'Op het strand is altijd wat te beleven 'Praatpaal' neemt stukje politietaak over in Voorschoten LEIDSCH DAGBLAD: 071-161400 ALPHENS DAGBLAD: 01720-03961 Oegstgeester aquarellist Albert-Jan Cool schildert het liefst in Katwijk DE stij9entieLIJN IN UW OMZET STAAT OP UW BUREAU. Slecht geluid Leiderdorper Th. van Vliet krijgt 'lintje' HLülO LEIDEN Via druk op de knop heeft burger contact met meldkamer in Leiderdorp Lezers schrijven KATWIJK - "De sky-line van Katwijk vind ik de mooiste die er langs de Nederlandse en Belgische kust te vinden is. Dat tota le beeld van die lange zeldzame huizenrij met daartussen de torens van de Witte Kerk en de Vuur baak heb ik altijd zeer apart gevonden". De Oegstgeestenaar Albert-Jan Cool (41) draait er niet omheen: als aquarellist voelt hij zich bij zonder aangetrokken tot de kust, en in het bijzonder tot de Kat- wijkse kust. Zijn boek 'De klist een dagelijks avontuur van Schiermonnikoog tot De Panne' getuigt daarvan. Het bekende werk, dat vol staat met aquarel len die het leven langs de Neder landse en Belgische stranden to nen, verscheen in een oplage van 10.000 exemplaren, waarvan er inmiddels 6.000 zijn verkocht. Vanaf vandaag is het werk van Cool te zien in het Katwijks Muse um aan de Voorstraat. L.E. Ou wehand, directeur van Ouwe hands rederij en visverwerking bv, verricht de officiële opening van de expositie vandaag om 17.00 uur. De tentoonstelling duurt tot en met 3 september. De 73 aquarellen van Albert- Jan Cool die in het museum zijn te bezichtigen, zijn allemaal ge maakt langs de Noordzeekust. Cool is de oprechte mening toe gedaan dat dit gebied het boei endste stuk Nederland is. "Van alles is er te zien", zegt hij. "Denk maar aan het strandleven, waarin wandelaars, toeristen, garnalen- trekkers, zeilbootjes en de na tuur allemaal onderdeel zijn van het totaalgebeuren. Er is altijd wel weer wat nieuws te beleven. Bovendien kun je aan de kust de verschillende dorpen vanaf de zeekant vastleggen. Kerken, vuurtorens en karakteristieke huizen, je raakt er niet op uitge keken". Toeval Veel van de aquarellen van Al- bert-Jan Cool zijn ontstaan in Katwijk, waar hij van 1969 tot 1973 gewoond heeft. Hij kwam er min of meer bij toeval terecht. Cool: "Ik had in die tijd een ate lierruimte nodig en die vond ik aan de Grote Steeg in Katwijk aan den Rijn. In die tijd maakte ik ook nog veel pentekeningen en etsen, technieken die ik de laatste tijd heb losgelaten om me helemaal te kunnen richten op het aquarelleren". In zijn Katwijkse tijd in '73 keerde Cool weer naar Oegst- geest terug raakte hij in de ban van het Katwijkse kustleven. "Ik was bijna dagelijks aan het strand, de Boulevard en in de duinen te vinden", vertelt hij. "Zodoende heb ik ontzettend veel werken in Katwijk gemaakt. Ook toen ik later weer in Oegst- geest woonde, kwam ik vaak in Katwijk. Die grote hoeveelheid Katwijkse werken is dan ook min of meer de aanleiding ge weest om nu in de kustplaats te exposeren". Deze tijd van het jaar vindt de schilder uit Oegstgeest uiterma te gunstig om een expositie te houden. "In de zomermaanden hebben de mensen meer tijd om een tentoonstelling te bezoe ken", legt hij uit. "Daarnaast zijn er veel in de zomermaanden na tuurlijk veel toeristen in de streek. Ook voor hen is het een leuke tentoonstelling". Albert-Jan Cool genoot zijn opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag. Hij volgde de opleiding in de avonduren en werkte overdag als archeologisch tekenaar bij ar cheologische opgravingen, on der andere in het Midden-Oos ten, in Jordanië. "Dat natekenen van potjes en scherven is in het begin heel interessant, maar na verloop van tijd raakte ik er een beetje op uitgekeken", verklaart de schilder. "Op een bepaald mo- fascineerd en ik denk dat het voor mij de beste verftechniek is; ik kan er in ieder geval heel veel van mezelf in kwijt". De stijl waarin Cool schildert is vrij realistisch. De schilder legt dan ook uitsluitend het huidige, moderne leven vast. "Ik leef nu en niet honderd jaar geleden", zegt hij resoluut. "Ieder moment zie ik zovëël om me heen gebeu ren; dat zijn dan de dingen die ik op dat moment beleef. Dat zijn dingen die me raken, zaken die me fascineren. Dat en dat alleen wordt door mij geschilderd. Ik kan geert verzonnen, nostalgi sche plaatjes maken. Ja, ik zou het uiteraard wel kunnen, maar ik wil het niet". Persoonlijke indruk Ook de aquarellen die hij van Katwijk heeft gemaakt zijn zeer realistisch. Alles wat de schilder in zich opneemt, komt op het doek. Daarvoor wordt het wel verwerkt door de schilder, en 'geeft hij er zijn persoonlijke in druk aan mee. Wanneer hij het noodzakelijk acht om een leeg bierblikje, dat op het strand ligt, te schilderen, dan doet Cool dat. 