'Iets meer dan alleen die lach'
Tapijt van Bayeux
te zien in Naarden
Paul van Vliet begint tournee met nieuwe show 'Een gat in de lucht'
Rebelse energie
Een nieuwe Piaf
Bloedarmoede
Ontspannen
Aanstekelijk
-'-'•'XRP/SX/XX'Xy y;.'V X
ly l. JM/A
fXr
100 jaar Alliance Franyaise
BREUKELEN Of hij nu in Scheveningen op het strand
loopt, rond Breukelen door de polders jogt, in Spanje op
vakantie-is of 's avonds naar de televisie zit te kijken, Paul
van Vliet is altijd met zijn vak bezig. Hij is verzot op het ar
tiesten-beroep. Een cabaretier in hart en nieren.
De kwajongensblik van priemende maar vriendelijke
ogen onder een grijze haardos is nog immer één van de
handelsmerken van de Hagenaar, die dit jaar een kwart
eeuw in het vak zit. En nog steeds is hij op zoek naar nieu
we ideeën of zoals hijzelf zegt "ik ben elke dag op jacht".
"Niets kan iets zijn".
Paul van Vliet: 'Ik ben elke dag op jacht'.
"Als ik iets zie waarvan ik denk dat
het ooit een keer bruikbaar kan zijn
in één van mijn shows, schrijf ik zo
iets op. Gewoon als losse ideeën.
Zo'n papiertje gaat in een doos en
na verloop van tijd doe ik daar iets
mee. Of niet, natuurlijk. Een derge
lijke ingeving wordt uitgewerkt als
ik in de juiste stemming ben.
Wordt het niets, dan verdwijnt het
zelfde papiertje in de prullenmand.
Soms zit ik hele avonden op een
stoel, met aan de ene zijde die doos
en aan de andere een vuilnisbak.
Op die manier selecteer ik. Cabare
tier zijn is een vreemd vak. Maar ik
ben er gek op."
"Laatst nog, ik kwam diep in de
nacht terug van een voorstelling en
in de auto bedacht ik ineens iets
leuks. Maar ik had geen pen bij me.
Dus stopte ik bij het eerstvolgende
wegrestaurant en vroeg het meisje
achter de bar om een stukkie pa
pier, een pen, een pils en een portie
kaas. Ze keek me raar aan, maar het
meisje moest eens weten welke
grap er die avond uit haar pennetje
is gevloeid".
De tegenwoordig in Breukelen
woonachtige Hagenaar is afgelo
pen dinsdag begonnen met maar
liefst 10 try out-voorstellingen van
zijn nieuwste show 'Een gat in de
lucht' in De Reehorst in Ede. "Zo'n
programma is net een nieuw huis.
Je richt het in, maar blijft er de eer
ste maanden in schuiven. Totdat
het uiteindelijk helemaal naar je
zin is. En dan nog verander je wel
eens iets. Dat gebeurt ook tijdens
een tournee. Ik denk dat er geen
twee voorstellingen hetzelfde zijn.
Altijd wordt er wel iets kleins ver
anderd of aangescherpt".
'Roberto Jacketti'
na september
uit elkaar
DEN HAAG (GPD) - Roberto Jac
ketti and The Scooters werken tot
en met september hun optredens
af. Daarna gaan de leden van de
groep volgens zanger Erik van der
Hoff ieder hun eigen weg. Achter
de schermen blijft de groep wel ac
tief. Onder meer met het schrijven
van nummers. "Als we voelen dat
we weer wat moeten doen, zijn we
er weer", aldus Van der Hoff.
Eerder dit jaar zat de groep met
de handen in het haar. 'Arriveder-
ci', volgens de muzikanten de beste
plaat die de groep gemaakt heeft,
verkocht onvoldoende en scoorde
daardoor niet erg hoog in de hitlijs
ten. Met verschillende singles na 'I
save the day', hun grootste hit, ging
het niet anders. Van der Hoff had
toen al het idee dat het publiek op
de groep was uitgekeken.
