'Ik heb genoten van ons gevecht' 'De leeuw leeft nogmaar is zwaar aangeschoten Hampsten over duel met Breukink: Nonnen vieren feest na zege van renpaard PAGINA 14 MAANDAG 13 JUNI 1988 KEULEN (GPD) Het Romein se (Zolonia, dat tegenwoordig Keulen heet, deed zijn naam gis teren alle eer aan. De oude Duit se stad aan de Rijn leek, met zo'n 40.000 Oranjesupporters, wel een Nederlandse kolonie. Niet eens tot ongenoegen van de inwoners van Keulen, die de verrassings aanval van de Oranje Leeuw voor een dag niet kon verontrus ten. Vol enthousiasme vóór de wedstrijd, gedeprimeerd erna, zo kon de situatie rond de suppor ters gisteren het best worden be schreven. „De leeuw leeft nog, maar is zwaar aangeschoten", al dus verwoordde een van de Oranje-supporters de malaise. Toch bleven de fans ook na de wedstrijd uitzonderlijk rustig, meldde een woordvoerder van de Keulse politie, die erg te spre ken was over het gedrag van de Nederlandse supporters, gister avond tegen elven. Vroeg begonnen Met bussen, treinen, maar vooral auto's was de invasie van het Nederlandse legioen gister morgen al vroeg begonnen. Bij de grensovergang Kerkrade- Bocholtz maakten rond 12 uur tientallen touringcars hun eerste sanitaire noodstop. Tegen een uur in de voormiddag waren de Keulse binnenstad en de omge ving van het stadion al omge toverd in een ware Oranje-ves ting. Rond het Miingersdorfer Stadion, thuishaven van het ooit door Rinus Michels getrainde FC Koln. hadden honderden voor namelijk jeugdige supporters de bosrijke omgeving al met een be zoek vereerd. Op de kilometer VTCTORIO VENETO (GPD) - De nieuwe wereld verslaat andermaal de oude wereld. Tradities spelen niet meer mee in de hedendaagse wielrennerij. Wat tot voor tien jaar nog een voor de wielerwereld on ontgonnen competitiegebied was, een werelddeel waarin alleen zon derlingen op de fiets kropen, be gint een steeds volwassener uit straling te krijgen. Het maakte niet uit dat Greg Le- Mond eruit ging door een pees schede-ontsteking en bovendien nog alt niet niet is hersteld van een jachtongeluk. Andrew Hampsten stond klaar om de leiderstrui over te nemen. Om te beginnen in de Gi ro d'Italia, 's werelds één na groot ste ronde, met dit jaar heuse strijd tegen parkoers, tegenstanders en elementen. Hampsten debuteerde drie jaar geleden met een ritzege in de Giro in het Westeuropese werk en werd in 1986 vierde en beste jongere in de Tour de France. Vorig jaar werd een rampjaar, maar Andy Hamp sten, 26 jaar, is vooral het volledig vergeten. Voorbij zijn z'n maagpro blemen. Blozend van gezondheid staat hij in het heden en blikt naar de toekomst. Andy Hampsten, middelste van vijf kinderen van een hoogleraars- echtpaar uit Noord-Dakota, is zijn beugelbekkie kwijt. Het gymnasi- umkoppie boven zijn pezige postuur straalt ervaring, intelligen tie en koersinzicht uit. Hij is doel bewust bezig. Hij nam van de 'nieu we ronderenners' de afgelopen drie weken het meest afgewogen intia- tief. Liet zich overrompelen door NEW ORLEANS (RTR) - De overwinning van de volbloed Ri sen Star in de Belmont Stakes, gisteren op de baan van New Or leans, heeft voor een enorme feeststemming gezorgd bij de Little Sisters of the Poor. Deze katholieke nonnen-orde deelt voor tien procent mee in de ver diensten van Risen Star, die na acht overwinningen in elf wed strijden binnen anderhalf jaar ruim twee miljoen dollar (bijna vier miljoen gulden) belopen. Als tegenprestatie hebben de non nen gebeden voor Risen Star en mede-eigenaar en trainer Louis Roussel. „We hebben voortdurend te gen de Heer gezegd dat we nog zo vreselijk veel nodig hebben om de arme mensen te helpen. En dat schitterende, prachtige, feno menale paard bleef maar door gaan met winnen", aldus zuster Mary Vincent, een van de leden van de orde. Zondagochtend werd een speciale mis gehouden om God te danken voor het ver horen van de gebeden. De