Vrouwelijke lijnen en sobere kleuren
Accessoires moeten
wat kleur brengen
SMAKELIJK!
De Franse haute-couture staat weer
met beide benen op de grond. Een
paar seizoenen lang was frivoliteit
het sleutelwoord van de
modekoningen, die hun cliëntèle
verrasten met superkorte
minirokjes, uitbundige kleuren en
bloemdessins. Maar met de herfst en
winter in aantocht is de
luchthartigheid grotendeels uit de
collecties verdwenen. De couturiers
houden het voor de komende
maanden op een wat spberder
modebeeld met vrij donkere kleuren
en roklengten die variëren van boven
de knieën tot halverwege de kuiten.
De Parijse haute-couturekleding
wordt gekenmerkt door een zeer
vrouwelijk silhouet, waarbij de
nadruk ligt op de enigszins verbrede
schouders en de smalle taille.
Hoewel de rok nog altijd zijn
stempel op de collecties drukt, maakt
de lange broek de komende tijd zijn
rentree.
In tegenstelling tot de weinig
uitbundige kleuren, zoals
chocoladebruin, kastanje, paars en
zwart, zijn de materialen
daarentegen uiterst weelderig: veel
fluweel, taftzijde, chiffon en bont. En
de internationale jet-set hoeft ook
niet bang te zijn niet op te vallen
tijdens de feesten aan het einde van
het jaar, want de avondkleding staat
nog altijd bol van de lovertjes en
borduursels.
Franse haute-couture: minder frivoliteit en meer realisme
Zaterdags ondernemen wij altijd een 'strooptocht' door de regio. Dan
gaan wij op zoek naar iets eetbaars. Nee, wij wonen niet ver van de
bewoonde wereld af. Integendeel. We hebben een flat boven een
behoorlijk groot winkelcentrum, maar wat ze ons daar aan voedsel te
bieden hebben stemt een mens niet optimistisch.
Neem de broodjes, de bolletjes. Ze hebben nog het meeste weg van
wat men vroeger 'de beschuitbol' noemde, een taaie, wat zoetige
kadet. die vaagjes naar beschuit smaakte. Als je in de broodjes knijpt
en ze daarna loslaat, 'veren' ze onmiddellijk weer terug in hun
oorspronkelijke vorm. Lucht met meel eromheen - 'dat is het. Met
boter besmeren is haast onmogelijk, er vallen meteen gaten. Ze zijn
misschien goed voor het viswater maar niet voor ons. En dan is er nog
iets. Ik krijg altijd de indruk dat de bakkersvrouw voor haar niet-vaste
klanten een greep doet in de mand waar broodjes in zitten die men in
de loop van de week heeft overgehouden. Éen dag in onze
broodtrommel en ze dragen al een grijs pruikje.
Met het vlees is het ai niet veel beter gesteld. Of je de biefstuk nu snel
dichtschroeit of niet, of je er nu wel of niet achteraf zout opdoet, het
blijft een spekzool waarvoor een bordeelsluiper zich zou schamen.
Karbonaden - als je ze een uur in huis hebt, krijgen ze al een groen
patina. En dan de vleeswaren. Er is tegenwoordig veel te koop, maar
het is van een erbarmelijke kwaliteit. Eén van de ergste dingen vind ik
het zogenaamde 'voorsnijden' van die vleeswaren, iets dat in de
grootwinkelbedrijven nogal veel gebeurt. Daar beginnen ze vrijdags
al de vleeswaren voor zaterdag te snijden. Zo'n eng schaaltje van
kunststoferonder, een vel plastic er overheen, en klaar is de klant. Als
de kassa maar bliept, daar gaat het om. De Saksische leverworst? Die
wordt gesneden met hetzelfde mes als waarmee men de knofloopatë
heeft getrancheerd. En dan al die heerlijke eiersalades, zalmsalades en
wat er nog meer aan luxe braaksel voorhanden is - je wordt er niet
goed van. De filet américain die na een uurtje staan gewriemel begint
te vertonen. Alles wordt door elkaar heen gegeten. Dit volgens de
filosofie: alles verdwijnt toch in een donker gat.
