Markt voor kunst
"Ik word doodziek
van het schrijven'
CMITM
NCY SPE&n
A Ti »V Ef N N
lAM jA
Krachtige start met Melanie
Haarlem toont grafische traditie
'Wij willen de grootste
band ter wereld zijn'
'Nixon in China'eerste opera met personages die nog leven
WOENSDAG 25 MEI 1988
Rentesubsidieregeling werkt
AMSTERDAM (ANP) -
Sinds 1985 is er via de renté-
subsidieregeling van het
minsterie van WVC voor
ruim 16,5 miljoen gulden
aan kunstwerken omgezet.
Dat maakte minister Brink
man van cultuur gister
avond bekend tijdens de
opening van de vierde
KunstRai in Amsterdam.
De rentesubsidieregeling is
in 1984 door het ministerie
in het leven geroepen op het
moment dat een begin werd
gemaakt met de geleidelijke
liquidatie van de Beelden-
de-Kunstenaarsregeling
(BKR).
regeling, die aanvanke
lijk aarzelend begon, voorziet in
een financiering van kunstaanko
pen bij galeries, door middel van
een renteloze lening. Zij is bedoeld
als middel voor de inkomensvor
ming van beeldende kunstenaars,
waarvan een groot deel aangewe
zen was op de inmiddels geheel op
geheven BKR. Bij de omzet via de
nieuwe regeling hebben in totaal
1.087 Nederlandse kunstenaars ge
profiteerd (60 procent mannen en
40 procent vrouwen). Het gemid
delde aankoopbedrag was ruim
3.500 gulden.
Minister Brinkman trok uit deze
gegevens de conclusie dat de rege
ling werkt. „U ziet: onze betrok
kenheid met de galeriewereld zet
zoden aan de dijk en het ziet ernaar
uit dat het einde van de groei nog
niet is bereikt", aldus de bewinds
man. Volgens de minister is aange
toond dat er een markt is voor de
kunst in Nederland.)
Sinds 1985 is er via de rentesub
sidieregeling van het minsterie van
WVC voor ruim 16,5 miljoen gul
den aan kunstwerken omgezet. Dat
maakte minister Brinkman van
cultuur gisteravond bekend tij
dens de opening van de vierde
KunstRai in Amsterdam. De rente-
subsidieregeling
ministerie in het leven geroepen op
het moment dat een begin werd ge-
ii KI
LEIDEN - Bijgestaan door de
Nederlandse gitarist Jan Akker
man én een percussionist van de
popgroep Santana, liet Melanie
met veel charme de openings
avond van de Leidse Chanson-
week krachtig van start gaan. De
van verre gekomen Amerikaanse
zangeres speelde in de schouw
burg een thuiswedstrijd voor een
publiek dat gekomen was om
zich te laten
Enige tijd leek het er op dat het
publiek het die avond met een
glad gebracht programma zou
moeten stellen, na de pauze werd
deze vrees gelukkig weggeno
men. Melanie was warmge-
draaid, de geroutineerde 'Small
talk' met het publiek verdween
en haar hese, heldere en volume-
rijke stem nam steeds nadrukke
lijker bezit van het theatertem
peltje aan de Oude Vest. Het lied
je 'lay down' werd massaal mee
gezongen en bekende liedjes als
'I'm back in town', 'Beautiful
people', 'Save me', 'To be a star'
en 'Look what they've done to
my song' werden verrukt aan
hoord.
Melanie's liedjes zitten boorde
vol gevoel: ze zijn mooi, treurig
en melodieus. Voor de pauze ge
huld in diepblauw, na de pauze
in zwart en zilverglitter, her
schiep ze de schouwburg tot een
kampvuur, waar men zich dank
baar aan warmde. Hoewel haar
carrière onverminderd succes
vol voortduurt, zijn het de eind
jaren '60 en beginjaren '70 die
haar reputatie hebben gevestigd.