ongebruikelijke verbinte nis tussen de nonnen en het ren paard kwam tot stand kort nadat Roussel en auto-handelaar Ron- slange Aachener Strasse, die het stadion met het centrum van de stad verbindt, kuierden al hon derden 'Gullits' compleet met 'dreadlocks' en oranje petten richting Altstadt en het Kölnisch bier. De trams naar het centrum waren ondanks het vroege tijd stip al in handen van de Oranje hemden gevallen. Dom Het grote plein voor de reus achtige Dom, midden in de Alt stadt, bleef tot een uur voor de af trap in bezit van de Oranje-troe pen. Ook hier trokken opvallend veel Gullit-epigonen de aan dacht van de verbaasde Keu lenaren. Midden op het plein deed een groepje Oranje-gemut ste Groningers gouden zaken met de verkoop van zelfgemaak te Holland-sjaals en petjes in flu- oriserend oranje. De noorderlin gen kwamen handen en voeten tekort om de vraag naar de attri buten te kunnen verwerken. In onvervalst Gronings vertelt Har- men: „Niet te geloven, we zijn al bijna door onze hele voorraad heen. Onze petten en sjaals vlie gen werkelijk de deur uit. Afge lopen nacht zijn we hier pas aan gekomen. Wat me nog het meest opvalt, is dat we zo ontzettend veel aan Duitsers hebben ver kocht. Veel Duitsers zeiden te gen ons te hopen dat Holland het EK gaat winnen. Zelfs een stel Zweden en Australiërs moest on ze oranje sjaals per se hebben. Woensdag in Düsseldorf staan we er weer. reken maar". Tussen de menigte 'Holland- Holland' scanderende fans polaire kou en Erik Breukink op de Passo di Gavia, maar sloeg daags erop slim terug en tilde de Giro naar zijn ontknoping in de tijdrit van donderdag. Afgelopen zondag hoefde hij alleen maar te consolide- Peter Pan Andy Hampsten heet voor de Ita lianen voortaan Peter Pan. De durfal die symphatie afdwingt. Hij werd uit de Amerikaanse ploeg ge zet voor de Olympische Spelen in Los Angeles Spelen. Hij koos daar- nar zijn eigen weg en heeft de juist heid van die beslissing onder streept. Andy Hampsten behoorde aan de vooravond van de 71ste Giro niet direct tot de topfavorieten. De Amerikaan uit Boulder (Colorado) was meer het type outsider, dat voor een verrassing kon zorgen. Verrassen indien renners als Ber nard, Zimmermann, Delgado en misschien Visentini, niet aan de hooggespannen verwachtingen konden beantwoorden. Hampstens kansen waren van ongeveer gelijk gehalte als die van Erik Breukink. Jongeren, die nog moesten bevestigen om hoog in voorspellingen te kunnen worden ingezet. Eén jaar mis en je behoort al gauw tot de groep die de belofte niet heeft kunnen waarmaken. Hampsten maakte zo'n 1987 mee. Hij had heel veel geleerd in de tandem LeMond-Hinault, maar keerde daarna de uiteenspattende La Vie Claire-ploeg èn trainer- /ploegleider Paul Köchli onver- veerd de rug toe. Aanbiedingen nie Lamarque het dier hadden aangekocht. Nadat zuster Mary Vincent bij Roussel had aange klopt om hulp bij de uitbreiding van het onderkomen voor de 122 mensen, die de zusters verzor gen, stelde Roussel voor een deel van de rechten op Rising Star af te staan aan de nonnen. „Maar dan moesten we wel bidden voor het paard". De eerste keer werd Rising Star tweede en nadat in de gebe den met nadruk om eerste plaat sen was „verzocht" bleek Rising Star vrijwel onverslaanbaar. In het verzorgingstehuis van de Little Sisters of the Poor heerst een ware race-koorts als Rising Star ergens in actie komt. Er worden buttons met de tekst „Risen Star, Allellujah!" gedra gen en de 75-jarige kok, zuster Marcel, maakte speciale „Risen Star" koekjes. Na de zege van het favoriete paard in de Belmont Stakes was de ontroering groot in het tehuis. Zuster Mary Vin cent: „Alle bewoners huilden en ook wij konden onze emoties niet meer de baas. Risen Star draafde voor de armen en we hebben allemaal gewonnen. Is dat niet fantastisch?" rondom de Dom doemde plotse ling zowaar een groepje Russi sche supporters