham steelt de show met een gigantische roffel, en vijfenzestig paar drumstokken geeft een donderende eindslag. Het zit er op. Het record is gevestigd. Felicitaties alom. Er wordt besloten het stuk nog eens te doen, en dan de balustrade achter de drummers voor publiek open te stellen. Die tweede uitvoe ring wordt zo mogelijk een nog gro ter succes dan de eerste. De ba lustrade puilt uit. Gejuich, applaus en 'bis'-geroep. Maar nu is het wel genoeg. Tevreden kruipen de drummers vanachter hun drumkit vandaan om hun handtekening op een lijst te gaan zetten. Met deze lijst zal hun recordpoging in de 1989 editie van het Guinness Book of Records opgenomen worden. Billy Cobham gaat op de muziekbeurs nog een se minar geven en dan naar zijn hotel. Nee, hij gaat niet stappen in Rotter dam: "Neem je me in de maling?" En, terwijl hij het zweet van zijn voorhoofd veegt: "Gonna take it easy, read a book." Beeren drukt stempel op expositie AMSTERDAM (ANP) - De tweede en laatste zomeropstelling 100 jaar moderne kunst in het Stedelijk Museum in Amsterdam, die de naam 'Vertolking van een collectie' heeft meegekregen, is zaterdag voor het publiek opengesteld. De expositie is samengesteld door di recteur W. Beeren en toont daar mee diens persoonlijke voorkeur. Hij wilde met de tentoonstelling zijn visie geven op de eigen verza meling van het Stedelijk en maakte daarbij gebruik van werk uit de collecties schilder- en beeldhouw kunst, prenten, tekeningen, foto grafie en toegepaste kunst. Het zijn collecties die meestal afzonderlijk worden getoond. Tegelijk wil Beeren met de ten toonstelling de breedheid van de verzameling laten zien. Het gaat in de opstelling niet alleen om hoog tepunten die al veel te zien waren maar ook om werken die minder vaak zijn getoond. Centraal in de zomeropstelling staat de kunststroming Cobra die veertig jaar geleden ontstond. Het werk van onder meer Appel, Con stant en Corneille is opgesteld in de ere'zaal op de eerste verdieping. Een recente aanwinst in deze zaal is een beeld van Appel. Ook werk van Lucebert uit de in 1987 door het Stedelijk verworven collectie- Groenendijk is in deze zaal te zien. Beeren heeft met de zomerop stelling ook aangegeven dat de col lectie van het Stedelijk wortelt in de negentiende eeuw. Dat doet hij met werken van Witsen, Maris, Bosboom, Breitner, Doubigny, Van Gogh en Corot. Een belangrij ke plaats kreeg ook Chagall. In een aparte zaal is het door Bee- rens voorganger De Wilde aange kochte werk van Willem de Koon ing geëxposeerd. In de zaal met La Perruche et La Sirène van Matisse hangen nu ook druksels van Werk- In een aantal zalen op de begane grond zijn voorwerpen uit de afde ling toegepaste kunst te zien, zoals meubelen, affiches en boeken, sa mengebracht met schilderijen. 's-HERTOGENBOSCH (GPD) - Vijfduizend amateurzangers en - muzikanten uit heel Nederland trekken ten strijde tegen Aids. Op initiatief van een Baarloose huis vrouw neemt het mammoetorkest, met als speciale gasten Ben Cra mer en Donna Lynton, volgende week zondag een single op waar van de opbrengst ten goede komt aan de Aidsbestrijding in Neder land en de Derde Wereld. Speciaal voor dit initiatief werd de Stichting Aktie AIDS Internationaal opge richt. De actie wordt gecoördi neerd door de stichting Memisa Nederland. Anneke Bloemhoff is de huis vrouw uit Baarloo die het idee lan ceerde voor het gigantische orkest. Ze noemt zichzelf een impulsieve tante. "Ik kreeg het idee, toen ik rond carnavalstijd een documen taire zag over de opmars van Aids in Afrika. Ik wilde mijn steentje bijdragen aan de bestrijding van die ziekte op mijn eigen manier. Geen angstaanjagende plaat over de ziekte, maar een vrolijk num mer, gespeeld door een aantal car navalsverenigingen. Het geld van die plaat wilde ik aan de Missiezus ters in Baarloo aanbieden". De zusters verwezen Anneke Bloemhoff naar Memisa en toen ontstond het idee om Anneke's plan groots aan te pakken. Vijfdui- MANUSCRIPT - Een ma nuscript van de 'Roman de la rose', een middeleeuwse literaire tekst uit Frankrijk, waarin de hoofse lief de wordt bezongen, heeft