Karl Lagerfeld: genie of kameleon van de mode
Frank Govers geeft couture deze herfst jeugdig gezicht
EXTRA op maandag-
HOOGLERAREN,
AANVALLEN!!
EdgarVos
MAANDAG 19 SEPTEMBER 1
Duits-Franse ontwerper deze maand 50 jaar
De Portugees Rentes de Carvalho is in ons land vooral bekend als
schrijver. En dan met name als auteur van het boek 'Waar die andere
God woont'. Minder bekend is dat hij ook hoogleraar Portugees is
geweest aan de Universiteit van Amsterdam. Geweest, ja. Hij ging
onlangs met vervroegd pensioen.
Het afscheid moet hem niet al te zwaar zijn gevallen, getuige een
interview dat hij gaf aan het Amsterdamse universiteitsblad Folia
Civitatis. Het gesprek ging over de hoofdstedelijke universiteit en dan
vooral over de faculteit Letteren. De professor noemde het peil van
zowel onderzoek als onderwijs daar 'bedroevend laag'. Naar zijn
mening is er in de afgelopen twintig jaar geen enkele
wetenschappelijke publikatie van internationaal niveau meer
verschenen. 'De universiteit loopt tien jaar achter de maatschappij
aan', zei hij in een VPRO-interview naar aanleiding van het verhaal in
Folia.
Als voorbeeld van de stuntelige manier waarop er onderzoek werd
bedreven noemde hij een proefschrift over het Swahili. Toen hij aan
de promovendus vroeg of deze Swahili sprak, kreeg hij daarop een
ontkennend antwoord. In zijn onderzoek had de wetenschapper zich
slechts op twee klanken uit die taal geconcentreerd.
Veel hoop voor het toekomstige onderzoek en onderwijs had Rentes
de Carvalho niet. De salariëring van de zogenaamde aio's
(wetenschappelijke assistenten in opleiding) was daar mede debet
aan. 'Die mensen krijgen negenhonderd gulden per maand en staan
na vier jaar zonder werk op straat. Als je met pinda's betaalt, ja, dan
krijg je apen'.
Van de Nederlandse studenten had de hoogleraar ook al geen hoge pet
op. 'Ik had tijdens mijn colleges af en toe de indruk dat ik tegen
debielen stond te praten. Balzac - daarvan hadden ze nog nooit
gehoord. Subjonctif - ze wisten niet wat dat was'.
De meeste studenten konden wat hem betreft maar beter meteen
terug naar de middelbare school. Ze waren langs 'sluipwegen' - lees:
veel te gemakkelijke toelatingsexamens - de universiteit
binnengeglipt, waar ten gevolge van de democratisering nog steeds
'het speeltuingevoel' heerste.
Het is niet aan mij hier de universiteit téVerdedigen tegen deze aanval
in de rug. In de rug, ja, want waarom heeft Rentes de Carvalho tijdens
zijn hoogleraarschap nooit zo'n interview gegeven? Als het allemaal
zo slecht was, waarom heeft hij zich dan niet geheel en al geworpen op
zijn schrijverschap? O ja, hij 'had het er met collega's wel over gehad',
maar dat was altijd binnenskamers gebleven. Pas nu, nu hij met
zeventig procent van zijn vorstelijke salaris op non-actief gaat -
'Rentes', er is iets mis met die naam -, vindt hij het nodig om de deksel
van de beerput te halen.
Kijk, als ik zie hoe studenten hier in de universiteitsbibliotheek bij het
eerste zonnestraaltje hun boeken in de steek laten om buiten te gaan
koffiedrinken, bevangt mij ook wel eens het idee dat we hier nu niet
bepaald met 'gedrevenen' te maken hebben. Maar dat achteraf kritiek
leveren is zo makkelijk. En je ziet dat steeds meer gebeuren. Er kan
geen professor afscheid nemen of in zijn afscheidsrede zitten wel wat
steken onder water. De degens kruisen als men nog binnen de muren
van de universiteit vertoeft, dat is geen gebruik in die kringen. Er is
met die Deetmnan al genoeg narigheid aan de hand en hij zou eens
wat kunnen gaan denken.
