'Je moet kunst niet naar volle brengen maar andersom'
Gewenste intimiteit en magische sfeer ontbreken
Nieuw toneelblad 'Maart'
wil het vuur aanwakkeren
Flinke belangstelling Oude-Muziekfestival
Kunstmarkt
DONDERDAG 18 AUGUSTUS 1988
KUNST
PAGINA 15
Voor Candy Dulfer en haar
Funky Stuff werd de avond een
grote deceptie. De Nederlandse
groep kreeg op het allerlaatste
moment te horen, dat er van ho
gerhand geen toestemming ver
kregen was om in het voorpro
gramma op te treden. Waarom?
Om een van de twee volgende re
denen volgens een woordvoer
der van platenmaatschappij
WEA. "Of omdat de groep vorig
jaar al dezelfde rol bij Madonna
heeft vervuld. Of omdat Prince
toch niet tevreden was over de
kwaliteit. In eerste instantie was
hij afgegaan op een videoband
en die oogde met Candy natuur
lijk wel aardig".
LOUIS DU MOULIN
Zeven arrestaties
bij concert Prince
ROTTERDAM (ANP) - Voor de
aanvang van het concert van de
Amerikaanse popster Prince in
het Feijenoordstadion in Rot
terdam heeft de politie gister
avond zeven arrestaties ver
richt. Zes mensen werden aan
gehouden wegens zwarte han
del in kaartjes. Organisator Mo
jo had voor het eerst op de toe
gangskaarten laten drukken
dat het verboden is de kaartjes
aan derden door te verkopen.
Eén man werd aangehouden
omdat hij een mes bij zich had,
aldus een politiewoordvoerder.
Het concert van Prince werd
bijgewoond door ruim 32.000
mensen. Volgens de politie
heerste in de Kuip een "gezelli
ge sfeer". Vanavond en mor
genavond treedt Prince ook in
het Feijenoordstadion op.
ROTTERDAM Geen Kuip-
concert meer zonder video
schermen). Ook bij de zoge
naamde dwarsopstelling, met
het podium voor de Maastribu
ne, waarvan Prince gisteravond
de primeur had. Bij het eerste
van drie uitverkochte optredens
in het Rotterdamse stadion werd
een uitvergroting van alle over
daad aan energiek muziekthea
ter op het imposante en rijkelijk
gedecoreerde platform node ge
mist. Voor de massa op de tribu
nes was het dik twee uur lang
'Ba-rock' op z'n Madurodams.
Een ander storend schoon
heidsfoutje van His Royal Bad
ness de slechte afstelling van
het geluid. Vooral het eerste half
uur bleef dat ver onder de in de
Feyenoordburcht gangbare
maat. De hoeveelheid decibels
had veel minder gekund, het ge-
scheur en gebrom als bijklanken
had minder gemoeten. Die on
zorgvuldigheid was vreemd
want de Amerikaanse popko
ning had 's middags nog hoogst
persoonlijk uitvoerig de sta
dionsituatie getest.
Prince moet na afloop (of reeds
eerder) voor zichzelf tot de con
clusie zijn gekomen dat hij met
de Kuip op de verkeerde lokatie
heeft gegokt. In vergelijking met
zijn voorlaatste concertbezoek in
het kleinere Nieuw Galgenwaard
(Utrecht juni 1987) ontbrak de
gewenste intimiteit en de magi
sche sfeer. In het knussere Ahoy'
zou hij nog beter op zijn plaats
zijn geweest. Daar ook liet hij vo
rig jaar de nu in de biscopen
draaiende concertfilm 'Sign O'
The Times' opnemen.
In een overdekte ruimte zou
ook zijn ingenieuze lichtshow
beter tot zijn recht zijn gekomen.
Nu moest eerst de duisternis in
vallen, voordat de meeste effec
ten voldoende opvielen. Zelf zal
Videoscherm bij Prince node gemist, geluid zeer slecht
de kiene artiest (inmiddels 30
jaar) best op de hoogte zijn van
alle nadelen omtrent het schaal-
vergroten.
