School de lucht in
Tennis allang geen
luxe sport meer
Informatieve
boekjes voor
scholieren
AANTJE
Bloemen
kweken
'tit'S
WOENSDAG 13 APRIL 1988
PAGINA 9
ACHTERGROND
Het Israëlische leger heeft de af
gelopen dagen zeker dertien
huizen van Palestijnen in het
dorpje Beita op de westelijke
Jordaanoever opgeblazen, tien
tallen Palestijnen gearresteerd
en acht van hen zomaar over de
grens met het naburige land Li
banon gezet. Dat alles als reac
tie op de dood van een 14-jarig
joods meisje, Tirza Porat. Zij
kwam vorige week bij één van
de vele botsingen tussen Israë
liërs en Palestijnen om het le
ven.
In Israël heeft het voorval tot
grote woede geleid. Vooral de
joodse kolonisten, die vlak
naast de Palestijnen wonen op
de door Israël sinds 1967 bezette
westelijke Jordaanoever en Ga-
zastrook, schreeuwen om
wraak. Het liefst zien zij dat het
hele dorp Beita met de grond ge
lijk wordt gemaakt. Volgens de
eerste lezingen zou Tirza Porat
door stenengooiende Palestij
nen dodelijk zijn geraakt, maar
uit een onderzoek van het leger
is inmiddels gebleken dat het
meisje door een van dichtbij af
geschoten kogel om het leven is
gekomen.
En die kogel moet afkomstig
zijn geweest uit het geweer van
een Israëlische man, die het
groepje jeugdigen waartoe Tir
za Porat behoorde, begeleidde.
De kolonisten willen echter
niets van het onderzoek weten.
Wraak, wraak en nog eens
wraak, dat is het enige waar ze
over willen praten. De houding
van de joodse kolonisten is ty
perend voor de tamelijk uit-
zichtsloze situatie die er op het
ogenblik rond het Palestijnse
vraagstuk bestaat.
Beide partijen, Israëliërs en
Palestijnen, staan zo onverzoen
lijk tegenover elkaar dat eigen
lijk niemand een bevredigende
oplossing weet. De al twintig
jaar onder erbarmelijke om
standigheden levende Palestij
nen willen een eigen staat, Is
raël voelt daar niets voor omdat
men bang is voor nog een vijan
delijke staat aan de eigen gren
zen. Bovendien vinden heel veel
Israëliërs, onder wie de kolonis
ten, dat de in 1967 ingenomen
gebieden definitief bij Israël
moeten worden ingelijfd.
De regering van Israël is ho
peloos verdeeld. De ene helft,
onder leiding van premier Sha
mir, wil van geen enkele toe
geeflijkheid weten en denkt het
Palestijnse probleem met ge
weld te kunnen oplossen. De an
dere helft, onder leiding van
vice-premier Peres wil wel pra
ten over een zekere mate van
Palestijnse zelfstandigheid als
daar garanties voor vrede te
genover staan.
Inmiddels probeert de Ameri
kaanse minister Shultz de Israë
lische autoriteiten en Arabi
sche buurlanden te winnen voor
het idee van een internationale
vredesconferentie. Dat idee
heeft echter weinig kans van
slagen. Enerzijds omdat Shamir
er niets van wil weten, ander
zijds omdat de Amerikanen de
Palestijnen niet rechtstreeks
willen laten meepraten.
Ondertussen gaan de geweld
dadigheden in Israël door. De
dood van Tirza Porat was één
van de vele trieste voorvallen
die bijna dagelijks te melden
zijn. Overigens vallen de doden
vooral aan Palestijnse kant.
Diegenen die erg verontwaar
digd zijn over de uiteraard be
treurenswaardige dood van het
joodse meisje, doen er goed aan
te bedenken dat de afgelopen
maanden al zeker zo'n 140 Pales
tijnen, onder wie ook veel jon
geren in de leeftijd van Tirza
Porat, het leven hebben gelaten.
BERT PAAUW
Eindredactie Paul de Tombe
Telefoon 071-144941, toestel 242
Reuzenpanda's, ontdekkingsrei
zen, ruimtevaart,'dieren en poli
tiek. Dat zijn allemaal onderwer
pen waar scholieren wel eens
wat informatie over zoeken, bij
voorbeeld voor een werkstuk.
