Het wonder is alsnog geschied
Gullit: 'Beter kun je
toch bijna niet spelen'
SP0ÏTV
an de V-jLij*
Oranje over de rug van aartsrivaal in EK-finale
WOENSDAG 22 JUNI 1988
SPORT
PAGINA 17
HAMBURG (GPD) „We gaan nog niet naar huis, nog lange
niet, nog lange niet". Het gebrul van de oranjespelers moet tot ver
buiten de stadionpoorten van het Hamburger Volksparkstadion
te horen zijn geweest. Zij waren door het dolle heen van vreugde.
Maar wie ging er gisteravond eigenlijk niet uit zijn bol na de schit
terende 2-1 overwinning op Westduitsland?
Net als tegen Engeland fungeerde
Marco van Basten ook tegen Duits
land als de beul van Oranje. Eerst
'versierde' hij een strafschop en
één minuut voor tijd tekende hij
voor de winnende treffer. „Toen
Wouters mij in de diepte aanspeel
de, twijfelde ik eerst wat ik moest
doen. Ik besloot een sliding te ne
men en kon de bal nog net in het ui
terste hoekje tikken".
Dan, een tikje baldadig: „Ik heb
bij dat doelpunt een foutje ge
maakt. Ik had hem er in de aller
laatste minuut in moeten schieten.
De volgende keer zal ik eerst op de
klok kijken. Ik groei trouwens
steeds beter in vorm. Dit was mijn
beste wedstrijd sinds jaren".
Op de vraag hoe hij dacht over
het spel van zijn directe tegenstan
der Kohier, antwoordde het feest
varken quasi nonchalant: „Kohier?
Wie is dat?" Na een dun lachje ging
de Milanees, nog allerminst seri
eus, verder met: „Ach, die jongen
heeft best wel goed gespeeld. Al
leen net niet goed genoeg. Hij heeft
een penalty veroorzaakt en ik heb
ook nog een doelpunt tegen hem
gemaakt."
Hans van Breukelen zei de ge
voelens van '74 bij zich te hebben
opgeroepen. „Ik weet dat nog
goed, ik was 17 jaar en we zaten bij
ons thuis allemaal met Oranje
shirtjes aan voor de buis. Het
klinkt misschien gek, maar voor
mij is vandaag het Europees kam
pioenschap eigenlijk begonnen".
De keeper van Oranje bestreed
dat hij na het penalty-doelpunt van
Lothar Matthaus helemaal over de
rooie was geweest. „Er moest op
dat moment gewoon iemand de
scheidsrechter tot de orde roepen
en omdat ik het dichtst bij hem in
de buurt was, heb ik dat maar ge
daan". De falende Roemeen Igna
gaf de wild protesterende Utrech
ter daarop een gele kaart, die overi
gens geen gevolgen voor hem heeft
met het oog op de finale in Mün-
chen. Van Breukelen: „Ik heb hem
even in een mengelmoesje van
Duits en Engels toegesproken,
maar ik had wel het idee dat hij mij
goed begreep. En als ik echt door
het lint was geweest, had ik vlak
daarna de verzorger van de West
duitsers zijn petje wel van het
hoofd geslagen toen die het veld
inkwam".
Pikant
De meeste spelers van het Ne
derlands elftal hopen nu op een fi
nale tegen Italië. Jan Wouters is
een van hen. „Dat wordt vast een
leuke wedstrijd, met voor de Italia
nen ook nog een pikant tintje door
dat Gullit, Van Basten en Rijkaard
bij ons spelen. Het mooiste mo
ment voor mij was toen ik Matt
haus na afloop een hand gaf. Ik heb
alleen maar gelachen. Maar als we
straks de finale verliezen, is de
overwinning op de Westduitsers
toch nog voor niks geweest".
Ruud Gullit leverde gisteren zijn
beste voorstelling tijdens dit Euro
pees kampioenschap af. Vooral dat
ene moment vlak voor tijd maakte
enorme indruk. Hij was toen zijn
verdedigers te hulp gesneld en
veerde bij een hoge voorzet van
Thon zo krachtig op dat hij haast
boven de lichtmasten van het sta
dion uitsteeg. „Beter kun je toch
bijna niet spelen," vond Gullit. „Al
leen bij die strafschop van Matt
haus was ik even over de rooie. Die
Duitsers zeiden zelf ook dat het
cadeautje was. Een van hen, Frank
Mill, voorspelde toen trouwens al
dat wij ook een penalty zouden
krijgen."
