'Een mand met rotte appels'
Reportage
Belgische rijkswacht in opspraak door tal van schandalen
9 Autoriteit mannelijke dominee vanzelfsprekender
PAGINA 2
DINSDAG 3 MEI 1988
België heeft de hoogste 'politie-
dichtheid' in Europa. Er zijn 33.300
politiemensen (16000 rijkswachters,
16.000 gemeentelijke politieagenten
en 1300 leden van de speciale ge
rechtelijke politie), wat overeen
komt met 300 per inwoner (in Neder
land is dat een op ruim 450). Die poli
tiediensten blinken vooral uit om
dat ze op een soms groteske manier
langs elkaar heenwerken. Er zijn 612
verschillende korpsen, die allemaal
hun eigen gang gaan.
Soms gebeurt dat zelfs bewust,
omdat het ene korps het niet kan
hebben als het andere met de eer
van een opgeloste misdaad gaat
strijken. Nu komt dat niet zo vaak
voor. Slechts een of de vijf misdrij
ven in Belgie wordt opgelost. Het
gebrek aan samenwerking kwam
schrijnend naar voren bij de rellen
in het Heizelstadion, waar in mei
1985 op het punt van de coördinatie
en de orde-handehaving zowat alles
fout ging wat maar fout kon gaan.
In het onderzoek naar de bomaan
slagen van de CCC en naar de Bende
van Nijvel werden de blunders op el
kaar gestapeld. Deels voorkomend
uit onkunde, deels uit onwil en voor
al door een gebrekkige organisatie
op alle niveaus. De moordenaars
van de Bende profiteerden daarvan,
toen zij in september 1985 op een
avond een aanslag in Eigenbrakel
(Waals Brabant) en een in Overijse
(Vlaams Brabant) pleegden. De poli
tiekorpsen aan beide zijden van de
taalgrens werkten niet samen. De
opsporing begon pas toen 'Brussel'
werd ingeschakeld. De daders wa
ren toen allang verdwenen.
Bij de militair georganiseerde
rijkswacht lopen de zaken nog het
best. Bovendien worden de rijks
wachters - ondanks alle hiernaast
geschetste problemen - goed opge
leid. Een officier vijf jaar, een onder
officier twee jaar en een wachtmees
ter een jaar. Maar bij de gemeentelij
ke politiekorpsen is de toestand veel
zorgelijker. Een doorsnee rijks
wachter krijgt een opleiding van
4000 uur. Een gewone politieagent
komt soms niet eens aan 400 uur.
Enkele jaren geleden, toen er grote
personeelsnood was, werden agen
ten na enkele weken opleiding met
een wapen de straat op gestuurd.
De betaling is te laag en de motiva
tie dientengevolge gering. De mate
riële uitrusting van de korpsen is
volstrekt onvoldoende, terwijl veel
onnodige spullen dubbel aanwezig
zijn. Een verhaal over misstanden.
men. Bij de rellen in het Heizelsta
dion op 29 mei 1985 vielen de rijks
wachters vooral op door een com
pleet falende organisatie bij het
handhaven van de orde. Maar dat
soort voorvallen kan dan nog als
beroepsfouten worden aangere
kend. De berichten en beschuldi
gingen over corruptie en pure mis
dadigheid onder rijkswachters zijn
nieuw en hebben voor grote onrust
gezorgd.
Berichten die overigens op een
typische rijkswachtmanier worden
behandeld. Degene die klaagt en
beschuldigt wordt aangepakt, en
de verdachten blijven buiten schot.
Dat ondervond diezelfde vak
bondsman Louis Naegels onlangs.
Zijn beweringen, in het BRT-tv-
programma Panorama, zijn hem
hoogst kwalijk genomen. Zijn
hoogste baas, minister van defen
sie 'Ridder' Francois-Xavier de
Donnea de Hamoir riep hem op het
matje voor een uitbrander.
Want Naegels had zich bezon
digd aan een van de ergste dingen
die een rijkswachter kan doen: het
korps in diskrediet brengen. De
vuile was hoort binnenshuis te blij
ven, naar buiten toe dient de rijks
wacht één te zijn. Dat vindt zijn
oorsprong in de uiterst strakke or
ganisatie van de rijkswacht. Het is
een militair korps, dat rechtstreeks
valt onder de minister van defen
sie. Maar wat de taken betreft is het
veel meer een gewoon politie
korps.
