nsmsm
Nijdam trotseert zelfs bladstilte
Fignon valt door de mand
Yates trekt kar
voor Engeland
109
RUGNUMMER
Olympische limiet ver
weg voor Koeleman
Knetemann stapt af
Gele trui blijft ook na tijdrit in Nederlandse handen
Foreholte wil
tophandbal
•ALINA
WASQUEHAL (GPD) - Een bal
kan raar rollen, maar een wiel van
een racefiets ook. Sean Yates, een
28-jarige Engelsman, winnaar van
een grote tijdrit in de Tour de Fran
ce. Daar was in de verste verte geen
rekening mee gehouden, temeer
daar hij geen enkele reputatie ge
niet als tijdrijder. Yates heeft
slechts enige bekendheid als
modale prof die af en toe een paar
leuke prijzen meepakt. Sinds giste
ren vermeldt zijn erelijst als be
roepsrenner op de kop af vijftien
overwinningen. Hij heeft over dit
lustrumaantal zeven en een half
seizoen uitgesmeerd.
„De realisering van een droom",
reageerde hij op het onverwachte
huzarenstukje. Het betekende de
eerste Engelse triomf sinds 1975.
Toen nam sprinter Barry Hoban de
etappe Angouleme - Bordeaux
voor zijn rekening. „Ach, het ging
wel lekker", keek hij op zijn vol
treffer terug. „Alleen in de laatste
kilometers had ik het moeilijk.
Toen moest ik toch wel even af-
Yates moest speciaal weer uit
zijn hotel worden opgetrommeld
voor de huldiging. De Brit was al
enkele uren binnen, toen de ont
knoping van de rit tegen het uur
werk zijn beslag kreeg. Als num
mer 129 van het algemeen klasse
ment werd hij rond het middaguur
reeds gelost in Liévin.
Hoewel hij dik tevreden was
over zijn score, koesterde hij geen
illusies. De grote kanonnen moes
ten immers nog komen. Die kwa
men ook wel, zij het met minder ge
schut dan verwacht. Yates: „Dat
was een prettige verrassing. Ik ben
er lange tijd vanuit gegaan dat mijn
tijd nog enkele keren zou worden
verbeterd".
Helemaal vreemd is dit solisti
sche werk hem nu ook weer niet.
Dit jaar trok hij een paar keer de
aandacht met lange ontsnappin
gen. In de openingsrit van Parijs -
Nice haalde hij daaruit het volle
pond. Ook in de Ronde van Spanje
was hij op die manier succesvol. In
de Midi Libre, die altijd vlak voor
de Tour wordt verreden, toonde
Yates vormbehoud aan door de
vijfde etappe op zijn naam te schrij-
Resultaten die hem tot topscorer
van de als los zand aan elkaar han
gende Fagor-equipe hebben ge
maakt. Er wordt weliswaar flink
wat geld ingepompt, maar het ren
dement valt - jaarlijks - dik tegen.
De kritiek op het reilen en zeilen
van de ploeg, die met Stephen Ro
che vooralsnog een kat in de zak
heeft gekocht (typisch Fagor), was
hem een doorn in het oog. Vandaar
dat Yates, afkomstig uit East-
Grinstead (Sussex), zich opwierp
als trekker van de gammele kar.
Als zovele Engelstalige renners
leerde hij het metier kennen in de
gelederen van Peugeot. Zeven jaar
hield hij het daar vol. In de ploeg
van Roche houdt hij het na dit jaar
al voor gezien. Reden: een goede
aanbieding van het Amerikaanse 7
Eleven-team (Andy Hampsten). In
het Tour-circus is Yates geen
cvreemde. Hij debuteerde in 1984
en kwam als 91ste in Parijs aan.
Ook in '85 (122ste) en '86 (112de)
volbracht hij de monstertocht door
het land van Marianne. Vorig jaar
bleef hij buitenspel staan. Zijn ren
tree heeft hij nu gevierd met een fel
begeerde dagprijs.
LONDEN (GPD) - Hans Koele
man keert vandaag balend terug in
Nederland. De nationale steeple-
troef moet van zijn vereniging AAC
uit Amsterdam morgen opdraven
voor de competitiefinale in Den
Haag. Koeleman had zich liever
willen warmlopen in Nice, maar
kreeg een startverbod opgelegd
voor de 10e internationale Grand
Prix-wedstrijd van dit seizoen.
