'Zonder angst overleef je het niet' Wijtze van der Zee klaar voor zware solorace over de Atlantische Oceaan ZATERDAG 4 JUNI 1988 EXTRA PAGINA 25 gen spreken over een 'high-tech zeil jacht'. Bij rustig weer kan het zeiloppervlak dank zij de al genoemde boegspriet met bijna 100 procent worden vergroot. In zo'n situatie wordt het jacht wel lijgierig zoals zeilers dat noemen. Het wil zeggen dat de kop van de wind af wordt gedrukt en er steeds tegenroer moet worden ge geven om de boot op koers te houden. Dat levert verlies aan snelheid op, het geen dus voorkomen moet worden. Van daar dat het schip is voorzien van een op- haalbaar trimzwaardje aan de voorkant, een soort loefbijter. Onder normale om standigheden is het ingetrokken in de romp en doet het geen dienst. Comfort Dank zij de al genoemde waterballast- tanks elk goed voor zo'n negenhon derd liter kan het jacht vrijwel steeds rechtop worden gevaren. Dat heeft be langrijke voordelen. Eén daarvan is dat het zich onder de waterspiegel bevinden de deel van de romp z'n symmetrische vorm behoudt, hetgeen de snelheid ten goede komt. Een ander voordeel is dat op deze manier het comfort aan boord wordt verhoogd. De vermoeidheid, een gewichtige factor in de oceaanzeilerij, zal dus minder snel toeslaan dan op een jacht dat voortdurend wat men noemt op één oor ligt. De New Magic Breeze heeft trouwens verschillende andere voorzieningen ter verhoging van het comfort. Een trimvlak op het roer maakt dat het schip met de pink te sturen is. Maar zelfs die geringe inspanning is niet nodig als de schipper zijn elektronische automatische zelf- stuur-inrichting inschakelt of de wind vaanbesturing gebruikt. Het feit dat grootzeil en voorzeilen vanuit de kuip te bedienen zijn verhoogt verder het ge mak. Van belang is voorts dat de kaarten- tafel met stoel cardanisch steeds hori zontaal blijvend) zijn opgehangen. Het betekent dat de schipper bij het werken aan de kaart altijd rechtop zit, hoe het schip ook slingert of overhelt. Iets opmerkelijks is ook dat de mast, behalve door de wanten, ook nog door twee vaste schoren op zijn plaats wordt gehouden. Dank zij deze voorzieningen bleek het mogelijk een lichtere mast te gebruiken dan anders nodig zou zijn ge weest. De giek is eveneens iets heel bijzon ders. Deze 'paal', waaraan het onderlijk van het grootzeil is bevestigd, heeft de vorm van een zeilplank. De horizontaal liggende plank voorkomt dat een deel van de wind onder het zeil door waait. Volgens proeven in een windtunnel heeft het grootzeil hiermee een extra ren dement van vijftien tot twintig procent verkregen. Inklapbare schroeven en propellors die in de vaanstand kunnen worden ge zet, zijn in de jachtenwereld al lang niets bijzonders meer. Het schip van Wijtze Zo'n drie weken lang moederziel op de oceaan, in gevecht met jezelf, je schip, de elementen en je rivalen. Ga er maar aan staan. De Harlinger architect Wijtze van der Zee verheugt zich er al op. Hij is één van de honderd zeezeilers die morgen vanuit Plymouth de Atlantische Oceaan zullen oversteken. "Een goeie zin voor angst is essentieel om te overleven. Anders ga je risico's nemen". door Anne de Boer Precies honderd solozeilers komen morgenavond bij Plymouth in Zuid-Engeland aan de start voor een race over de Atlantische Oceaan naar Newport in Amerika. Over een afstand van 5400 kilometer zullen ze een zware slag leveren tegen elkaar, en vooral tegen de elementen. En op hun weg naar de overkant zullen veel problemen moeten worden over wonnen. Gelet op het weerbeeld in die tijd van het jaar krijgen ze om te begin nen de wind voornamelijk