AA in nieuw onderkomen: noodzaak blijft
'Een juf moet blijven meedoen'
Bewoners zijn lawaai op
Laan van Ouderzorg beu
ONDERNEMERS: DE KRACHT VAN EEN STERSPOT LIGT VOORAL IN DE
HERHALING. DE LEIDSCH DAGBLAD KABELKRANT BIEDT U 362 DAGEN
PER JAAR EEN BETAALBAAR ALTERNATIEF. BEL071-144941 TST.251
'Op je balkon zitten kun je wel vergeten'
Vijf mille
voor Fogo
WIEIEIKTOIPIPIEIP
Bewoners Holtlant niet
meer boos op Leiderdorp
PAGINA 10
ZATERDAG 13 FEBRUARI 1988
LEIDERDORP - "Alcoholisme is
een ziekte. Het is geen schande om
ziek te zijn, maar wel om er niets
aan te doen". In Leiderdorp, sinds
kort in 't Trefpunt aan de Eiken
laan, komt wekelijks een aantal
mensen bij elkaar dat er wél wat
aan wjj doen. Het is de afdeling re
gio Leiden van de AA, de anonieme
alcoholisten. De afdeling werd zes
tien jaar geleden opgericht. Voor
die tijd moesten mensen die via de
AA van hun drankprobleem wil
den afkomen, helemaal naar Haar
lem.
Het is een lid van het eerst uur
dat vertelt hoe de Leidse AA des
tijds begon in het Artsencentrum
in Leiderdorp. Ze wil anoniem blij
ven. Niet omdat ze zich ervoor
schaamt alcoholiste te zijn, maar
"omdat anonimiteit nu eenmaal
ons handelsmerk is". "Vooral voor
de mensen die zich net bij de AA
hebben aangesloten, is het belang
rijk dat onze bijeenkomsten niet al
te veel opvallen. Dan is het voor
hen ook makkelijker de eerste stap
binnen te zetten".
Dat is ook de reden dat de AA re
gio Leiden niet in de sleutelstad is
gevestigd maar in Leiderdorp. In
een dorp zou de anonimiteit beter
zijn gewaarborgd dan in de stad.
"En dat bleek een goede greep",
vertelt de AA'ster nu. "Begonen
met zes mensen, groeide de afde-
Regionale afdeling in Leiderdorp gevestigd om anonimiteit te waarborgen
L.
ling heel snel uit. Na driejaar moes
ten we al uitwijken naar een grote
re ruimte in De Houtkamp. Inmid
dels hebben we bijna vijftig leden
uit de hele regio, hoewel de mees
ten toch uit Leiderdorp afkomstig
zijn".
Trefpunt
Allerlei omstandheden deden de
AA'ers er een paar maanden gele
den opnieuw toe besluiten een an
dere huisvesting te zoeken. Die
werd gevonden in 't Trefpunt. Van
de gemeente kreeg de AA kort ge
leden te horen dat die de helft van
de huur voor haar rekening zal ne
men. "Dat is ook de enige subsidie
die we krijgen. Verder gaan we van
de gedachte uit dat elke AA-groep
zichzelf moet kunnen redden".
Het doel van de AA is kortweg te
vatten in twee woorden: nuchter
blijven. Om dat doel te bereiken
worden vooral de onderlinge steun
en het uitwisselen van ervaringen
aangewend. Op wekelijkse bijeen
komsten kunnen leden hun hart
luchten en elkaar een hart onder de
riem steken. "Therapieën van dok
ters en psychologen zijn natuurlijk
heel mooi, maar zelf hebben ze het
probleem nooit aan den lijve on
dervonden. Wie kan iemand met
drankproblemen nou beter begrij
pen dan een alcoholist?"
Enige voorwaarde voor het lid
maatschap is nuchter op de bijeen
komsten te verschijnen. Zelf is ze
al zestien jaar 'droog' om in de ter
men van de AA te spreken. "Maar
een alcoholiste blijf je altijd. Als ik
vanavond een borreltje neem, dan
blijft het er misschien nog bij één.
Maar morgen worden het er dan ze
ker al meer. Ik denk dat dat ge
woon in me zit, geen maat kunnen
houden. Als ik een bosje bloemen
wil kopen en ik sta voor zo'n
kraam, dan denk ik gelijk: die zijn
ook mooi, en die'.
Hoewel ze haar vijftienjarige
drooglegging al heeft gevierd ("bij
de AA vieren we regelmatig feest
jes wanneer iemand weer een mijl
paal heeft bereikt") denkt ze er niet
over de club de rug toe te keren.