In plaats van in de aangename
warmte van de Franse Rivièra
moet de olympische kandidaat
morgen verplicht rondjes draaien
„op de voor steeple-lopers „waar
deloze baan" van de Haagse atle-
tiekclub Sparta. Koeleman, die
vooralsnog vergeefs jacht maakt
op de limiet van 8 minuten en 21 se
conden, toonde zich gisteren pijn
lijk verrast met het verbod van het
AAC-bestuur om van Londen te
mogen doorreizen naar Zuid-
Frankrijk.
„Het seizoen is nog lang en
meestal kom ik pas laat in vorm",
stelde Koeleman hoofdschuddend
vast. „Maar stel dat ik de limiet
straks niet haal, dan zal ik mij zeker
een jaar lang afvragen: 'wat was het
geworden als ik in Nice had kun
nen lopen. Ik loop namelijk graag
in de warmte. Ik hou absoluut niet
van dat kille weer zoals hier in Lon
den".
Waar de 30-jarige nationale re
cordhouder (8.18,02) er gisteravond
in een redelijk sterk bezet deelne
mersveld niet aan te pas kwam. Bij
het ingaan van de voorlaatste ron
de zag hij de kopgroep van zich
weglopen, om uiteindelijk bijna 13
seconden te moeten toegeven op
de Keniase winnaar Julius Kariuki,
die 8.15,71 liet noteren. De tegen
vallende tijd van de in de Verenig
de Staten (North Carolina) levende
Koeleman was 8.28,31.
„Maar dat verbaast me niet, want
voor de wedstrijd had ik al last van
mijn spieren. Het zat er van het be
gin af aan niet in. Daar hoef ik me
niet echt druk om te maken, maar
het zou wel zo prettig zijn geweest
als ik in Nice in plaats van in Lon
den had kunnen lopen. In Nice had
ik een serieuze gooi naar de limiet
kunnen doen. Die kans is me door
AAC ontnomen en dat vind ik kwa
lijk. Ik heb nooit toegezegd dat ik
de competitiefinale zou lopen. Er is
geen enkel overleg geweest. Ik ben
gewoon voor het blok gezet".
Wie vandaag wel naar Nice vliegt
is Elly van Hulst, die gisteravond in
Londen weer de nodige punten
verzamelde voor het Grand Prix-
klassement op de 1500 meter. De
29-jarige atlete uit Capêlle werd in
het sportcentrum van Crystal Pala
ce tweede achter de Roemeense
Paula Ivan. Van Hulst deed over de
1500 meter 4.06,50, terwijl Ivan
4.05,82 op de klokken brcht.
Robin van Helden maakte van
dichtbij de comeback van Sebas
tian Coe mee. De olympische kam
pioen op de 1500 meter won over
tuigend de 800 meter in de overi
gens weinig tot de verbeelding
sprekende tijd van 1.46,13. In het
Reims
NLivry Louvercy
_La Cheppo
NettancourlQy2-5*"1 N3nCV 1
Bar Ie Due
Ligny en Barote*"
1VASQUEHAL (GPD) De ene wind is de andere niet.
Donderdag in de dolle finalejacht door Noordfrankrijk,
richting de mijnen van Liévin, waren het de 'slecht weer-
rijders' als Bernard, Mottet. Breukink en Kelly die een gat
sloegen met de klimmers. Amper 24 uur later waren de rol
len zo ongeveer omgekeerd.
Nancy straatsburg
Winst in tijd werd niet of nauwe
lijks geboekt door de mannen, die
straks ook in de bergen mogen
worden verwacht. Maar in een
vlakke tijdrit over 52 km, dagmenu
nummer 6 van de 75ste Tour de
France, is het voor de betere klim
mers al pure winst als de schade
beperkt blijft tot te verwaarlozen
seconden. Op Fignon, Zimmer-
mann, Hampsten, Rooks en Win
nen na keek dan ook iedereen-met-
klimspieren opgeruimd naar de
uitslag van de individuele kracht
meting. De verwachte achterstand
voor een Delgado, Herrera, Parra
en Alcala was blijven steken in de
wind, die tussen tien uur 's och
tends en half zes 's avonds van pak
weg vier Beaufort was gaan liggen
tot kracht nul.