tegen. Het is helemaal niet uitgesloten dat zware stor men de deelnemers en hun schepen overvallen. Het is zo goed als zeker dat ze bij het naderen van de Amerikaanse kust terecht komen in mistbanken die hun al le zicht ontnemen en hun zenuwen tot het uiterste spannen. Zelfs is het gevaar om in aanvaring te komen met ijsbergen lang niet denkbeeldig. Pompen of verzuipen Op z'n minst hebben de zeilers tweeën halve of zelfs drie weken nodig om de overkant te bereiken. Velen zullen er lan ger over doen. Sommigen misschien wel dertig tot veertig dagen. Maar hoe lang de race ook duurt, één ding is zeker: alle deelnemers krijgen weken vol spanning en avontuur, vol zorgen en ontberingen ook. Want het is nogal wat, om moeder ziel alleen een jacht over een meestal grimmige Noord-Atlantische Oceaan te sturen bij dag en bij nacht, bij storm en regen wellicht. Er wordt heel veel van de solozeilers gevraagd. De Zeeuwse zeiler Henk van de Weg verloor in de race van 1984 zijn schip na een aanvaring met een walvis. Het jacht van een andere deelnemer liep zo'n groot lek op dat hij letterlijk moest pompen of verzuipen. Coos Terschegget uit Nijkerk zeilde in een stikdonkere nacht op een onbekend voorwerp, vermoedelijk een container. Zijn dertien meter lange sta len schip liep zWare schade op. Niette min slaagde hij er in behouden de over kant te bereiken. Anderen kwamen bijna in aanvaring met ijsbergen en van som mige schepen ging in een storm de mast overboord. Ook moest ooit een deelne mer wegens brand aan boord zijn schip midden op de oceaan verlaten. Kortom, de zeilers halen zich allerlei ellende op de hals. Onder de deelnemers bevinden zich negen Nederlanders. Zij doen met aller lei typen jachten mee, van een zware sta len kotter tot een hypermoderne race- machine. Dat laatste schip is van de eni ge Fries in de vloot: de 49-jarige Harlin ger architect Wijtze van der Zee. Speciaal voor de race over de oceaan is voor hem een zeer revolutionair schip ontworpen en gebouwd. Het is de New Magic Bree ze, een ontwerp van de bekende jacht- ontwerper Dick Zaal uit Hoorn. Snufjes Het schip zit zo vol met allerlei bijzon dere snufjes dat het volgens Wijtze van der Zee haast te vergelijken is met een F- 16 jachtvliegtuig. De boot heeft een leng te van 13,70 meter en een breedte van 5,01. Het gewicht bedraagt slechts vijf ton, inclusief de 1300 kilo wegende kiel. Zeer bijzonder is ook dat het jacht is voorzien van tanks waarin water als bal last kan worden meegenomen. Eveneens opmerkelijk is een uitschuifbare boeg spriet waarin een voorzeil van maar liefst 74 vierkante meter kan worden gevoerd. Maar nog het meest valt de rompvorm op, waarover straks meer. Het jacht heeft een zeer ongebruikelijk model. Er zijn bij het ontwerpen abso luut geen concessies gedaan aan geves tigde ideeèn over hoe een wedstrijdjacht er behoort uit te zien. Daarom wordt het schip van Wijtze van der Zee een revolu tie in de zeezeilerij genoemd. Deskundi De New Magic Breeze: een zeilschip met de laatste technische snufjes aan boord aan het feit dat het geheel door een man bediend moet worden. Daarom is geko zen voor een flink grootzeil en een kleine stagfok van respectievelijk 58 en 22 vier kante meter. Het is veel eenvoudiger voor een man alleen om een grootzeil te reven dan om een fok te verwisselen. Die fok wordt op een boom gevoerd, zodat de schipper bij het overstag gaan niet naar voren hoeft om dat zeil rond de mast te trekken. Bovendien gaat het hier om een rolfok. Het betekent dat deze met enkele slagen aan de lier 'gereefd' kan worden. Wijtze van der Zee is een