'Op het strand is altijd wat te beleven
'Praatpaal' neemt stukje politietaak over in Voorschoten
LEIDSCH DAGBLAD: 071-161400
ALPHENS DAGBLAD: 01720-03961
Oegstgeester aquarellist Albert-Jan Cool schildert het liefst in Katwijk
DE stij9entieLIJN IN UW OMZET STAAT OP UW BUREAU.
Slecht geluid
Leiderdorper Th. van
Vliet krijgt 'lintje'
HLülO LEIDEN
Via druk op de knop heeft burger contact met meldkamer in Leiderdorp
Lezers schrijven
KATWIJK - "De sky-line
van Katwijk vind ik de
mooiste die er langs de
Nederlandse en Belgische
kust te vinden is. Dat tota
le beeld van die lange
zeldzame huizenrij met
daartussen de torens van
de Witte Kerk en de Vuur
baak heb ik altijd zeer
apart gevonden".
De Oegstgeestenaar Albert-Jan
Cool (41) draait er niet omheen:
als aquarellist voelt hij zich bij
zonder aangetrokken tot de kust,
en in het bijzonder tot de Kat-
wijkse kust. Zijn boek 'De klist
een dagelijks avontuur van
Schiermonnikoog tot De Panne'
getuigt daarvan. Het bekende
werk, dat vol staat met aquarel
len die het leven langs de Neder
landse en Belgische stranden to
nen, verscheen in een oplage van
10.000 exemplaren, waarvan er
inmiddels 6.000 zijn verkocht.
Vanaf vandaag is het werk van
Cool te zien in het Katwijks Muse
um aan de Voorstraat. L.E. Ou
wehand, directeur van Ouwe
hands rederij en visverwerking
bv, verricht de officiële opening
van de expositie vandaag om
17.00 uur. De tentoonstelling
duurt tot en met 3 september.
De 73 aquarellen van Albert-
Jan Cool die in het museum zijn
te bezichtigen, zijn allemaal ge
maakt langs de Noordzeekust.
Cool is de oprechte mening toe
gedaan dat dit gebied het boei
endste stuk Nederland is. "Van
alles is er te zien", zegt hij. "Denk
maar aan het strandleven, waarin
wandelaars, toeristen, garnalen-
trekkers, zeilbootjes en de na
tuur allemaal onderdeel zijn van
het totaalgebeuren. Er is altijd
wel weer wat nieuws te beleven.
Bovendien kun je aan de kust de
verschillende dorpen vanaf de
zeekant vastleggen. Kerken,
vuurtorens en karakteristieke
huizen, je raakt er niet op uitge
keken".
Toeval
Veel van de aquarellen van Al-
bert-Jan Cool zijn ontstaan in
Katwijk, waar hij van 1969 tot
1973 gewoond heeft. Hij kwam er
min of meer bij toeval terecht.
Cool: "Ik had in die tijd een ate
lierruimte nodig en die vond ik
aan de Grote Steeg in Katwijk
aan den Rijn. In die tijd maakte
ik ook nog veel pentekeningen
en etsen, technieken die ik de
laatste tijd heb losgelaten om me
helemaal te kunnen richten op
het aquarelleren".
In zijn Katwijkse tijd in '73
keerde Cool weer naar Oegst-
geest terug raakte hij in de ban
van het Katwijkse kustleven. "Ik
was bijna dagelijks aan het
strand, de Boulevard en in de
duinen te vinden", vertelt hij.
"Zodoende heb ik ontzettend
veel werken in Katwijk gemaakt.
Ook toen ik later weer in Oegst-
geest woonde, kwam ik vaak in
Katwijk. Die grote hoeveelheid
Katwijkse werken is dan ook
min of meer de aanleiding ge
weest om nu in de kustplaats te
exposeren".
Deze tijd van het jaar vindt de
schilder uit Oegstgeest uiterma
te gunstig om een expositie te
houden. "In de zomermaanden
hebben de mensen meer tijd om
een tentoonstelling te bezoe
ken", legt hij uit. "Daarnaast zijn
er veel in de zomermaanden na
tuurlijk veel toeristen in de
streek. Ook voor hen is het een
leuke tentoonstelling".
