'Alleen Gorbatsjov
kan rust herstellen'
Lekkende tenten in plaats van gouden bergen
Toeval bepaalt
vaak keuze
'running mate'
Interview
Nederlandse inwoner Armeense hoofdstad:
Vakantiewerkers voelen zich bedrogen door bemiddelingsbureau
Pausbezoek aan Oostenrijk met gemengde gevoelens
DEN HAAG - Over de demonstra
ties in de Armeense hoofdstad
Jerevan voor de teruggave van Na-
gorno Karabach circuleert het vol
gende grapje: 'Wat moeten jullie
met die paar bergen? Waarom
vraag je niet om annexatie van So
chi, die mooie badplaats aan de
Zwarte Zee?' Het grapje illustreert
de Russische onbekendheid met
de Armeense geschiedenis.
door
Margreet Vermeulen
..Toen na de demonstraties van
februari de eerste soldaten in Jere
van arriveerden, dachten ze dat de
Armeniërs aansluiting zochten bij
Turkije. Als je énige notie hebt van
de Armeense kwestie, weet je dat
dat volstrekt absurd is".
Aan het woord is Robert van
Geenhuizen, sinds 9 maanden in
woner van Jerevan. Hij is de enige
Nederlandse inwoner van die stad.
Met zijn Armeense vrouw (die na
een verblijf van tien jaar in ons land
heimwee kreeg) en zijn twee kinde
ren probeert de veertiger een
nieuw bestaan op te bouwen in de
Sovjetunie. Hij hoopt op den duur
een Hollands eethuisje te kunnen
openen. „Hoewel ik heel goed be
sef dat dat bepaald niet gemakke
lijk zal zijn". Voor de kinderen (8 en
6 jaar oud) hoeft hij niet terug naar
Nederland. „Die voelen zich al half
Armeens en stellen erg veel prijs
op het droge klimaat. Bovendien is
het onderwijs werkelijk uitste
kend. Mijn oudste dochter heeft
zich hier kunnen bekwamen in het
kunstschaatsen, ze krijgt de kans
het later heel ver te schoppen in de
ze sport. Mijn jongste dochter ge
niet van haar vioolles. In Neder
land zat ze ook op les maar aan der
gelijke zaken wordt hier toch veel
meer aandacht besteed".
Van Geenhuizen is de enige Ne
derlander die getuige is geweest
van de massale protesten in de Ar
meense hoofdstad. „Wat ik me van
de eerste demonstraties herinner,
is dat ik het zo vreemd vond dat we
's avonds op tv wel beelden van de
monstraties in Ierland te zien kre
gen, maar dat over de protesten in
Jerevan angstvallig het stilzwijgen
werd bewaard. Geen wonder dat
de gemiddelde Rus niet weet dat
Nagorno Karabach al 3 a 4000 jaar
Armeens oergebied is en dat ook
nu nog drie-kwart van de inwoners
Armeniër is".
Van Geenhuizen acht de kans op
teruggave van Karabach -dat
sinds 1923 onder Azerbajdjzaans
bestuur valt— gering. „Moskou
weet maar al te goed dat als puntje
bij paaltje komt ze op Armenie
kunnen rekenen. De Armeniërs
hebben het immers aan Moskou te
danken dat er nog zoiets bestaat als
een Armeense republiek, dat niet
alle Armeneniers over de aardbol
zijn verspreid." Volgens van Geen
huizen voelt iedere Armeniër tot
diep in zijn ziel dat aansluiting bij
Rusland begin deze eeuw de enige
mogelijkheid was te ontkomen aan
de vervolging door de Turken. Dat
Turkije nog altijd ontkent dat het
tussen 1894 en 1915 een politiek
van volkerenmoord ten opzichte
van de Armeniërs voerde stemt de
Armeniërs extra bitter.
Onverteerbaar
Voor de christelijke Armeniërs is
het onverteerbaar dat het bergach
tige Karabach sinds 1923 van de
Armeense republiek is gescheiden
en deel uitmaakt van de islami
tische en Turkssprekende repu
bliek Azerbajdzjan. In Gorbatsjovs
politiek van openheid zagen ze de
kans om hun grieven wereldkun
dig te maken. En op 20 februari
diende het parlement van Nagorno
Karabach een officieel verzoek in
tot inlijving bij de Armeense repu
bliek.