groot voor stander van een dergelijk systeem. "Zeil makers mogen dan wel zeggen dat 'de snit van rolfokken niet goed is. Dat is al lemaal tot je dienst als je zes beman ningsleden aan boord hebt. Maar als je al leen bent heb je zulke zeilen nodig. Het is absolute onzin ze niet aan boord van jachten van solozeilers toe te passen. Daar heb ik een goed voorbeeld van. In 1980 is de race gewonnen door een man van 65 jaar met een trimaran waaraan al les rolde. Zijn filosofie was dat ie beter het optimale aantal vierkante meters kunt gebruiken dan zeilen die misschien beter staan, maar die je toch niet verwis selt. Bovendien hoef je met zo'n fok niet zo vaak naar voren. En dat is weer een stuk extra veiligheid". Ook de apparatuur zorgt voor een ze kere veiligheid. Er zijn voor de positiebe paling ondere andere een Decca-appa- raat en een satelliet-navigator aan boord Dat laatste instrument is tevens een soort computer die met eén druk op de knop de positie aangeeft en tevens ver telt welke koers gestuurd moet worden om zo snel mogelijk de finish te berei ken. Ook geeft het apparaat aan hoeveel mijl er tot de eindstreep nog gevaren moet worden. Voorts is er een instrument aan boord dat in geval van nood een positie uit zendt. Verder heeft Wijtze van der Zee de beschikking over een marifoon en een zender waarmee zo nodig om hulp kan worden gevraagd. Ondanks alle mate rieel moet de zeiler zelf de prestatie leve ren en daarvoor is een goede conditie van groot belang. Fit aan de start De Harlinger architect werkt er al maanden aan. Bijna elke avond loopt hij minstens vijf kilometer in iets meer dan twintig minuten. "Ik hoef niet in top vorm te zijn, ik wil alleen fii aan de start komen. Daarom doe ik aan fitness-trai ning. Hier staat een hometrainer waarop ik bij slecht weer fiets met een almaar zwaarder wordende belasting. Normaal stap ik op de fiets. Daarbij moet ik een half uur lang 150 hartslagen per minuut halen. Om dat te meten heb ik een spe ciaal apparaatje om mijn pols. Verder heeft Bob Zuiderveld een voedingssche ma opgesteld. Het komt er op neer dat ik niet te dik mag worden, maar wel vol doende reserves moet hebben om het in de race vol te houden". "Zo'n wedstrijd vraagt verschrikkelijk veel van je. Je bent voortdurend bezig met het trimmen van het schip. Je wilt al tijd de optimale snelheid halen. Dat heb je jezelf voorgenomen en dat ben je trou wens ook aan je sponsor verplicht. Het is een wereld van verschil of je als toerzei- ler of als wedstrijdzeiler over de oceaan vaart. In het eerste geval hoef je je niet zo in te spannen en neemt je gewicht toe. Een collega-zeiler is de vorige keer kilo's aangekomen. Ik was tien kilo lichter en kon bij aankomst niet meer op mijn be nen staan. Maar ik had het dan ook negen dagen sneller gedaan dan die rivaal". "Waarom ik dit doe? Dat is moeilijk te zeggen. Je hebt die race een paar keer ge varen en dan wil je nog een keer. Ook die nieuwe ontwikkelingen op de boot spre ken mij aan. Het is niet alleen het varen. Je wilt in de praktijk toetsen hoe zo'n boot zich straks houdt, gewoon zien hoe dit ontwerp het op de oceaan doet. Ook trekt de spanning me aan. Bovendien heb je er wel weer eens behoefte aan een paar weken alleen te zijn. Dat wil hele maal niet zeggen dat de maatschappij me niet bevalt. Het is misschien een stukje heimwee naar een zekere rust. En ik kom er eerlijk voor uit dat het ook de drang is naar een stuk avontuur. Het is soms el lendig en je voelt je vaak verschrikkelijk beroerd. Maar toch doe je het. Het is mis schien wel zo dat je wat op zoek bent naar je eigen