De Zonnekoning
op Oranjefeest
Aanvallen, de modekreet van Euro 88
Druiven zijn zuur
voor Lobanovski
Michel negen,
Blind vier
wedstrijden
geschorst
Marco Van Basten geeft EK glans
T7,
fc s1*
sf-
pip* MÏÈ'. ^'4^
■PWtfii
v #v
f
MIK'
>tn
..-È0SU
SyÉÉSËi
D*.
If
4.
Politie arresteert 66
Hollandse supporters
PAGINA 16
SPORT
MAANDAG 27 JUNI 1988
MÜNCHEN (ANP/AFP/SIZ) - De
Spaanse sterspeler Miguel Gonza
les Michel' is door de tuchtcom-
missie van de UEFA voor negen
Europa beker-wedstrijden ge
schorst. Na afloop van de tweede
wedstrijd uit de halve finale van de
Europese beker voor landskam
pioenen, op 20 april in Eindhoven
tegen PSV. werd Michel handtaste-]
lijk tegen de Zwitserse scheids-'
rechter Bruno Galler. Real was
toen net uitgeschakeld. Vanwege
hetzelfde vergrijp krijgt zijn Mexi
caanse ploeggenoot Hugo Sanchez
drie wedstrijden geen gelegenheid)
zijn faam als topscorer waar te ma
ken. Bovendien kreeg de Konink
lijke uit Madrid een boete 75.000
Zwitserse franken, ruim 100.000
gulden opgelegd.
De straf tegen Real Madrid was
de zwaarste die de strafcommissie
van de UEFA het afgelopen week
einde uitsprak, maar ook de Neder
landse clubs werden niet over het
hoofd gezien. Danny Blind van
Ajax moet vier Europese wedstrij
den toekijken, omdat hij in de fina
le van het Europese toernooi voor
bekerwinnaars tegen KV Meche-
len de doorgebroken Mare Em
mers neersabelde. Blind kreeg
voor die overtreding rood van de
Westduitse scheidsrechter Pauly.
Jan Wouters is wegens zijn tweede
gele kaart voor een duel geschorst.
Ajax moet bovendien 35.000 Zwit
serse franken (50.000 gulden) op de
rekening van de UEFA storten. De
Amsterdammers droegen voor en
na de wedstrijd, op 11 mei in
Straatsburg, trainingspakken met
reclameteksten. Dat kwam hen op
30.000 franken te staan, want het is
verboden.
PSV, de latere Europa Cup I-
winnaar, is de UEFA 30.000 Zwit
serse franken schuldig. De tucht-
commissie achtte de organisatie bi j
het thuisduel tegen Real Madrid
niet toereikend. Bayer Lever-
kusen, de Westduitse winnaar van
de Europa Cup III, lijdt een scha
depost van 50.000 Zwitserse fran
ken. Na de thuiswedstrijd tegen
Espanol, waarin de toekomstige
club van Rinus Michels op specta
culaire wijze de achterstand van 0-
3 wegwerkte, hadden zich in het
Ulrich Haberland-stadion chaoti
sche taferelen afgespeeld.
MÜNCHEN (GPD) - Euro '88 is
een bezoek aan Westduitsland
ruimschoots waard geweest. Dat
geldt niet alleen voor de tiendui
zenden Nederlanders, maar voor
alle buitenlanders die in de voor
bije twee weken te gast waren in
de op vier na uitverkochte sta
dions. Zeker driekwart van de 15
wedstrijden voldeed aan de ver
wachtingen die menigeen van dit
toernooi had. De sceptici werden
daarmee in het ongelijk gesteld.
De prognose vooraf dat dit EK
interessant en aanvallend voet
bal te zien zou geven is echter
volledig uitgekomen. Het meest
verheugend was de instelling
van de Italianen. Met Vicini aan
het roer heeft Italië het catenac-
cio kennelijk voorgoed afgezwo
ren en gaf de WK-organisator
van 1990 in de openingswed
strijd tegen de Duitsers de koers
aan voor de rest van het toernooi
Minder verrassend, maar daar
om niet minder spectaculair was
de spelstijl van Nederland, Enge
land en Ierland. Zij verloochen
den hun aard niet en speelden
vanuit hpt hart.
