Tweespalt dreigt Britse
vakbeweging te splijten
Coalitie bedreigd door eigenzinnigheid^
Reportage
TUC: uithuilen en opnieuw beginnen, maar hoe?
Bomers inzake echtscheiding vierkant tegen Mariënburg
PAGINA 2
WOENSDAG 22 JUNI 1988
Als in Groot-Brittannië ergens iets
is veranderd, dan is het wel in vak-
bondsland. De macht van de bon
den was in 1979 voor 75 procent van
de Britten het belangrijkste obsta
kel naar economisch herstel, zo
bleek uit een opiniepeiling. Premier
Thatcher heeft de vakbeweging ge
leidelijk de mond weten te snoeren.
Over de 'weg terug' lopen binnen de
overkoepelende vakcentrale TUC
de meningen sterk uiteen. Heetste
hangijzer, waarover deze week een
beslissing moet vallen, is de vraag
of moet worden toegegeven aan be
drijven die met slechts één bond
wensen te onderhandelen. Bericht
over een verdeelde vakbeweging.
De vakcentrale TUC heeft het aantal leden sinds het topjaar 1979
miljoen. Over de vraag hoe weer aantrekkelijk te worden v
en kwart slinken van 12 tot minder dan 9
leden heerst grote verdeeldheid.
"Zelfs Thatcher kan de vakbewe
ging niet zomaar van de aardbo
dem wegvegen". Phil Pearson, be
stuurder van de Transport and Ge
neral Workers Union (TGWU), met
1,3 miljoen leden de grootste Britse
bond, blijft optimistisch. Maar ook
hij moet erkennen dat de vakbewe
ging in het algemeen en 'zijn' bond
in het bijzonder betere tijden heb
ben gekend: sinds 1979 verloor de
TGWU ruim 800.000 leden.
door
Nicole Lucas
Die enorme terugval wijt
Pearson vooral aan wijzigingen in
de structuur van de Britse econo
mie. "De werkgelegenheid in de in
dustrie is de laatste jaren sterk te
ruggelopen. vooral in sectoren
waar de bonden van oudsher sterk
vertegenwoordigd waren. Denk
aan de mijnbouw, de textiel, de
scheepsbouw". Het is echter te
simpel, zo geeft hij toe, de oorzaken
alleen te zoeken in externe ontwik
kelingen. De bonden hebben in het
verleden fouten gemaakt, waar
voor ze nu streng worden gestraft.
Sinds Margaret Thatcher het be
wind voert, is er van de bijna legen
darische macht van de Britse vak
bonden weinig meer over. De iro
nie wil dat de bonden er zelf in be
langrijke mate verantwoordelijk
voor zijn geweest dat Maggie in
1979 haar intrek kon nemen in de
ambtswoning aan Downing Street
10. Uit onvrede met het beleid van
premier James Callaghan. die loon
stijgingen zoveel mogelijk wilde
beperken, gooiden de bonden in de
winter van 1978/79 alles plat: doden
werden niet meer begraven, het
vuil hoopte zich op in de straten,
kankerpatiënten moesten wegens
sluiting van ziekenhuizen naar
huis.
De 'winter of discontent' brak de
voorlopig laatste Labour-regering
de nek. Voor het eerst bracht ook
een aanzienlijk aantal vakbondsle
den zijn stem uit op de conservatie
ven. Opiniepeilingen die in 1979
werden gehouden wezen uit dat 75
procent van de Britten 'vakbonds
macht' het belangrijkste probleem
van het land was.
Boetes
Inspelend op de publieke opinie
heeft Thatcher sinds die tijd een
aantal maatregelen genomen waar
mee de rechten van de bonden stap
voor stap zijn teruggedrongen. De
'Employments Acts' van 1980 en
1982 gaven werkgevers de moge
lijkheid op treden tegen sympa
thiestakingen en het recht om te
gen een vakbond -en niet tegen een
individuele stakingsleider- te pro
cederen. Daarmee werden de bon
den geconfronteerd met het risico
van zware boetes of beslagleggin
gen.
