Zesde solo-album
Nederland richt ogen op Erik Breukink
Gerry Rafferty
Na zes jaar een nieuwe plaat
achtergrond
Perestrojka
Komkommertijd vliegt voorbij door de Tour de France
(f&papd&maw
joe&oslawè f
wióoöHw brie en vtfpieziürin dwèitoi wmiw
WOENSDAG 29 JUNI 1988
Eindredactie Paul de Tombe
Telefoon 071-161442
back' was dus niets meer of min
der dan het nakomen van ver
plichtingen. Nu een vergelijking
met die plaat maken is niet eer
lijk. Ten eerste ben ik beter ge
worden als componist, maar be
langrijker is de enorme vooruit,
gang van de techniek. 'Can I ha
ve my money back' moest voor
1.200 pond worden gemaakt. Een
belachelijk laag budget. Van
daaruit bekeken hebben we des
tijds prima werk geleverd".
Stiekem
Rafferty's solo-dubuut mag
een collectors item, voer voor ver
zamelaars, worden genoemd.
Hier en daar stiekem lopend over
vooral door The Beatles ingesla
gen wegen, maakte Rafferty toen
al van zijn hart geen moordkuil.
De platenwereld was hem soms
een doorn in het oog. Zeventien
jaar later blijkt dat nog steeds het
geval te zijn. "Dat ik bijna zes
jaar geen platen heb gemaakt,
heeft niets te maken met het feit
dat ik er geen zin meer in zou
hebben. Ik was moe van al dat
gedoe er omheen. Ik was er al zo
lang bij betrokken dat ik misse
lijk werd van dat platenwereldje
op zich".
De 41-jarige Schot kende naast
zijn succesvolle soloprojecten
ook een voortvarende periode
met maatje Joe Egan in Stealers
Wheel. "Met Joe Egan heb ik de
beste muzikale relatie van mijn
leven gehad. We hadden er lol in.
Als we een plaat maakten schre
ven we vier nummers samen en
ieder drie songs alleen. Jammer
genoeg bleef de band slechts drie
lp's bestaan. Het in 1972 uitge
brachte debuut-album staat nog
altijd als een huis, niet in de
laatste plaats door de hits 'Late
again' en 'Stuck in the middle
with you\
Eigen weg
Het succes van dat laatste
nummer verbaasde Rafferty
enorm. "Voor ons was het des
tijds niet meer dan een weggooi-
stuk. In enkele uurtjes tot stand
gekomen na een dag hard wer
ken in de studio". Toen Rafferty
en Egan ieder hun eigen weg gin
gen kwamen het talent van Raf
ferty en de tekortkomingen van
zijn vriend aan het licht. Egan,
die twee soloplaten voor de uit
verkoop maakte, bleek ïeman
nodig te hebben die hem hielp
zijn grenzen te bepalen, rafferty
bewees moeiteloos in zijn eentje
verder te kunnen.
Op 'City tot city' liet hij voor de
eerste keer, zij het tamelijk voor
zichtig, horen dat zijn muziek
weliswar Brits popvoer is, maar
met een geurende keltische saus.
Vooral de Ierse pijpinstrumen-
ten op het opemgsnummer 'The
ark' zorgden voor enn bijna mys
terieuze sfeer. "Op mijn nieuw
ste plaat heb ik met opzet nog na
drukkelijker een keltische sfeer
willen creeëren. Het is gebruik
maken van een bepaalde stijl".
Rafferty's stijl is zo langzamer
hand herkenbaar. "Da's leuk. ik
schrijf songs. XZo sterk als maar
mogelijk in de tijd die ik er voor
heb. Dat is trouwens een van de
voordelen van succes. Daardoor
kun je net zo veel tijd nemen om
met iets goeds te komen als je
zelf denkt er voor nodig te heb
ben. Dat geldt ook voor de perio
de die je in de studio doorbrengt.
Ik heb toen ik aan 'North and
south' begon geen moment over
wogen een tweede 'City tot city'
te schrijven".
met het Westen, ondanks 'com
munistenvreter' Reagan,
trachten te verbeteren.
