'Heerlijk om een alcoholiste te spelen' Q De verontrustende wereld van 'Blue Velvet' Hoop voor Arabische film IIws VRIJDAG 5 FEBRUARI 1988 PAGINA 19 BIOSCOPEN 'Blue Velvet'; regie; David Lynch; hoofd rollen: Kyle MacLachlan, Isabel Rosse- lini en Laura Dern; theater: Greenway, Voorschoten "Het is een vreemde wereld", ver zuchten de hoofdrolspelers in 'Blue Velvet' tegen elkaar. Behalve een vreemde is het vooral een ver ontrustende wereld die regisseur David Lynch ons voorschotelt. Be toverende beelden in de kleuren van een goedkope ansichkaart ge ven de filmische realiteit van Lynch al meteen bij het begin een bijzonder aanzien. Helblauwe lucht, felgele bloemen, een vrien delijk zwaaiende brandweerman als suggestie van de gemoedelijke sfeer in een buitenwijk. De wereld van David Lynch is een bijzondere. Dat zijn overigens niet meer dan introductiescènes. Het verhaal be gin pas echt als Jeffrey Beamon, de spil waar het in 'Blue Velvet' om draait, een afgesneden oor vindt op een grasveldje. De camera ver dwijnt daarbij als het ware in de oorschelp, gaat op zoek naar scha duwzijden in het menselijk karak ter en komt er pas weer uit als de krachten van het kwaad zijn over- Lynch' nachtmerrie wordt na melijk niet alleen in woord en beeld verteld. Het geluid speelt daarin een essentiële rol: oer- schreeuwen weerklinken en op de soundtrack krijgen zoegevooisde liedjes als het titelnummer (Bobby Vinton) en 'In Dreams' (Roy Or- binson) een onheilspellende klank. 'Blue Velvet' laat zich het best karakteriseren als een psychologi sche thriller. Jeffrey gaat na zijn akelige vondst zelf op zoek naar de herkomst van het oor. Dank zij zijn speurzin en doorzettingsvermogen wordt niet alleen een bende opge rold, maar hij ontdekt ook allerlei onvermoede trekjes in zijn karak ter. Jeffrey type ideale schoon zoon blijkt tot zijn eigen verba zing in staat tot sadistisch gedrag. Via de nachtclubzangeres Doro thy Valens betreedt hij die duistere wereld. Het spoor van het oor voert het eerst naar haar appartement. De echtgenoot en zoon van Doro thy zijn gekidnapt door de onder wereld van Lumberton, een ty pisch Amerikaans stadje waar het verhaal zich afspeelt (deze week nog in het nieuws door een gijze ling). Bendeleider Frank, een per verse psychopaat, chanteert Doro thy. Hij dwingt haar tot seksueel verkeer en ze is daaraan tot on- steltenis van Jeffrey op zekere manier verslaafd. Het woordt verontrustend is in deze recensie al gevallen en dat is de beste typering van 'Blue Vel vet'. Het is een film die blijft han gen, ook al vindt u het eigenlijk ra re flauwekul. De bijzondere, tijdlo ze vormgeving en de manier waar op David Lynch omspringt met het begrip horror maken indruk, een goede of een slechte. Eén van de eerste scènes, waarin het onheil wordt aangekondigd *is een mooi voorbeeld daarvan. De Isabel Rosselini als nachtclubzangeres Dorothy Valens. vader van Jeffrey is zijn gazonnetje aan het sproeien. Alledaagse onge makken als een lekkende kraan en het bekneld raken van de tuinslang zijn door Lynch zodanig gemon teerd dat het angstaanjangend wordt. Met zijn morbide gevoel voor humor (Lynch gaf daarvan voor het eerst blijk in 'Eraserhead') hoeft hij niet terug te vallen op gangbare schrikeffecten. Bij de bijzondere vormgeving sluit het acteerwerk naadloos aan. Nunaces zijn Lynch' personages vreemd. Het zijn eenduidige typen die ergens voor staan. Jeffrey speelt de onschuld, Frank verte genwoordigt het kwaad, en Doro thy hangt als het slachtoffer tussen beiden in. Dennis Hopper en Isabel Rosse lini kunnen in de twee laatste rol len alle