Eva Gerlach laat
zich niet kennen
'Prins der dichters' vastgelegd
Kijk op 'De wereld
van Willem Mary'
Roland Holst herdacht
Musical 'Messina' groots spektakel
DONDERDAG 9 JUNI 1988
KUNST
PAGINA 27
BERGEN (GPD) - Een
mooiere plek om Adriaan
Roland Holst te herdenken,
had Bergen niet kunnen
bieden: de Ruïnekerk, waar
hij nooit kwam. Maar wel
precies tussen De Pilaren,
De Oude Prins en de Rus
tende Jager, horeca-zaken
die de dichter tot vlak voor
zijn dood in 1976 frequen
teerde. Op die plek, heilig
compromis van drie van
Bacchus' offerplaatsen,
door
Hans Visser
de kerk. Daar hoorde ze hoe Lo de
Ruiter, voorzitter van de Stichting
Adriaan Roland Holst Fonds, op
merkte, dat de door haar zo bewon
derde dichter zeker genoegen zou
hebben beleefd aan de toekenning
van de naar hem genoemde prijs
aan Eva Gerlach. Terecht merkte
hij op dat haar werk minder kans
zal lopen door anekdotes te wor
den overspoeld dan dat van Roland
Holst.
Bloemlezing
De Nijmeegse hoogleraar Kees
Fens presenteerde de vorstin, die
de prins der dichters vele malen op
Drakestein ontving, daarop een
hem samengestelde bloemie-
woord viel niet te rekenen en ook
elke andere vorm van een open
baar persoonlijk woord kwam niet
bij haar op.
Bewonderaars
Na afloop van de plechtigheid
verhuisde het gezelschap naar het
dorpshuis, tegenover de kerk. Daar
sprak koningin Beatrix lang met
de winnares. Na het vertrek van de
vorstin begaf de dichteres zich -
haar man bemoedigend lachend in
haar kielzog - onder de 'andere
mensen', die geruime tijd in een
zaaltje apart waren gehouden.
O ja, de dichteres wilde toen toch
wel wat praten. Voor ijverige be
wonderaars die bij de receptie aan-
werd gistermiddag op ko
ninklijke wijze zijn hon
derdste geboortedag her
dacht.
Bovendien werd bij die gelegen
heid aan de dichteres Eva Gerlach
de Roland Holstpenning met bijbe
horend stipendium overhandigd.
En dat was spannend voor de le
zende wereld, want hoe bekend
haar werk ook mag zijn, niemand
weet wie achter haar pseudoniem
schuilgaat. Tot op het laatste mo
ment zelfs, liet ze iedereen in onze
kerheid omtrent haar komst. Nau
welijks op tijd verscheen ze in het
gezelschap van haar man. Eva Ger
lach: een kleine bleke, breekbare
verschijning in het zwart.
In een motterig regentje arriveer
de om drie uur kpningin Beatrix,
die eerder die dag een privé-bezoek
aan Den Helder had gebracht, bij
Turandot' in
ree Zomer
zing uit het werk van de Bergense wez'g mochten zijn, zette ze dapper
een opdracht met handtekening in
de meegebrachte bundeltjes. Maar
de pers - alle charme, overredings
kracht, begrip, gewicht en wat al
niet ten spijt - mocht niets anders
van haar vernemen dan „Het spijt
me, maar ik geef geen interviews,
nee ik beantwoord ook geen vra
gen". En een felicitatie met de
prijs? „O dank u wel".
Haags
DEN HAAG (ANP) - In regie van
Hugo Maerten spelen 30 jongeren
deze zomer in Den Haag het thea
terstuk Turandot van Berthold
Brecht. Het stuk, dat handelt over
de opstand van een onderdrukt
volk, wordt ter gelegenheid van het ning uit en liet Eva Gerlach' het
dichter: 'Alleen met de
Het is Fens opgevallen dat Rol
and Holst op vrijwel alle foto's
staat afgebeeld met afgewend ge
laat en waar hij wordt gehuldigd,
lijkt het telkens alsof hij er zelf niet
bij is. Alsof hij een dubbelganger
had gestuurd. Zou Eva Gerlach....?
Ach nee.
In het rapport roemde jurylid
Wam de Moor de dichteres voor
haar uitzonderlijke ordenend ver
mogen, die haar werk kenmerkt.
Iets wat bij dichters zo zeldzaam is.