Het publiek waarin de veerti
ger domineerde leek groten
deels te bestaan uit mensen die
haar uit die tijd kennen en na
dien hebben gevolgdj Hier en
daar waren kinderen met pa en
ma meegekomen.
Het bloemenmeisje van toen is
niettemin een zangeres gewor
den met een stem, een repertoire,
en een uitstraling, die slechts
weinigen is gegeven. Het publiek
klapte, zong mee, riep oh en ah
bij herkenning en eiste liedjes
op. Melanie liet zich vrolijk beju
belen, maar vergat niet gedreven
en begeesterd haar liedjes te zin
gen. Het publiek haalde haar
twee keer terug en zo werd het
een lange en mooie avond. Mela
nie heeft Leiden niets onthou
den.
RADBOUD ENGBERSEN
maakt met de geleidelijke liquida
tie van de Beeldende-Kunstenaars-
regeling (BKR).
De nieuwe regeling, die aanvan
kelijk" aarzelend begon, voorziet in
een financiering van kunstaanko
pen bij galeries, door middel van
1984 door het een renteloze lening. Zij is bedoeld
als middel voor de inkomensvor
ming van beeldende kunstenaars,
AKO-prijswinnaar Meijsing:
waarvan een groot deel aangewe
zen was op de inmiddels geheel op
geheven BKR. Bij de omzet via de
nieuwe regeling hebben in totaal
1.087 Nederlandse kunstenaars ge
profiteerd (60 procent mannen en
40 procent vrouwen). Het gemid
delde aankoopbedrag was ruim
3.500 gulden. Minister Brinkman
trok uit deze gegevens de conclusie
dat de regeling werkt.
De minister was zeer te spreken
over de activiteiten van de
KunstRai, die dit jaar voor de vier
de maal plaatsvindt en ver over de
grenzen bekendheid heeft gekre
gen. De KunstRai, gedragen door
galeries, werkt naar het oordeel
van de minister marktverruimend
en heeft duidelijke- effecten op het
inkomen van kunstenaars. Voor de
KunstRai die tot zondag duurt,
wordt elk jaar een gastland uitge
nodigd.
Nationaal Ballet
breekt met
Harry de Wit
AMSTERDAM (GPD) De
Canadese choreograaf Eduard
Lok zal voor zijn ballet dat in
het kader van het Holland Fes
tival op 16 juni in het Amster
damse Muziektheater in pre
mière gaat, geen gebruik ma
ken van de muziek die Harry de
Wit hiervoor heeft gecompo
neerd. Het stuk van Lok, dat
nog geen titel heeft, wordt uit
gevoerd door het Nationaal
Ballet. Als muzikale begelei
ding heeft Lok nu gekozen voor
een vioolconcert van Tsjajkovs-
ki, uit te voeren door het Neder
lands Balletorkest met als solis
te de jonge Nederlandse violis
te Theodora Geraets.
Volgens een woordvoerder
van het Nationaal Ballet lieten
Loks creatieve ideeën zich
„minder goed verenigen met
het resultaat van De Wits
werk".
Dat er sprake is geweest van
een knallende ruzie tussen bei
de heren, ontkent de woord
voerder. Het initiatief om een
compositie-opdracht aan Harry
de Wit te verstrekken, is zelfs
van Lok afkomstig. Zij kenden
elkaar al voor dit project. Wij
waren zeer enthousiast over
hun samenwerking en gingen
er van uit dat het een baanbre
kende choreografie zou opleve
ren. Dat het uiteindelijk anders
is gegaan, heeft twee oorzaken.
Ten eerste plaatste de vertraag
de aflevering van de composi
tie door De Wit ons voor prakti
sche problemen in verband
met de vereiste repetitietij d.
Ten tweede bleek de composi
tie niet zo geworden te zijn als
Lok verwacht en gehoopt had.
Wij hebben echter goede hoop
dat de compositie van De Wit in
de toekomst gebruikt kan wor
den door een van onze eigen
choreografen of door een" gast-
choreograaf'.