De voorkeur lag in Nederland
dit keer echter bij het bereiken
van meer publiek. Begrijpelijk,
omdat verhoudingsgewijs zijn
aanhang hier veel groter is ge
worden dan elders buiten de
Verenigde Staten.
In de Kuip bij voorbaat al in
een wave-stemming, was ook
goed waarneembaar dat de door
snee fan van nu toch minder
trendy is dan die ten tijde van
pakweg het 'Parade'-toernee
(1986). Ofwel: met zijn vaak verre
van commerciële muzikale
mengsels (funk, soul, rap, blues,
gospel) is Prince er toch in ge
slaagd veel Nederlanders aan
zich te binden.
Ingekort
Volgens Prince-lijke traditie
was deze 'Lovesexy '88'-show
weer anders dan elders op deze
Europese toernee, niet in het
minst omdat die tot ieders ver
rassing zonder pauze bleef en
sterk was ingekort. Geschrapt
waren onder meer 'You Got The
Look' en 'Positivity'. Tot de ge
deeltelijke vervanging behoorde
onder meer 'A Love Bizarre', ooit
een van de solo-hits van Sheila
E., nu als percussioniste in de
achtkoppige begeleidingsgroep
van Prince Roger Nelson een van
de voornaamste smaakmakers.
De Amerikaanse zanger Prince gisteren tijdens zijn optreden in het Feijenoord Stadion in. Rotterdam.
Opvallend was verder dat de
extravagante alleskunner op
perbest gehumeurd en veel (reli
gieus) contact zoekend met de
32.000 geestdriftige fans - tij
dens het meestbeladen concert
van.dit jaar minder provocerend
te werk ging bij de uitvoering
dan zijn 'dirty repertoire', de ba
il de eerste helft. Bij contro
le nip 'TnnU TT
gebaren tot een minimum be
perkt.
Na halverwege nog even het
(officieel) niet uitgebrachte
'Black Album' te hebben aange
stipt 'Superfunkycalofragisexi'
en 'Bob George') schakelde Prin
ce met 'Anna Stesia' over op zijn
bravere oeuvre vol Godsliefde, in
het bijzonder het dit voorjaar
verschenen album 'Lovesexy'.
Voor de daverende apotheose
deed The Midget from Minnea
polis (koosnaam bedacht door
Madonna) toch weer een beroep
op de klassiekers van zijn beste
album 'Purple Rain' (uit 1984):
'Let' s Go Crazy', 'When Doves
Cry' en 'Purple Rain' plus '1999'
(van de gelijknamige 'dubbe-
laar', 1982), dat werd uitgeluid
met een witte vredesvlag (waar
op No War) en een preekje van de
zanger met als onderwerp Hem.
Een beetje goedkoop, dit risi
coloze slot - ondanks de gewij
zigde arrangementen en voor
de trouwe fans bovendien een
soort herhaling van de afrondin
gen van vorig jaar en 1986 (Ahoy',
augustus).
In tegenstelling tot bij voor
beeld in Parijs, waar hij vorige
maand het basisconcept van de
Lovesexy '88-show presenteerde
kwam De Zwarte Amadeus nog
wel even terug voor een toegift:
een opgerekte versie van 'Alpha
bet Street', waarbij de hele band
zich ten siotte nestelde op de wit
te slee, waar Prince rond kwart
voor negen kordaat was uitge
stapt.-
Wim van Gansbeke, Vlaams jurylid bij Theaterfestival:
ROTTERDAM (GPD) - De radio
maker, de theaterkenner, het jury
lid als zonaanbidder: Wim van
Gansbeke in korte broek, op de
laatste dag van zijn vakantie, in zijn
achtertuin. Om de schijn op te hou
den eerst een glas fruitsap, maar
dan komt de kruik op tafel, acht
jaar oude Belgische jenever, vijftig
procent. „Babbelwater," noemt-ie
lat. Alsof Wim van Gansbeke bab
belwater nodig zou hebben. Moet
e 'm horen over.het programma
lat hij maakt voor BRT Studio
Irussel: „De items mogen niet lan-
er dan drie minuten duren, maar
at is niet zo'n probleem. Ik ben
en snelle prater, ik kan veel ge-
?gd krijgen in drie minuten. Een
itelmachine ben ik."