"Ik wil het risico niet lopen dat ik
zal gaan denken, ach, zo erg was
het allemaal niet. Bovendien vind
ik het heerlijk om naar de AA te
gaan, het is er gezellig. Eigenlijk
heb ik vroeger altijd wat onwennig
in het leven gestaan. Wat dat be
treft heb ik hier heel wat geleerd".
Toch heeft ze nog altijd drank in
huis. "Moeilijk heb ik het daar niet
mee. Tenslotte kan ik ook zo naar
de supermarkt lopen om drank te
kopen. Als de kinderen komen,
kunnen ze van mij een pilsje of
whisky of advocaat krijgen. Ik ben
niet van de blauwe knoop. Natuur
lijk maak ik me ook wel eens zor
gen of mijn kinderen niet teveel
zullen drinken, Maar die zeggen:
mam, wij gaan nooit te ver. We we
ten immers hoe erg het is om een
alcoholist te zijn".
Eisen
Op het moment is zij een van de
mensen die nieuwe leden opvangt
en hen thuis bezoekt. "Iedereen die
zich aanmeldt bezoeken we eerst
thuis voor een kennismaking. Dat
is echt niet om mensen te controle
ren. Eisen stellen we absoluut niet.
Het enige waar het om gaat is dat
de mensen zélf willen ophouden
met drinken. Als het vooral de
echtgenote is die erachter zit,
werkt het helemaal niet. Maar wil
iemand zélf heel graag, dan mag ie
me daar gerust 's nachts voor uit
mijn bed bellen'.
Uit eigen ervaring weet ze dat
mensen niet zo snel naar de AA
stappen. "Vaak duurt het jaren
voor mensen aan zichzelf toegeven
dat ze alcoholist zijn. Ik vertelde
ook altijd dat ik helemaal niet zo
veel dronk. Maar intussen had ik
wel overal een flesje verstopt. Je
bent ook niet van de ene op de an
dere dag alcoholist. Het is een slui
pend proces. Achteraf denk ik wei
eens dat ik nooit normaal heb ge
dronken. Ik probeerde altijd dat
roesje vast te houden".
Is het eenmaal zover, dan duiken
er ook andere problemen op", ver
telt de AA'ster. "Je hebt voortdu
rend geld nodig voor de drank, je
liegt voortdurend tegen iedereen
omdat je niet wilt toegevan dat j^
alcoholist bent en langzamerhand
krijg je steeds meer reden om te
drinken. Omdat het mooi weer is,
omdat het regent, omdat er een
feestje is of juist omdat je zo treurig
bent".
Het voordeel van de AA is dat de
alcoholist zich kan herkennen in
de ervaringen van de ander. "Veel
mensen durven niet te komen om
dat ze denken dat zijzelf het zo bont
hebben gemaakt. Maar wat ze ook
vertellen, er is hier altijd wel ie
mand die datzelfde heeft meege
maakt. Het kan dan stimulerend
zijn om te zien dat die andere het
uiteindelijk toch ook gelukt is van
de drank af te blijven".
"Je moet ook niet denken dat het
er hier zachtzinnig aan roe gaat. Na
tuurlijk komt het voor dat iemand
bekent dat hij of zij weer gedron
ken heeft. Dan wordt zo iemand
heus niet over zijn bolletje geaaid.
Het probleem wordt doorgespro
ken en dan kunnen we zeggen: oké,
uithuilen en opnieuw beginnen
dan maar. Die onderlinge steun is
heel belangrijk. Heeft iemand de
neiging toch weer te zwichten voor
een borrel, dan bellen we elkaar ge
woon. En na zo'n telefoontje is de
behoefte meestal wel weer gezakt", j
Mooier
Natuurlijk komt het ook vaak
voor dat het mensen ondanks de
AA niet lukt van de drank af te blij
ven. "Ik denk dat ik de afgelopen
jaren achthonderd mensen heb
zien komen. Nu zitten we met een
club van vijftig leden, dus ga maar
na. Dat is erg jammer, want het le
ven is zoveel mooier zonder alco
hol. Nooit meer een kater, nooit
meer dat liegen en nooit meer dat
ingewikkelde leven. Want je moet
niet denken dat het leven van een
alcoholist gemakkelijk is. En licha
melijk takel je langzaam af'.
Mensen die zich tot de AA willen
wenden, kunnen contact opnemen
via telefoonnummer 071-221325.
Kleuterleidster verlaat na 40 jaar de seliool
WASSENAAR - Toen ze als 6-jarige kleuter de kleuterschool aan
de Wassenaarse Johan de Wittstraat verliet, zei ze: ik kom hier te
rug. De sfeer was geweldig en Martha Zijlstra voelde zich een ge
boren kleuterleidster. Tien jaar later was het zover en eergisteren
kwam de huldiging, compleet met koninklijke onderscheiding
voor 40 jaar trouw en toewijding.
