Expositie over Nederlanders op reis
'Dioxine-gif in
Westerschelde
valt wel mee'
-VRIJE TIJD
Aalscholvers
bedreigen
visteelt OVB
VISSPORT
Natuurgebieden
Daders van aanslag Duisburg
zijn mogelijk in Nederland
VRIJDAG 15 JULI 1988
PAGINA 9
Voor een groot aantal viswateren
in ons land is het kweken van vis
een bittere noodzaak. Dat lijkt
een beetje vreemd want in onze
omgeving zijn er juist volop wa
teren waar sprake is van een vis-
overschot. In de meeste wateren
in het westen van het land zit
vaak zoveel vis dat de groei
wordt vertraagd omdat het voed
selaanbod in die wateren ontoe
reikend is.
In het oosten en zuiden van
ons land ligt dat anders. Meestal
gaat het hier om kleine plassen
en meren die ontstaan zijn door
zand- of grintwinning en waar de
visstand kunstmatig op peil
wordt gehouden. De Organisatie
ter Verbetering van de Binnen
visserij is de instantie die in deze
behoefte voorziet.
DOOR BRAM VAN LEEUWEN
Op enkele plaatsen in ons land
beschikt de OVB over bedrijven
waar de vis wordt gekweekt. De
kweek is afgestemd op de vraag
die er bestaat bij de hengelsport
verenigingen.
De grootste kwekerij ligt in de
buurt van Lelystad. Sinds de in
gebruikneming in het begin van
de jaren vijftig zijn op dit com
plex vele miljoen vissen ge
kweekt, die hun weg naar de vis
wateren in het hele land hebben
gevonden.
De viskweek verliep daar jaren
zonder noemenswaardige pro
blemen. Eigenlijk tot 1978. In dat
jaar kreeg de kwekerij voor het
eerst bezoek van aalscholvers af
komstig uit het aangrenzende
Oostvaardersplassengebied. Ze
kwamen er vooral in het broed-
seizoen om op een gemakkelijke
wijze aan voedsel te komen voor
hun jongen.
Kennelijk lukte dat zo goed
dat de overlast van jaar tot jaar
toenam. Het mondde uit in een
regelrechte aalscholverplaag
waartegen de OVB alle mogelij
ke maatregelen nam. Begonnen
werd met het veijagen van de vo
gels door het produceren van lui
de knallen.
Verder werden forse bedragen
uitgegeven om boven een aantal
kweekvijvers draden te spanen
zodat de aalscholvers niet meer
op het water zouden kunnen lan
den voor hun voedselrijke duik
vluchten.
De aalscholver bleek echter
vindingrijk genoeg om ook deze
hinderpalen te omzeilen. De vo
gel dook gewoon tussen de dra
den door. En de kolonie breidde
zich voortdurend uit. Volgens
een schatting herbergt b?t Oost-
vaardersplassengebie p het
ogenblik zo'n 6.000 tot 7.000
broedparen. Dat betekent dat er
inclusief de jongen en de nog
niet broedrijpe exemplaren meer
dan 25.000 aalscholvers leven in
dit spontaan ontstane natuurge
bied.
De schade die ze met hun vis-
roof hebben aangericht is niet
exact becijferd maar loopt zeker
in de miljoenen. Zo heeft de OVB
er al toe moeten overgaan om een
aantal van de meest kwetsbare
vijvers droog te leggen. Men ver
bouwt nu op de bodem van deze
vijvers graan waarmee men de
kweekvissen weer voert om op
die manier tot nog enig rende
ment te behalen.
Inmiddels loopt er al enkele ja
ren een gerechtelijke procedure
in verband met deze schade te
gen de Staat der Nederlanden.
De OVB spande die aan omdat
bij de opzet van Flevoland geen
rekening was gehouden met de
totstandkoming van dit natuur
gebied. De OVB eist van de staat
danook een forse schadevergoe
ding.
In een eerste uitspraak is de
OVB door de rechter in het gelijk
gesteld. De staat is daartegen in
beroep gegaan en de verwach
ting is dat binnen afzienbare tijd
een definitieve uitspraak zal wor
den gedaan door het Gerechts
hof in Den Haag.
