Hippach: een laatbloeier
Sankt Johann in Salzburg: leuk voor winkelen en skiën
Geestelijk gehandicapten op wintersport
Aanbiedingen
uit Salzburg
DONDERDAG 13 SEPTEMBER 1988
PAGINA 9
WINTERSPORT
Grote voldoening na veel geduld
Sepp Frankenhausen (rechts) met zi.jn groep geestelijk gehandicapten in Hippach.
H1PPACH (GPD) - Een bekend
tafereel in de wintersport. In
spanning wachtende gasten
rond een tafel met medailles en
oorkondes. Achter de tafel de di
recteur van de plaatselijke
skischool. Hij zal de eretekenen
gaan uitreiken aan de beste leer
lingen. die deze dag aan de wed
strijden hebben deelgenomen
waarmee de skilesweek traditio
neel wordt afgesloten.
Het afwijkende van het tafe
reel in het pension Tiroler Hof in
Hippach-Ramsau is, dat
skischooldirecteur Sepp Fran
kenhausen wordt omringd door
een groep van 24 Nederlandse
geestelijk gehandicapten. Afwij
kend is ookdat niet alleen de
besten een medaille en oorkonde
krijgen, maar alle deelnemers
aan de skilessen. Ook de wande
laars en wandelaarsters.
Hij is oprecht als hij - na het ri
tueel van toespraak, handen
schudden en prijsuitreiking -
zegt dat deze groep hem een grote
voldoening heeft gegeven.
Dat beamen ook Joke Krens
(Emmeloord). die aan de
skischool van Hippach is verbon
denen Gottfried Spitaler. die de
groep les hebben gegeven in alpi
ne-skiën en langlaufen.
Sepp Frankenhausen: „Deze
mensen vragen onnoemelijk veel
meer geduld. Bijna individueel
les. Je kan niet alles uitleggen, je
moet veel meer voordoen en her
halen. Daar staat echter een veel
grotere voldoening tegenover,
wanneer het lukt de techniek bij
te brengen en ook deze mensen als
skiër af te leveren. En deze men
sen zijn zo zichtbaar tevreden en
dankbaar".
Hij illustreert dat met een
voorbeeldje.
..We zijn er aan gewend, dat de
leerlingen na zo'n les hun leraar
of lerares bedanken. Dat aan
vaard je routineus. Maar als aan
het einde van de week een van die
mongoolse jongens naar de lera
res toekomt, diep in zijn zak een
rol pepermunt opdoekt en met
een intens lachend gezicht zijn le
rares een pepermuntje aanbiedt
en zijn duim omhoog steekt, dan
ontroert dat".
Skigymnastiek
In 1987 trok directeur Rob Inja
van de Stichting Tehuizen en
Dagverblijven voor geestelijk ge
handicapten uit Aalten voor het
eerst met zijn jongens en meisjes,
mannen en vrouwen naar Oos
tenrijk. Zijn stichting heeft de
zorg over 154 bewoners in gezins
vervangende tehuizen en twee te
huizen voor ouderen in de Ach
terhoek en 72 mensen in een dag
verblijf.
De eerste gedachte was een ge
wone wintervakantie. Via een
Oostenrijkse kennis kwam Inja te
recht in de Tiroler Hof in
Ramsau, een van de kernen van
Hippach. De eigenaar verzeker
de Inja dat op zijn minst
langlaufen was te leren voor
geestelijk gehandicapten; hij
had daarin enige ervaring.
Voor Inja was het toen een
kwestie van goed voorbespreken
en afspraken maken met de
skischool. Dat gesprek resulteer
de in een volledig lesprogramma
van ski-onderricht.
„Onze mensen hebben natuur
lijk net als ieder ander het volste
recht op zo'n vakantie. Daar
naast willen wij in alles probe
ren uit de mensen te halen wat er
in zit. Als deskundigen ons dus
verzekeren, dat zij deze mensen
skitechniek kunnen bijbrengen,
dan proberen we dat ook".
Daarbij is tevoren ook overleg
gepleegd met de ouders, van wie
er echt wel waren die er nogal
huiverig tegenover stonden. Tot
de voorbereiding thuis behoorde
ook de skigymnastiek en de gees
telijke voorbereiding.
