Louter migrantengroepen op Werfpopfestival
'Zingen is de hartstocht in mijn leven'
Voor het eerst in de maand juli
Christie's veilt
tekening van
Greta Garbo
Geen plaats voor muziekwinkel op 'North Sea Jazz'
WOENSDAG 22 JUNI 1988
LEIDEN - 'Werfpop Zwart op Wit' is de titel van het zeven
de Werfpopfestival dat op zondag 10 juli wordt gehouden
in het park met het beeld van die heldhaftige burgervader.
De zevende aflevering is in vergelijking met de vorige zes
keren een vreemde eend in de bijt. Twee van de zes organi
satoren, Frits Bruins van de directie cultuur ("gespeciali
seerd in openluchtactiviteiten) en Ferry Rigault van het
jongerencentrum Stats, leggen uit waarom.
De reggae-formati
Beiden hebben overigens aan de
wieg gestaan van Werfpop. De
laatste keren waren ze er niet bij.
hoogstens als toeschouwer, maar
voor deze speciale editie is weer
een beroep op hen gedaan. Als er
mensen zijn die vergelijkingen
kunnen maken, dan zijn zij het. Uit
hun betoog wordt duidelijk dat het
helemaal nog zo zeker niet is dat
het Werfpopfestival ook een acht
ste editie zal beleven.
Voor de zevende geldt net als al
tijd: "Als het weer meezit, ver
wacht ik er veel van", aldus Bruins.
Regent het dan zijn er geen uitwijk
mogelijkheden. Rigault: "Werfpop
past qua naam en sfeer helemaal
niet in de Stadsgehoorzaal".
Bruins, gekscherend: "Maar we
hebben duidelijke afspraken ge
maakt over het weer. Nee, hoor, dat
wordt gewoon 's ochtends je kop
uit het raam steken en dan beslis
sen: opbouwen, ja of neen".
De zevende editie vormt voor de
organisatie een soort van "reünie".
Bruins: "Het is de ouwe club die
het weer doet. Een kerngroep van
zes mensen die de programmering,
publiciteit en de techniek verzorgt,
met daar omheen 25 vrijwilligers
die bij de podium- en installatieop-
bouw helpen en verantwoordelijk
zijn voor de drankverkoop. Dat al
les voor tien consumptiebonnen".
Frits Bruins vertelt dat de afde
ling waar hij werkt bezig is met een
nota over cultuur en etnische min-
door
Wim Koevoet
De Afrikaanse groep Sankofa.
derheden. 'Grondstoffen' voor die
nota komen voort uit interviews
met migranten. "En het leek ons
aardig om in het kader van die nota
concrete activiteiten op touw te
zetten en beleidslijnen voor de toe
komst uit te zetten die op lange ter
mijn, dus ook in eventuele toekom
stige Werfpopfestivals kunnen
doorwerken", laat Bruins zich van
zijn ambtelijke kant horen.
Rigault: "Jeetje Frits, je lijkt Lub
bers wel".
"Vandaar dat we dit jaar groepen
uit die sfeer - migrantengroepen
klinkt zo raar - hebben geprogram
meerd. Er komen nu Turkse,
Marokkaanse en Surinaamse groe
pen".
Hun namen en hun muziek in vo
gelvlucht: Inity (reggae van eigen
bodem), Belcikal (Belgische
Marokkanen die 'Arabic fusion'
spelen), Ifang Bondi (uit Gambia
en verantwoordelijk voor de 'Afro-
Manding Sound), de Hasan Band
("Turkse volksmuziek in een zeer
modern jasje, de beste multi-racia-
le band van Nederland", vindt Fer
ry Rigault) en Sankofa (een negen
koppige formatie die allerhande
Afrikaanse stijlen aan elkaar kop
pelt).
Tot het rijtje organisatoren be
hoort ook altijd het Leids Vrijetijd
scentrum "maar dat had er geen
jaartje geen zin in. Begrijpelijk na
die zes keren. Maar ook het feit dat
Ferry, een ouwe rot als het om
Werfpop gaat, nu bij Stats zit en
daar te maken heeft met Marok
kaanse en Turkse jongeren, speelt
Werfpop wordt altijd op de
laatste zaterdag van augustus ge
houden, deze zevende keer dus op
een zondag in juli. Op deze manier
kan het festival deel uitmaken van
de Leidse Lakenfeesten, zowel in
tijd als ruimte gezien. Het park ligt
immers langs de marktenroute en
de Lakenfeesten duren van eind ju
ni tot medio juli.