AMSTERDAM (GPD) De schrij
ver Geerten Meijsing (37) kreeg on
langs de AKO-Literatuur Prijs 1988
voor zijn verhalenbundel 'Veran
derlijk en wisselvallig'. Onze cor
respondent in Amsterdam trof de
volgende middag een ontspannen
schrijver die niettemin piekert
over de toekomst.
„Door het winnen van de AKO-
prijs ben ik tijdelijk uit de zorgen.
Ik kan mijn schulden afbetalen en
kan even vooruit. Maar ik hoop dat
mijn boeken nu eindelijk eens wat
beter gaan verkopen. Want dat is
broodnodig."
Meijsing debuteerde in 1974 on
der het pseudoniem Joyce Co
met het eerste deel van een trilogie:
'Erwin'. Het tweede en derde deel
'Michael van Mander' en Cecilia'
verschenen respectievelijk in
1979 en 1987.
In totaal heeft Meijsing, inclusief
vertalingen, inmiddels een kleine
dertig boektitels op zijn 'naam
staan. „Maar mijn eigen boeken
verkopen absoluut niet. Als je werk
niet aanslaat, moet je op een gege
ven moment stoppen. Zover was ik
bijna. Ik kan er niet van leven en
dreig steeds verder weg te zakken
in de schulden. Daar komt bij dat
ik schrijven een stomvervelende
bezigheid vind. Je wordt er dood
ziek van Ik zou het beroep van
schrijver niemand toewensen."'
Zijn boeken worden over het al
gemeen positief besproken. Heeft
Meijsing een verklaring voor het
feit dat de verkoop daarbij achter
blijft? „Niet echt. Wel weet ik dat er
een vreemd soort weerstand be
stond tegen het schrijverscollectief
Joyce Co, dat ik samen met
Keith Snell vormde. Overigens heb
ik de boeken die onder dat pseudo
niem verschenen, in mijn eentje ge
schreven. Wel praatte ik er voort
durend met Keith over en daar heb
ik veel aan gehad. Ik noem het al
tijd ons gemeenschappelijk ge-
dachtengoed. Nu kijkt men veel
minder vreemd aan tegen een
schrijverscollectief. Dat zie je bij
voorbeeld aan het succes van Bril
van Weelden."
Vanaf 1979 woont Meijsing voor
namelijk in Italië. Is hij niet bang
dat hij daardoor vervreemdt van
zijn eigen taal? „Nee, je moedertaal
verleer je niet. Zeker niet als je
schrijft. Je pikt er juist veel sneller
de modieuze termen uit en blijft op
die manier een taalpurist." Maar
raakt hij dan niet verknipt van al
dat heen en weer gereis tussen Ita
lië en Nederland? „De eenheid van
mijn leven is natuurlijk al lang ver
snipperd. Daar gaat 'Veranderlijk
en wisselvallig' ook over. Ik voel
me nergens meer thuis, maar tege
lijkertijd kies ik voor die ontheem
ding. Ik ben doodsbenauwd dat
een huis me als een anker vast
houdt."
Schrijft hij eigenlijk snel? „Nee,
integendeel. Hooguit twee tot drie
pagina's per dag. Ik heb een hele
tijd nodig om geconcentreerd te ra
ken. Die traagheid is in mijn geval
nodig om tijdens het schrijven de
grootst mogelijke precisie te berei
ken. Als ik eenmaal iets heb opge
schreven, kan ik het ook moeilijk
meer veranderen."
Belangrijkste thema van 'Veran
derlijk en wisselvallig' is de liefde.
Meijsing heeft het vervolg inmid
dels bijna klaar: een roman met als
werktitel 'Groot en klein'. Is hij nog
niet uitgeschreven over de liefde?