Dat gold aanvankelijk niet
voor de Sovjetunie. Twee jaar ge
leden in Mexico werd Lobanovs-
ki overspoeld met complimen
ten en kregen de Russen de stijl-
prijs voor het moderne en ver
rukkelijke voetbal dat zij hadden
laten zien. Waardering is leuk,
maar het het zegt weinig in een
wereld waar uiteindelijk alleen
de prestatie telt. Dat is de les die
Lobanovski van Mexico heeft ge
leerd. In de halve finale tegen Ita
lië en zaterdagmiddag tegen Ne
derland bewees de Sovjetunie
echter dat de ploeg ook aanval
lend nog altijd tot grootse daden
in staat is.
Dat gaat niet meer op voor de
Duitsers. Beckenbauer had een
dramatisch slecht elftal tot zijn
beschikking, maar slaagde er
desondanks in de 'Mannschaft'
naar de laatste vier te loodsen.
Dat op zich was al een compleet
wonder. In het nuchtere Ham
burg dwarsboomde Nederland
echter terecht de Duitse illusies.
De grootste tegenvaller bij dit
EK was zonder twijfel Denemar
ken dat nog minder presteerde
dan vooraf werd gevreesd. Span
je ging roemloos tenonder door
onderlinge twijfels en verdeeld
heid.
gedrag van de fans, die zich, op
een kleine uitzondering na, on
berispelijk hebben gedragen en
die niets anders dan lof oogsten
van de Duitse politie.
Het was misschien wel de
grootste winst die in Duitsland
werd geboekt. Dat droeg er ook
in niet geringe mate toe bij dat
het zevende EK kon uitgroeien
tot een voetbalfeest van allure.
Chauvinistisch als Duitsers
doorgaans zijn, riepen ze dit EK
maar meteen uit tot het beste
toernooi dat ooit werd gehouden.
Dat is ietwat overdreven, omdat
het ene toernooi zich nu eenmaal
moeilijk met het andere laat ver
gelijken. Al even weinig hout
snijdt de suggestie dat het EK
van vier jaar geleden in Frank
rijk attractiever zou zijn geweest
dan nu, alleen vanwege het ver
schil (toen 41, nu 34) in het aantal
doelpunten.
Van veel meer importantie is
de kritiek op de arbitrage. Net als
twee jaar geleden in Mexico liet
die ook nu bij een aantal wed
strijden duidelijk te wensen
over. In dat opzicht scoorde ook
het vaderlandse trio, onder aan
voering van Bep Thomas, bij De-
nemarken-Spanje een royale on
voldoende. Maar niet alleen de
Denen, ook de Sovjetunie? (onno
dig geel voor Koeznetsov) werd
op die manier ernstig gedupeerd.
De conlusie ligt voor de hand dat
de scheidsrechters geen gelijke
tred hebben kunnen houden met
de moderne ontwikkeling van
het voetbal dat op dit niveau
voor de meeste arbiters simpel
weg te snel is geworden.
Aan de hand van het aantal ge
le kaarten (32) mag ook niet wor
den afgeleid dat het een hard
toernooi is geweest. Het tegen
deel is zelfs waar. Het vandalis
me, dat nog steeds als een drei
gende onweersbui boven het
.topvoetbal hangt, heeft de spe
lers kennelijk tot bezinning ge
bracht. Uitzondering blijven er
echter altijd. Dié konden het to
taalbeeld van een in alle opzich
ten geslaagd Euro '88 echter niet
naar benden halen. Het royale
waarderingscijfer is daarom te
recht.
Oranje is daar echter met minder
om. Met zijn vijf doorgaans fraaie
en op beslissende momenten ge
scoorde doelpunten stond hij
aan de basis van de Europese ti
tel die zaterdag terecht naar Ne
derland ging.