En ze is ook zo gewoon in haar on
derwerpen. „Alles wat met mensen
gebeurt in een mensenleven kan de
lezer hier vinden. Eva Gerlach is de
dichter van het huisgenootschap".
En over de magie van haar taal
sprak hij van haar 'woord', dat ze
gebruikt om de afstand tussen le
ven en dood te overbruggen. Hij
prees namens de jury haar werk,
dat zo origineel is, oqjdat het zich
kan spiegelen aan dat van de
besten uit het verleden, niet aan de
dwingelandij van de eigen tijd. Al
leen _al hierom zou de bekroning
van Eva Gerlach de instemming
van Roland Holst hebben gehad."
Waarschijnlijk leeft elke dichter
in ballingschap, filosofeerde daar
na minister Brinkman van WVC.
Dat geldt zeker voor Eva Gerlach.
Dat ze gisteren toch voor één keer
uit die 'ballingschap' was getreden,
geldt voor de minister als het be
wijs ervan hoe zeer ze het dichter
schap van Adriaan Roland Holst
erkent.
En toen reikte Brinkman de pen-
Expositie in Nieuwe Kerk geopend
AMSTERDAM (GPD) - Zijn luiers
werden bewaard in een zilveren
luiermand, hij dronk zijn melk uit
zilveren bekers en als jochie droeg
hij een snoezig jurkje. Toch wist
Willem III het uiteindelijk - in 1689
- te schoppen tot koning van Enge
land, Schotland en Wales. Maar het
bleef een saaie, weinig tot de ver
beelding sprekende man met de
nodige kwaaltjes. Ook al hield hij
na: de brutale
Tournee dansgroep
Woensdag kreeg de dichteres Eva Gerlach uit handen van minister
Brinkman de A. Roland Holst Penning met het daarbij behorende stipen-
dium. De uitreiking vond plaats tijdens een bijeenkomst in de Ruïnekerk
in Bergen, waar de honderdste geboortedag van de dichter Adriaan Rol
and Holst werd herdacht. /foto and
hofdame Elisabeth (Betty) Villiers.
die wegens haar loensende blik
spottend de 'schele draak' werd ge
noemd. Maar ook in dit opzicht
blijkt Willems ongekende sober
heid: zijn collega's kwamen han
den en voeten te kort om al hun
minnaressen af te werken.
Willem III en zijn 'echte' vrouw
Mary Stuart staan centraal op een
grote overzichtstentoonstelling in
de Nieuwe Kerk in Amsterdam, die
gisteren door prinses Margriet
werd geopend en duurt tot begin
september. Het is dit jaar precies
drie eeuwen geleden, dat Willem
III vanuit Hellevoetsluis met een
grote vloot de overtocht naar Enge-
AMSTERDAM (GPD) - Dansgroep waagde om daar orde op za-
Krisztina de Chatel gaat op tournee ken te stellen. De ontwikkelingen
Berlijn, Glasgow en Londen daar het gevolg van waren, zijn
tival 1987 is gemaakt.
In het kader van "Berlin, Kultur-
stadt Europas 1988" wordt op 14 ju
ni opgetreden in het West-Berlijnse
Hebbel Theater. In Glasgow wordt
op 10 juli een voorstelling gegeven
in het kader van de manifestatie
"Focus on Dance" in de Royal
Scottish Academy of Music and
Drama. De tournee wordt afgeslo
ten met vier voorstellingen van 13
tot en met 16 juli in de Riverside
Studios in Londen.
door
Gerlof Leistra
Tentoonstelling honderd jaar Roland Holst
masker vallen dat ze haar hele
schrijfsterscarrieore had kunnen
ophouden. Zelfs na een interview
met Jan Brokken voor een week
blad, enkele jaren geleden, hield
haar anonimiteit stand. Fotografen
schoten nu toe, de
kunstfestifal de 'Haagse Zomer
in een tent gespeeld op Het Plein.
In omringende tenten zullen ande
re muziek-, theater- en performan
cestukken te zien zijn.
Behalve deze activiteiten op Het
Plein manifesteert de Haagse Zo
mer zich ook in theater De Zeebelt NOS-journaal liep, maar nog altijd
en in het Haagse filmhuis. In de
Zeebelt worden muziekstukken
ten gehore gebracht op niet gang- Komrij 'onthulde', of is ook dat
bare instrumenten. In het Filmhuis afleidingsmanoeuvre? Alleen
kan het publiek door op een matras
te gaan liggen zelf videobeelden
oproepen.