"En tijdens de Lakenfeesten zijn
er tienduizenden mensen in de
stad. Als we die het park in kunnen
lokken, ontstaat een publiek dat
niet alleen maar uit jongeren be
staat, wellicht ook dat we met deze
programmering een bredere pu
blieksgroep aanspreken", schat
Bruins de kansen in.
Witte motor
Doordat de Werfpop-organisatie
met haar programmering op de no
ta over minderheden inspeelt, kan
ze op meer subsidie rekenen dan
anders: normaal helpt de gemeente
met 4.000 gulden, nu is er 4500 ex
tra beschikbaar gesteld. Er is meer
geld nodig voor Werfpop maar de
bar moet net als altijd "de andere
De uit België afkomstige Arabische groep Belcikal.
helft" van het budget opbrengen.
Dit even los van de sponsor die ook
niet meer dezelfde is. Bruins:
"Vroeger was het de witte motor
(Menken, red.), nu Grolsch. De wit
te motor wilde niet meer. Waarom
niet? Ik denk dat ze niet op kunnen
tegen de biercultuur. Het was ook
wel zielig hoor, zoals ze daar altijd
achter die stand met die melk ston
den".
Bruins beklemtoont dat er bij de
programmering niet alleen maar
naar de hoogte van het subsidiebe
drag is gekeken. Door het podium
deze keer aan niet-westerse bands
te gunnen, zo vindt de gemeente
ambtenaar, wordt in leite een fout
rechtgezet want "Werfpop heeft tot
nog toe die hele Afrika-trend in de
popmuziek links laten liggen. En
dat terwijl de aanwezigheid van
niet-westerlingen in onze samenle
ving een onvervreemdbaar ele
ment van de Nederlandse cultuur
is", lijkt de ambtenaar uit de nota te
citeren.
Rigault zegt dat het programme
ren nog nooit zo gemakkelijk is ge
weest als juist deze keer. De Werf-
poptraditie leert dat van de vijf
bands er vier Nederlands zijn,
waaronder één Leidse. De vijfde
band, de afsluiter, is meestal en
buitenlands en het meest bekend.
Rigault: "We hebben ons in het ver
leden toch altijd blindgestaard op
die buitenlandse groep die de grote
trekker moest zijn. Was het je dan
eindelijk gelukt, dan zeiden ze in
eens af of schroefden op het aller
laatste moment hun eisen heel
hoog op". Bruins: "Het is nogal
eens voorgekomen dat we met stic
kers over de affiches heen moesten
plakken vanwege al die mutaties".
"Nu", vervolgt Rigault, "hadden
we het geluk dat er in juli net twee
Afrikaanse bands in Nederland
verblijven. De ervaring leert ook
dat er eind augustus bijna geen
band meer te krijgen is. Dus die
verschuiving naar juli is ook in dat
opzicht een groot voordeel. Ik had
de programmering in een mum van
tijd rond".
Loeld Knol terug met eigen soloprogramma
NAARDEN (GPD) - Ze
heeft haar naam niet mee,
maar wèl haar gezicht, haar
uitstraling. Ze verandert ge
makkelijk van een Pietje
Bel-achtige vrouw (zonder
make-up) in een lachend
Doris Day-type (wanneer ze
zorgvuldig is opgemaakt).
Daarom is haar bijnaam:
Doris, naar een bedenksel
van Jasperina de Jong.
door
Margriet Hunfeld
Ze heeft een prachtige
stem (zegt daarover: "Zon
der onbescheiden te klin
ken, kan ik zeker stellen dat
ik beter zing dan Martine
Bijl, Jenny Arean of Adèle
Bloemendaal") en een mak
kelijke manier van" bewe
gen.
Loeki Knol is intussen al weer 40.
Veel mensen kennen haar uit de
tijd dat ze als jonge actrice mee
werkte aan de succesvolle tv-serie
'Kunt u mij de \veg naar Hameien,
vertellen?' en van die ene hit die ze
maakte: 'Algebra'.