In 1984 werden de wetten voor
het eerst op de proef gesteld: Ar
thur Scargill gooide de mijnen plat
en verklaarde dat heel lang te kun
nen volhouden. De regering bleek
echter over de langste adem te be
schikken.
Scargill was de laatste die kon
oproepen tot een algemene staking
zonder uitgebreide raadpleging
van de leden. Twee jaar geleden
werd in de wetboeken bijgeschre
ven dat bonden, voordat een geor
ganiseerde actie kan worden ge
voerd, eerst een (anonieme) alge
mene stemming onder de leden
moeten houden. Krantenmagnaat
Rupert Murdoch was een van de
eersten die gebruik maakte van
Thatchers wetten om de produktie
van onder meer The Times en The
Sun tegen de zin van de bonden te
verplaatsen naar een nieuwe fa
briek in Wapping.
Met het terugdringen van de vak
bondsmacht is het aantal stakin
gen fors teruggelopen. Waren er in
1979 nog 2125 werkonderbrekin
gen waarmee ruim 29.000 werk-
dagen verloren gingen - vorig jaar
bleef dat aantal beperkt tot nog
geen 1000.
De bonden zitten inmiddels met
de handen in het haar. De overkoe
pelende vakcentrale TUC zag na
het topjaar 1979 het ledental met
een kwart slinken: van 12 tot min
der dan 9 miljoen leden. Traditio
neel was in Groot-Brittannie meer
dan de helft van de werknemers bij
een vakbond aangesloten. Nu is
dat minder dan 40 procent. Het rijk
van Margaret Thatcher telt meer
bezitters van aandelen dan leden
van vakbonden.
Aantrekkelijk
Om weer meer invloed te krijgen
is ledenwinst een eerste vereiste,
daar zijn vriend en vijand het over
eens. De meningsverschillen ont
staan wanneer de vraag wordt ge
steld hoe dat te bereiken. "Ver
schillende bonden zoeken het in
het financieel aantrekkelijk maken
van het lidmaatschap", zegt Kay
Carberry, die binnen de TUC de be
langen van vrouwen en minderhe
den behartigt.
Zo biedt de oudste vakbond van
Groot-Brittannie. die van de meu
belmakers, haar leden een korting
van tien procent op hun begrafe
nis. Leden van de vakbond van
elektriciëns (EETPU) kunnen
goedkoop vakantie vieren op een
landgoed in Sussex met onder
meer een golfbaan met 18 holes en
een squash-en tennisbaan. "Dat
mag", stelt Carberry echter na
drukkelijk, "natuurlijk nooit in de
plaats komen van waar de vakbond
van oudsher voor staat: verbete
ring van de arbeidsvoorwaarden".
Voor Pearson betekent het dat er
in onderhandelingen met werkge
vers veel meer zaken zullen moe
ten worden betrokken dan tot nu
toe gebruikelijk. Hij legt uit: "De
laatste jaren is vooral de werkgele
genheid in de dienstensector sterk
gegroeid. We zullen nieuwe leden
dus daar moeten zien te vinden.
Die sector heeft echter een heel an
dere structuur dan de industrie.
Het gaat meestal om vrij kleine be
drijven. Als je naar de hotelbran
che kijkt, dan zie je bijvoorbeeld in
Londen wel een paar grote bedrij
ven, maar meestal bestaat het per
soneelsbestand uit niet meer dan
100 mensen, waaronder het ver
loop bovendien groot is".
"Een heel groot deel van de nieu
we werkgelegenheid is in handen
migranten. En
voor hen zijn meer zaken van be
lang dan alleen het lobn en het aan
tal vakantiedagen".
