Rotterdammers ondergaan
operatie-Bellebom gelaten
Goulasj-communisme bracht voor
Hongarije meer politieke vrijheid
Reportage
Allan Boesak: Iedere dag kan het gebeuren
ROTTERDAM De regen komt bij bakken uit de hemel. goed georganiseerd. Dankbaar
De straat ziet blauw van de politie en her en der klinkt het bykn gemaakfv^dlSgroitste ela-
doffe geluid van breekijzers die met kracht in een cuaüe sinds de watersnoodramp in
deursponning worden gezet. De Rotterdamse wijk Middel- 1953 om eens echt goed uit te pak-
land maakt zich gereed voor de ontmanteling van de Belle- ken. Er is een telefonische huisart
bom, de Engelse duizendponder die op 29 november 1944 ?wee1te"efo™ntiesb?nnenkomen.a&
viel in de Bellevoystraat. De ontruiming van de wijk is, gis-
terochtend half negen, net van start gegaan. Ondanks de
dreigende achtergrond heerst in de buurt een kermisachti- f,™,.0?™"1
ge sfeer. Niemand schijnt zich er zorgen over te maken dat
de bom misschien echt zal ontploffen.
Een café op de Middellandstraat
moet de zondagmiddagklandizie
missen. Alle 2800 woningen en alle
bedrijven binnen een straal van 300
meter van de bom moeten heie
met onderscheidingen op zijn
borst, maken en rondwandeling
door de wijk. Een vrouw klaagt dat
haar auto is weggesleept, terwijl
haar buren er nog staat. Op-
maal worden ontruimd en ook de halen kost haar 75 gulden. Peper junk
kroegbaas moet de deur over een
paar uur op slot draaien. Maar me€
voorlopig maakt hij dat verlies Serv
goed met een ongekend drukke
ochtend met tientallen koffieklan-
ten. Honderden mensen staan voor
hun woningen, overal hangen
niet de enige buurt
genoot die klaagt. De meeste men
sen nemen de rompslomp voor lief,
maar een enkeling twijfelt toch aan
ov.. uit het raam. Buren die nog het nut van de zes miljoen gulden
nooit met elkaar gesproken heb- kostende operatie. Die bom lag er
ben, staan in de portieken te klets- ^aa,r' hadden ze rustig nog
en alsof ze de beste vrienden zijn.
door
Runa Hellinga
Vanaf acht uur 's ochtends moes
ten alle bewoners van 'sector A',
het te ontruimen gebied, met hun
spulletjes klaarstaan. Zevendui
zend mensen die wachten tot de
politie langs is geweest om te con
troleren of er echt niemand meer in
huis is. Pas dan mogen de bewo
ners weg, naar vrienden, familie of,
voor degenen die nergens anders
heen kunnen, naar het opvangcen
trum dat het Rode Kruis in een gro
te sporthal heeft ingericht.
Koevoet
Straat voor straat, huis voor huis,
overal gaan de duizend agenten
van de ontruimingsploegen naar
binnen. De Middellandsstraat is
een echte renovatiebuurt. Een
groot deel van de panden is dicht
getimmerd, maar ook daar moeten
de agenten naar binnen. Onder veel
gejoel gaan de koevoeten achter
het spaanplaat. Daarachter blijkt bom vandaan,
43 jaar kunnen laten liggen", zegt
een vrouw. Het is inmiddels elf uur
geworden en ze staat al vanaf acht
uur te wachten op de agenten die
haar huis moeten verzegelen. De
stemming op straat daalt lang
zaam. Wie zich nu nog thuis be
vindt, is het wachten beu.
Al gaat de ontruiming langzamer
dan gepland, toch verloopt de hele
operatie eigenlijk vlekkeloos.
Vooraf had de gemeente proble
men verwacht met de vele junkie
panden in de wijk, maar de ver
slaafden hebben het zekere voor
het onzekere genomen en hun heil
elders gezocht. In 72 woningen is
niemand thuis en moet de politie
de voordeur forceren om binnen te
komen. Een 44-jarige vrouw wei
gert te vertrekken. Na een kwartier
praten moet ze mee naar het bu
reau, maar na een korte ondervra
ging wordt ze weer vrijgelaten.