Verheugend
Aan de prestatie van trainers
en spelers zou het sectiebestuur
een voorbeeld mogen nemen. In
de aanloop naar en tijdens het
toernooi zijn er zoveel bokken
geschoten, zowel op het gebied
van de pr als naar de supporters
toe, dat een gedegen zelfonder
zoek geen kwaad zou kunnen. Al
was het alleen maar om blunders
die nu gemaakt zijn in de toe
komst te vermijden. Ronduit
verheugend was daarentegen het
De Europese voetbalkampioen, die speelde vanuit het hart, viert feest in het Olympia-stadion in Miinchen.
Aanvallen, het werd de mo
dekreet van dit EK, geïntrodu
ceerd door Nederlandse suppor
ters. In Keulen tegen de Sovjetu
nie brak het Oranje lelijk op, te
gen Engeland en Ierland had de
formatie van Rinus Michels niet
over geluk te klagen. Toch was
het Nederlands elftal een terech
te finalist, zoals dat ook gold voor
de Sovjetunie. Deze landen de
monstreerden het modernste
voetbal en beschikten over de in
dividueel beste spelers. Opmer
kelijk daarbij was de rol van
Rijkaard, technisch een van de
meest begaafde verdedigers op
dit toernooi, die een extra dimen
sie gaf aan het voetbal van Oran
je.
De tijd dat aanvallers alleen
konden aanvallen en verdedi
gers alleen konden verdedigen.
ligt op dit niveau mijlenver ach
ter ons. Nederland en de Sov
jetunie leverden daarvoor nog
eens het bewijs. Beide landen
hanteren ook het collectief als
richtsnoer, pas daarna is het de
beurt aan het individu. Des te
knapper is daarom de omschake
ling van Ruud Gullit. Aangekon
digd als de grote vedette van dit
EK kon hij die belofte niet inlos
sen. Hij accepteerde echter zon
der morren een rol in dienst van
de ploeg. Oranje werd er alleen
maar sterker van. Ook dat was
voor een niet gering deel de ver
dienste van Rinus Michels en
Nol de Ruiter.
Dit EK kende geen absolute
uitschieter, zoals eerder Platini
in Frankrijk en Maradona bij het
WK in Mexico. Van Basten
kwam weliswaar dicht in de
buurt, maar het is overdreven
om hem nu maar meteen uit te
roepen tot de op afstand beste
speler van het toernooi. Zijn
klasse en de enorme waarde voor
MÜNCHEN (GPD) De mooiste voetballer, de beste en de topscorer. Marco van Basten,
'de Zonnekoning op het Oranjefeest'. De speler, die de EM '88 van een bijzondere glans
voorzag. De spits, die in Keulen tegen de Sovjetunie niet goed genoeg was voor de basis,
maakte in de finale tegen dezelfde tegenstander een wereldgoal. Beter had hij zijn uitzon
derlijke klasse niet kunnen onderstrepen.
r? - Mr*
mff
FS I
:V,
5 'C m-.E,
A. K, r.
I a m.
J'0
De 'onmogelijke' goal van Marco van Basten (midden), die tot zijn ge
noegen constateert dat de bal over de rechterarm van Rinat Dassajev in
het Russische doel verdwijnt. (foto anp»
'Marco, Marco' klonk het doorlo
pend in de catacomben van het
Olympisch stadion van München.
De Italiaanse pers schreeuwde om
de smaakmaker. Om een paar
woorden voor de vele radio- en tv-
stations los te krijgen. De 'pappa-
razzi' vloekten, duwden en trokken
om een plaats aan de lippen van
hun Milan-spits te krijgen. Van
Basten deed zijn uiterste best om
niemand teleur te stellen. Hij ge
noot met volle teugen van het
mooiste dat hem in dit toernooi
kon gebeuren.
„Ik voel me echt geen superster a
la Johan Cruijff', relativeerde de
Utrechter meteen nadat hij zijn
ereronde had afgemaakt. .,Met zo n
schot moetje geluk hebben. Als die
bal er dan invliegt is het echt te
gek".