Albert-Jan Cool genoot zijn
opleiding aan de Academie voor
Beeldende Kunsten in Den
Haag. Hij volgde de opleiding in
de avonduren en werkte overdag
als archeologisch tekenaar bij ar
cheologische opgravingen, on
der andere in het Midden-Oos
ten, in Jordanië. "Dat natekenen
van potjes en scherven is in het
begin heel interessant, maar na
verloop van tijd raakte ik er een
beetje op uitgekeken", verklaart
de schilder. "Op een bepaald mo-
fascineerd en ik denk dat het
voor mij de beste verftechniek is;
ik kan er in ieder geval heel veel
van mezelf in kwijt".
De stijl waarin Cool schildert
is vrij realistisch. De schilder legt
dan ook uitsluitend het huidige,
moderne leven vast. "Ik leef nu
en niet honderd jaar geleden",
zegt hij resoluut. "Ieder moment
zie ik zovëël om me heen gebeu
ren; dat zijn dan de dingen die ik
op dat moment beleef. Dat zijn
dingen die me raken, zaken die
me fascineren. Dat en dat alleen
wordt door mij geschilderd. Ik
kan geert verzonnen, nostalgi
sche plaatjes maken. Ja, ik zou
het uiteraard wel kunnen, maar
ik wil het niet".
Persoonlijke indruk
Ook de aquarellen die hij van
Katwijk heeft gemaakt zijn zeer
realistisch. Alles wat de schilder
in zich opneemt, komt op het
doek. Daarvoor wordt het wel
verwerkt door de schilder, en
'geeft hij er zijn persoonlijke in
druk aan mee. Wanneer hij het
noodzakelijk acht om een leeg
bierblikje, dat op het strand ligt,
te schilderen, dan doet Cool dat.
'Dat wil niet zeggen dat ik derge
lijke dingen nooit weglaat", legt
hij uit. "Als het niet functioneel
is, of ik vind het echt niet passen
in de compositie, dan schilder ik
het niet".
Op deze wijze zijn boeiende
schilderingen tot stand geko
men, die meestal met de kust en
het leven aldaar te maken heb
ben. Bezoekers van de expositie
zullen vele plekjes en situaties
die zijn geschilderd, herkennen.
Verlaten stranden, uitrukkende
reddingsboten, dik ingepakte
wandelaars langs de vloedlijn,
zonnebadende dames en zwoe
gende garnalenvissers, van alles
is er te zien in het werk van Al-
bert-Jan Cool. Want, zoals hij
nogmaals met nadruk herhaalt:
"Het leven van alledag is boei
end genoeg".
De openingstijden van het
Katwijks Museum zijn: dinsdag
t/m zaterdag, van 10.00 tot 12.00
en van 14.00 tot 17.00 uur.
Albert-Jan Cool: "De kust is het boeiendste stuk Nederland".
ment ben ik dan ook op free-lan-
cebasis natuurillustraties gaan
maken voor verschillende op
drachtgevers. Daarmee kon ik
echter niet al mijn tijd vullen, zo
dat ik ging uitkijken naar een
vaste baan als illustrator/vorm
gever".
Die vaste baan vond Albert-
Jan Cool bij de Leidse Onder
wijsinstelling (LOI). Hij werd er
algemeen illustrator en hield
zich bezig met de vormgeving
van lesmateriaal. "Later werd hij
chef van de afdeling vormgeving
en legde hij zich ook toe op foto
grafie en pagina-opmaak. De
aquareltechniek is hij in zijn
vrije tijd altijd blijven uitoefe
nen. Af en toe krijgt hij freelance-
opdrachten, zoals het maken van
illustraties voor het Internatio
naal Bloembollencentrum in Hil-
legom, Spectrum-Natuurillu-
straties en het weekblad Mar
griet.
"Ik zal er zelf nooit voor op pad
gaan", vertelt Cool. "Ik wacht al
tijd opdrachten af, dat vind ik
ook het prettigst. De meeste an
dere schilders en illustrators
werken het liefst op eigen initia
tief terwijl ik het altijd leuk heb
gevonden om in opdracht te wer
ken".