Daarom heeft de rijkswacht, af
hankelijk van de taak, ook op
drachten uit te voeren van de mi
nisters van binnenlandse zaken,
justitie en verkeer. Het gevolg
den die een bank overviel. In Tong
eren werd een rijkswachter veroor
deeld die drie overvallen had ge
pleegd op bejaarden.
Een kapitein in Brussel sjoemel
de met processen verbaal van hard
rijders. Er waren zelfs speciale for
mulieren in omloop waarmee ver
zocht kon worden om een ver
keersovertreding van een familie
lid of bekende te seponeren. Kort
geleden maakte het kamerlid van
de Volksunie, Hugo Coveliers, be
kend dat tegen elf officieren een
onderzoek loopt. Zij zouden rijks-
wachtmaterieel en -personeel ge
bruikt hebben om hun huizen op te
knappen, een stacaravan te schil
deren of zelfs het restaurant van de
zoon van een van hen te helpen in
richten. Een van de betrokkenen is
volgens Coveliers nota bene luite
nant-generaal Devos, de inspec
teur van het korps die juist zou
moeten toezien op de goede gang
van zaken. De parlementariër zegt
dat het onderzoek naar deze geval
len van binnenuit gesaboteerd
wordt door hoge officieren die hun
collega's waarschuwen dat een on
derzoek tegen hen loopt.
Rotte appels
Al deze gevallen deden zich de
laatste anderhalfjaar voor. Het ver
weer van de rijkswacht-top tegen
deze gebeurtenissen is zwak. Vol
gens luitenant-generaal Robert
Bernaert, de scheidende comman
dant van het korps, gaat het om
'rotte appelen in de mand, maar de
mand is schoon'.
Dat verleidde vakbondsman
Naegels ertoe om enkele weken ge
leden bij wijze van ludieke actie
BRUSSEL - Vraag: Waar-
om zijn rijkswachters altijd
met z'n tweëen? Antwoord:
omdat er een kan lezen en
de ander schrijven. En
waarom houdt een rijks
wachter zijn hoofd scheef
als hij een bon uitschrijft?
Dan vallen zijn hersens op
een hoopje.
Belgen zitten vol met dit
soort 'grappen' over hun
rijkswacht. Sinds kort is er
een nieuwe: Waarom zie je
rijkswachters nooit met zijn
drieën naast elkaar lopen?
Antwoord: Omdat het pu
bliek dan denkt dat de mid
delste gearresteerd is.
door
Hans de Bruijn
De rijkswacht op controle langs de snelwegenvaak een hondse behandeling voor wie wordt aangehouden.
(foto GPD)
daarvan is juist een gebrek aan
controle, waardoor de rijkswacht
de kans heeft haar eigen zaakjes te
regelen.
Orde
De rijkswacht is een soort krui
sing tussen de Nederlandse Mare
chaussee en het korps rijkspolitie.
Met dien verstande dat de rijks
wacht door heel Belgie, zowel in als
buiten de steden optreedt. Tot voor
twee jaar vervulde zij feitelijk alle
politietaken, van verkeerscontro
les tot het aanhouden van misdadi
gers. Er werd veel dubbel gedaan,
en de misverstanden waren dan
ook veelvuldig. 'Dankzij' het Hei-
zeldrama is daarin sindsdien enige
verandering gebracht.
In 1986 werd besloten de rijks
wacht een aantal 'gewone' politie
taken te ontnemen. De rijkswach
ters houden zich nu in hoofdzaak
bezig met het handhaven van de
openbare orde. En dat wel in de
ruimste zin des woords. Dat bete
kent dat zij optreden bij demon
straties en rellen, de veiligheid in
voetbalstadions verzorgen en de
zware misdadigheid en het terro
risme moeten bestrijdén. Voor dat
laatste is er de Bijzondere Opso-
ringsbrigade BOB, een speciale re
cherche-eenheid.
Het gevolg hiervan is dat de ge
meentelijke politieagenten zich
vooral met de kleine criminaliteit
en de verkeersveiligheid bezighou
den. Het 'grote' werk gaat naar de
rijkswachters. De rivaliteit tussen
beide groepen is dan ook groot. De
enige 'oude' taken die bleven zijn
het surveilleren op de autosnelwe
gen en het optreden op het platte
land waar geen gemeentepolitie is.