Van Geenhuizen" is ervan over
tuigd dat Moskou niet zozeer de Ar
meense onvrede, maar de opleving
van het islamitisch fundamentalis
me als bedreigend ervaart voor de
stabiliteit van de Sovjetunie. „Het
ligt weinig voor de hand te ver
wachten dat Moskou besluit Kara
bach aan Azerbajdzjan te onttrek
ken. Men is als de dood de moslim
wereld voor het hoofd te stoten en
daarmee het fundamentalisme een
nieuwe impuls te geven".
Van Geenhuizen denkt dat een
compromis alleen mogelijk is als
Gorbatsjov persoonlijk naar de Ar
meense hoofdstad komt. „Gor
batsjov is hier ongelooflijk popu
lair. Bij elke demonstratie werden
grote foto's van hem meegetroond.
Als hij op het Leninplein in Jere
van zou verschijnen om het Ar
meense volk te vragen zich neer te
leggen bij een compromis dan lukt
hem dat. Daar ben ik van over
tuigd".
Overigens is er volgens Van
Geenhuizen sinds 20 februari al
veel veranderd voor de Armeniërs
in Karabach. „Dat men daar nu de
Armeense televisieprogramma's
kan ontvangen is heel belangrijk.
Dat geldt ook voor het beschikbaar
stellen van geld voor onderwijs in
de Armeense taal en geschiedenis.
Het probleem is dat de Armeniërs
er niet op durven vertrouwen dat
dit nieuwe beleid werkelijk door
gang vindt. Daarvoor is Gor
batsjovs erewoord nodig".
„Voor de Armeniërs is het nu of
nooit. Wanneer Karabach van de
Armeense republiek gescheiden
blijft, zal het merendeel van de Ar
meense inwoners proberen weg te
trekken. Dat doet natuurlijk af
breuk aan de rechtmatigheid van
het verzoek tot aansluiting en de
kans is levensgroot aanwezig dat
de zaak dan doodbloedt".
Doelbewust
Over de anti-Armeense rellen in
Soemgait waarbij officieel 32 Ar
meniërs om het leven kwamen zegt
Van Geenhuizen: „Voor de Arme
niërs staat vast dat sprake is ge
weest van een doelbewust en voor
opgezet plan. Daar zijn inderdaad
nogal wat aanwijzingen voor: de
huizen van Armeniërs waren voor
zien van merktekens, alle telefoon
lijnen waren verbroken en omdat
vooral Armeniërs die hoge posten
bekleedden het slachtoffer wer
den, lijkt het erop alsof men selec
tief te werk is gegaan. De verkla
ring dat de politie in Soemgait
machteloos stond tegenover een
overmacht aan mensen, is niet erg
geloofwaardig. Bakoe is vlakbij.
Het verbaast Van Geenhuizen
dan ook dat de massale demonstra
ties in Jerevan nooit zijn uitgelo
pen op wraakakties tegen de Azer-
bajdzjaanse inwoners. ,.We moeten
enorm respect hebben voor de or
ganisatoren van die demonstraties.
En voor de zelfbeheersing die de
Armeniërs hebben getoond".
De nieuwe partijleider van Ar
menië, Soeren Aroentjoenjan, is er
volgens Van Geenhuizen in een
klap in geslaagd het hart van de Ar
meniërs te veroveren door zich uit
te spreken voor de inlijving van
Karabach en een resolutie van die
strekking door het parlement van
Armenië wist te loodsen. Dat wek
te alom verbijstering. Nooit eerder
durfde een parlement van een Sov
jet-republiek een standpunt in te
nemen dat afweek van dat van het
politburo. Van Geenhuizen: „Nie
mand heeft dit kunnen voorzien.
Zij voorganger was trouw aan de
partijlijn, maar werd afgezet.
Aroentjoenjan overtreedt alle spel
regels en heeft het gemaakt".
Van Geenhuizen kijkt met span
ning uit naar de partijconferentie
van eind juni waar ook de Armeen
se kwestie op de agenda staat. „Het
is oorlog in de partij, dat is evident.