"We zijn acht jaar bij elkaar",
zegt Van der Hoff. "Jeroen (de
drummer) was dertien toen hij be
gon. Dat betekent dat hij eigenlijk
nooit tijd heeft gehad om andere
dingen te doen. En dat is natuurlijk
wel belangrijk".
Na september gaat Barend Mid
delhof (saxofoon) studeren aan het
conservatorium. Rob Blanche-
manche (bas) loopt nu al stage in
een geluidsstudio. Van der Hoff
zelf presenteert een filmprogram
ma voor de KRO en s'chrijft een
kinderboek.
ZIPPORI (AP) - Een groep archeo
logen is in de plaats Zippori (Is
raël), zes kilometer van Nazareth,
begonnen met de voorbereiding
voor de verwijdering van een ruim
1700 jaar oude mozaïekvloer, die
een fascinerend portret van een
vrouw bevat. De mozaïek, die een
oppervlakte heeft van 40 vierkante
meter, ligt in de ruïne van een Ro
meinse villa in Sepphoris, een stad
die in de vierde eeuw is verwoest
door een aardbeving:
De archeologen zijn gefasci
neerd door de afbeelding van de
vrouw, die donker haar heeft,
zachtbruine ogen, en volle rode lip
pen die gekruld zijn in een licht-
spottende, geamuseerde glimlach.
De verlokkende oogopslag van de
vrouw en de lichte glimlach heb
ben meteen de vergelijking doen
onstaan met de Mona Lisa, het
meesterwerk van Leonardo da Vin
ei. "Het zijn die ogen, ze volgen je
overal. Er bestaat geen vergelijk
baar Romeins kunstwerk," aldus
Eric Meyers, een Amerikaanse ar
cheoloog die samen met de Israë
liër Ehud Netzer de leiding van het
project heeft. Netzer meent dat het
vrouwenportret "spreekt vanuit
een andere tijd".
Men is het er niet over eens wie
de vervaardiger van het mozaïek
door
Pieter Ploeg
Typetje
Eind juli begint het nieuwe tour
nee officieel in het Scheveningse
Circustheater. De grijze cabaretier
staat daar zes weken op de planken
alvorens het land in te gaan. De
toer gaat ongeveer twee jaar duren.
In 1990 wil Van Vliet weer met een
Engelstalige verzamelshow gaan
optreden. Voor die tijd zingt hij ten
behoeve van een Unicef-gala nog
een duet met Audrey Hepburn.
Hij geeft weinig prijs over de in
houd van Een gat in de lucht. Wel
laat de diepbruine stem - met een
nog af en toe onvervalst Haags ac
cent - horen dat wederom een ty
petje zijn opwachting zal maken in
het programma. Met dat show-in
grediënt immers heeft Van Vliet in
de afgelopen kwart eeuw naam en
faam gemaakt. Majoor Kees, Baron
Taets van Avezathe, Haagse Benny
en Bram van de commune zijn er
voorbeelden van. In Een gat in de
lucht is het de beurt aan Koos, een
monotone en vooral ook norse fi
guur, die geheel tegen zijn wil naar
een familie-feestje van zijn zwager
Anton moet. Van alle feestgangers
wordt verlangd dat ze verkleed ko
men als individuen, die iets met
'water' te maken hebben. 'Koos'
besluit om als breedbek-kikker te
gaan en moppert constant 'Dat
vind ik niet leuk'.
Die kreet zou wel eens de opvol
ger kunnen worden van slogans als
'Dat zijn leuke dingen voor de men
sen' en 'Vragen? Geen vragen',
eveneens afkomstig uit de koker
van Van Vliet. "Je weet nooit hoe
een zaal reageert. Soms denk ik
met een waanzinnig goeie grap te
komen, en dan gebeurt er niets. Zo
iets is vreselijk. Schrijven is
schrappen. Een taaie klus waarbij
je dagelijks stukloopt op je eigen
onvermogen. Je zit achter je werk
tafel en wacht op een goede inge
ving. Iedere show moet daarom
ook optimaal worden voorbereid.
