Steeds
'We hebben nooit hoeven dreigen met acties
Woningbouw nabij Vliet
mag van Raad van State
VRIJDAG 2 SEPTEMBER 1988
LEIDEN
Oud-voorzitter Abva Arie Van Rossen publiceert zijn memoires:
LEIDEN De Leidenaar
Arie van Rossen (80), oud
voorzitter van de ambtena
renvakbond Abva, heeft
zijn memoires gepubli
ceerd. Het boek, dat de titel
'Machtige Jaren' heeft mee
gekregen is vandaag gepre
senteerd in het hoofdkan
toor van de AbvaKabo in
Zoetermeer.
door
Wim Wegman
Van Rossen heeft zijn boek ge
schreven bijna twintig jaar nadat
hij afscheid nam als voorzitter.
"Waarom nu pas? Nou kijk, aan
vankelijk was ik helemaal niet van
plan om een boek te schrijven.
Maar bij de presentatie van een
boek over de geschiedenis van de
AbvaKabo, in 1983. kwam vak
bondsmedewerker Bob Reinalda
naar me toe met de opmerking dat
het zo jammer was dat voormalige
vakbondsbestuurders hun herin
neringen nooit op schrift stelden.
Hij vroeg me of ik er niet voor voel
de dat te doen. Ik heb daar een tijd
je over nagedacht en uiteindelijk
besloten om dat boek te schrijven".
De oud-voorzitter heeft in totaal
vijf jaar aan zijn boek gewerkt.
"Niet voortdurend, hoor. Mijn ge
zondheid liet in die tijd af en toe te
wensen over en op een gegeven
moment overwoog ik zelfs om er
maar helemaal mee te stoppen.
Maar ik heb ten slotte toch doorge
zet".
Bescheiden
In zijn boek komt Arie van Ros
sen naar voren als een gedreven en
idealistische vakbondsman, die
aan de ene kant behoorlijk eigenge
reid is, maar soms ook opmerkelijk
bescheiden kan zijn. Maar die bo
ven alles, in de goede zin van het
woord, eenvoudig is gebleven.
Zeker als hij over zijn beginjaren
schrijft, lijkt hij zich voortdurend
te verwonderen over het feit dat hij
dit 'machtige' werk mag doen. En
met 'machtig' bedoelt hij in de al
lereerste plaats 'machtig mooi'.
Daarbij doorspekt hij zijn betoog
geregeld met zinnen als 'Wat een
dankbaar werk is dit toch' en 'Wat
schenkt het veel bevrediging'.
Prehistorische
mens tot leven
LEIDEN - De prehistorische mens
komt zondag 4 september weer tot
leven. Dat gebeurt in het Rijksmu
seum van Oudheden aan het Ra
penburg 28, waar de tentoonstel
ling 'Nederland onderste boven'
wordt gehouden. De expositie
geeft een overzicht van het leven
van onze voorouders vanaf 250.000
jaar voor Christus tot aan de mid
deleeuwen.
De Stichting Prehistorische
Mens speelt scenes uit het dage
lijks leven van een nederzetting uit
die voorhistorische tijd. Er wordt
uitgebeeld hoe de mensen toen ge
kleed gingen, hoe zij hun graan
maalden en hoe zij zich bezighiel
den met weven en spinnen. De
voorstelling is tussen 13.00 en 17.00
Die verwondering blijft, ook als
hij het heeft over de tijd dat hij is
opgeklommen in de gelederen van
de vakbond. Ook in dat deel van
het boek is een nuchtere arbeids-
zoon aan het woord, die wars is van
gewichtigdoenerij en 'moeilijke
taal'. En die zich maar voortdurend
voor ogen blijft houden dat hij daar
zit voor de belangen van de leden,
en niets anders.
Als hij op een gegeven moment
schrijft dat hij als secretaris van de
bond alle touwtjes in handen had,
klinkt hij bijna verontschuldigend.
Alsof hij toch vooral duidelijk wil
maken dat hij die macht nu een
maal bij zijn functie hoorde; dat hij
die 'touwtjes' niet bijeen heeft ge
graaid en dat hij er zeker niet ver
lekkerd aan heeft getrokken.