Iedereen hoopt dat de conferentie
duidelijkheid brengt over de
krachtsverhoudingen tussen de
conservatieven en de hervormers.
En wat betreft Armenië: alles is
mogelijk. Dat geldt ook voor een
militaire interventie".
WIERINGERAAARD (GPD)
"Joop aan de knoop! Joop één gro
te puinhoop! Joop op de schroot
hoop!" In de groezelige legertent
op camping Vislust in Wieringer-
waard maken de doelloos rondhan
gende jongeren duidelijk wat zij
door
Piet van Dijk
vinden van Agratiem-directeur
Joop Schoutsen. De woede is
groot. Verleid door advertenties in
schoolkranten zijn ze naar de 'heu
se vakantiedorpen in de bollenge-
bieden' gekomen om te werken.
Nu wachten ze werkloos totdat het
beloofde geld wordt terugbetaald
"Gouden bergen zijn ons be
loofd", vertelt Jowan uit het Zuid
hollandse Strije, "maar we zitten
hier in Nieuwesluis aan het eind
van de wereld. We wisten op de dag
van vertrek nog met eens waar we
naartoe moesten. Als je wist wat
wij allemaal zouden krijgen als we
25 gulden per dag zouden betalen
aan Agratiem, dan zou je je toch zó
aanmelden. Maar dit is helemaal
niets. Van de macaroni kun je een
huis bouwen. En de tenten lekken
als een vergiet".
De brieven (tot op universiteiten
in Ierland verspreid) die alle Agra-
tiem-jongeren hebben gekregen
over het 'vakantiedorp' waar zij
zouden worden ondergebracht, be
loven talloze aanlokkelijkheden:
kampementen met stapelbedden,
matrassen en kussens, een geza
menlijke eetzaal met uitgebreide
ontbijtbuffets en diners, radio- en
televisie-optredens met bekende
artiesten, zeer bekende groepen in
de weekends, veel aandacht voor
sport en recreatie met een team van
recreatieleiders, een dokter, EH
BO, fysiotherapeut en zelfs aan
trekkelijke dagtochten. Maar in
Nieuwesluis - aan het eind van de
wereld - blijken die beloften leeg.
Kwartjes
Anke uit het Noordfriese Stiens
is na twee dagen verblijf in Nieu
wesluis helemaal aan haar eind.
"We moesten urenlang in de bus
zitten, omdat we bij bollenkwekers
in de buurt van Hillegom aan de
slag moesten. Pas om half elf wa
ren we weer thuis. We hebben ons
acht uur krom gewerkt voor elf gul
den. Dat komt omdat de bollen
kwekers die met Agratiem in zee
gaan dagelijks 27 gulden per per
soon moeten betalen.
In onze aanmeldingspapieren
was beloofd dat we tussen de zes en
negen en een halve gulden per uur
zouden verdienen. Omgerekend
heb ik in twee dagen netto twee
kwartjes verdiend. En dan moet ik
nog maar m'n geld zien terug te
krijgen dat ik al heb voorgescho
ten. Vandaag ben ik in Breezand
aan het werk gegaan en daar heb ik
tenminste normaal verdiend. Ik ga
morgen ergens anders kamperen".
Hoewel elke bollenkweker die
een aanbod heeft gehad van Agra
tiem het bevestigt, ontkent Schout
sen zelf ten stelligste dat zij 27 gul
den per dag per persoon aan hem
moeten afdragen. "Ze betalen al
leen een advertentie voor bollen-
pellers in ons krantje", zegt hij.
Schoutsen schuift ook de lage lo
nen die de jongelui ontvingen, op
het bord van de bollenkwekers.
"Er is veel geld te verdienen in de
bollen, maar sommigen betalen
schandalig slecht", stelt hij vast.
Rotzooi
De boosheid van de jongeren
over zijn persoon schrijft hij toe
aan de campingbeheerdersfamilie
Boekelaar. "Die hebben er een rot
zooi van gemaakt en tegen de jon
gens klagen ze dat ze geen geld
hebben. Ik heb Boekelaar geld ge
geven om alles in orde te maken,
maar hij zet vieze ouwe tenten
neer, pleurt een paar extra wc-hok-
jes neer voor nota bene 115 man en
laat een overspannen kok het eten
verzorgen".