En dan nog iets: Rentes de Carvalho gaat.dan wel zo tekeer tegen zijn
collega's, hij verwijt hen dan wel dat ze geen enkele publikatie van
internationaal niveau op hun naam hebben, maar hoe zit het met
hemzelf? Ik ben zijn naam nog nooit tegengekomen in de
wetenschapsbijlagen van de kranten. Hij mag dan als schrijver
bekend zijn, als wetenschapper is hij dat veel minder. Maar goed, zo'n
kritisch interview trekt natuurlijk wel de aandacht. Iets dat geen
kwaad kan voor de schrijver Rentes de Carvalho, die immers straks
toch weer die dertig procent die hij heeft ingeleverd moet
bijverdienen. Tjeetje, denkt het publiek, eindelijk eens 'een
buitenlander' die zijn mond durft open te doen.
Een publiciteitsstunt? Ik weet het niet. Maar als ik zou werken bij de
universiteit zou ik dit niet over mijn kant laten gaan? Hoogleraren,
toga uit en aanvallen!!!
ANGELA PINNEBERG
door Kitty van Gerven
De één noemt hem een genie. De ander een handige zakenman.
En voor een derde is hij niet meer dan een excentriekeling
met een paardestaart. Maar hoe de meningen ook mogen
verschillen, Karl Lagerfeld is onmiskenbaar de veelzijdigheid
in eigen persoon. De man met de 'golden touch'. Wat zijn
handen aanraken verandert in een succes. Of het nu gaat om
kleding of om parfums, om interieurs of om accessoires, Karl
Lagerfeld zet de wereld voor verrassingen. Voortdurend en al
jaren lang. Met de 'gründlichkeit' van de Duitser, de
creativiteit van de Fransman en de hoffelijkheid van de Britse
gentleman.
Karl Lagerfeld is een cosmopoliti-
sche figuur. Niet alleen zijn karak
tertrekken duiden daarop, maar
ook de taal, waarvan hij zich be
dient. Een mengelmoesje van
Frans en Duits, gelardeerd met wat
Engels en alles met een charmant
accent. Uitgesproken in zeer rap
tempo, overigens zonder afbreuk
te doen aan de ontspannen, rustige
indruk, die hij doorgaans maakt.
Echt verwonderlijk is deze cos-
mopolitische instelling van de mo
de-ontwerper trouwens niet. Van
kind af aan bereidde zijn vader, een
in Duitsland wonende Zweed, hem
al voor op een internationale carri
ère. Toen Lagerfeld, in september
1938 - een halve eeuw geleden- in
Hamburg ter wereld kwam, had
zijn vader, die uit een vooraan
staande bankiersfamilie stamde en
zelf als industrieel een fortuin had
gemaakt, reeds de leeftijd van zes
tig jaar bereikt. Hij onderkende al
spoedig de grote talenten van zijn
zoon en liet hem onder meer door
privé-leraren onderrichten in de
Franse, Duitse en Engelse taal.
Ook stimuleerde hij de jonge Karl
in diens interesse voor kunst.
Kleuter
De liefde voor de mode en vooral
voor het parfum kreeg Karl Lager
feld echter van zijn moeder mee.
Deze jonge, elegante vrouw bracht
hem het gevoel voor uiterlijke
schoonheid bij. Nog voor hij kon
praten lette Karl Lagerfeld al op de
kleding van mensen in zijn omge
ving, met name van zijn moeder.
Als kleuter verkleedde hij zich
meerdere malen per dag. En toen
hij tien was, liep hij vaak in een
overhemd met das en ging hij niet
zonder hoed de straat op.
Het lag in zijn opvoeding beslo
ten: Karl Lagerfeld zou spoedig
zijn horizon verbreden. Zijn ouders
legden hem dan ook geen stro
breed in de weg, toen hij reeds op
veertienjarige leeftijd naar Parijs
toog voor een aanvullende taalcur
sus. De wereldstad met zijn magi
sche aantrekkingskracht op schrij
vers, filosofen en musici, zijn uit
bundige feesten voor de 'beau
monde' en zijn serieuze disputen in
de intieme cafeetjes op Saint Ger
main werkte zeer inspirerend op de
toekomstige ontwerper. Toch was
het nog een toeval, dat Karl Lager
feld al op 16-jarige leeftijd zijn eer
ste stappen in de mondaine wereld
van de mode kon zetten.
Wedstrijd
In 1954 namelijk nam hij deel aan
een ontwerpwedstrijd voor ama
teurs, uitgeschreven door het In
ternationale Wol Secretariaat. Met
een ontwerp voor een mantel won
hij een eerste prijs. Net als een an
dere 'amateur', Yves Saint Lau
rent, die later de grootste ontwer
per aller tijden zou worden ge
noemd.