Een paar voorbeelden: voor
vrouwen die betaald werk met de
zorg voor kinderen (moeten) com
bineren is goede en betaalbare kin
deropvang een eerste vereiste. Het
zelfde geldt voor openbaar ver
voer: het is immers meestal de man
die de auto meeneemt naar zijn
werk.
"De bonden beginnen zo langza
merhand wel te beseffen dat meer
aandacht voor de belangen van
noodzakelijk is. Daar zijn
leden te winnen", consta
teert Carberry wat cynisch. "Vroe
ger moest je argumenten als recht
vaardigheid en gelijkheid aanvoe
ren om aandacht voor vrouwen te
vragen. Nu is dat niet meer nodig.
Het is simpelweg een kwestie van
overleven geworden".
Conflict
Om het tij te keren is het volgens
John Grant, woordvoerder van de
EETPU, vooral van belang dat de
bonden er in slagen hun image van
notoire dwarsliggers te verande
ren. De EETPU heeft daarvoor
haar eigen methodes ontwikkeld,
die haar door veel andere bonden
binnen de TUC niet in dank wor
den afgenomen. De EETPU en ook
de bond van technisch personeel
AEU zijn bereid met werkgevers
zogenaamde 'éénbondsovereen-
komsten' te sluiten, waarbij stakin
gen worden uitgesloten.
Het zijn de Japanners geweest
die als eersten in Groot-Brittannié
het fenomeen 'single union' intro
duceerden. In plaats van met meer
dere bonden te onderhandelen wil
den zij slechts met een bond om de
tafel gaan zitten om te praten over
salarissen, werkomstandigheden
en de invoering van nieuwe tech
nologie. Volgens EETPU en AEU
is dat de prijs die moet worden be
taald om te voorkomen dat bedrij
ven helemaal niets met een bond te
maken willen hebben.
Bovendien is het, aldus Grant, in
overeenstemming met veranderin
gen die plaatsvinden in het pro-
duktieproces. De scheidslijnen
tussen verschillende functies wor
den minder scherp. Van werkne
mers wordt gevraagd dat ze op ver
schillende functies inzetbaar zijn.
"Het wordt dan veel logischer om
per bedrijf eén bond te laten onder
handelen over de arbeidsvoor
waarden van het hele personeel, in
plaats van dat allerlei verschillende
bonden elkaar in de haren vliegen
over wie nu precies onder hun
competentie valt".
Binnen de TUC is het conflict
over het tekenen van single-
unions-overeenkomsten in een ge
bied waar ook andere bonden
werkzaam zijn inmiddels hoog op
gelopen. Het leidde er vorig jaar
zelfs toe dat het Schotse plaatsje
Dundee een investering van 40 mil
joen pond aan zijn neus voorbij zag
gaan. Ford wilde hier een nieuwe
fabriek vestigen die werk zou bete
kenen voor 450 mensen. Er was in
het geheim een principe-overeen
komst gesloten tussen de AEU en
de directie, maar andere bonden
dreigden dat te torpederen. Ford
blies daarop de hele zaak af.
Voorbij
De TUC heeft bepaald dat derge
lijke overeenkomsten eerst aan de
vakcentrale moeten worden voor-
gelegd ter goedkeuring. Deze week
werd dat nog eens met kracht her
haald. De kans is groot dat het
daarqm binnen de TUC tot een I
breuk komt. De EETPU wil zich
niet de wet laten voorschrijven
door de vakcentrale over het al dan
niet afsluiten van single-union-
deals.
Verwacht wordt dat, als de EET
PU opstapt, een aantal andere bon
den zoals de AEU en de Union of 1
Democratie Mineworkers zich
daarbij zullen aansluiten. Samen
zijn ze goed voor ongeveer 1,3 mil
joen leden. Het zou een nieuwe
klap zijn voor de vakbeweging.
Grant: "Het bevestigt bovendien j
weer het beeld dat de bonden niet
met hun tijd mee willen gaan en in
feite behoren tot tijdperk dat voor
bij is".