'Dat wil niet zeggen dat ik derge lijke dingen nooit weglaat", legt hij uit. "Als het niet functioneel is, of ik vind het echt niet passen in de compositie, dan schilder ik het niet". Op deze wijze zijn boeiende schilderingen tot stand geko men, die meestal met de kust en het leven aldaar te maken heb ben. Bezoekers van de expositie zullen vele plekjes en situaties die zijn geschilderd, herkennen. Verlaten stranden, uitrukkende reddingsboten, dik ingepakte wandelaars langs de vloedlijn, zonnebadende dames en zwoe gende garnalenvissers, van alles is er te zien in het werk van Al- bert-Jan Cool. Want, zoals hij nogmaals met nadruk herhaalt: "Het leven van alledag is boei end genoeg". De openingstijden van het Katwijks Museum zijn: dinsdag t/m zaterdag, van 10.00 tot 12.00 en van 14.00 tot 17.00 uur. Albert-Jan Cool: "De kust is het boeiendste stuk Nederland". ment ben ik dan ook op free-lan- cebasis natuurillustraties gaan maken voor verschillende op drachtgevers. Daarmee kon ik echter niet al mijn tijd vullen, zo dat ik ging uitkijken naar een vaste baan als illustrator/vorm gever". Die vaste baan vond Albert- Jan Cool bij de Leidse Onder wijsinstelling (LOI). Hij werd er algemeen illustrator en hield zich bezig met de vormgeving van lesmateriaal. "Later werd hij chef van de afdeling vormgeving en legde hij zich ook toe op foto grafie en pagina-opmaak. De aquareltechniek is hij in zijn vrije tijd altijd blijven uitoefe nen. Af en toe krijgt hij freelance- opdrachten, zoals het maken van illustraties voor het Internatio naal Bloembollencentrum in Hil- legom, Spectrum-Natuurillu- straties en het weekblad Mar griet. "Ik zal er zelf nooit voor op pad gaan", vertelt Cool. "Ik wacht al tijd opdrachten af, dat vind ik ook het prettigst. De meeste an dere schilders en illustrators werken het liefst op eigen initia tief terwijl ik het altijd leuk heb gevonden om in opdracht te wer ken". Kleurmengen Schilderen en tekenen zat er vroeg in bij Albert-Jan Cool. Al op jonge leeftijd kreeg hij schil derles op het atelier van Jan Kalsbeek uit Oegstgeest. Daar raakte hij vertrouwd met de grondbeginselen van het kleurmengen. "Dat is de basis van het schilderen", zegt hij, "vooral bij het gebruik van olie verf. Maar ik moet zeggen dat ik er voor het aquarelleren ook heel wat aan heb gehad". Bij Jan Kalsbeek leerde Cool zichzelf wat zijn schilderstalent betreft volledig kennen. "Het was een hele vrije manier van jezelf ont plooien", aldus Cool. "Maar daar bij kwam wel dat je goed op de hoogte moest zijn van bepaalde basisprincipes, die onontbeerlijk zijn voor een kunstschilder". Sedert een jaar of tien schil dert Albert-Jan Cool uitsluitend met waterverf. "Ik heb alle ande re technieken beoefend, zoals schilderen met olieverf, etsen, te kenen, maar aquarelleren heb ik altijd de prettigste werkwijze ge vonden. Het heeft me steeds ge- Als u die nu oppakt, vertellen wij u graag welke verrassende mogelijkheden er voor u zijn op het gebied van effectieve doelgerichte publiciteit. Bel morgenochtend meteen. Dan rekenen wij direkt af met het hardnekkige misverstand dat adverteren in de grootste krant van de regio duur is.lntegendeel, het levert juist geld op! Nog geen idee hoe uw reclameboodschap eruit zou moeten zien? Bel dan juist! Want onze studio helpt u graag op weg. Zit bij de prijs inbegrepen! Omdat we niet alleen in oplage de grootste willen zijn. Naar aanleiding van de gecombi neerde commissievergadering van de gemeente Voorschoten op maandag 20 juni 1988 wil ik langs deze weg een paar opmerkingen maken. 