Schilderijen van Degas ruwweg tegen de muur gekwakt Foto-veiling brengt 38.000 gulden op RO-Theater stelt zich voor Overzichtstentoonstelling in Parijs Boekenweek geschenk 1988 René Char (80) overleden Gouden Gay Krant Award voor Brink en Sanders Rozen: sprekend in werende trant Vrouw in christelijke traditie Vredesconcert voor Reagan en Gorbatsjov PAGINA 20 KUNST MAANDAG 22 FEBRUARI 1988 PARIJS In het Parijse Grand Palais zijn tot 15 mei drie honderd en twee en negentig werken van Edgar Degas (1834 - 1917) naast en boven elkaar opgehangen aan wan den die maar geen einde nemen. Met deze Degas-damdoor- braak moet het logische einde bereikt zijn van een ontwik keling waarbij Franse museumdirecties van over de hele wereld de schilderijen van een bepaalde schilder 'bijeen- harken' en daarmee honderdduizenden bezoekers probe ren te trekken. Bij Degas worden er vijfhonderdduizend verwacht. Zelfs het gezaghebbende dagblad 'Le Monde', waarin doorgaans de deftige taal der kunst-ingewijden gesproken wordt, durft het aan zich af te vragen 'voor wie en waar om deze gigantische toestanden worden verkocht en hoe de vele be zoekers die het kastekort van dit soort tentoonstellingen dienen op te heffen moeten worden aange trokken en vastgehouden' Plumpudding En het, zich altijd wat vrijer uit sprekende, blad 'Libération' vraagt zich af: "Waartoe dienen al die kilo meters aan lijsthaken en al die sa menballingen van mensen die je je nergens anders kunt voorstellen dan hier, behalve misschien dan langs de oevers van de Ganges?' door Rudolph Bakker Volgens het blad heeft deze Degas- show: 'Het effect van een plum pudding, die het publiek in staat stelt zich met cultuur te voeden te gen de prijs van een onontkoomba re indigestie.' De catalogus weegt drie kilo en is ook in het Engels vertaald, want al le werken van Degas gaan van de zomer eerst nog naar Ottawa en dan naar het 'Metropolitan Muse um' in New York. We moeten nog maar afwachten hoe men deze hor de tekeningen, gouaches, pastels, olieverfschilderijen en gravures van Degas aan de Amerikanen en Canadezen zal presenteren. In het Grand Palais was het op hangen overgelaten aan niemand minder dan Richard Peduzzi, me dewerker van Gae Aulenti, die het Musee d'Orsay inrichtte en de gro te hal daar omtoverde tot wat ver baasde bezoekers soms bitter aan zien voor het uit zijn krachten ge groeide graf van een Farao. Hoewel Peduzzi in het Musee d'Orsay zijn lauweren verdiende en hij nu bezig is met het ontwerpen van de nieuwe ontvangsthal voor het oude Louvre (onder de intus sen hard groeiende pyramide van Pey), heeft hij met het oud-modi- sche en elefanteske Grand Palais kennelijk geen raad geweten. Als op een boelhuisveiling hangen de meest uiteenlopende en dikwijls heel lelijke lijsten er naast elkaar. En in sommige ruimten zijn er zo veel Degas-werken tegelijk te zien,- dat daarbij vergeleken een wantoe Vrouw komt uit bad' van Degas, een van de werken van deze schilder die worden tentoongesteld in het Grand Palais in Parijs. (foto gpdj stand zoals die in het Amsterdamse van Goghmuseum heerst in het niet zinkt. Tegen muur gekwakt Voorafgaande overzichtsten toonstellingen in het Grand Palais, zoals die gewijd aan Watteau, Bou cher en Fragonard, Monet, Manet en Renoir, leverden dezelfde on leesbare catalogi op. Het aantal ten toon gestelde werken was er in en kele gevallen echter nog door een getraind brein te bevatten en soms leek het of de