grenzen". Grote hand "Wat me ook zo aanspreekt is de na tuur. Die is soms ongelofelijk mooi op zee. Dan is het dagenlang rotweer ge weest; bij de beesten af. En dan komt plotseling de zon er weer door. Dan is het net alsof een hogere macht met,een grote hand al die lichtstralen over de oceaan uitstrooit. Die tasten dan de zee af en zet ten jou plotseling ook in zo'n lichtstraal. Dat is heel iets anders dan wanneer je dat hier ziet. Dan zou je haast zeggen: die hand zoekt mij. Dat geeft je een soort dieptegevoel. Dan voel je je zoals je bent opgevoed. Dan is er iets anders met je aan de hand. Je bent gewoon wat bewus ter aan de gang dan normaal. Dan voel je je absoluut één met de natuur. En dan ben je puur gelukkig". Of hij nooit angst heeft? Dat heeft hij zeker, geeft hij volmondig toe. "Als ik dat niet had kwam ik er niet. Een goeie zin voor angst is gewoon essentieel om te overleven. Anders ga je risico's nemen. Maar echt bang ben ik eigenlijk nooit aan boord. Eén keer is dat het geval geweest. Dat was toen ik in de vorige race op een haar na in een potdichte mist werd over varen door een groot vrachtschip. Toen dacht ik: nu ga je eraan. De motor wilde niet starten en ik hoorde dat schip al vlak bij me. Plotseling schoof een muur van staal op een afstand van een paar meters langs me heen. Dan ben je bang. Maar in een storm is het anders. Dat is indruk wekkend". "Maar echt bang, nee, absoluut niet. Wat dat betreft ga ik ook de komende ra ce vol vertrouwen tegemoet". Zeezeiler Wijtze van der Zee: Het is soms ellendig en je voelt je vaak verschrikkelijk beroerd. Maar toch doe je het". van der Zee heeft echter een schroef die geheel in de romp kan worden wegge trokken. Een luikje sluit bij ingetrokken schroef de opening af, zodat er een volko men gladde romp is verkregen. Ook de kiel kan voor een groot deel in de romp worden opgetrokken. Dat wordt gedaan als de wind van achteren komt en de om standigheden gunstig zijn. In zo'n situa tie wordt de weerstand verkleind, het geen snelheidsverhogend werkt. Vertrouwen De Harlinger architect, die al twee keer meedeed aan de solorace van Plymouth naar Newport en dus over de nodige er varing beschikt, heeft veel vertrouwen in zijn schip. Er zijn zeezeilers die zich nogal sceptisch tonen over het opmerke lijke ontwerp. Zij vinden de boot te licht en ook te breed. Hun vrees is dat de gol ven de grote 'vleugels', waarin zich de ballast-tanks bevinden, geweldige klap pen zullen geven en dat het verblijf aan boord ondanks alle voorzieningen toch oncomfortabel zal zijn. Zij denken ook dat het schip te licht is om bij veel tegen wind met succes te kunnen opboksen te gen de dan onvermijdelijke, hoge gol- Wijtze van der Zee wijst de kritiek op zijn schip volstrekt van de hand. De New Magic Breeze heeft volgens hem al bewe zen een goed zeeschip te zijn. Verleden jaar voer hij met het jacht een race naar de Azoren. Het bleek zich voortreffelijk te gedragen. Ook zijn er op de Wester- schelde proeven genomen. Eén keer heeft men de waterballasttank aan lij, aan de lage kant dus, laten vollopen en de schoten aangetrokken. En dat bij een windkracht van zeven Beaufort. "Ik schrok wel even", zegt de schipper nu, "maar de helling bedroeg niet meer dan dertig, hoogstens vijfendertig graden. Van kapseizen was beslist geen sprake". Wijtze van der Zee wijst er op dat de ballast-tanks veel effect sorteren doordat ze zo ver naar buitên zijn geplaatst. Om dat mogelijk te maken is het jacht van 'vleugels' voorzien. Die hebben ook het voordeel dat aan de lage kant de zee er onder komt en voor een opstuwend ver