Die try outs doe ik niet voor niets.
De eerste voorstelling wil ik wel
meteen helemaal uit m'n hoofd
proberen te doen, zonder gebruik
te hoeven maken van tekstvellen."
Selecteren
In de afgelopen maanden heeft
ae man die tijdens al zijn voorstel
lingen een energieke perfectionist
wil zijn, een enkele personeelsvere
niging en een paar van zijn 'vrien
den al 't een en ander laten horen
van de nieuwe show. 'Paul in 't
klad' worden die speciale voorstel
lingen genoemd.
Van Vliet: "Op zo'n avond lees ik
alles voor. Alle liedjes, sketches, ty
petjes passeren de revue. Afhanke
lijk van de reacties, schrap ik diver
se onderdelen. Na die avond blijft
van vier uur materiaal pakweg drie
uur over en na een volgende ronde
blijft er weer iets minder over, tot
dat ik uiteindelijk precies genoeg
heb om een avondvullend pro
gramma in de schouwburgen te
kunnen vullen. Het is selecteren,
overdoen, weggooien, nog eens
proberen, opnieuw beginnen en
wederom selecteren totdat ik zelf
tevreden ben. Niet alleen over de
inhoud van de show, maar vooral
heeft willen uitbeelden; mogelijk
gaat het om de uitbeelding van de
ideale schoonheid, of om de gelief
de van de artiest. Ook wordt reke
ning gehouden met de mogelijk
heid dat het gaat om een afbeelding
van de godin Aphrodite, de godin
van de liefde in de oudheid.
Het wordt ook mogelijk geacht
dat de afgebeelde vrouw een to
neelspeelster is, omdat er sterke
aanwijzingen zijn dat het gebouw
waar de vloer in is aangetroffen een
naast een theater gelegen herberg
was. Dit theater, dat 3.000 zitplaat
sen telt, is al eerder blootgelegd. De
stad Sepphoris, waar nu de agrari
sche coöperatie Zippori ligt, was'
de hoofdstad van de provincie Ga-
lilea in Romeins Palestina. De stad
had een kosmopolitisch karakter,
en was één van de weinige plaatsen
waar joden, christenen en aanhan
gers van andere godsdiensten
naast elkaar in vrede samenleef
den.
Het mozaïek wordt nu bedekt
met een laag lijm, jute, en nog meer
lijm. Daarna wordt het van onderaf
losgehakt, en in zes stroken ge
zaagd, waarna het hele kunstwerk
wordt "opgerold" om te worden
overgebracht naar het Israël Muse
um in Jeruzalem. De hele operatie
staat onder leiding van Dodo She-
ook over de reacties vanuit het pu
bliek".
De grijze vijftiger, die steevast ie
dere ochtend - afhankelijk van het
weer - een half uurtje hardloopt of
een duik neemt om een eind te
zwemmen in het riviertje achter
zijn gemoderniseerde en uiterst
sfeervolle boerderij in de polder
nabij Breukelen toont zich in zijn
shows behalve humorist ook altijd
een gevoelsmens. Liedjes zijn een
vast onderdeel van Van Vliets
voorstellingen. Tijdens zijn ko
mende tournee wordt de Hagenaar
bijgestaan door 'de muzikale dui
zendpoten' John Eskes (cum laude
afgestudeerd aan het conservatori
um) en Klaas van Dijk (die naast
zijn muzikale activiteiten een eigen
tandarts-praktijk heeft).
Energie
Van Vliet wil dus vooral perfec
tionist zijn. "Energie moet je ge
bruiken. Als je blijft stilzitten ge
beurt er niets. Maar als je al je ener
gie gebruikt, kun je ook alles berei
ken. Of dat nu op het toneel ge
beurt, in een functie op kantoor of
in de liefde. Zelfs een vakantiedag
moet ie volstoppen met energie.