Volgens Pearson is een organisa
tie die opkomt voor de belangen
van werknemers echter harder no
dig dan ooit. "De rechten van de
werknemers zijn in dit land onder
het bewind van Thatcher in heel
veel opzichten danig aangetast.
Meer dan 9 miljoen mensen heb
ben zeer slecht betaalde banen. I
vaak part-time, waaraan nauwe- I
lijks rechten op werkloosheidsuit
kering, ziektegeld en dergelijke te
ontlenen zijn. Organisatie is de eni-
dat te veranderen"
DEN HAAG (GPD) - De waarschu
wing van premier Lubbers dat de
coalitiepartijen niet te veel moeten
morrelen aan het kabinetsbeleid,
trekt CDA-fractievoorzitter Bert de
Vries zich niet aan. De grootste re
geringspartij schiet deze week een
gat van ongeveer een kwart miljard
in de plannen die minister Deet-
man heeft met de studiebeurzen.
"Zo kan het in ieder geval niet",
zegt de fractievoorzitter zelfverze
kerd. Hij heeft lang getwijfeld of er
een schot voor de boeg gegeven
door
Henri Kruithof en
Peter de Vries
moest worden. Maar: "Beter ten
halve gekeerd dan ten hele ge
dwaald".
De Vries zal deze week nogmaals
het bewijs leveren dat er weinig
meer over is van de braafheid, die
de CDA-fractie jarenlang ken
merkte. Werd van het eerste kabi-
net-Lubbers vrijwel elk plan zon
der slag of stoot geslikt, tegenover
de tweede versie van Lubbers' ka
binet stelt de grootste regerings
partij zich een stuk eigenzinniger
op.
"Ons moet niet te veel braaiheid
worden toegeschreven", zegt De
Vries. Maar hij erkent: "In de vori
ge kabinetsperiode hadden CDA
en WD in het massieve maat
schappelijk verzet een gezamenlij
ke vijand. Daardoor werden de par
tijen meer naar elkaar gedreven.
De paradox die we nu zien.is dat de
twee partijen zich wat meer eigen
zinnigheid kunnen veroorloven,
CDA-fractievoorzitter Bert de Vries over relatie met WD:
CDA-fractievoorzitter Bert de
Vries: "Wij zijn niet zo braaf'.
maar dat dat tegelijk een bedrei
ging lijkt te betekenen voor de sta
biliteit van de coalitie".
Een bewijs voor die wat lossere
coalitie-verhoudingen (door de op
positie hoopvol opgevat als teken
van verrotting) zal deze week weer
worden geleverd. Onderwijsminis
ter Deetman heeft, op zoek naar
een bezuiniging van 500 miljoen
gulden, voorgesteld de aanvullen
de studiebeurzen compleet af te
schaffen. Studenten moeten zich
melden bij het loket van de bank
wanneer ze meer nodig hebben
dan de basisbeurs van 600 gulden
in de maand. Dat plan levert de
schatkist bijna 800 miljoen op; ge
noeg om de onderwijsbegroting
voor de rest van de kabinetsperio
de in rustiger vaarwater te bren
gen.
Bert de Vries: "Dat er een oplos
sing moet worden gevonden voor
die 500 miljoen snap ik wel. Maar
dat er dan meteen meer wordt be
zuinigd om ook nog allerlei andere
tegenvallertjes op te vangen, vind
ik te ver gaan".
De Vries heeft nog een tweede
bezwaar tegen het voorstel. Vol
gens hem tast het afschaffen van de
aanvullende beurs voor studenten
uit lage inkomensgroepen, de toe
gankelijkheid van het onderwijs te
veel aan. "Dat leidt tot een wel zeer
forse stijging van de studieschuld.
Er worden zware verplichtingen
gelegd op veel jongelui. Die kijken
daar als een berg tegenop en gaan
wellicht niet studeren".
