Tom Oosterhuis waagt avontuur Lizzani verrast met prachtig drama over Boekerins weduwe Musical Zeldzaam' eind dit jaar in première Filmmuseum op zoek naar publiek buiten Amsterdam Film over vrouwenhandel in bioscoop en op tv Prins Claus opent foto expositie over China ^Seti qvondjt tdegdrometi WOENSDAG 31 AUGUSTUS 1988 KUNST PAGINA 19 Filmfestival in Venetië VENETIE Het filmfestival van Venetië is op zich zelf niet de meest voor de hand liggende aanleiding om over Huub Bals te beginnen, toch hebben zich tijdens de eerste dagen van de Mostra al twee ge beurtenissen voorgedaan die als het ware beklemtoonden hoe bij zonder het Rotterdamse festival van Bals in het verleden geweest is. door Pieter van Lierop Zondagavond konden we op het Lido een ouverture bijwonen die bestond uit de projectie van Alexander Volkovs in 1927 ver vaardigde film Casanova, begeleid met 'live' muziek gedirigeerd door componist Georges Delerue. Heel indrukwekkend, maar dus wel een evenement dat Bals anderhalf jaar geleden in Rotterdam al heeft ver toond. Het meest heuglijke feit van het Film Festival Rotterdam 1988 is de emotionele persconferentie ge weest van de Russische cineast Sergej Paradzjanov die voor deze gelegenheid zijn eerste reis naar het buitenland had mogen maken. Paradzjanov is nu ook in Venetië opgedoken, ter gelegenheid van de vertoning van zijn nieuwe film Asik Kerib en een van de eerste dingen die "de grijzende meester van bezuiden de Kaukasus" (zo noemt hij zichzelf) tijdens zijn pers conferentie had mee te delen, was dat het hier niet half zo leuk is als het in Rotterdam was geweest. De teleurstelling van Paradzjanov was voortgesproten uit enigszins onge lukkige omstandigheden. Zijn persconferentie sloot aan op die van Carlo Lizzani, de Italiaanse maker van Caro Gorbaciov. de eer ste competite-film. Daarvoor be stond vanuit de hier massaal aan wezige Italiaanse media een be langstelling die vanzelfsprekend groter is dan gemiddeld, te meer daar Lizzani tevens de man ge weest is die tussen 1979 en 1982 als festivaldirecteur de Mostra uit het slop heeft getrokken en via een minder enghartige 'politieke' pro grammering en de restauratie van het competitie-element met Gou den Leeuwen het aloude interna tionale aanzien terug heeft ver overd. Bovendien is Lizzani's nieu we film zeer interessant, hande lend over Nikolai Boekarin, de Russische revolutionair die in 1937 in ongenade viel, nadat zijn kame raden Kamenev en Zinovjev al door Stalin waren gefusilleerd als veronderstelde samenzweerders. De nacht voorafgaand aan zijn ar restatie, brengt Boekarin met zijn nog zeer prille echtgenote Anna Larina door in hun appartement in het Kremlin. De ideoloog beseft dat hij later zal worden gedwongen om tijdens een show-proces zich zelf te beschuldigen zoals dat al zeer velen overkomen is. Om die reden wil hij een brief schrijven, gericht aan het nageslacht, met de bedoeling zijn integriteit te bewij zen op de lange termijn. Maar om dat zo'n brief zeker niet naar buiten kan worden gesmokkeld, ook niet door zijn eigen echtgenote, dient Anna Larina die brief van buiten te leren. Aanvankelijk heeft ze daar be zwaren tegen, omdat ze niet kan ge loven dat hun voormalige huis vriend Stalin zo vervuld wordt door eigen ambities en angst voor zijn voormalige kameraden van het eerste uur, dat hij zelfs Boekarin uit de weg wil ruimen. Tegelijker tijd heeft ze, nog vervuld van blin de trouw aan de partijpoltiek, moeite met sommige constaterin gen van haar echtgenoot ten aan zien van bij voorbeeld de rigide wijze waarop de landbouw werd gecollectiveerd ten koste van mil joenen mensenlevens. Anna Lari na wil dat aanvankelijk niet gelo ven. Maar naar mate de nacht vor dert, geluiden van buiten keer op keer de naderende arrestatie lijken aan te kondigen en de twee echte lieden de waarheden onder ogen zien, komt ook het moment van de finitieve afscheid nabij. Vijftig jaar na Boekarins executie zoekt zijn weduwe de openbaarheid met een open brief aan Gorbatsjov