Rob Inja:,,Je moet deze mensen
vertrouwd maken met een nieu
we omgeving. Ze laten zien wat
ze kunnen verwachten".
Plakboek
In het grote plakboek van de
voorbereidingen en de eerste reis
laat hij zien, waarom dat gaat.
Bijvoorbeeld de andere kleuren
van wegwijzers en de andere ver
keersborden, die ze op hun route
naar Oostenrijk zouden tegenko
men. De Raststatte, plaatjes van
de sneeuw en de bergen.
Door die zorgviddige voorbe
reiding in de tehuizen groeide bij
de deelnemers en deelneemsters
langzamerhand het besef wat
hun te wachten stond.
Inja:,.Dat gaf bij hen een ge
weldige spanning en opwinding.
Het gaf hun ook een gevoel er bij
te horen, want ze hebben natuur
lijk best wel eens van kennissen
iets over de wintersport gehoord.
En ze doen daar dan extra hun
best voor. want ze beschouwen
het ergens ook als een uitverkie
zing en een eer dat ze meemogen.
Een van de jongens, die altijd ui
terst traag schuifelend door een
gang gaat, ging ineens tijdens de
skigymnastiek sneller lopen. Het
stimuleert ze enorm, als ze een
nieuwe belevenis voorgeschoteld
krijgen".
„We hebben die ervaring ook
gehad, toen we voor het eerst een
vliegvakantie hebben gehouden.
Het maakt de mensen zelfbewus
ter en zelfstandiger".
Onderling
En het lukte in de sneeuw. Niet
voor allemaal. Er waren enige
oudere dames en heren, die zich
niet aan de ski's wilden wagen.
Daar wordt dan ook geen pressie
op uitgeoefend.
Maar de langlaufgroep en de
afdalingsgroep slaagde in de op
zet: het leren van de beginselen-
van de techniek. Joke Krens, de
uit Emmeloord afkomstige skile
rares, zegt met veel plezier de af-
dalingslessen te hebben gegeven.
„Moeilijk was het wel, want je
kunt gee n les geven zoals je aan je
gewone leerlingen gewend bent.
De"uitleg moetje beperken en do
seren. Je moet veel meer voordoen
en meer herhalen. Net zo lang tot
ze door hebben, welke bewegin
gen ze moeten maken voor een
bocht, hoe ze moeten remmen of
hoe ze van een lift gebruik moeten
maken. Wat mij die week het
meest getroffen heeft, is de gewel
dige onderlinge hulp en steun. Ze
komen zo sterk voor elkaar op. Ze
moedigen elkaar ook sterk aan
en als er eentje verdrietig is om
dat het niet direct lukt, dan mon
teren ze hem of haar met zijn al
len op".
Langlaufleraar Gottfried
Spitaler vond het ook een bijzon
dere ervaring: „Je moet ze wel bij
voortduring aanmoedigen en
schouderklopjes geven. Dat mag
wel eens vermoeiend zijn, maar
dat wordt sterk gecompenseerd
door de grote blijmoedigheid, die
deze mensen uitstralen".
De video-opnamen van de wed
strijddag worden na de prijsuit
reiking met gretigheid bekeken.
Het is allemaal dolle pret als ze
hun prestaties terugzien en er
gaan legio hoeraatjes op. wan
neer weer een 'kampioen' door de
finish gaat. Met alle overwin-
naarsgebaren die ze kennen van
wedstrijdbeelden op de televisie.
Ze voelen zich ook kampioenen.
HIPPACH (GPD) - De ruim
drieduizend inwoners van Hip
pach in het Zillertal hoefden
eerst niet zo nodig. Skigelegen
heid was er voldoende in de
omgeving (Mayrhofen, Hinter-
tux) en er werd toch een goede
boterham verdiend aan het toe
risme. Voornamelijk in de zo
mer. Want met de kernen
Schwendau en Ramsau vorm
de Hippach een gewild lande
lijk wandelgebied.
Dat toerisme was een welkome
aanvulling op het boerenbedrijf,
dat hier nog op traditionele wijze
werd uitgeoefend. Vee naar de al
penweiden in de zomer, 's winters
op stal, melk naar de fabriek, zelf
kazen en wat kleinvee verzorgen
rond de boerderij. Het werk op het
land voor het manvolk; de vrouw
verzorgde de gasten.