1. Tijdens deze vergadering con stateerde ik dat op de publieke tri bune de debatten nauwelijks te volgen zijn. Het is toch van de gek ke dat in een gemeentehuis waar voor een verbouwing zoveel geld is besteed geen goede geluidsinstal latie aanwezig is. Ik hoop dat daar op korte termijn wat aan wordt ge daan. 2. Tijdens het debat betreffende het zwembad Het Wedde, kreeg ik de indruk dat de commissieleden niet precies weten hoe de vork in de steel zit. Naar mijn gevoel laat men zich te eenzijdig voorlichten. Zover mij bekend is door nie mand uit de politiek eens contact opgenomen met het personeel van Het Wedde om eens te horen hoe de gang van zaken in de praktijk is en waarom dat zo is. Deze mensen hebben daar zeker recht op. Ook de heren van de pers, die toch tot taak hebben om een goede en juiste voorlichting te verstrek ken aan het publiek, zouden er goed aan doen om hun licht eens op te steken bij degenen die dade lijk het slachtoffer worden van fou ten van anderen. A.L. Benningshof Raadhuislaan 41 Voorschoten VOORSCHOTEN - De politie Voorschoten heeft een oplossing gevonden om de burger tóch te woord te staan als het bureau is gesloten: een 'praatpaal'. Eén druk op de knop is voldoende om contact te maken met de meldkamer in Leiderdorp die dag en nacht is be mand. De groep Voorschoten is de eerste in het district Den Haag van de rijkspolitie die de beschikking heeft zo'n praatpaal. Alleen in de districten Amsterdam en Utrecht wordt er op bescheiden schaal, maar wel tot tevredenheid, mee gewerkt. Artsen en apotheken ma ken al langer gebruik van deze apparatuur. Over het waarom van deze voorzie ning zegt de plaatsvervangend groepscommandant C. Maat: "We kunnen het bureau niet voldoende openhouden voor het publiek. Dus betekent dat, dat we minder ser vice verlenen. We hebben ons toen afgevraagd wat we daaraan moes- door Jan Westerlaken ten doen. Wel, daar is die 'praat paal' uitgekomen. Op die manier kun je toch service bieden. Een stukje techniek in plaats van man kracht. Ik denk dat we daar in de toekomst hoe langer hoe meer mee te maken zullen krijgen". De praatpaal staat er nu een week of vier. En er wordt gebruik van gemaakt. In welke mate is (nog) niet bekend, maar de burgers die voor een gesloten bureau ston den, wisten ermee om te gaan. "Het is allemaal nog nieuw", zegt een an dere politieman. "Misbruik? Ach, misschien wordt er wel eens loos gebeld. Maar ik verwacht niet dat de mensen voor een onbenullig heidje naar het bureau komen. Bo vendien heb je als ervaren politie man gauw genoeg in de gaten of je iets serieus moet r Geklaagd De politie Voorschoten is van mening dat de burger het op prijs stelt dat zij bereikbaar is. "Als er in het weekeinde iemand uit een an dere omgeving bij ons om hulp wil aankloppen en hij krijgt geen ge hoor, dan is dat toch een vervelen de zaak. Als je onderweg ergens naar toe bent, kan er altijd wat ge beuren waarvoor je de politie no dig hebt. Een aanrijding of zo. Het bureau is dan wel gesloten, maar via die praatpaal kun je je verhaal kwijt. Nee, de inwoners van het dorp hebben niet geklaagd dat de politiepost nu minder open is dan voorheen. Die suggestie was geen aanleiding om een dag- en nacht- verbinding met Leiderdorp te cre- Over het betalen van de praat paal waren de gemeente Voorscho ten en de politie het snel eens. De gemeente heeft het tot stand bren gen van de verbinding voor haar re kening genomen. Het geld daar voor putte zij uit de opbrengst van gevonden voorwerpen als fietsen en bromfietsen die worden ver- LEIDERDORP - De Leiderdor per Th. van Vliet is gistermiddag benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau. Burgemeester Bruggeman van Leiderdorp zou hem het lintje opspelden tijdens een bijeenkomst in verband met het feit dat Van Vliet zijn functie van directeur beleggingen en ad ministratie van de Raad van Predi kantspensioenen van de Neder landse Hervormde Kerk neerlegt. Th. (Thomas) van Vliet (62) is in Leiderdorp zelf onder meer be kend geworden als voorzitter van het college van kerkvoogden van de Hervormde gemeente aldaar. Hij bekleedde die functie tien jaar lang, van 1971 tot 1981, en speelde toen een vooraanstaande rol bij de restauratie van de Dorpskerk zelf en het orgel van deze kerk aan de Hoofdstraat. Vanaf 1983 tot heden is Va,n Vliet ook secretaris van de Interkerkelij ke