registers opentrekken. Ros- selini (dochter van regisseur Ros selini en Ingrid Bergman) heeft de uitstraling van een vampachtige actrice uit de jaren veertig en speelt heel gedurfd Dorothy's masochis tische en waanzinnige hunkering naar liefde. Een merkwaardige mengeling van gevoelens, die haar de moeilijkste rol in de film hebben bezorgd. Dan heeft Hopper het wat mak kelijker. Hij kan lekker zijn gang gaan en is mede dank zij deze film weer helemaal terug in het spot- licht. In al zijn gelaatstrekken weet Dennis Hopper de waanzin van Frank te suggereren. Door dat alles is 'Blue Velvet' een van de meest opzienbarende films van 1987 ge worden. Ik houd niet zo van lijstjes, maar hij zou bij mij bovenaan heb ben gestaan. Hoe dan ook: het is raar dat er langer dan een half jaar moest worden gewacht op 'Blue Velvet'. En dat gaat dan nota bene in Voorschoten in première. Het is een vreemde wereld. BART JUNGMANN Faye Dunaway met 'Barfly' terug aan het filmfront ROTTERDAM - Faye Dunaway is enige tijd een vaste klant geweest in de nachtkroegen van New York. Dat had een professionele achter grond: ze deed research voor haar hoofdrol in 'Barfly', een door Char les Bukowski ontworpen en door Barbet Schroeder geregisseerde film. Faye Dunaway heeft daarin als alcoholiste een affaire met een eveneens stevig aan de drank ver- slingerde dichter. Mickey Rourke speelt deze figuur die een duidelij ke afgeleide is van Bukowski zelf. 'Barfly' ging in Nederlandse pre mière tijdens het Film Festival Rotterdam en draait sinds gisteren 1 ook in de bioscopen. door Pieter van Lierop Faye Dunaway als een dronken lor, het is wel even wennen. Een heel andere Dunaway als de delica te schoonheid die wereldfaam ver wierf met glansrollen in legendari sche films als 'Bonnie and Clyde', 'Chinatown', 'Network' en 'Three Days of the Condor'. Uit beeld De laatste zes, zeven jaar heeft de Amerikaanse actrice zich opval lend rustig gehouden. Faye Duna way: „Ik bén getrouwd met een En gelsman en woon sinds een aantal jaren in Londen. Ik heb alle tijd willen nemen om me aan mijn ge zin te wijden, de opvoeding van mijn zoontje. Een beetje tv-werk soms en ik heb tussendoor de vrou welijke schurk gespeeld in 'Super- girl'. Mijn privé-leven acht ik be langrijker dan mijn carrière, al ben ik best bereid er uit te breken als zich een rol aandient waarin ik he vige trek heb". "Zoals de alcoholiste in 'Barfly'. Een rol die dwars ingaat tegen mijn glamoureuze imago als superster. Dit vond ik zalig om te doen. Daar heb ik lang naar uitgekeken. Een rol van iemand die kwetsbaar is. Veel te vaak biedt men mij rollen van vrouwen die onbereikbaar of ongenaakbaar lijken te zijn". "Ik heb 'Barfly' aan Mickey Rourke te danken. Ik had een ont moeting met hem in Londen en hij vertelde over dit project. Dat hij erin zou gaan spelen en dat de cas ting van de vrouwelijke hoofdrol nog niet rond was. Toen hij hoorde dat ik interesse had, heeft hij dat onmiddellijk doorgeseind, i ik snel de oceaan ben overgestoken en toen was de zaak gauw geregeld. Geluk gehad". Kostte het veel moeite een slon zige, aan de drank verslaafde vrouw te spelen? „Nee, eigenlijk niet. Hooguit een beetje moeilijk was dat tegen het einde van de draaiperiode ik enigszins onderhevig raakte aan de weerslag die overmijdelijk is als je weken lang een vrouw staat te spe len die bij voortduring depressief is. Daar gaat een besmettend effect vanuit. Maar verder is het uiterst aangenaam werken geweest aan 'Barfly', met een uitmuntende sfeer op de set. Een uitstekende .verstandhouding met Mickey Rourke, mijn belangrijkste