Wintergasten kwamen er niet zo
veel, althans niet voor een kamer.
Ze kwamen vooral om in Hippach
te eten, want de keuken in de res
taurants van deze gemeente had en
heeft nog steeds een uitstekende
„Skiën in Mayrhofen en eten in
Hippach", was jarenlang een be
kende slogan in dit deel van het Zil
lertal.
Tot het wat minder ging in de
veehouderij, het zomertoerisme
langzaam maar zeker klanten ging
verliezen en de druk op de winter
sport alsmaar toenam.
Volgens onze skigids Sepp Fran
kenhausen was het vooral de fami
lie Kroll, die de stoot gaf tot de op
richting van een liftgezelschap. Dat
was nog maar dertien jaar geleden.
Eigenaar Pepi Kröll van hotel
Stephanie wist andere hoteleigena
ren te winnen voor het idee, dat
door investeringen in skiliften de
basis voor het toerisme kon wor
den verbreed en de bezetting van
de hotels zou worden verbeterd.
De eerste lift was de Horberg. die
met het modernste materiaal (klei
ne vierpersoons gondels) een ver
binding tot stand bracht met het
Penkengebied, dat ook vanuit de
meer bekende wintersportplaats
Mayrhofen te bereiken is.
Wintersport
Hippach kon zich eindelijk 'win
tersportplaats' noemen. Later kwa
men er nog andere liften bij. Nu
zijn de liften onder gebracht in een
samenwerking met andere Ziller
tal gebieden, die 130 liften aanbie
den op één pas. Het zakelijke heeft
de dorpse rivaliteit, die vroeger sa
menwerking in dé weg stond, over
wonnen.
Daarbij werd nog een speciaal
huisarrangement gemaakt voor de
gasten, die of nog maar kort met de
skisport bezig waren en geen be
hoefte hadden aan zoveel liften of
slechts kort in de plaats verbleven.
Er kwam een driedaags abonne
ment, waarmee wel het hele Hip-
pach-Mayrhofen gebied kon wor
den bereikt.
En dat is een groot en ruim ge
bied, dat van een hoogte van 600
meter (Hippach dorp) tot bijna
2300 meter reikt. Boven in dit Pen-
ken-gebied is er een ruime keuze
aan middelzware afdalingen, waar
aan makkelijk een paar dagen be
steed kunnen worden.
Sneeuwtekort
Toen wij half januari dit gebied
bezochten leed heel Europees Al
penland aan een sneeuwtekort. Dat
viel in Hippach in het bovengebied
gelukkig mee. Alleen de kilome
ters lange afdaling door het bos, te
rug naar de startplaats en de gratis
skibus, was afgesloten. Gedeelten
van die afdaling leken er goed uit te
zien en een enkele doordouwer za
gen we nog wel naar beneden ploe
teren, maar op een gegeven mo
ment stuitten zij toch ook op de on
verbiddelijke bruine alpenwei
den.
„Toch is het ons allemaal echt
meegevallen. We hebben nog rede
lijk gunstig winterweer gehad en
veel gasten uit omliggende dorpen
getrokken. En boven is ruim vol
doende sneeuw", aldus skischool
directeur Joseph Frankenhausen,
die door iedereen 'Sepp' werd ge
noemd.
Om ons te overtuigen voerde hij
ons sierlijk door het licht glooiende
terrein met de zestien liften, die
naar een dubbel aantal ruim be
sneeuwde afdalingen leidden. Ge
lukkig ook midden in dit gebied
veel knusse restaurantjes met rui
me zonneterassen en ligstoelen.
Een mens wil wel eens wat meer
dan zich inspannen bij mooi weer.
Sepp gunde ons dat plezier van
harte, maar er moest ook in twee
dagen een gebied worden bekeken
en dus was er weinig tijd voor rust.
Hippach telt meer skigebieden.
Middelzwaar
De andere skigebieden liggen
aan de overzijde van het riviertje de
Ziller in de kern Ramsau, waar we
de volgende dag heen trokken.