Het fruit. Ook zoiets. U moet er maar eens op letten: de kersen hebben
tegenwoordig vrijwel allemaal een gerimpeld velletje. Dat komt door
de koelcellen waarin ze worden bewaard. Daarin krimpen ze als oude
besjes. Een beetje volle kers, zo'n kers die je met goed fatsoen als
oorbel kon gebruiken, kom je niet meer tegen. Als ik nog denk aan de
tijd dat ze op het aanrecht bij mijn moeder in het vergiet stonden.
Vooral als ze dicht tegen het bederf aan zaten, smaakten ze het
lekkerst. Alsof de laatste 'zoetheid' erin werd 'gejaagd', zoals Rilke het
uitdrukt. Hetzelfde is het geval bij aardbeien. Maar dat heeft men met
al dat invriezen nog maar steeds niet in de gaten. Ze houden in die
koelcellen het bederf dan misschien wel tegen, maar de 'ziel' van het
fruit gaat dood. Peren, ze komen de kou nooit meer te boven, ze
worden nooit meer rijp. Appels, ze zijn zo melig datje net zo goed een
gekookte aardappel kunt eten.
Kaas, daar krijg ik ook wat van. Rauwmelkse, jonge, oude. belegen,
licht belegen, komijnenkaas, kaas met spataderen - stopverf is het,
allemaal. Hebt u wel eens gekeken naar die gore, taaie plastic korst die
er omheen zit? Vroeger gaf je die aan de vogels, maar als je dat nu zou
doen zou je meteen de hele fauna decimeren. En op een ons of drie
meer dan je hebt gevraagd, wordt niet gekeken. Ze denken bij
zichzelf: ze vreten het toch ongemerkt wel op als ze apathisch naar het
tobbedansen liggen te kijken.
Rijk de Gooyer is wat dat betreft een regelrechte ramp geweest voor
het voedingspatroon in Nederland. Je kunt op geen verjaardag komen
of je krijgt van die gevaarlijke, scherpe Italiaanse toastjes
aangeboden, die zijn bemetseld met Franse kaas, met Brie van de mat
bijvoorbeeld. Van de mat? Van de deurmat dan zeker. Ach, waar is
toch dat eerlijke stuk leverworst?
Daarom trekken wy er zaterdags op uit om inkopen te gaan doen bij
leveranciers die nog kwaliteit willen blijven leveren. De
grootwinkelbedrijven - ze 'letten op de kleintjes'. Daarmee bedoelen
ze de centen. Niet ons nageslacht.
ANGELA PINNEBERG
ZIJ mode:
Een grapje
uit de collectie
van het Huis
Dior.
met bolle pijpen, die aan de vroege
re pages doen denken en met ui
terst zwierige capes en jassen.
Maar ondanks alle „grapjes" was
Cardin in zijn collectie voorzichtig
genoeg om te kiezen voor verschil
lende roklengten.
Overigens gold die voorzichtig
heid weer niet voor de avondcrea
ties, die onder meer opvielen van
wege de lampekapvormen. Cardin
voorzag de diverse lagen van de
rokken daarvoor van ingenaaide
hoepels, waardoor de rokken in cir
kels gingen uitstaan of golfbewe
gingen maakten, zodra de manne
quin het plankier betrad.
Jean Louis Scherrer ruimde, net
als sommige van zijn collegae, veel
plaats in zijn collectie in voor ge
klede pantalons. Hij combineerde
de broeken onder meer met ta-
bakskleurige en grijze suède bole
ro's, capes en jassen, die beschil
derd waren met voorstellingen van
winterlandschappen.
Daarnaast bracht hij elegante
wollen jasjes met ruitdessins in
zachte pastelkleuren als roze en
groen, violet en lavendel en met sa
belbont afgezette brokaatcreaties.
De kleuren paars, bruin en allerlei
tinten rood vormden een uitste
kend alternatief voor het overheer
sende zwart in de show van Scher-
Nina Ricci
Gerard Pipart, ontwerper voor
Nina Ricci, sierde zijn collectie ook
al op met veel bont. Hij bracht dit
trouwens op ongebruikelijke plaat
sen aan, zoals onder aan de pijpen
van een broekpak en als banen
langs de zoom, de hals en de man
chetten van jersey-japonnen. Een
beetje in de stijl van de jaren dertig
zijn de satijnen pyjama-pakken in
de kleuren bruin en champagne of
metaalgrijs en met zijn baljurken
vol ruches geeft Pipart een knip
oog naar de Victoriaanse tijd.