Het verlies van donderdag werd
in een paar uur tijd omgebogen in
een meevaller van jewelste. De 'ge
klopte' klimmers hadden er alle
baat bij in de eerste helft van het ta
bleau te kunnen starten. De wind
drukte hen stevig in de rug, en blies
ze stuk voor stuk naar, wat later
bleek, zeer aanvaardbare scores.
De tijdrijders van reputatie konden
hun aangeboren voordeel langs de
hangende vlagen niet of nauwe
lijks meer tot uiting brengen.
Windvoordeel
Gevolg: de Tour, die in een eerste
beslissende fase leek te worden ge
plooid, is weer opener dan naar
wat-ie op weg leek. Heeft alleen
nog maar voor Zimmermann,
Hampsten en, voor zover er aspira
ties waren, Winnen, Fignon en
Rooks, een vervelende wending
genomen. Al zijn ook die verschil
len met de top nog nauwelijks do
delijk te noemen.
Dat Henk Lubberding zijn gele
trui na één dag zou moeten afstaan,
was in het scenario opgenomen. De
'Lub' finishte inderdaad pas op een
minuut of drie, vier van de beste
meest perspectiefrijke kandidaten.
Maar waar toch vooral het gevaar
uit Panasonic-hoek of van de
kracht van het Franse uurwerk-
duo Bernard of Mottet werd ver
wacht, kwam nu plotseling een an
der opdagen. Jelle Nijdam.
Zowel Breukink, Vanderaerden
als de twee Fransen
het windvoordeel van de ochtend-
rijders, maar Nijdam, die in dezelf
de omstandigheden als de 'gele
kandidaten' reed, trok zich van de
stilte voor de bui niets aan. De rit
winnaar van Liévin stuntte nóg een
keer in het Franse, grauwe noor
den, en nivelleerde met zijn tijd
zelfs de klassements achterstand
op Steve Bauer met een beslissen
de tijd. Eén seconde voordeel, als
het totaalklassement tenminste
goed is opgeteld. Goed voor geel.
Vader Henk wreef zich aan de fi
nish de ogen uit.
Ploegleider Jan Raas: ,,En Jelle
had nog sneller gekund, als hij niet
uit de laatste bocht was gevlogen.
Hij reed verdomme achter de pi-
lonnen door om niet te vallen. Het
heeft hem zeker een seconde of
acht gescheeld. Je ziet wat dat voor
consequenties kan hebben".
Fantastisch
WASQUEHAL (ANP) - Zijn dertiende Ronde van Frankrijk heeft Gerrie
Knetemann geen geluk gebracht. Gistermorgen moest hij opgeven, om
dat zijn linker sleutelbeen gebroken bleek te zijn.
Knetemann was donderdag tijdens de vijfde etappe ten val gekomen
door weigerende remmen, waardoor een massale valpartij ontstond. Een
andere renner raakte zijn schouder, precies op de plaats waar zijn sleutel
been in maart gebroken was. Door enkele pijnstillers van de rondedokter
kon Knetemann de vijfde etappe beëindigen. In het ziekenhuis van Lille
werd donderdagavond vastgesteld dat het sleutelbeen opnieuw gebroken
Knetemann ging desondanks van start in de tijdrit naar Wasquehal. Het
was een zinloze onderneming. Hij verging van de pijn en stapte gedesillu
sioneerd af.
Cees Priem, ploegleider van TVM, heeft zich gisteren bij de Tour-kara
vaan gevoegd. De Nederlander heeft met de directie van de ronde overleg
gevoerd over deelneming van zijn formatie aan de Ronde van Frankrijk in
het volgende seizoen. TVM werd dit jaar niet toegelaten.
De kans dat Priem met zijn renners in het seizoen 1989 wel naar de Tour
kan, lijkt nu vrij groot. De Tour-directie heeft als belangrijkste voorwaar
de gesteld, dat TVM in dat geval ook zal deelnemen aan andere wedstrij
den die onder haar verantwoordelijkheid vallen, de Ronde van de Oise, de
Ronde van de Europese Gemeenschap en het Criterium International.
Priem is bereid aan deze voorwaarden te voldoen.