Daar bracht de Ramsberglift ons
naar de skivelden van Gerlosstein.
Ook hier een hele serie middelzwa
re afdalingen vanaf een hoogste
punt van bijna 2200 meter. Geen
moeilijke afdalingen, wel zeer ge
schikt voor de rustige skiërs en ook
te doen voor beginners onder lei
ding van hun skileraar. In het Ger-
losstein-gebied staan de gasten
acht liften ter beschikking.
De meer gevorderde skiër vindt
meer van zijn gading in het derde
gebied, dat de Karspitze op 2264 als
hoogste punt heeft. Deze ruimte -
de Kreuzjoch - bestaat uit ruime en
brede skivelden met gebaande af
dalingen, maar lenen zich ook voor
diepsneeuwskiën als de
standigheden daarvoor gunstig
zijn. Een nadeel van dit gebied is,
dat er geen piste naar het dal loopt,
waar skibus of eigen auto wachten.
Het is ook een open gebied en daar
om tamelijk windgevoelig.
Voordelen
Tussen het skiën door vertelde
Sepp zijn verhaal over Hippach,
het pas tot wintertoerisme verleide
dorp. Hij somde met name de voor
delen op van zo'n jong gebied. Er
werkt nog een nieuwe, enthousias
te groep pioniers die graag aan
pakt. Dat bleek uit de plezierige be
diening en de onbevangenheid,
waarmee men de gasten tegemoet
trad.
Volgens Sepp had dit ook te ma
ken met het gegeven, dat veel per
soneel uit eigen familiekring mee
werkt in de bedrijven. De jonge ge
neratie, die voor de ontwikkeling
van de wintersport ijverde, had het
roer overgenomen van de ouderen,
die het eigenlijk wel gezien had
den. En vandaar hun motivatie om
van Hippach een mooi en gezellig
skidorp te maken om klantenbin
ding te bereiken. Vriendelijkheid
als investering in de toekomst.
Verrassend was zijn uitleg voor
het grote aantal boerenzonen, die
in zijn skischool werken en waar
aan hij ook de voorkeur geeft bo
ven de op sportacademies opgelei
de sportleraren uit de grotere ste
den.
„Wie met een koe kan omgaan,
kan zelfs de meest onhandige gast
skiën leren. Het kenmerk van een
goede skileraar is, dat hij eindeloos
geduld heeft om de mensen be
paalde bewegingen bij te brengen.
Meestal is dat een zaak van veel
doen, overdoen en herhalen. Dat is
een zaak van geduld en instelling".
Entertainer
Wij houden Sepp voor, dat juist
Brede pistes tussen de bossen bij Hippach.
de organisatie van Oostenrijkse
skileraren streeft naar een ander
soort skileraar; de tweetalige enter
tainer, die zijn gasten bezig kan
houden, kan begeleiden en wiens
dialect geen belemmering is voor
een vlotte conversatie.
Sepp:„Wij houden onze jongens
ook voor, dat ze duidelijk uitleg
moeten geven. En waarom zouden
onze boerenjongens geen twee ta
len spreken. Onze eigen leraren
hebben niet alleen dat in de boe-
renpraktijk aangeleerde geduld,
deze jonge mannen en vrouwen
kennen ook de bergen hier in de
omgeving op hun duimpje. Ze we
ten alles af van de grilligheid van
het weer en de risico's, die de men
sen in de bergen kunnen lopen. Dat
is voor de gast meer waard, dan een
vlotte babbel. Wij stellen een goed,
vriendschappelijk en menselijk
contact hoog op prijs. Maar op de
eerste plaats komt de skikwaliteit
en de zorg om de veiligheid in de
bergen".
Daarnaast is de gastheer en gast
vrouw van Hippach graag bereid
de vriendelijkheid en intimiteit
van het kleine dorp over te brengen
op de gasten. Zoals in veel laag ge
legen en nog weinig bekende ge
bieden, liggen de prijzen voor lo
gies, consumpties en maaltijden
een niveau lager dan in de hoge en
bekende gebieden.