op. Met een man of dertig waren ze even tevoren per vliegtuig vanuit Minsk in van bijvoorbeeld Panasonic legde hij achteloos naast zich neer onder het motto: 'Een Amerikaan hoort in een Amerikaanse ploeg thuis'. En dat was 7 Eleven, in 1981 op gericht als amateurploeg namens de keten van kleine warenhuizen van die naam, sinds 1985 ook ope rerend als profformatie met ambi ties. Hampsten: „7 Eleven heeft voor de Amerikaanse wielersport zoveel betekend, waarom zou ik daar geen contract tekenen als het geld ook goed is?" Topsalaris En dat laatste was zeker het ge val: vijf ton, met de zekerheid voor twee jaar. Het was wel iets meer dan de zestien dollar op zijn bank rekening, waarmee hij in '85 het profpeloton binnenstapte. Het stond gelijk aan het salaris van Eu ropese toppers als bijvoorbeeld Adrie van der Poel en die was daar mee verplicht het hele seizoen te rijden. Hampsten niet, want die had zich ontpopt als specifiek ron derenner, en daaraan wordt een an dere programmering gekoppeld. Samen met ploegleider Mike Neel (ex-prof en ex-amateurcoach) gaarde Hampsten een ploeg van waarde om zich heen. De Mexicaan Raul Alcala kwam, de Deense doordouwer Dag-Otto Lauritzen en sprinters van typisch Ameri kaanse snit. Maar Andy Hampsten kon de druk van kopman niet waarmaken. In de Ronde van Zwit serland kon hij Peter Winnen nog net met één seconde het eindklas sement afsnoepen, maar dat was ook zijn enig aansprekende succes. De stress sloeg hem op de maag, de maag verzwakte de benen. „Ik was vorig jaar echt op een kruispunt in mijn carrière geko men," geeft hij nu toe. „Het was etrugvechten naar het niveau dat het mijne was of verdwijnen in de grauwe anonimiteit. En daar voel de ik eigenlijk niet veel voor. Ik heb van de winter een leven geleid als een monnik, heb met kracht training alles gedaan om maar ster ker te worden, meer kun je niet doen". Hampsten deelde bovendien zijn seizoen anders in. Hij meed de Ronde van Zwitserland, hij koos voor het drieluik Romandie, Tren- tino, Giro, als vporbereiding op de Tour. Twee redenen: Stephen Ro che had er vorig jaar ook wel bij ge varen en de Europese co-sponsor van 7 Eleven, Hoonved, is Itali- Klassiekers Andy Hampsten liet voor het eerst van zich horen in Parijs—Ni ce. waarin hij de Mont Faron-etap- pe won, vierde werd in het eind klassement, maar op het laatst nog werd voorgebleven door Erik Breukink. Voorpostgevechten, noemt hij dat, niet meer dan voor bereiding op het echt grote werk. Zoals bijvoorbeeld ook de klassie kers. Hampsten: „Ik weet dat ik er geen kans in heb, het is mijn stijl van rijden niet, maar ik wil er star ten en ik wil ze uitrijden. Daar maak ik persoonlijk een punt van: alleen ernstige lichamelijke schade kan me uit koers werpen. Als ik start kom ik in de uitslag, ook al is Düsseldorf aangekomen en ver volgens in Keulen uit de bus ge stapt. Zichtbaar verbaasd kijken ze op tegen de grote menigte Oranjehemden, tegen wie ze vo het op het laatste vel. Daar leer je mentale hardheid, kun je je tekort komingen door wegwerken". Hij heeft een voorbeeld: Parijs Roubaix 1987. Absoluut geen wed strijd voor hem, maar goed om te beleven. In de uitslag kwam zijn naam niet voor. Maar de organise rende l'Equipe moest daags erop rectificeren, want er bleken een klein uur na aankomst van winnaar Vanderaerden nog drie renners te zijn binnengekomen. Niet toevallig alledrie Amerikanen: Roll, Boyer en Hampsten. Hampsten: „Die kasseien, het was verschrikkelijk. Ik heb de hele dag gereden met de vrees dat mijn fiets onder me zou exploderen. Èn toen we eindelijk Roubaix hadden bereikt, was iedereen al naar huis en het warme douchewater al afge sloten. Ik lijd ontzettend in slecht weer, het zou ook de makkelijkste weg zijn te kiezen voor een paar cri teriums of simpele wedstrijden in de VS, maar ik wil harden zoals de Europeanen, en ik maak er een punt van te