oor
rank van Dijl
Hij gaat over de cultuur op de po-
ilaire radiozender die vari zeven
i zeven in de lucht is. Zelf doet hij
theaterrecensies en daarom zit
i in de jury van het Theaterfesti-
1, dat van 19 augustus tot en met
2 september wordt gehouden in de
Rotterdamse Schouwburg. Voor
dat festival werden doqr de negen
koppige jury (zes Nederlanders,
drie Vlamingen) uit de theaterpro-
duktie van het afgelopen seizoen
elf voorstellingen geselecteerd.
Het publiek mag straks zeggen
welke van die elf voorstellingen zal
worden bekroond met de Dom-
melsch Theaterprijs, dertigdui
zend gulden groot.
Van Gansbeke ziet per jaar wel
honderdvijftig voorstellingen, zegt
hij, op elke twee avonden één.
Maar in de vakanties houdt hij zich
verre van het theater, je zult hem
dan ook nooit zien op het festival
van Avignon. En naar de festivals
in Berlijn en Nancy gaat hij even
min, maar nu omdat die juist in het
seizoen vallen en hij blijft liever op
de hoogte van wat er in eigen land,
of juister: in eigen taalgebied ge
beurt. „Als je twee weken weg
bent, blijft er hier een heel pak lig
gen."
Zijn recensies op de radio
voordat hij naar Studio Brussel
kwam werkte hij tien jaar voor
BRT 2, hij ging er vorig jaar „met
stampij" weg omdat hij het niet
eens was met een forse bezuiniging
op zijn programma doen theater
makend Vlaanderen bibberen en
beven. Het is niet gauw goed voor
Wim van Gansbeke. Zo vindt hij ei
genlijk elf voor de Dommelsch
Theaterprijs geselecteerde voor
stellingen van de pakweg honderd-
vijftig die hij zag „al veel". „Wat
mijzelf betreft denk ik dat ik niet
meer dan twee of drie voorstellin
gen ter tafel heb gebracht dit sei
zoen," zegt hij.
Was de rest dan flauwekul?
„Nee, er is ook een massa andere
stukken in de running geweest bui
ten de elf die nu zijn geselecteerd.
Maar je weet de norm: het moet een
erg consequent produkt zijn, zin
nig, toekomstgericht, je moet ook
rekening houden met de tekst, met
de schriftuur. En een stuk moet
binnen een gezelschap een bepaal
de evolutie laten zien, zoiets speelt
ook mee. Dat er nu elf stukken zijn
uitgekozen betekent alleen dat er
vrjj degelijke, niet onbekijkens-
waardige produkties uitgevallen
zijn omdat ze uiteindelijk niet méér
waren dan dit. Maar dat betekent
ook weer niet dat wat hier onder
die elf zit ook niet flauwekul zou
kunnen zijn. Voor mijn gevoel zijn
die elf er vier te veel."
lans Croiset opent aanval op, Komrij's Shakespeare-vertaüngen
DEN HAAG (GPD) - Het gaat
slecht met ons toneel, we moeten
daar iets aan doen, handen uit de
mouwen, er tegen aan. Deze dappe
re woorden begeleiden de 'premiè
re' van het nieuwe toneeltijschift
'Maart', een vijf maal per jaar ver
schijnend blad van het Nationale
Toneel in Den Haag dat in oktober
met 'Woyzeck' van Büchner in de
regie van Franz Marijnen het sei
zoen begint. Het eerste nummer is
vanaf aanstaande zaterdag ver
krijgbaar. Hoofdredacteur is Hans
Croiset, de leider van het nieuwe
gezelschap dat de vroegere Haagse
Comedie opvolgt.
door
Peter Huysman
'Maart' nummer één telt bijna 70
pagina's en 11 artikelen die deels
van prachtige tekeningen van ont
werper (binnenkort regisseur) Tom
Schenk zijn voorzien. Buiten wat
de universiteiten uitgeven, kent
ons land slechts twee toneelperio
dieken, Toneel/Theatraal en De Al
ligator. Er lijkt dus plaats te zijn
voor een nieuw blad dat zich vol
gens de lijnen die Croiset voor zijn
gezelschap heeft uitgezet voorna
melijk zal richten op het grote, we
reldomvattende repertoiretoneel.