„Nee man, dat is toch een eeuwig
thema. Bovendien is die roman een
tegenhanger van 'Veranderlijk en
wisselvallig'. Na de Don Juan komt
nu Tristan aan de beurt. Het schrij
ven van liefdesscenes vind ik overi
gens het moeilijkste wat er is. Wat
dat betreft ben ik over 'Verander
lijk en wisselvallig' niet tevreden.
Het moet beter kunnen. Misschien
heb ik het te snel geschreven."
Over gebrek aan ideëen hoeft
Meijsing niet te klagen. Als ik hem
vraag waar hij na 'Groot en klein'
aan gaat beginnen, springt hij
grijnzend overeind. Uit de kast to
vert hij een ouderwets notitieboek
je tevoorschijn dat boordevol lijkt
te staan met concrete plannen.
Meijsing begint te bladeren. „Eerst
komt er een bundel met drie novel
len, waarvan de eerste al klaar is.
Dan wil ik een heel mooie en inge
wikkelde cyclus schrijven en ver
volgens een roman in liefdesbrie
ven." De plannen buitelen door de
kamer. „Daar heeft het bij mij nooit
aan gelegen. Een kleine aanleiding
is voldoende voor een boek.
4 4)
5 7)
6 8)
7 (14)
8 (11)
9 (13)
10 6)
11 (18)
12 (12)
13 5)
14 (16)
Nothing's gonna change
- Glenn Medeiros
Ye ke ye ke - Mory Kante
Everywhere - Fleetwood
Mac
One more try - George
Michael
Alphabet ST - Prince
Prove your love - Taylor
Dayne
Theme from S express - S
Express
Tomorrow people - Zig-
gy Marley
Bamboleo - Gipsy Kings
Stop loving you - Toto
Fragile - Sting
Faith - Wee Papa Girl
Rappers
Gimme hope Jo'anna -
Eddy Grant
1 want you back - M
Jackson en Jackson 5
15
(24)
Divine emotions - Nara-
da
16
9)
Beds are burning - Mid
night Oil
17
(10)
Stay on these roads - A
Ha
18
(23)
Get lucky - Jermaine Ste
wart
19
(30)
Get it - Stevie Wonder en
Michael Jackson
20
(21)
Shangri la - Gerard Jo-
ling
21
(40)
Made in Russia -CCC P
22
(15)
Can I play with madness
- Iron Maiden
23
(26)
Rain - Terence Trent
d'Arby
24
Dirty Diana - Michael
Jackson
25
(27)
Pink Cadillac - Nathalie
Cole
26
(28)
Simon Simon - Dale
27
(19)
I need you -BV SM P
28
A love supreme - Will
Downing
29
(34)
One step up - Bruce
Springsteen
30
(17)
Heart - Pet Shop Boys
31
(20)
Don't turn around - As-
wad
32
(25)
Coul've been - Tiffany
33
The valley road - Bruce
Hornsby en The Range
34
(32)
Vuile huichelaar - Renee
de Haan
35
1 dont want to live - Fo
reigner
36
Bedrock - Georgia
37
(35)
Born again - The Chris
tians
38
(22)
You've lost that - The
Righteous Brothers
39
Sweet lovin' - Rene Shu-
40
(36)
Bamboleo - Los Reyes
HAARLEM (ANP) - Eeuwenlang
heette hetdat de eind veertiende
eeuw in Haarlem geboren Laurens
Jansz. Coster de uitvinder was van
de boekdrukkunst. Hoewel uit we
tenschappelijk onderzoek is geble
ken dat niet hij, maar de Duitser
Gutenberg (rond 1395) uit Mainz
deze uitvinding heeft gedaan, leeft
de Coster-legende voort. En of die
legende daar al dan niet aan bijge
dragen heeft, zeker is nu dat Haar
lem grafisch centrum en boeken
stad van Nederland is. En dat wil
Haarlem weten ook. De komende
tijd zal deze stad met allerlei activi
teiten de aandacht richten op haar
grafische traditie.