Verdubbeld
Volgens VW directeur Johan
Kröll is mede door de intieme aan
pak van de inwoners van Hippach
het aantal wintertoeristen in enke
lejaren verdubbeld. In 1970 boekte
Hippach in de winter 57.000 over
nachtingen. Tien jaar later was dit
aantal gestegen tot 115.000 en weer
vijf jaar later werd een aantal van
208.000 bereikt. In de laatste winter
werden 260.000 nachten geboekt,
een aantal dat nu gelijk is gekomen
met de zomer. De Nederlanders
vormen 18 procent van de gasten.
Het enthousiasme in het jonge
skidorp heeft ook geleid tot twee
prachtige skishows, die in een
week voor de gasten wordt opge
voerd. Op zondag demonstreren de
leraren het leerplan, van beginner
tot gevorderde; een voorproefje
van wat de leerlingen in de komen
de week te wachten staat.
Op een doordeweekse avond is
er een show van hun eigen kwali
teiten, eindigend met een specta
culaire parallel-slalomwedstrijd.
De brede dal langs de Ziller zou
voldoende mogelijkheden bieden
voor de langlaufers, die zowel op
korte als lange afstanden hun hart
kunnen ophalen. Dan moet er wel
overal voldoende sneeuw zijn. En
die was er de afgelopen sneeuw-ar-
me winter ook daar niet voldoende
aanwezig.
Aanbiedingen
Het skidorp Hippach in het Zil
lertal (600-2250 meter) heeft in de
dalweken speciale aanbiedingen: 7
dagen logies met halfpension of
ontbijt, 6 dagen skipas, 6 dagen
skischool, begroetingsavond in
prijzen die varieren van 450 tot 650
gulden.
Wie een skipas neemt voor drie
dagen kan de kleine pas kopen, die
geldig is voor alle skigebieden van
Hippach en Mayrhofen. Wie langer
blijft kan een superskipas kopen,
die geldig is in alle skigebieden van
het Zillertal met 130 liften, die 350
km afdalingspistes bereikbaar ma
ken.
In dit geheel liggen de gebieden
van Hintertux (gletsjergebied tot
3300 meter), Lanersbach, Finken-
berg, Mayrhofen, Hippach-
Ramsau, Zeil am Ziller, Gerlos,
Kaltenbach, Fügen en Hochfügen.
Prijs voor zes dagen: 150 (laagsei-
zoen) tot 180 (hoogseizoen).
Er kan ook een skisafari gemaakt
worden vanuit Hippach: prijs 350
gulden voor zes dagen skiën op en
buiten de pistes onder leiding van
een skileraar. Geskied wordt in het
gebied van Hippach (Kreuzjoch).
Hintertux (gletsjerbanen), Hochzil-
lertal en Gerlos (Köningsleiten).
Dagsafari's voor 65 gulden zijn ook
mogelijk.
SANKT JOHANN - Volop
sneeuw, strakke blauwe lucht, veel
liften en een ware dorpentocht.
Kortom, we werden volledig voor
zien in onze skibehoefte. Buiten
verwachting eigenlijk, maar die
hadden we tevoren ook niet te
hoog opgeschroefd.
We wilden weer eens wat anders.
Niet naar Tirol, waar zeventig pro
cent van de op Oostenrijk georien-
teerde Nederlandse wintersporters
jaarlijks heen trekt. Het werd Salz
burg, Sankt Johann im Pongau;
dus oij Rosenheim de Tauern/Auto-
bahn volgen.
Bij dat afslaan moet je toch een
psychische drempel over. Het Salz-
burgerland lijkt verder, onbeken
der, met in onze gedachten minder
skimogelijkheden en minder hoog
gebergte dan Tirol. Of komt het
toch, omdat je al jaren gewend bent
aan de Tiroolse pistes, die veel eer
der werden aangelegd?
Bij het binnenrijden van Sankt
Johann merkten we weinig van
skidrukte. Er was wel een andere
levendigheid in het dorpscentrum.
Die van winkelende en flanerende
gasten, konditoreibezoekers,
apres-skiklanten.
De andere dag haastten we ons
naar de een kilometer verder gele
gen lift om snel te gaan onderzoe
ken hoe de sneeuw zou zijn. Im
mers, het ganse Europese Alpen
land was schraal bedeeld met
sneeuw en, ondanks de volle verze
kering van de mensen beneden,
waren we er niet gerust op. Im
mers, veel hoger dan' 1850 meter
kom je ook weer niet in Sankt Jo
hann.