Croiset zei het al dit vooijaar bij de
presentatie van het Nationale To
neel: 'We gaan uit van de bezeten
behoefte om het repertoiretoneel
levend te houden. Toneel, geba
seerd op het werk van de grote
klassieke en moderne auteurs, be
hoort nog altijd tot de mooiste cul
tuurgoederen die wij bezitten'.
Het blad is doordrenkt van deze
hartekreet ('Maart wil als toneel
tijdschrift er toe bijdragen dat het
vuur opnieuw aanwakkert', aldus
de redactionele inleiding). Zo
maakt de nieuwe directeur van het
Haags Gemeentemuseum, Rudi
Fuchs, in een gesprek over zijn fa
voriete schrijvers duidelijk dat de
klassieken in het theater gespeeld
Hans Croiset: 'Kepertoiretoneel
verdient het om te blijven voortbe
staan'. (foto GPD)
moeten blijven worden. 'Zoals je
op ieder moment naar Rembrandt,
Vermeer en Mondriaan kunt gaan
kijken in de musea, moet je ook
voortdurend stukken kunnen zien
van Goethe, Racine, Vondel, Piran
dello en Bredero'. Tanchelijn van
Mulisch zou Fuchs ook nog wel
eens willen bekijken.
Verder in 'Maart' een verhaal
over Büchner en 'Woyzeck', een
aanval van Hana Bobkova op de
staccato-cultuur en het betekenis
loze lachen van het televisiepu
bliek ('In het werk van nagenoeg
alle moderne toneelschrijvers
heeft de monoloog de dialoog ver
drongen') en de kijk van Max Pam
op Alkestis van Euripides dat voor
het Nationale Toneel door Shireen
Strooker geregisseerd wordt.
Een groot aantal pagina's in dit
doopnummer is ingeruimd voor
Freek de Jonge. Maarten van Nis
pen en Dunbar Ogden interviewen
de cabaretier over zijn verstand
houding met het publiek, wat zoals
gebruikelijk leidt tot speelse op
merkingen en anecdotes. Zoals:
'Het publiek is aandachtig als een
hond die op zijn rug gaat liggen,
met zijn poten in de lucht, om op
zijn buik gekrabd te worden'. Of
deze: 'Afgelopen zondag hadden
we een feestje met het voetbalteam
dat kampioen was geworden. Ie
mand nam de microfoon en begon
een Italiaans lied te zingen, waarop
ik een reusachtige waaier van de
muur pakte en achter de zanger
een can-can begon te dansen. Wat
gebeurde? Ik liet mijn broek zak
ken. Nogal grof, maar ook erg grap
pig'.
Daarnaast analyseert Dunban
Ogden Freek de Jonge als theater
persoonlijkheid in zijn bijdrage 'A
joke is like a wall' ('You make a jo
ke and then you lean against it for a
while').
De hoofdredacteur zelf, Hans
Croiset, heeft het eerste nummer
van 'Maart' aangegrepen om de
aanval te openen op Shakespeare-
vertaler Gerrit Komrij. Het stemt
de toneelleider treurig en opstan
dig dat Komrij - na Burgersdijk - in
de gelegenheid wordt gesteld om
Shakespeare's volledige oeuvre in
het Nederlands om te zetten. Hij
beschuldigt Komrij van talloze fou
ten, weglatingen en verdraaiingen
in de zeven stukken die hij al onder
handen heeft gehad. De komende
vijftien jaar denkt Croiset Komrij
maar schriftelijk te gaan begelei
den, want 'van Shakespeare heeft
hij geen kaas gegeten'. Komrij
walst consequent, complicaties
vermydend, iedere poézie plat.