inrichters aan hun werk plezier hadden beleefd. De laatste tijd is het museumper soneel echter meer dan ontevre den. In de museumwereld heeft de gedachte postgevat dat men er - in vergelijking tot vele andere intel-. lectuele en verantwoordelijke ba nen - ernstig wordt onderbetaald. Tijdens een TV-interview bij de opening van de Degas-tentoonstel- ling had de directeur van alle mu sea van het land daar zelfs bijna meer over te vertellen dan over De- gas zelf. Het lijkt wel of Richard Peruzzi uit naam van al zijn collega's de driehonderd en twee en negentig Degas-werken maar tegen de mu ren heeft gekwakt, om duidelijk te maken dat er geen lol meer aan was. En terwijl de belichtingstech niek in de moderne Franse musea (zoals in het Centre Pompidou en het in Musee d'Orsay) triomfen viert, is het licht in de ruimten rond Degas zo ongenuanceerd en grauw dat het er lijkt op een vooroorlogse stationswachtkamer der derde klasse. Niemand zou zich meer ge schaamd hebben voor deze 'pop penkast' dan Edgar Degas zelf, een moeilijke, in zichzelf gekeerde man, die naarmate hij ouder werd steeds grotere gedeelten van de mensheid met groter overgave be gon te haten. Geheime technieken Zijn grootvader was tijdens de Franse revolutie en uit angst voor de guillotine naar Napels gevlucht. Ook Edgar werd nog in Napels ge boren, waar zijn vader bankier was. Zijn moeder kwam uit New Or leans. Zijn hele lange leven bleef Degas op zoek naar de geheime technie ken van de door hem bewonderde Florentijnse en Venetiaanse schil ders van de renaissance. En omdat hij nooit helemaal achter die gehei men kwam, experimenteerde hij zestig jaar lang, veelal met zijn pas tels, die hij soms met kokende stoom te lijf ging, en waarvan de ene laag na de andere, met arcerin gen opengewerkt, verbluffende ef fecten geven van licht en ruimte. En dan waren er olieverf, houts kool en de graveerstift, terwijl hij er ook niet voor terugschrok alle technieken op eenzelfde onder werp tegelijk toe te passen. Beroemd zijn Degas' fotografie ën en de manier waarop hij zich door de beweging op foto's liet in spireren. Het ging Degas in zijn la tere leven steeds meer om de de loutere uitbeelding van beweging. Toulouse Lautrec bewonderde dat. Degas zelf bewonderde de jeugdi ge, 'experimentele' schilder Gau guin, tot wiens 'cloisonnisme' hij zich liet overhalen. Dement Terwijl Degas in het leven van al ledag de meest conservatieve en re actionaire Fransman was die men zich kon voorstellen (in de Drey- fus-affaire keerde hij zich tegen de ten onrechte verbannen joodse of ficier), liet hij zich als kunstenaar van geen enkel nieuw experiment afhouden. In een brief uit 1890 ver ontschuldigde hij zich tegenover een vriend over de brutaliteit en de ruwheid waarmee hij vaak tegen mensen optrad. 'Maar ik voelde me i zo slecht in elkaar zitten, zo slecht van middelen voorzien, zo krachte loos, terwijl ik tegelijkertijd voelde dat ik het met mijn artistieke bere keningen bij het rechte eind had.' Degas stierf, zo goed als dement, in 1917. Het laatste werk in het Grand Palais is gedateerd tussen 1905 en 1910. Degas ploeterde en experimënteerde een leven lang van 's morgens vroeg tot 's avonds laat, waar ook ter wereld en iedere dag opnieuw. Dat betekent niet dat bijna heel dit gigantische werk tijdens een enkele rondwandeling - met de knieën van de een in de knieholten van de ander - de revue zou moeten passeren. Of dat al dit magische licht, dat