De stichting IVIO brengt het
nieuwe tijdschrift AO-junior uit,
dat telkens over één onderwerp
gaat. Deze "groei-encyclopedie"
verschijnt een keer in de twee
weken. Het blad is bedoeld voor
jongeren tussen "tien en zeven
tien jaar. Als je je abonneert op
AO-junior betaal je per jaar 54
Leerlingen van Rehoboth in
Nieuw Vennep maken rondvlucht
NIEUW-VENNEP - Iedere
scholier wenst wel eens dat zijn
school de lucht in gaat. Voor de
leerlingen van de protestants-
christelijke basisschool Reho
both in Nieuw-Vennep gaat deze
droom vrijdag in vervulling. Het
schoolgebouw zelf blijft echter
gewoon staan, het zijn de leerlin
gen die het luchtruim kiezen.
Bijna tweehonderd scholieren
van Rehoboth beleven overmor
gen hun 'luchtdoop'. In het ka
der van een verkeersprojekt dat
op deze school wordt gehouden,
maken de leerlingen een rond
vlucht boven Nederland in een
Airbus van luchtvaartmaat
schappij Martinair. Na afloop
van de vlucht krijgen de deelne
mers en 'luchtdoopcertificaat'.
De directeur van de school, G.
Medema, is maanden bezig ge
weest met de voorbereiding van
het projekt. "Het is een enorm
werk, maar het geeft veel voldoe
ning als alles watje wil ook wer
kelijk lukt", zegt hij.
Idee
Enkele jaren geleden ontstond
het idee voor een verkeerspro
jekt. In november van het vorige
jaar is Medema met de voorberei
ding gestart. "Het begon als een
algemeen verkeers-plan, maar
we hebben het later beperkt tot
het openbaar vervoer", vertelt
hij. De scholieren krijgen drie
weken lang les over verkeer. Dat
onderwerp wordt in alle lessen
ingepast. Zo kunnen ze bij reke
nen vragen verwachten als: 'Een
vliegtuig kan zoveel uur vliegen
op 1000 liter brandstof. Als er
5000 liter getankt is en het vlieg
tuig gaat 700 kilometer per uur,
hoe ver komt het dan De op
drachten zijn aangepast aan de
leeftijd van de kinderen. "Eerste
en tweede groepers zullen vooral
knippend en plakkend hun erva
ringen vormgeven, terwijl scho
lieren van de hogere groepen
voor bijvoorbeeld taal verslagen
moeten schrijven", stelt de
school-direkteur. Hij vindt ech
ter de ervaring die de kinderen
opdoen bij het projekt belangrij
ker. "Het gaat er om dat de kin
deren het leuk vinden. Ik kan
een schitterend verhaal in de
klas ophangen over hoe het is om
te vliegen, maar het blijft ze na
tuurlijk veel langer bij wanneer
je ze ook daadwerkelijk mee de
lucht in neemt".
Met dat idee in het achter
hoofd benaderde Medema de
chartermaatschappij Martinair.
"Ik heb ze gevraagd of er mis
schien mogelijkheden waren
voor zo'n rondvlucht. Eerst vie
len ze van hun stoel van verba
zing, maar toen het idee begon
door te dringen, werden ze wil-
denthousiast en hebben we alle
medewerking gekregen", aldus
Medema. De vliegtuigmaat
schappij biedt de reis voor een
zacht prijsje aan. "Als je de nor
male prijs moet betalen is er geen
beginnen aan. Ze hebben echter
zo'n 80 procent van de prijs afge
haald", zegt de schooldirecteur
enthousiast.
Voorwaarde voor het door
gaan van de reis was dat alle kin
deren mee konden. Er is een en
quête onder de ouders gehouden
met de vraag of ze financieel wil
den bijdragen, zodat niemand
thuis hoefde te blijven. Daar
werd zeer enthousiast op gerea
geerd. Toch is er een groep van
veertien leerlingen die niet mee
gaat. De reden hiervoor ligt vol
gens Medema in de vliegangst
van deze kinderen. Voor hen is
een alternatief programma geor
ganiseerd. Ze gaan in Amster
dam de hele dag op stap met een.
speciale tram.
Behalve de vliegreis krijgen de
Scholieren vertellen over het
hoe en waarom van hun bijver
dienste. Wil je zelf iets vertel
len over je bijbaantje, schrijf
of bel dan naar de Kits-redac-
tie, postbus 54,2300 AB Leiden,
tel. 071-144941.