Mevrouw G. Boekelaar daarente
gen wijst op de schriftelijke toezeg
ging dat zij afgelopen weekend een
'kleine groep'jongeren zou krijgen.
"Het werden er 115. Bovendien
hebben wij niets meer en niets
minder aan voorzieningen dan wij
aan Schoutsen hebben aangebo
den. Niet dat luxe vakantiedorp dat
hij de jongeren heeft beloofd. Ik
kan er ook niets aan doen dat Agra
tiem er een puinhoop van heeft ge
maakt".
Franka uit Rotterdam zit bij de
uitgang sip te wachten tot haar
moeder haar komt ophalen. "Ik
had me zo verheugd op de vakan
tie: lekker veel geld verdienen, een
goed verblijf en een hoop gezellig
heid. Ik ga eerst naar huis om uit te
janken. Wat een gedoe. Die stom
me bollen".
WASHINGTON - De Republi
kein George Bush zal zich nog
lang die avond in juli 1980 heu
gen toen Ronald Reagan hem
toch nog koos als zijn 'running
mate', hoewel hij de hoop op die
felbegeerde plaats aan de zijde
van de (toekomstige) president
toen al had opgegeven. De herin
nering aan die avond zal onge
twijfeld meespelen als de hij
straks zelf zijn keuze bepaalt.
De Democraat Michael Duka
kis stond nog maar aan de zijlijn
toen Walter Mondale tot de histo
rische beslissing kwam om in
door
Donald Rothberg/AP
1984 campagne voor het presi
dentschap te voeren met een
vrouw aan zijn zijde. Maar de na
re smaak die de lange selectie
procedure achterliet en de gevol
gen van de onthullingen over de
financiële handel en wandel van
Geraldine Ferraro's echtgenoot,
zullen er zeker voor zorgen dat
ook Dukakis niet over eén nacht
ijs gaat wanneer hij zijn 'run
ning-mate' kiest.
De keuze van de kandidaat
voor het vice-presidentschap
wordt vaak gezien als het belang
rijkste besluit dat een presi
dentskandidaat moet nemen. In
de Amerikaanse geschiedenis
zijn 13 vice-presidenten op de
hoogste functie terechtgeko-
Toevallig
Hoewel bijna een derde van de
Amerikaanse presidenten eerst
vice-president is geweest, werd
de running-mate doorgaans op
het allerlaatste moment gekozen
om redenen die meer met poli
tiek dan met capaciteiten te ma
ken hadden. Volgens Robert
Kennedy werd Lyndon Johnson
in 1960 min of meer toevallig ge
kozen door John Kennedy. In
het onlangs verschenen boek
'Robert Kennedy, His Own
Words' staat dat Robert Kennedy
vertelde hoe zijn broer de nomi
natie voor het vice-president
schap aan Johnson aanbood,
maar "nooit had gedacht dat hij
dat zou aanvaarden".
Harry Truman was buiten zijn
eigen staat Missouri nauwelijks
bekend toen hij in 1944 door
Franklin Roosevelt werd uitge
kozen. Roosevelt bekommerde
zich nauwelijks om de nominatie
voor het vice-presidentschap,
hoewel hij wel al ver voor de De
mocratische conventie had be
sloten om Henry Wallace te laten
vallen, die vier jaar als vice-presi
dent had gediend en daar nog
wel vier jaar aan vast wilde kno
pen.
Maar de zuidelijke staten ver
zetten zich fel tegen Wallace en
ook de senaat had maar weinig
met hem op. Met het eind van de
Tweede Wereldoorlog in zichti
voorzag Roosevelt dat hij mis-!
schien met de senaat in de clinch
zou moeten over de vredesver
dragen en de oprichting van de,
Verenigde Naties. Truman was!
heel gezien bij zijn mede-senato-
Ezel
In zijn memoires vertelt i
Truman hoe hij bij zijn aankomst I
in Chicago voor de Democrati-
sche conventie alle suggesties ter
zijde schoof als zou hij een gooi
moeten doen naar het vice-presi-
dentschap. Maar de voorzitter
van de conventie was Robert j
Hannegan, een oude vriend van
Truman uit Missouri. En hij
voerde campagne om de senator
de running-mate van Roosevelt
te laten worden. Truman bleef
zich nog tegen zijn kandidaats
stelling verzetten. Maar toen
kwam een telefoontje van Roose
velt...