Degas met zoveel genie wist op te wekken, gesmoord zou moeten worden in de grauwe ka- zernesfeer van het Grand Palais. AMSTERDAM (GPD) - Een foto veiling in het Amsterdamse Pulit- zer-hotel heeft zaterdag ruim 38 duizend gulden opgebracht. Onge veer een kwart van de 218 interna tionale werken die onder de vei linghamer kwamen, werden ver kocht. "Geen tegenvallend resul taat", meent Cees Steeman van fo togalerie Canon Image Centre. "Normaal gesproken verkoopt een galerie niet in één klap een kwart van zijn collectie". De foto-veiling werd georgani seerd door de foto-galeries Stich- LEIDEN - Onlangs is in een oplage van 490.000 exemplaren het boe kenweekgeschenk 1988 van de per sen gerold. Het is de verhalenbun del 'Een overtollig mens' van de Leidse schrijver Maarten Biesheu vel. In een van de verhalen laat Bies heuvel een aantal Nederlanders per bus naar Madrid reizen. Hun reisdoel: de vrouwtjes en de cham pagne. Heeft Biesheuvel in dit ver haal soms fijntjes ingespeeld op het Vlaamse boekenweekge schenk 'Chateau migraine' van Hugo Claus, waarin ook een aantal Nederlanders een dronke manstochtje maken naar het bui tenland? Eva Biesheuvel, de vrouw van de Leidse schrijver:"Nee. Ik weet wel zeker dat dat niet het geval is. Maarten kende dat hele verhaal van Claus nog niet toen hij aan het schrijven was. Wat hij misschien wel in zijn achterhoofd heeft gehad bij het schrijven van dat verhaal is een vertelling van Godfried Bomans, die ook een gezelschap met Hollanders per bus een reisje laat maken. Ze nemen een groot aantal vaten bier 'aan boord' en al bij Rotterdam boldert het eerste soldaat gemaakte vat naar buiten'. PARIJS (AFP) - René Char, een van de grootste Franse dichters van de eeuw, is vrijdag in het mili taire hospitaal van Val-de-Grace in Parijs op 80-jarige leeftijd overle den. Dit heeft zijn uitgever Galli- mard bekendgemaakt. Char begon aanvankelijk surrea listisch met Breton en Eluard, om tenslotte via het engagement te be landen bij de verzetspoëzie. Onder zijn bloemlezingen zijn de surrea listische bundel 'Le marteau sans maitre', 'Les Feuillets d'Hypnos' en 'Fureur et My stère'. René Char was op 14 juni 1907 in l'Isle-sur-Sorgue in het zuiden van Frankrijk geboren. Hij studeerde in Aix-en-Provence en werd een geëngageerd literator die in de Spaanse Burgeroorlog partij koos voor de Republikeinen. In de Tweede Wereldoorlog nam hij ac tief deel aan het Franse verzet en was leider van een groep in de Bas- ses-Alpes in het oosten, onder de naam 'Capitaine Alexandre'. ting F32 en Canon Image Centre te Amsterdam in samenwerking met hotel Pulitzer. In zijn soort was het de grootste foto-veiling die ooit in Nederland is gehouden. Werk van 63 fotografen, waaronder 27 Neder landers, kwam onder de hamer. De eerste foto die ter veiling werd aan geboden, leverde tevens de hoog ste prijs op. Het betrof een foto van de schrijver James Joyce gemaakt door de Amerikaan Berenice Ab bott. Voor 1760 gulden ging deze foto van de hand. Een foto van Ed van der Elsken in de serie 'Saint Germain des Prés', die door ken ners als favoriet was aangeduid en dus het meeste zou moeten op brengen, bleef onverkocht. Voor dit werk moest minimaal 2500 gul den worden neergeteld. In dezelfde serie werden wel drie andere foto's van zijn hand gekocht door het mi nisterie van WVC. Het was voor de eerste maal dat in hotel Pulitzer aan de Prinsen gracht een veiling werd gehouden. De ruim tweehonderd