Het winnende model werd uitge
voerd door de toen op het toppunt
van zijn roem staande couturier
Pierre Balmain. En Karl Lagerfeld
wist zich verzekerd van een plaats
je in diens ontwerpstudio. In 1955
begon hij daar als modetekenaar
en ruim driejaar was hij Balmains
assistent. Toen nam hij een functie
aan als directeur bij het huis Jean
Patou.
Vijfjaar lang was Karl Lagerfeld
verantwoordelijk voor twee
couturecollecties van elk zestig
modellen per jaar. Een functie, die
hem voldoende ruimte gaf om zich
ook op andere gebieden te ont
plooien. Hij verdiepte zich in ge
schiedenis, in literatuur, vreemde
talen, muziek, architectuur en beel
dende kunst.
Stylist
De modewereld stond ondertus
sen echter niet stil en in het begin
van de jaren zestig kreeg de confec
tie een geheel eigen gezicht. Karl
Lagerfeld voelde, dat daar zijn toe
komst lag en hij nam afscheid van
Patou om als free-lance stylist ver
der te gaan. Hij was gefascineerd
door het idee als pionier in de con
fectie actief te zijn. Opnieuw ver
legde hij zijn grenzen. Naast kle
ding ging hij accessoires ontwer
pen, schoenen, badkleding, siera-
Karl Lagerfeld met zijn handels
merk: de waaier. (foto gpd>
den, stofdessins, knopen, dassen,
bontjassen en lederwaren. Al spoe
dig bepaalde hij het gezicht van het
modehuis Chloé en zou dit twintig
jaar lang blijven doen. Hij stelde te
vens de collecties samen voor Kri-
zia in Italië, tekende voor de bont
collecties van de gezusters Fendi
en ontwierp tussen 1965 en 1970 de
schoenen voor Charles Jourdan.
Eigen 'huis'
Daarnaast maakte hij opzienba
rende kostuums voor het theater,
de film en de opera, stelde kleur-
kaarten samen voor het Internatio
naal Wol Secretariaat, adviseerde
de Société Trevira, ontwierp porse
leinen serviezen.... Toen Karl La
gerfeld in 1983 ook nog het huis
Chanel onder zijn hoede nam en dit
couturemerk binnen zeer korte tijd
een nieuw elan verleende, om ver
volgens onder de naam KL ook nog
eens een eigen 'huis' op te zetten,
was zijn reputatie als duizendpoot
in de mode voorgoed gevestigd.
Waar Karl Lagerfeld de energie
vandaan haalt om elk jaar opnieuw
honderden en honderden exclusie
ve modellen op het plankier te
brengen? "Ik drink niet, ik rook
niet en ik gebruik geen drugs. Dat
helpt een heleboel", zo liet hij eens
weten.
Per dag werkt Karl Lagerfeld
van zonsopgang tot zonsonder
gang. Gedisciplineerd en perfectio
nistisch. Betrokken bij elke ont
wikkeling, of het nu het uitzoeken
van een geschikte flacon voor een
nieuw parfum is, het opzetten van
een reclamecampagne of het sa
menstellen van een hele collectie.
Toch neemt hij de tijd voor wat hij
belangrijk vindt. Voor het bezoe
ken van tentoonstellingen bijvoor
beeld, voor het lezen van kranten
en tijdschriften, voor muziek en
films. Voor hem dé bronnen waar
uit hij de inspiratie voor zijn crea
ties put.
Edgar Vos: elegante couture-collectie
Kritiek
Zoals zoveel 'groten der aarde'
staat ook Karl Lagerfeld bloot aan
kritiek. Sommigen verwijten hem
gebrek aan eigen identiteit, een te
grote mate van aanpassingsvermo
gen. De ontwerper zal er waar
schijnlijk niet van wakker liggen.
Zijn opvatting over mode wijkt nu
eenmaal wat af van die van ande
ren. Weet menig ontwerper precies
wie de vrouw is, die zijn kleding
draagt, Karl Lagerfeld heeft geen
duidelijk beeld voor ogen van één
type vrouw. "Onzinnig" noemt hij
het zelfs om je als ontwerper op één
bepaald type te richten. Daarvoor
zijn er naar zijn mening teveel ver
schillende vrouwen.
Bovendien is hij wars van alles
wat met regeltjes te maken heeft.