op een veiling in Parijs vier miljoen francs (ongeveer 1,2 miljoen gulden) op gebracht. Het werk is in handen ge komen van een niet nader genoem de Fransman, zo heeft veilingcom missaris Jacques Tajan meege deeld. zend amateur-zangers en -muzi kanten verenigd in één groot koor was het streefgetal. Zangverenigin gen, koren, harmonieën en fanfares werden aangeschreven. Ook een groot aantal professionele artiesten toonde zich direct bereid mede werking aan het project te verle- Componist Hans van Hemert schreef direct een lied voor het mammoetkoor en Kees Vlak te kende voor het arrangement. Sinds een paar weken hebben alle deel nemers tekst en muziek in huis en wordt er op allerlei plaatsen in Ne derland driftig gerepeteerd voor het grote evenement van volgende week zondag. In de Maaspoort in 's Hertogen bosch komen de vijfduizend zan gers en muzikanten volgende week voor het eerst bijeen. Onder leiding van Hans Lamers, dirigent van het Gelders Opera-en Operettegezel schap worden dan eerst de geza menlijke repetities gehouden en wordt aan het einde van de dag de plaat opgenomen. De opnamen zijn niet toegankelijk voor publiek. Michael Jackson best betaalde ster NEW YORK (DPA/UPI) - Met een inkomen van bijna 200 miljoen gul den over de jaren 1987 en 1988 be zet de Amerikaanse popster Mi chael Jackson de eerste plaats van de 40 best betaalde 'entertainers', die het blad Forbes Magazine bij houdt. De 30-jarige zanger heeft tv- ster Bill Cosby naar de tweede plaats verdrongen. Jackson heeft een geschat inkomen van 97 mil joen dollar, Cosby blijft steken bij 92 miljoen, aldus de zondag giste ren lijst. AMSTERDAM - Acteur Johny Kraaykamp heeft afgelopen vrij dag tijdens een TV-uitzending van de Tros in Amsterdam de Johan Kaartprijs voor het seizoen 1987- 1988 uitgereikt gekregen voor zijn spel in het toneelstuk 'De Fantast' van Herb Gardner. De jaarlijkse prijs, een beeldje van Johan Kaart gemaakt door beeldhouwer Pieter de Monchy, werd voor de dertiende maal toegekend. De jury stelde dat men zeer ontroerd, geboeid en geamuseerd was door de ac teursprestaties van de 63-jarige Kraaykamp. (toto anp> Orwells Animal Farm in Sovjetkrant MOSKOU (Rtr) - Het Sovjetrege ringsblad Izvestija heeft vrijdag twee hoofdstukken uit 'Animal Farm', George Orwells satire op het totalitaire Sovjetsysteem onder Stalin, gepubliceerd. De hoofd stukken verschenen in de weke lijkse bijlage 'Nedelja' van de krant. 'Animal Farm' mocht jarenlang niet worden gepubliceerd in de Sovjetunie, omdat het verhaal van de varkens die in Orwells boek on der het motto "Alle dieren zijn ge lijk, maar sommigen zijn meer ge lijk dan de anderen" een schrikbe wind over een boederij voeren, werd opgevat als een aanval op het Sovjetsysteem. Maar, zo legt Jzves- tija de lezers nu uit, "Orwell neemt in zijn satire niet het socialisme op de hak. Het boek is gericht tegen mensen die een lachertje van deze idealen maken". De krant kondig de aan dat het literaire blad "Novy Mir" binnenkort Orwells roman '1984' zal publiceren. Trombonist uit banc! Ellington overleden LOS ANGELES (AFP) - De trom bonist Lawrence Brown, die dertig jaar trombone gespeeld heeft in het orkest van Duke Ellington, is vori ge week op 81-jarige leeftijd aan een hartaanval overleden. Dit heeft zijn broer Harold vrijdag bekend gemaakt. Lawrence Brown, die opgroeide in Pasadena in de staat Californié, leerde behalve trombone ook pia no, viool, tuba en altsaxofoon spe len. Na een kortstondige samen werking met Louis Armstrong in 1931 trad hij toe tot het orkest van Duke Ellington. Onder hem bleef hij musiceren tot 1951, toen hij een overstap maakte naar Johnny Hod ges. Daarna trad hij enkele jaren zelfstandig op tot hij - tussen 1961 en 1972 -- onder de vleugels van El lington terugkeerde. Lawrence Brown heeft ook op tredens op zijn naam staan met Jimmv Rushing, Ruby Braff, Lio nel Hampton en Buck Clayton. Topacteurs falen 'Mooi Weer Vandaag' ('Home') van David Storey in de vertaling van Bert Voeten. Met: Julien Schoenaerts, Bernhard Droog, Hetty Blok, Rick Nicolet en Roelof Pieters. Ge zien op 