Nijdam' nestelde
zich nog juist voor zijn ploegmaat
Gerrit Solleveld (wind mee), die
zichzelf tot dan toe hoogst verras
send op de vierde plaats had gepar
keerd. Een kleine halve minuut
sneller klokte de man uit Zundert
af dan Bernard-Mottet, en minuut
vlotter ook dan Vanderaerden en
Breukink. Nijdam bevestigde voor
de derde maal dit seizoen, na de
Gold Race én een Touretappe, tot
veel meer in staat te zijn dan hij
ooit van zichzelf had gedacht.
Erik Breukink was de eerste om
dat te onderschrijven. „Als je die
wind wegneemt, heeft hij de tijdrit
gewoon gewonnen. Hij was de bes
te van de, zeg maar laatste groep.
Als hij dezelfde omstandigheden
heeft als Yates, wint hij op zijn slof
fen. Hij moet fantastisch hebben
gereden".
Breukink oordeelde ook best te
vreden over zijn eigen prestatie.
Hij moest een seconde of twintig,
dertig toegeven op Bernard-Mot
tet, maar dat was op zijn minst in
gecalculeerd. Intrinsiek, en kwa
wielerjaren kunnen beide Franse
toppers dit werk nu eenmaal (nog)
beter aan dan de kopman van Post.
Maar Breukink is aan een inhaal
race bezig, die het beste belooft
voor de toekomst.
Vorig jaar leverde Breukink in
de twee grote tijdritten van de Tour
nog drie minuten in op Mottet
(Futuroscope) en Bernard (Dijon),
dit keer was er al bijna sprake van
gelijkheid. Over de nu nog gemiste
gele trui, zat hij dan ook nauwelijks
Spiegel
„Het is aan één kant natuurlijk
jammer, dat-ie je aan je neus voor
bij gaat. Als je ziet hoe lang Lub
berding erop heeft moeten wach
ten kun je maar beter oordelen:
hebben is hebben, dat pakken ze
me niet meer af. Maar aan de ande
re kant is het wel zo rustig zo. Kan
ik toch ook aan andere dingen den
ken dan het volledige gewicht van
de wedstrijd. Ik heb voor mijn ge
voel een goede wedstrijd gereden,
ik voel dat de vorm groeiende is, ik
ben content".
Tevredenheid, die er zeker ook
was bij een Pedro Delgado en Luis
Herrera, de twee grootste positi
vo's van Wasquehal. Wind mee,
maar ze déden het ook. Delgado
reed zelfs boven eigen verwach-
sterke deelnemersveld bleef Van
Helden redelijk overeind en finish
te als vijfde in 1.47,34.
Voor de meeste opwinding voor
de 17.000 toeschouwers van het uit
verkochte Crystal Palace-stadion
zorgden de Britten Steve Cram en
Peter Elliott en de wereldkam
pioen op de 1500 meter Abdi Bile.
De stylist uit Somalië had vorige
week zaterdag in Oslo moeten toe
zien hoe Cram revanche nam voor
zijn nederlaag in de WK-finale van
Rome.
Maar Bilé bracht gisteravond de
stand tussen de twee giganten van
de middellange afstand weer in
evenwicht, althans dit baansei-
zoen. In een adembenemende
eindsprint wierp Bilé (2.17,75) zich
op de 1000 meter vlak voor Cram
(2.17,00) en Elliott (2.17,90) over de
JAAP VISSER
VOORHOUT - Handbalvereni
ging Foreholte heeft gisteren een
sectie tophandbal opgericht. Het is
de bedoeling dat daarin de spelers
en speelsters die boven afdelings
klasse niveau uitkomen, onder te
brengen. De sectie wordt onder
steund door de speciaal hiertoe op
gerichte stichting "Bevordering
Tophandbal Bollenstreek". Naar
het voorbeeld van volleybal-kam
pioen Martinus wil de door Data-
team gesponsorde Voorhoutse
club door een professionele aan
pak van de (jeugd) opleiding, een
positie aan de nationale top verkrij
gen.