waarin ze ter kennis brengt wat ze in die fe- bruarinacht van 1937 van buiten heeft geleerd heeft. En ze verzoekt om rehabilitatie van haar echtge noot. Dit historische gegeven heeft Carlo Lizzani omgewerkt tot een uiterst ingetogen, spannende en welsprekende film waarin magni fiek wordt geacteerd door Flaminia Lizzani en Harvey Keitel. De echte Anna Larina Boekarin was tijdens Lizzani's persconferentie aanwezig om haar tevredenheid over de film te beklemtonen. De zaal was bom vol. Paradzjanov En vervolgens kwam de in Italië slechts bij een handvol ingewijden bekende Russische filmer Parad zjanov zijn opwachting maken, al helemaal genietend van de zo mas saal verzamelde pers. Maar de Itali aan Lizzani is nauwelijks uitge sproken, of de zaal loopt nagenoeg leeg. Paradzjanov pardoes dompe lend in teleurstelling en nostalgi sche herinnering aan de drukte in Rotterdam toen het juist voor hem had storm gelopen. De bejaarde Ar meniër kon het zelfs niet nalaten zich erover te beklagen dat hij slechts voor zo korte tijd is uitgeno digd dat hem zelfs de tijd zal ont breken om San Marco te bezoeken, terwijl hij in Rotterdam nota bene naar Amsterdam had mogen rei zen. Maar ondanks de katterigheid die deze première bij de regisseur zelf te weeg bracht, is film Asik Ke rib hartveroverend. Een en al pic turale schoonheid en charme, in statige, kleurrijke beelden. De karakteristieke Paradzjanov- stijl, nu aangewend voor een schelmse 1001 Nacht-achtige ver telling, blijkt speelser dan we ge wend zijn van de legendarische meesterwerken De Vuurpaarden en De Kleur van Granaatappels, Het Fort Soeram. Die hadden een meer gedragen, nationalistisch en religieus karakter, waardoor het re giem zich er ook in verslikt had. De nieuwe film is veel toegankelijker, mede door toevoeging van een ver- teller-stem. De bedoeling om Ler- montov epische gedicht Demoon mee te verwerken, heeft Paradzja nov om financiële redenen (zegt hij) niet kunnen uitvoeren. Hij neemt er nu genoegen mee Asik Kerib te kunnen opdragen aan alle kinderen ter wereld en aan de UNESCO. The Moderns Weinig zwaarwichtig maar zeker een aangenaam werkstuk ook blijkt The Moderns, van Alan Rudolph. Een kietelende satire over kunstvervalsers, gesitueerd in het milieu van de artistieke bohé miens van Parijs in de jaren twin tig. Rudolph drijft goedmoedig de spot met kunstmodes, snobisme en de legendevorming rond types als Hemingway, Gertrude Stein en aanhangers van Dada. De teleurstellingen van de eerste festivaldagen zijn veroorzaakt door de Fransman Paul Vecchiali, de Pool Wojciech Has en de Italiaan Franco Maselli. Laatstgenoemde kreeg het voor elkaar te bewijzen dat zelfs Ornella Muti spuugverve- lend kan worden als je haar niets anders te doen geeft dan spelen met video, telefoon en een tekst verwerker. Maar zijn film Codice Privato gaat stellig over de een zaamheid van de moderne mens. AMSTERDAM - Het kan niet op in Nederland. 'Cats', 'Barnum' en dan gaat op 20 decem ber in de Amsterdamse Stadsschouwburg ook nog de Nederlandse musical 'Zeldzaam' in première. Het is een project van de nog vrijwel onbekende Tom Oosterhuis. Pas 26 jaar ,oud en onervaren in het schrijven en laten produceren van dergelijke grote musicals, ver overde hij in eerste instantie de mentale steun van een aantal als toch heel serieus bekend staande bekende Nederlanders. Een sleutel die voor hem vele deuren opende naar de mil joenen van WVC en het bedrijfsleven. "Waarschijnlijk kan ik het goed verkopen. Maar ik moet eerlijk zeg gen dat ik er niet echt danserig en zangerig van word. Zelfs al heb ik in vele grijze kantoren staan zingen en dansen om de directeuren een idee te geven van wat ik zou gaan doen. Misschien dat ze er daarom wel oren naar hadden. Ze weten nu wat ze krijgen". door Hans Visser "Je hebt die steun nodig, want als je het goed wilt doen, kost het geld. 