Onlangs werd zowel de Grafi
sche Week onder het motto „Met
Coster naar 2000", als de tentoon
stelling „Laurens Jansz. Coster en
het begin van de boekdrukkunst"
in het Teylermuseum geopend.
In het eerste deel van de exposi
tie in het Teylermuseum wordt een
beknopt overzicht gegeven van de
vroege boekdrukkunst in Europa
en de rol die Nederland daarbij
heeft gespeeld. Klapstuk van de
tentoonstelling is een exemplaar
van de bijbel dat Gutenberg tussen
1452 en 1456 als allereerste boek
heeft gedrukt. Dit exemplaar heeft
het museum in bruikleen gekregen
van de abdij van St. Omer in Frank
rijk. Van de ongeveer 180 bijbels
die Gutenberg indertijd heeft ver
vaardigd, zijn er in de hele wereld
nog maar twintig over. In ons land
is sinds mensenheugenis geen Gu-
tenberg-bijbel te zien geweest.
Er zijn op de tentoonstelling ook
andere fraaie boeken en druk
werken te zien, zowel uit eigen land
als uit Italië, Frankrijk en Duits
land. Op de Coster-traditie worden
op de tentoonstelling eveneens de
schijnwerpers gericht. Aan de
hand van schilderijen, prenten, ge
denkpenningen, affiches en uitno
digingen wordt een beeld van de
Coster-legende gegeven. De ten
toonstelling duurt tot 10 juli.
Vicky Brown
naar Katwijk
KATWIJK - De Britse zangeres
Vicky Brown (foto) - bekend onder
meer van The Young Messiah en de
Young Amadeus van Tom Parker -
geeft op woensdag 1 juni met twee
koren een concert in de Katwijkse
Triumfatorkerk. Beide koren (het
Katwijkse Vredeskoor en het Veen-
endaalse mannenkoor) staan on
der leiding van dirigent Nan van
Groeningen. Jan Veenje zal de ko
ren op orgel en piano begeleiden.
Naast nummers uit de Young
Mêssiah en de Young Amadeus zal
Vicky Brown het een en ander van
haar laatste langspeelplaat laten
horen. Met de koren zingt zij onder
andere 'Stay with me till the mor
ning', 'Plaisir d'amour' en 'Sheep
may safely graze'. (foto pr>
AMSTERDAM (GPD) - Het de
cordoek is duidelijk niet voor het
kleine Melkweg-podium gemaakt.
NOISE staat er in enorme letters
boven het drumstel van Kevin Ni-
col te lezen. Maar het tweede deel
van de groepsnaam WORKS
is noodgedwongen en nauwelijks
zichtbaar achter de muzikanten
weggemoffeld.
"In Australië staan we samen met
groepen als INXS, Midnight Oil en
Mental as Anything aan de absolu
te top", heeft bassist Steve Balbi
eerder op de avond al uitgelegd.
"Ons debuutalbum heeft er nu al
tweemaal platina gehaald. Vandaar
dat we ons gezicht ook maar eens
hier komen laten zien".
En Noiseworks is bepaald niet de
eerste Australische rockband met
dat idee, Midnight Oil bijvoor
beeld, een groep die op het kange-
roecontinent meer platen verkoopt
dan Michael Jackson, heeft de weg
naar de Europese hitlijsten al ge
vonden. Net als INXS, dat zelfs
groot genoeg is bevonden om in
Ahoy' te spelen en The Church dat
momenteel met de hitsingle Under
The Milky Way de aanval inzet.
"Die groepen zijn stuk voor stuk al
een jaar of tien groot in Australië",
verklaart Balbi de invasie. "Dat
succes is heel langzaam gegroeid.
En vooral door ontzettend veel live
spelen".
"Maar nu krijgt de rest van de we
reld er pas oog voor", vult zanger
Jon Stevens aan. "Er wordt overal
ter wereld naar rockmuziek ge
speurd zoals er naar olie gezocht
wordt. Op een gegeven moment
WASHINGTON (AFP) - Voor het
eerst zijn levende personages hel
den van een opera, "Nixon in Chi
na', die getrouw de voornaamste
fasen volgt van de historische reis
die de Amerikaanse president in
1972 naar China maakte.