9 september (proefvoorstelling) in de Leidse schouwburg en op 17 september (perspremière) in de Stadsschouwburg, Haarlem. HAARLEM - Twee keurige he ren zitten op een terras en keuve len wat met elkaar. Later komen daar nog eens twee vrouwen bij. Hoewel ze regelmatig beweren het prettig te vinden om weer eens met iemand een goed ge sprek te kunnen voeren, toont hun conversatie eigenlijk 'voort durend het mislukken ervan aan. Ze spreken voortdurend langs el kaar heen, en als er een echt ge sprek lijkt te ontstaan, brengt er altijd wel iemand een of andere gemeenplaats te berde. De Ne derlandse titel van het stuk, 'Mooi Weer Vandaag', verwijst direct naar zo'n cliché. Niemand durft dat echte gesprek blijkbaar In 1971 speelden Ko van Dijk en Paul Steenbergen dit stuk bij de Haagse Comedie. Het is een beroemde voorstelling gewor den. Na zeventien jaar kun je het wagen om een nieuwe versie uit te brengen. Twee topacteurs als Bernhard Droog en Julien Schoenaerts zijn aangetrokken om de faam van dit toneelstuk waar te maken Door hun vak manschap lukt dat wel - het is een redelijke voorstelling gewor den - maar toch niet op die mee slepende wijze, als je eigenlijk zou mogen hopen. Ruim een week geleden was er een proefvoorstelling in de Leid se schouwburg te zien. De ac teurs maakten toen nog een erg onzekere indruk. Daaraan zullen zeker de artistieke meningsver schillen in de voorbereidingsfase bijgedragen hebben. Wie het pro grammaboekje goed bestudeert, merkt nog de gevolgen daarvan: de naam van de regisseur wordt niet vermeld (wat geen toeval kan zijn) en het oorspronkelijke decorontwerp is gewijzigd. Het spel van de acteurs is in tussen merkbaar verbeterd. Ju lien Schoenaerts speelde in Lei den traag en erg zwaar op de hand. De toonzetting van zijn rol- invulling heeft inmiddels een aanmerkelijk lichtere toets ge kregen. Toch komt hij van meet af aan veel tobberiger over dan Bernhard Droog die daarom meer overtuigt. Het stuk begint namelijk op een keuveltoon, waarna het publiek langzaam maar zeker duidelijk dient te worden, dat deze vier mensen in een psychiatrische inrichting zit ten. Droog speelt die overgang subtieler. Toch heeft ook Schoenaerts in een later stadium ontroerende momenten laten Tegenover de keurige satietoon van de heren staat de volkse uitbundigheid van de twee vrouwen die bepaald geen blad voor de mond nemen. Bij Scène uit 'Mooi Weer Vandaag Schoenaerts en Bernard Droog. Rick Nicolet blijft ondanks alles de kwetsbaarheid van haar per sonages steeds voelbaar. Hetty Blok steelt vaak de show met haar knap getimede opmerkin gen. al neigt ze een enkele keer iets te sterk naar een cabaretesk typetje. Haar te overdreven uit monstering is daar mede debet aan, terwijl daarentegen de kle ding van Schoenaerts meer bur gerlijk keurig en minder bohe- mienachtig had moeten zijn. Zulke (ogenschijnlijk niet rele vante) details zijn bij prachtig stuk als 'Mooi Weer Vandaag' van Storey van wezenlijk belang. Zo is ook het decor, bestaande uit slechts een paar stoelen en een tafel, te sober: de plaats van handeling vraagt hier om een meer realistische coleur locale. Als je in het programmaboekje leest, hoe kritisch Bernhard Droog en Julien Schoenaerts zich over het huidige toneelkli maat uitlaten, dan had je van de ze acteurs toch wel meer mogen verwachten. Ook topacteurs blij ken niet per definitie een top- voorstelling te kunnen garande- WIJNAND ZEILSTRA Concert door hel "Leiden Sinfonietta'' met werken van J.S. Bach. G.F. Handel en J. Pachelbel. Solisten. Johannes Leertouwer, viool en Aart de Kort, orgel. Dirigent, Rene Verhoeff. Gehoord op 18 sept, in de Lok- horstkerk. LEIDEN - Het nieuwe ensem ble 'Leiden Sinfonietta' had een redelijk gevulde Lokhorstkerk rondom zich verzameld toen het gistermiddag zijn eerste concert voor publiek gaf. Het ensemble had zich beperkt tot de begelei ding van een tweetal solisten en één werk waarin het geheel zelf standig opereerde; een voorstel ling van welgeteld één uur, het geen een verstandige beslissing was. Het ergste dat een orkest of koor kan overkomen is zelfover