Hoewel er in brede lagen van
de Russische bevolking steun
en enthousiasme voor de aan
pak van Gorbatsjov lijkt te be
staan, kan tegelijkertijd een
zekere mate van gereserveerd
heid worden geconstateerd. De
Russen zijn door de voorgan
gers van Gorbatsjov altijd erg
'kort gehouden' en lijken zich
nu wat onwennig te voelen in
de nieuwe situatie waarin ei
gen initiatief en creativiteit
worden gestimuleerd.
Onder de leden van de Russi
sche communistische partij be
staat zonder meer ongerust
heid. Vooral lagere kaderleden,
die zich in het verleden als ko
ningen in hun eigen konink
rijkjes hebben kunnen gedra
gen, hebben grote moeite met
de rolwisseling die Gorbatsjov
van hen verlangd. Zij voelen ei
genlijk weinig voor de demo
cratische hervormingen die
een aantasting vormen van hun
vroegere machtsposities.
Om die reden zou Gorbatsjov
het volgens westerse waarne
mers in Moskou nog wel eens
moeilijk kunnen krijgen op de
partijconferentie. Toch gelooft
niemand dat de wind van pe
restrojka en glasnost weer zal
gaan liggen. Daarvoor heeft
Gorbatsjov inmiddels teveel
losgemaakt en bovendien is bij
velen in Rusland het besef
doorgedrongen dat er echt ra
dicale maatregelen moeten
worden genomen om de levens
standaard in het Oostblok niet
dramatisch achterop te doen
raken bij die van de westelijke
wereld.
Gorbatsjov uitte aan het be
gin van de conferentie felle
kritiek op het 18-jarige bewind
van één van zijn voorgangers.
Brezjnev, die van 1964 tot 1982
aan de macht was. Dat bewind
werd gekenmerkt als een pe
riode van stagnering en - in
verkapte termen - van corrup
tie. Volgens Gorbatsjov gaat
het er nu om zódanige maatre
gelen te treffen dat het inge
zette beleid van hervormingen
niet kan worden terugge
draaid. Of de afgevaardigden
naar de communistische partij-
conferentie er ook zo over den
ken zal nog moeten blijken.
BERT PAAUW
PAGINA VOOR JONGEREN
Komkommertijd wordt de perio
de tussen juni en september wel
eens genoemd. Mensen vieren
vakantie, scholen sluiten een
tijdje en cursussen liggen stil.
Ook in de sportwereld zijn veel
competities afgelopen. Eind au
gustus/ begin september moeten
de voetballers er bijvoorbeeld
pas weer staan. Daarvóór mogen
ze een tijdje luieren, zoals de spe
lers van het Nederlands elftal nu
doen, voordat de training weer
begint.
Om de komkommertijd, de tijd
j lijkt te gebeuren
schaars is, te doden
staan er juist in de zomermaan
den nogal wat sportevenemen
ten op de rol. Soms is dat een
groot voetbaltoernooi, zoals de
afgelopen Europese kampioen
schappen en eens in de vier jaar
zijn dat de Olympische Spelen,
die dit jaar echter pas aan het ein
de van de zomer in Seoul worden
georganiseerd.
Twee internationale sporteve
nementen ontbreken nooit in de
komkommertijd: tennis op Wim
bledon (Engeland) en de Ronde
van Frankrijk voor wielrenners.
Als het goed is begint de Tour als
Wimbledon is afgelopen. Dat is
in elk geval deze zomer het geval.
Dat heeft alles te maken met de
nieuwe opzet van het wielercir-
cus, dat Frankrijk en de omrin
gende landen drie weken in zijn
ban zal houden.
Oeroud
Alles verandert, zelfs een oer
oud instituut als de Tour de
France, die in 1903 voor het eerst
werd georganiseerd. Jarenlang
bestierd door oude bazen als Jac
ques Goddet en Félix Lévitan
leek de twintigste eeuw groten
deels voorbij te gaan aan het
grootste wielersportevenement
van het jaar. De verbazing over
de wielerwereld, waarin kop
mannen de dienst uitmaken en
knechten of waterdragers hun
dagen vullen met het uitvoeren
van opdrachten, nam met de ja
ren toe.