Voor Paco Rabanne blijft de hau
te-couture in de eerste plaats een
vorm van kunst. Zijn ontwerpen
hadden dikwijls meer weg van
kunstzinnige objecten dan van
draagbare kleding. Want al zal zijn
klantenkring niet snel terugschrik
ken voor een exclusief model, het
valt ook niet te verwachten, dat ve
len zich zullen hullen in het mid
deleeuwse harnas, dat Rabanne op
het plankier bracht. Heel wat rea
listischer waren daarentegen zijn
regenjassen van rubber. Maar of
een met lovertjes afgezette rubbe
ren bolero ook in een plensbui
mooi blijft, is even de vraag.
Ungaro
Ook de collectie van Emanuel
Ungaro was niet van glamour ont
bloot. Brokaatjurken met zwarte,
fluwelen accenten, japonnen met
hartvormige bovenlijfjes, ruches
en doorzichtige mouwen, draperie
ën en waaiervormige inzetten van
kant verleenden zijn collectie een
weelderige allure.
De kleding van Givenchy eerder
wat sexy. Vooral ple avondjapon
nen met diepe decolletées en de
Wie van kleur en vrolijkheid houdt,
zal komende winter al haar inventi
viteit moeten gebruiken om dat in
haar kleding tot uitdrukking te
brengen want ook de confectie
kiest hoofdzakelijk voor sobere
kleuren. Ook in de belijning zit
weinig vrolijkheid men grijpt veel
terug op bekende thema's.
De collectie van de ZIJ-winkels
vormt daarop geen uitzondering.
Ondanks namen als Concorde en
Crisp en Country, de thema's waar
mee de stylisten hebben gewerkt
en waarvan zeker de eerste twee
toch iets flitsends doen vermoe
den, ziet het er allemaal een beetje
braaf en saai uit.
In Concorde zien de stylingmen-
sen van ZIJ het vrouwelijke en te
gelijk zakelijke type. Zij draagt een
broekpak dat bestaat uit een battle-
dress jasje en een wijde Marlène
Dietrich-broek of een naar de enkel
smal toelopende broek. Beide
broeken hebben een verhoogde
taille. Onder het jasje wordt een
trui met col of turtleneck gedragen.
Een pochet en een kort gedessi
neerd sjaaltje moeten het geheel
wat opvrolijken. De rokken in dit
thema zijn strak en kort (65 cm) en
worden gecombineerd met met jas
jes of blazers zonder revers. De
Concorde jurken zijn van jersey,
vrij lang en slank gesneden, even
als de wollen en cashmere mantels.
Hoofdkleuren zijn wolwit, taupe,
grijs (dat kit wordt genoemd) en ac-
centkleuren: mint en rose.
Britse nostalgie en Oostenrijkse
folklore beheersen het thema
Crisp. Hier vinden we korte (boven
de knie) plooirokken en kilts en het
onvermijdelijk twinset. Dit twiriset
wordt wat minder saai door de
meerkleurige jacquards en rand-
motieven. Het Oostenrijkse accent
komt vooral terug in de kleuren
(rood wit en zwart) en in de bloem
motieven op truien en vesten. Het
jack, is volumineus en de capu
chon heeft een rand van immitatie-
bont.
Hoofdkleuren zijn: rood, wit en
zwart met als accentkleuren groen,
paars, fuchsia en lime.
Country staat natuurlijk voor 'n
gemakkelijke sportieve lijn met
ruimvallende broeken, paardrij-
broeken en royale trenchcoats. En
omdat je er ondanks al die sportivi
teit ok weieens netjes moet uitzien,
brengt ZIJ ook bermuda's en re-
verloze blazers. Bij deze kleding
worden truien van lambswool ge-
Afgezien van de overeenkomsten in
de kleuren en belijning, ging iedere
couturier zijn eigen weg. Mare Bo-
han, ontwerper voor het huis Dior,
legde met zijn visie op de wintermo
de wel de meeste eer in bij de toe
schouwersonder wie Liza Minelli,
prinses Carolina, Sylvie Vartan en
Lynn Wyatt. Hij werd na afloop
van de week vol modeshows dan
ook door een internationale jury
van mode-journalisten onderschei
den met de Gouden Vingerhoed.
door
Kitty van Gerven
Bohan slaagde erin op elegante
wijze een brug te slaan tussen de
enigszins vrijgevochten trend van
het afgelopen seizoen en de meer
serieuze voor de komende winter.