Dat betekent dat er meer trai
ningsuren gemaakt moeten wor
den. Omdat mogelijk te maken
krijgen de spelers en speelsters in
dien nodig financiële ondersteu
ning. Foreholte werkt verder aan
een handbalschool onder leiding
van ex-bondscoach Jan Kecske-
methy en de bouw van een aan de
internationale eisen voldoenende
sporthal.
ting. „Ik zag na 30 km ineens de
man voor mij rijden. Dat moest
Hampsten zijn, en toen heb ik even
wat gas terug genomen". Het bleek
echter de Italiaan Amadio, Del
gado had zijn tempo niet hoeven
miniseren. Hij had Bernard en
Mottet zelfs nog kunnen voorblij
ven in de daguitslag. Maar: het ver
lies van donderdag was weer goed
deels vergeten.
Lucho Herrera glom in dezelfde
spiegel als de Spaanse
twee uit de Tour van vorig jaar. De
Colombiaan heeft meer in Europa
gereden dan ooit, weet zo langza
merhand ook wat een versnelling
rijden is op het vlakke, en verkeert
nog altijd in Dauphiné-vorm. „Ik
heb ook het nationaal kampioen
schap laten lopen. Ik denk dat ik
daar nu de vruchten van pluk".
Nijdam was niet voortgejaagd
door de wind, was volledig op ei
gen kracht aangewezen. Verdedi
gen? Nijdam, bibberend van de
z drager van de gele
kou bij de dopingcontrole: „Het
wordt een heel spel in de catches.
Bauer zal om iedere seconde de
voetriemen aantrekken. Want hij
weet: iedere seconde telt. Maar ik
ben niet bang van hem, ik kan ook
sprinten. En dan, de afgelopen da
gen heb ik heel wat werk verzet
voor Van Poppel in de eindsprint
en voor Maassen bij de tussen-
sprints, misschien dat Raas nu wel
vriendelijk is iets op touw te zet
ten v
r mij
Hans Schelling
dicht bij Seoul
MEDEMBLIK (ANP) - Als tegen
slag uitbijft, voldoen de Flying
Dutchman-zeilers Henry Koning
en Hans Schelling vandaag aan de
NOC-limiet voor de Olympische
Spelen. De keuzeheren eisen dat
het duo bij de beste acht landen
eindigt. Met nog een race te gaan
staan Koning en Leidenaar Schel
ling keurig op die vereiste plaats,
met een ruime voorsprong op Joel
Sela uit Israël, de grootste concur
rent.
Gisteren, tijdens de zesde race
op het IJsselmeer onder Medem-
blik, werden Koning en Schelling
dertiende. De overwinning ging
naar de Canadees Frank McLaug
hlin. Jörgen Bojsen-Möller, de aan-
voerde^ van het klassement uit De
nemarken, werd derde.
Roeiers in mineur
LUZERN - De zes boten die Ne
derland in september vertegen
woordigen tijdens de Olympische
Spelen zullen het op de Rotsee-
roeiregatta moeten hebben van de
herkansingen. Tijdens stormachtig
weer kwam het duo bij de „zware"
heren. Florijn en Rienks nog het
verst. De dubbel twee ging als der
de over de strëep. Skiffeur Henk-
Jan Zwolle werd vijfde, de vier
zonder stuurman en de dubbel vier
Van den Eerenbeemt-Kelderman-
Bakker-Nelis zesde.
WASQUEHAL (GPD) - Op een
voor een vedette onwaardig tijd
stip begon Laurent Fignon giste
ren aan de tijdrit van Liévin naar
Wasquehal. Rond het middaguur
al, toen de plaatselijke postbode
nog niet eens warm was gedraaid.
Achter Pierce, een 'naamloze' uit
de Amerikaanse 7 Eleven-ploeg,
kwam plotseling Fignon voorbijge
sneld. Het lot van iemand die on
derin het klassement (127ste) ver
zeild is geraakt. Verbazing alom in
het armetierige en buitengewoon
troosteloze Noordfranse land, waar
een een blij gemoed welhaast het
toppunt van optimisme moet zijn.
Vaak zal de Tourwinnaar van '83 en
'84 het 'allez Fignon' dan ook niet
hebben gehoord. Men had niet zo
snel op hem gerekend.
De eerste Tour-week is voor Fig
non verre van voorspoedig verlo
pen. Aanvankelijk probeerde de
renner met zijn studentikoze aan
blik de (slechte) gang van zaken
nog te bagatelliseren. Gisteren ech
ter moest hij met de billen bloot.
Geen betere graadmeter dan een
tijdrit. De pessimisten onder de
volgers kregen gelijk; Laurent Fig
non mist de (top)vorm om deze
Tour te kunnen winnen.