finishen. Misschien helpt het me in latere wedstrijden". Bizar Andy Hampsten kan zijn erva ringen in 'de hel' meteen aanvullen met die van vorige week zondag op de Passo di Gavia. „Het was zo bi zar, zo ongelooflijk, wat daar alle maal gebeurde. Ik denk dat ik ge woon in shock-toestand ben ge weest, na afloop. Ik heb een kwar tier niet kunnen praten, in de auto met de blazers aan moeten zitten, opgewreven moeten worden om weer wat op verhaal te komen. Dit was geen wielrennen meer, dit was survival. Puur overleven". Toch nam hij de leiding in die af daling, maar werd hij achter Breu kink tweede. „Ik heb een hele tijd niet geweten waarmee ik bezig was. Pas toen Breukink me op zes kilometer voor de streep passeer de, realiseerde ik me: o ja, je zit in een wielerkoers, in de Giro, je moet zorgen dat je niet op hem verliest. Maar wat mijn benen deden, was slechts een automatische bewe ging. Ik draaide ze rond, waarom wist ik niet. En aan de finish was ik volkomen stuk, kapot, vernietigd, destroyed. Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt." Breukink moet volgens Hamp sten een 'fenomenaal' sterk cou reur zijn. „Anders kun je zoiets niet wat hij deed. Ik wist dat ik me hon derd procent had voorbereid, dan dwing je de resultaten af. Maar Breukink heeft alles in zich een caal volstrekt kansloos zijn. Aan een tolk vragen ze uitleg over de leuzen van de Nederlandse fans, die de Russen onmiddellijk had den opgemerkt. Gelukkig voor grote te worden. Ik heb echt geno ten van het gevecht dat op de zon- dagrit volgde. We wisten allebei dat we lood in onze benen hadden. Maar we realiseerden ons ook dat we op weg naar Merano een psy chologische tik konden uitdelen. Wie was er het beste uit gekomen? Naar Merano was het een gevecht van man tegen man, heel fair. Ik was blij dat ik als winnaar tevoor schijn kwam, maar ook dat ik geen bonificatie had gepakt". Thuis Andy Hampsten demonstreerde donderdag zijn belangrijkste winst na een verloren seizoen. In tijdrit ten had het hem tot dan toe nog ontbroken aan macht en kracht. Maar op de 18 kilometer tussen Le- vico Terme en Vallico del Vetriolo gaf hij aan tot welke versnelling hij nu al in staat is. Die van de grote rondewinnaars in hun grote jaren. En zijn beste jaren moeten nog ko- Andy Hampsten heeft nog altijd zijn villa in Yverdon, bij Zurich in Zwitserland. Zijn achtertuin kijkt uit op Jura en Jungfrau. „Maar ik ben er bijna nooit. Het zal altijd mijn tweede huis blijven, my home is America. Ik heb het heerlijk ge vonden na Luik-Bastenaken-Luik veertien dagen naar Boulder terug te mogen. En nu vertrek ik ook weer voor een Amerikaanse rust periode. Ik weet dat ik naar Europa moet om te koersen, ik weet dat daar de wedstrijden zijn met aan zien, dat ik in Amerika eigenlijk niets te zoeken heb als coureur. Maar daarom mag ik Europa toch als werk blijven beschouwen?" Er waren onlangs geruchten dat Hampsten voor het Spaanse TEKA had getekend, samen met Raul Al cala (wiens overeenkomst met PDM zo goed als rond is). Hij moet erom lachen. „Die hebben publici teit willen maken over onze rug. Ik zeg niet dat ik nooit in Europa zal rijden. Niets is uitgesloten in profsport. Maar ik zit in een echte vriendenploeg, iedereen weet wat hij moet doen, ik heb het naar mijn zin. Ik teken komende week waar schijnlijk al een nieuw contract voor twee jaar met 7 Eleven. In Amerika hoor ik straks wel van mijn manager welke condities hij er heeft kunnen uitslepen". Heerlijk land Andy Hampsten heeft drie ple zierige weken achter de rug in Ita lië. Hij is er, ondanks zijn leiderpo sitie, met rust gelaten. Hij ver hen acht de tolk het verstandiger de weinig vleiende opmerkingen aan het adres van sterspeler Protassov niet m het Russisch te vertalen. Na een tijdje komt er zelfs een opmerkelijke verbroe dering tussen beide 'kampen' tot stand. De in rood-witte CCCP ge stoken Sovjets