Kleurmengen
Schilderen en tekenen zat er
vroeg in bij Albert-Jan Cool. Al
op jonge leeftijd kreeg hij schil
derles op het atelier van Jan
Kalsbeek uit Oegstgeest. Daar
raakte hij vertrouwd met de
grondbeginselen van het
kleurmengen. "Dat is de basis
van het schilderen", zegt hij,
"vooral bij het gebruik van olie
verf. Maar ik moet zeggen dat ik
er voor het aquarelleren ook heel
wat aan heb gehad". Bij Jan
Kalsbeek leerde Cool zichzelf
wat zijn schilderstalent betreft
volledig kennen. "Het was een
hele vrije manier van jezelf ont
plooien", aldus Cool. "Maar daar
bij kwam wel dat je goed op de
hoogte moest zijn van bepaalde
basisprincipes, die onontbeerlijk
zijn voor een kunstschilder".
Sedert een jaar of tien schil
dert Albert-Jan Cool uitsluitend
met waterverf. "Ik heb alle ande
re technieken beoefend, zoals
schilderen met olieverf, etsen, te
kenen, maar aquarelleren heb ik
altijd de prettigste werkwijze ge
vonden. Het heeft me steeds ge-
Als u die nu oppakt, vertellen wij u graag welke
verrassende mogelijkheden er voor u zijn op het
gebied van effectieve doelgerichte publiciteit.
Bel morgenochtend meteen. Dan rekenen wij
direkt af met het hardnekkige misverstand dat
adverteren in de grootste krant van de regio duur
is.lntegendeel, het levert juist geld op!
Nog geen idee hoe uw reclameboodschap eruit
zou moeten zien?
Bel dan juist! Want onze studio helpt u graag op
weg. Zit bij de prijs inbegrepen! Omdat we niet
alleen in oplage de grootste willen zijn.
Naar aanleiding van de gecombi
neerde commissievergadering van
de gemeente Voorschoten op
maandag 20 juni 1988 wil ik langs
deze weg een paar opmerkingen
maken.
1. Tijdens deze vergadering con
stateerde ik dat op de publieke tri
bune de debatten nauwelijks te
volgen zijn. Het is toch van de gek
ke dat in een gemeentehuis waar
voor een verbouwing zoveel geld is
besteed geen goede geluidsinstal
latie aanwezig is. Ik hoop dat daar
op korte termijn wat aan wordt ge
daan.
2. Tijdens het debat betreffende
het zwembad Het Wedde, kreeg ik
de indruk dat de commissieleden
niet precies weten hoe de vork in
de steel zit. Naar mijn gevoel laat
men zich te eenzijdig voorlichten.
Zover mij bekend is door nie
mand uit de politiek eens contact
opgenomen met het personeel van
Het Wedde om eens te horen hoe de
gang van zaken in de praktijk is en
waarom dat zo is. Deze mensen
hebben daar zeker recht op.
Ook de heren van de pers, die
toch tot taak hebben om een goede
en juiste voorlichting te verstrek
ken aan het publiek, zouden er
goed aan doen om hun licht eens
op te steken bij degenen die dade
lijk het slachtoffer worden van fou
ten van anderen.
A.L. Benningshof
Raadhuislaan 41
Voorschoten
VOORSCHOTEN - De politie Voorschoten heeft een oplossing gevonden om de burger
tóch te woord te staan als het bureau is gesloten: een 'praatpaal'. Eén druk op de knop is
voldoende om contact te maken met de meldkamer in Leiderdorp die dag en nacht is be
mand. De groep Voorschoten is de eerste in het district Den Haag van de rijkspolitie die de
beschikking heeft zo'n praatpaal. Alleen in de districten Amsterdam en Utrecht wordt er
op bescheiden schaal, maar wel tot tevredenheid, mee gewerkt. Artsen en apotheken ma
ken al langer gebruik van deze apparatuur.