Sinds ze drie jaar geleden een
ernstige achillespeesblessure op
liep brak er voor haar een moeilijke
periode aan. Het werk kon ze ver
geten, er waren huilbuien en de
pressies. Nu, achteraf bezien, zegt
ze daarover: "Toch was het een
nutttige periode. Ik weet wie ik
ben, waar ik sta. Daarom heb ik be
sloten om zélf te beslissen wat ik op
het podium breng. De tijd dat an
deren dat voor mij deden is voor
bij."
Loeki Knol treedt tegenwoordig
op in het 'schnabbel-circuit' met
een café chantant-achtig liedjes
programma, waarin zij Neder
landstalige en buitenlandse tek
sten ten gehore brengt. Doordat zij
op dit moment in de begin-fase zit
van een solocarrière en een eerste
aanlooptijd wil overbruggen, zal ze
als zangeres-entertainer (nog) niet
in de theaters staan.
Emotioneel
Loeki Knol, emotioneel, extra
vert en prachtig in haar mimiek:
"Ze kunnen allemaal de pot op. Ik
heb jarenlang meegedraaid in dit
vak, ik heb een mooie stem en ge
noeg ervaring. Dan is het wel zuur
om te moeten constateren dat wij,
de oudere artiesten, er gewoon niet
meer bij horen. Kijk eens naar zan
geressen als Conny Vandenbos.
Die tellen niet meer mee...Bij mij is
daar dan nog eens een ernstig
been-probleem bij gekomen met
alle vervelende gevolgen van dien.
'Kneusje-Knol' werd het opeens,
wantje héd dus wat. En de mensen
vergeten al het andere snel! Ik heb
dat heel erg gevonden.
Maar het aller-ergste vind ik dat
velen van ons het veld hebben
moeten ruimen voor een nieuwe
generatie jongeren. Mensen die
maar een scheet hoeven te laten of
ze krijgen al een eigen televisie
show aangeboden. Peter Jan Rens,
Bart Peters, Karin Bloemen, Goe-
dele Liekens, Adelheit Roosen,
noem maar op. Het is me nogal niet
wat om als twintigjarige meteen
maar voor een miljoenenpubliek je
eigen (nog absoluut niet gevormde)
persoonlijkheid te moeten gebrui
ken. Ik denk dat dit zeer ten koste
van kwaliteit gaat. En datzelfde
geldt voor de artiesten die éven een
hitje scoren en dan direkt met héle
series op de televisie zitten".
"Enkele jaren geleden", zegt ze
dan, met nadruk "sprak ik Adèle
Bloemendaal na afloop van haar
eerste soloprogramma. Waarom,
vroeg ik haar, heb je dit niet tien
jaar eerder gedaan? Daar kreeg ik
direkt een afdoende antwoord op:
'Omdat ik geen minuut eerder dan
vandaag pas de bagage en de le
venservaring gehad zou hebben
om een eigen programma te dra
gen!' Ze was bijna vijftig, toen."
Eigen weg
"En nu", gaat Loeki verder, met
lange, slanke vingers over haar
voorhoofd strijkend, "heb ik dat
gevoel ook: vanaf mijn veerstigste,
heb ik gedacht, ga ik mijn eigen
weg. Ik vind dat ik intussen, heel
langzaam, iets voor mezelf kan op
bouwen. Ik ben ook niet meer de
zangeres die liedjes zingt, ik ben de
zangeres geworden die teksten ver
tolkt, die de betekenis van een lied
kan uitdragen! En dat vind ik fan
tastisch om te doen, héérlijk om op
die manier bezig te zijn met amuse
ment. Want, nee, ik heb geen bood
schap, ik hoef niet het wereldleed
uit te spitten. Ik heb genoeg klap
pen gehad om iets te melden te
hebben. En dat doe ik dan ook, met
alles wat in me zit, met hart en ziel
en veertig intensief doorleefde ja
ren achter me!"