'Haagse Zomer 88' loopt van 10
tot 25 juni. Het festival wordt afge
sloten met een optreden in het mu
ziektheater aan het Spui van de
cultgroep Test Dept. De activitei
ten op het plein worden 19 juni af
gerond.
haar herkent van foto of televisie
zal haar ware naam straks kennen.
Op zich zelf had de organisatie
weinig moeite haar voor de prijs te
benaderen, maar de consequen
ties, de bijbehorende publiciteit,
had ze bijna geweigerd te aanvaar
den. Foto's, akkoord, dat was bij
het aanvaarden van de prijs niet te
vermijden. Maar op een dank-
BERGEN (GPD) - De dichter Adri
aan Roland Holst moet heel wat
kunstenaars tot de verbeelding
hebben gesproken. Nooit werd een
Nederlands auteur zo veelvuldig
door schilders, fotografen en
beeldhouwers vastgelegd als de
Bergense 'prins der dichters'. Al
leen al de grote verzameling por
tretten maakt de tentoonstelling,
die ter gelegenheid van zijn hon
derdste geboortedag in Bergen te
zien is, tot iets bijzonders. Daar
naast worden tal van andere zaken
geëxposeerd, die herinneren aan
zijn leven en werken in de Heerlijk
heid van de Noordhollandse duin
streek.
door
Hans Visser
Eén van de absolute pronkstuk
ken op de tentoonstelling is het be
roemde schilderij dat Carel Willink
van hem maakte. Uiterst precieus
ging de schilder te werk. Zelfs de
steken van zijn trui zijn te tellen.
Niet tot ieders waardering, want
zijn Bergense collega Ten Holt
merkte ooit hoofdschuddend op:
„Schilders breien niet".
Het doek is uitgeleend door het
Letterkundig Museum in Den
Haag, dat ook een schat aan andere
portretten en documenten be
schikbaar stelde. Veel is ook af
komstig uit andere collecties.
Zoals een groot doek van Cor Dik,
een klein portret uit zijn sterfjaar
1976 van Aleid Slingerland, en een
portret van Jeanne Bieruma Oos-
ting, ongedateerd, maar intrige
rend omdat Roland Holst poseerde
tijdens éen van zijn depressies.
Een tekening met een eigen ver-
Stedelijk Gymnasium pakt flink uit
'Messina', lustrummusical naar 'Much Ado
About Nothing' van W. Shakespeare door
leerlingen van het Stedelijk Gymnasium.
Bewerking en muziek: Aukelien en Nanne
van Hoytema. Regie: Sylvia Liefrinck. Ge
zien op 8 juni in de Leidse Schouwburg. Al
daar vanavond en vrijdagavond te zien.
LEIDEN - Omdat het Stedelijk
Gymnasium zelf 150 jaar en de
leerlingenvereniging 80 jaar be
staat en het huidige gebouw aan
de Fruinlaan 50 jaar geleden be
trokken werd en de Vereniging
van Vrienden ook nog eens haar
50-jarig bestaan viert, is er meer
dan genoeg reden voor een groot
feest. In het kader van de ver
schillende festiviteiten rond de
ze lustra zal de musical 'Messina'
ongetwijfeld tot de hoogtepun
ten horen. Aukelien en Nanne
van Hoytema hebben speciaal
voor deze gelegenheid 'Much
Ado About Nothing' van Shake
speare bewerkt tot een buitenge
woon feestelijke musical, die in
een zorgvuldige en smaakvolle
regie van Sylvia Liefrinck uitste
kend tot zijn recht is gekomen.
Wat 'Much Ado' voor een rijk
dom aan materiaal biedt, valt ei
genlijk niet goed na te vertellen.
Een paar (soms contrasterende,
soms parallelle) verhaallijnen
komen uiteindelijk bij elkaar uit.