In die tussentijd is men bij de
OVB niet bij de pakken gaan
neerzitten. Nog steeds zoekt men
naar mogelijkheden om de aal
scholver te verjagen van de kwe
kerij. Zo is men nu bezig met een
plan om de eetlustige aalschol
vers té verjagen met behulp van
roofvogels als haviken, slecht
valken en zeearenden.
Dat idee is niet helemaal
nieuw voor ons land. Want de
zelfde techniek wordt ook met
suQpes toegepast bij de verjaging
van meeuwen op de oester- en
mosselbedrijven in Yerseke. In
september zal een eerste evalua
tie van dit experiment plaatsheb
ben. Dan zal worden bekeken of
de roofvogels er inderdaad in sla
gen de aalscholvers te verjagen.
Dat het voor de OVB steeds
spitroeden lopen is mag blijken
uit het feit dat natuurbescher
mingsorganisaties zich voortdu-
De Phalacrocorax carbo sinen
sis, oftewel de aalscholver. Dertig
jaar geleden bijna uitgestorven
in ons land. Nu zich explosief uit
breidend mede dank zij zijn de
viskwékerij in Lelystad.
rend opwerpen als beschermers
van de aalscholverkolonie, hoe
wel die zich explosief blijft uit
breiden.
Tijdens de onlangs gehouden
persvisdag in Lelystad opperde
OVB-topman Kolb in bedekte
termen de mogelijkheid dat zijn
organisatie in de toekomst moge
lijk het kwekerijcomplex in Le
lystad helemaal zal moeten opge
ven. Dat zou dan mede verband
houden met het feit dat door de
gedaalde verkoop van viskaarten
(een ontwikkeling die inmiddels
tot stilstand is gekomen) de OVB
flink dient te bezuinigen.
Dat zou voor de viskweek en
het visonderzoek in ons land een
slag zijn want zowel qua Ligging
als wat omvang betreft is het
complex uniek in West-Europa.
De Consumentenbond heeft een
boek uitgegeven waarin achttien
natuurgebieden worden be
schreven waar men nog ontspan
nen kan rondwandelen, fietsen,
kanoën of surfen. Die gebieden
liggen verspreid over het hele
land: van Friesland tot Limburg.
Vanwege het wisselvallige Ne
derlandse weer geeft het boek
ook aan wat er ter opvulling van
een minder fraaie dag te zien en
te doen valt. Aandacht dus voor
musea en andere bezienswaar
digheden. Bij elk hoofstuk is een
duidelijke kaart afgedrukt. Het
boek telt ruim 100 pagina's en
kost 20 gulden. Meer informatie:
070 - 847847.
Vakantie was lange tijd niet de gewoonste zaak van de wereld
Met vakantie gaan is
tegenwoordig de gewoonste
zaak van de wereld. Drommen
mensen vliegen of rijden naar
verre bestemmingen op zoek
naar de zon. Anderen zoeken
het vertier dichter bij huis op
campings of in
bungalowparken.
Dat het niet altijd zo is
geweest, is te zien in het
Schielandshuis (Korte
Hoogstraat in het centrum
van Rotterdam), waar een
tentoonstelling met het thema
'Nederlanders op reis tussen
1920 en 1970' de opkomst en de
ontwikkeling van het
toerisme toont.
door
Canis Zijlmans
Daar wordt het de bezoeker al snel
duidelijk dat het reizen in vroeger
tijden slechts was weggelegd voor
de happy few. 's Zomers trokken
rijken en hooggeplaatsten door Eu
ropa en ontmoetten elkaar in de
chique hotels van Nice, Cannes en
Menton aan de Franse Rivièra of in
de Duitse kuuroorden, waar men
nipte aan heilzaam water, flaneer
de, danste of een gokje aan de
speeltafel waagde. In de kelder van
het museum is de uitrusting te zien
van deze chique reizigers. Zo staan
er een enorm peperduur krokodil-
leleren valies, een vreemd gevorm
de hoededoos voor een stijve hoge
herenhoed, koffers met stickers
van reisdoelen, een paraplu en het
onmisbare ouderwetse fototoestel.