aanwezigen vormden een kritisch kooppu- bliek. Behalve enkele particuliere verzamelaars waren er vertegen woordigers van het Stedelijk Mu seum in Amsterdam, het Fotogra fie Museum in Charleroi en de stad Parijs. Namens de laatste werden er zes werken gekocht voor de col lectie 'Paris Audiovisuelle'. De reden waarom fotografie als kunstvorm nog steeds weinig in trek is, heeft volgens Steeman alles te maken met de vraagtekens die het publiek stelt bij de exclusiviteit van foto's. "Men gaat er al snel vanuit dat foto's in een onbeperkte oplage verspreid kunnen worden. Met een veiling als deze proberen wij die misvatting te doorbreken", aldus Steeman. Het vriendenpaar Jos Brink en Frank Sanders bij het in ontvangst ne men van de Gouden Gay Krant Award. (foto and AMSTERDAM (ANP) - Jos Brink en zijn vriend Frank Sanders heb ben zaterdag in theater Carré in Amsterdam de gouden Gay Krant Award uitgereikt gekregen. De prijs wordt iedere vier jaar toege kend door de lezers van de Gay Krant aan een persoon, groep of in stelling die zich zeer verdienstelijk heeft gemaakt voor de homo emancipatie. Aan de verkiezingen voor de prijs deden bijna 11.000 mensen mee, waarmee de Gay Krant Award volgens redacteur H. Krol één van de grootste publieks prijzen van Nederland is. Op de tweede plaats eindigde de Zangeres zonder Naam, Mary Ser- vaes en op de derde plaats mr. W. Geertsema. Een opmerkelijke elf de plaats was voor kardinaal Simo- nis, die volgens de stemmers 'onge wild zijn bijdrage heeft geleverd aan de homo-emancipatie'. Het is de bedoeling dat de gouden Gay Krant Award in het vervolg zal worden uitgereikt ter gelegenheid van elk honderdste i de krant. ROTTERDAM (ANP) - Het nieuw gevormde toneelgezelschap RO Theater, dat vanaf september de vaste bespeler van de nieuwe Rot terdamse Schouwburg wordt, zal daar komend seizoen negentig voorstellingen van vijf produkties geven. Gistermiddag werden de 20 acteurs en actrices van het RO-the- ater aan een paar honderd genodig den voorgesteld. Onder hen Carol van Herwijnen, Eric van der Donk, Hajo Bruins, Trudy Labij en Lou Landré. Artistiek leiders Jos Thie en An- toine Uitdehaag maakten het pro gramma bekend. Het RO Theater opent het seizoen op 16 september met een eigen bewerking van 'Ma rathon Dans', gebaseerd op het boek en de film 'They shoot horses, donf they?' van Horace McCoy. Het stuk wordt geregisseerd door Jos Thie. Vervolgens staat de nieuwste ko medie van Alan Ayckbourne 'Een zaak van de familie' onder regie van Antoine Uitdehaag op het pro gramma. In de kerstvakantie geeft het RO Theater een serie 'familie voorstellingen' van 'De nieuwe kle ren van de keizer', een door Vonne van der Meer bewerkt sprookje van Hans Christian Andersen. Het stuk wordt geregisseerd door Ton Lutz. In februari 1989 wordt een serie voorstellingen gegeven van 'Op hoop van zegen' van Herman Heijermans. Deze klassieker bete kent het Nederlands debuut voor de Schotse regisseur Bill Bryden, die drie jaar lang elk seizoen een stuk bij het RO theater gaat regis seren. Het toneelseizoen 88/89 wordt besloten met 'De weerstaan- bare opkomst van Arturo Ui', een satire over het opkomend fascisme in de jaren twintig, geschreven door Bertolt Brecht en gebracht onder regie van Antoine Uitde haag. Rotterdamse Schouwburg, die op de plaats van de oude afgebroken schouwburg is gebouwd, wordt op 15 april ge opend met een serie voorstellingen van de speciaal voor deze