Legt zich niet vast in allerlei princi
piële uitspraken, die volgens hem
vroeg of laat toch niet meer klop
pen, maar werkt vanuit zijn in
stinct. De afgelopen 33 jaar heeft
het hem nooit in de steek gelaten.
Noch bij het ontwerpen van kle
ding, noch bij het samenstellen van
een nieuwe geur.
Parfums zijn Karl Lagerfeld'S
grote liefde. Een liefde, die hij zoals
gezegd, van zijn moeder meekreeg
en die er in zijn jeugd al toe leidde,
dat hij parfumflesjes begon te ver
zamelen. Karl Lagerfeld laat geen
gelegenheid voorbij gaan om te
praten over parfums, die volgens
hem een onmisbaar onderdeel van
de dagelijkse verzorging zijn.
In een interview liet Karl Lager
feld eens weten: "Een parfum is
precies een kind. Dus moet je er
ook mee omgaan als met een kind;
bij het creëeren van de geur bij
voorbeeld kun je het nooit in de
steek laten. Je moet er altijd bij blij
ven, het begeleiden tijdens de
groei, steeds weer nieuwe ingredi
ënten toevoegen en andere wegne-
Waaier
Inmiddels zijn sommige van zijn
kinderen al heel volwassen gewor
den. Het parfum KL, een fruitige
compositie van bloemen en krui
den, is nu al een klassieker. Een uit
dagende en originele geur in een
flacon in de vorm van een waaier.
Karl Lagerfeld vergelijkt het par
fum dan ook graag met de 'waaier-
taal' zoals deze in vroeger eeuwen
werd gebruikt.
"Ik zou willen beweren, dat he
den ten dage parfum wordt ge
bruikt, zoals vroeger een waaier-
...Met parfum geeft de vrouw zon
der woorden uitdrukking aan haar
persoonlijkheid", aldus Karl La
gerfeld, die behalve voor vrouwen
ook een geurlijn voor de man heeft
geïntroduceerd.
Dat de vorm van de waaier in de
flacon is terug te vinden is trou
wens niet zo opmerkelijk. Immers,
de waaier is hét handelsmerk ge
worden van Karl Lagerfeld, die
daarmee onder meer uiting geeft
aan zijn voorliefde voor de stijl van
de achttiende eeuw. Een stijl, die
ook spreekt uit het interieur van
zijn woning in Parijs, waarvoor hij
de meubelen alle zelf verzamelde.
Een heel andere sfeer ademt zijn
woning in Rome, die in de stijl van
de Weense school is ingericht, ter
wijl zijn appartement in Monte
Carlo helemaal in de geest van de
Memphis-groep is ingericht. Drie
verschillende stijlen, waarin Karl
Lagerfeld zich prettig voelt. Net
zoals hij zich prettig voelt bij het
huis Chanel, bij Fendi en bij zijn ei
gen label. Niet omdat hij geen spe
cifieke voorkeur zou hebben. Wel,
omdat hij waarschijnlijk de meest
veelzijdige mode-, accessoire-,
schoen- en dessinontwerper van
deze eeuw is.
Menig modeontwerper heeft zich
ongetwijfeld het hoofd gebroken
over de vraag of de kleding voor
komende herfst en winter nu lang
of kort, wijd of strak moest zijn. Zo
niet Frank Govers. Deze couturier
vond een oplossing voor dit pro
bleem door geen voorkeur te geven
aan één of twee van deze belijnin
gen, maar zowel kort als lang én
wijd én strak te verenigingen in
één model.
door
Kitty van Gerven
Hierdoor heeft de nieuwste col
lectie van Govers, die hij in Am
sterdam liet zien, een wat speels en
vooral jeugdig gezicht gekregen.
Springt Govers er normaliter uit
door zijn wat theatrale ontwerpen,
ditmaal was de term vernieuwend
meer van toepassing. Vernieu
wend, omdat hij bewees dat 'coutu
re' geenszins een synoniem hoeft te
zijn voor 'damesachtig'.
Of zijn creaties ook allemaal zo
comfortabel in het dragen zijn, is
even de vraag. Rokken met strak
om het lichaam sluitende, sterk
verhoogde taillebanden, waarvan
de halfronde bovenzijde zelfs tot
het middenrif reikt, zijn misschien
niet direct de meest gemakkelijke
dracht. En strakke minirokjes blij
ven nu eenmaal wat lastig om mee
te zitten, ook al gaan ze deels ver
scholen onder kuitlange, wijde
overrokken. Maar het oog wil ook
wat en Frank Govers heeft er op
nieuw voor gezorgd dat zijn clien
tèle wat dat betreft niets te kort
komt.