In hoog tempo zijn de afgelo
penjaren veranderingen doorge
voerd. De oude Goddet, een
tachtiger, deed vrijwillig een
stapje terug. Letterlijk en figuur
lijk, want hij zit nu in de tweede
volgwagen. De bijna even bejaar
de Lévitan werd op een zijspoor
gezet. Maar de opvolgers van de
ze illustere organisatoren von
den hun draai niet zo snel.
Zo kreeg de internationale
wielerfederatie steeds meer vat
op de Tour de France, wat in de
tijd van Lévitan nog ondenkbaar
was. De laatste eis waaraan de
Tour-directie schoorvoetend ge
hoor gaf was de inkrimping van
de wedstrijd tot minder dan drie
weken. Daarom begint de Tour
niet vóór, maar pal na het finale-
weekend van Wimbledon. Maan
dag dus.
Twintig of vijfentwintig dagen
fietsen, het zal de renners een
zorg zijn. De 'slaven van de weg'
rijden gewoon wat rustiger als de
wedstrijd lang duurt of sneller
als het einde nabij is. Niet ieder
een verteert die zware inspannin
gen even goed: de Tour-winnaars
van de afgelopen twee jaar, de
Amerikaan Greg Lemond (1986)
en de Ier Steven Roche (1987),
ontbreken maandag in het West
franse Pontchateau wegens lang
durige blessures op het appèl.
Dat ontneemt de Tour zijn vedet
ten, maar maakt de strijd om de
gele leiderstrui misschien des te
boeiender.
Het is leuk om van tevoren wat
kanshebbers te noemen. Vaak
blijkt de Ronde van Frankrijk
namelijk één grote afvalwed-
strijd, die door de sterkste van de
sterken winnend wordt afgeslo
ten. Dat spreekt het publiek zeer
aan, vooral als de strijd in het
hooggebergte onbrandt. Ren
ners die onder loodzware om
standigheden tot de bodem gaan
om minuten of soms slechts lut
tele seconden op hun concurren
ten te winnen, die over bergweg-
getjes omhoog 'kruipen' en, als
het leed op de top eenmaal is ge
leden, als roofvogels naar bene
den storten.
Gelukkig loopt een en ander
meestal goed af. Als er regelma
tig doden zouden vallen zou het
met de charme van de wieler
sport gauw gedaan zijn.
Belofte
Terug naar renners die voor de
start als kanshebber gelden. Zij
komen tegenwoordig niet alleen
meer uit Frankrijk. Belgie of
Spanje, maar uit de hele wereld.
Ierland heeft Sean Kelly, Ameri
ka heeft Andrew Hampsten,
Mexico heeft Raoul Alcala,
Spanje heeft Pedro Delgado,
Zwitserland heeft Urs Zimmer-
mann, België Claude Criquie-
lion. Frankrijk Jean-Francois
Bernard, Laurent Fignon en
Charly Mottet, Colombia Luis
Herrera en Fabio Parra en Ne
derland hoopt op Erik Breukink,
de 24-jarige belofte uit de ploeg
van Peter Post die voor het wiel
rennen in 1985 zelfs zijn studie
aan de heao opgaf.
Erik Breukink beleeft tot nu
toe een stormachtige wielercar-
rière. Nog geen acht jaar geleden
meldde hij zich aan bij de wieler
vereniging De Zwaluwen in Doe-
tinchem. Als zoon van de direc
teur van een fietsenfabriek had
hij als vijftienjarige tijdens een
vakantie in Zuidfrankijk kennis
gemaakt met het fietsen. Hij
raakte erdoor gebiologeerd, gaf
het voetballen ervoor op en werd
twee jaar geleden beroepsren
ner. Dat had overigens niets te
maken met het beroep van zijn
vader, want die weigerde het pad
voor hem te effenen.
Breukink had van huis uit ge
noeg klasse om prof te worden.
Die stap maakte hij twee jaar ge
leden in de Skala-Gazelle forma
tie. Pas toen hij was overgestapt
naar de Panasonic-equipe van
Post volgde de doorbraak met
een derde plaats in Giro d'Italia
en een zege in een bergetappe in
de Tour de France. Dit jaar reed
hij weer een sterke ronde in de
laars van Europa (tweede achter
Hampsten), dus zijn alle Neder
landse ogen in de Tour op hem
gericht.