„De Duitsers," aldus superinval
ler Kieft, die zei vrede met zijn rol
van invaller te hebben („Ik heb me
er bij neergelegd"), „zijn me ver
schrikkelijk tegengevallen. Ze
kwamen natuurlijk weer op een
verschrikkelijke manier op 1-0, een
typisch Duitse goal. Maar ook daar
na bleven ze heel bang. Dat kun je
als thuisland toch niet maken."
En Jan Wouters: „Vooraf zei die
Berti Vogts (assistent-coach van
Franz Beckenbauer) dat wij na een
uur kapot zouden komen te zitten.
Maar het was net andersom. In
plaats dat zij doordrukten, drukten
wij door. Vooral die Matthaus was
op. Hij ging het laatste half uur
nauwelijks nog diep.
Ceasar Luis Menotti, de vroegere
coach van het Argentijnse elftal en
De inleiding tot de gelijkmaker van Oranje. Van Bastens tegenstander
Kohier zet een sliding in waarna scheidsrechter Igna de hal op de stip legt.
onlangs ontslagen bij Atletico Ma
drid beweegt zich stoïcijns als al
tijd door de hossende massa. Een
onduidelijk groepje landgenoten
met zich meevoerend. „Wat ik van
de wedstrijd vond? Fantastisch.
Nederland was een verdiende win
naar en heeft weer een goed elftal.
Marco van Basten was voor mij de
absolute uitblinker."
Thijs Libregts heeft zich onttrok
ken aan het feestgewoel. De opvol
ger van Michels moet enkele uren
later het eerste toestel naar Mun-
chen halen en besluit vroeg onder
de wol te gaan. Libregts: „Deze
overwinning was erg goed voor het
Nederlandse voetbal. We snakten
naar een succes." De beide straf
schoppen betitelt hij als nonsens.
„Maar het doelpunt van Van Bas
ten was grote klasse."
Nadat zij het diner hebben ge
bruikt zijn de meeste spelers met
hun partners per taxi naar een dis
cotheek in de binnenstad van
Hamburg vertrokken, waar de 'hel
den' zich ontspannen en bijkomen
van de nu al gedenkwaardige Gro
te Wedstrijd.
Dinsdag. 21 juni. Had"ik tegen de
Ieren de belangrijkste misser in
mijn carrière, tegen de
Mannschaft schoot ik de belang
rijkste penalty uit mijn loopbaan
binnen. Wat een moment. Ik heb
me uiterst geconcentreerd en ge
probeerd me niet van mijn stuk te
laten brengen. Geprobeerd heb
ben ze het wel. Lothar Matthaus
had met de hak van zijn schoen
een kuil in de penaltystip ge
maakt. Ik heb de bal er gewoon
zgd. Geen moment heb
ik gedacht aan het feit dat ik die
bal kon missen. Wel erna. toen die
bal erin zat. Op dat moment
dacht ik: Ronald nu had je Ne
derland naast de finale kunnen
schieten. Ik heb er echter veel en
belangrijke ingeschoten. Het ge
voel dat ik nu had, heb ik nog
nooit mogen hebben. Heerlijk.
Natuurlijk was het een uitge
lokte strafschop. Maar wat geeft
het. De penalty die de Duitsers
kregen was er helemaal geen. De
scheidsrechter heeft dat ook ge
weten anders had hij de bal nooit
voor ons op de stip gelegd. En
toen die treffer van Marco. Op
een mooier moment in de wed
strijd had dat doelpunt niet kun
nen vallen. Dat is pure klasse.
Klasse van Marco. Draaien en
schieten, terwijl wij al met de ge
dachten bij de verlenging waren.
Perfect. We staan in de finale. De
beste ploeg hoort daarin thuis.
En wij waren tegen de
Mannschaft duidelijk de beteren.