Rijken
"Vakantie houden was toen alleen
mogelijk als je over veel geld en
vrije tijd beschikte", vertelt Ruud
van Bergen, één van de samenstel
lers van de tentoonstelling. "Je ziet
dan ook in de geschiedenis dat,
naarmate de welvaart in ons land
toeneemt, er steeds meer mensen
met vakantie gaan en er verschil
lende soorten vakanties ontstaan".
Rond de jaren twintig waren
vrije dagen geregeld inzet van vak-
bondsstrijd en als een van de eer
sten kregen de meubelmakers in
1927 acht vrije dagen per jaar. Maar
de sigarenmakers hadden er
slechts één, naast de vrije zonda
gen. Vakantie betekende toen nog
voor de meeste mensen er een dag
op uit met het gezin om te picknic
ken. Veelal op de fiets en soms op
een motor, - zoals de oude Eijsink,
die op de tentoonstelling is te zien, -
trok men er op uit. Voor de kinde
ren uit de stad waren er de vakan
tie-kinderfeesten, een pretentieuze
naam voor een dagtocht met de he
le school naar het strand of de dui-
De rijkeluis-kinderen Carl Denig
en Frans Slee hadden in Engeland
gestudeerd en ontdekten daar het
kamperen in een tent in de vrije na
tuur. Een complete kampeeruit
rusting uit 1928 is op de tentoon
stelling te zien, die niet veel ver
schilt van het spul waarmee men er
tegenwoordig op uittrekt. Alleen
het luchtbed; daarvoor gebruikte
men in die dagen een katoenen zak,
waarin kokers werden genaaid. De
ze vulde men dan met fietsbanden,
die werden opgepompt.
Maar toen de jongens het kampe
ren in Nederland introduceerden,
was aanvankelijk niet iedereen
even gelukkig. Ruud van Bergen:
"Men keek hier wat vreemd aan te
gen deze manier van vakantie hou
den. Het leek te veel op het zigeu
nerleven of dat van soldaten in oor
logstijd". Maar al snel stapte men
hierover heen en de jongeren trok
ken in groepen, die uit gelijkgezin
den bestonden, de natuur in. De so
berheid ervan sloot aan bij de men
taliteit en idealen van bewegingen
als de Arbeiders Jeugd Centrale
(AJC). Maar ook de confessionele
stromingen hadden hun eigen
karriDeerclubs.
Middenklasse
Voor de Tweede Wereldoorlog
maakten hoofdzakelijk mensen uit
de middenklasse gebruik van dien
sten van de reisbureaus, die toen in
kleine aantallen opereerden in de
toeristensector. Deze bureaus or
ganiseerden dagtochten en meer
daagse reizen per touringcar. In de
jaren twintig waren dit nog omge
bouwde vrachtwagens, waarmee
de mensen opeengepakt dagtocht
jes maakten naar Marken, Volen-
dam en Valkenburg of een zesdaag
se reis naar Zwitserland. Na ver
loop van tijd werden deze wagens,
gelukkig voor de passagiers, steeds
luxueuzer en kregen ze een dank
en ramen.
In de jaren dertig, toen de crisis
uitbrak die gepaard ging met grote
werkloosheid, waren vakanties en
uitstapjes voor de 'gewone man'
vrijwel uitgesloten. Uniek is dat
Rotterdamse werklozen werd toe
gestaan om in Hoek van Holland te
stempelen, waardoor het gezin zich
toch tijdelijk op de goedkope cam
ping bij het strand kon vestigen.
Maar met vijftien gulden steun per
maand, zat dit er voor de meesten
niet in.
In deze tijd ontstonden voor het
meer kapitaalkrachtige publiek de
bootreizen. In de jaren dertig ver
trokken veel mensen voor een hon
derd dagen durende boottocht
naar Nederlands-Indie om daar fa
milie te bezoeken. Op de tentoon
stelling staat een grote hutkoffer
die, eenmaal geopend, een comple
te kleerkast blijkt te bevatten, ge
heel bekleed met blauwe zijde.