Daarbij zijn in elk geval twee lief
despaartjes in het geding: Clau-
dio en Hera, Beatrice en Bene
dict. Sceptisch ten aanzien van
liefde en huwelijk als zij zijn,
kost het nogal wat moeite om die
twee laatstgenoemden bij elkaar
te brengen. Er zijn onder meer
twee afluisterscènes voor nodig,
die gesitueerd zijn in een tuin
met origineel door figuranten
gespeelde beelden. Tussen
Claudio en Hera klikt het
meteen, maar er zijn boze lieden
die roet in het eten gooien. Dien-
Fragment uit het musicalspektakel 'Messina' dat door leerlingen van
het jubilerende Stedelijk Gymnasium in de Leidse Schouwburg op de
planken WOrdt gebracht. (foto Henk Bouwman)
tengevolge geeft Claudio voor
het trouwaltaar niet zijn ja
woord, maar maakt zijn Hera té
schande. Als alle misverstanden
hieromtrent opgelost zijn, staat
niets een gelukkig slot meer in
de weg.
De bezetting van de vele
hoofdrollen is goed gelukt. Waar
schijnlijk is er heel wat tekstre
gie aan te pas gekomen om de
leerlingen zo ver te krijgen. De
liedjes zijn ook duidelijk naar de
mogelijkheden van de spelers
toe geschreven. Niemand hoeft
zich te forceren, alles is verstaan
baar, mede door het gebruik van
kleine zendmicrofoons. De kle
ding van zo'n zestig spelers
voor hoofdrollen en figuratie is
een ware lust voor het oog. De
vormgeving van het decor is stijl
vol sober en vooral efficiënt,
waardoor het tempo van de voor
stelling niet door omstandige
changementen wordt verstoord.
Als er al iets veranderd moet
worden, verschijnen er dienst
meisjes of tuiniersters op toneel,
die een en ander in een charman
te choreografie regelen: een erg
leuke vondst. Eveneens zijn be
gin- en eindtableau, als alle spe
lers op toneel staan, met veel ge
voel voor theater uitgewerkt.
Tekst, gevarieerde muziek
(met voortvarende begeleiding
van een uit eigen scholieren sa
mengesteld orkest), zang en dans
maken van 'Messina' een groots
spektakel, dat ruim tweeënhalf
uur duurt en geen minuut ver
veelt.
WIJNAND ZEILSTRA
haal is die van David Kouwenaar,
de schilder die Roland Holst lang
geleden als 'Oom Jany' leerde ken
nen en die zich na de oorlog prak
tisch onder zijn hoede ontwikkelde
tot een zelfstandig schilder.
De expositie laat ook een aantal
panelen zien waarop foto's per the
ma zijn verzameld: Roland Holst
met vrienden en Roland Holst met
vrouwen. Dat laatste paneel toont
hem niet alleen met zijn vele gelief
den, maar ook met vrouwen die
minder persoonlijke contacten met
hem onderhielden, zoals zijn huis
houdster.
Jammer genoeg ontbreekt het
beroemde schilderij 'De maaltijd
der vrienden' van Charley Toorop.
Het doek waarop de Bergense
schilderes een aantal figuren uit
hun beider vriendenkring vereeu
wigde, had het middelpunt moeten
worden, maar hangt in Boymans
van Beuningen en verkeert daar in
een dusdanige staat dat uitlenen
niet verantwoord werd geacht.
Toch was het over het algemeen
niet moeilijk om deze collectie bij
elkaar te krijgen. Uit diverse verza
melingen werd ruimhartig afge
staan. Het probleem zat vaak voor
al in het terugvinden van de stuk
ken. Maar het gebeurde ook wel
dat stukken spontaan door Berge-
naren werden aangedragen.
Zo ontdekte de glazenwasser die
vroeger bij de dichter de ramen
'deed' tijdens zijn werk een doek
dat hij eerder bij Roland Holst had
zien hangen. Zijn 'tip', ook al weer
een portret, hangt nu ook op de ten
toonstelling.
Natuurlijk ontbreken evenmin
de nodige manuscripten. Er werd
een keuze gemaakt van niet louter
bekende verzen. Zo blijkt de veel
bekroonde dichter een verdienste
lijk auteur te zijn geweest van Sin
terklaasrijmpjes.
En dan de brieven. Ook hier
geldt dat niet de bekendste delen
uit zijn correspondentie worden
getoond. Zijn beroemde brief
waarin hij zich noodgedwongen
aanmeldt voor de door de bezetter
ingestelde Kultuurkamer en waar
in hij zegt te hopen dat hij wordt af
gewezen, wordt hier vergeefs ge
zocht. Wèl is er de brief die hij aan
Slauerhoff schreef nadat die tij
dens de afwezigheid van Roland
Holst kans had gezien diens huis
aan de Nesdijk in brand te steken.