"Nixon in China", is de vrucht van
samenwerking tussen drie Ameri
kaanse' kunstenaars van naam. De
muziek van het werk in drie akten,
zeven bedrijven en een speelduur
van drie uur is de minimalist John
Adams, wiens eerste opera dit is..
Het libretto in verzen is van de
hand van de dichteres Alice Good
man en de regie is van Peter Sel-
lars.
De rollen in de opera, die op 22 ok
tober 1987 in Houston in Texas in
première ging, die vervolgens
speelde in New York en Washing
ton en die tussen 2 en 15 juni zeven
opvoeringen beleeft in Amsterdam
onder Edo de Waart en met mede
werking van Het Nationale Ballet,
worden door Amerikanen gezon
gen.
De rol van Richard Nixon wordt
gespeeld door de bariton James
Madelena, die voor een moeilijke
taak is gesteld, want hij heeft zich
de manier van doen van de oud
president eigen moeten maken. Hij
heeft veel over Nixon moeten lezen
en heeft daarbij volgens zijn zeg
gen vooral veel gehad aan de ka
rakterschets die Fawn Brodie
schreef en die volgens Madalena
een "zeer nuttige psychobiografie"
Pat(ricia) Nixon, de echtgenote van
de president, is een rol van de so
praan Carolann Page en Henry Kis
singer, Nixons onafscheidelijke
raadsman, wordt, briljant, zegt
men, gezongen en gespeeld door
de bas Thomas Hammon.
Wat de Chinese rollen betreft is de
grote rol van Mao Zedong toever
trouwd aan de tenor John Duy-
kers, die van premier Zhou Enlai
aan de bariton Sanford Syivan en
die van Chiang Ching, de echtge
note van Mao Zedong, aan de so
praan Trudy Ellen Crany.
Een van de spectaculairste scènes
van de opera, in de tweede akte, is
de opvoering van Chiang Chings
opera, "Het rode detachement der
vrouwen", haar voorbeeld van her
vorming van de kunst in China. Al
le Amerikaanse gasten wonen de
uitvoering bij, Kissinger uitgezon
derd.
"Dear Henry" vindt men in de Chi
nese opera terug als een satiriek
personage dat boerenmeisjes ach
terna zit. In dit toneel, dat zich be
weegt tussen fictie en realiteit,
wordt mevrouw Nixon van toe
schouwer deelneemster - uiteinde
lijk gevolgd door haar man - aan de
strijd ter bevrijding van de ver
drukten.
Onder de opvallende bedrijven is
die van het onderhoud in de eerste
akte tussen Mao en Nixon, in te
genwoordigheid van hun naaste
adviseurs, Mao maakt een zeer zie
kelijke indruk. Hij loopt moeilijk,
geholpen door drie
secretaresses zijn. De "Grote Roer
ganger" wil slechts filosoferen en
hij laat de buitenlandse zaken, Tai
wan vooral, over aan zijn eerste-mi-
nister, Zhou Enlai, en Henry Kis
singer, die hij ironisch gelukwenst
met de wijze waarop hij de Ameri
kaanse buitenlandse politiek leidt.
De laatste akte sluit met het einde
van dit bezoek, in één tamelijk lang
bedrijf. Op rustbedden die in een
rij zijn opgesteld maken de hoofd
personen eerst de balans van hun
leven op. Tegelijkertijd maakt Chi
ang Ching - Mao's vierde vrouw -
veel werk van hem en geeft hem
zijn jeugd en gezondheid terug.
Wellicht verzinnebeeldt dit de ge
leidelijke overneming door Mada
me Chiang van de macht binnen de
"Bende van de Vier".