Erin hangen jurken voor alle gele
genheden die zich tijdens de cruise
voordoen. Zelfs een clownspak
voor het bal masque dat tijdens de
boottocht werd gegeven, ontbreekt
niet.
Naast de hutkoffer staat een In
dische bediende, zoals er in die tijd
zoveel in dienst waren bij Neder
landse rederijen. De samenstellers
van de tentoonstelling hebben de
hand weten te leggen op een voor-
loorlogs filmverslag van de boot
reis van Holland naar Java met de
Johan van Oldenbarneveld, waar
op toeval te zien is hoe men de ge
boorte van prinses Beatrix vierde
en waarop verder beelden van het
dagelijks leven aan boord zijn te
aanschouwen.
Jaren vijftig
Gedurende de Duitse bezetting wa
ren er voor iedereen steeds minder
mogelijkheden om te reizen of met
vakantie te gaan. Bovendien was
de gehele kuststrook Sperrgebiet,
omdat het deel uit maakte van de
Duitse Atlantikwall. In de eerste ja
ren na de oorlog, tijdens de weder
opbouw van het land, waren de lo
nen nog steeds laag en de oude toe
ristengebieden hadden sterk te lij
den gehad van het oorlogsgeweld.
Schaars waren ook de vervoermid
delen. Van de honderdduizend per
sonenauto's, die er in 1939 waren,
was nog maar een derde deel over
en de helft van alle fietsen was in de
oorlog door de Duitse bezetter in
beslag genomen.
Maar toen in de jaren vijftig de
economie aantrok, veranderde er
veel. Attracties als de Keukenhof,
de Efteling, Madurodam en Avifau
na waren nog maar net open en
doordat visumregelingen en bepa
lingen voor het wisselen van bui
tenlands geld versoepelden, werd
het ook mogelijk om in het buiten
land met vakantie te gaan. Van de
vijf miljoen Nederlanders, die in de
zomer van '54 vakantie hielden,
gingen er negenhonderdduizend
over de grenzen. In '62 werd de
vrije zaterdag ingevoerd en iets la
ter kwam er een wettelijk vastge
stelde vakantieperiode van tien da
gen en vakantiegeld, dat vier pro
cent van het jaarsalaris bedroeg.
Doordat er voldoende werkgele
genheid was, stegen ook nog de lo
nen en konden veel gezinnen zich
een eigen auto permitteren, waar
mee men er op uit trok.
Halverwegen de jaren zestig
werd ook het vliegtuig bij het toe
ristenvervoer betrokken en lang
zaam maar zeker gingen steeds
meer mensen 'echt' met vakantie
Wat in de jaren vijftig nog ondenk
baar leek, was in 1970 realiteit ge
worden: met een vol glas in de zon
van Ibiza.
Volgens bestuurders Antwerpen
TERNEUZEN (GPD) - Het dioxine-gif dat vanuit het Ant
werpse havengebied in de Westerschelde terecht is geko
men, is minder gevaarlijk dan de dioxine die in 1976 een
grote milieuramp veroorzaakte in het Italiaanse Seveso.
Het onderzoek van Rijkswaterstaat naar het giftige dioxine
in de Westerschelde en in de Schelde-Rijnverbinding zal
minstens nog twee dagen duren.
BINNENLAND BUITENLAND ECONOMIE
SAO PAULO - Een lid van de Braziliaanse 'Bond voor de verdediging van dë Aarde' staat, voorzien van een
ademhalingsmasker, bij een spandoek met het opschrift: milieuverontreiniging doodt. Om het publiek op het ge
vaar van koolmonoxide te wijzen lanceerde het gemeentebestuur van de Braziliaanse miljoenenstad Sao Paulo
het idee van een autoloze dag voor particuliere rijders. (Foto anp»
De dioxine in het Antwerps ha
vengebied ligt het gemeentebe
stuur als een steen op de maag. In
1983 brandde een deel van een ge
meentelijke opslagloods aan de
Noorderlaan af. Daarin lagen tot
dan toe onbekende goederen en
chemicaliën opgeslagen. De puin
hopen die na de brand overbleven
werden naar de grote gemeentelij
ke stortplaats de Hooge Maey aan
de Moerstraat gebracht. Toen daar
eenmaal 8000 ton lag, kwam de ar
beidsinspectie in het geweer.