Het meest typerend is misschien
wel de passage waarin hij be
schrijft hoe hij destijds geregeld
een ommetje maakte, omdat hij
dan beter kon nadenken. Daarbij
werd hij voortdurend aangeklampt
door kinderen die vroegen hoe laat
het was. en fietsers en automobilis
ten die de weg wilden weten. De
tijd was geen probleem, want hij
had een horloge bij zich. Maar de
juiste weg, dat was wat moeilijker,
want hij kende niet elke straat en
steeg in Den Haag. En dus stak Van
Rossen, op dat moment de voorzit
ter van de grootste en machtigste
bond in Nederland, maar een stads
plattegrond bij zich. Zodat hij al
die voorbijgangers niet teleur hoef
de te stellen.
Toeval
Arie van Rossen is van 1958 tot
1970 voorzitter geweest van de Ab
va, de Algemene Bond van Ambte
naren - die in de jaren '70 na een fu
sie werd omgedoopt tot AbvaKa
bo. Dat hij voorzitter werd, was
voor een groot deel te danken aan
toevallige omstandigheden, meent
hij. "Niet voor niets ben ik mijn
boek begonnen met een uitspraak
van de Franse schrijver Paul Léau-
taud, die ooit heeft gezegd dat men
in het leven niets kiest. Niemand
kiest zijn ouders, zijn karakter, zijn
loopbaan, zijn vrienden, geliefden
of zijn dood. Alles is toeval".
- Van Rossen trad in 1938 in dienst
van de Nederlandse Bond van Per
soneel in Overheidsdienst (NBPO)
als assistent-bestuurder, na in de
crisistijd enkele jaren werkloos te
zijn geweest. Toen in 1942 het Ar
beidsfront werd opgericht, waar
mee de vakbonden in feite buiten
spel werden gezet, gaf Van Rossen
er de brui aan. Hij kon het ten slotte
niet langer met zijn geweten vere
nigen om het vakbondswerk onder
de Duitse bezetting voort te zetten.
Na de oorlog - kennelijk was niet
alles toeval - zegde hij de goede
baan op die hij inmiddels had ge
kregen, om weer in dienst te treden
van de NBPO. Min of meer tot zijn
eigen verbazing werd hij enkele
maanden later gekozen in het dage
lijks bestuur van de bond. Vier jaar
later - de NBPO was inmiddels om
gedoopt tot Abva - werd hij, alweer
tot zijn verbazing, gevraagd secre
taris te worden. Die functie vervul
de hij tot 1956.
Jammer
Zijn tijd als secretaris van de
bond noemt hij zijn mooiste jaren.
"Als secretaris was je van alles op
de hoogte, je was bij wijze van spre
ken het middelpunt van de organi
satie. En als je een voorzitter had
met wie het goed samenwerken
was, en die had ik telkens, dan wa-
Redactie: Simone van Drie) en Mernctert van der Kaaii,
telefoon 161422.
Afgeschreven
'Nieuwe kansen voor academici
en HBO-ers!' zo staat met grote
letters boven een schrijven van
het Gewestelijk Arbeidsbureau
Leiden (GAB) aan mensen die
staan ingeschreven als werkzoe
kenden. "Het GAB organiseert
dit najaai opnieuw voor u enkele
zeer aantrekkelijke projecten".
Dat leek de 46-jarige Leidenaar
Adriaan Bos wel wat. Hij is sinds
1980 werkloos en loopt daardoor
al enkele jaren bij de sociale
dienst in Leiden.
"Die werkloosheid ben ik al
heel lang spu jgzat. Ik ben bereid
alles aan te grijpen om aan werk
te komen. A.'fijn, dat is een oud
verhaal". Bos was zeer blij met
het schrijve-1 van het GAB. Hij is
vorige week donderdag snel naar
het kantoor in Voorschoten ge
fietst. De GAB-mede\yerker die
over de cursus gaat was niet aan-
.wezig en dus probeerde Bos het
de volgende dag opnieuw. Hoe
wel het hem toen wel lukte de be
treffende man te spreken te krij
gen, wachtte hem toch een te
leurstelling.
Eén van de voorwaarden tot
het volgen van de cursus was dat
kandidaten niet ouder mogen
zijn dan 45 jaar. Het betrof een
zogenaamde heroriënteringspro
ject, waarbij academici en
hbo'ers 'helder zicht krijgen op
eigen kwaliteiten en kansen
scheppen op de arbeidsmarkt
om vervolgens de overstap naar
werkervaring in bedrijfsleven,
non-profit en de overheid te kun
nen maken'. Verleidelijke taal,
maar wel bestemd voor mensen
die niet ouder zijn dan 45 jaar.