Nadat voetballer Van Basten zijn
eerste emoties de vrije loop had ge
laten, sprak hij: „Ik moest meteen
aan Sonny Silooy denken. En aan
Ronald Spelbos. Ik vind het dood
jammer dat zij er niet bij zijn. Wat
hadden ze hiervan genoten Een
opmerking die illustratief is voor
de teamgeest die uiteindelijk ver
antwoordelijk was voor het winnen
van het Europees kampioenschap.
..Iedereen heeft zich opgeofferd
En als het collectief voorop staat,
komt er altijd wel een grote man in
de wedstrijd bovendrijven. Het
maakt echt niet uit wie dat is
Frank Rijkaard of Wim Kieft of ik
dat doet er niet toe. De prestatie
van het elftal staat voorop. Wat heb
ik er aan als ik super speel en we
verliezen de finale? Niets toch?"
De klasse van Oranje was inder
daad het collectief. Een hechte een
heid waarin het individu de kans
kreeg er iets aan toe te voegen.
Daardoor sneuvelden de Russen,
want dat extra beetje van Van Bas
ten was goed voor goud. „Ik voelde
me sterk. Ik had iedereen aange
kund. Of dat nu Koeznetsov, Dem-
janenko of Baltacha was, dat had
geen invloed gehad op de vorm
waarin ik sDeelde'".
De bondscoach en zijn assistent
wisten dat Van Basten op scherp
stond en stemden er hun taktiek op
af. „Hij hoefde niet te verdedigen,
alleen maar die twee centrale ver
dedigers bezig te houden. En te
scoren", verklaarde assistent Nol
de Ruiter. „Dat heeft hij keurig ge
daan. En dat Marco in een bloed
vorm verkeerde, bewijst dat doel
punt. Alleen een speler met ver
trouwen doet dit. Die voorzet van
Muhren was verre van perfect. De
bal was te hoog en te lang. Ik dacht
nog, daar is niets mee uit te halen
met die trap. Dat Van Basten hem
ineens op de slof neemt, ik wist niet
wat ik zag. Logica in voetbal is er
gewoonweg niet".
„Dat lukt me ook van mijn leven
niet meer, zo'n treffer", meende
Van Basten. „Als ik de doelpunten
die ik zoal heb gescoord naast el
kaar zet, zit-ie zeker bij de top drie.
De omhaal tegen FC Den Bosch
telt dan mee, maar zeer zeker ook
mijn derde treffer tegen Engeland.
Dat was een heerlijk moment.
Toen viel opeens alle last van me af
en vond ik stoom voor de verdere
wedstrijden".
Wat Rinus Michels pertinent
weigerde, daaraan waagde Marco
van Basten zich wel. Een vergelij
king met de finale in 1974. „Ik zat
als voetbalpupil voor de teevee.
Toen had Nederland super ge
speeld en bleef achter met lege
handen. Nu, tegen de Russen, voet
balden we minder, maar hadden
we op het juiste ogenblik geluk.
Het ging niet goed, maar we scoor
den op de beslissende momenten"
Een produktiviteit die overigens
bijna alles met Van Basten te ma
ken had in dit toernooi. „Drie doel
punten tegen Engeland, de beslis
sende treffer in Hamburg tegen de
Duitsers en een wereldgoal in de fi
nale", telde Ronald goeman. „Als
je dat voor elkaar krijgt dan ben je
de beste speler van een toernooi"
Onbegrijpelijk
Een kampioenschap waarin de
beste op de bank begon. „Ik had.
mentaal gezien, een zwaar seizoen
achter de rug. Mijn voorbereiding
op dit EK was te gering. Ik wilde
echter naar Westduitsland om door
te kunnen werken aan mijn condi
tie en zelfvertrouwen om komend
jaar weer helemaal fit te zijn voor
Milan. De rol die Michels daarin
speelde, was de rol van een trainer.
Hij heeft altijd open kaart gespeeld
met mij. Hij vond dat ik de ge
dwongen rustperiode (oogblessu
re) in de voorbereiding niet goed
had gebruikt. Spanning en ver
moeidheid speelden me parten.