Voorbarig
Als alternatief noemt De Vries de
mogelijkheid jongeren beneden
een bepaalde leeftijd alleen maar
de basisbeurs voor thuiswonenden
te geven, wanneer de ouders niet te
ver van de school wonen. In ieder
geval wil het CDA de aanvullende
beurs in de huidige vorm handha
ven. Dat kost een slordige 250 a 300
miljoen: precies het bedrag dat
Deetman dacht over te houden
voor andere gaatjes in zijn begro
ting.
De fractievoorzitter van het CDA
vindt de woorden van minister De
Koning, die onlangs dreigde met
een kabinetscrisis wanneer het
plan zou worden veranderd, wat
voorbarig. De Vries: "Maar ik heb
niet begrepen dat het slikken ot
stikken is. De Koning zei dat de
problemen met de studiefinancie
ring moesten worden opgelost.
Dan zeg ik: meneer De Koning,
daar heb ik het ook over. Maar we
hoeven niet meer te bezuinigen
dan daarvoor nodig is".
De perikelen rond de studiefi
nanciering vormen de voorlopige
afsluiting van het woelige jaar dat
de coalitie achter de rug heeft. Het
geruzie over de afschaffing van de
investeringspremie WIR en de be
zuinigingen voor de komende twee
jaar voerden het kabinet langs het
randje van de afgrond.
De Vries verwacht dat de woeli
ge tijden nu voorbij zijn. Natuurlijk
zal alles nog niet van een leien dak
je gaan, maar de traditionele span
ningen rond het opstellen van de
begroting, verwacht hij dit jaar
niet. "De grootste problemen zijn
wel opgelost. De voorspellingen
over de ontwikkeling van de eco
nomie zijn redelijk positief. Het fi
nancieringstekort komt lager uit
dan tijdens de kabinetsformatie
werd verwacht en ook de collectie
ve lastendruk valt mee. Er zijn
geen grote nieuwe tegenvallers te
verwachten. De heren kunnen na
tuurlijk moeilijk gaan doen over
kleine bedragen, maar ik hoop dat
het gezond verstand weer krachtig
de overhand krijgt".
Plank
Ook aan het eind van de zomer,
wanneer de belastingtarieven voor
het komende jaar moeten worden
vastgesteld, hoeft de coalitie vol
gens De Vries niet in de gevarenzo
ne te komen. Hij verwacht dat ook
de VVD zal inzien dat het niet ver
standig is om nu al belastingverla
ging te eisen. Dat geld is immers in
1990 hard nodig om de problemen
bij de invoering van de belasting
hervorming op te vangen.
"We kunnen dat geld beter een
jaar op de plank laten liggen. Watje
in 1989 weggeeft, kun je in 1990 niet
meer gebruiken voor het verlagen
van de hoogste belastingtarieven,
zoals de WD graag wil. We moeten
het grote sinterklaasfeest nog maar
even uitstellen tot het verkie
zingsjaar 1990, zou ik tegen de
WD zeggen. Dat is toch ook elec
toraal gezien niet zo dom"?
De Vries heeft voor dat verkie
zingsjaar nogal wat noten op zijn
zang. Gezinnen met kinderen drei
gen er teveel op achteruit te gaan
door het nieuwe stelsel van ziekte
kostenverzekering; alleenstaanden
zullen te lijden krijgen onder de be
lastingvereenvoudiging. Voor het
gladstrijken van al die plooien - ge
combineerd met behoud van koop
kracht over de hele linie - denkt het
kabinet 1250 miljoen gulden nodig
te hebben. De Vries: "Dat geld is er
nog niet eens en ik denk dat we,
voorzichtig geschat, het dubbele
nodig hebben. Dan heeft het geen
enkele zin om nu al miljarden te
verjubelen aan belastingverla
ging".