Over het waarom van deze voorzie
ning zegt de plaatsvervangend
groepscommandant C. Maat: "We
kunnen het bureau niet voldoende
openhouden voor het publiek. Dus
betekent dat, dat we minder ser
vice verlenen. We hebben ons toen
afgevraagd wat we daaraan moes-
door
Jan Westerlaken
ten doen. Wel, daar is die 'praat
paal' uitgekomen. Op die manier
kun je toch service bieden. Een
stukje techniek in plaats van man
kracht. Ik denk dat we daar in de
toekomst hoe langer hoe meer mee
te maken zullen krijgen".
De praatpaal staat er nu een
week of vier. En er wordt gebruik
van gemaakt. In welke mate is
(nog) niet bekend, maar de burgers
die voor een gesloten bureau ston
den, wisten ermee om te gaan. "Het
is allemaal nog nieuw", zegt een an
dere politieman. "Misbruik? Ach,
misschien wordt er wel eens loos
gebeld. Maar ik verwacht niet dat
de mensen voor een onbenullig
heidje naar het bureau komen. Bo
vendien heb je als ervaren politie
man gauw genoeg in de gaten of je
iets serieus moet r
Geklaagd
De politie Voorschoten is van
mening dat de burger het op prijs
stelt dat zij bereikbaar is. "Als er in
het weekeinde iemand uit een an
dere omgeving bij ons om hulp wil
aankloppen en hij krijgt geen ge
hoor, dan is dat toch een vervelen
de zaak. Als je onderweg ergens
naar toe bent, kan er altijd wat ge
beuren waarvoor je de politie no
dig hebt. Een aanrijding of zo. Het
bureau is dan wel gesloten, maar
via die praatpaal kun je je verhaal
kwijt. Nee, de inwoners van het
dorp hebben niet geklaagd dat de
politiepost nu minder open is dan
voorheen. Die suggestie was geen
aanleiding om een dag- en nacht-
verbinding met Leiderdorp te cre-
Over het betalen van de praat
paal waren de gemeente Voorscho
ten en de politie het snel eens. De
gemeente heeft het tot stand bren
gen van de verbinding voor haar re
kening genomen. Het geld daar
voor putte zij uit de opbrengst van
gevonden voorwerpen als fietsen
en bromfietsen die worden ver-
LEIDERDORP - De Leiderdor
per Th. van Vliet is gistermiddag
benoemd tot Officier in de Orde
van Oranje-Nassau. Burgemeester
Bruggeman van Leiderdorp zou
hem het lintje opspelden tijdens
een bijeenkomst in verband met
het feit dat Van Vliet zijn functie
van directeur beleggingen en ad
ministratie van de Raad van Predi
kantspensioenen van de Neder
landse Hervormde Kerk neerlegt.
Th. (Thomas) van Vliet (62) is in
Leiderdorp zelf onder meer be
kend geworden als voorzitter van
het college van kerkvoogden van
de Hervormde gemeente aldaar.
Hij bekleedde die functie tien jaar
lang, van 1971 tot 1981, en speelde
toen een vooraanstaande rol bij de
restauratie van de Dorpskerk zelf
en het orgel van deze kerk aan de
Hoofdstraat.
Vanaf 1983 tot heden is Va,n Vliet
ook secretaris van de Interkerkelij
ke Stichting voor Bejaardenzorg in
Leiderdorp.
Wat zijn dagelijks werk betreft:
in maart 1962 trad de Leiderdorper
als administrateur in dienst bij de
raad voor de predikantstraktemen
ten van de Nederlandse Hervorm
de Kerk.
Na diverse wijzigingen werd Van
Vliet in 1983 benoemd tot directeur
beleggingën en administratie van
de raad voor de predikantspensioe-
In die functie vervult hij een
belangrijke positie in de Neder
landse Hervormde Kerk. De raad
voor de predikantspensioenen
draagt namelijk zorg voor de in
ning van de pensioenbijdragen en
de VUT-bijdragen en is verant
woordelijk voor de uitkering van
ouderdomspensioen en VUT-uit-
keringen aan predikanten.
kocht als de eigenaar zich na een
bepaalde tijd niet heeft aange
diend. Geld, dat automatisch naar
de gemeente vloeit. Zij had er geen
moeite mee die inkomsten voor het
aanbrengen van de praatpaal aan te
wenden.