Er was namelijk een sterke jodi-
umreuk waargenomen. Onderzoek
volgde en de OVAM, de Openbare
Vlaamse Afvalstoffen Maatschap
pij, concludeerde dat het puin jodi
um en arseen bevatte. Het onder
zoek werd daarna voortgezet door
het Studiecentrum voor Kernener
gie te Mol. Die toonde aan dat rom
mel uit de afgebrande loods ook
dioxine van het soort OCDD bevat
te.
Na de ontdekking van de dioxine
werd het storten op de Hooge Maey
stopgezet. De resterende 2000 ton
vervuild puin ligt nu nog steeds ta
melijk onbeschermd op een braak
liggend perceel nabij de gemeente-
CEL VOOR OVERVAL - De recht
bank in Den Haag heeft drie inwo
ners van Den Haag veroordeeld tot
gevangenisstraffen van respectie
velijk 2, 4 en 5 jaar. De Hagenaars
waren in maart betrokken bij een
overval, waarbij een vrouw dusda
nig schrok dat zij overleed aan een
hersenbloeding. De overval was
bedacht door een 37-jarige man,
barkeeper in het cafe van de moe
der van eén van de Hagenaars. De
ze verdachte moet nog voorkomen.
lijke loods. De Antwerpse gemeen
tesecretaris F. Nolf verzekerde gis
teren dat dit puin 'steviger en abso
luut waterdicht' opgeslagen wordt
om later in een nog te bouwen vuil
verbrander te worden vernietigd.
Pogingen van Antwerpen om het
puin op stortplaatsen in het buiten
land kwijt te raken zijn op niets uit
gelopen.
Pas dan zal er zekerheid zijn over
de omvang van de vervuiling, ver
klaarde een woordvoerder van
Rijkswaterstaat. Het laboratorium
onderzoek zal tot volgende week
vrijdag of nog langer duren.
Er zijn 75 soorten dioxine en de
soort (OCDD) die nu al vijf jaar ligt
opgeslagen op twee lokaties in
Antwerpen is volgens het stadsbe
stuur 'duizenden malen minder gif
tig' dan de dioxine van het Seveso-
soort of de dioxine die gevonden
werd in de Volgermeerpolder bij
Amsterdam. Die gevaarlijke soort
(aangeduid als TCDD) veroorzaakt
bij aanraking al snel huidaandoe
ningen en aantasting van de orga
nen en het immuunstelsel. Tesa-
men vormen die aandoeningen het
zogenaamde dioxine-syndroom.
Later volgt kanker en wordt de
voortplanting aangetast.
„Wij nemen het zekere voor het
onzekere", aldus de woordvoerder
van Rijkswaterstaat in de provin
cie Zeeland in reactie op de Ant
werpse nuancering. „Het is te ver
gelijken met een bommelding en
die moet je altijd serieus nemen.
Dioxine is bloedgevaarlijk spul".
Het meetschip Delta van Rijkswa
terstaat is gistermiddag begonnen
met het nemen van watermonsters
in de Westerschelde, op de grens
van Nederland en Belgie".
Geen bewijs
voor
sabotage Dijkzigt
ROTTERDAM (ANP) - Het justi
tieel onderzoek naar mogelijke
sabotage van narcose-appara-
tuur in het Academisch Zieken
huis Dijkzigt in Rotterdam heeft
niets opgeleverd. Het onderzoek
dat politie en justitie de afgelo
pen weken naar het mogelijk op
zettelijk onklaar maken van de
bewakingsapparatuur in opera
tiekamers hebben gedaan, heeft
geen verdachte opgeleverd. Het
onderzoek zal niet verder wor
den voortgezet. De politie heeft
tijdens het onderzoek in totaal 60
medewerkers van het Dijkzigt-
ziekenhuis verhoord. Enige tijd
bestond verdenking tegen een
verpleegkundige van de afde! ng
anesthesiologie, maar de aanwij
zingen die de politie heeft gevon
den tegen de betrokkene zijn on
voldoende. De directie van het
ziekenhuis schakelde in de loop
van mei justitie in, nadat een aan
tal malen aan de narcose-appara-
tuur mankementen waren ge
constateerd die niet alleen door
technische oorzaken verklaard
konden worden.