Rond een uur of één zijn ook de
laatste panden uit sector A leegge
ruimd. In het gebied erom heen
moeten de 14.000 bewoners vanaf
dat moment binnen blijven. Ze mo
gen zelfs niet op hun balkon ko
men of uit het raam hangen. In de
ze sector, honderden meters van de
velen het nut
crisisteam van het RIAGG,
niemand binnenkomt en er is
junkies
waar zich 22 mensen melden.
In de Energiehal, een immense
sporthal, kunnen 1200 mensen te
recht. Keurig in hun eigen rode,
blauwe of witte vak, bij de ingang
toegewezen, zitten daar de 250
buurtbewoners die echt nergens
anders heen konden. Vooral bui
tenlanders, een enkele verdwaasde
een hand vol Nederlanders
r een deel de gelegenheid
hebben aangegrepen om ook eens
door het Rode Kruis bemoederd te
worden: "Ik wilde alles meema
ken". zegt een jonge vrouw vrolijk,
"maar ik ga straks weg, naar vrien
den".
Daarmee mist ze de kabeljauw
met worteljes of de kip met sper-
ciebonen die het Rode Kruis rond
het middaguur verstrekt. Diep
vriesmaaltijden zonder varkens
vlees, vanwege het grote aantal
moslims onder de wijkbewoners.
Lekker? De één noemt het "een
waar gastenmaal", terwijl de ander
kieskeurig zit te kauwen. Spelle
tjes, natuurfilms op video en grote
stapels weekbladen moeten de tijd
vullen. De meeste mensen lijken
het niet eens ongezellig te vinden.
"Best uit te houden", zegt een ha
kende mevrouw tevreden.
begrijpt het gemeentebeleid niet:
"Aan de ene kant raden ze de men
sen aan hun huisdier gewoon thuis
te laten, aan de andere kant is er
wel zo'n opvangmogeliikheid".
Het is half vijf als burgemeester
Peper bij de bom via de radio het
sein veilig geeft. Daar ligt-ie dan:
een onogelijke roestige metalen ci
linder, ongeveer één meter lang en
dertig centimeter breed. De bom
van zes miljoen. Even later wordt
hij door de mannen van de Explo
sieven Opruimingsdienst naar
Culemborg getransporteerd, waar
hij zal worden vernietigd.
In de Energiehal hoeven de men
sen van het Rode Kruis het avond
brood niet meer uit te delen. De af
braakwoningen van de Bellevoy
straat staan nog recht overeind en
wachten nu op de sloper om echt
tegen de grond te gaan. Rotterdam
is een bom armer. Maar Peper zegt
dat de stad de bom graag terugwil. De on truiming van de Rotterdamse Bellevoysstraat verliep vlekkeloos. Zelfs afgesloten panden werden door de I
Zonder kruit. Voor het Historisch politie geopend. De Rotterdamse gemeente wilde geen risico lopen dat zich daar nog personen of dieren zouden
Museum. bevinden. (foto anpi j
i deur te zitten, ook dichtgetim- van de maatregelen niet. Zo'n
merd, met een anarchistenteken sen worden op straat gearresteerd
erop geschilderd en het woord en mee naar het bureau genomen,
'welkom'. Het breken is een lastig
karwei: dit soort pandjes kost dui
delijk meer tijd dan de zeven i
ten die de plannenmakers hadden
geschat.
Het huis is, zoals te verwachten,
leeg. Maar dat openbreken is vol
gens een agent toch nodig: "Dicht
getimmerde panden worden nog
wel eens door zwervers gebruikt.
Dat zie je niet, want ze zetten het
hout iedere keer weer op zijn plek
om te voorkomen dat ze ontdekt
worden". Als het pand is gecontro
leerd, verzegelt hij de deur met een
grote oranje stikker. In de regen
wil de lijm niet houden. Met twee
spijkers wordt het officiële vignet
alsnog bevestigd.
Niet iedereen staat bepakt en be
zakt als de agenten komen. Een
paar huizen verder komt een man
naar buiten met een slaperig ge
zicht en een blikje fris in zijn han
den waar hij dorstig van drinkt.
"Nadorst", grinnikt de agent die
hem onder de douche vandaan
heeft geplukt. Ondanks zijn duide
lijke kater heeft de man wel zijn
best gedaan op tijd te zijn. Alleen,
dat deze zondag de zomertijd is in
gevoerd, daar had hij geen reke
ning mee gehouden.
Burgemeester
Plotseling ontstaat een oploopje.