Beatrixschool
Lusthoflaan
heropend
LEIDEN De protestants-
christelijke Beatrixschool aan
de Lusthoflaan is gistermiddag
feestelijk heropend. De school
werd officieel in gebruik geno
men door de oudste en de jong
ste leerling van de school, die
samen een papieren barrière
met daarop het vignet van de
school namen. Daarna lieten de
leerlingen ballonnen op voor
een wedstrijd.
De Beatrix-school is voor een
bedrag van een half miljoen
verbouwd. De verbouwingen
waren noodzakelijk om in het
gebouw plaats te maken voor
het kleuteronderwijs dat in de
basisschool is ondergebracht.
De verbouwing heeft ongeveer
een half jaar in beslag geno-
alle voorwaarden aanwezig
zinvolle en voldoening ge
vende dagtaak", schrijft hij.
Met enige spijt nam hij in 1956 af
scheid van zijn functie, nadat hij
was gevraagd om tweede voorzitter
te worden. In 1958 kreeg hij het ver
zoek voorzitter te worden. Ook een
mooie baan, maar het secretaris
schap vond hij toch het allermooi
ste. "Waarom? Als secretaris zit je
als een spin in het web", licht hij nu
toe, "terwijl je als voorzitter toch
wat verder van de mensen afstaat.
Natuurlijk word je op de hoogte ge
houden, maar niet alles gaat meer
door je handen. En dat vond ik we)
eens jammer".
Toen hij secretaris werd, maakte
Van Rossen een eind aan een, wat
hij noemt, idiote praktijk. "We
groeiden in de jaren heel sterk. En
wat deed de toenmalige secretaris:
die hield elk jaar een paar honderd
nieuwe leden achter. Op die manier
wilde hij een 'voorraadje' kweken
voor de slechtere tijden. Als het le
dental weer zou dalen, wilde hij die
achtergehouden leden opvoeren,
zodat het net leek of we toch waren
gegroeid. Van dat soort gesjoemel
houd ik niet. Als het slecht gaat
met de bond, dan moet je dat
meteen toegeven".
Niet bescheiden
Als voorzitter liep Van Rossen,
vooral in het begin, wat al te hard
van stapel. "Niet iedereen was bij
voorbeeld gelukkig met de i
waarop ik mijn eerste congres leid
de. De vorige voorzitter. Blom, was
een man die de zaak nogal streng in
de hand hield. Toen ik de voorzit
tershamer van hem overnam, wilde
ik meteen tonen hoe goed ik was.
De congresleden mochten wel wat
zeggen, als ze maar deden wat het
bestuur wenste. Dat werd me door
sommigen niet in dank afgenomen.
Ik heb de volgende dag maar mijn
excuses gemaakt en beloofd dat ik
wat 'gemoedelijker' zou worden.
Dat lukte niet meteen, maar ik heb
mijn lesje uiteindelijk geleerd".
Inspraak was in die jaren nog
geen gemeengoed. "Het bestuur
wist wel wat goed was voor de le
den", schrijft van Rossen in zijn
boek. "Kritiek op het bestuur werd
nauwelijks geduld". Hoewel juist
bij het aantreden van Van Rossen
voorstellen werden gedaan om de
stem van de leden beter te laten
doorklinken, wil hij nu wel toege
ven dat zijn ontwikkeling wat dat
betreft sneller had gekund. "We
hebben er vooral de eerste jaren te
weinig mee gedaan".
Maar machtig was de bond. "Ik
heb in mijn boek met veel plezier
een anekdote aangehaald van Ka
mervoorzitter Dolman. Die schreef
ooit dat ik de toenmalige minister
van financiën Vondeling had ge
beld en hem had gevraagd: 'Vonde-
ling, moet je horen we hebben
overleg gevoerd met de minister
van binnenlandse zaken - Smallen-
broek - en die heeft al onze eisen in
gewilligd. Dat kan niet. Vondeling.
Doe daar wat aan'".
"En hoe zou het tegenwoordig
gaan: Jaap van de Scheur belt Ru-
ding op en zegt: 'Moetje horen, we
hebben met Van Dijk gesproken en
die heeft al onze eisen afgewezen.
Doe daar wat aan'. Het is overdre
ven hoor, zo zijn die gesprekken
nooit gegaan".