De nederlaag in Wasquehal leek
aanvankelijk groot uit te vallen. De
schade viel echter mee, al pleit het
niet voor hem dat hij de Colombia-
nen Herrera en Parra, toch te boek
staand als anti-tijdrijders, nog
voorang moest verlenen. Zelf had
Fignon onderweg het idee dat het
wel lekker liep. Om vervolgens te
onthullen dat hij een beetje last van
zijn knie had gehad. Geen echt ver
rassende mededeling. In de Franse
pers was de knie van Fignon al een
tijdje 'héét nieuws'. De gebrilde
renner wees die suggestie evenwel
categorisch als verdachtmakingen
van de hand. „Er wordt zoveel ge
zegd. Ik voel me gezond".
Afgang
Wat heet gezond als je op de eer
ste Tour-dag meteen moet lossen.
Nog wel in de ploegentijdrit. Voor
een kopman niet meer en niet min
der dan een afgang. Fignon: „Het
was in elk geval een heel bijzonde
re ervaring". De oorzaak was snel
gevonden. Malheur aan de alvlees
klier, waardoor het suikergehalte
in het bloed niet goed op peil blijft.
Bij Fignon uitte zich dat in een on
verwacht opkomende geeuwhon
ger. Daarmee gepaard ging het
wegvloeien van de broodnodige
kracht uit het spierstelsel.
Geen manco dat hem veel onrust
baarde. Het zou snel verholpen
worden en dan zou hij nog wel de
gelijk meetellen. „Wat is nou drie
minuten verliezen in een Tour. Dat
betekent toch niet het eind van de
wereld?" In de door Jelle Nijdam
gewonnen etappe naar Liévin ver
loor hij echter andermaal kostbare
tijd. Hij was er niet bij, toen favorie
ten als Bernard, Mottet (zijn ploeg
maat), Breukink en Kelly een snel
trein formeerden. Toch ook een in
dicatie dat het niet goed zat met
Fignon.
Hetgeen gisteren dus kant en
klaar aan het licht. In de rit tegen
het uurwerk ging hij met de billen
bloot- Om vervolgens door de
mand te vallen. Tot nader order ge
wogen en te licht bevonden. Na een
weekje Tour kan hij een kruisje
over zijn kansen slaan en kan hij
zich nog verdienstelijk maken voor
Charly Mottet, de schaduw-kop-
man van Guimard. Werk waar Fig
non zich trouwens niet te groot
voor voelt, zoals hij vorig jaar in La
Grande Bouclé bewees
Sukkeltoer
Na zijn indrukwekkende Tour
triomf in 1984 raakte Fignon op de
sukkeltoer. Knie-operaties en an-
derssoortige fysieke kwalen kwa
men om de haverklap bij hem om
de hoek kijken. Dit jaar leek Fig
non geheel uit zijn (wieler)as te her
rijzen. Hij trouwde in het najaar
van 1987 en ging met vrouw en
kind een rustig gezinsleven leiden.
Twee maanden lang raakte hij geen
fiets aan. Bemoeide zich ook niet
met de perikelen rond zijn ploeg.
Gelouterd kwam hij uit de winter
tevoorschijn. Met veel vertoon van
macht trok hij de eerste voorjaars
klassieker naar zich toe, Milaan -
San Remo. Als vanouds ranselde
hij op de Poggio de pedalen. De
wielerwereld liet zich opgetogen
over deze krachtsexplosie uit na
hem bij de start nog te hebben uit
gelachen. Vanwege het ultieme
paardestaartje in zijn nek. Geen ge
zicht, vonden de 'horizontalen' in
de wielrennerij.
Fignon is echter nooit iemand
geweest die zich van commentaren
iets heeft aangetrokken. Kritieken
die vaak over zijn uitstraling gin
gen. Fignon: „Ik kom inderdaad
niet over als een kampioenstype.
Ik voldoe niet aan de normen die
aan het uiterlijk van een sportman
worden gesteld. Nou, dat moet dan
maar. Ik ben niet van plan me te
veranderen. Met mijn populairiteit
valt het trouwens wel mee, hoor!
Dat wordt ook zo maar gezegd en
geschreven. Wie doen dat? Als ik
op de fiets zit, hoor ik bijna alleen
maar positieve reacties".