gaan arm in arm met een groepje Nederlanders op de foto. Onder luid gejuich van de Keulse omstanders, die het vredelievende tafereel als een nieuw bewijs van Gorbatsjovs Perestroika zien. Twee surveille rende Keulse politieagenten slaan het schouwspel goedkeu rend gade. Ze hebben ook weinig reden tot klagen, want de sfeer in de hele stad is opmerkelijk vre delievend. Even verder, op een sfeervol terras aan de Hohestrasse, verza melt zich een contingent luid ruchtige Utrechtse en Amster damse fans aan tafeltjes vol grote pullen bier. Het. inmiddels al lang versleten 'Laat de leeuw niet in zijn hempie staan' en het ietwat voorbarige 'We gaan naar München' zijn hier de meest ge hoorde strijdkreten. Dat een paar Rotterdammers hun fiets graag zouden terugzien, is aan de la chende Keulse omstanders niet besteed. De Italiaanse eigenaar van café 'Am Heinzelmannchen Brunnen' wrijft vergenoegd in zijn handen. Zijn personeel rent af en aan om de hongerige Ne derlanders zijn zelfbereide ijs- specialiteiten en andere lekker nijen voor te zetten. Net als zijn collega's in de Altstadt verwach ten ze deze zondag een record omzet binnen te halen. scheen zelfs op een banket in Inns bruck, liet zich in de vröege avonduren uitgebreid toespreken en bedankte in de stijl van de Ame rikaanse tennissers het honderd- koppige publiek. Nog nooit gezien van een coureur aan de top. Win naars op wielen liggen meestal in bed. Hampsten over die uitzondering: „Ach, Italië is ook een heerlijk land om in te koersen. De verzorging in de Giro is perfect; dan kun je zo'n uitzondering wel eens een keer ma ken. Hier is tenminste nog respect voor de renners. Het eten is toch nergens zo goed als hier? Mis schien blijven Italiaanse renners juist daarom wel zo lang baby, maar in de Tour de France word je geleefd, heb je soms het gevoel dat je niet meetelt, datje er alleen maar bent voor het decor: Maar ja, de Tour is de Tour, hè. Dat weet Ame rika intussen ook wel". Na de Giro, straks de Tour? In de voetsporen van Roche? Hampsten houdt de boot af. „Door deze Giro ben ik in elk geval honderd procent gemotiveerd". Noorse vrouwen wereldkampioen GUANGZHOU (ANP) Het Noor se elftal heeft de officieuze wereld titel in het vrouwenvoetbal ver overd. In de finale versloeg Noor wegen in Guangzhou buurland Zweden met 1-0. Brazilië werd der de door de overwinning met 4-3 op China. In de halve finales had Zwe den China en Noorwegen Brazilië uitgeschakeld. Een ronde daarvoor hadden de Chinese vrouwen het Nederlands elftal verslagen. Cricketers Ajax in middenmoot LEIDEN De klad dreigt erin te komen bij de cricketers van Ajax. Tegen PDCCR leed het elftal uit Oegstgeest de tweede nederlaag op rij. Daardoor is Ajax afgegleden naar de middenmoot van de twee de klasse A. PDCCR won de toss en koos voor batten. Met een gemiddelde van bijna zes runs per over brach ten de in Nederland woonachtige Pakistani de Ajax-fielders tot wan hoop: 318 runs voor 8 in 55 overs. Een kastelein van een Bierstu be meldt tegen drie uur 's-mid- dags dat zijn Kölsch bier al vanaf de vroege ochtend rijkelijk heeft gevloeid voor de talrijke 'Goe- liet'. „Carnaval wordt dit jaar twee keer gevierd", merktde kas telein volstrekt overbodig op. Even later komt een Amerikaan se toerist hem vragen wat er toch aan de hand is in de stad. Als de kastelein hem vertelt dat „The Dutch play against the Rus sians" betrekt hij wat onwennig. „Ik wist niet dat ze in Holland zo veel oranje dragen", mompelt hij. Samenwerking Vlak bij de Dom staat een rood-witte infobus opvallend op gesteld. Het voertuig is volge plakt met teksten als 'Politie- partners voor een veilige Euro '88'. En dat nog wel in vier talen. Voor de bus delen lachende Duitse politie-agenten kwistig EK-ballonnen uit aan de Neder landse voorbijgangers. Een me dewerker van het Nederlandse consulaat verschaft alle mogelij ke informatie over