"Maar het tekent wel de verhou
dingen zoals die toen en nu lagen.
We kregen inderdaad ontzettend
veel voor elkaar, zonder dat we ooit
hebben hoeven dreigen met acties.
Maar ja, de tijd was toen ook veel
gunótiger".
Kater
Van Rossen de vader overi
gens van de nieuwe PvdA-wethou-
der Marietje van der Molen laat
zijn lezers uitgebreid in de keuken
van de ambtenarenbond kijken.
Grote onthullingen doet hij echter
niet. Ruzies, conflicten en affaires
stipt hij aan, maar hij houdt zich
daarbij zeer op de vlakte. Even zo
goed is Van Rossen soms opmerke
lijk kort over de 'beroemdheden'
die hij gedurende zijn loopbaan is
tegengekomen. Aan Drees wijdt hij
bijvoorbeeld twee zinnen: "Aan
mijn eerste contact met Drees sr.
hield ik een ongelooflijke kater
over. Hij liet jou praten en zei zelf
niets dat tot enige discussie kon lei
den". Een wel heel erg kernachtige
typering van de later zo bejubelde
staatsman. En wanneer hij het
heeft over minister Mosje Dajan
(toch ook niet de eerste de beste)
schrijft hij: "Ik kwam - tijdens mijn
bezoek aan Israël - naast Mosje
Dajan te zitten. We hebben meer
gepraat dan gegeten".
Waarom zo kort?
Van Rossen: "Ik weet niet meer
precies wat ik destijds met hem
heb besproken. Het ging over poli
tiek, dat wel, maar ik heb het niet
durven opschrijven. Ik heb name
lijk gemerkt dat mijn geheugen
niet onfeilbaar is. Toen ik docu
menten uit die tijd nalas, kwam ik
tot de ontdekking dat sommige
dingen toch net iets anders zijn ge
gaan dan ik me kon herinneren,
zelfs dingen waarvan ik dacht dat
ze in mijn geheugen waren gegrift.
Vandaar dat ik voor dit boek nogal
wat archiefstukken heb doorgele
zen. Voor de zekerheid".
Actie tegen
bezuiniging op
medisch-technisch
personeelsleden
LEIDEN - De Leidse hoogleraar fy
siologie, prof. dr. P.H. Quanjer, is
volgens het universiteitsblad Mare
een actie begonnen tegen de bezui
nigingen op het medisch-technisch
personeel. Hij heeft de steun van
collega-wetenschappers gevraagd
voor een concept-brief aan het fa
culteitsbestuur.
Volgens Quanjer is dat bestuur
veel te optimistisch over de moge
lijkheden om technisch werk uit te
besteden. In de meeste gevallen
gaat het volgens hem immers om
onderzoek waarbij ook de appara
tuur experimenteel is en geduren
de het onderzoek nog wordt gewij-
zgd. Als hiervoor steeds van buiten
personeel moet worden ingehuurd
zal. dat aldus Quanjer, niet alleen
tot grote vertraging leiden, maar
ook enorm veel geld gaan kosten.
Bedrijven zijn, zo is zijn ervaring,
slechts geïnteresseerd in appara
tuur waarmee een produktielijn
kan worden opgezet en niet in
stukwerk.
Burgerlijke Stand
LEIOEN - Geboren: Bas zv. J.B. de
Groot en B.E. Koome, Fadoua dv. M. Mensori
en S. Boukharie, Emma Alexandra Carmen-
Chia dv. P.A.C. Teunissen en M. Michels. Luc
André Jacob zv. M.A.P. Veram en H.H.M.
Stals, Alexander Hugo zv. H. Schouten en
E.G.T. Kranenburg. Aafke Ariene dv. O. de
Jong en J.A. van Beelen, Ikrame dv. H. Zou-
baa en F. Aoulad Said
Bos maakte zich vervolgens
erg kwaad. "Het is toch te gek om
los te lopen", meent Bos. "Ik ben
al jaren tevergeefs bezig om werk
te krijgen. Zo'n 'heroriënterings
project' - wat dat ook precies mo
ge zijn - verhoogt misschien mijn
kansen op een baan". Hij" vraagt
zich ook af wat dat ene jaar nu
uitmaakt. De leeftijdsgrens van
45 jaar is volgens Bos volstrekt
willekeurig en dus concludeert
hij dat er sprake is van discrimi
natie. "Ze hebben me gewoon
helemaal afgeschreven. Ik moet
maar wachten op mijn pen-
Afgeschreven (2)
Waarnemend directeur C.A.J.