Hannegan hield de telefoon zo
dat Truman de president kon ho
eren zeggen: "Bob, hem je die
vent al zover gekregen?" "Nee",
antwoordde Hannegan. "het is
de koppigste ezel uit Missouri
die ik ooit heb meegemaakt".
"Zeg hem dan maar dat als hij
een scheuring in de Democrati
sche Partij teweeg wil brengen
midden onder een oorlog, dat
zijn verantwoordelijkheid is", zei
Roosevelt, waarna hij ophing.
"Nu moet ik wel ja zeggen," zei
Truman daarop tegen Hannegan.
Truman werd 83 dagen na zijn
ambtsaanvaarding als vice-presi
dent de opvolger van Roosevelt.
Ford was de eerste en enige
vice-president die in het Witte
Huis kwam dank zij het 25ste
amendement op de Amerikaanse
grondwet, dat Nixon na de Wa
tergate-affaire tot aftreden
dwong. Voor zijn vice-president
liet Ford de keuze vallen op
Nelson Rockefeller, die de voor
keur kreeg boven de toen nog
weinig bekende man uit Texas,
George Bush.
In 1976 besloot Jimmy Carter
het te proberen met senator
Mondale uit Minnesota, nadat hij
verschillende mogelijke kandi
daten in zijn woning in Plains,
Georgia, had laten opdagen.
Acht jaar later volgde Mondale
dezelfde procedure. De mensen
die de reis haar North Oaks in
Minnesota aflegden waren drie
vrouwen, een zwarte, iemand
van Latijns-Amerikaanse af
komst, en een blanke senator uit
het zuiden.
Ferraro
Toen de keuze viel op het Con
greslid Ferraro, waren de femi
nisten opgetogen. Maar de voor
delen van Mondale's stoutmoe
dige keuze verdwenen als
sneeuw voor de zon toen de kran
ten in de daaropvolgende weken
bol stonden over de zakelijke
handel en wandel van Ferraro's
echtgenoot.
Maar de vreemdste nominatie
was misschien wel die van Bush.
Enkele dagen voor de Republi
keinse conventie op 16 juli in De
troit, werden Reagan en Ford
nog als een ideaal span be
schouwd. Oud-president Ford
zou formeel vice-president wor
den, maar in feite veel grotere
verantwoordelijkheden krijgen
en een soort co-president wor
den.
Toen Ford voor de televisie zei
dat hij niet van plan was in Was
hington te fungeren als een vice-
president met niet meer dan een
symbolische functie, was het
snel bekeken. Reagan, verbijs
terd over het feit dat Ford op de
televisie allerlei zaken uit de doe
ken deed die tijdens privége-
sprekken waren besproken,
bood Bush alsnog het vice-presi
dentschap aan.
Vandaag begon de paus zijn be
zoek van vijf dagen aan Oosten
rijk. Thema van het hele pro
gramma: 'Ja tot het geloof, ja tot
het leven'.
Sommige joodse groeperingen
hebben moeite met zijn komst
omdat president Kurt Waldheim
op het vliegveld van Wenen hem
heeft begroet en de hoge bezoe
ker enige uren later in het presi
dentiële paleis een besloten ont
moeting zou hebben met Wald
heim en zijn gezin. Waldheim zal
de paus in Innsbruck ook weer
uitgeleide doen.
De president van Oostenrijk is
nog altijd zeer omstreden we
gens zijn mogelijke betrokken
heid bij oorlogsmisdaden van
het Duitse leger in de Balkan.