Belang
Plaatsvervangend groepscom
mandant Maat: "De gemeente
heeft er ook belang bij dat de poli
tie zoveel mogelijk te bereiken is.
Zelf kon de politie deze voorzie
ning niet voor haar rekening ne
men. Financiële middelen ontbra
ken daartoe. Om de service aan het
publiek zoveel mogelijk in stand te
houden, ook als het bureau geslo
ten is, viel het besluit om die leem
te op deze manier op te lossen. De
burger krijgt te allen tijde een poli
tieman te spreken. Op die manier
gaat er geen tijd verloren".
Of deze stap ertoe zal leiden dat
posten van gelijke grootte of klei
nere bureaus worden uitgerust met
een praatpaal?
Maat: "Voor kleinere bureaus in
het district die niet bemand zijn is
zo'n praatpaal misschien best het
overwegen waard. Je voorkomt dat
de mensen voor een gesloten deur
staan. Is Voorschoten trendzetter
voor een beleid in de richting? Ik
denk dat iedere groepscomman
dant zelf zal moeten bepalen of hij
zijn post met een dergelijke voor
ziening wil uitrusten".
Eén ding is zeker: het district
Den Haag van de rijkspolitie zal de
gang van zaken in Voorschoten
met meer dan normale belangstel
ling volgen. Woordvoerder A. Beij-
ersbergen, hoofd meld- en informa
tiecentrum van het districtsbureau
in Leiderdorp: "We zullen de ont
wikkeling nauwlettend in de gaten
houden. Het is zeker niet uitgeslo
ten dat dit een vervolg krijgt. Kijk,
als het praktisch gezien een haalba
re kaart is, dan is dat de moeite van
het bekijken waard. Wat Voorscho
ten betreft, dat was overigens een
zaak tussen de groepscommandant
en de burgemeester. Zij waren er
beiden van overtuigd dat de burger
niet voor een gesloten deur moest
komen te staan. Om dat te voorko
men hebben ze deze mogelijkheid
aangegrepen".
Maar als een bureau gesloten is
en er belt iemand op, dan wordt de
telefoon toch automatisch naar de
meldkamer van het districtsbu
reau in Leiderdorp doorgekop-
peld? Is zo'n praatpaal dan niet
overbodig?
Adjudant Beijersbergen vindt
van niet. In de buurt van het poli
tiebureau in Voorschoten is geen
telefooncel te bekennen. Wanneer
een vreemde om hulp komt, zal hij
moeten gaan zoeken. Heeft hij
acuut hulp nodig, dan kan dat ver
lies aan tijd net te lang zijn. "De
meldkamer kan nu direct stappen
ondernemen als er iets ernstig aan
de hand is".
Verzwaring
Betekent de komst van de praat
paal geen verzwaring van het werk
voor de mensen in de meldkamer?
Beijersbergen: "De meldkamer
is daar juist voor. Hij ondersteunt
alle vijftig korpsen in het district.
In het hele district Den Haag van
de rijkspolitie zijn er maar vijf
groepen die dag en nacht bereik
baar zijn. De rest, die dat niet is,
komt bij ons in de meldkamer te
recht. Nu deze praatpaal in Voor
schoten er bij is gekomen geloof ik
niet dat we meer te doen zullen
krijgen. Het enige dat wij doen is
het verlenen van hulp in de eerste
lijn. Je kunt ons vergelijken met
een doorgeefluik. Wij zorgen er
voor dat alles in goede banen wordt
geleid en dat die dingen gebeuren
die moeten plaatshebben. Of die
nu via de telefoon of een praatpaal
tot ons komen maakt niet zoveel
verschil".
Plaatsvervangend groepscommandant Maat demonstreert de 'praatpaal' waarover het Voorschotens politiebureau sinds kort beschikt. Een
stukje techniek in plaats van mankracht'. (foto Henk Bouwma