Bovendien begon ik bij AC Milan
de laatste maand van de competitie
constant vanaf de bank. Michels
trok die lijn door naar dit toer-
Een zienswijze die rigoreus ver
anderde na de doelpunten tegen
Engeland. Toen eiste Van Basten
door zijn spel een basisplaats op en
stond hem niet meer af. Vanaf dat
moment groeide 'de grote Hollan
der', zoals de ex-Ajacied in Italië
wordt genoemd. Een stijgende
vorm die tegen Rusland zijn hoog-'
tepunt bereikte. Niet alleen dat
prachtige doelpunt, maar ook de
vele goede acties na de pauze be
vestigden zijn supervorm.
Maar alleen de treffer die in de fi
nale de tegenstander uiteindelijk
op de knieën kreeg zal vermoede
lijk de geschiedenis ingaan. Voor
velen getuigt een dergelijke actie
van wereldklasse, voor anderen
was het doelpunt volslagen onbe
grijpelijk. Tot die laatste categorie
behoorde Jan Wouters. Een uur na
de wedstrijd stond hij in de gang
naar de kleedkamers en consta
teerde hoofdschuddend dat „al
leen een gek vanuit die hoek op
doel schiet".
MÜNCHEN (GPD) - Net op het
moment dat Valeri Lobanovski
zijn klaagzang had beëindigd,
kwam Rinus Michels de perszaal
binnen. De Russische voetbal-
coach vertrok echter geen spier
van zijn gezicht toen hij de veld
heer van Oranje feliciteerde met de
Europese titel. Hij noemde de over
winning van Nederland verdiend,
maar voerde vervolgens zoveel ex
cuses aan dat je bijna het gevoel
kreeg dat Lobanovski Oranje het
succes misgunde.
„Natuurlijk ben ik teleurge
steld", bekende hij openhartig.
„Maar", voegde hij er meteen aan
toe, „deze finale is niet gespeeld
onder gelijke omstandigheden. Op
de eerste plaats had Nederland 24
uur meer rust. Ten tweede misten
wij Koeznetsov omdat hij in een
kwalificatiewedstrijd een gele
kaart heeft gekregen. Dat is acht
wedstrijden geleden, die zou in de
eindronde niet meer mee mogen
tellen. Die gele kaart tegen Italië
was bovendien onterecht en onno
dig. Het was notabene zijn eerste
balcontact. En een tweede- Koez
netsov, die hebben we niet".
Ongelijk had Lobanovski niet
met zijn kritiek op de reglementen.
Niettemin waren de druiven wel
erg zuur. Gemeten naar de 'pure
kansen' verdiende Oranje de over
winning volgens hem ook niet.
„Beide ploegen hebben veel kan
sen gehad, wij de betere. Alleen Be-
lanov miste al drie opgelegde mo
gelijkheden. Bij Nederland waren
de beste spelers vanmiddag wel in
vorm. bij ons niet".
Dat had volgens de Russische
coach te maken met de fysieke toe
stand waarin de spelers verkeer
den. „Een dag meer of minder rust
maakt in een toernooi wel degelijk
verschil. Daardoor kon het ook ge
beuren dat mijn spelers na die 2-0
in elkaar klapten en Nederland tot
het einde door kon gaan. Naast
Koeznetsov kon ik bovendien niet
beschikken over Bessonov en was
Protassov niet honderd procent
fit".
„Voor ons gold natuurlijk het
zelfde voor de halve finale tegen de
Duitsers", zwakte Michels het ex
cuus van zijn Russische collega af.
„Als je verliest ben je al snel ge
neigd het op die dag minder rust te
schuiven. Toch heeft hij niet hele
maal ongelijk met zijn kritiek. Dit
was de vijfde wedstrijd in veertien
dagen. Je krijgt dan te maken met
kleine blessures die steeds meer
ti jd nodig hebben om te herstellen.
Wij hadden ook vier spelers die
licht geblesseerd waren. Die ene
dag meer rust heeft ons geholpen".