Stichting voor Bejaardenzorg in Leiderdorp. Wat zijn dagelijks werk betreft: in maart 1962 trad de Leiderdorper als administrateur in dienst bij de raad voor de predikantstraktemen ten van de Nederlandse Hervorm de Kerk. Na diverse wijzigingen werd Van Vliet in 1983 benoemd tot directeur beleggingën en administratie van de raad voor de predikantspensioe- In die functie vervult hij een belangrijke positie in de Neder landse Hervormde Kerk. De raad voor de predikantspensioenen draagt namelijk zorg voor de in ning van de pensioenbijdragen en de VUT-bijdragen en is verant woordelijk voor de uitkering van ouderdomspensioen en VUT-uit- keringen aan predikanten. kocht als de eigenaar zich na een bepaalde tijd niet heeft aange diend. Geld, dat automatisch naar de gemeente vloeit. Zij had er geen moeite mee die inkomsten voor het aanbrengen van de praatpaal aan te wenden. Belang Plaatsvervangend groepscom mandant Maat: "De gemeente heeft er ook belang bij dat de poli tie zoveel mogelijk te bereiken is. Zelf kon de politie deze voorzie ning niet voor haar rekening ne men. Financiële middelen ontbra ken daartoe. Om de service aan het publiek zoveel mogelijk in stand te houden, ook als het bureau geslo ten is, viel het besluit om die leem te op deze manier op te lossen. De burger krijgt te allen tijde een poli tieman te spreken. Op die manier gaat er geen tijd verloren". Of deze stap ertoe zal leiden dat posten van gelijke grootte of klei nere bureaus worden uitgerust met een praatpaal? Maat: "Voor kleinere bureaus in het district die niet bemand zijn is zo'n praatpaal misschien best het overwegen waard. Je voorkomt dat de mensen voor een gesloten deur staan. Is Voorschoten trendzetter voor een beleid in de richting? Ik denk dat iedere groepscomman dant zelf zal moeten bepalen of hij zijn post met een dergelijke voor ziening wil uitrusten". Eén ding is zeker: het district Den Haag van de rijkspolitie zal de gang van zaken in Voorschoten met meer dan normale belangstel ling volgen. Woordvoerder A. Beij- ersbergen, hoofd meld- en informa tiecentrum van het districtsbureau in Leiderdorp: "We zullen de ont wikkeling nauwlettend in de gaten houden. Het is zeker niet uitgeslo ten dat dit een vervolg krijgt. Kijk, als het praktisch gezien een haalba re kaart is, dan is dat de moeite van het bekijken waard. Wat Voorscho ten betreft, dat was overigens een zaak tussen de groepscommandant en de burgemeester. Zij waren er beiden van overtuigd dat de burger niet voor een gesloten deur moest komen te staan. Om dat te voorko men hebben ze deze mogelijkheid aangegrepen". Maar als een bureau gesloten is en er belt iemand op, dan wordt de telefoon toch automatisch naar de meldkamer van het districtsbu reau in Leiderdorp doorgekop- peld? Is zo'n praatpaal dan niet overbodig? Adjudant Beijersbergen vindt van niet. In de buurt van het poli tiebureau in Voorschoten is geen telefooncel te bekennen. Wanneer een vreemde om hulp komt, zal hij moeten gaan zoeken. Heeft hij acuut hulp nodig, dan kan dat ver lies aan tijd net te lang zijn. "De meldkamer kan nu direct stappen ondernemen als er iets ernstig aan de hand is". Verzwaring Betekent de komst van de praat paal geen verzwaring van het werk voor de mensen in de meldkamer? Beijersbergen: "De meldkamer is daar juist voor. Hij ondersteunt alle vijftig korpsen in het district. In het hele district Den Haag van de rijkspolitie zijn er maar vijf groepen die dag en nacht bereik baar zijn. De rest, die dat niet is, komt bij ons in de meldkamer te recht. Nu deze praatpaal in Voor schoten er bij is gekomen geloof ik niet dat we meer te doen zullen krijgen. Het enige dat wij doen is het verlenen van hulp in de eerste lijn. Je kunt ons vergelijken met een doorgeefluik. Wij zorgen er voor dat alles in goede banen wordt geleid en dat die dingen gebeuren die moeten plaatshebben. Of die nu via de telefoon of een praatpaal tot ons komen maakt niet zoveel verschil". Plaatsvervangend groepscommandant Maat demonstreert de 'praatpaal' waarover het Voorschotens politiebureau sinds kort beschikt. Een stukje techniek in plaats van mankracht'. (foto Henk Bouwma

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1988 | | pagina 10