tegen speler. En de relatie met de Neder landse cameraman Robbie Mueller was ook heel bijzonder". Wat vond u zo bijzonder aan Robbie Mueller? „Robbie is fantastisch! Toen ik voor het eerst op de set kwam, zat Mickey Rourke klaar voor zijn rol. Hij zag er vreselijk uit; onverzorgd, goor. Ik vroeg me af hoe ik in mijn rol op hem verliefd kon raken. Maar tijdens het bekijken van de dagelijkse 'rushes' zag ik Mickey dus op film, zoals Robbie Mueller naar hem had gekéken en toen ont dekte ik pas wat Mickey fascine rend maakte. Hij is op zo'n bijzon dere mnaier uitgelicht en gefoto grafeerd dat het heel goed werkt. Zonder aandacht te trekken naar dat uitgekiende licht of de geraffi neerde camera-techniek zelf, geeft Robbie Mueller overal in 'Barfly' elk personage en elke scène de ver sterkende dosis attentie". Licht „Met een minder toegewijde fo tografie zou het publiek absoluut geen interesse kunnen opbrengen voor deze marginale personages, zelfs als wij verder exact hetzelfde hadden geacteerd. Ik denk dat ook veel van de sensualiteit in 'Barfly' feitelijk gecreeerd is door de in breng van Robbie. Het licht is voor deze film van essentieel belang ge weest. Als het slechter was ge weest, of als het te mooi was ge weest, zou dat de artistieke kansen om zeep hebben geholpen." „Ik ben heel tevreden met het eindresultaat. Hoewel, misschien was het toch wenselijk geweest als Wanda, het personage dat ik speel, ietsje meer reliëf had gekregen. Duidelijk maken dat ze méér is dan alcoholica. Ik bedoel: Bukowski wist meer van haar achtergronden te vertellen en ik ken ze ook. Bukowski vertelde me dat Wanda geïnspireerd is op zijn eerste liefde. Ze schijnt geestig te zijn geweest, sexy, slim. Ze had lef en ze was hardnekkig in haar weigering zich te conformeren aan sociale eisen. Waarschijnlijk hield Bukowski meer van haar dan zij van hem". „Ze was zeer religieus, opgevoed in een klooster en ze sliep altijd met haar rozenkrans onder haar hoofd kussen. Een erg interessant mens moet ze geweest zijn, maar voor de kijkers blijft ze wellicht te mysteri eus. Ik weet het niet zeker. Het kan ook zijn dat het juist goed is dat je niet al te veel te weten komt. Ten slotte worden alle mensen die in deze film voorkomen voornamelijk bekeken als de kroegtijgers die ze ook eenmaal zijn. Het is meer een studie van zo'n subcultuur. Wie zijn ze met elkaar, die mensen die samen blijven zuipen tot vier uur in de nacht. Daar gaat het allemaal - Er is een scene waarin u vecht met Alice Krxge als de andere vriendin van Mickey Rourke. Is dat niet vreselijk vervelend en moeilijk om te doen, vechten met een vrouw? „Het is niet mijn favoriete scène, maar het viel wel mee. Overigens zitten Alice en ik alleen in een paar shots die gemaakt zijn van dichtbij, terwijl in de opnamen-op-afstand de meer spectaculaire vechtbewe- gingen zijn uitgevoerd door stunt- Als die ruzie begint, zie je mij weliswaar Alice Krige in de ha ren grijpen en achterover van de bar trekken. Maar dat is niet meer dan een paar decimeter. Er wordt dan gesneden naar een shot waarin Alice zogenaamd met barkruk en al achterover kiepert, maar dan is de actrice inmiddels vervangen door een 'stand in'. Ik heb in 'The Wicked Lady' veel uitgebreidere vechtscènes gedaan, ook met een vrouw, zelfs schermscène's. Die waren veel moeilijker'. Faye Duhaway zegt door 'Barfly' weer zin te hebben in acteren. „De nieuwe projecten stapelen zich weer op. Twee films zijn al zeker. Eerst eentje met Klaus Maria Bran- dauer als tegenspeler, die heet 'Burning Secrets'. Een film naar een verhaal van Stefan Zweig. Het is