Geen moment kondeii ze ons be
dreigen. Vandaar dat ze al snel
hun smerigheden uit de kast
haalden.
Matthaus, Voller en Mill zijn
meesters in het provoceren en uit
lokken. Ik kreeg gedurende de
wedstrijd een vreselijke hekel
aan die mensen. Dan kun je ze al
leen maar straffen door van ze te
winnen. Wat hadden ze de pest
in. Met het shirtje van Thon heb
ik mijn achterste afgeveegd. Niet
voor Thon, want dat was nog een
van de sportiefsten. Maar voor
die anderen. Bah.
Voller ging voor de rust al bo
ven op mijn geblesseerde voet
staan. Mijn enkel zwikte en van
af dat moment heb ik geen bal
meer zonder pijn kunnen trap
pen. Maar dan, juist omdat het
de Duitsers zijn, komen er krach
ten vrij. waar jezelf het bestaan
niet van weet. We wilden, zouden
en moesten. We gingen tot de
grens en soms erover. Ik mag rus
tig bekennen dat tijdens die an
derhalf uur de haatgevoelens je
gens onze tegenstander alleen
nog maar toenamen. Ze hebben
niets anders gedaan dan bij de
scheidsrechter gezeurd om gele
kaarten voor ons. Wij hebben
daarentegen gevoetbald. En
daarom ook gewonnen. In de
middenlinie hadden we steeds
een man extra en dat is uiteinde
lijk onze winst geweest.
Moeite hebben we alleen gehad
na die strafschop voor hen. Toen
raakte de vlam in de pan en con
centreerden sommigen zich niet
meer op het spel maar veel meer
op de tegenstander. Dat waren
moeilijke momenten, maar mede
door goed ingrijpen vanaf de
kant, bezonnen we ons toch op on
ze kwaliteiten. En dat die veel be
ter waren dan die van de Duit
sers heeft iedereen kunnen zien.
We hebben met ze afgerekend op
een manier die hen lang zal heu
gen. Ik ben er blij om. Het was een
verlossing.
En nu. Nu gaan we feesten en
ons vervolgens voorbereiden op
de finale. Ik hoop dat we Italië i
als tegenstander krijgen, want
dat elftal wil er ook voor voetbal
len. De Russen zeker niet. Dat
hebben we in Keulen al ervaren.
Maar ook de Russen kunnen nu
een ander Oranje verwachten.
Na het laatste half uur van die
openingswedstrijd kregen we i
verwijten dat we te lief waren.
Dat we mietjes waren. Daar heb
ben we denk ik in het vervolg van
het toernooi toch aardig mee af
gerekend.
RONALD KOEMAN
HAMBURG (GPD) Het wonder is toch nog geschied.
Waar miljoenen Nederlanders 32 jaar lang reikhalzend
naar hebben uitgezien, lukte gisteravond in Hamburg.
Veertien jaar na de verloren WK-finale in München, die bit
ter smaakte als gal, zegevierde Oranje met dezelfde cijfers
(1-2) als waarmee destijds in Düsseldorf werd gewonnen
en in 1974 werd verloren. Was het in '56 Abe Lenstra, die
beide doelpunten voor zijn rekening nam, gisteravond
schoten Ronald Koeman en Marco van Basten Nederland
de finale binnen van het Europees kampioenschap.
genuanceerd als de genadeklap die
Marco van Basten de Duitsers twee
minuten voor afloop toebracht. Op
aangeven van Jan Wouters stuurde
hij zijn bewaker Jürgen Kohier
met een fantastische beweging het
bos in en prikte hij de bal vervol
gens in de verste hoek, onbereik
baar voor doelman Immel. Met die
treffer bewees de EK-topscorer
nog eens over welke ongeëvenaar
de kwaliteiten hij beschikt.
Waar de Italianen, de Denen en
de Spanjaarden eerder in dit toer
nooi niet in waren geslaagd, daar
kregen de Nederlanders de Duit
sers wel op de knieën. In het hol
van de leeuw, waar achtduizend
Oranje-supporters moesten opbok
sen tegen 50.000 fans van de on
overwinnelijk geachte
'Mannschaft' bewees Oranje niet
alleen over de betere voetballers te
beschikken, maar gaven zij de
Duitsers ook nog eens een lesje in
agressiviteit. Het was de basis van
de dik verdiende triomf.