Aan het einde van de ouderwetse
twee-stoeltjeslift, die vanuit de
kern Alpendorf vertrekt, waren we
echter al gerustgesteld. Grote groe
pen hadden we al tot onderaan de
lift zien afdalen. Dat zat dus goed,
al kwamen op het laatste stuk wel
wat bruine plekken doof de
Eenmaal boven lag er ruim vol
doende sneeuw en was al onze on
zekerheid weggenomen. Opval
lend in Sankt Johann waren de
brede pistes en de ruime liftmoge-
lijkheden op de alpenweiden van
de Gernkogel, Hirschkogel en
Sontaggkogel. Dat waren de berg
ruggen. die zich uitstekend leen
den om er weer eens goed in te ko
men. Een serie middelzware, rode
afdalingen over licht glooiende pis
tes. Makkelijk te doen ook voor be
ginners, die hier direct met hun
klassen terecht komen.
In de loop van de week kwamen
we er gelukkig ook achter hoe uit
gebreid dit skigebied is, dat drie
dalen en dorpen met 60 liften ver
bindt en waar 100 km bewaakte af
dalingen ruimschoots voldoende
zijn voor het aanbod aan skiërs.
De skiverbinding met het knusse
dorp Wagrain is perfect en loopt
over een lange en brede afdaling
van de Grafenberg. Waar Sankt Jo
hann een centrumplaats is met veel
winkelvoorzieningen, is Wagrain
nog de plaats, waar de landbouw
zichtbaar aanwezig is. Kleine,
kronkelige straatjes en mooi be
schilderde boerenwoningen.
Vanuit Wagrain kan de skiër nog
verder richting Flachau. Daarvoor
moet hij aan het eind van de afda
ling. die hem in Wagrain brengt, de
skibus of taxi nemen naar de kirch-
bodenbahn aan de andere kant
van het dorp. Lopen met ski's op de
nek is voor de sportieven.
Via de Kirchbodenbahn kunnen
4 j
nf f* f" W
De r
e vlakte die Sankt Johann met Wagrain verbindt.
de skiërs met enkele liften de ruim
2000 meter hoge Sauerkarkopf be
reiken. Daar ligt dan opnieuw een
groot skiveld voor hen open met
een groot aantal liften en afdalin
gen.
Die dorpentocht vraagt weinig
ski-ervaring. De pistes zijn niet
moeilijk, slingeren zich groten
deels door de beschuttende den
nenbossen en zijn breed. Voor een
gevorderde skiër een makkie. Met
een bescheiden ski-ervaring is zo'n
tocht op en neer zeker te doen op
een dag.
Wie het kalmpjes aan wil doen en
zich onderweg graag eens tegoed
wil doen in de vele berghutten die
hij tegenkomt of een uurtje wil zon
nen op één van de panorama-ter
rassen, kan altijd nog de bus terug
nemen naar Sankt Johann. dat
over de weg 20 km verder ligt. Er
zijn echter slechts weinigen, die
van die gelegenheid gebruik ma
ken.
De verwijzing met borden naar
de snelle route terug is uitstekend.
De hele route is te maken over
blauwe afdalingen voor beginners,
maar ook de rode middelzware af
dalingen leveren weinig echte
moeilijkheden op.
De langlaufmogelijkheden in
Sankt Johann zijn beperkt. Dertig
kilometer in totaal, maar die zijn
nog niet geschakeld. Wat dat be
treft zijn er meer lange loipes in
Flachau en Wagrain, waar 160 kilo
meter parcours is uitgezet in ver
schillende lussen.
Sankt Johann im Pongau blijkt
steeds meer in trek te komen bij de
Nederlanders, vooral in de
hoogseizoentijden. Salzburgerland
is minder druk dan Tirol. Het aan
deel van de Nederlanders in het to
taal aantal wintergasten stijgt snel.
Vormden de Hollanders in 1986
nog maar 8,7 procent van de win
tergasten, in 1987 was dat percenta
ge al gestegen tot 12.