'Cats' bewijst dat. Maar 'Cats' bewijst ook dat Nederland rijp is voor dit soort musicals. Daarom kunnen ze hun subsidie nu terug betalen aan WVC. Maar waarom moeten zulke shows altijd uit En geland óf Amerika komen? Wij zijn hier professioneel genoeg om het ook te kunnen. Ja, vroeger had je wel een Nederlands showballet, maar dat was meer dan een stel mooie meiden die wat rondliepen in hoog opgesneden kleren vol ver en. Tegenwoordig is het showdan- sen in Nederland veel serieuzer". Failliet '"Ik Jan Cremer" heeft aange toond dat je hier met eigen talent een geheel Nederlandse musical kunt maken. Natuurlijk, die show is failliet gegaan, maar dat hoeft niet nog een keer te gebeuren. We weten nu wat er toen fout ging. Eén van de redenen was dat die show te groot was voor de Nederlandse the aters. De decors konden er bijna nergens in, dus kon de show niet reizen. Wij gaan straks dus wel het land in, naar de mensen toe, al is het alleen maar langs de grootste theaters. Nederland is nu eenmaal het land met de grootste theater dichtheid". Oosterhuis vertelt in 'Zeldzaam' over een groep dansers en popmu zikanten die van een oude brouwe rij een theater wil maken. De eige naar van het pand, gespeeld door Frits Lambrechts, voelt daar wei nig voor. In tegenstelling tot zijn AMSTERDAM (GPD) - Het Neder lands Filmmuseum in Amsterdam gaat in het komende seizoen spe ciale weekeinden organiseren voor filmliefhebbers van buiten de hoofdstad. Dat maakte adjunct-di recteur Eric de Kuyper gisteren op een persconferentie bekend. Op el ke derde zondag van de maand en op de voorafgaande zaterdag zal een zestal opmerkelijke films uit het lopende macndprogramma vertoond worden, die met een pas se-partout bezocht kunnen wor den. Om niet-Amsterdammers van dienst te zijn, wordt de mogelijk heid geboden tegen een geredu ceerd tarief in een nabijgelegen ho tel te overnachten. Het 'filmweekend', door De Kuy per omschreven als een 'mini-festi val met logies', past in het streven van directrice Hoos Blotkamp en Eric de Kuyper om het museum toegankelijk te maken voor grote groepen filmliefhebbers. Blot kamp en de Kuyper, die in het afge- loperj jaar de interim- directeur Frans Maks opvolgden, hebben in korte tijd al gezorgd voor een op merkelijke face-lift van het Film museum. Zo is het aantal voorstel lingen enorm gestegen. Voor de ko mende maand staan er zo' n negen tig vertoningen op het programma. Behalve het 'filmweékend' biedt seizoen van het Film- leer nieuwigheden. De Kuyper zal zélf maandelijks een le zing verzorgen onder de titel 'Het plezier van het filmkijken'. De le zingen zijn niet bedoeld als cursus, maar worden aangekondigd als een 'plaatjes- en praatjessessie'. De eerste wordt gehouden op 4 sep tember. Het Filmmuseum, dat volgens de adjunct-directeur een zeer drukbe zocht zomerprogramma achter de rug heeft, wordt op 30 september bovendien verrijkt met een eetcafé, waar in de toekomst radio-uitzen dingen, lezingen en presentaties zullen worden verzorgd. Ook krijgt het gebouw op zeer korte termijn een permanente tentoonstellings ruimte waarin de vroege filmge schiedenis uit de doeken gedaan zal worden. Een ruimte voor wisse lende exposities zal waarschijnlijk binnenkort ook gerealiseerd kun nen worden. Inventarisatie Het Filmmuseum werkt intus sen achter de schermen ook hard door aan de inventarisatie van de eigen collectie, die bestaat uit bin nen- en buitenlandse films, affi ches, foto's en apparatuur. Onder het bewind van de vorige directeur Jan de Vaal was die taak ernstig verwaarloosd. Bij de inventarisa tie, waarvoor het museum de be schikking heeft over een ruimer budget dan voorheen, worden vol gens De Kuyper bijna wekelijks verrassende vondsten gedaan. On langs kwam een vroege film met Rudolf Valentino boven water evenals een oude Britse film, waar men in Engeland al jaren naar op zoek was. vrouw, gespeeld door Mies de Heer. Zij sluit zich aan bij de tegen standers van haar man. Oosterhuis vat een en ander samen als een pop-musical, waarin video- en computertechnieken worden ge combineerd. Beslist geen tweede 'Ik Jan Cremer'. "Eén van de oud-directeuren van Philips die in het