„Dat deze ploeg voetbaltech-
nisch veel in zijn mars heeft", glun
derde Rinus Michels een kwartier
na afloop van oor tot* oor, „wisten
we. Maar daar ging het vanavond
niet op de eerste plaats om. In zul
ke wedstrijden van eeuwige rivali
teit is het gevecht het belangrijkste
element. De manier waarop de spe
lers die tweegevechten hebben uit
gevochten was indrukwekkend".
Franz Beckenbauer werd er zelfs
stil van. „Wij hebben te veel duels
verloren, omdat de Hollanders in
het tweegevecht agressiever wa
ren. Dat is niet de schuld van de na
tionale ploeg, maar van de Bundes-
liga, waarin elk duel wordt afgeflo
ten en bij het minste of geringste
een gele kaart wordt getrokken".
Zielsblij als Oranje was met de
overwinning op de gehate rivaal uit
het buurland, waren de teksten na
afloop in de kleedkamer even on-
Handelaren:
'bossen' kaarten
over na wedstrijd
HAMBURG (GPD) - Zwart-
handelaren beleefden de dagen
voorafgaande aan Nederland-
Westduitsland gouden tijden.
Staanplaatsen van 25 gulden
brachten prijzen op variërend
van 180 tot 400 gulden. Vlak
voor aanvang van de wedstrijd
konden de illegale verkopers
hun kaartjes echter aan nie
mand meer kwijt. Sommigen
bleven met 'bossen' plaatsbe
wijzen zitten.
In het Hamburger Volks
parkstadion (60.000 toeschou
wers) waren veel meer Neder
landers dan de 6000 voor wie de
KNVB toegangsbewijzen had
gekregen. Naar schatting 10 tot
12.000 in oranjekleuren uitge
doste landgenoten woonden de
eerste halve Finale van het EK
voor landenteams bij.
Ongedwongen
De internationals vierden het be
slissende doelpunt op een manier,
die Duitsers volstrekt vreemd is.
Ongedwongen en met een blijmoe
digheid, die in Brazilië niet mis
staat. De bitter ontgoochelde Duit
se supporters konden hun ogen
ook amper geloven, toen het Ne
derlandse voetbalgezelschap tien
minuten na afloop ineens weer op
het veld verscheen. Met Ruud Gul
lit voorop en een strompelende
Renze de Vries als laatste van het
bonte gezelschap, hield Oranje
spontaan een polonaise op het
veld, die herinneringen opriep aan
veertien jaar geleden op het Cats-
huis. Ook dit keer ontbrak Rinus
Michels niet in de optocht.
In de catacomben van het sta
dion likten de Duitse internatio
nals op dat moment de wonden.
Bijna stuk voor stuk waren zij over
tuigd van de finale, in het beslis
sende duel beten zij echter de tan
den stuk stuk op de kwaliteit en de
onverzettelijkheid van een nieuwe
generatie Oranje-voetballers. Die
klap kwam hard aan, ook bij Lo
thar Matthaus. De misschien wel
meest gehate speler bij de Duitsers
was echter een stuk eerlijker dan in
het anderhalf uur daarvoor. „In
Gullit, Rijkaard, Koeman en Van
Basten heeft Nederland momen
teel individueel betere voetballers
dan wij. Daarom hebben wij ook
verdiend verloren".
Van harte kwam die bekentenis
niet tot stand, net zomin als bij Bec
kenbauer. „Onverdiend is de over
winning van Nederland niet, for
tuinlijk daarentegen wel". De
teamchef, die het 'derde Kaiser-
rijk' opnieuw niet met een titel
heeft bekroond, doelde daarmee
op de onterechte strafschop voor
Oranje, maar noemde de eerste, die
voor de eigen ploeg, daarentegen
terecht. Beckenbauer moet een
vuiltje in zijn oog hebben gehad,
anders had hij kunnen zien, dat de
theatrale val van Jürgen Klin-
smann nooit voor een strafschop in
aanmerking had mogen komen.