De laatste die spreekt is Zhou En
lai. Hij vraagt zich af hoeveel zaken
die de communisten hebben ver
wezenlijkt, rechtvaardig waren en
hij eindigt met een poëtische frase
vlak voordat het doek valt.
De Amerikaanse kritiek heeft
"Nixon in China" gunstig ont
haald. De muziek ligt gemakkelijk
in het gehoor, want de 41-jarige
componist Adams wordt in zijn
land beschouwd als de populairste
klassieke musicus. Hij betitelt
zichzelf als "minimalist" die in zijn
muziek teruggrijpt op de klassieke
patronen. Van zijn hand zijn "Har-
monielehre", "Light Over Water"
en "Grand Pianola Music".
Alice Goodman, wier poëzie aan
beide kanten van de oceaan be
faamd is, schrijft op het ogenblik
een libretto op Claude Debussy's
"Martyre de Saint Sebastien".
Peter Sellars geniet in Amerika een
grote reputatie en hij heeft van een
honderdtal stukken de regie ge
voerd.
De woordvoerder van Richard M.
Nixon, John Taylor, heeft gezegd
dat de oud-president de première
van de opera niet heeft willen zien
"om er geen circus van en reclame
voor te maken".
graven ze ook eens in Australië en
zeggen dan: 'Hé, daar wordt ook
muziek gemaakt'
En in het geval van Noiseworks
waarin behalve Kevin, Steve en
Jon verder gitarist Stuart Fraser en
toetsenman Justin Stanley spelen
is die muziek een mix van het
volle geluid van INXS, de voort
denderende rock van Springsteen
en de galmende bombast van U2.
Rock als gewapend beton, maar
verder zonder franje. "Noem het
maar pure rock'n'roll", knikt Jon
Stevens. "Maar wel met veel pas-
Een mooie omschrijving voor vol
vette gitaarpop van de groep, die in
elkaar gezet is volgens de formule
van de altijd werkende cliché's en
teksten die met dezelfde roek-sja
blonen op papier gezet worden.
Zeg maar ja tegen de liefde en nee
tegen heroïne. Als artistieke ver
nieuwing taboe is, wat drijft Noise
works dan eigenlijk?
"We willen iets positiefs doen",
luidt het antwoord dat zich qua ori
ginaliteit met de muziek kan me
ten. "De kids luisteren naar ons en
we willen hen zo'n goed mogelijk
voorbeeld geven. En live doen we
daar nog een schepje bovenop".
Drie uur later voegt Noiseworks de
daad bij het woord. De groep speelt
voor een kleine honderd bezoekers
in De Melkweg alsof het een groot
festival betreft. Jon Stevens zwaai
end met zijn draadloze microfoon
en acterend als U2's Bono. Gitarist
Stuart Fraser in de karakteristieke
fock-spreidstand. Het volume is
overdonderend; ieder gaatje wordt
dichtgespeeld tot een massieve ge
luidsmuur. Maar tegelijkertijd is de
inzet maximaal en zit instrumen
taal alles perfect in elkaar. Een
band met de allure om stadions
plat te spelen, is dat ook de ambi
tie?
"Natuurlijk", reageert Steve, ver
baasd over zo'n stomme vraag. "We
willen de grootste band ter wereld
zijn". "Iedereen wil dat toch?"
deelt Jon de verbijstering. "Zijn
zoals de Rolling Stones of The
Beatles.
ADVERTENTIE
Uitnodiging
Op donderdagavond 26 mei om 20.30 uur
zal Karei van het Reve een korte
voordracht houden bij boekhandel Oe
Kier ter gelegenheid van het verschijnen
van de bundel.
'De meisjes van Zanzibar'
Uitgave Gerards Scheurs. Deze bundel
bevat een aantal Russische gedichten uit
de twintigste eeuw, gekozen en vertaald
door de Leidse vertaalwerkgroep onder
redactie van Karei van het Reve.
Boekhandel De Kier,
Nieuwe Rijn 45. 2312 JG Leiden 071-
120885.