Als je jezelf èn je omgeving wilt
blijven verrassen, dan moet je er
wel een heleboel voor doen. Colle
ga-cabaretiers die de schijn wek
ken alles te improviseren, leggen
ook alles vast. Iedere stap op het to
neel wordt tevoren met een meet
lint uitgezet. Het lijkt misschien bij
een Freek de Jonge wat losser uit
de pols, maar op den duur - als je
lang in dit vak zit - doe je dat niet
meer. Niet omdat je 'op zeker' gaat.
Maar je komt er vanzelf achter dat
je iets perfect moet voorbereiden,
omdat het zich anders in de herha
ling gaat wreken. De basis moet
perfect zijn".
Van de nieuwe generatie cabare
tiers heeft Paul van Vliet nog niet
zo'n hoge pet op. "Er heeft zich een
hele golf nieuwkomers aange
diend, die een compleet andere
stijl op de planken zet. De naam is
'neo-lulligheid'. Het is een beetje
gein maken en gaat eigenlijk over
niets. Youp van 't Hek was de
laatste maatschappelijk bewogen
cabaretier, die op de barricaden
klimt. Hij hoort als middendertiger
in feite ook nog een beetje bij onze
generatie. Maar veel nieuwkomers
Het mozaïek van, mogelijk de go
din van de liefde, Aphrodite.
(foto AP)
hav, een deskundige van het muse
um die ook de Dode Zee-rollen uit
de afgesloten kruiken heeft ge
haald.
zijn te vriendelijk. Te lief. Er moet
nog iets bijkomen. Het is nog niet
genoeg. De tijd zal het len of deze
mensen ook groot zullen worden in
het vak. En zo is het ons destijds
ook vergaan".
Paul van Vliet timmerde al enke
le jaren aan de weg toen hem ge
vraagd werd 'iets luchtigs' te doen
in de Ridderzaal, toen prinses
Beatrix en prins Claus in onder
trouw gingen. Niemand had des
tijds durven vermoeden dat de Ha
genaar juist door dat optreden van
de ene dag op de andere een natio
nale held werd. Hij overhandigde -
terwijl de televisie de plechtigheid
rechtstreeks uitzond - een regenjas
aan prins Claus en zei iets in de
trant van: "Dit zijn de mouwen. In
geval van nood kunt u uw handen
eruit steken. En dit is de kraag,
daar zit nog geen stuk aan". Op dat
moment ging niet alleen televisie
kijkend Nederland plat voor Paul
van Vliet, ook op de voorste rijen in
de Ridderzaal konden de aanwezi
gen hun lachsalvo's niet onder
drukken.
Iggy Pop- 'Instinct' (A M)
Al meer dan twintig jaar ver
dient James Osterberg, alias Ig
gy Pop, zijn brood als popmusi
cus, maar op een echte door
braak zit hij nog te wachten. De
vorige door vriend David Bowie
geproduceerd lp 'Blah blah blah'
deed het aardig, maar van een
echt succes kon je niet spreken.
Met dat album maakte Iggy
min of meer een knieval voor de
commercie, maar zijn nieuwe
langspeler 'Instinct' klinkt weer
als vanouds: eerlijke, stevige
rock 'n roll. Hoewel Iggy de veer
tig al gepasseerd is beschikt hij
nog steeds over een tomeloze
energie. 'A rebel who still has a
cause' of zoals hij zelf zingt 'a real
wild child'.
Ex-Sex Pistol gitarist Steve
Jones zorgt op 'Instinct' voor wat
stevige gitaarsolo's en Bill Las-
well deed de produktie. Opval
lend, want Laswell is vooral be
kend als producer van funk en
reggae. 'Dit album is werkelijk
een optelsom van alles dat ik in
het verleden gedaan heb. Het is
de eerste keer dat ik zelf achter
het stuur heb plaats genomen
zonder van de weg te raken', al
dus Iggy.