Hij 'verpakte' zijn mannequins in
keurige korte jasjes met een cein
tuurtje in de rug, gedragen op
strakke, korte rokken, gecombi
neerd met klokkende blouses in
opvallende kleuren, zoals kersen
rood en zeegroen (turkoois). Lange
broeken voorzag Bohan van gra
cieus zwierende pijpen tot op de
enkels en zijn wijde mohairjassen
worden opgesierd met kragen van
sabelbont.
Kunnen zijn kastanje-kleurige
cashmere jasjes overdag prima op
een paarse fluwelen broek worden
gedragen, eenzelfde jasje, maar
dan uitgevoerd in metallic-kleurig
brokaat vormt samen met een
zwarte fluwelen broek ook een
fraaie avondcreatie. Bohans
avondjaponnen met hartvorige bo
venlijfjes en draperieën doen voor
al denken aan de hoogtijdagen van
Grace Kelly.
Lacroix
De terugkeer naar een wat inge-
togener modebeeld kwam waar
schijnlijk nog wel het best tot uit
drukking in de collectie van Chris
tian Lacroix. Deze geestelijke va
der van de mini-jurkjes vol ruches,
Cardin heeft altijd wel iets geks l •t
zijn collectie. Dit roze wollen
minijurkje voerzag hij van vijf
hoepels, waardoor het lijkt of de
mannequin in een accordeon is,ge
stapt.
stroken en opgeborduurde rozen,
schotelde zijn immer enthousiaste
publiek ditmaal een aanmerkelijk
rustiger collectie voor met broeken
met brede pijpen en een verhoogde
tailleband, lange rokken, gedragen
over korte rokken en veel bolero
jasjes.
Als inspiratiebron koos Lacroix
onder meer het Byzantijnse Rijk,
maar ook Vonetie en de Provence.
Zijn collectie kreeg daardoor een
rijke variatie aan thema's. Omwille
van het couture-element voorzag
hij zijn kleding van kostbare bor
duursels en bont en combineerde
hij deze met opvallende accessoi
res en knotsen van juwelen.
Weinig clichématig waren soms
ook zijn kleurcombinaties. Lacroix
verraste de toeschouwers bijvoor
beeld met een rood wollen pakje,
waarbij hij oranje handschoenen
liet dragen. Voor 's avonds kleedt
hij zijn klanten in zwarte jumpsuits
of gedrapeerde kanten avond
japonnen. die weliswaar attractief
zijn, maar niet meer het explosieve
karakter bezitten als zijn kleding
van het vorige seizoen.
Saint Laurent
Een staande ovatie viel Yves
Saint Laurent ten deel aan het ein
de van zijn show, die uitblonk in
perfectie en gewaagd kleurge
bruik. Veel succes boekte Saint
Laurent onder meer met een serie
van 25 smokingpakken, elk pak in
een andere uitvoering, hetzij met
een korte rok, hetzij met een lange
rok, een lange broek, een vestje of
een lange jas. Heel fraai waren ook
de versieringen op zijn bolerojas-
jqs, avondjaponnen en cocktailcre
aties in de vorm van druiventros
sen. Maar zijn beroemde clientèle
onder wie Catharine Deneuve. Pa
loma Picasso en Daniëlle Mitter
rand waren na afloop ook vol lof
over zijn mantelpakjes, die dank zij
de wat klassieke belijning altijd
draagbaar zijn.
Sportieve lange broeken voor
overdag verleende Saint Laurent
een chique aanzien door ie te com
bineren met jasjes van nerts of vos-
sebont. En in zijn mantelpakjes
bracht hij een hommage aan Cha
nel door de jasjes te voorzien van
goudkleurige knopen.
Saint Laurent durfde ditmaal
heel wat kleur te bekennen. Kersen
en rood wisselde hij af met tur
koois, roest, groen en marine
blauw.