een project dat Kubrick ontwik keld had, maar Andrew Birkin gaat het regisseren. Hij is de broer van Jane Birkin". Gemist „Ik merk nu het acteren wel te hebben gemist. Ik begon het ge voel te krijgen dat men me mis schien aan het vergeten was. Want om voeling te houden met het film bedrijf moetje toch in Amerika wo nen. Heel interessant vind ik de verschuiving ten gunste van klei nere, goedkopere produkties die meestal gemaakt worden door on afhankelijke maatschappijen. Die weten dan vaak van tevoren al via de verkoop van de video-rechten de financiën veilig te stellen en kunnen dan artistiek meer risico's nemen. Dat' levert interessantere onderwerpen op en interessantere rollen ook". „De grote studio's die met mon sterbudgetten werken, mikken op superprodukties en proberen ze kerheid te zoeken via beproefde formules, spektakels waarin een actrice als ik meestal niks te zoe ken heeft. Momenteel worden in Hollywood al 85 procent van de films onafhankelijk geproduceerd. Daar moet ik het van hebben". „In Engeland worden ook wel films gemaakt, maar daarvoor heeft men meestal geen Ameri kaanse actrice nodig. Verreweg de meeste films worden nog steeds in Amerika gemaakt. Ik begon ook een beetje heimwee te krijgen. Ik heb wel eens overwogen om twee maanden per jaar in Los Angeles te gaan wonen, maar dat is ook niks. En nu ik een paar maanden voor 'Barfly' terug in de States was, kreeg ik warempel heimwee naar Europa". ROTTERDAM (GPD) - Als een van de gebieden waar interessante im pulsen voor de wereldcinema ver wacht mogen worden, heeft het Film Festival Rotterdam de 'Maghreb' aangewezen. Dat wil zeggen: de landen westelijk van Mekka zoals Egypte, Algerije, Tu nesië en Marokko. Het in Rotter dam aangevoerde bewijsmateriaal slaagt er evenwel nog niet in dat optimisme te staven, want alleen in Tunesië lijken er in artistieke zin opmerkelijke ontwikkelingen plaats te vinden. Tijdens een 'klimaatdiscussie' op het Film Festival Rotterdam in het Hilton werd er over dit onder werp van gedachten gewisseld door enige Noordafrikaanse cine asten en officials en ook zij waren meer vervuld van hoop dan van vertrouwen. Uitgezonderd dan de Tunesiërs, van wie Ferid Boughe- dir over deze stof een uiterst ont hullende documentaire te zien had gegeven onder de titel 'Camera Arabe'. Qua produktie is Egypte het be langrijkste filmland van Noord- Afrika. Hun amusementsfilms do- de bioscopen van de Ara bische wereld. De belangrijkste ci neast heet Youssef Chahine. Hij haalde al twee keer de competitie voor Cannes en doet in Boughedirs film de smakelijk provocerende uitspraak: „Bij de benaming Derde Wereld denk ik aan Frankrijk, En geland en Amerika. Niet aan Egyp te, want tenslotte zitten wij hier al zo'n 7000 jaar beschaafd te zijn". De Egyptische cinema heeft aan trekkelijke hoogtepunten gekend in een verlate variant van het Itali aanse neo-realisme. Een jaar of vijf geleden heeft Rotterdam er een fraaie bloemlezing van gepresen teerd. Maar op dit moment is in dit land zelf de belangstelling voor meer pretentieuze kunstfilms na genoeg weggevallen en zelfs Cha hine heeft nu grote moeite om films te blijven maken, die hem eens roemd hebben gebracht en v:film* Centrale Algerijnse Filmbureau, gaf het tijdens de discussie ruiter lijk toe: „In de jaren zeventig leken onze dromen, een internationale doorbraak, ineens uit te komen. Mohamed Lakhdar-Hamina won in 1975 in Cannes de Gouden Palm met 'Chronique des Années de Braise'. En in 1977 dwong Merzal Allouache groot internationaal res pect af met 'Omar Gatlato'. Maar daarna is de boel vrijwel onmiddel