Het wilde, punkachtige lijkt er
voorgoed vanaf te zijn. Zijn cre
do is nu veel positiever, verniel
de podia behoren tot het verle
den. 'Instinct' telt maar liefst drie
gewone 'love-songs'. Het met he
le lage, ingehouden stem gezon
gen 'Lowdown' is mijn favoriete
E.S.
Guesch Patti - 'Labyrinthe'
(EMI)
Franse rock 'n roll is in de rest
van Europa altijd met een beetje
misnoegd oor beluisterd. Ston
den Edith Piaf of Aznavour in
een grijs verleden nog synoniem
voor het hogere, het huidige
Franse lied wordt zo'n beetje tot
het stiefkind van de popmuziek
gerekend (Julien Clerc en andere
'Arbeidsvitaminen' even niet
"Ik kan alles wat mij bezighoudt
bundelen in het beroep dat ik heb.
Schrijven, humor, mensen, mu
ziek, boeken, alles is bruikbaar om
iets mee te doen. Je kunt heel uit
bundig zijn. Of verstild, leuk, ge
voelig en emotioneel. Al die facet
ten komen gereproduceerd terug
in een show. Het moet niet uitslui
tend humor zijn. Ik wil meer bren
gen dan alleen die lach. Het is een
leuk leven. En misschien worden
al mijn belevenissen en ervaringen
nog wel eens vervat in een boek.
Maar het is nu nog te vroeg voor
een autobiografie".
Over de titel Een gat in de lucht
zegt de cabaretier: "Het is een mooi
symbool. Ook een soort opdracht
aan iedereen. Dat je een gat in de
lucht ziet of in ieder geval blijft zoe
ken. En dat er achter de wolken
nog iets anders zit dan je denkt.
Een mens moet onder alle omstan
digheden kans zien een gat te bla
zen in zijn eigen wolkendek. En dat
je als je het zelf niet kunt, iemand
opzoekt die dat voor jou doet. Of
Guesch Patti: vonken springen
eraf. (foto pd
meegerekend). De ware popken
ner raakt maar zelden geïmpo
neerd door wat de nieuwe gene
ratie chansonniers laten horen.
Het land van kaas en wijn speelt
in muzikaal opzicht eigenlijk
geen rol van betekenis meer.
Maar nu is er Guesch Patti.
Volgens sommigen schuilt in
haar een nieuwe Piaf of een Fran
se Tina Turner. Een vrouw, klein
van stuk, felle ogen, gitzwarte
haren en met een expressie die
inderdaad aan Piaf doet denken.
Haar stem is niet minder indrin
gend: geil, agressief en emotio
neel. Haar teksten zijn fel, ge
durfd en soms ook een beetje
dromerig. En, de videoclips van
Guesch Patti zijn zonder meer
gewaagd te noemen. Kortom:
Een eigen geluid waar de vonken
van afspringen.
Enkele maanden geleden
scoorde Guesch Patti een hit met
'Etienne' en nu is er haar eerste
lp 'Labyrinthe'. Wellicht één van
de verrassendste debuut-lp's van
dit jaar. Guesch Patti slaagt er
aardig in van het eerste tot het
laatste nummer te blijven boei
en. Met het fel gezongen 'Etien
ne' of'Let me must be the Queen'
maar ook met het zoetsappige
'Culture'. Het is vooral haar stem
die je pakt, niet meer loslaat en
de potentie heeft die van Piaf te
benaderen. Met zo'n stem moet
het wel lukken de Franse pop
muziek weer op exportniveau te
brengen.
J.R.
NAARDEN Nederlandse min
naars van Frankrijk en de Franse
cultuur hebben zich verenigd in
een instituut, dat is genaamd Alli
ance Frangaise des Pays-Bas. Deze
vereniging bestaat honderd jaar en
viert dit onder meer met een expo
sitie in de Grote Kerk van Naarden.