Spanje-1
In uw krant trok het artikel 'Toerist
in Spanje' van Gerrit Jan Hoek
mijn aandacht. Als ik de kop lees,
denk ik dat Spanje één grote crimi
nele bende is, dat er van het ver
keer niets deugt en dat je niet ziek
moet worden of een ongeval moet
krijgen, want dan kom je tussen zes
plankjes terecht.
Mijn persoonlijke mening is dat
de situatie op crimineel gebied niet
slechter is dan in de Nederlandse
grote steden en kustplaatsen. Er
wordt door de politie hier ook re
gelmatig gewaarschuwd waarde
volle papieren en geld goed op te
bergen. Maar...helaas menen som
mige mensen als zij met vakantie
gaan, veel opschik te moeten ma
ken met al hun goud en juwelen om
maar te laten zien dat zij dit alle
maal hebben.
Moeten zij ergens betalen dan
wordt er uit de kontzak of het
mooie tasje van mevrouw een sta
pel bankbiljetten te voorschijn ge
haald, want wij Hollanders zijn
toch zó rijk. Ik dacht dat een vakan
tie er was om er zonder zorgen
heerlijk van te genieten.
Waarom doet men dit dan ook
niet. Laat de sier thuis en draag
waardevolle papieren en geld in
een tasje om de hals en onder de
kleren. Files zijn er net als bij ons
ook in grote steden in andere lan
den, dus accepteren wij ook dit,
want wij hebben vakantie en geen
haast.
U beklaagt zich over de Clinica
Marbella, waar het met de hygiëne
slecht zou zijn gesteld. Het ongeluk
wilde dat in november 1987 mijn
vrouw in deze kliniek terecht
kwam. Wij zijn toch wel een andere
mening hierover toegedaan. Mijn
vrouw werd bij binnenkomst in de
ze kliniek fantastisch behandeld en
met de grootste zorg omring. Zij
had haar arm op twee plaatsen ge
broken en werd na twee dagen ge
opereerd waarbij een aantal pen
nen werd ingebracht. Hier in het
AZL concludeerde men dat dit
zeer goed was gedaan.
Over geld werd bij binnenkomst
niet gerept. De behandeling van de
patiënt stond voorop. Wie de kos
ten zou betalen, kwam later pas aan
de orde. Dit werd echter allemaal
aan de verzekering overgelaten.
Mijn vrouw kreeg een kamer voor
zichzelf, waar ik de hele dag mocht
verblijven. Zij kreeg geen pyama
van een ander; het bed werd elke
dag verschoond en de kamer werd
keurig schoongemaakt. Wij wer
den zelfs door een verpleegster in
het Nederlands te woord gestaan.
De ANWB heeft ook geen klach
ten over ziekenhuizen ontvangen
en ik dacht dat deze instantie toch
MELICK/HERKENBOSCH
(GPD/AP) De munitie waarmee
na de IRA-aanslag op de Britse ka
zerne in Duisburg op een politie
wagen is geschoten, is 'voor het
blote oog' dezelfde munitie als die
gebruikt is bij de IRA-aanslag in
Roermond. Laboratoriumonder
zoek moet dit bevestigen. Bekend
is wel dat de kogels afkomstig wa
ren uit Kalashnikov geweren van
Russische makelij. Dat wapen
wordt veel door het IRA gebruikt.
Twee leden van het speciale re
cherche-team dat de IRA-aansla-
gen in Roermond en Bergen in mei
van dit jaar onderzoekt, zijn woens
dag naar Duisburg vertrokken om
te assisteren bij het onderzoek.