Burgemeester Peper en hoofdcom
missaris Blaauw, in uniform en
Watersnoodramp
Voor bewoners zonder onderdak
heeft de gemeente voor opvang ge
zorgd. Die is perfect, misschien wel
Dierambulance
Minder tevreden lijken de elf kat
ten, de ene hond en de vijf vogels te
zijn die in een andere, steenkoude
sporthal worden opgevangen door
de Dierenambulance en de Vogel
klas Karei Schot. De katten zitten
ieder in hun eigen hokje op een
klein dekentje kouwelijk weggedo
ken, de hond is wat verlaten, alleen
in een hele rij lege hokken.
"Overorganisatie", mompelt
Dierenambulance-voorzitter
Nathan Lateur, terwijl hij met een
trieste blik de immense lege ruimte
overziet. Het is kwart voor twaalf
en zijn vrijwilligers zijn alvast be
gonnen de talloze hokken af te bre
ken van de honden die toch meer
niet komen. Zeventig dieren zou
den er volgens alle verwachtingen
komen. Dertigduizend gulden
heeft deze opvangmogelijkheid de
gemeente gekost, om te zwijgen
over de tijd en mankracht die de
vrijwilligers van de ambulance
dienst erin hebben gestopt. Lateur
Zondagmorgen 10 uur. Een verlaten Bellevoysstraat met één van de be
woonsters en dochter die met de vogelkooi naar een veiliger oord gaat.
(foto GPU)
BUDAPEST Hongarije geldt
sinds jaar en dag als het meest li
berale onder, de socialistische
landen in Oost-Europa. Vorige
week, bij de herdenking van de
opstand van 1848 tegen het
Habsburgse keizerhuis, scheen
dat beeld nog eens bevestigd.
Duizenden betogers konden on
gestoord door het centrum van
Budapest trekken en om meer
democratie en persvrijheid roe
pen.
door
Hans Geleijnse
De demonstratie was de eerste
met een politiek karakter en op
deze schaal sinds de door de Rus
sen in 1956 neergesabelde volks
opstand. Toen nestelde Janos
Kadar zich stevig in de zetel van
partijleider. Verguisd als verra
der van de later gefusilleerde Im-
re Nagy, uitgescholden voor Sla
ger van Budapest. Niettemin
bleek hij in staat de tegenstellin
gen te verzachten. Ook bracht hij
onder het wakend oog van Mos
kou de Hongaren de nodige poli
tieke en economische bewe
gingsvrijheid.
Kadars goulasj-communisme,
vrijage tussen kapitalistisch
kleinhandelen en staatssocialis
me, leverde hem veel goodwill
op, in binnen- en buitenland.
Maar het heeft altijd een Janus
kop gehad. De ene kant tolerant,
liberaal en ondogmatisch. De an
dere ouderwets repressief, vol
gens het boekje van de leninisti
sche eenpartij staat. En nu onder
invloed van de economische pro
blemen het vlees in degoulasj
schaarser en duurder wordt,
toont het Kadarisme vaker dan
gewoonlijk die orthodoxe kant.
Duidelijk zichtbare voorbeel
den daarvan waren de afgelopen
weken de huiszoekingen bij en
arrestaties van dissidenten. Maar
er zijn ook minder openlijke te
kenen van verharding. Oorzaak
daarvoor is de toenemende kri
tiek van binnen de partij op de
(verouderde) leiding en de groei
ende aantrekkingskracht van
discussieclubs van intellectue
len, zoals bijvoorbeeld het vorig
Onenigheid
Volgens zeer betrouwbare
zegslieden is in februari in het
Politbureau, het dagelijks be
stuur van de partij, een meerder
heidsbesluit genomen, dat stel
ling neemt tegen dit Forum, dat
met de regering in dialoog wil
over noodzakelijke maatschap
pelijke en politieke hervormin
gen. Pogingen van journalisten
en wetenschappers om een 'glas-
nost-club' op te richten, die zou
ijveren voor meer openheid in de
media, zijn tot nu toe op niets uit
gelopen, ondanks een groot aan
tal handtekeningen onder de be
ginselverklaring.
Nergens is sprake van een for
meel verbod, maar er wordt of
eenvoudigweg geen toestem
ming verleend of de partijleden
wordt verboden, zoals in het ge
val van het Democratisch Fo
rum, deel te nemen. Dat er bin
nen het Politbureau (12 man en 1
vrouw) overigens wisselende
meerderheden zijn duidt op on
enigheid in de top over de te vol
gen koers. Eén van de problemen
is dat nu openlijk wordt erkend
dat in de afgelopen vijftien jaar
een verkeerde (economische) po
litiek is gevoerd, maar dat aan
die conclusie geen personele
consequenties zijn verbonden.