De finale noemde Lobanovski
een 'interessant duel' dat de Sov
jetunie verloor „omdat Nederland
beter was op de onderdelen tak
tiek. techniek en strategie. Bij een
wedstrijd als deze gaat het erom
wie de minste fouten maakt. In de
aanval en de verdediging. Iedereen
Valeri Lobanovski (foto API
heeft kunnen zien welke ploeg datl
was. Wij moeten deze nederlaag)
daarom accepteren". Van hartel
ging dat vanzelfsprekend niet. On
danks het verlies gaat Lobanovski
op dezelfde voet verder. „We hou
den vast aan onze speelstijl, daar
wijken we niet vanaf. Bij elke wed
strijd houden we echter wel reke-|
ning met de tegenstander. Dat heb
ben we ook vandaag gedaan".
Strategie
Rinus Michels handelt uiteraard
niet anders. Aan de hand van de er
varingen uit de eerste confrontatie!
in Keulen („Toen hebben ze ons la
ten rennen en met een counter toe
geslagen") en de ontmoeting Italië-
Sovjetunie bepaalde hij zijn strate- i
gie. „We moesten voorkomen, dat
we op eenzelfde manier werden te
ruggedrongen als de Italianen. Van
Basten mocht zich daarom onder
geen beding zo ver terug laten val
len als Vialli. Als wij niet het initia
tief konden nemen, hadden we in
elk geval de mogelijkheid om de
bal in de diepte te spelen en op die j
manier het spel te verleggen".
Eerder in de week in de Italiaan
se pers afgeschilderd als een 'tak-
tisch onbenul' moet het Michels
vooral deugd hebben gedaan dat
zijn taktiek tot succes leidde. Het
geluk liet hem daarbij echter niet
in de steek. „Hier zit een zeer tevre
den mens tegenover u", sprak hij
de internationale pers toe. „Maar of j
dit de mooiste dag van mijn leven i
is dat zou ik niet durven beweren.
Natuurlijk maakt deze Europese ti
tel veel indruk op mij, maar ik zou
deze dag niet durven vergelijken
met andere hoogtepunten in mijn
lange loopbaan als voetbaltrainer".
Over precies een week meldt Ri
nus Michels zich bij Bayer Lever-
kusen. „Dat is weer een nieuwe uit
daging. Maar het is een lekker ge
voel daar te kunnen beginnen met
een overwinning op de Duitsers in
je rugzak. Er is in dit vak echter
niks mooiers als je met een titel
goeidag kunt zeggen".
MÜNCHEN (ANP) Hoewel zich na afloop van de finale van de strijd
om de Europese voetbalbeker in Munchen geen grote ongeregeldhe
den hebben voorgedaan, zijn zaterdagavond en -nacht nog eens 45 Ne
derlanders gearresteerd en tien in preventieve hechtenis genomen.
Voor de wedstrijd waren al 21 Nederlanders gearresteerd en drie pre
ventief vastgezet. De aanhoudingen vonden plaats vanwege diefstal
van toegangskaartjes, vernieling en beperkte schermutselingen. On
danks de arrestaties maakte de Beierse staatssecretaris Gauweiler van
binnenlandse zaken de circa 45.000 Nederlanders die zaterdag in Mun
chen waren een compliment voor hun correcte gedrag. Tot de
eindstrijd van het toernooi waren slechts vier Nederlanders in Duits
land aangehouden. Uit de 66 arrestaties in Munchen mag ook volgens
de chef van de Nederlandse politiedelegatie. inspecteur Van Essen,
niet worden afgeleid dat het Oranje-legioen zich misdragen heeft. De
tolerantiegrens van de Beierse politie ligt aanzienlijk lager dan die van
de politie in Nordrhein-Westphalen, aldus Van Essen.
Hij verwacht dat gezien de aard van de voorvallen maar weinig za
ken een gerechtelijk vervolg krijgen. In de loop van gisteren werden
de gearresteerde Nederlanders voorgeleid. Een twintigtal supporters
hield zich op voor het hoofdbureau van politie in afwachting van mo
gelijke vrijlating van hun vrienden. Rond het middaguur waren er gis
teren nauwelijks nog Oranjefans in Munchen.