Dit jaar wordt het skigebied aan
zienlijk uitgebreid. Want met de
pas van Sankt Johann kan ook het
grote gebied van Radstadter
Tauern Region gebruikt worden;
140 liften en 260 km afdalingen.
Volgens Helga Buchner, de ent
housiaste VW-gids, is er nauwe
lijks een verklaring te vinden voor
het feit, dat de Nederlanders in de
winter tot voor kort weinig naar het
Salzburgerland trokken: „Wij heb
ben hier een jong gebied. De
skisport is hier pas laat ontwik
keld. Voorheen werd het accent op
de zomer gelegd. Nu vormen de zo
mergasten nog maar 40 procent
van de toeristen over het hele jaar.
Tien jaar terug was dat zeventig
procent".
Het wintertoerisme is volgens
haar per traditje in Tirol professio
neler aangepakt. Daar zet zij de Salz-
burger spontaniteit tegenover.
Goedlachs, goed eten en drinken
en minder zakelijk.
Toch blijkt, dat Sankt Johann de'
wintersport goed aanpakt. Er zijn
verschillende slecht weer voorzie
ningen in grote hallen in het dorp.
Er is echter vooral rekening gehou
den met de wensen van de skiërs
om naast het skiën ook andere
sportieve sneeuwactiviteiten te
ontplooien. Het altijd gezellige ro
delen (sleetjevaren) is éen van die
attracties; er zijn dertig kilometer
aan rodelbanen uitgezet.
De skier, die zijn vaardigheden
en snelheid wil meten, kan terecht
op de twee (binnenkort drie) Wisbi-
banen. Na het inwerpen van een
muntje van 10 shilling, kan hij star
ten voor zijn duivelsrit langs de sla-
lompoortjes. En als hij ongeschon
den beneden komt kan hij zijn tijd
aflezen op het scorebord.
Er is een speciale Ritmus-piste
voor die skiers, die eens wat willen
proberen op het gebied van ballet
ski (daarvoor zijn speciale korte
skis te huur), de snowboard of de
monoski.
Skiën in Sankt Johann betekent
kiezen uit een verblijf in een dorp
zelf met zijn gezellige winkelcen
trum en eethuisjes of logeren in de
wat verder en hoger gelegen kern
Alpendorf. Het voordeel van dat
laatste oord, waar de meeste van de
3000 gastenbeddden zich bevin
den, is dat dichter bij de liften gelo
geerd wordt. Daar wordt dit jaar
ook de moderne kabelbaan in ge
bruik genomen en bevinden zich
ook de rodelbanen.
Opvallende verschijning in
Sankt Johann waren de Engelsen,
die kennelijk eerder het Salzbur
gerland hebben ontdekt dan de
Hollanders.
SANKT JOHANN - Salzbur
gerland is het makkelijkst te
bereiken via de Tauern- Auto
bahn. Vanuit het centrum van
ons land 950 kilometer.
De speciale aanbiedingen ko
mende winter zijn er voor de
weken voor de kerst, de laatste
drie weken van januari en van
25 maart tot 1 april. Dan betaalt
de gast voor een week logeren,
een liftpas en een skicursus 425
tot 807 gulden. Voor de hoogste
prijs heeft hij dan een hotel met
zwembad en sauna direct bij de
lift. Voor de laagste prijzen een
kamer in een vakantiewoning.
Een pension met douche en wc
en half pension kost in die we
ken 635 gulden.
Een aanbod zonder skilessen
varieert in die weken van 287
tot 668 gulden.
De prijzen voor de grote lift-
kaarten (140 liften inclusief het
Radstadter Tauerngebied, 260
km afdalingen) zijn nog niet be
kend.
Er wordt nogal wat moeite
gedaan de vakanties aantrekke-
liik te maken voor ouders met
kinderen, de gezinnen. Er zijn
speciale baby-services, kinder
klasjes en ook in de prijzen van
de liftpassen wordt daar reke
ning mee gehouden. Er zijn
speciale gezins-puntenkaarten.
De dag- en weekkaarten vari
eren van 34,50 gulden per dag
tot 167 gulden voor zes dagen.
Tekst Wim Breedveld
Foto's GPD