Kritiek
Toch wordt binnen de partij de
vraag naar verantwoordelijkheid
voor gemaakte fouten steeds
sterker gesteld. Het komt nu een
maal ongeloofwaardig over dat
nieuwe politiek moet worden be
dreven met dezelfde leiders. De
kritiek raakt steeds directer de
omgeving van Kadar, wiens posi
tie nog onaantastbaar is, maar
die volgens dezelfde bronnen
een aantal vertrouwelingen zal
moeten offeren om zelf buiten
schot te blijven. De namen van
oudgedienden als Lazar, Gaspar,
Aczel en Ovari of een bescherme
ling als Marothy worden ge
noemd als degenen die binnen
kort uit het Politbureau moeten
verdwijnen.
Het ligt in de lijn der verwach
tingen dat personele veranderin
gen zullen plaatsvinden op de
partij conferentie in mei, waar,
zoals premier Grosz zei, „de lij
nen voor de toekomst moeten
worden uitgezet". Daarmee
wordt vandaag een begin ge
maakt door het Centraal Comité,
dat vergadert over een aantal
stellingen voor democratisering
van partij en staat die een door
oud-premier Lazar geleide com
missie de partij in heeft ge
stuurd.
Daar worden de kaders in de
bedrij ven niet warm of koud van.
Zij krijgen van collega-arbeiders,
blijkens de verslaggeving in de
partijpers, vooral de vraag te ho
ren „wie er nu eigenlijk verant
woordelijk is voor de problemen,
de partijleiding of wij!" Dat duidt
al op groeiende tegenstellingen
en spanning. Berichten in wes
terse media als zouden uit pro
test tegen prijsverhogingen fa
brieken in brand zijn gestoken,
worden echter door zowel regi-
me-getrouwen als opposanten
belachelijk genoemd.
Herhaling
Janos Kadar.
De meerderheid van de reac
ties uit de afdelingen had de te
neur van „oude wijn in niet eens
nieuwe zakken". Geen wonder,
want het uitgangspunt van de
commissie was dat de leidende
rol van de partij moet worden
versterkt. Er worden zwakke po
gingen gedaan om minderheids
standpunten in de partij te tole
reren, maar dan alleen als er nog
geen formele partij besluiten zijn,
daarna is het gehoorzamen ge
blazen. En er zijn prachtige maar
vage aanbevelingen als „de be-
slissingamacht van onafhankelij
ke staatsorganen over personele
kwesties moet worden ver
groot", of „dubbelfuncties in
"Wij hebben economische
kwalen, maar de enige echte cri
sis die hier heerst is een vertrou
wenscrisis", zegt een oudere in
tellectueel, die de opstand van
1956 aan den lijve heeft meege
maakt. Hij is partijloos, maar
heeft een verantwoordelijke
baan in de mediawereld. „Veel
Hongaren zijn bang. Ze zien een
verdeelde partij, die de greep op
de ontwikkelingen is kwijtge
raakt en zich bedreigd voelt. En
dan wordt, vooral door de oude
ren, al snel de conclusie getrok
ken dat 1956 zich kan herhalen".
Imre Pozsgay, lid van het Cen
traal Comité en voorzitter van
het zogenaamde Patriottisch
Front, een koepel voor allerhan
de maatschappelijke organisa
ties en verenigingen, zegt: „Ons
fundamentele probleem is dat
van de ongecontroleerde macht.
De burger wordt nu uitgesloten
van de besluitvorming en dat de
motiveert". Pozsgay en andere
hervormers \villen een duidelij
ke en wettelijk vastgelegd schei
ding tussen partij en regering, en
grotere bevoegdheden voor het
parlement.
Pozsgay geldt met premier
Grosz en partijideoloog Berecz
als mogelijke opvolger voor par
tijleider Kadar. Voorlopig blijft
De Ouwe, zoals hij in de partij
wordt genoemd, de hervormin
gen dirigeren en blijft Hongarije
dus een buitenbeentje dat in de
pas loopt.
De zwarte Zuidafrikaanse pre
dikant Allan Boesak, fel tegen
stander van het apartheidsregi
me, houdt er rekening mee dat
hij nog eens zal worden ver
moord. "Heel nuchter moet je
beseffen, dat het iedere dag kan
gebeuren", zei hij gisteren in het
IKON-radioprogramma 'De an
dere wereld van zondagmorgen'.