Het egale asfalt op de Laan van Ouderzorg gaat over in hobbelige klinkers. Dat het verkeer hierdoor e
moerig wordt, is voor veel flatbewoners een dagelijkse bron van ergernis. <fot<
In een kamer vol bloemen en ca
deaus kijkt de 56-jarige kleuterjuf
M. Zijlstra terug met een groot ge
voel van blijdschap. Aan het eind
van het gesprek zal ze nog zeggen
hoe vreemd het eigenlijk is om al
leen maar positieve dingen over je
zelf te vertellen en uit te wijden
over het geduld, gevoel voor kinde
ren, interesse in kinderen en de ze
kerheid veel te vertellen hebben.
door
Paul van der Kooij
ten en projecten. Maar het kostte
me wél veel moeite en vooraf was
ik altijd zenuwachtig".
In de fusiefase, met drukke klas,
het bijscholen, opvangen van kwe
kelingen en de vele vergaderingen,
werd het haar soms echt teveel en
er doemde een schrikbeeld op, het
schrikbeeld van de oude juf. Toen
ze veel jonger was had ze juffen ge
zien die "logger waren met de kin
deren en alleen maar zaten". Zijl
stra had en heeft andere denkbeel
den: een juf-moet blijven meedoen
en voelen wat de kleine
denken.
LEIDERDORP - Laan van Ouder
zorg heet de achthonderd meter
lange Leiderdorpse straat. Alsof de
bedenker van die naam een voor
uitziende blik had. De bewoners
van de flat tegenover het winkel
centrum Santhorst horen inder
daad niet meer tot de jongste gene
ratie. En de zorgen onder hen lij
ken groot genoeg om het meer dan
gemiddelde verbruik van slaap
middelen te kunnen verklaren. Het
probleem heet geluidsoverlast. "In
de zomer op je balkon zitten, dat
kun je wel vergeten", zegt J. van
der Helm, voorzitter van bewoners-
vereniging De Kwikstaart.
door
Jacques Koch
De Laan van Ouderzorg begint
bij de Van der Valk Bouwmanweg
en voert rechtstreeks naar De Win
kelhof. Begin jaren zeventig moes
ten de klinkers in de straat plaats
maken voor asfalt. Vreemd genoeg
niet van begin tot eind, maar van
het begin tot de kruising met de
Van Poelgeestlaan. De overgang
van het egale asfalt naar de hobbe-
LEIDERDORP - De zwemactie
voor de Stichting Ontwikkelings
samenwerking Leiderdorp heeft
deze week vijfduizend gulden op
gebracht. Het evenement in zwem
bad De Does was georganiseerd
door de Leiderdorpse Reddings
brigade. Er namen vijftig zwem
mers aan deel, die hun sportieve
activiteit lieten sponseren door
vrienden en bekenden. Voorzitter
J.A. Gordijn van de Leiderdorpse
Stichting zegt 'zeer enthousiast' te
zijn over het resultaat. Het geld, dat
deze week werd ingezameld, is be
stemd voor een ontwikkelingspro
ject op het Kaapverdische eiland
Fogo.
lende klinkers ligt vlak voor de flat
van De Kwikstaart. Van der Helm
wijst de plek aan. "De auto's mo
gen hier 50 rijden, maar ze razen
met 80 en soms 90 kilometer per
uur door de straat. De overlast is
groot."
Van der Helm onderbreekt zijn
verhaal elk moment als een auto de
overgang van het asfalt naar de ver
zakte klinkers maakt. "Hoor je het?
vraagt hij. "Het is veengrond hier
en dat resoneert. Bovendien kaatst
het geluid hier rechtstreeks tegen
de flat aan en gaat niet weg.
Van der Helm lijkt niet te over
drijven. Het lawaai lijkt op zijn
zachtst gezegt erger dan normaal.
"Er is geen enkel bewijs dat er
van een meer dan normale geluids
overlast sprake is." PvdA-fractie-
voorzitter Molkenboer verklaarde
deze week in de commissieverga
dering voor ruimtelijke ordening,
milieu en verkeer dat hij het pro
bleem niet zo ziet zitten. Voor een
volledige asfaltering van de Laan
van Ouderzorg voelt hij in ieder ge
val niets.