De wensen van De Vries komen
bovenop het eisenpakket van de
VVD, die vooral een algemene be-,
lastingverlaging wil en de toptarie
ven drastisch wil verminderen. Op
dat punt is de CDA-fractieleider
onverbiddelijk: "De toptarieven
kunnen alleen maar omlaag, naar
mate we erin slagen de aftrekpos
ten voor de hoogste inkomens te
schrappen".
Oppositie
De Vries wordt niet moe te be
klemtonen dat de huidige coalitie,
als het aan het CDA ligt, tot 1990
blijft bestaan. Aan speculaties over
wat er daarna moet gebeuren heeft
hij weinig behoefte. In tegenstel
ling tot de PvdA is hij niet bereid
nu al te gaan praten over de strate
gie die dan moet worden gevolgd.
Of de PvdA werkelijk een realis
tischer opstelling zal kiezen, moet
volgens De Vries de komende twee
jaar blijken. "De manier van oppo-
sitievoeren van Wim Kok wisselt
nogal eens. De ene keer is hij de re
delijke, nuchtere, zakelijke politi
cus; de andere keer komt al datge
ne uit" de kast wat hij bij de FNV
heeft opgestoken op het terrein
van de demagogie. Hij is wat dat
betreft breed getalenteerd. Soms
doet hij echt niet onder voor Joop
den Uyl".
De Vries acht het mogelijk dat
dergelijk gedrag hóórt bij de rol
van de opositie, iets waarmee hij
zelf geen ervaring heeft. "Maar
soms denk ik wel eens dat Kok zich
schuldig maakt aan overvragen.
Hij telt de verlanglijstjes van delen
van de achterban bij elkaar op. Als
hij ooit eens werkelijk moet uitvoe
ren wat hij nu belooft, komt hij in
de problemen. En de nu rustige
achterban, zou weieens in opstand
kunnen komen, als blijkt dat hij
zijn beloften niet allemaal waar
kan maken".
Maar de christen-democraat
voelt er niets voor de PvdA nu al
uit te sluiten van toekomstige sa
menwerking, zoals het CDA bij de
laatste verkiezingen wel deed. De
partij boekte toen met die opstel
ling overigens een klinkende ver
kiezingsoverwinning. De Vries:
"Er is nog veel in beweging bij
PvdA en VVD. Een deel van onze
achterban is zeker geporteerd van
samenwerking met links. "Als
PvdA en WD elkaar wederzijds al
niet meer uitsluiten, moeten wij als
CDA dan nu al een keuze maken?"
De 'geloofsbrief van de 'Ma-
riënburg-vereniging voor en
over gescheiden gelovigen is,
volgens bisschop Bomers van
Haarlem, 'pastoraal misleidend'.
Hij wijst het pleidooi van de ver
eniging om hertrouwde geschei
den mensen zonder meer tot de
eucharistie toe te laten dan ook
af. 'Teder die bewust en conse
quent een levenshouding aan
neemt die onverenigbaar is met
de waarden die Jezus Christus
onder ons heeft hooggehouden,
maakt van het ter communie
gaan een teken dat liegt", schrijft
de bissschop in het laatste num
mer van 'Samen Kerk', het infor
matieblad van het bisdom Haar
lem.
Bomers is de eerste bisschop
die officieel reageert op de
brochure van de 'Mariënburg-
vereniging'. Zijns inziens is de
opvatting die daarin tot uitdruk
king komt, onaanvaardbaar, "ge
zien de heiligheid van het sacra
ment van het huwelijk, het wer
kelijke geluk van gehuwde men
sen en het belang van een goed
christelijk gezin".
Omdat op korte termijn van de
Nederlandse bisschoppen geen
pastorale brief voor de begelei
ding van gescheiden rooms-ka-
tholieken zou zijn te verwachten,
besloot de 'Mariënburg-vereni-
ging' vorig jaar zelf in die leemte
te
De vereniging die zich sinds
1983 inzet voor vernieuwing in
de kerk schrijft in haar 'ge
loofsbrief, dat veel gescheiden
en hertrouwde gelovigen het ge
voel hebben, buiten de kerk te
zijn gezet omdat zij niet mogen
deelnemen aan de eucharistie.