Boesak en zijn gezin worden
regelmatig per telefoon met de
dood bedreigd. Volgens hem zit
de Zuidafrikaanse politie hier
achter. Afgelopen week kreeg hij
via zijn 'uiterst geheime' tele
foonnummer dat aan niet
meer dan vijf mensen in Zuid-
afrika bekend zou zijn - te ho
ren: "Wij gaan je doodmaken.
Wij willen dat je ophoudt". Nie
mand anders dan de politie
heeft, volgens de predikant, toe
gang tot dit nummer.
De Zuidafrikaan achtte 'vér
gaande maatregelen' van de re
gering tegen de zwarte angli
caanse aartsbisschop Tutu, se
cretaris-generaal Frank Chikane
van de Zuidafrikaanse Raad van
Kerken en hemzelf zeer waar
schijnlijk. "Als de regering mij
werkelijk stil wil maken, moet ze
me vermoorden. Ik zal niet zwij
gen en niet ophouden te doen
wat ik nu doe. want ik geloof dat
dit het enige is dat je nog kunt
doen als je christen wilt blijven
in dit land".
Scherp hekelde hij de rol van
de blanke Nederduits Gerefor
meerde Kerk. In 1977 heeft deze
kerk, volgens hem, precies de
zelfde rol gespeeld bij de ban
ning van het Christelijk Instituut
van ds. Beyers Naudé. "Je krijgt
eerst een scherpe aanval van de
ze kerk, waarbij een persoon of
instantie als niet-christelijk
wordt afgeschilderd. Daarna is
de weg vrij voor de regering om
tegen zo'n persoon of instantie
op te treden".
Steun
Een delegatie van het Wereld-
verbond van Hervormde en Ge
reformeerde Kerken (Ware)
kwam zaterdag in Zuidafrika aan
ter ondersteuning van ds. Boe
sak, die ook president is van deze
bond. "Wij willen de solidariteit
van de vele hervormde en pres
byteriaanse kerken in de hele
wereld met Boesak en aartsbis
schop Tutu tot uiting brengen",
zei secretaris-generaal dr. Ed-
mond Perret van de Ware bij aan:
komst. (Bij de Ware zijn 164 ker
ken met ongeveer 70 miljoen le
den aangesloten. In Nederland
zijn dat de Hervormde Kerk, de
Gereformeerde Kerken en de Re
monstrantse Broederschap).
Winnie Mandela, vrouw van de
gevangen Nelson Mandela (lei
der van de verboden verzetsbe
weging ANC), waarschuwde za
terdag bij een spreekbeurt in
Pietermaritzburg president Bo
tha, geen acties tegen de kerken
te ondernemen. "Als u de kerken
in Zuidafrika aanpakt, zult u de
woede van de hele natie afroe
pen". Het conflict tussen rege
ring en kerken is nog verscherpt
na een huiszoeking van de politie
bij de rooms-katholieke bis
schop monseigneur Adams. An
ti-apartheidsmateriaal werd
daarbij in beslag genomen.
President Botha is uit op con
frontatie met de kerken", zo rea
geerde de Zuidafrikaanse bis
schoppenconferentie. "Wij be
schouwen een dergelijke actie
als een aanval op de hele kerk.
Bisschoppen moeten de vertrou
welijkheid kunnen garanderen
van alle documenten die zij on
der hun hoede hebben".
Noodfonds
Elf gemeenten in de Christe
lijke Gereformeerde Kerken
hebben een stichting Noodfonds
opgericht voor financiële steun
aan uitgetreden predikanten en
voor herziening van de pensioen
regeling op dit punt. Christelijke
gereformeerde predikanten ver
liezen namelijk bij uittreding
hun pensioenrechten.
De stichting wil, dat deze rege
ling waar nodig wordt herzien,
wil de plaatselijke kerken hier
over informeren en geld voor
acute financiële nood inzamelen
en uitdelen. In de stichting ne
men op dit ogenblik deel de
plaatselijke kerken van Almere.
Amersfoort, Emmeloord, Gorin-
chem, 's Gravendeel, Den Haag-
Rijswijk, Lelden, Rotterdam
centrum, Rozenburg en Sassen -
heim. Inmiddels zijn alle ge
meenten aangeschreven met het
verzoek tot de stichting toe te tre
den. De stichting beschouwt
haar taak als tijdelijk, in de hoop
dat er spoedig langs kerkelijke
weg mogelijkheden worden ge
vonden.