In de sport telt vooral de eerste
plaats, maar het aardige van de
Tour is dat er meer valt te verdie
nen dan alleen de gele trui, die de
klassementsaanvoerder mag
dragen. Er zijn andere klasse
menten met anders gekleurde
truien en een etappe winnen
tekent voor de meeste renner
een geslaagde Tour. Zo kunnen
ook de Nederlandse ploegen
de ploegleiders Jan Raas en Jan
Gisbers hun graantje meepikken
in de publicitair zeer aantrekke
lijke wielerwedstrijd.
Daarom staat de Franse ronde
ook zo hoog aangeschreven in
wielerkringen. Wie zich daar in
de kijker rijdt, profiteert dubbel:
zowel direct (op de televisie!) als
indirect (bekendheid levert de
renners na de Tour in goedbe
taalde criteriums klinkende
munt op). En geld, daar draait
het bij beroepswielrenners
tuurlijk in hoofdzaak om.
Waargebeurd
Eén Nederlandse ploeg dreigt
van het jaarlijkse wielerfeest ver
stoken te blijven: die van oud
renner Cees Priem. De Zeeuwse
ploegleider, een vriendje van Jan
Raas, heeft tranen met tuiten ge
huild om de starre opstelling var
de directie, die maar 22 ploegen
van 9 man wil toelaten: vol is vol.
Met Johan van der Velde als
nieuwe aanwinst in zijn ploeg
dacht Priem dat hij wel zou wo
den toegelaten, maar dat is tot r
toe niet gebeurd.
Wielrennen is niet alleen ee
mooie sport, maar levert boven
dien ook mooie verhalen op.
Zoals deze waargebeurde anek
dote: ploegleider Priem zit op
een bankje langs een riviertje
een buitenlandse stad te huilen,
omdat zijn ploeg niet tot de Tour
is toegelaten. Plotseling hoort hij
om hulp roepen. Een meisje
blijkt in het water te zijn geval
len. Zonder zich te bedenken
redt de ploegleider het kleine
wicht.
Zelfs in de komkommertijd
zijn er belangrijker dingen in het
leven dan wielrennen.
TIM BROUWER DE KONING
Gerry Rafferty is niet de gemak
kelijkste om mee om te gaan.
Niet voor zichzelf maar zeker
niet voor anderen. Zijn nieuwe
platenmaatschappij, waar 'North
and South' Rafferty's eerste te
ken van leven sinds 1982 is, kan
daar over mee praten. De Schot
se popmuzikant weigert concer
ten te geven. Meedoen aan tv-
shows is al helemaal uit den bo
ze. Rafferty ziet er de zin niet van
in te play-backen. Hij wil gerust
optreden voor de tv, maar dan
wel live. Niet ieder programma
heeft echter die mogelijkheid.
Gerry Rafferty is een breekbare
muzikant. Interviews lijken niet
zijn grootste hobby.
door
Ruud Ramler
Gerry Rafferty is dus een mu
zikant met gebruiksaanwijzing.
Zijn produkten rechtvaardigen
die eigenzinnige houding voor
een groot deel. 'North and south'
is zijn zesde solo-album. De plaat
doet in veel opzichten denken
aan 'City to city', het grootste so
losucces tot nog toe. 'North and
south' doorstaat de vergelijking
moeiteloos. Sterker nog, het
nieuwste album van de Schot is
een mijpaal in zijn carrière. Niets
minder dan een juweeltje. Raf
ferty, die zich vorig jaar al meld
de als producer van de Proclai-
mers-hit 'Letter from America' is
in één klap terug.
De muzikale lijn door Raffer
ty's carrière is er een met pieken
en dalen. Begonnen met zijn
landgenoot Billy Connolly als de
Humblebums, maakte Gerry
Rafferty in 1971 met 'Can I have
my money back' zijn eerste solo-
lp. "Die plaat was min of meer
noodzaak. Het platencontract
dat we met de Humblebums had
den afgesloten, verplichtte ons
tot het maken van drie albums.