van der Zwet van het GAB kan
aan de ene kant de reactie van
Bos wel begrijpen. Hij wijst ech
ter ook op de beperkte middelen
die het GAB heeft. "Sommige
mensen denken dat we hier een
toverhoed hebben, waaruit we
even een greep kunnen doen. We
proberen zo veel mogelijk ieder
een aan werk te helpen. Daarbij
hebben we een hele reeks van in
strumenten. Dat kan zijn een cur
sus, een project of een loonkos
ten-subsidie voor werkgevers".
Volgens Van der Zwet wordt
voor elke werkzoekende het best
passende middel gezocht. -"We
laten niet iemand die op school
weinig wiskunde heeft gehad
een cursus systeem-analist vol
gen. Dat kan zo'n iemand nooit
behappen en dus is die cursus in
dat geval weggegooid geld. Met
meneer Bos is iets soortgelijks
aan de hand. Het heroriënte
ringsproject is niet geschikt voor
"Moet ik grijnzen?'
talenten hij beschikt.
iemand die al een heel arbeids
verleden achter zich heeft. Een
bioloog die zo van de universiteit
komt heeft daar veel meer baat
bij", aldus Van der Zwet.
Het is volgens Van der Zwet
noodzakelijk dat er toelatings
eisen worden gesteld. "Het gaat
daarbij niet zozeer om de leeftijd,
maar om de vraag of iets effect
kan hebben. Soms zijn mensen
het niet eens met de gestelde ei
sen of onze keuze van middel om
die persoon weer aan het werk te
krijgen. Dan ontstaat er wel eens
een meningsverschil".
"Het is jammer dat die meneer
zo emotioneel reageerde", ver
volgt Van der Zwet. "We weten
dus nog niets van hem, omdat hij
niet meer aanspreekbaar was.
Misschien hadden we we een
programma kunnen opstellen in
:gt Adriaan Bos bij het maken van de foto waarop hij laat zien over welke teken
de vorm van een drietrapsraket.
Een beroepskeuzetest, omscho
ling en bijvoorbeeld een subsidie
voor een werkgever. We zouden
hem op die manier in een baan
kunnen parachuteren, om maar
even in de beeldspraak te blij-
Afgeschreven (3)
Adriaan Bos erkent dat hij boos
werd toen hij hoorde dat er niet
aan de leeftijdsgrens getornd
kan worden. "Dat 'nee, dat kan
niet' klonk zo radicaal en bits. Ik
dacht op dat moment: 'Barst
maar. Jullie zitten hier maar een
beetje je status op te houden. Het
kan jullie geen moer schelen dat
al jaren werkloos ben'. Het was
een kwade gedachte van me", zo
erkent Bos achteraf.
Ook ziet hij in dat de heroriën-.
(foto Henk Bouwman)
teringscursus niets voor hem
was geweest. Hij heeft 3 jaar'
MULO, 3 jaar handelsschool, een
typediploma en 5 jaar academie
der beeldende kunsten achter de
rug. Bos' laatste werkgever was
het Rijksmuseum van Natuurlij
ke Historie aan de Raamsteeg.
Daar moest hij dieren natekenen.
"Maar na tien jaar ging het te
kenen van mestkevers me danig
de strot uithangen. Daar is het
dus fout gegaan. Ik had kunnen
blijven, maar wilde iets anders
gaan doen. Voor dat initiatief ben
ik keihard gestraft Het begon
goed want ik kreeg een opdracht
van een uitgeverij voor een paar
tekeningen. Daarna was het afge
lopen". Nu wil Bos aan het werk
omdat het hem inmiddels erg
ontbreekt aan geld: "Ik wil mijn
huis opknappen voordat het in
stort".
DEN HAAG/LEIDEN - De bouw
van zes woningen op de locatie
Vliet-Conscienticplein-Kampers-
teeg mag doorgaan. Een verzoek
om de bouwvergunning voor dat
project te schorsen is vanmorgen
door de afdeling rechtspraak van
de Raad van State afgewezen.
Omdat zij wilden voorkomen dat
het karakteristiek Leids stadsge
zicht langs de Vliet "nogmaals zo
wordt aangetast als dat is gebeurd
bij de bouw van de Lucas van Ley-
denschool", zijn enige Leidenaars
naar de afdeling rechtspraak van
de Raad van State gestapt in de
hoop dat die het bouwproject zou
tegenhouden.