(Aflevering 4)
gulden. Voor meer informatie
kun je terecht bij het IVIO, post
bus 37, 8200 AA Lelystad (tel.
03200-76411).
De Leidse uitgeverij Zorn
geeft ook thema-boekjes voor
scholieren uit. 'De burgerlucht
vaart', 'meisjes in hogere beroe
pen', 'voetbalvandalisme', 'alco-
hol' en 'aids' zijn onderwerpen
waar al aandacht aan is besteed.
Binnenkort worden uitgaven
verwacht over de problemen
rond discriminatie. Door sponso
ring van bedrijfsleven, overheid
en belangenverenigingen zijn de
boekjes gratis verkrijgbaar. Al
leen de verzendkosten moeten
worden betaald. Voor meer in
formatie: uitgeverij Zorn, post
bus 434,2300 AK Leiden, tel. 071-
149141.
Nico Remmerswaal uit Wasse
naar is 19 en zit in de tweede
groep van het kórt middelbaar
beroepsonderwijs. Na school
("nog een jaar") wil hij als me
taalbewerker aan de slag. Sinds
zijn twaalfde verdient Nico een
zakcentje in een tulpen- en nar-
cissenkwekerij.
"Als ik meer kon werken en
meer zou verdienen, kon ik ten
minste een auto kopen. Dat zou
ik wel willen. EeN auto vind ik
belangrijk, kan ik lekker overal
heen, zelf gaan stappen in
Noordwijk. Al het geld dat ik nu
verdien gaat op aan uitgaan,
soms ook aan kleding. Ja, ik heb
er ook mijn rijbewijs mee ge
haald. Per weekeinde geef ik on
geveer vijf tientjes a honderd
gulden uit aan drank in de disco
theek. Met nog een gozer ga ik
daar naar toe. Zonde? Je hebt er
toch de leut van?"
Bollenpelsters
"Aan de toekomst denk ik niet
zo. Ik woon nog bij mijn ouders
en wil daar nog in geen jaren
weg. Wat heb ik alleen te doen?
Het is toch makkelijk alsjethuis-
Nico Remmersw
woont? Krijg ik mijn eten lekker
op tijd".
"Vanaf mijn twaalfde werk ik
hier nu. Zeven jaar doe ik dit dus
al, elk jaar hetzelfde werk. Bloe
men snijden, inpakken en bollen
rooien, 's Zomers op het land en
's winters in de kas. Buiten is het
leukst, vooral als het lekker
warm is. Beetje heftruck rijden
bij de schuur en dan weer bollen
rooien. Dat doen ze met de ma
chine. Ik rijd ze dan af in kisten.
Vooral tijdens het bollenpellen is
het werk leuk. Nou..., al die bol
lenpelsters]'.
"In de kas zit ik vaak achter de
lopende band. Aan het kontje
van de bloemen kan ik zien of de
bloemen misschien rot, ziek of
beschadigd zijn. Die moet ik er
uithalen. Best leuk werk, lekker
makkelijk en met het radiootje
"Per week werk ik ongeveer 16
uur. Aardig veel ja. Natuurlijk
ook wel eens wat minder, dat ik
een paar dagen helemaal niet
kom. Per uur verdien ik zes gul
den, daar ben ik tevreden mee.
Meestal werk ik zaterdagoch
tend van zeven tot een en don
derdag- en vrijdagmiddag na
schooltijd. Soms kom ik ook op
zondagochtend werken. Dat doe
ik eigenlijk liever niet want dat is
mijn uitslaapdag. Maar als ze het
vragen ga ik toch wel, dat hoort
er nou eenmaal bij".
Mest
"Voor mijn vader werk ik ook
nog. In het najaar en in het voor
jaar rijd ik mest voor volkstuin
tjes. We hebben een boederijtje
maar ik woon gewoon in het
dorp. Mijn vader was vroeger
ambtenaar en is nu hobbyboer.
Nee, een vies karweitje vind ik
dat mestrijden niet. Je gaat daar
na toch weer onder de douche?"
"Op die boederij houd ik ook
duiven, koeien en kanaries. Dus
ik heb zat hobbies. De koeien
zijn alleen voor de opfok. Kalfjes
krijg ik van mijn vader en na
twee jaar verkopen we die dan".