"Bovendien", heel ernstig nu "is
het zingen en optreden een harts
tocht in mijn leven die door niets
anders vervangen kan worden. Ik
heb nooit de wens gehad te trou
wen, kinderen te krijgen. Ja, éven,
bp mijn dertigste, maar die gevoe
lens waren snel voorbij. Dit vak
echter, is me altijd bezig blijven
houden! Daarom voel ik me sterk
genoeg om mijn eigen kansen te
creëren, want ik ben dan wel emo
tioneel, toch stijg ik altijd weer
sterker boven mezelf uit dan de
mensen verwachten."
Lachend: "Ik ben van plan te
gaan werken aan een fantastische
elpee en ik belóóf dat ik daarmee
dwars in zal gaan tegen de vervlak
king, de elektronika en de onbe
nulligheid!"
de onbenulligheid
Loeki Knol: ingaan tegen de vervlakking
Bruins denkt dat het zevende
Werfpopfestival ook voor de om
wonenden "het meest aangename
van allemaal zal zijn". Want: "In
het verleden volgden we die trend
van al die gitaarbandjes. Nu is het
niet meer zo westers maar juist
dansbaar en swingend en dat is
toch een anderssoortige herrie".
Bruins prijst de tolerantie die de
omwonenden al die zes keer aan de
dag hebben gelegd. Om die bijzon
dere relatie met de nimmer klagen
de omwonenden in stand te hou
den zullen ze ook dit jaar weer huis-
aan-huis worden benaderd met een
brief waarin ze kunnen lezen wat
hen te waqhten staat.
Leidse Hout
Bruins en Rigault onthullen dat
als ze ook deze zevende keer weer
een Werfpop op traditionele leest
hadden moeten schoeien, er tever
geefs een beroep op hen vVas ge
daan. Bruins maakt het zelfs nog
bonter: "Het is wat mij betreft ook
geen must meer dat er elk jaar
Werfpop moet zijn. Misschien moe
ten we eens heel wat anders gaan
doen. Ik krijg het ook steeds druk
ker met het waterpodium tijdens
de Lakenfeesten, bij de Waag. Mis
schien dat we dat meer moeten uit
bouwen".
Maar hoe zit het dan met jullie
plannen om de dingen grootser aan
te pakken en naar het Leidse Hout
te verhuizen
Bruins: "We hebben dat vage
idee eens gehad, ja. Met een podi
um van 80 meter en megasterren
erop en 20.000 mensen op het gras
veld. Maar als we naar de Leidse
Hout verkassen hebben we alleen
al een jaar nodig om alle bezwaar
schriften van de omwonenden daar
te beantwoorden. En verder heb
ben we er gewoon geen geld voor.
Misschien dat Pepsi ons wil hel
pen. En als Michael dan ook nog
komt..."
Rigault: "Je ziet andere festivals
in de regio zoals Vlietpop in Leids-
chendam en Waterpop in Waterin
gen groter en groter worden. Er
gaat daar ook steeds meer geld in
zitten. Het leuke van Werfpop is
dat het klein blijft maar toch groot
genoeg is om het als een uitdaging
te beschouwen. Maar geld is het
het grootste probleem. Als je na
gaat dat we voor de huur van de
P.A. 2500 kwijt zijn, nog eens 3500
voor het podium en de toiletwagen
en 2.000 gulden aan posters en het
programmaboekje, nou dan ben je
al door je subsidie heen. Dan heb je
nog niet één band gecontracteerd.
Goedkoper dan we het nu doen,
kan niet".
LONDEN (DPA) - Bij Christie's in
Londen is gisteren een tekening
van de filmster Greta Garbo open
baar verkocht voor ruim 3500 gul
den. Zij toont een papegaai en zij
was een van 230 veilingstukken uit
de nalatenschap van de decoront
werper Cecil Beaton. Het geheel
bracht 158.328 pond sterling op en
99,65 procent van alle voorwerpen
vond een koper.
De hoogste prijs werd betaald
voor een decorontwerp voor de
musical "My Fair Lady", dat yoor
7.480 pond sterling werd gekocht
door iemand die anoniem wenste
te blijven.