Frank Rijkaard groet de uitzinnige Nederlandse supporters terwijl hij Ruud Gullit op zijn rug meetorst.
Dat buitenkansje, negen minu
ten na de rust, liet Lothar Matthaus
zich niet ontnemen. De aanleiding
daartoe ontstond twee minuten
eerder. In een doldrieste poging
een bal te onderscheppen, raakte
Erwin Koeman doelman Immel.
Voor de geslepen Rudi Voller was
dat onmiddellijk een reden om het
vuurtje op te stoken. Erwin Koem
an liet zich provoceren en schopte
Matthaus voor de schenen. Op dat
moment waren de poppen aan het
dansen en trapte Igna, een thuis-
fluiter pur sang, pal daarop in de
val van Klinsmann.
Blunder
Achteraf betreurde Michels de
blunder van de Roemeen niet eens.
„Het was misschien wel goed, dat
die treffer viel", meende de bonds-
manager oprecht. „Het was een ge
vaarlijke periode, ook voor de
scheidsrechter, omdat we ons met
alles bezighielden, behalve met
voetbal. Er was nog genoeg tijd om
ons weer te gaan concentreren op
het voetbal, zowel bij ons aan de
lijn als in het veld. Na dat doelpunt
speelden we wat vrijer en werden
er meer risico's genomen, doordat
er een extra spits (Kieft) bijkwam.
Je hebt dan echter ook wat geluk
nodig".
Waar menigeen de bui al weer
zag hangen, stak de blunderende
Igna Oranje de helpende hand toe.
„Zuiverder kun je een duel niet
winnen", foeterde Beckenbauer na
afloop, toen hij de val van Van Bas
ten in herinnering bracht in het
tweegevecht met Kohier. „Die
strafschop tegen ons was er abso
luut niet een", keek Ronald Koem
an later terug, „die van ons was uit
gelokt. Die scheidsrechter floot er
echter voor, en daarmee bewees hij
dat het een goedmakertje was".
Tot die eerste strafschop had
Oranje alles perfect onder controle
en domineerde Nederland het mee
slepende duel. Vooral individueel
bewees Oranje dat het aanzienlijk
meer in zijn mars heeft dan de
Duitsers, die het vooral moeten
hebben van wilskracht en ijver. En
van geluk. Maar ook dat houdt een
keer op. De manier waarop Erwin
Koeman en Hans van Breukelen
zich echter gek lieten maken door
de provocerende en vaak geniepige
Duitsers brak het Nederlands elftal
bijna op. De blamerende arbitrage
van Igna zorgde echter alsnog voor
gerechtigheid.
„Vanaf dat moment", prees Mi
chels de ploeg, „proefden de spe
lers dat er meer mogelijk was".
Vanaf dat moment won Oranje de
slag op het middenveld glansrijk
en stonden de Duitsers met de rug
tegen de muur. Nederland legde de
WK-finalist van 1982 en 1986 op de
pijnbank, een briljante ingeving
van Marco van Basten deed de rest.
„Onder deze bijzondere omstan
digheden", loofde Michels de als
bankzitter aan dit toernooi begon
nen spits van AC Milan, „sla ik zijn
prestatie nog hoger aan dan die te
gen Engeland, toen hij drie keer
scoorde".
Gezeur
„Ik hoop nu ook", hield hij een
pleidooi voor Ruud Gullit, „dat het
gezeur rond hem nu definitief
voorbij is. In de eerste drie wed
strijden heeft hij uitstekend ge
speeld in dienst van de ploeg, van
avond heeft hij ook individueel
kunnen overtuigen". Beckenbauer
reageerde er op als een boer met
kiespijn. „Gullit is misschien wel
de meest perfecte speler ter we
reld, maar zeker in Europa. Het is
onmogélijk hem 90 minuten uit te
schakelen. Toch vind ik dat
Borowka het tegen hem goed heeft
gedaan. Ik kan me alleen niet her
inneren, dat wij de laatste tien jaar
zo ongelukkig hebben verloren".