Casablanca
Voor de nieuwe herfst- en win
tercollectie liet hij zich inspireren
door films als 'Casablanca' en 'A
streetcar named desire'. Een sfeer,
die vooral terug is te vinden in zijn
ruime bandplooibroeken met een
verhoogde tailleband en iets uitlo
pende pijpen tot net boven de en
kels. Govers combineert ze met al
lerlei jasjes; korte modellen met
een klein schootje, heuplange mo
dellen met een taille-accentuering
in de rug of ingenieus geconstru
eerde leren jasjes met talloze stik
sels als markering van de taille en
de heupen. Praktisch alle jasjes
versierde hij met rustieke bontkra
gen en -manchetten. Garneringen,
die nog het best tot hun recht ko
men in enkele pakjes met verleng
de, klokkende jasjes met een brede
bontrand aan de onderzijde.
Zijn mantelpakjes hield Govers
vrij klassiek, al zijn de proporties
wat anders dan bij de pakjes uit
voorgaande seizoenen. De schou
ders werden aanzienlijk minder
breed. En de streng getailleerde
jasjes met een reverskraag, een
vormen ze een passende outfit voor
elke gelegenheid, met een chique
topje met pailletten een ensemble,
dat op geen enkele cocktailparty
over het hoofd wordt gezien.
Details
Vos toonde zich ditmaal een
meester in het bedenken van op
vallende details. Zo voorzag hij
sommige jasjes van een ring bij de
hals met daar doorheen een brede
shawl, die sierlijk over de schou
ders valt. Ook sommige mantels
hadden dergelijke details, zoals
ceintuurs, die in plooien verdwe
nen of losse pellerines. Overigens
waren er in de show ook diverse
eenvoudige mantels te zien met
grote knöpen of juist met een blin
de sluiting, die de kuiten bedekt
hielden.
Van onder deze jassen kwamen
knielange tunieken op kuitlange
plissérokken tevoorschijn of sluike
japonnen in een tubevorm. Met na
me in de serie zwarte japonnen
kwam het verlengde sluike sil
houet tot uitdrukking, doordat el
ke taillemarkering achterwege
bleef.
Confectie
Behalve zijn couturecollectie
toonde Vos ook enkele modellen
uit zijn confectiecollectie, die in
middels zijn veertien boutiques
hangen. Japonnen met een strak,
gedrapeerd taillestuk, trapezium
vormige driekwartjasjes en geruite
pakjes met een verlengd jasje,
waaronder slechts een streepje van
de strakke rok te zien is.
Hoogtepunt van zijn show was
de avondcollectie; creaties van
glanzende satijn en zijde, gecombi
neerd met fluweel of met kant, be
zaaid met pailletten. Diverse mo
dellen hadden zeer wijde rokken,
soms in stroken, en een hartvormig
geplisseerd bovenlijfje, anderen
een verlengd bovenlijfje met een
laag aangezette, ruime rok. Niet al
leen de rechte japonnen van goud-
lamé zullen het op menige feest
avond goed doen, maar ook de
japonnen met transparante boven
lijfjes met applicaties, die net vol
doende verhullen om de japon fijn
tjes te houden.
Edgar Vos had de presentatie
van zijn nieuwste wintercollectie
aangegrepen om zijn publiek te la
ten kennismaken met een nieuwe
mode-ontwerper: Thomas Kau,
sinds twee jaar leerling van hem.
Kau liet in een korte show elf mo
dellen van zijn hand zien: jeugdige
pakjes, met strak aansluitende jas
jes met een rits middenvoor op kor
te rokjes, waarover nog eens bo-
lero-vormige jasje met verkorte
voorpanden werd gedragen. Kau
combineerde sommige jasjes «ook
met voetloze maillots of liet ze op
knickerbockers dragen.
Met vele camera's op zijn werk gericht, schets Karl lagerfeld een een nieuw model.
klein staandertje of fluwelen
kraagje, alsmede een achterpand
dat in een punt uitloopt, werden
ditmaal wat langer, terwijl de rok
ken juist korter werden.