2 3)
3 2)
4 8)
5 7)
6 4)
7 9)
8 5)
9 (14)
0 (19)
1 (11)
2 6)
3 (18)
4 (25)
5 (29)
6 (10)
7 (21)
8 (30)
21 (33)
23
24 (17)
25 (15)
26 (12)
27 (35)
28 (28)
29 (16)
30 (20)
31 (36)
34 (38)
35 (27)
36 (24)
37 (31)
38 (37)
Nothing's Gonna
Change Glenn
Mede i ros
Dirty Diana Mi
chael Jackson
Theme from S Ex
press - S Express
Fast Car Tracy
Chapman
Blue monday 88
New Order
Divine Emotions
Narada
Perfect Fair
ground Attraction
Tomorrow People
Ziggy Marley
Ma che bello
Eros Ramazzotti
South Africa Re
velation Time
A love supreme
Will Downing
Everywhere
Fleetwood Mac
Ponte a cantar
Jose Feliciano
Push it Salt n
Pepa
Wild World -
Maxi Priest
Bamboleo Gipsy
Kings
My love J Iglesi-
cis en S Wonder
Chica Cubana
Tatjana
Fragile Sting
Love will save the
day Whitney
Houston
The race Yello
Do you love me
The contours
Get Lucky Jer-
maine Stewart
One more try
George michael
yeke yeke Mory
Kante
My o)ie temptation
Mica Paris
The payback mix
part one James
Brown
Alphabet Street
Prince
I don't want to live
Foreigner
The blood that
mooves the body
A ha
Pamela Toto
Don't wanna give
up Denis Jones
Anything for you
Grant en For
syth
Im nin'alu Ofra
Haza
Prove your love
Taylor Dayne
Who's leaving who
Hazell Dean
Hey Mr heartache
Kim Wilde
Paradise Sade
Made in Russia -
CCCP
DEN HAAG (ANP) - Jazz Inn, naar verluidt de
grootste in jazz gespecialiseerde muziekwinkel
van Nederland, zal dit jaar niet met een stand
op het North Sea Jazz Festival staan. Dat komt
door een ruzie tussen de eigenares van de Jazz
Inrr-zaken, A. Loonstijn, en de organisator van
het festval, Paul Acket.
Ze waren ooit kameraden, maar gisteren
moest de president van de rechtbank in Den
Haag, mr. M. Wijnholt, tussenbeide komen.
Jazz Inn had een kort geding aangespannen
om alsnog een plaatsje op het festival te krij
gen, maar verloor de procedure ter zitting op
praktische gronden: Acket heeft alle plaatsen
reeds vergeven en kan daaraan niets meer ver
anderen.
Jazz Inn heeft sinds 1976 altijd op Acket's
festival gestaan en zou de laatste jaren bijna
20.000 gulden winst per keer hebben gemaakt.
Jazz Inn rekende er op ook dit jaar door Acket
te worden uitgenodigd. Loonstijn had al een op
het festival van dit jaar toegespitste voorraad
platen, cd's en cassettes ingeslagen en het per
soneel verboden om ten tijde van het festival
met vakantie te gaan, toen zij in april „als een
donderslag bij heldere hemel" een brief van
Acket kreeg waarin stond dat ze niet langer
welkom was op zijn festival. Dat betekende een
flinke schadepost voor Loonstijn, want alle
voorbereidingen werden er mee teniet gedaan.
Ze was bovendien verbijsterd, want de laatste
keer dat ze Acket ontmoette waren ze nog zo
gezellig koffie gaan drinken.
De raadsman van Acket liet gisteren weten
dat er de afgelopen driejaar teveel geduvel met
Jazz Inn was geweest. De zaak zou op het festi
val hinderlijke solo-activiteiten hebben ont
plooid, lawaai hebben gemaakt en opdringerig
zijn geweest tegen artiesten. Bovendien voelde
Acket zich niet verplicht om iemand uit te no
digen alleen maar omdat hij dat in voorgaande
jaren wel steeds had gedaan.
Er zijn weieens woorden geweest, maar alles
is altijd weer bijgelegd, aldus Loonstijn. Zij
vermoedt een andere achtergrond. Ze organi
seert sinds 1986 een eigen jaarlijks fcstivalletje:
de „Jazz Inn Party" in Noordwijk voor 400
mensen. Ze denkt dat dit Acket in het verkeer
de keelgat is geschoten. Acket's raadsman ver
klaarde echter dat zijn cliënt niet bang is van
Loonstijn's festival.