En dat alles in een strakke militaire
organisatie en tegen een belache
lijk laag inkomen.
Bovendien is het een gevaarlijke
baan. Het grote wapenbezit in Bel-
►gie (een vuurwapen op tien inwo
ners) leidt tot veel wapengebruik
en ook de rijkswachter trekt daar
om gauw het wapen. Tal van hen
hebben dan ook bij schietpartijen
het leven verloren of raakten ge
wond. Omgekeerd worden ook on
schuldige burgers het slachtoffer
van 'triggerhappy' rijkswachters.
In Leuven werd per ongeluk een
student doodgeschoten, elders een
toevallig passerend meisje op de
fiets.Een andere rijkswachter werd
veroordeeld omdat hij - in burger -
met 1,4 promille alcohol in zijn
bloed na een ruzie met een automo
bilist de man doodschoot.
Daarbij komt voor de lagere
rijkswachters de militaire tucht en
discipline, die als knellend wordt
ervaren. Die tucht is vaak nog
strenger dan in het gewone leger.
Wie even uit de pas loopt wordt
hard aangepakt. Een net pak, kort
haar, kordaat optreden, tucht en
discipline. Zo omschreef een offi-
cier-in-opleiding vol trots zijn op
dracht. Opvattingen als in een ko
lonelsregime, minachting voor de
politiek, zo schetste de Leuvens
hoogleraar criminologie Lode van
Outrive de andere kant van de me
daille. Rijkswachters mogen geen
lid zijn van een politieke partij of
van een burger-vakbond. „Door de
korpsgeest vervreemdt men van de
samenleving. Tucht wordt een
doel". En die sfeer is uitstekend om
misstanden toe te dekken.
Misstanden
Die zijn er de laatste tijd volop.
Tot het rijtje van verdachten dat lid
zou zijn (geweest) van de beruchte
Bende van Nijvel, de moordenaars
bende die 15 overvallen en 28 do
den op zijn geweten heeft, behoren
maar liefst vier (ex-)rijkswachters.
Bij de Antwerpse rijkswacht is een
onderzoek aan de gang naar rijks
wachters die smeergeld van verze
keringsmaatschappijen zouden
hebben aangenomen voor tips die
leiden tot het terugvinden van ge
stolen goederen.
Een rijkswachter die knoeide
met geld en paspoorten vervalste,
werd onlangs in Gent tot een jaar
gevangenisstraf veroordeeld. Een
Brussels lid van de Bijzondere Op
sporingsbrigade was jarenlang te
vens pooier. Een kapitein van de
rijkswacht in Waver - die betrok
ken was bij het onderzoek naar de
Bende van Nijvel - staat terecht
omdat hij klanten van een met hem
bevriende prostituee chanteerde.
Hij gaf zijn ondergeschikten op
dracht om de kandidaat-slachto-
fers op te sporen.
Een rijkswachtkolonel uit He-
kelgem kreeg een voorwaardelijke
celstraf voor valsheid in geschrifte,
diefstal en oplichting. Drie rijks
wachters in Brussel kwamen voor
de rechter omdat zij zich lieten om
kopen door hoeren. Een rijkswach
ter in Brussel werd veroordeeld
omdat hij valse processen-verbaal
had opgesteld tegen betaling van
4000 gulden.In Schaarbeek werd
1985 een rijkswachter aangehou-
een mand met appelen op de stoep
van de generaal te deponeren. Een
actie die hem hoogst ernstig wordt
aangerekend. Bernaert weigerde
publiekelijk over deze zaken ver
klaringen af te leggen of vragen te
beantwoorden. In het BRT-pro-
gramma wilde hij niet verschijnen
omdat daarin politici en vakbonds
mensen kritiek uitten, en daarmee
wil hij niet publiekelijk in discus
sie treden.
Toen een jaar geleden een aantal
van deze gevallen in de publiciteit
kwamen, schreef Bernaert een
brief aan het hele personeel waarin
vooral de politievakbonden en de
media een veeg uit de pan kregen.
Opvallend was wel de zinsnede dat
- hoe slecht dat ook is - rijkswach
ters nu eenmaal in de verleiding ge
bracht kunnen worden om op het
verkeerde pad te gaan, omdat zij te
weinig verdienen. Dat is ook onbe
twistbaar.