'Dat gesimplificeer wekt mijn ver
ontwaardiging op'.
Tenslotte bevat 'Maart' een ge
sprek met een andere toneelverta
ler, de leraar-acteur Hugo Kool
schijn, over (nog eens) Alkestis,
een interview met Shireen Strook
er, een ronde tafel-gesprek met een
aantal toneelrecensenten onder lei
ding van Gerben Hellinga en
nieuw proza van Ger Thijs.
Het blad heeft een levendige
vormgeving (Menno Landstra), al
hoewel het lettertype (vooral dat
van de fotobijschriften) soms aan
de gierige kant is.
Welke zijn dan die stukken die
van jou niet hadden gehoeven?
Lichte aarzeling, beetje babbel
water: „Ik had grote problemen
met Rinus van F Act, ik had grote
problemen met Hitchcock's Drie
sprong, ik had nog veel meer pro
blemen met Romeo en Julia en ik
had enige problemen, maar ik heb
me laten overreden binnen de jury,
met Edward II. In laatste instantie
heb ik met dat stuk ingestemd om
dat ik het een leuke provocatie
vond: een stuk van Toneelgroep
Amsterdam, tijdens de produktie
waarvan enorme moeilijkheden
ontstonden, met een aan de deur
gezette regisseur. Dat leek me zo'n
mooie provocatie, dat ik ze niet wil
de laten liggen".
„Ik wil er toch even een paar klei
ne bemerkingen bij maken. Bij Ri-
hus ging het om het feit dat ik het
op een paar momenten na een toch
wel te zwakke tekst vond. En na
een kwartier was ik uitgekeken op
de acteur. Die jongen had een
kwartier aan uitdrukkingsmidde
len in zjjn mars, maar het stuk
duurt wel een uur en een kwart.
Dan werkt de emotie bij mij niet
„Van Hitchcock werd de zin van
het stuk als dusdanig mij niet dui
delijk. Om nog weer eens een stuk
te maken dat een parodie is op de
burgerlijke small talk... Romeo en
Julia van Dirk Tanghe vind ik een
verschrikkelijke reductie van het
stuk in functie van de kunde of on
kunde van de acteurs, in dit geval
een groep jongeren. Het uitgangs
punt bleek geen stand te houden.
De analyse is van een ergerlijke op
pervlakkigheid. Maar esthetisch
zeer knap".
„Bij Edward II heb ik me vooral
geërgerd aan wat ik noem een soort
van citatenkunst, een soort van an
ti-acteren binnen een regie van
ijzeren consequentie, dat wel,
waarin ik volkomen maar dan ook
vol-ko-men alle onderhuidse emo-
tietjes miste van de vroeger pro
dukties van Jan Ritsema."
Maar zo'n stuk als Romeo en Ju
lia wordt in Nederland juist aller
wegen bejubeld.
„Ja, omdat het zo oppervlakkig
Wim van Gansbeke: problemen met Romeo en Julia.
is. Ik zat met veel verwachtingen
op de première. Je kunt niet ont
kennen dat Tanghe een jongen is
die wat kan, vooral vormgeven.
Zijn analyse van die Romeo en Ju
lia kan in haar geheel ook wel klop
pen, maar ze wordt dan met een
ontzaglijke oppervlakkigheid be
naderd. Je mag het ook modieus
heid noemen, de modieusheid van
zestien-, zeventienjarigen, van de
disco. Wat ik er onder meer tegen
heb, is dat het een paar jaar te laat
komt, want jasjes van het merk
Millet zijn al uit. Daar moet je niet
drie jaar na dato mee aankomen,
£it is verledengericht.
„Er worden prachtige beelden
gecreëerd, maar wat er in gezegd
wordt is andere koek. Omwille van
de onkunde van de acteurs is de
tekst vap Shakespeare m elkaar ge
stampt. Maar ja, iemand heeft het
genoemd een Romeo en Julia voor
het gewone volk. Het was een gran
dioos succes, absoluut, en het
wordt volgend seizoen hernomen."