De oude gieterij die daar nu
staat, zal worden gesloopt. "We zijn
er niet tegen dat er nieuwbouw
komt. Alleen moet nu voorkomen
worden dat het Leidse gemeente
bestuur te hard met de mode mee
loopt", zo zei woordvoerster Thea
Koppenaal van de tegenstanders
van de bouwplannen.
Vooral de bebouwing aan de
Vliet zou volgens de plannen veel
te massaal worden. "De plaatsing
en orde van de ramen en deuren, zo
karakteristiek voor de bestaande
gevels langs de Vliet, wordt niet
voortgezet in de nieuwbouw. Dit
doet ernstig afbreuk aan het histo
risch stadsgezicht ter plaatse", stelt
Koppenaal.
Zij wees erop dat er tijdens de
discussies rond de Lucas van Ley-
denschool van de zijde van de Raad
van State ernstige kritiek is geuit
op het uiterlijk van de school.
Staatsraad Van der Lee zou tijdens
de behandeling van een zaak uit
zijn slof zijn geschoten en hebben
gezegd dat hij "de bouwmassa ten
zeerste betreurde". Hij liet de
school onder meer toch staan om
dat afbreken een te grote financiële
strop zou opleveren.
Van de zijde van de gemeente
werd donderdag naar voren ge
bracht dat er van alle kanten des
kundig advies is ingewonnen over
de inpasbaarheid van de nieuw
bouw langs de Vliet. De Rijks
dienst voor de Monumentenzorg
zou zonder meer akkoord zijn ge
gaan met de plannen van de ge
meente. "Ook de welstadscommis-
sie stemt in. Het beschermd stads
gezicht laat wel degelijk moderne
nieuwbouw toe. Gelukkig wel. We
hoeven niet alleen te bouwen wat
men in vroeger eeuwen bouwde",
aldus de woordvoerder van de ge
meente. De Raad van Sate stelde
de gemeente in het gelijk.
Film
In het Rijksmuseum voor Volkenkunde,
Steenstraat 1worden zondagmiddag 4
september twee films vertoond. 'Senti
nels of silence' toont schitterende opna
men van de meest interessante monu
menten van de pre-Columbiaanse be
schavingen van Mexico. Oe film biedt
een goede achtergrond voor de tentoon
stelling over het balspel bij de Maya's en
de Azteken.
Vervolgens is 'Ulama' over het balspel in
Mexico te zien. Het is een filmreportage
van een wedstrijd: de spelers bereiden
zich voor, het veld wordt uitgezet en de
wedstrijd gespeeld. Aanvang van de
filmvoorstelling: 15.00 uur.
Sportinstuif
Op maandag 5 september begint in de
Drie Octoberhal aan de Smaragdlaan de
sportinstuif 55+ voor dames en heren,
die van elf tot twaalf uur 's ochtends
wordt gehouden. Aanmelden kan maan
dag van half tien tot tien voor elf bij de
sporthal. De kosten zijn 2,50 gulden per
keer. Men heeft sportschoenen en
sportkleding nodig. De lessen houden
gymnastiekoefeningen en spelvormen,
gebaseerd op conditie-opbouw in.
Molenfietstocht
De Leidse Toerfietsvereniging Swifttoer
houdt zaterdag 3 september in samen
werking met de Rijnlandse Molenstich
ting een molenfietstocht. Er kan gereden
worden over twee afstanden: 30 of 50 ki
lometer. Inschrijving bij Molen de Valk
aan de Lammermarkt tussen 9.00 en
13.00 uur. De kosten bedragen voor een
volwassene 3,50, voor een kind 2 50 en
voor een gezinskaart 10 gulden.
Droomfabriek
In art center De Droomfabriek aan de
Oude Singel 56 worden het komende
weekeinde verschillende activiteiten ge
houden. Vrijdag 2 september is er vanaf
21.30 uur swingavond met dj Malena
Romantica. Zondag 4 september houdt
het centrum open dag van 11.00 tot
19.00 uur om bezoekers gelegenheid te
geven kennis te maken met de cursus
sen die in De Droomfabriek worden ge
geven. Om 14.00, 16.00 en 18.00 uur
treedt Paola Tuin op.