bestuur van onze producerende stichting 'Zeldzaam' zit, noemt het een USP, een 'Uni que Selling Proposition'. We ma ken dus iets wat nooit eerder te zien is geweest. Dat blijkt ook uit de techniek die ik gebruik. Als bij voorbeeld Frits Lambrechts alias directeur Van Raamsdonk in het lied 'To the point' zijn personeel bezweert zo accuraat mogelijk te werken, staat er een grote personal computer op het toneel. Frits zingt dan bij een electronische drum en zijn stem wordt daarbij 'gesamp led', waarbij dan in dat ritme de woorden op het computerscherm aan- en uitfiitsen. Sponsors "De muziek is van Jurre Haans tra. Hij is een oude rot in de mu ziek. Jurre heeft veel muziek ge schreven en gearrangeerd. Hij heeft voor het Concertgebouwor kest gestaan en in Londen voor de duurste studio-orkesten, maar heeft toch een soort kinderlijk en thousiasme weten te bewaren. Een combinatie die kenmerkend is voor 'Zeldzaam"'. "Dit wordt de musical waar je 'je' tegen zegt. Daarmee wil ik niet zeg gen dat het een show is die alleen jong publiek moet trekken. Ik schrijf het voor iedereen die zich door het begrip jong aangesproken voelt. En dat kan opgaan voor alle leeftijden. Het wordt dus bepaald geen Veronica-musical, ook al maakt die omroep een film over de totstandkoming van 'Zeldzaam' plus een televisieregistratie. "Zonder sponsors geen musical. Maar dat wil niet zeggen dat het pu bliek in de voorstelling hinderlijk met reclame wordt geconfron teerd. Hooguit als het er op sympa thieke wijze in kan worden ver werkt. Artistiek blijven we volko men onafhankelijk. Toch streven we naar een goede samenwerking. Het moet immers een professione le voorstelling worden en dat kost geld. Ik heb driejaar aan voorberei dingen in 'Zeldzaam' gestoken en dat moet je er straks toch aan af kunnen zien". Ervaring op deze schaal heeft Oosterhuis nog nauweljks. Wie zegt hem dat hij het ook werkelijk kan: een musical schrijven van ni- "Schrijven kun je niet ergens gaan leren. Ik heb al veel liedjes ge schreven, die ik vervolgens zelf heb gezongen. Je moet op je bek durven gaan, daarvan kun je leren. Natuurlijk stelt het schrijven van een script heel andere eisen. Daar om heb ik er ook een scripteditor bij. En voor de rest zou ik zeggen: komen jullie straks maar kijken". Musicalmaker Tom Oosterhuis: 'We maken iets dat nooit eerder te zien is geweest'. ,r0to gpd> 2 3) 3 4) 4 2) 5 6) 6 7) 7 (21) 8 (15) 9 (26) 10 (19) 11 (20) 12 (11) 13 (13) Tribute - The Pasadenas Stop - Sam Brown Is she really going out - Joe Jackson Eenmaal kom jij terug - Koos Alberts What a wonderful world - Louis Armstrong Wonderful tonight - Eric Clapton Girl you know it's blue - Milli Vanilli Shake your thang - Salt V Pepa The only way - Yazz Plastic Population Superstitious - Europe Foolish beat - Debbie Gibson The right stuff Vanessa Williams Don't be afraid - The Ro bert Cray Band 14 (14) 15 5) 16 9) 17 (10) 18 8) 19 (27) 20 (12) 21 (25) 22 (29) 23 24 (15) 25 (23) 26 (18) 27 28 29 (24) 30 31 32 (34) 33 34 (22) 3b (17) 36 37 (28) 38 (33) 39 (35) 40 (30) Heat it up - Wee Papa Gir Rappers Push it - Salt 'n Pepa - Dureco Never tear us apart - INXS Another part of me - Mi chael Jackson I owe you nothing - Bros Roses are red - Mac Band The twist - Fat Boys Chubby Checker Love or loneliness - Zina- tra He ain't heavy, he's my - Bill Medley The locomotion - Kylie Minogue The best of joint mix - Flim Flam I want your love - Trans- vision Vamp Breakfast in bed - UB 40 Chrissie Hynde Sweet little mystery - Wet Wet Wet Talking' bout a revolu tion - Tracy Chapman En la playa - Los Fieras Dancin' easy - Funhouse Heaven in my hands - Level 42 Mannen - Renee de Haan Big bubbles no troubles - Ellis Beggs Howard Glam slam - Prince Monkey - George Michael Long and lasting love - Glenn Medeiros Thougher than the rest - Bruce Springsteen Superfly guy - S Express Liberta - Al Bano Ro- mina Fower Dragon's legend - Koto 'Cannot run away' AMSTERDAM - „Natuurlijk was ik soms doodsbang, maar ik ben een witte vrouw. Ik