"Christenen moeten accepteren,
dat een levensprojekt kan mis
lukken door onmacht en schuld,
en het behoort niet tot de christe
lijke waarden, dergelijke misluk
kingen alleen maar met strafbe
palingen te omgeven. Een kerk
mag niet met bisschoppelijke
richtlijnen worden gelijkge
steld". Samen met andere ker-
kèn zou de Rooms-Kathólieke
Kerk gemeenschappelijke ge
dragsregels voor de bevestiging
en mogelijke ontbinding van het
huwelijk moeten opstellen. ,zo
bepleit de vereniging in haar 'ge
loofsbrief.
Bomers noemt de brief "een
staaltje van hoe de bedoelingen
van de Heer worden ingewisseld
voor bedoelingen van bepaalde
mensen". De Bijbel wordt, naar
zijn mening, tendentieus ge
bruikt en het Tweede Vaticaans
Concilie verkeerd geïnterpre
teerd. "De gelovigen zijn wel sa
men kerk, maar ze zijn dat in ge
hoorzaamheid aan Christus, en
bisschoppen geven, als opvol
gers van de apostelen, leiding
aan de gelovigen, waarbij zij pre
cies dat zeggen wat Christus zelf
de mensen heeft voorgehouden.
Dan is het vreemd, te spreken
van bisschoppelijke richtlijnen"
Erg vindt Bomers het, dat in de
brief van 'Mariënburg' bepaalde
dingen, zoals de heiligheid van
het huwelijk, gewoon niet aan de
orde komen. "Er wordt toegere-
deneerd naar een van tevoren
vaststaande uitkomst en alles
wat daarbij in de weg staat wordt
ter zijde gelaten. Terwijl Christus
en Sint Paulus zich toch heel dui
delijk over het huwelijk hebben
uitgelaten".
De bisschop wijst er verder op,
dat hertrouwde gescheiden gelo
vigen niet worden uitgesloten
van de eucharistie, maar juist
worden uitgenodigd voor twee
sacramenten: eerst de biecht,
dan de eucharistie.
Boerderij
Het religieuze boerderijpro-
jekt 'Jabbok' in Eesergroen (Dr.),
bestemd voor ex-verslaafden,
heeft een beroep gedaan op de
religieuzen in Nederland om,
eventueel voor enkele maanden,
de helpende hand te bieden. De
groep van vier religieuzen die op
dit ogenblik de opbouw van het
projekt en de opvang van gasten
voor haar rekening neemt, kan
het werk nauwelijks aan.
Naast sympathie en steun van
honderden vrienden moest de
vier jaar bestaande Jabbok-ge-
meenschap nogal wat tegensla
gen ondervinden. Adviseurs en
groepsleden vielen om persoon
lijke redenen af en de voorzitter
van het stichtingsbestuur over
leed plotseling. De hulp die
wordt gevraagd kan velerlei zijn,
zoals administratie, tuinwerk,
bouwwerkzaamheden en pasto
rale begeleiding.
Waarnemend voorzitter patei
Ben Janssen: "Wij geloven in dit
projekt. De resultaten met jonge
mensen die hier een nieuw leven
vinden bemoedigen ons. Maai
we moeten even alle mogelijke
krachten uit de religieuze wereld
bundelen om in deze opbouwfa
se elkaar overeind te houden".
(Nadere inlichtingen over een
en ander zijn te krijgen in Eeser
groen: 05998-87316, of bij de se
cretaris van de stichting, fratei
Joop Vermeulen, 08362-21319).
Hoogleraar in Apeldoorn.