De hoogleraar dr. W. van 't
Spijker van de Apeldoomse
theologische hogeschool zegt in
een reactie, dat de bestaande re
geling alleen mag worden veran
derd langs een weg "die geen toe
lichting behoeft": kerkeraad,
classis, synode of de deputaten
emeritaatskas. Ook de schijn
moet worden vermeden, dat het
hier om een pressiegroep gaat.
Leiderdorp
De gereformeerde gemeente
in Leiden, die vanouds haar
kerkgebouw heeft aan de Nieu
we Rijn, heeft belangstelling
voor de gereformeerde Hoofd-
straatkerk in Leiderdorp. De her-
vormd-gereformeerde kerkenge-
meenschap in Leiderdorp meent
genoeg te hebben aan twee ker
ken (Scheppingskerk en Dorps
kerk) en wil de ruim honderd
jaar oude kerk aan de Hoofd
straat zo mogelijk dit jaar sluiten.
De Leidse gereformeerde ge
meente (met nogal wat leden bui
ten Leiden) .vindt vooral de
plaats van haar kerkgebouw (in
de binnenstad) bezwaarlijk. Par
keren in die omgeving wordt
steeds moeilijker. Een speciale
commissie pleegt op dit ogenblik
overleg met een landelijke com
missie van de Gereformeerde
Kerken over de voorwaarden
van eventuele koop van de
Hoofdstraatkerk.
Het ziet er overigens naar
uit, dat de hervormd-gerefor-
meerde kerkengemeenschap in
Leiderdorp in ieder geval tot
midden volgend jaar haar vijf
predikanten (drie gerefor
meerd en twee hervormd) be-
houdt. Omdat het aantal predi
kanten om financiële redenen
van vijf naar vier terug moet,
verklaarde ds. J. J. van den
Born zich bereid een eventueel
beroep naar een andere ge
meente te overwegen. Nu dat
beroep niet is gekomen, heeft
hij de gezamenlijke kerkeraad
laten weten in Leiderdorp te
willen blijven.
Volgend jaar worden twee pre
dikanten (A. Knorth en G. van
Loenen) vut-gerechtigd. Of dan
het aantal naar vier kan want
dat blijft het streven - moet wor
den afgewacht.
Predikanten weg. In de ge
reformeerde kerk van Sassen-
heim ontstaat binnenkort een
vacature door het vervroegd uit
treden van ds. W. Baas (63). Sinds
1979 werkt hij in dit bollendorp.
Ds. J. Bovenberg, ziekenhuis
predikant in Leiden (Acade
misch Ziekenhuis), hoopt per 1
juni met pensioen te gaan. Sinds
1978 werkt hij in dit ziekenhuis.
In 1983 werd hij hoofd van de
dienst geestelijke verzorging.
Beroepen. Hervormde Kerk:
aangenomen naar Rijssen (deel
gemeente De Open Hof) kandi
daat P. L. Wansink Utrecht.
Gereformeerde Kerken: aange
nomen de benoeming door de re
gionale synode Friesland-Noord
tot missionair toeruster J. Strik-
werda, wonend te Uden, naar
Baflo (Gr.) kandidaat L. J. Struik
Drijber, naar Winterswijk (bei
den deelwerk) A. P. van de Beid
en F. van de Beld-van Keulen
Wirdum (Fr.); beroepen te Naald
wijk C. van der Linden Dieren, te
Nunspeet E. P. van Veen Nu-
mansdorp, te Sint Pancras D. M.
Stribbe Anna Jacobapolder-
/Oud-Vossemeer.
Gereformeerde Kerken Vrijge
maakt: aangenomen naar Zuid-
hom H. Geertsma Goes, naar
Veenendaal H. Jagersma Ber-
gentheim.
Christelijke Gereformeerde
Kerken: beroepen te Nieuw-
Vennep kandidaat G. Vos
Warnsveld.
Gereformeerde Gemeenten: be
dankt voor Oud-Beijerland L.
Blok Nunspeet, voor Middel
burg-Zuid A. J. Gunst Terneu-
zen, voor Rotterdam-centrum A.
F. Honkoop Zwijndrecht, voor
Urk J. Karens Opheusden, voor
Meeuwen D. Hakkenberg Gro
ningen.