Waldheim zelf ontkent zijn aan
deel daarin. Een internationale
commissie van geschiedkundi
gen heeft vastgesteld, dat hij zich
in elk geval bewust moet zijn ge
weest van de wreedheden van de
Duitsers en er niets tegen heeft
gedaan. De Verenigde Staten
hebben de president de toegang
tot het land ontzegd omdat er be
wijzen zouden zijn dat Waldheim
wel degelijk was betrokken bij
deportaties.
Vorig jaar ontving de paus
Waldheim in het Vaticaan. Jood
se organisaties reageerden toen
zeer verstoord. De paus noemde
later dit bezoek noodzakelijk
omdat Waldheim officieel een
democratisch gekozen staats
hoofd is. Het Vaticaan zegt ook
nu, evenals in 1983, dat het be
zoek van de paus aan Oostenrijk
een pastoraal karakter heeft en
geen politiek. De Oostenrijkse
bisschoppen hebben hem uitge
nodigd.
Niettemin uitte Avi Beker,
functionaris van het Joods We
reldcongres, het verwijt dat de
paus alle mogelijke moeite doet
om Waldheim te 'legitimeren'.
Rabbi Mare Tanenbaum, direc
teur voor internationale betrek
kingen van het Amerikaanse
Joods Comité, waarschuwde
echter voor 'extremistische hys
terie' en 'al te schelle kreten'.
Oostenrijk, zei hij, is een katho
liek land en de paus bezoekt lan
den waarmee het Vaticaan diplo
matieke betrekkingen onder
houdt.
De paus zal deze keer ongeveer
twintig toespraken houden. Mor
gen ontmoet hij vertegenwoordi
gers van de kleine joodse ge
meenschap in het land. Ook
brengt hij een bezoek aan het
concentratiekamp Mauthausen,
waar in de oorlog 110.000 men
sen zijn omgekomen.
Verwacht wordt, dat duizen
den rooms-katholieken uit
Hongarije en Joegoslavië, en mo
gelijk ook uit Tsjechoslowakije,
naar Oostenrijk zullen komen
om een van de missen met de
paus bij te wonen. Maandag
avond om 7 uur vliegt de kerklei
der naar Rome terug.
'Effatha' 100 jaar
Het christelijk instituut voor
doven 'Effatha', met vestigingen
in Voorburg en Zoetermeer, be
staat binnenkort honderd jaar.
Een eeuw geleden werd in Lei
den begonnen met een schooltje
voor vier dove leerlingen. Het
leerlingental nam dermate toe
dat moest worden omgezien naar
een ruimere behuizing, en uitein
delijk werd het instituut in 1926
gevestigd in Voorburg. Eind
1981 ging een deel de leeftijds
groep van 13 jaar en ouder
naar Zoetermeer.
Honderd jaar na de oprichting
is 'Effatha' een landelijk bekend
instituut voor doven met zo'n 300.
leerlingen en scholen en interna
ten in genoemde plaatsen.
Prinses Juliana, bescherm
vrouwe van het instituut, hoopt
in oktober, als het eeuwfeest
wordt gevierd, een nieuwe kleu
terschool van 'Effatha' in Voor
burg te openen. In de Pieters
kerk in Leiden worden op maan
dag 10 oktober een symposium
en een jubileum-dankdienst ge
houden. Een aantal workshops
besteedt op 11 oktober aandacht
aan actuele onderwerpen, zoals
leerplan-ontwikkeling, transcul
turele jeugd en computers in het
onderwijs. Ten slotte zijn er op
12, 13 en 14 oktober festiviteiten
voor leerlingen, oud-leerlingen
en oud-personeelsleden van het
instituut. Op 13 oktober wordt in
Voorburg nog een bazaar gehou
den ten bate van een doven-
school in Zimbabwe.
Voorzitter. Het bestuur van
het Verband van Katholieke
Maatschappelijke Organisaties
(kantoor Glorieuxlaan 4 in
Vught) heeft de heer H. F. Hap-
pel tot voorzitter aangesteld.
Happel was ruim twintig jaar
stafmedewerker van het Cen
traal Bureau voor het Katholiek
Onderwijs. Tien jaar was hij wet
houder voor maatschappelijk
welzijn en volksgezondheid in
Den Haag en daarna lid van de
Harmonisatieraad voor het Wel
zijnsbeleid. Voorzitter is hij nu
van het pastoraal centrum in het
bisdom Rotterdam.