Geen onderscheid
Als de jury „toekomstgerichte"
stukken wil, kun je je voorstellen
dat daar ook een stuk „voor het ge
wone volk" onder wordt verstaan.
Een nieuw publiek aanboren voor
de toekomst van het theater.
„Ik geloof daar niet zo in. Je moet
de kunst niet naar het volk bren
gen, je moet het volk naar de kunst
brengen. Dat betekent: je moet
Shakespeare niet ontmannen om
dat dan het publiek het veel lekker
der zou pikken, je moet er voor zor
gen dat hij overeind blijft, maar zo
danig dat het hele publiek dat zal
slikken. Theater dat zichzelf thea
ter mag noemen, dat is kunst, zou
kunst horen te zijn, en kunst je
ontsnapt er niet aan, kijk maar naar
de kunstgeschiedenis blijft eli
tair. Voor één man of vrouw die de
schouwburg betreedt, zijn er dui
zend die op het voetbalveld staan,
en dan wil ik niets ten nadele van
voetbal zeggen, ik heb zelf voetbal
gespeeld. Maar je hebt toch te ma
ken met in het ene geval theater,
iets waar een minimum dan den
ken wordt verondersteld, en in het
andere geval voetbal, waar geen
enkel denken meer wordt veron
dersteld."
Het Theaterfestival is nadrukke
lijk Nederlands én Vlaams. Is dat
niet een wat kunstmatig verbinte
nis, gebaseerd op de gezamenlijke
taal, of is er wel degelijk sprake van
een wisselwerking?
„Kunstmatig? Dan zou elk festi
val kunstmatig zijn, daar gaat het
niet om. Het gaat er om het theater
leven in eigen land te volgen en bij
uitbreiding in het eigen taalgebied.
Het gaat er om dat je als jury bij het
einde van het seizoen een soort
round-up maakt en een conslusie
trekt uit wat zich in dat gebied
heeft voorgedaan aan belangrijks.
En belangrijk wil zeggen, om het in
één woord uit te drukken: toe
komstgericht. Dat zou zelfs kun
nen betekenen dat er een vry klas
sieke - tussen aanhalingstekens -
voorstelling wordt geselecteerd,
omdat bij de jury het gevoel kan
bestaan dat er een trend is om terug
te gaan naar zekere klassieke vor
men dat zou toekomstgericht
kunnen zijn.
„De jury staat voor een zware
taak. Het komt er vaak op neer dat
je als jury gaat kijken naar wat de
leden individueel aandragen als
het beste wat ze in een bepaalde pe
riode hebben gezien. Ik heb het
nooit voor mogelijk gehouden,
maar... Ik ben het er mee eens dat
smaken verschillen. Het is als met
jenever, je kunt er niet van houden,
maar dan is de jenever nog niet
slecht. Bij de jury is het mij opge
vallen dat er wat theater betreft
geen onderscheid wordt gemaakt
tussen wat niet naar je smaak is
maar nog best aardig kan zijn. Wat
niet naar je smaak is, is slecht, al
thans zo wordt het geformuleerd.
„Men stelt zich in de jury niet al
tijd de vraag of een bepaald stuk
geen doodlopende straat is, of het
nog wel een 's anderendaags heeft.
Het kan voorkomen dat een jurylid
een voorstelling er in wil hebben,
terwijl hij of zij toegeeft het een
vervelend stuk te vinden."
UTRECHT (GPD) - Voor het Hol
land Festival Oude Muziek
Utrecht, dat 26 augustus begint,
zijn op dit moment ruim twintig
duizend plaatsen in voorverkoop
besteld. Dat is in vergelijking met
vorig jaar twintig procent meer.