mogen zorgt. Het houdt in dat het schip stabieler wordt naarmate het sneller vaart. Zo behoeft er pas bij windkracht zes gereefd te worden. Er is wat dit be treft sprake van een dynamische stabili- teitstoeneming, aldus de schipper. Veranderd "Mijn idee over zeewaardigheid is ver anderd". betoogt de Harlinger. "Vroeger meende je dat een schip voor de zee zwaar moest zijn. Nu sta ik op het stand punt dat je beter een licht schip kunt hebben, een schip dat de bewegingen van de zeeén beter volgt. Daar komt bij dat licht en toch sterk best samen kun nen gaan. De New Magic Breeze is ge bouwd uit twee lagen polyester. Tussen die lagen bevindt zich een harde kern van schuim. Dat maakt de boot sterk en onzinkbaar". "Bovendien doen tweederde van de ballast-tanks en enkele geheel water dichte afdelingen dienst als dnjflicha- men. Het achterschip is in feite ook éen grote luchtkast. Al met al is er een op waartse druk van elf ton terwijl het schip maar vijf ton weegt. Als de boot lek stoot blijft hij toch drijven. Mijn filosofie is dan ook dat ik wel in een reddingsvlot wil zitten, maar dan in een halfgezonken boot. Het lijkt me altijd beter om op die manier in de oceaan te drijven dan in een haast onvindbaar vlotje. Mocht de boot ooit op de kam van een hoge breker kap seizen, dan is het mogelijk het jacht toch weer rechtop te krijgen. Dat kan door de onderste tank leeg en de bovenste vol te pompen". De Harlinger deelnemer maakt zich op grond van dat alles eigenlijk geen zorgen over het gevaar van omslaan of zelfs het zinken van zijn jacht. Toch gaat er een automatisch opblaasbaar reddingvlot mee. Per slot van rekening behoort brand aan boord tot de mogelijkheden en kan het nodig zijn het schip te verla ten. Waarschuwing Wat de veiligheid betreft wordt trou wens niets aan het toeval overgelaten. Zo is er een. apparaatje aan boord dat een waarschuwingssignaal geeft als het jacht door radargolven van een naderend schip wordt getroffen. Dat instrument geeft volgens Wijtze van der Zee een vei lig gevoel. "Je moet er rfiet aan denken dat zo'n grote joekel op je afkomt terwijl je ligt te slapen. Bedenk wel dat grote zeeschepen snel varen en in feite niet kunnen uitwijken voor een jacht. Je hebt er dus maar voor te zorgen dat je uit de buurt blijft". Om te voorkomen dat de elektronica het laat afweten zijn er twee elektrische circuits: één van 12 en één van 24 volt. Zonodig kan altijd nog worden terugge vallen op zonnepanelen voor opwekking van stroom voor enige vrijwel onmisbare apparaten. Met het oog op de veiligheid zijn de antennes voor radio, marifoon en radar niet op de mast geplaatst voor het geval dat déze overboord gaat maar op een speciale 'toren' op het ach terschip. Uiteraard falen alle veiligheidsvoorzie ningen als de solozeiler ziek wordt of een ongeluk krijgt. Daarom wordt al het mo gelijke gedaan om zowel het een als het ander te voorkomen. Wijtze van der Zee heeft zich uitdrukkelijk voorgenomen zeer voorzichtig te zijn. Maar een onge luk kan natuurlijk nooit geheel worden uitgesloten, evenals het oplopen van een ziekte Er gaat dus een royale 'medische koffer' mee. Rolfok De in Bantega geboren en in Amster dam wonende arts en zeezeiler Bob Zui derveld heeft die koffer samengesteld. Er is een in het 'Harnsers' gestelde ge bruiksaanwijzing bij. Wijtze van der Zee hoeft die bij bepaalde verschijnselen maar te raadplegen om te weten wat hij moet doen. Zelfs wordt aangegeven hoe hij moet handelen in geval van botbreu ken. De zeilvoering is helemaal aangepast

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1988 | | pagina 25