De discussie in de raadszaal was
aangezwengeld na een emotioneel
betoog van de woordvoerder van
de verkeerscommissie van De
Kwikstaart, L. Kruidenier. "De be
woners zijn ten einde raad en er is
sprake van een meer dan normaal
medicijngebruik. Dat we ons al
leen maar iets zouden inbeelden,
dat is pertinent onjuist", aldus
Kruidenier. Hij kreeg bijval van
het WD-raadslid De Waard die de
kwestie een steeds terugkerende
problematiek noemde. De straat
krijgt binnen afzienbare tijd nieu
we klinkers, "maar wat kost het nu
meer om de hele zaak te asfalteren?
vroeg De Waard zich af. Gek
scherend stelde hij voor desnoods
rood asfalt neer te leggen als dat de
PvdA uiteindelijk over de streep
zou helpen-
Wethouder Den Boeft rekende
voor wat asfaltering zou gaan kos
ten. Uitgaande van een regel dat as
falt driemaal zo duur is als klin
kers, sprak hij over een bedrag tus
sen de 125.000 en 150.000 gulden.
Gepikeerd raakte de gemeente
bestuurder over c
Maar wat dan? Ellende ontkent
ze niet, zolang positieve verhalen
en blije liederen maar centraal
kunnen staan. Vaak zijn die door
geloof en vertrouwen in God inge
geven. Favoriet is de serie over Jo
zef, die door zijn broers verkocht
wordt en najaren ellende onderko
ning van Egypte wordt. Ook de
twee jaar jongere broer, haar eerste
leerling, ontkwam niet aan de Bij
belse vertellingen met boodschap.
Bij het verhaal over Mozes en het
biezen mandje moest hij haar lief
saillant detail ste pop te water laten, andere 1
i de kwestie dat door Kruidenier tellingen mocht hij beeindigen met
werd gebracht. Het ge
asfalteerde gedeelte van de Laan
van Ouderzorg ligt voor koopwo
ningen. Daar waar de klinkers lig
gen, staan ook de huurwoningen.
"Er zijn genoeg situaties waar het
andersom is", zei Den Boeft. Indi
rect noemde hij dit soort sugges
ties bepaald geen goede basis voor
een discussie.
De voorstellen van De Kwik
staart gaan inmiddels verder dan
het neerleggen van een stuk asfalt.
De weg moet versmald worden en
bovendien moeten er vluchtheu
vels komen. "Er zijn hier heel wat
bewoners die niet zomaar de weg
durven oversteken. Ze blijven
soms wachten tot iemand ze
helpt", zegt voorzitter Van der
Helm. Wel een versmalling en geen
asfalt, dat wil hij niet. "We gaan
geen water meer bij de wijn doen",
zegt hij en hij krijgt bijval van Krui
denier. Geluidsmetingen moeten
volgens Van der Helm maar eens
aantonen dat zijn vereniging het bij
het rechte eind heeft. "Het is toch
een belachelijke situatie datje hier
niet eens je ramen open kunt zet
ten, wil je de radio kunnen ho-
'Poesje Mauw'.
Dankbaarheid
Net als op de echte school, waren
er ook niet-Bijbelse vertellingen,
Jan Klaassen en Katrijn bijvoor
beeld. Maar vaak hadden ze een
Bijbelse opbouw: ellende, verlos
sing en dankbaarheid. Bij juf
Martha kwam die ellende enkele
jaren geleden, bij de vorming van
de basisschool. Acht jaar voor het
invoeren van de wet op het basis
onderwijs, was ze constant in ge
sprek met de lagere school aan de
Herenweg.
De kleuterschool kon niet teveel
inleveren en ze wilde dat ook de ho
gere klassen wat speelser werden.
Dat dergelijke zaken ook gelukt
zijn, danken sommigen aan haar
organisatietalent. De vele betogen
over haar rust, orde en doelgericht
heid, kan ze onderschrijven. Maar
het roemen van haar organisatieta
lent wekte verbazing. "Ik wilde al
les altijd goed laten lopen", begint
ze bescheiden. "Ik wilde iets tot
stand brengen en genoot van fees-
Volkswagen:
Jetta Elan diesel
Bouwjaar 1987
slechts 17000 KM
in staat van nieuw
Antiek
Geholpen door haar geloof, dat
als een rode lijn door haar leven
loopt, kwam ze er weer helemaal
bovenop. En nu zegt mevrouw Zijl
stra dat ze nog zeker vijfjaar mee-
kan. Ze doet dat niet omdat er nog
zoveel andere dingen zijn, waar ze
veel te weinig aan is toegekomen:
muziek, kunst, reizen, sociale con
tacten en kerkelijk werk. Ook
speelt mee dat ze haar school niet
definitief is uitgezet. Ze mag daar
nog dagelijks binnenwandelen,
een babbeltje maken en rustig wat
uitzoeken.