Keulen en de EK-organisatie aan de suppor ters. In de bus kijkt een aantal Nederlandse agenten in burger toe. „Een initiatief van de Duitse politie", licht Erik Samson van het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken toe. „De Ne derlandse politie en ons ministe rie werken aan het project mee^ Perfect zoals de Duitsers deze sa menwerking hebben georgani seerd", laat Samson weten, ter wijl hij de zoveelste ballon uit deelt aan een jongetje uit Dru- Nederlaag Oranje geeft Engelsen hoop LONDEN (GPD/ANP) - De bitte re ontgoocheling na het eerste ver lies tegen Ierland heeft in Enge land weer volop plaats gemaakt voor nieuwe hoop na de onver wachte nederlaag van Nederland tegen Rusland. Alle Britse sport- commentatoren die van de wed strijd Rusland-Nederland getuige waren, gaan ervan uit dat Howard Wilkinson, de manager van Shef field Wednesday die door de Engel se veldheer Bobby Robson voor een speciale analyse naar Keulen was gestuurd, de Engelsen precies zal voorhouden hoe Nederland woensdag kan worden verslagen. Volgens Kenn Jones van The In dependent is er dan van Engelse zijde meer onderling begrip nodig en moet het team net als de Russen met grote discipline, geduld en in zicht het gemakkelijk combineren de Oranje laten komen, om vervol gens met flitsende uitvallen ge bruik te maken van duidelijke on zekerheid in de Nederlandse af weer. Volgens Jones vooral op links, waai Adrie van Tiggelen ope reert. Jones vindt bovendien dat Gullit, ondanks zijn onmiskenbare talenten en grote atletische vermo gen en kracht nog geen Cruijff, best kan worden afgestopt. De Russen deden het verstandig, schrijft hij. .In plaats van Gullit voor het afdekken één mannetje te geven,* lieten zij hem afstopppen door verschillende verdedigers, die elkaar afwisselden. De lange bal vanuit de verdediging, opge pikt door een snelle en accurate aanvaller, zoals Rusland het de monstreerde. Daar ligt de hoop voor Engeland, vindt Jones. Een snelle aanvaller als Lineker kan Nederland van zijn stuk bren gen, stelt Peter Johnson van de Mail. Ook aan hem de taak om uit het Nederlandse verlies tegen de Russen weer nieuwe hoop voor het vaderland te putten. En met een kritisch oog stelt hij vast dat Ruud Gullit en Nederlands zogenaamde 'totale voetballers' de prijs hebben moeten betalen voor hun geloof dat stijl en maatgevoel en vloeien de combinaties alleen al voldoende zijn voor succes. Veel milder oordeelt Clive White in The Times, wanneer hij stelt dat ondanks het verlies tegen Rusland de Nederlanders toch een indruk wekkend elftal vormen. De wereld moet tegen hun geweest zijn, vindt Clive White, en concludeert dat al leen de traditionele Russische kracht van organisatie en discipli ne een Nederlands succes in de weg heeft gestaan. En zijn collega van The Daily Telegraph voegt er veelbetekenend aan toe dat het Ne derlandse onvermogen om zijn su perioriteit in doelpunten om te zet ten nu betekent dat het woensdag tegen de Engelsen d'r op of d'r on der is. „Omdat de verliezer het ver der vergeten kan. En verlies zal aan beide kanten van de Noordzee als een regelrechte catastrofe overko men. Juist omdat er zowel in Enge land als in Nederland op zoveel ge rekend is". Uitgerekend de Milanese pers le verde de felste kritiek op de presta tie van het Nederlands elftal. „Het enige dat de Hollandse spelers lie ten zien was voetbal zonder kracht", schrijft de Corriere della Serra, de krant uit de plaats van de club van Ruud Gullit, Marco van Basten en Frank Rijkaard. „De Russen speelden soepel en haalden het Nederlands elftal uit zijn rit- Andy Hampsten pakt onderweg een voedselzakje aan van de vrouwelijke soigneur van 7 Eleven. "We zijn een chte vriendenploeg", zegt de winnaar van de Giro. Hij blijft dan ook het liefst in Amerikaanse dienst. (foto ap>

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1988 | | pagina 14