Voor Rinus Michels was de re-'
vanche compleet. Zelfs de ondoor
zichtige truc van Beckenbauer, die
op het allerlaatste moment besloot
om Littbarski buiten de ploeg te la
ten en Mill te laten spelen, deerde
hem niet meer. Elegant vond Mi
chels het echter niet. „Je maakt mij
niet wijs", beet hij 'der Kaiser' toe,
„dat Littbarski vanwege maag
krampen echt niet kon spelen, als
hij tien minuten voor afloop ineens
opdraaft". Een beter bewijs was
nauwelijks denkbaar hoe groot de
angst van Franz Beckenbauer was
voor dit Oranje.
Voor de Duitsers is het EK afge
lopen, voor het Nederlands elftal
pas zaterdagmiddag in München.
De Europese titel die de Westduit
sers voor zichzelf hadden gereser
veerd komt in elk geval terecht bij
een ploeg die daar meer aanspraak
op mag maken dan de kwaliteitsar
me 'Mannschaft'. Een betere pro
paganda kan het voetbal zich niet
wensen.
Beperkt aantal
kaarten voor
Oranjelegioen
HAMBURG (GPD) Bij de finale
van het Europees kampioenschap,
aanstaande zaterdag in München,
zullen slechts 3200 Nederlanders
aanwezig zijn. Alle kaarten voor de
eindstrijd in het Olympia stadion
waren al voor het toernooi ver
kocht, waardoor er geen entreebe
wijzen onder de finalisten kunnen
worden verdeeld.
„Aanvankelijk zouden we
slechts 2000 kaarten krijgen", al
dus Jan Huybregts, als afgevaar
digde van het KNVB-bes^uur in
het EK-bureau verantwoordelijk
voor de verdeling van de kaarten.
„We hebben er nog 1200 kunnen bij
krijgen. Maar die plaatsbewijzen
zullen niet worden verkocht. De
beschikbare kaarten zullen wor
den verdeeld in het circuit van
sponsors", aldus Huybregts.
WOENSDAG
17.00-21 10 BBC 2 Wimbledon '88"
Open Engelse tenniskampioenschappen
op Wimbledon.
18.30-18.55 Ned 2: VeronEKa Sport:
speciaal EK Journaal met voor- en nabe
schouwingen en het randgebeuren rond
de EK Voetbal.
18.30-19.00 Ned 1De traditie van Bem-
bridge: zeilreportage.
19.45-22.15 BRT 2: EK Voetbal 1988:
met een voorbeschouwing en een recht
streeks verslag van de tweede halve fina
le tussen Rusland en Italië.
20.00-22 00 Ned 3: EK Voetbal 1988:
met een voorbeschouwing en een recht
streeks verslag van de tweede halve fina
le tussen Rusland en Italië.
20.00-22.10 Did 2: EK Voetbal 1988: met
een voorbeschouwing en een recht
streeks verslag van de tweede halve fina
le vanuit Stuttgart tussen Rusland en Ita
lië.
22.00-22.30 Ned 3: EK Voetbal 1988 na
beschouwing van Rusland-ltalie.
22.30-23.28 SKY: International Motor
Sports.
22.40-23.40 Super: Super Sport.
23.00-23 30 Did 1 ARD-Sport extra: sa
menvatting van de Open Engelse tennis
kampioenschappen en een nabeschou
wing op de tweede halve finale van het
EK voetbal tussen Rusland en Italië.
23.05-00.05 BBC 1Wimbledon '88: sa
menvatting van de vandaag gespeelde
wedstrijden tijdens de Open Engelse ten
niskampioenschappen op Wimbledon.
23.30-23.35 SKY EK Voetbal 1988 kort
EK-nieuws.
23.35-00.05 SKY Assen Grand Prix:
voorbereidingen op de TT van Assen.
23.40-23.45 Super: Voetbaluitslagen.
00.05-00 35 SKY Ronde van Zwitser
land: wielrennen, met een reportage van
de etappe van Locarno naar Kuhr over
207 km.
00.05-00.35 SKY: Ronde van Zwitser
land: wielrennen, met een reportage van
de etappe van locarno naar Kuhr over
207 km