schatting. Werken die te hoog ge grepen zijn bijvoorbeeld door een te hoog technisch nivo of door een te lange duur. Voor de toehoorders moet er ook aardig heid aan te beleven zijn. Het ensemble lijkt me van de gelijke makelij; gevorderde strij kers die elk voor zich in staat zijn een mooi afgewerkte klank tot stand te brengen. Onder de han den van René Verhoeff laten zij zich aaneensmeden tot een aan dachtig spelend en goed klin kend geheel. Maar er blijft nog wel iets te wensen over. De klankverhouding tussen het hele orkest en de solist Johannes Leertouwer in het vioolconcert in a-klein (BWV 1041) van Bach was niet helemaal evenwichtig. In de genadeloze akoestiek van de Lokhorstkerk klinkt een sterk aangezette orkestpartij al gauw ongenuanceerd hard. Het vulde de ruimte soms zó met geluid dat er voor de wat ingetogen en sub tiel spelende violist geen plaats meer was. Alleen in de zachtere passages en in het andante kwam zijn spel meer tot zijn recht. Heel anders was het gesteld met de begeleiding van de solist Aart de Kort in het orgelconcert no 4 (opus 4) van Handel. Een lichtvoetige en speelse (maar wel briljant speelse) orgelpartij werd op regelmatige tijden opgevan gen door de strijkers. Door oplet tendheid van zowel dirigent als spelers werd het tempo van de organist overgenomen en weer teruggespeeld zonder dat het te veel schommelde. De organist Aart de Kort liet nog meer van zich horen. Twee werken van J.S. Bach: de melodisch rijk ver sierde triosonate in Es-groot en een door zoon Carl Philipp uitge breid bewerkt Choraalvoorspel "Ich ruf zu dir.In alle wer ken was zijn spel helder en over tuigend. Met veel zeggings kracht liet hij de verschillende melodische stemmen hun ver haal zeggen. Levensechte zinnen en dialogen regen zich aaneen. Tot slot het ensemble als solist in een werk van Pachelbel: 'Ka non und Gigue'. Op een zich her halend thema in de bas vielen eerste en tweede strijkers en al ten na elkaar in met dezelfde me lodie. Door de herhaling ontstaat een gevoel van onontkoombaar heid, waar alleen klanksterkte en sfeer wat afwisseling en verlich ting kunnen brengen. Ondanks de bemoeienissen van René Ver hoeff bleven de bassen soms wat zwaar klinken. Ook de driestem migheid in de strijkers kan in de toekomst wellicht wat luchtiger en daardoor nog doorzichtiger uitgevoerd worden, maar verder niets dan lof voor deze eerste uit voering. MONICA SCHIKS Cultuur EG-landen in Griekenland STRAATSBURG (GPD) - Zowel het Europees Parlement als de Eu ropese Commissie zijn voorstander van het vestigen van een centrum van Europese culturen en bescha vingen in Griekenland. De Griekse minister van cultuur, de vroegere zangeres Melina Mercouri, heeft daar reeds plannen voor ontwik keld. Het museum, dat nog moet wor den gebouwd, stelt permanent het culturele erfgoed ten toon van alle twaalf lidstaten van de Europese Gemeenschap. De kosten van de bouw en de inrichting van het pres tigeproject, enkele tientallen mil joenen guldens, zullen door Brus sel moeten worden gedragen. Griekenland is de enige kandi daat voor de vestiging van het gi gantische museum. Niet alleen om dat het ooit de bakermat was van de Europese cultuur en bescha ving. maar ook omdat het geen en kele Europese instelling binnen zijn grenzen heeft. In het Europees Parlement werd gisteren gesteld dat het nieuwe Eu ropa meer dan alleen een gemeen schap van economische belangen is. Ook de culturele dimensies zul len tot de contouren van 1992 moe ten gaan behoren. Nederland bekroont Zweedse jeugdfilm AMSTERDAM (ANP) - Aan het eind van het cinekid-filmfestival in Amsterdam is zaterdag de jaarlijk se filmzienprijs aan de culturele at taché van Zweden uitgereikt voor de film 'Ake's wereld' van de Zweedse regisseur Allan Edwall. De jury onder voorzitterschap van filmcriticus Hans Beerekamp vond dat de droevige avonturen van de jonge Ake de beste jeugdfilm van het afgelopen jaar was en plaatste daarbij de kanttekening dat er wei nig kinder- en jeugdfilms in dit jaar waren uitgebracht.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1988 | | pagina 11