Een jonge gehuwde rijkswachter
met een kind verdient ongeveer
1500 gulden netto in de maand, een
fractie meer dan de uitkering voor
werklozen. Een onderofficier met
14 dienstjaren vertelde in het BRT-
programma 2200 gulden per
maand te hebben, inclusief alle toe
lagen. Volgens voorzitter Paul Van
Keer van het Nationaal Syndicaat
voor het Rijkswachtpersoneel, de
grootste bond, krijgt de rijkswacht
door de slechte betaling te weinig
personeel. En om het korps toch op
sterkte te houden worden noodge
dwongen mensen aangenomen die
mep liever niet zou hebben.
Corruptie
Volgens Naegels is de corruptie
het grootst onder de 700 officieren.
Meer dan eenderde van hen zou op
het verkeerde pad zijn of zijn ge
weest. En officieren hebben nu
eenmaal de middelen en de macht
om te voorkomen dat hun misstap
pen in de publiciteit komen.
Een wachtmeester die een klacht
indiende tegen een officier die
slachtoffers van verkeersongeval
len bestal, werd geschorst. Hetzelf
de gebeurde met de onderofficier
die bekendmaakte dat een officier
van het anti-drugsbureau zelf in
drugs handelden. De onderofficier,
met 25 jaar ervaring, werd overge
plaatst en mocht voortaan de rijks
wachtkazerne schoonhouden. Hij
nam ontslag. De beklaagde, wiens
betrokkenheid vaststond, is nog
steeds officier.
Velen zien als de enige manier
om aan deze toestanden een einde
te maken het 'demilitariseren' van
de rijkswacht. Het zou een gewoon
politiekorps moeten worden, zoals
de Nederlandse rijkspolitie. De po
litieke partijen die onderhandelen
in de kabinetsformatie zijn het
daar al goeddeels over eens. De mi
litaire structuur zou moeten v^r
dwijnen. Dat zou ook het toez'
van de politiek makkelijker k.
ken. Die krijgt nu nauwelijks d
kans om tot in het korps door te
dringen. Vorige week daarom werd
een speciale parlementaire com
missie voor de politiediensten op
gericht.
Een actuele, want de rijkswacht is
in opspraak. Het aantal leden van
dit 16.000 man (en 50 vrouwen)
sterke politiekorps dat beschul
digd wordt van misdrijven of daar
voor al veroordeeld is begint on
rustbarende vormen aan te nemen.
Volgens voorzitter Lucien Naegels
van het Syndicaat voor het Rijks
wachtpersoneel, een kleine radica
le politievakbond, is 30 tot 40 pro
cent van de officieren bij dit keur
korps op de een of andere manier
betrokken bij strafbare feiten.
Maar dat geldt niet alleen voor de
rijkswacht. Het lijkt erop alsof het
hele politie- en justitie-apparaat be
smet is. Het bijhouden van de Bel
gische pers levert al gauw een was
lijst op van overvallen, fraudeza
ken, mishandelingen en diefstallen
waarbij rijkswachters, gewone po
litiemensen en zelfs rechters be
trokken zijn of zijn geweest. Het
aantal ontsporingen bij de rijks
wacht is echter het meest opval
lend. Rijkswachters zijn in Belgie
toch al niet geliefd. Zij beschou
wen zich als een elitekorps en laten
dat graag merken door tegenover
de gewone burgers een grote arro
gantie tentoon te spreiden. Ver-
keersovertreders worden vaak als
misdadigers behandeld.
Bij een gewone wegcontrole is
niemand meer verbaasd als plotse
ling een machinepistool door het
autoraampje naar binnen priemt.
Vreemdelingen, of het nu gastar
beiders of toeristen zijn, worden
vaak honds bejegend. Intimidatie
als dagelijkse kost. Met hun hard
handige optreden bij demonstra
ties zijn de rijkswachters tot over
de grens berucht geworden. Vorig
jaar vielen zij zelfs een Turkse mos
kee in Eisden binnen waar een ge
bedsdienst aan de gang was en mis
handelden gelovigen, op zoek naar
een voortvluchtige.
Onrust
Ook anderszins is de rijkswacht
de laatste jaren in opspraak geko-
Bernaert: rotte appels in de mandmaar de mand. is schoon, (foto gpd>
k tm iiiih 1
Naegels: éénderde pan rijkswachtofficieren gaat over de schreef.