Het pand kon ternauwernood
worden gered en toen Roland
Holst bij terugkeer de schade zag,
stond de vriendschap op springen.
Vlak daarop ontving 'Slau' een
brief waarin zijn vriend het deed
voorkomen alsof hij opeens gek
was geworden. Slauerhoff, arts van
beroep, meende inderdaad dat Rol
and Holst 'ziek' was en haastte zich
om het weer 'goed te maken'.
Ook ligt er wat correspondentie
met Jan Greshoff en een brief
kaartje aan Simon Vinkenoog,
waaruit nog weer eens blijkt hoe
zeer hij dichters van een veel jonge
re generatie wist te waarderen. Dat
die liefde wederzijds was, is onder
meer merkbaar aan de foto's die
zijn dorpsgenoot Lucebert van
hem maakte.
In de jaren twintig kwam Roland
Holst naar Bergen om er uiteinde
lijk te blijven tot aan zijn dood in
1976. Hij vond er de rust die hij no
dig had om zichzelf te kunnen zijn.
Toch bleef hij in het dorp bepaald
niet onopgemerkt. Heel Bergen
gonst nog van de verhalen, die hem
steeds meer tot een legende ma
ken.
Op de tentoonstelling zijn ze niet
te vinden, maar als de vele voor
werpen uit zijn persoonlijk bezit
eens konden spreken... Er staan
wat meubels en zijn wandelstok
heeft zelfs een ereplaats. Al sinds
zijn jonge jaren ging hij ermee
zwaaiend als een dandy langs de
weg. Zijn bijgelovigheid maakte
dat hij hoogst zelden wisselde van
stok. Hij veranderde vele malen va
ker van vriendin.
Portret
Zo onafscheidelijk was de stok,
dat toen hij ooit eens één van die
dames naar de slaapkamer droeg,
zij hem vroeg: 'Jany, je hebt je wan
delstok toch wel bij je?' Zoals dat
bij Roland Holst hoorde, was het
antwoord minstens zo gevat.
Een hoofdstuk apart vormt zijn
relatie met koningin Beatrix, toen
nog kroonprinses. Diverse malen
zochten zij elkaar op. Aan die be
zoeken herinnert ook een piep
klein portretje, dat de Egmondse
Marjan de Glopper op een stukje
metaal naar een foto schilderde
van een nog heel jong prinsje Wil
lem Alexander.
Ter gelegenheid van de herden
king van Roland Hoists 100ste ge
boortedag is er eveneens een (vi-
deo)film uitgebracht over de het le
ven van de dichter. Titel: 'Het leven
verzweeg de laatste woorden'. Een
portret van Roland Holst voor de
Stichting Schrijvers in Beeld, door
Chris van der Heijden en Cora
Streumer gemaakt aan de hand
van interviews en door hemzelf ge
lezen fragmenten uit zijn werk.
De tentoonstelling in het Kun
stenaars Centrum Bergen, het
KCB, is samengesteld door Leo
Duppen en Jan van der Vegt. De
laatste is ook de auteur van een
korte biografie van Roland Holst.
Het is de voorloper van een grote
biografie die nog in voorbereiding
De tentoonstelling is te zien in
Kunstenaars Centrum Bergen tot
en met 24 juni. Dagelijks, behalve
maandag tot 17.00 uur. Op weekda
gen vanaf 11.00, op iondag vanaf
14.00 uur.
Kinderjury
kiest beste
jeugdboeken
HUIZEN - Ruim 15.000 Nederland
se kinderen hebben meegedaan
aan de verkiezing van hun favorie
te boek. De verkiezing was opgezet
door de stichting De Nederlandse
Kinderjury. De uitverkoren boe
ken werden gisteren in Huizen be
kend gemaakt: 'Tommie en Lotje
lopen weg' van Jacques Vriens (6-9
jaar), 'Een hele schep geld' van de
Deen Anders Bodelsen (10-12 jaar)
en 'Morgen ben ik beter' door Evert
Hartman (13-16 jaar).
De verkiezing van het beste boek
uit het jaar 1987 vond plaats in twee
rondes. Kinderen konden deele-
nemen via speciale in boekhandel
en bibliotheek verkrijgbare formu
lieren waarop een aantal titels
stond. Daaruit moest worden geko
zen. Volgens de organisatoren was
aan de kinderboekenomzet te mer
ken dat door de Kinderjury veel
meer kinderen zijn gaan lezen, ook
andere genres dan gebruikelijk
zoals bijvoorbeeld kinderpoëzie.