Daar wordt tot en met 31 juli de eni
ge kopie tentoongesteld, die ge
maakt is van het Tapijt van
Bayeux.
door
Wim Henk Bakker
Dit tapijt is niet alleen belangrijk
in artistiek opzicht, maar ook van
wege zuiver historische redenen;
het is een echte 'bron', waaruit fei
ten zijn te putten. Bovendien is het
een curieus stuk, want het is zeven
tig meter lang bij een halve meter
hoog. Alleen al dit laatste gegeven
is voldoende om te besluiten het
nimmer uit te lenen. Maar niet ie
der is in staat om even naar Bayeux
te gaan. Het is echter tevens be
kend dat het tapijt grote bekend
heid geniet ook onder niet-profes-
sioneel geïnteresseerden.
Op een van de afbeeldingen is de
verschijning van de komeet van
Halley is afgebeeld. Zo'n astrono
misch gegeven is bijzonder handig
om tot een juiste datering te ko
men. Deskundigen hebben bere
kend dat het hier om de verschij
ning gaat van 24 tot 30 april 1066.
En dat klopt uitstekend met de
story die in dit beeldverhaal voor
het nageslacht is vastgelegd. Ruim
zeventig taferelen, zeventig meter
beelden, die tot in details de ge-
Cheap Trick - 'Lap of luxury'
(CBS)
Wie zich een snel oordeel wil
vormen over de nieuwe lp van
Cheap Trick heeft aan het beluis
teren van slechts één nummer
meer dan genoeg. Zet 'Don't be
cruel' maar eens op, een ouwe hit
van Elvis. Wat de band hier ten
gehore brengt is symptomatisch
voor de hele plaat: de muziek
lijdt aan bloedarmoede.
De charme van een cover kan
schuilen in een verrassend arran
gement, of in een getrouwe kopie
die de nodige zoete herinnerin
gen doet opborrelen. Daarvan is
hier geen sprake. De uitvoering
van Cheap Trick voegt niets toe
aan het origineel en een aardige
herhalingsoefening is het ook
niet.
Zo is het ook gesteld rriet de
overige nummers op deze plaat.
Fantasieloze, voorspelbare stam
pers. Melodieus ver onder de
maat. Enige gunstige uitzonde
ring vormt de hitsingle 'The fla
me', een aardige ballade, die
hoog staat genoteerd in de Ame
rikaanse hitlijsten. Aardig. Niets
meer, niets minder.
Ooit had de groep een wereld
succes met 'I want you to want
me', sindsdien dreigde het gezel
schap in de anonimiteit te ver
dwijnen. Zover is het dus niet ge
komen, getuige de single. Maar
deze lp mag wat mij betreft snel
worden vergeten.
H.J,
Crowded House -'Temple of low
men' (EMI)
Een van de beste singles van
het afgelopen jaar was voor mij
'Don't dream it's over' van Crow
ded House, een bescheiden hit in
Nederland. Vooral om de stem
van Neil Finn. Zijn aparte stem
bepaalt voor een groot deel het
geluid van de band. Dat was al zo
bij z'n vorige band, Split Enz,
waarin hij samen met broer Tim
de scepter zwaaide.
Maar alleen met een stem kom
je er niet. Daarvoor zijn ook ster
ke nummers nodig. En die zijn
bijna zonder uitzondering op de
ze plaat te vinden. Op het eerste
gehoor is de lp misschien niet zo
toegankelijk. Wie echter de
schiedenis voor, van en na de slag
bij Hastings weergeven. Daar ver
overde Willem van Normandië En
geland, en zoals de geschiedenis
boekjes van de lagere school de
jeugd reeds leren, leeft hij sinds
dien in de literatuur voor als Wil
lem de Veroveraar.