(foto GPD)
LEUSDEN - "Je hebt het ge
voel altijd vriendelijk te moeten
zijn en anderen ruimte te laten.
Maar je wordt pas gehoord en je
dwingt pas erkenning af als je uit
die vriendelijkheidsrol stapt".
Een typerend dilemma voor
veel vrouwelijke predikanten, zo
bleek gisteren op een bijeen
komst voor gereformeerde pre-
dikantes in Leusden. Voor het
eerst sinds ruim achttien jaar
werd daar de eerste predikante
in de Gereformeerde Kerken
aangesteld.
De neiging als man op te tre
den is groot, maar eigenlijk ware
het beter dat vrouwen een eigen
invulling aan het predikants
schap gaven. „Vriendelijk zijn
tot de dood er op volgt, leren je
zelf te zijn en ruimte voor jezelf te
scheppen", zo vatte de hervorm
de theologe Riet Bons-Storm de
keuze samen waarvoor vrouwe
lijke predikanten zich gesteld
Het traditionele domineesjasje
waaraan veel mannelijke predi
kanten hun autoriteit ontlenen,
blijkt voor vrouwen niet te vol
doen: de coupenaadjes ontbre
ken. Zonder jasje gaat het echter
ook niet. „We oefenen immers
een functie uit en spreken niet op
persoonlijke titel", aldus Bons.
Het ontbreken van autoriteit in
het beeld van zowel de buitenwe
reld als de predikantes is vaak
kenmerkend. Veel vrouwen ge
bruiken hun eigen autoriteit ook
9?
te weinig, betoogde Tine de
Jong, predikante in een psychia
trische inrichting. Zo doen predi
kantes vaak geringschattend
over hun werk en beschouwen
dat pas van waarde als anderen
dat vinden. Verder durven ze
geen nee te zeggen waardoor ze
zichzelf overladen met werk.
Een der deelneemsters meen
de dat twijfel en onzekerheid
geen typisch vrouwelijke proble
men waren. Ook (jonge) manne
lijke predikanten zijn tenslotte
vaak onzeker. „Maar hun autori
teit is vanzelfsprekender", aldus
Bons. „Ze kunnen zich boven
dien spiegelen aan grote voor
beelden. Iets wat vrouwen niet
kunnen."
Besloten werd een groep in het
leven te roepen die zich gaat bui
gen over de praktische proble
men die samenhangen met het
ambt. Daarbij gaat de aandacht
bovenal uit naar zwangerschaps
verlof en parttime-werk. Bons:
"We moeten een duidelijke stra
tegie ontwikkelen als we verder
willen komen. Predikantes wor
den nog te vaak gezien als een
aardige opvulling tussen de plan
tenbakken in de kerk".
paus Johannes Paulus II be
noemd tot camerlengo van het
college van kardinalen. Dit heeft
het Vaticaan medegedeeld. Wil-
lebrands, president van het se
cretariaat voor de eenheid der
christenen, volgt als zodanig de
Italiaanse kardinaal Giuseppe
Paupini op.
De camerlengo (hoofd van de
administratie) van het college
van kardinalen is verantwoorde
lijk voor bestuurlijke zaken van
dit college. Hij bestuurt het Vati
caan na de dood van de ene en tot
de verkiezing van de volgende
paus. Deze camerlengo regelt de
begrafenis van de overleden
paus en bereidt het conclaaf voor
dat de nieuwe paus moet kiezen.
Klein Haneveld overleden.
De evangelist Jb. Klein Hane
veld is vrijdag op 69-jarige leef
tijd in zijn woonplaats Bodegra
ven overleden. Klein Haneveld
genoot vooral in evangelische
kringen maar ook daarbuiten
grote bekendheid door zijn vele
evangelisatie-activiteiten
Teleurgesteld.
Isaac Neuman, de Amerikaan
se rabbi die een jaar geleden de
zielzorg op zich nam voor de klei
ne joodse gemeenschap in de
DDR, legt zijn functie teleurge
steld neer. Neuman, een Ameri
kaan van Poolse afkomst en een
overlevende van de nazi-concen
tratiekampen, toonde zich ont
daan over het nog heersende an-
ti-semitisme in de DDR.