Het is voor de eerste keer dat kin
deren zo massaal hun favoriete
boeken kiezen. Tot dusver waren
er slechts plaatselijke kinderjury's.
Alleen de door door volwassenen
bemande griffel- en penseeljury is
.®s ®f)
'O) V
landelijk. De Kinderjury zal in het
vervolg een jaarlijkse activiteit
worden.
De expositie in Amsterdam is
een van de circa dertig die rond
hetzelfde gegeven zijn georgani
seerd en kan worden beschouwd
als een inleiding op meer specialis
tische exposities elders. Zo be
steedt het Joods Historisch Muse
um in Amsterdam vanaf 1 juli aan
dacht aan de familie Lopes Suasso,
de joodse financiers van Willems
overtocht naar Engeland, en kan
men in het Maritiem Museum in
Rotterdam een indruk krijgen van
de gang van zaken tijdens diezelfde
overtocht. Daarnaast worden on
der meer concerten, fietstochten
en zeilwedstrijden georganiseerd
en wordt voor de periode van 5 tot
en met 17 juli een gedeelte van de
Dam omgetoverd in een heuse En
gelse tuin: het 'Queens Park'.
Informatief
Als inleiding op leven en werk
van Willem en Mary is de expositie
in Amsterdam zeker de moeite
waard. Aan de hand van schilderij
en, munten, boeken en andere ge
schriften, beelden en wapens,
krijgt men een aardige indruk van
wat toch een boeiende episode uit
onze geschiedenis genoemd mag
worden. En voor wie in de hoeveel
heid informatie dreigt te verzui
pen, is er altijd de tijdsbalk die
chronologisch het leven van beide
hoofdpersonen in kaart brengt. De
begeleidende teksten zijn informa
tief, maar voor een groot publiek
onnodig moeilijk. Dat wordt
slechts gedeeltelijk ondervangen
door de lesmap die alle brugklas
sen krijgen toegestuurd.
Ondanks de 'zware concurrentie'
van de andere exposities, is men er
in geslaagd veel interessant materi
aal bij elkaar te brengen. Al moeten
we ons helaas tevreden stellen met
enkele replica's van de beroemde
kroonjuwelen. Maar de originelen
zouden de Engelsen nog voor geen
goud uitlenen. Het kost moeite de
neiging te onderdrukken om een
vitrine open te breken: van sommi
ge aspecten had ik graag wat meer
willen weten. Zo ligt er een prach
tig Engels boekje uit 1689 van de
hand van John Whittle. De man
was in dienst van Willem III en
hield tijdens de overtocht nauwge
zet een dagboek bij. Wat zou het
leuk zijn dat even in te kunnen kij
ken!
In het tweede deel van de exposi
tie kan men echter de schade be
hoorlijk inhalen. Daarin komen de
revolutionaire ontwikkelingen aan
bod die in de tijd van Willem en
Mary met name op het gebied van
de natuurwetenschap hebben
plaatsgehad. Het was de tijd van
'groten' als Isaac Newton. Descar
tes, Christiaan Huygens, Anthonie
van Leeuwenhoek en Robert Boy
le. In een soort 'proeftuin' kan men
zelf de door Newton c.s. 'uitgevon
den' wetten in de praktijk toetsen.
Een leuke uitsmijter! Wat valt in
het luchtledige bij voorbeeld snel
ler: een veertje of een dobbelsteen?
En is het mogelijk met een mag
neet aan een touwtje een zwaar mo
torblok in beweging te krijgen? En
bestaan er ook gekleurde schadu
wen of is je schaduw altijd zwart?
Theeschotel
Alles bij elkaar valt er in de Nieu
we Kerk dus genoeg te zien en te le
ren. En de expositie maakt je
nieuwsgierig naar wat er elders in
het land te zien is. Wie het helemaal
in sfeer wil houden, kan in het
naastgelegen restaurant genieten
van een origineel Engels ontbijt of
van een Engelse theeschotel. Een
aardige mogelijkheid om de zojuist
geleerde wetten nog eens te toet-
Prinses Margriet kijkt geamuseerd naar de poppen van Willem III t
Mary, die in de Nieuwe Kerk staan opgesteld. (f0t0 an