Tot studiesecretaris benoem
de het bestuur van het Verband
mevrouw drs. M. Martens, nu se
cretaris buitenland van de Ne
derlandse Missieraad. Zij stu
deerde theologie in Nijmegen en
deed daarna enige jaren veld
werk in Kameroen. Haar benoe
ming bij het Verband gaat 1 sep
tember in.
Hervormde Kerk: beroepen
te Hemelum (Fr.) J. Verdijk Wes-
terlee (Gr.); aangenomen naar
Peize (Dr.) voor de hervormd-ge-
reformeerde kerkgemeenschap
H. Pais, cursusleider bij 'De Es-
senburgh' in Hierden, wonende
in Harderwijk; bedankt voor
Nunspeet J. P. Nap Huizen. Toe
gelaten tot de evangeliebedie
ning en beroepbaar R. Luijk,
Zaltbommel, en H. van Walsum,
Ede.
Gereformeerde Kerken: be
roepen te Velp (voor deelwerk)
kandidaat mevrouw 1. van Weij-
en Amsterdam.
Gereformeerde Gemeenten:
beroepen o.a. te Boskoop kandi
daat C. A. van Dieren Waddinx-
veen.
Raad van Kerken
Het bestuur van de Raad van
Kerken in Leiden ziet er nu zo
uit: ds. H. E. Schouten. Van de
Brandelerkade 22, voorzitter, ds.
A. Dronkers, Oude Rijn 44c,
tweede voorzitter, H. S. M. Groe
nen, Cormorantwerf 11, even
eens tweede voorzitter, me
vrouw E. G. van Pijkeren-Koole,
Colenbranderstraat 1, secretaris,
en G. H. A. Meyer, Van Bemme-
lenstraat 15, penningmeester.
Ouderling. De
Vorming en Toerusting van de
hervormde provinciale kerkver
gadering van Gelderland heeft
een basiscursus gemaakt voor
beginnende ouderlingen. De cur
sus omvat vijf avonden, die de
deelnemers inzicht verschaffen
in eigen verwachtingen en die
van de kerkelijke gemeente wat
betreft het ambt, de organisatie
en taak van de kerk, het aandeel
van de ouderling daarin en de
taak van de ouderling in ere
dienst en pastoraat.
De map bevat les- en leesmate
riaal en informatie, een adressen
en literatuurlijst en een overzicht
van gangbare afkortingen. Hij
kan worden besteld (f. 10) bij het
bureau van de provinciale kerk
vergadering Gelderland, post
bus 1238, 6801 BE Arnhem, 085-
456047.
Slavernij. De afschaffing nu
125 jaar geleden van de slavernij
in Suriname zal op zondag 3 juli
in de Muiderkerk in Amsterdam
worden herdacht. In Suriname
zelf wordt elk jaar de 'Dag der
vrijheden' (1 juli 1863) gevierd.
De dienst in Amsterdam is
voorbereid door Surinaamse en
Antilliaanse christenen in sa
menwerking met de protestantse
Muidekerk- en Funengemeente
en de rooms-katholieke parochie
Anna en Bonifacius. De Suri
naamse predikant Leo Dielingen
zal voorgaan. Een Surinaams
koor verleent medewerking.
Vredeskerken. De Quakers
('Genootschap der Vrienden') en
Doopsgezinden vanouds be
horend tot de 'historische vre
deskerken' hebben gisteren in
Amersfoort een boekje gepre
senteerd over vredesbeleid, dat
tevens is bedoeld als bijdrage
aan het proces van de Wereld
raad van Kerken voor gerechtig
heid, vrede en behoud van de
schepping. Mevrouw I. van den
Heuvel, voorzitter van het Inter
kerkelijk Vredesberaad, en se
cretaris ds. W. R. van der Zee van
de Raad van Kerken namen het
eerste exemplaar in ontvangst.
In het boekje wordt onder
meer gepleit voor afstoting van
kerntaken, terugtrekking van al
le vreemde troepen uit Europa
en omzetting van het militair-in
dustrieel complex in het vervaar
digen van niet-militaire produk-
ten.