"Het gebouw heeft vele laden,
kastjes en hoekjes en ik wil van ie
der hoekje afscheid nemen", zegt
ze. "Van mijn lokaal heb ik af
scheid genomen. Dat is het domein
van mijn opvolgster geworden,
maar in die hoekjes en gaatjes heb
ik nog van alles liggen: boeken, ou
de fröbeldozen, noem maar op.
Sommige dingen zijn antiek en
kunnen zó naar een museum of
oudheidkamer. Andere spullen
zijn waardevol voor het onderwijs
of zitten vol herinneringen".
Met sommige dingen heeft ze
zelf nog gewerkt en dat drukt haar
harder op de feiten dan de ervarin
gen zelf: "Omdat je steeds bent
meegegroeid en veel gelezen en ge
leerd hebt, merk je nauwelijks dat
je ouder bent geworden en dingen
zijn veranderd". Toch zijn er duide
lijke verschillen. Toen Zijlstra be
gon, werden kleuters klassikaal be
zig gehouden: "Ze hadden weinig
te vertellen. De juf stond voor de
klas en die vertelde. Langzamer
hand is er meer een wisselwerking
gekomen. De juf vertelt nog wel
veel, maar de kinderen vertellen
ook en leren van elkaar. Ze leren
onder woorden te brengen wat ze
willen zeggen".
Tweedeling
Orde mag daarbij nooit ver weg
zijn, maar moet op een natuurlijke
manier komen. Eerst praten, geen
al te strenge straffen en altijd alles
later weer oplossen: "Je mag een
kind nooit alleen laten staan". De
kleuters zijn in de jaren anders ge
worden, mondiger: "Vooral aan de
kust is dat te merken, waar kinde
ren toch al drukker zijn dan landin
waarts". Een directe verklaring
heeft de Wassenaarse daar niet
voor; het zou te maken kunnen
hebben met het overschreeuwen
van wind en zee.
Gevolg is wel dat zelfs verlegen
kinderen toch mondig zijn. Na
tuurlijk, de een is wat mondiger
dan de ander en de juf probeerde
dat te corrigeren door de schreeu-
Mevrouw M. Zijlstra tijdens haar huldiging als jubilerend kleuterjuf:
"Aan de kiLSt zijn kinderen toch al drukker dan landinwaarts".
wer niet te activeren en de kleuter
op de achtergrond wél. Met rangen
of standen heeft dat niets te maken.
Van een tweedeling is binnen de
klas niets te merken.
Buiten de klas wel en dat maakte
Zijlstra wel eens verdietig: "Dan
merkte je dat sommige ouders hun
kinderen niet bij sommige vriend
jes lieten spelen, 't Leuke is dan
vaak dat dat door anderen wordt
opgevangen. Zo van: kom dan
maar bij ons thuis". De christelijke
Lange tijd was hier in Wassenaar
geen openbare kleuterschool en
kwamen er kinderen uit het hele
dorp hier. De school had toen lange
wachtlijsten voor de zes klassen
die meer leerlingen dan de hele ba
sisschool nu heeft. En lachend ver
telt de juf dat ouders haar wel eens
vroegen of ze de schooljeugd "ook
wel eens een niet-Bijbels liedje
zongen?".
LEIDERDORP De bewonersvereniging in Hoiuam, net wijkje op
de hoek van de Persant Snoepweg en de Simon Smitweg in Leider
dorp, staan weer op goede voet met de gemeente.
De verhoudingen leken enigszins verstoord nadat de bewoners tot
de ontdekking waren gekomen dat hun wijkje was geopend zonder
dat ook maar één van hen daar iets van wist. Ze waren onaangenaam
verrast toen ze de plechtige onthulling van de naar hem genoemde to
renwoning door wethouder Bezemer uit de krant moesten vernemen.
Het college van burgemeester en wethouders hebben zich gerevan
cheerd door bijna voltallig te verschijnen op een receptie in de kantine
van sportzaal Op Dreef. Een receptie die georganiseerd was door de
bewonersvereniging ter gelegenheid van de oplevering van de laatste
woning door bouwer Wilma.
Voorzitter Carel Kooter morde nog wat over de tuinaarde, afkom
stig uit de afgraving voor de vijver in Buitenhof. "Die is alleen maar
goed voor de bietenteelt", schamperde hij. Maar uit een gesprek met
de wethouders Bezemer en Den Boeft werd hem toch duidelijk dat
niet de gemeente, maar de aannemer hier verantwoordelijk voor is. De
belangstelling van burgemeester en wethouders werd in elk geval op
prijs gesteld...