vond het ook wel zo eerlijk om het risico te de len". Met twee Filippijnse slachtof fers van vrouwenhandel en een ca meraploeg reisde cineaste Hillie Molenaar naar Thailand en de Fi- door Gerlof Leistra lippijnen om daar het spoor te vol gen van vrouwenhandelaars. In de documentaire film 'Cannot Run Away' - die op 8 september in Am sterdam, Maastricht en Leeuwar den in première gaat en op 20 okto ber door de VARA op televisie wordt uitgezonden - doet zij ver slag van hun zoektocht. Het is een LEIDEN- Prins Claus zal donder dagmiddag 8 september de al eer der in deze kolommen aangekon digde tentoonstelling van de Ja panse fotograaf Hiroji Kubota in het Rijksmuseum voor Volken kunde in Leiden openen. Op de expositie zijn foto's te zien, die Kubota maakte tijdens zijn rei zen door China. Er wordt voor deze tentoonstelling, die tot en met 30 oktober zal duren, zeer veel belang stelling verwacht. In overleg met de sponsor (Mobil) is daarom be sloten om de expositie ook op don derdagavond voor bezoekers open ter stellen. Het evenement in Leiden is on derdeel van de tournee die de ex positie door Europa maakt. De ten toonstelling, die ook in Londen en New York te zien is geweest, biedt ruim honderd vergrotingen, som mige van enkele vierkante meters. Ze doet na Leiden nog Celle, Parijs, Wenen, Oslo, Stavanger en Lissa bon aan. Ze is samengesteld door het International Center of Photo graphy in New York, dat er trots op is de mensen China te kunnen la ten zien zoals de beroemde foto graaf het in zijn gevoelige poëti sche kleurenfoto's heeft vastge legd. De foto's van Kubota weerspie gelen de wisselende aspecten van een uitgestrekt land op de drempel van grote veranderingen. De foto graaf maakte dertig reizen, en ver kende elke streek, provincie en stad in Volksrepubliek om de con frontatie van traditie met moderni sering in het ontzaglijke land te do cumenteren: kille vlakten en ruwe bergen tegenover weelderige rijst velden en het stadgewoel in Pe king en Kanton. Kubota studeerde in 1962 in New York af als politicoloog voor hij een van de meest onderscheiden Ja panse fotografen werd. Deze carri ère begon hij in 1965 in New York als assistent van anderen. In het be gin van de jaren zeventig raakte hij geïnteresseerd in het fotograferen van landschappen en mensen en reisde hij ook naar West-Europa, het Midden-Oosten en Zuid-Azie. In 1979 maakte hij zijn eerste expe ditie naar China. ontluisterend verhaal over ge dwongen prostitutie en vrouwen handel, armoede en corruptie. In het begin van de jaren tachtig raakten Alma en Nena, twee Filip pijnse vrouwen, verzeild op het Friese platteland. Jan S. had ze wijs gemaakt dat ze in Nederland als receptioniste in zijn vijf sterren- hotel konden gaan werken. Een corrupte officier van justitie be zorgde Alma en Nena de benodig de uitreispapieren. Jan S. bleek echter een seksboerderij te runnen en Alma en Nena werden gedwon gen zich te prostitueren. Uiteinde lijk slaagden zij erin met hulp van buitenaf te ontsnappen. In 'Cannot Run Away' volgen we stap voor stap hoe men er slaagt Jan S. op te sporen en voor de rech ter te slepen. Het levert een aantal onthutsende en ontroerende frag menten op. In de bergen van Noord-Thailand vertelt een oude man met een gehavend gebit en een vriendelijke glimlach op zijn gezicht dat hij vooral geïnteres seerd is in jonge maagden. „Die kan ik voor zevenhonderd gulden kwijt". We belanden in diverse bor delen waar als slachtvee genum merde meisjes gedwee achter een glazen wand zitten te wachten op klanten. En we zijn getuige van het weerzien tussen Alma en Nena en hun families. ADVERTENTIE heerlijk SERIE VAN 6 ROMANTISCHE KONCRRTEM Mozart Tsjaikofski Mendelssohn Schubert Smetana Dvorak Debussy Bestel nu telefonisch de brochure (tel. 070-609810) ol reserveer door vóór 9 september a.s. 184 (CJP i 59.-) over te maken op giro 212321 t.n.v. Residentie-Orkest. o.v.v."Abonnement Romantisch Koncert'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1988 | | pagina 19