Stripverhaal
Er is veel literatuur verkrijgbaar
over het tapijt; een zeer grondige
studie van David Wilson is ook in
het Nederlands verschenen. Het
boek het 'Het tapijt van Bayeux'
verscheen bij Gottmer/Becht en
kost f 245.-, maar ligt ter gelegen
heid van de nu lopende expositie
tot 31 juli voor vijftig gulden min
der in de boekhandel. Voor wie dat
wat al te machtig is: er is ook een
uittreksel uit het boek gemaakt
voor een tientje, dat als catalogus
bij de expositie verkrijgbaar is.
Daarin staat het kleed volledig in
zwart-wit afgebeeld met een uit
voerige toelichting alsmede een
vertaling van de Latijnse teksten,
die op het kleed staan. Bovendien
bevat deze catalogus een degelijke
inleiding.
De kopie van het tapijt die is ge
maakt door de schilder Jean Allix
voldoet uitstekend. Het werk is al
leen wat hoog opgehangen, het
geen de aandachtige beschouwer
op den duur een beetje pijn in de
nek bezorgt. Vooral ook kinderen
raken niet uitgekeken op deze ex
positie, begrijpelijk want voor hen
is typisch een stripverhaal, met
veel -beschaafd - geweld. De ves
ting Naarden is natuurlijk altijd
goed voor een uitstapje, maar deze
tentoonstelling maakt de gang naar
deze stad extra aantrekkelijk.
moeite neemt goed te luisteren,
wordt beloond.
Het is allemaal wat rustiger ge
worden dan bij Split Enz het ge
val was. Daar had de gekte af en
toe net iets te veel de overhand.
Door de originaliteit van de mu
ziek is deze plaat een verade
ming tussen al het voorspelbare
popgeweld van vandaag de dag.
Met zijn stemgeluid en de daarop
prima aansluitende slimme ar
rangementen schept Neil Finn al
snel een ontspannen sfeertje
waarin het goed gedijen is. Pun
tige popsongs met leuke en, bij
vlagen, originele teksten, alle
maal van zijn hand.
H.J.
Matt Bianco - 'Indigo' (WEA)
Matt Bianco maakte in 1984
met zijn lp "Whose side are you
on" een overdonderend debuut.
Geen wonder, de Engelse forma
tie had een plaat gemaakt die bij
een groot publiek in de smaak
viel. Zowel bij degenen die een
achtergrondmuziekje prefereer
de onder het genot van een goed
glas wijn, als bij degenen die het
na een pittige cocktail eens flink
op een swingen wilde zetten. De
muziek van Bianco werkte zo
aanstekelijk dat zelfs de matige
muziekconsument er door werd
gegrepen.
Over de tweede lp van Matt
Bianco vielen daarentegen heel
wat minder positieve geluiden te
beluisteren. De nummers van
Bianco begonnen op elkaar te lij
ken en de mix van swing en ach
tergrondmuziek schoot deze
keer haar doel finaal voorbij. Het
begon allemaal wat gezapig te
klinken zodat de verveling on
vermijdelijk toe sloeg.
Nu is er dan de derde lp 'Indi
go' die in meer dan één opzicht
een terugkeer betekent naar de
kwaliteit van het debuutalbum.
Meest opvallend is dat Matt
Bianco er in is geslaagd het aan
stekelijke uptempo-ritme weer
op te pakken zonder dat het me
lig begint te worden. Het swingt
weer als vanouds. De single
'Don't blame it on de Girl' is daar
een goed voorbeeld van.
'Indigo' is een plaat die het
imago van Matt Bianco weer een
beetje opvijzelt. En nu maar
doorgaan zo.
J.R.
Mozaïek van mysterieuze vrouw
j 'Xiff
art
"t,, 1'
\%~A
- .tih**» J
i- -y
Expositie: Het Tapijt van Bayeux, Grote Kerk Naarden; tot en met 31 ju
li, openigstijden zondags van 13.00 tot 17.30 uur, overige dagen van 10.00
tot 17.30 uur, woensdag- en vrijdagavond ook van 19.00 tot 21.30 uur.
I bijdragen; Jan Rijsdam
wi I Herman Joustra Erna Straatsma