"Via mijn broer kwam ik hier.
hij had hier een vaste baan. Als
hij het druk had vroeg hij aan mij
of ik zin had om mee te gaan. Tij
dens de zomervakantie had ik
toch niks te doen. In het begin
mocht ik niet zo veel, alleen een
beetje onkrufd wieden".
"Mijn broer werkt hier niet
meer. Een jaar geleden is hij er
mee gestopt, toen hadden ze
geen werk meer".
"Ik wil metaalbewerker wor
den maar een eigen boerderij of
kwekerij hebben lijkt me ook
leuk. Maar ja, je moet wel geld
hebben om zoiets te kopen. Een
paar ton is niks tegenwoordig. Je
kan er wat voor doen ja, om aan
dat geld te komen, maar je komt
niet zo maar aan de bak. Al die
superheffingen en alles. Maar ei
genlijk zou ik dat liever willen
dan een baantje als lasser of fre-
ERNA STRAATSMA
Enkele leerlingen van de Rehoboth-school in Nieuw-Vennep dit
luchtdoop krijgen: "Daar vliegen we vrijdag!"
scholieren in hun projekt-weken
gastlessen van medewerkers van
de busonderneming Centraal
Nederland en de Nederlandse
Spoorwegen. Er staat ook een
excursie naar de garage van het
busbedrijf gepland. Maar het
hoogtepunt van het hele projekt
is toch de reis met de Airbus.
"We hebben uitgerekend dat we
in dat uur zo'n 700 kilometer
kunnen vliegen. De definitieve
route moet nog worden vastge
steld, maar het plan is om over de
Flevopolders naar Delfzijl te vlie
gen. Dan wordt er boven de Wad
deneilanden gecirkeld en zakt de
Airbus langs de kuststrook af
naar de Deltawerken. Vervol
gens wordt teruggevlogen naar
Schiphol.
"Misschien kunnen we dan
nog boven Nieuw Vennep cirke
len. We hebben in ieder geval
toestemming om tussen 14.00 en
15.00 uur op duizend voet te vlie
gen. Dat is natuurlijk een zeer
aantrekkelijke hoogte, als het
maar helder weer is", hoopt Me
dema. Hij regelde ook het ver
voer van de leerlingen naar en
van Schiphol. De Nederlandse
Spoorwegen vervoert de groep
van bijna tweehonderd leerlin
gen met zeventig begeleiders
gratis naar de luchthaven. "Ook
bij de NS kregen we alle mede
werking", verheugt Medema
zich.
Het projekt wordt afgesloten
met een tentoonstelling op 28
april. Die dag laten de leerlingen
zien wat ze in de drie weken van
het verkeersprojekt allemaal
hebben gemaakt. Ook zullen er
stands zijn van verschillende
vervoersbedrijven, waaronder
de KLM, NS, Luchthaven Schip
hol en Centraal Nederland.
ROY KLOPPER
ntmM pUM-Mmm fófdq P-Te&ertetf...
TU mv msv 't t, laat ik wkv
binnen blijven...
WARMOND - Zomaar een bal
letje slaan is er niet bij voor de
kinderen die twee tennisbanen
van het Dekker-complex in War
mond bezet houden. Anderhalf
uur achter elkaar backhands en
forehands oefenen, volleren,
sprinten en goed luisteren naar
wat districtstrainer John Noakes
zegt. Met rode hoofden zoeken
de tennistalentjes na de training
hun ouders weer op.
„Toch is dit precies wat ze wil
len", zo omschrijft Jan van der
Marei de attractie van deze vrije
tijdsbesteding. Het bestuurslid
voor jeugdselectie van het dis
trict Leiden kan het weten. In het
dagelijks leven is -hij sportleraar
en de ervaring heeft hem geleerd
dat de jeugd het liefst iets te doen
wil hebben. „Tennis is allang
geen luxe-^port meer. Op dit ni
veau moet je gewoon keihard
werken, anders kom je er niet".
Van de 48 jeugdspelers in de
leeftijd van ongeveer tien tot en
met zestien jaar die voor dis
trictstraining in aanmerking ko
men, streeft iedereen naar het
hoogst haalbare. „Deze opzet is
puur prestatief', geeft Van der
Marei ronduit toe. „Natuurlijk
kan er maar eentje kampioen van
Nederland Worden, maar daar
gaat het ons niet alleen om. Vrij
wel alle spelers gaan dankzij de
ze training stukken beter spelen.