gelegen heid geschreven opera 'Pol'. Het stuk, dat speelt in het Rotterdam van rond 1900, is gebaseerd op de boeken van de Rotterdamse schrij ver Willem van Iependaal. De mu ziek is geschreven door Herman van Veen en Erik van der Wurff. Aan 'Pol' doen zestig bekende en minder bekende Nederlandse spe lers en zangers mee. Het RO Theater zal 60 procent van het totaal aantal voorstellingen per seizoen in 'eigen huis' spelen. De overige voorstellingen worden over het hele land verspreid. De leden van het Rotterdams RO-Theater stappen van het podium af om het publiek het seizoenprogramma te overhandigen. (foto and DEN HAAG - Lichtheid en een heid bepalen het karakter van de tentoonstelling bij de Haagse ga lerie van Kranendonk die de poë tisch klinkende titel 'Peter's Ro ses' draagt. Rozen vormen al eni ge tijd het centrale onderwerp in het werk van de Leidse kunste naar Peter Kattenberg. Eerder hield Kattenberg zich bezig met thema's als 'Op de wijze van: De leliën' en 'Wings between hearts', waarvan enkele voorbeelden te zien waren op de laatste Zomer- tentoonstelling in de Waag. Sym boliek van de bloem en poëti sche lading komen heel duidelijk samen in deze fase van het werk. Voor deze tweede solotentoon stelling bij Van Kranendonk schreef de eveneens uit Leiden afkomstige dichter Jan Bouts een vers waarin symbolische en artistieke aspecten van Katten- bergs werk verwoord zijn: Peter's Rozen De weerstand van eigen bloem; zichzelf ondanks geplant daarmee tot pracht en aanbid ding verkozen sprekend in werende trant, de essentie van zijn rozen. In de eerste regel ziet Peter Kat tenberg zelf de paradox weer spiegeld die de kern van zijn beeldend werk vormt. Behalve in de formele en materiële kant, komt dit ook tot uitdrukking in het beeld van de roos. Volgens Kattenberg zijn in dit krachtige symbool tegenstellingen tussen het hemelse en het aardse, het le ven en de dood verenigd. Ondermeer in 'Op de wijze van: De leliën' gebruikte Kattenberg goudkleurig, koper, daarmee zin spelend op de eeuwigheid. Maar in zijn recente ontwikkeling laat hij een wat 'aardser' benadering zien door dit materiaal geheel of gedeeltelijk met gele verf te be dekken. Daarnaast wijst ook de plaatsing van de bloemen in deze richting. Tenslotte wordt het gëexposeer- de werk ook gekenmerkt door formele tegenstellingen tussen abstracte en figuratieve elemen ten. Een uitgesproken voorbeeld hiervan is het samengaan van de strenge geometrie van het speel vlak van een tennistafel en een barok uitziende roos op de rand van het afgesneden vlak. Op een andere schaal is de wis selwerking tussen valk en plasti sche vorm van de roos uitge werkt in een weloverwogen op gebouwde serie verfijnde teke ningen, die als geheel een grote eenheid laat zien. In een oplo pende reeks van één tot negen zijn zwarte stippen op een zilver kleurige ondergrond aange bracht, waarbij een even of one ven aantal rozen past, afwisse lend uitbundig of ingehouden van vorm. In deze tekeningen herhaalt zich de lichtheid en sa menhang van het totaal. 