Dubbel
Veel rokken komen deze winter
in de Govers-collectie niet verder
dan de bovenbenen. Met name de
leren rokjes zijn super kort en heel
strak. Maar trouw aan zijn eigen
stijl, waarvoor de dubbele rok al
sinds jaren kenmerkend is, toonde
de couturier ditmaal een grote ver
scheidenheid aan strakke minirok
jes met daar overheen kuitlange,
zwierige rokken met een split aan
de voorzijde, die de voorbijganger
een blik op het korte rokje eronder
gunt. Overigens was dit niet het
enige waardoor deze rokken opvie
len. Eerder nog door de enorme,
halfcirkelvormige taillebanden,
dikwijls doorgestikt, waarboven
nog slechts een klein stuk van de
glanzende blouse (met een colletje
en strikje) te zien is.
Dezelfde taillemarkering komt
ook in de japonnen voor, uitge
voerd in één kleur of in twee.
Govers combineerde deze japon
nen met doorgestikte leren bolero
jasjes in diverse vormen. Bolero
jasjes waren er trouwens ook in een
typisch Spaanse uitvoering, uit
bundig versierd met dessins van
honderden kleine knoopjes.
Avondkleding
Govers had zijn gevoel voor dra
ma ditmaal voornamelijk laten
spreken bij het ontwerpen van de
avond-creaties. Het resultaat was
er dan ook naar: Japonnen met
korte rokjes en wijde overrokken,
zelfs met een sleepje en vol ruches;
korte jurken met enorme strikken;
heuplange hessen vol glinsterende
pailletten en kraaltjes op wijde sa
tijnen pantalons en aansluitende
jurkjes met een verlaagde taille en
wijd uitstaande mini-strokenrok-
jes.
Ook in de collectie avondkleding
waren diverse bolero-jasjes te zien,
ditmaal rijkelijk van pailletjes
voorzien, terwijl op diverse avond
japonnen ook bontranden prijkten.
Vooral de diepe kleuren smaragd
groen, wijnrood, brons, zwart en
paars versterkten de barokke sfeer
van de avondkleding.
Onder de handen van couturier Ed
gar Vos wordt elke jurk een robe,
elke avondjapon een gewaad en ie
dere vrouw de gratie in persoon.
Met zijn nieuwe collectie voor het
komende herfst- en winterseizoen
onderstreept Edgar Vos nog eens
zijn imago als de ontwerper van
Nederlands meest elegante
couturemode. Een collectie, die
nergens choqueert, maar voortdu
rend flatteert en de vrouv/elijkheid
van de draagster accentueert.
Trouw aan zijn eigen stijl, volgt
Edgar Vos het actuele modebeeld
slechts voor zover dit met zijn idee
ën over elegantie overeenstemt. Zo
maakte hij uit de nieuwe mode
kleuren voor komende winter dui
delijk een selectie. Van de wat som
bere herfstkleuren koos hij alleen
diverse tinten paars, flessegroen en
hier en daar wat brons of bruin en
vulde deze aan met zwart, antra
ciet, helder rood en fuchsia. Het sil
houet hield hij aansluitend met het
accent op de schouders en de taille,
of juist wat sluik en lang.
Perfect
Bij de presentatie van zijn
nieuwste wintercollectie in Am
sterdam voerde Vos voor overdag
talloze perfect afgewerkte mantel
pakjes ten tonele. Jasjes met ver
brede, afgeronde schouders, een
dubbele reverskraag of brede plat
te kraag, een ronde hals of een V-
hals en een enkele knoop of twee
rijen met tien tot twaalf knopen.
Hij liet deze dragen op klokkende
cirkelrokken tot net over de knieën
met een gedrapeerde overslag of
op soepele bandplooibroeken met
een verhoogde taille en ruime pij
pen.
Naast de aangesloten jasjes,
waaronder diverse in de stijl van de
legendarische Coco Chanel, kwa
men in zijn show ook veel korte
modellen voor met een klokkend
(verlengd) achterpand, gecombi
neerd met een knickerbocker
(soms van fluweel) of een strakke
rechte rok. Heel opvallend zijn de
ze pakjes vooral als ze van zwarte
suède zijn gemaakt en opgesierd
met bont. Met een blouse gedragen
Edgar Vos combineert nauwsluitende jasjes met zwierige over
slagrokken.
Een mantelpakje met opval
lende kraag uit de collectie
van Frank Govers (foto's gpd>
Dubbel rokken zijn de specialiteit van
Frank Govers, voor de komende winter
combineert hij een kort minirokje met een
wijde overslagrok.