lijk in elkaar gestort. En ik zou nu niet kunnen zeggen wie de fakkel kan overnemen, al beginnen een paar nieuwe talenten zich voor zichtig te ontplooien". Marokko vertoont hetzelfde beeld. In 1976 maakte Moumen Smihi enige indruk met 'El Cher- gui' ('De hevige stilte') dat ook bij ons vertoond is. Maar na deze film is het twaalf jaar stil gebleven. Wel werd er in de afgelopen jaren een degelijke structuur ontworpen voor de produktie die de laatste aht jaar 35 film -heeft opgeleverd. Maar wat te denken van de Marokkaanse cineast die we in 'Ca mera Arabe' horen opmerken dat hij dan wel een film heeft mogen maken, maar intussen bij drie el kaar opvolgende cultuurministers vergeefs heeft geprobeerd toe stemming te krijgen om zijn film ook in première te brengen. „Ik ga er vanuit dat ik wel zeven cultuur ministers gehaald zal hebben voor het ervan komt", zo voegt de film kunstenaar er opgewekt aan toe. Van zijn meer fortuinlijke land genote Izza Genini vertoonde het festival deze week de wereldpre mière van 'Marokko, Lichaam en Ziel'. Drie mini-films eigenlijk, die tot zevenluik dienen te worden uit gebreid en eerlijk gezegd meer qua onderwerp dan qua vormgeving in teressant zijn. Ze behandelen cul turele thema's: twee religieuze fes tiviteiten en een analyse van de muziek van Tetouan. Mooi hoor, maar met filmkunst heeft het wei nig te maken. PIETER VAN LIEROP (OP)NIEUW BLIJVERS 'Raw Deal' - Arnold Schwarzeneg ger zit als een sheriff in een klein dorpje te verpieteren als de FBI zijn hulp inroept te bestrijding Mafia-bons die Chicago City, Katwijk. 'Innerspace - piloot en zijn ruimte- toestel worden zeer verkleind en be landen in de ingewanden van een een voudig burgermannetje, Lido. Lei den, City. Katwijk en Greenway, Voorschoten. 'Stakeout' - politieman moet in aardi ge thriller de vriendin van misdadiger in de gaten houden en wordt verliefd op haar, Lido, Leiden 'Raising Arizona' - kinderloos echt paar jat in hilarische film eenvijfde van een vijfling, Lido, Leiden 'Fatal Attraction' - spannende film over vrouw die haar 'minnaar voor één nacht' en zijn gezin te grazen neemt, Lido, Leiden en Euro, Alphen 'The secret of my succes' - Michael J. Fox maakt yuppie-carrière, Green way, Voorschoten 'Masters of the universe' - speelgoed komt tot filmleven, Trianon, Leiden 'De reddertjes' - Disney-film uit 1977, waarin in de gewelven van het ge bouw van de Verenigde Naties hulp vaardige muizen vergaderen, een commissie van muizen besluit hulp te bieden aan een hulpbehoevend meis je. Euro Alphen en Lido, Leiden 'Dirty Dancing' - eenvoudige maar charmante dansfilm, Luxor, Leiden en Euro Alphen 'The Last Emperor' - groots epos die wellicht niet helemaal oplevert wat de Bertolucci-liefhebber verwacht. Lido, Leiden 'Van geluk gesproken' - Aanstekelij ke film waarin plaats voor een lach en een traan, Trianon, Leiden en Green way, Voorschoten 'Witches of Eastwick' - duivelse Jack Nicholson verleidt in een klein dorp drie vrouwen, Euro, Alphen 'Hector' - leuke Urbanus redt nogal knullig filmpje, City, Katwijk en Eu ro, Alphen SEKSFILM DEN HAAG 'A night on the town1 - Asta (463500), al. 'Fatal Attraction' - Asta, 12 jr. 'Hector', Asta. al. 'Sammie and Rosie get laid' - Babylon (471656). 16 jr. 'Fatal Attraction" - Babylon, 12 jr. 'Angel Heart' - Babylon, 16 jr. 'Vuil Spel' - Cineac (630637), 16 jr. 'Stake Out' - Cineac, al. 'Dirty Dancing' - Cineac, al. 'Witches of Eastwick' - Metropole (456756), al. 'The Last Emperor' - Metropole. al. 'Barfly' - Metropole, 12 jr. 'Innerspace' - Metropole. al. 'Half Moon Street' - Metropole. 