De 65-jarige rabbi klaagde over
anti-semitische ondertonen in de
officiële pers in de DDR en in de
bureaucratie. De Oostduitse par
tij, zo zei hij, doet niet genoeg om
het „nazisme uit te roeien".
„Veel kranten gebruiken woor
den die in de Volkische
Beobachter niet zouden mis
staan," zei hij.
Ook de leider van de joodse ge
meenschap in Oostberlijn, Peter
Kirchner, zou zich niet loyaal te
genover de Amerikaanse rabbi
hebben opgesteld.
Predikantendag.
"De christelijke ethicus heeft
geen aparte telefoonlijn met
God. Ethiek is mensenwerk. Het
betekent hard studeren en veel
praten om tot bepaalde richtlij
nen te komen en een begaanbare
weg te vinden volgens de bakens
van Schrift en traditie".
Dit zei de hervormde hoogle
raar dr. E. Schroten tijdens de
jaarlijkse predikantendag van
het Diaconessenhuis Ref^ja in
Dordrecht. Schroten doceert
sinds 1 februari 1987 christelijke
ethiek aan de theologische facul
teit van de Rijksuniversiteit te
Utrecht. Komende maandag (9
mei) houdt hij zijn inaugurele re
de over de beschermwaardig
heid van het menselijk embryo
vanuit het gezichtspunt van de
christelijke ethiek.
Voor ruim 150 predikanten
sprak Schroten over de ethische
en pastorale aspecten van het
slecht-nieuws-gesprek. Ook in
het pastoraat gaat het om het zoe
ken van een begaanbare weg in
het licht van Hem die (letterlijk
vertaald) gezegd heeft: „ik ben
de waarachtige weg ten leven".
Het gaat dan wel om de weg van
die ander. De pastor is geen mo
ralist die de wegen aanwijst. Hij
moet voorbereid zijn op moeilij
ke vragen en in staat zijn deze
zonder moralisme op zo'n ma
nier te bespreken dat de ander
tot zijn recht komt.
Volgens Schroten leven we in
een cultuur waarin de dood
wordt doodgezwegen en het ge
loof in de medische macht soms
grenzeloos groot is. Sommige pa
tiënten worden agressief wan
neer de arts zegt niets meer voor
hen te kunnen doen. Men wei
gert dat te accepteren. Toch zal
de waarheid gezegd moeten wor-
den, zij het in wijsheid en gedo
seerd.
Schroten pleitte voor interdis
ciplinaire samenwerking in de
gezondheidszorg. De zieke is im
mers niet te reduceren tot zijn
ziekte. De pastor brengt, als re
presentant van het jgoede
nieuws, een zekere spanning in
het slecht-nieuws-gesprek. Dat
goede nieuws mag gebracht wor
den, maar niet op een wijze dat
van de afhankelijkheidssituatie
waarin de patiënt zich bevindt,
misbruik wordt gemaakt. Maar
dat er Een is, die meegaat tot
over de grenzen van de dood
heen, dat mag en moet uiteinde
lijk worden gezegd. In deze sym-
boolarme tijd zal dat vooral met
symbolen moeten gebeuren: een
stukje brood en een slokje wijn
als leeftocht voor onderweg.
Nederlandse hervormde
kerk.
Benoemd tot vicaris te Barne-
veld (deelgemeente Emanuel-
kerk) C. 't Hart, kandidaat te
Oegstgeest. Beroepen te Wisse-
kerke: W. Smit te Dantumawou-
de (part-time).
Gereformeerde Kerken.
Beroepen te Genemuiden: Th.
P. van Belzen te Nunspeet: be
roepen te Nieuwkoop (beiden
part-time): drs. R. van der Weg,
mevrouw drs. W. van der Weg-
Rullman te Witmarsum en Ping-
jum en Zurich (beiden part-time
die dit beroep hebben aangeno
men). Aangenomen naar Gouda:
drs. J. Th. Landman te Goes.
Gereformeerde Kerken Vrij
gemaakt.
Beroepen te Emmen: L. W. de
Graaff te Zuidlaren.
Christelijke Gereformeerde
Kerken.
Beroepen te Goes: B. Witzier te
's-Gravenhage-West.
Evangelisch Lutherse Kerk.
Aangenomen naar Den Haag:
H. Mudde te Zwolle.