Afvallers zijn er nauwelijks. Be
halve dan als gevolg van de na
tuurlijke selectie die het systeem
met zich meebrengt. Naarmate
de jongens en meisjes ouder wor
den, zijn er minder plaatsen voor
hen beschikbaar".
Die wetenschap doet de en
thousiaste tennissers weinig: ze
hebben het op de baan zichtbaar
naar hun zin. „Het is bijna niet te
geloven", vertelt Van der Marei
verbaasd, „maar er valt bijna
nooit een onvertogen woord tij
dens trainingen of wedstrijden.
Het lijkt wel of deze generatie uit
modeltennissers bestaat. Vroe
ger ging het er heel anders aan
toe. Wie zich nu tijdens een trai
ning misdraagt kan meteen ver-
trekken".
'Je moet keihard
werken anders
kom je er niet'
En dat wil natuurlijk geen van
de jonge tennisbeloftes meema
ken. Vooral niet omdat vader en
moeder meestal langs de baan
staan te kijken naar hun verrich
tingen. „De rol van die ouders is
van onschatbare waarde", vindt
Van der Marei. „Zij brengen de
kinderen naar de plaats van be
stemming en betalen de training.
Bovendien offeren ze een deel
van het gezinsleven op, omdat
hun kind toevallig een aardige
bal slaat. Eten om zes uur bij
voorbeeld kun je op een trai
ningsdag wel vergeten".
De beslissing om een kind aan
to Mel w/fKvfl hmukrdq Zbu'tdsn
0 tinnen hoor.. J* -Miöctot
Districts tennisleraar John Noakes (middden) legt uit hoe de volley moet worden uitgevoerd. Zijn leerlb
gen bootsen hem zo goed mogelijk na. (foto Jan Hoivas
de districtstraining te laten deel
nemen kan dan ook niet buiten
de ouders om worden genomen.
Van der Marei: „Ouders en kin
deren weten precies wat hun te
wachten staat. Wij vertellen ze de
voor- en nadelen van onze trai
ning. Zo maken alle betrokkenen
steeds weloverwogen keuzes".
Danny van der Doe uit Nieuw
Vennep behoort met zijn tien
jaar tot de jongste uitverkoren
tennissers. Zijn ouders kijken
geamuseerd naar wat hij er op
het gravel van terecht brengt.
„Danny vindt dit schitterend",
beweert vader Van der Doe stel
lig. Danny's moeder voegt daar
aan toe dat zoonlief zelf maar
moet bepalen hoeveel tijd hij aan
zijn grote hobby wil besteden.
Om alle trainingen te volgen
heeft de jonge tennisser niet al
leen tijd maar ook geld nodig. De
kosten van een volledige cursus
kunnen oplopen tot 1350,- per
jaar. Daarvoor krijgen de talent
volle spelers van de verenigin
gen uit het district Leiden een
gevarieerd aanbod van trainin
gen onder deskundige leiding.
„Met een man als Noakes mogen
wij onze handen dichtknijpen",
vindt Van der Marei.
De taak van de net als Barry
Hughes pratende Zoetermeerder
van Britse afkomst omvat meer
dan alleen het bezighouden van
de jonge tennistalenten. Van alle
districtspelertjes moet hij een
uitgebreid dossier bijhouden,
dat zowel naar de speler zelf als
naar zijn vereniging wordt opge
stuurd. Daarin staan onder meer
de vorderingen op technisch,
taktisch en conditioneel gebied
vermeld.
De districts tennisleraar (DTL)
heeft hierop de beste kijk. Van
der Marei waagt zich liever niet
aan beoordelingen, hoewel hij
daartoe als tennisleraar wel be
voegd zou zijn. Maar de voorma
lig B-speler uit Nieuw Vennep is
tevreden met een rol achter de
schermen. „Laat mij het organi
satorische werk maar doen in de
commissie jeugdselectie. Dan
loop ik in elk geval ook geen ge
vaar mijn eigen kinderen te moe
ten beoordelen. Die tennissen
ook, maar merkwaardig genoeg
geen van allen op districtsni-
V8TIM BROUWER DE KONING
1 zuilen we darten
ie p&kn
(wordt vervolgd)