'Peter's Roses' maakt duidelijk dat kunstenaar Peter Kattenberg zich niet wil vastleggen op één discipline en dat hij binnen het werk ook relaties met andere kunstvormen wil leggen. In zijn ontwikkeling is een groei te zien naar een grotere eenheid, niet al leen in de behandeling van zijn thema, maar ook in zijn werkwij ze. Het is te hopen dat in de toe komst ook een van de Leidse ga leries aandacht zal besteden aan dit werk, dat door de verschillen de betekenislagen een diepte be zit die uitstraalt naar ieder die hiervoor openstaat. NANCY STOOP AMSTERDAM - Cabaretier Youp van 't Hek bracht vrijdag eigenhandig een reuzensticker aan op een bus van Centraal Nederland. Nadat Van 't Hek eerder met een éénmansactie begon voor het behoud van de Kleine Ko medie, sloot zich vrijdag een exploitant voor buitenreclame bij hem aan. Er rijden nu 54 autobussen rond. die getooid zijn met deze sticker. De pro- testtektst luidt; Amsterdammers, de Kleine Komedie mag niet dicht, 't Hek is van de dam'. (foto and UTRECHT (ANP) - In het Rijksmuseum Het Catharijneconvent in Utrecht is van 5 maart tot 16 mei de tentoonstelling "Helse en hemelse vrouwen" te zien. Deze expositie geeft een beeld van de vrouw in de chris telijke cultuur. Opzet van de tentoonstelling is aan te tonen dat bepaalde vooroordelen over de vrouw al een lange geschiedenis hebben, aldus de samenstellers. Die visie op de vrouw komt grotendeels voort uit de christelijke traditie. De tentoonstelling toont hierover schilderijen, beelden, prenten en ge bruiksvoorwerpen uit de periode 1400-1600. In die tijd ontstond uit de stedelijke burgerij een nieuwe elite, terwijl er naast de middeleeuwse katholieke denkbeelden ook ideeën over hu manisme en Reformatie begonnen door te dringen. Het beeld van de vrouw bleef echter dat van Eva of Maria: hoer of maagd, helse of heilige vrouw, kwaadaardig wijf of wijze echtgenote. De vrouw gold over het al gemeen als een verleidelijk wezen dat wel listig was maar slechts met wei nig verstand was begiftigd. Het museum is geopend van dinsdag tot en met vrijdag van tien tot vijf uur en op zaterdag en zon- en feestdagen van 11 tot vijf uur. Op maandag is het museum gesloten. ULFT/HUDDERSFIELD/HEI- DELBERG (GPD) - Het 117 man sterke Ulfts Mannenkoor uit Ne derland, de Engelse Lockwood Band of Golcar en leden van de US Army Europe Band from Heidel berg in Duitsland hebben dit week einde via brieven laten weten een I gezamenlijk vredesconcert te wil len geven op het Rode Plein in Moskou en in het Witte Huis in Washington. De brieven zijn gelijk- tijdig bezorgd bij de Amerikaanse en Russische ambassades in Den Haag, Londen en Bonn. Het koor en de beide orkesten hopen op de ze manier een steentje bij te dragen aan de wereldvrede. Eind vorig jaar ontmoetten koor en orkesten elkaar tijdens het jubi leumconcert van het Ulfts Man- nenkoor. Textielfabrikant Sydney i Harris, sponsor van de Lockwood Band, kapitein Mark Cook, de lei der van de US Army Europe Band, j en bestuursleden van het Ulfts Mannenkoor waren zo enthousiast over de samenwerking, dat het idee voor een vredesconcert ra- zendsnel werd uitgewerkt. De dol gelukkige secretaris Jan van Hal van het UMK: "Sydney Harris en Hans Goudswaard van de DRU j hebben het leeuwendeel op zich 1 genomen. Hoe het precies zit, kan ik niet zeggen, maar over de kosten behoeven we ons geen zorgen te maken". KORT GEDING - Ramshorn Re cords in Heemstede heeft het kort geding tegen de Stichting Top 40 j verloren. Volgens de directrice van Ramshorn Records is er geen spra ke van betrouwbare en objectieve hitlijsten. Ze zegt economische schade te lijden doordat door Ramshorn Records uitgebrachte platen door de stichting Top 40 wordt geboycot. Haar conclusië: "Het is een rotzooitje, die beerput zal open".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1988 | | pagina 20