Guy Laroche
Ook Guy Laroche deed heel wat
Kleur in zijn collectie. Hij combi
neerde onder meer lichtbruine
wollen pakjes met oranje satijnen
blouses en violetkleurige leren
pakjes met bruine nertskragen en -
manchetten. Voor 's avonds toonde
hij zowel lange zwarte japonen vol
borduursels als korte creaties met
uitstaande rokken en een overdaad
aan details.
Een perfectionist tot in de details
toonde zich ook Erik Mortensen,
ontwerper van het huis Balmain,
die zijn korte broeken van afgelo
pen seizoen verving door lange
exemplaren met een cumberband,
gedragen onder wijde jassen of ca
pes met vossekragen. Fraai zijn
ook zijn blousons met bontkraag
en vleermuismouwen, evenals zijn
zout-en-peper-kleurige tweedpak
jes met draperieën op de heupen.
Maar echt fascinerend zijn pas de
zwarte avondjaponnen van ruisen
de chiffon of tule, die maar nauwe
lijks de naaktheid van de draagster
verhullen.
Cardin
Pierre Cardin stopte ditmaal
flink wat humor in zijn kleding. Hij
kwam op de proppen met broeken
draperie op de rug zorg Emanuel Ungaro.
strapless jurken met wijde rokken.
Voor overdag brengt Givenchy
voornamelijk pakjes met nauwe
rokjes en jurken met bontjasjes,
die in allerlei kleuren waren ge
verfd, zoals robijnrood, violet, pas
telblauw en geel.
Lagerfeld
Als het aan Karl Lagerfeld ligt,
zal de rokzoom de komende tijd
weer gaan zakken. Zowel voor het
huis Chanel als onder zijn eigen
naam liet Karl Lagerfeld langere
rokken zien, die hij met jasjes com
bineerde. Toch ontbrak ook in zijn
collecties de mini niet. Vëel van
zijn padjes met opvallende knopen
en gespen lieten de knieën nog vrij,
behalve dan de Chanelpakken,
waarvan de rok door een broek was
vervangen.
Als thema voor de avond had La
gerfeld de renaissance gekozen.
Zijn creaties droegen dan ook de
namen van hoofdpersonen uit de
werken van Shakespeare. Maar
meer uit de jaren dertig, de glorie
tijd van Coco Chanel, leken de lan
ge, sluike, zwarte avondjurken met
gouden kettingen, oorhangers en
spelden te stammen.
Een rood
satijnen
jasje met
veel
goudbor
duursel aan
de mouwen,
gedragen
op een korte
rok van
mousseline
uit de
Chanel-
collectie.
mixt met angora en zijden blouses,
vaak in een bloemdessin gedragen.
Hoofdkleuren zijn kaki, mos- en
olijfgroen, accentkleuren fuchsia
en petrol.
ONYX
ONYX wordt gepresenteerd als
het exclusievere zusje van ZIJ. Dat
kwam er by de show in Amsterdam
niet echt uit. De Onyx-thema's
Sophisticated en Pleisure zijn
hoogstens een verfijning van de ly-
nen die ZIJ brengt. Ze stralen wat
meer luxe uit met kant en plissé-ef-
fecten maar een aanzet voor nieu
we trends wordt niet gegeven. Een
verademing na al die sombere
kleuren is in deze collectie het wol-
wit. De leggings met een ruime ka
beltrui versierd met satijnband en
een grote omslagdoek zijn een ele
gant alternatief voor dat eeuwige
joggingpak waarbij veel vrouwen
voor hun vrije tijd zweren.
ONYX brengt dit seizoen voor
het eerst ook schoenen. Dit maakt
het pakket accessoires compleet
want er zyn al tassen, panties,
sjaals, dassen tassen en handschoe-
nen' HENRIETTE V.D. HOEVEN
Onder de zwarte jas met brede
kraag laat ZIJ een kort rokje in
Schotse ruit, een trui met v-bloemen
en geruite handschoenen dragen.
Wie voor wat sportiever kiest, hoeft
niet als een grauwe muis de winter
door. (Foto zij>.
Veel ontwerpers werken met
bont, zo ook de ontwerper van
het huis Nina Ricci. Hij werkt
hals, mouwen en pijpen of met
bont. Het geheel ziet er. zeker
door het erbij gedragen
hoedje, wat clownesk uit.
Een prachtig vallende ruime
mantel uit de collectie van Philippe
Venet. Het materiaal is zeegroene
cashmere.