Ook een rechercheur van de Cen
trale Recherche Informatiedienst
(CRI) in Den Haag verblijft in Duis
burg.
De politie in Duisburg is inmid
dels met het technisch onderzoek
gestart dat enkele dagen in beslag
kan nemen. Zolang dat onderzoek
duurt, zullen de Nederlandse re
chercheurs in Duisburg blijven. De
Westduitse politie had gisteren nog
geen enkel spoor van de daders van
wel over de nodige ervaring kan
spreken. Dat men wil weten wie de
kosten draagt, is ook een in Neder
land geldende regel. En wat de stel
ling over blunders in de Spaanse
ziekenhuizen betreft, moeten wij
maar met een grote korrel zout ne-
Ook hier lezen wij dagelijks in de
krant over missers in de Neder
landse ziekenhuizen. Clinica Mar
bella is toevallig ook een prive-klj-
niek. Mijn oordeel is: probeer een
land zo goed mogelijk uit de verf te
laten komen en voor je een stukje
schrijft, de zaken zo objectief mo
gelijk te benaderen. Als Spanje
werkelijk zo slecht is, waarom gaan
er dan jaar in jaar uit zoveel men
sen naar dit land? Ik vind het jam
mer dat het voor ons niet mogelijk
was dit land beter te leren kennen.
De toeristen zingen het regelmatig
en daarbij sluiten wij ons aan: Viva
Espagna.
H. Kiemel
Bachstraat 15
Leiden
Spanje (2)
Naar aanleiding van uw artikel
over toerisme in Spanje geef ik u
mijn ervaringen die wel zeer afwij-
de bomaanslag. De plegers van de
aanslag, waarbij negen Britse sol
daten gewond raakten, waren le
den van het verboden Ierse Repu
blikeinse Leger IRA.
De Westduitse politie vermoedt
dat de daders met hun auto, die een
Nederlandse kentekenplaat had,
weer in Nederland zijn. De wagen
„is met de Hollandse nummerbor
den in Nederland natuurlijk veili
ger dan in Duitsland en ze kunnen
snel de grens over, want uiteinde
lijk zijn er alleen officieel nog over
gangen," zei een politiewoordvoer
der.
DODEN DOOR NOODWEER -
Overvloedige regenval gevolgd
door aardverschuivingen en over
stromingen heeft in Japan en Zuid-
korea aan een groot"aantal mensen
het leven gekost en aanzienlijke
schade toegebracht aan huizen,
wegen en gewassen. Meer dan 900
mensen raakten dakloos en de
schade aan gebouwen, wegen en
gewassen wordt geraamd op 36
miljoen gulden.
ken van hetgeen er in uw blad werd
geschreven.
Twee jaar geleden logeerden
mijn vrouw en ik in een hotel in
Lloret de Mar aan de Costa Brava.
Daar werd ik geconfronteerd met
een ernstige maagbloeding. Er
kwam onmiddellijk een arts die
voor een ambulance zorgde. Ver
volgens werd ik naar een kliniek in
Gerona gebracht.
Daar stonden drie doktoren
klaar. Een sprak Engels en een an
dere maakte zich in het Duits ver
staanbaar. Ik kreeg bloedtranfu-
sies en plasma toegediend en na 14
dagen kon ik naar Nederland wor
den vervoerd. Daar heb ik nog een
week in het Elisabeth ziekenhuis
in Leiderdorp gelegen.
Bij aankomst in de Spaanse kli
niek werden de paspoorten van
mijn vrouw en mijzelf ingenomen
die weer werden teruggegeven na
dat de SOS-centrale garantie had
verstrekt. Bij het verlaten van de
kliniek kreeg mijn vrouw alle me
dische rapporten en foto's mee
voor het ziekenhuis in Leiderdorp.
Ik meen er goed aan te doen u er
op te wijzen dat er in Spanje geluk
kig nog ziekenhuizen zijn waarin
niet lichtizinnig met patiënten
wordt omgesprongen.
L.J.W. Kok
Valeriusplein 120
Alphen aan den Rijn
De koffers zijn gepakt, we gaan op reis.