De buitengewone generale syno
de van de Christelijke Gerefor
meerde Kerken, gisteren in Apel
doorn bijeen, benoemde met al
gemene stemmen dr. J. de V uyst,
leraar godsdienst in Heerde, tot
hoogleraar aan de theologische
hogeschool van deze kerken in
Apeldoorn. Hij wordt de opvol
ger van professor dr. J. P. Ver
steeg, die Nieuwe Testament do
ceerde en vorig jaar plotseling
overleed.
De Vuyst (60) studeerde zelf
ook aan deze hogeschool. Van
1951 af was hij predikant achter
eenvolgens in Vlissingen, Am
sterdam-Oost en Zutphen. In
1975 werd hij leraar in Heerde.
Sinds 1983 is hij ook pastoraal
werkzaam in de christelijke gere
formeerde kerk van Zwolle. In
1964 promoveerde hij aan de
theologische universiteit van de
Gereformeerde Kerken Vrijge
maakt in Kampen op een proef
schrift getiteld 'Oud en Nieuw
Verbond (in de Brief aan de He
breeën)'.
Orgelseries
Vrijdagavond 24 juni kwart
over 8 wordt in de Nieuwe Kerk
aan de Voorstraat in Katwijk
aan Zee de 'Internationale Zo
mer-orgelserie 1988' geopend.
Concertgever is Willem Hendrik
Zwart, organist van de Boven
kerk in Kampen. Volgens het
Katwijkse orgelcomité biedt dit
eerste programma 'voldoende
moois voor een brede categorie
muziekliefhebbers'.
De Stichting Orgelcentrum
komt ook dit jaar weer met een
concertserie in de Grote Kerk
van Noordwijk-Binnen. Die
wordt op donderdag 7 juli kwart
over 8 geopend door de cantor
organist van deze kerk, Jaco van
Leeuwen.
Moker. De uitzending van
Moker (radio kerken in Rijnland
en Bollenstreek) morgenavond
van 7 uur tot half 8 (FM 105.7 en
via de kabel ook op FM 88.1) be
vat vier onderwerpen: gesprek
over de bedevaart naar Banneux
in Belgie. impressie van het oe
cumenisch avondgebed in Lei
den naar aanleiding van de situa
tie in Zuidafrika, verkoop van
zuivere koffie in Zoeterwoude en
de actie van de ondernemersver
eniging Voorhout voor de restau
ratie van de toren van de her
vormde kerk in dit dorp.
Alphen aan den Rijn. Me
vrouw M. P. C. Lourens, die eni
ge tijd pastoraal werk heeft ge
daan in Alphens hervormde ge
meente, zal komende zondag in
Steggerda (Fr.) tot predikant
worden bevestigd en intrede
doen. Haar bevestiger is de Alp-
hense predikant A. Jonkman.
Gereformeerde Gemeen
ten: beroepen o.a. te Katwijk
aan Zee kandidaat W. Harinck
Dordrecht.
Scheuring
Het is vrijwel zeker, dat zich
eind deze maand een breuk in de
Rooms-Katholieke Kerk zal vol
trekken. De uiterst conservatie
ve aartsbisschop Marcel Lefeb-
vre maakte gisteren tegenover
verslaggevers nog eens duide
lijk, dat volledig behoud van de
traditie voor deze kerk de enige
weg is en dat hij vasthoudt aan
zijn voornemen eigen bisschop
pen te wijden. Omdat hij daartoe
geen toestemming van het Vati-
caan heeft, riskeert de al in 1976
geschorste aartsbisschop een
scheuring.
De afgelopen weken is van ver
schillende kanten druk uitgeoe
fend op Lefebvre om zijn plan
nen te laten varen. De paus zond
hem twee keer een persoonlijke
brief. Lefebvre beschuldigde gis
teren het Vaticaan ervan, hem
herhaaldelijk wreed onder druk
te hebben gezet. Ook zou hij in
gesprekken met het Vaticaan
meermalen het deksel op de
neus hebben gekregen.