Na twee platen ging de groep uit
elkaar. 'Can I have my money
'Velen wachten op een wonder,
maar je kunt niet verwachten
dat we een dag na de conferen
tie wakker worden in het para
dijs'. Dat zei de adjunct-hoofd
redacteur van het Russische
blad Kommoenist, Otto Latsis,
bij het begin van de dinsdag be
gonnen 19de conferentie van de
Russische communistische
partij. Die conferentie duurt
tot het einde van deze week en
wordt van beslissend belang
geacht voor de toekomstige
ontwikkelingen in de Sovjetu-
De opmerking van Latsis
geeft treffend weer hoe hoog
de verwachtingen ten aanzien
van de conferentie zijn gespan
nen. De Russische leider Mi
chael Gorbatsjov moet zijn
hervormingsbeleid (perestroj
ka) aan de bijna 5000 afgevaar
digden uit alle delen van de
Sovjetunie zien te 'verkopen',
maar naar verwachting zal hij
op de nodige weerstand stui
ten.
In de drie jaar dat Gor
batsjov nu aan de macht is
heeft hij heel wat overhoop ge
haald in zijn land. Hij probeert
de verouderde, vastgelopen
economie nieuw leven in te
blazen, heeft met zijn beleid
van 'glasnost' (openheid) de
vrijheid van meningsuiting wat
verruimd en heeft de relatie
Wordt vervolgd
Toegift
De lange periode van rust
heeft Gerry Rafferty goed ge
daan. Met zijn nieuwste produkt,
dat op de cd-single 'Shipyard
town' in 'Heart's desire' een ex
tra toegift bavt die niet oop elpee
of cd voorkomt, heeft de schot
een wapen om de critici mee om
de oren te slan./ Critici die na het
verschijnen van 'Sleepwalkin'
inderdaad verreweg Rafferty's
matigste produkt, weinig meer
in de muzikale kwaliteiten van
Rafferty zagen.
'North and south' beteknt te
vens de hernieuwde samenwer
king van Rafferty met producer
Hugh Murphy. Op 'Sleepwal
king' na was Murphy steeds aan
wezig. "Ik wilde Sleepwalking
alleen produceren. Halverwege
kwam ik er niet meer uit.
Christopher Neil heeft het kar
wei helpen afmaken. Het was
een verveeld klinkend produkt
van een vermoeide artiest. Toch
blijf ik erbij dat er ook goede din
gen op staan. Er is trouwens
niets dat ik in het verleden heb
gedaan waar ik nu niet meer ach
ter sta. Ik heb er evenmin ook
maar een moment aan gedacht
helemaal uit de muziekwereld te
stappen".
De fans die Rafferty in conce-
wrtzalen denken te kunnen gaan
bewonderen worden door de
Schot uit die droom geholpen,
"ik ben geen concertdier. Het le
ven ou the road lokt me niet. ik
wil schrijven en opnemen. Een
tournee is voor mij niet aantrek
kelijk, mompelt Rafferty van
achter zijn blauwgetinte glazen.
Toch sluit hij niet uit dat hij aan
het eind van dit jaar een enkel
concertje zal geven.
ATLANTIC CITY - Tussen de vele beroemdheden die maandag
avond de bokswedstrijd tussen Mike Tyson en Michael Spinks bezoch
ten, bevonden zich ook zangeres Madonna en echtgenoot Sean Penn.
Het stel kon al vrij snel weer naar huis want de wedstrijd in Atlantic
City duurde maar anderhalve minuut.
Zoals je misschien gisteren al in deze krant hebt gelezen, won zwaar
gewicht Mike Tyson het gevecht met één rake klap. Voor deze inspan
ning ontving Tyson maar liefst 40 miljoen gulden. Zijn tegenstander
ging. ondanks zijn nederlaag, ook met een flinke som geld naar huis:
27 miljoen gulden. (foto ad
u yleZi'^- in
4% tHhft Zo... itdcmn m
WJ veelpWeritf Toirkjt tódotif swefcn.
(strtttollaud!