Het festival wordt nu voor de ze
vende keer gehouden en zal vol
gens de inmiddels traditioneel ge
worden formule verlopen. Ook het
uitgangspunt is nog niet veran
derd: 'muziek kan slechts naar be
horen worden vertolkt op het in
strumentarium waarvoor zij ge
schreven is. Dit heeft tot gevolg dat
alleen solisten of groepen die musi
ceren met authentieke instrumen
ten of kopieën daarvan toegang
hebben tot de festivalpodia.'
Het repertoire loopt dit jaar van
de 14e eeuw tot in de 19e eeuw, met
dien verstande dat dit maal vooral
de nadruk ligt op de barok en zelfs
de romantiek, zodat de middeleeu
wen en de renaissance een beetje in
de schaduw blijven. De festivallei
ding hoopt dit alles volgend jaar
weer in balans te brengen.
Enige cijfers over het festival, in
tien dagen worden tweehonderd
evenementen aangeboden met 130
uur oude muziek, uitgevoerd door
675 deelnemers uit vijftien landen
op 22 lokaties.
Er worden werken gespeeld van
ongeveer honderd componisten in
52 te betalen te concerten en 50 gra
tis toegankelijke concerten. Er
wordt een symposium gehouden
met tien lezingen en een forumdis-
cusssie over de fortepiano. Aan dit
instrument is tevens een expositie
géwijd. Er worden vier workshops
gehouden, er zijn acht nachtelijke
discussies, er-komt een opera en er
is een oude muziekmarkt van blad
muziek in het Muziekcentrum.
De radio maakt zestig en de tele
visie vier opnamen.
De uitgaven bedragen van het
festival 1,4 miljoen gulden, 950.000
gulden komt binnen van kaartver
koop en sponsors, 450.000 gulden
uit subsidies.
Het festival is opgezet rond vijf
thema's: muziek uit Italië van de
veertiende eeuw, het werk van Las-
sus, composities uit de tijd van Wil
liam en Mary, de muziek van Carl
Philipp Emanuel Bach en de forte
piano, het instrument dat het uit
gangspunt is geweest voor alle pia-
nowerken van componisten uit de
achttiende en de vroege negentien
de eeuw.
Er wordt voor de eerste keer, al
dus de festivalleiding, 'een vol
waardige, professioneel geënsce
neerde' zeventiende-eeuwse opera
in het festival gebracht, Cavalli's
Giasone. Het gaat hier om een co-
produktie met het Festival van
Innsbruck. De leiding is in handen
van de Nederlander René Jacobs.
In het eerste staan zonder, in het
tweede met toelichtingen, alle con
certen en andere gegevens ver
meld. Van 27 augustus (26 augus
tus is de openingsavond in het Mu
ziekcentrum) tot en met 4 septem
ber worden elke dag van 11.00 uur
tot 22.45 uur concerten geheven er
gens in de binnenstad van Utrecht.
ROTTERDAM- De jaarlijkse Rot
terdamse Kunstmarkt, waarmee
sinds zes jaar het culturele seizoen
in de Maasstad wordt ingeluid, is
door de organisatoren, de geza
menlijke Rotterdamse kunstinstel
lingen, in een nieuw jasje gestoken.
De kunstmarkt wordt morgen
avond gehouden.
Plaats van handeling is dit
keer het Schouwburgplein en de
aangrenzende Schouwburg en de
Doelen.
Ook wordt dit jaar ruimte ge
maakt voor de architectuur. Zeven
entwintig architecten presenteren
hun ontwerpen in de vorm van fo
to's, tekeningen en maquettes in de
Doelen.
De fringe-concerten (fringe is fran
je) zijn gratis toegankelijk, mits
men een dag van tevoren een kaart
je heeft opgehaald aan de kassa van
het Muziekcentrum, voor de 'ofi-
ciële' concerten moet betaald wor
den. Zaterdag 20 augustus wordt
daarvoor van 11.00 uur tot 14.00 uur
een kaartenmarkt in het Muziek-*
centrum gehouden.
ADVERTENTIE
CD TOPPER
COMPACT DISC CENTRUM
E.BEESTENMARKT 30
(BIJ MOLEN DE VALK) 071 142000