16 jr. Innerspace' - Odeon (462400). al. 'Jaws, the revenge' - Odeon. 12 jr. The Principal' - Odeon. 16 jr. Dirty Dancing' - Odeon. al. 'Oci Ciornie' - Studio 656402), 16 jr. 'La Famiglia' - Studio, 16 jr. 'Rita, Sue and Bob too' - Studio, 16 jr. AMSTERDAM Hector' - Alfa (278806). al. 'A night on the town' - Alfa. al. 'Full Metal Jacket' - Alfa, 16 jr. 'Gardens of Stone' - Alfa, al. 'Fatal Attraction' - Alfa, 12 jr. 'Barfly' - Alhambra (233192), 12 jr. 'Dirty Dancing' - Alhambra. al. 'Big Foot and the Hendersons' - Cine rama, al. 'Sammy and Rosie get laid' - Calypso (234876). 16 jr. 'Angel Heart' - Calypso. 16 jr 'Kroniek van een aangekondigde dood' - Cinecenter (236615), 16 jr. 'II Camorrista' - Cinecenter. 16 jr. 'Rita, Sue and Bob too' - Cinecenter. 16 jr. 'Barfly' - Cinecenter. 12 jr. 'Dirty Dancing' - Cinema Int. (15124), al. 'The Last Emperor' - Cinema Int.. al. 'The Principal" - City (234579). 16 jr. 'American Ninja 2' - City. 16 jr. 'Jaws, the revenge' - City. 12 jr. 'Stakeout' - City. al. 'Van geluk gesproken' - City. al. Innerspace' - City, al. 'Nadine' - City, al. 'I've heard the mermaids singing' - Kriterion (2317080), 16 jr. 'Wish you were here' - Kriterion, 16 jr. 'Show you love' - Parisien (246540), 18 Daisy Chain' - Parisien, 18 jr 'Oci Ciornie' - The Movies (245790), 16 Jr- 'Wish you were here' - The Movies, 16 jr- 'La Famiglia' - The Movies. 16 jr. 'Witches of Eastwick' - Tuschinski, al. 'Naam van de roos' - Tuschinski (262633), al. 'The Last Emperor' - Tuschinski, al 'Barfly' - Tuschinski, al. Dirty Dancing' - Tuschinski. al 'Halfmoonstreet' - Tuschinski. 16 jr. 'Jaws, the revenge' - Tuschinski Cine ac (243639). 12 jr. 'Hersenschimmen' - De Uitkijk TELEVISIE Tweemaal Marcello Matroianni volgende week op de Belgische zender. Donderdag in 'Ginger e Fred', de film die in de afgelopen periode veel succes had in het filmhuiscircuit. In deze film van Federico Fellini vormt hij een duo met mevrouw Fellini, Gui- lietta Massinia. In de jaren vijftig hadden zij veel succes als als het dansduo Ginger Rodgers en Fred Astaire. Een televisiesta tion heeft ze uitgenodigd nog een keer hun imitatie ten beste te ge ven. Allerlei herinneringen ko men boven, niet in de laatste plaats bij de imitators zelf (20.15 uur, Belgie 2). Een dag eerder op dezelfde zender 'II bell' Antonio' van Mauro Bolognini. Mastroianni speelt hierin de titelrol. Antonio heeft de reputatie van een vrou wenjager. Zelf kan hij er eigen lijk niet zoveel aan doen, het is zijn vader die dat praatje de we reld in heeft geholpen. Als Anto nio een huwelijkspartner heeft gevonden, lijkt alles achter de rug. Maar Antonio blijkt impo tent en dat is in de traditie van Si- ciliaanse viriliteit een slechte zaak. De reputatie keert zich te gen hem (20.15 uur). Die dag op Nederland 2 de Russische klassieker 'Als de kraanvogels overvliegen'. Re gisseur Mikhail Kalatozov ver telt hierin het verhaal van een meisje dat verliefd is op een jon gen, maar wordt verleid door zijn broer. Aangrijpend maar niet sentimenteel (20.20 uur). 'Conduct Unbecoming' ver telt het verhaal van een schan daal in Brits Indie. De weduwe van een gesneuvelde militaire held wordt op een nacht aange rand en raakt zwaar gewond. Om de eer van het regiment hoog te houden wordt de zaak buiten de publiciteit gehouden en wordt zo snel mogelijk gezocht naar een dader. Film van Michael Anders on met hoofdrollen van Richard Attenborough en Michael York (22.00 uur). FILMHUIZEN LAK-Cinema besteedt twee avonden aandacht aan de Russi sche broers Michalkov. Maandag wordt 'Siberiade' vertoond, ge maakt door broer Andrej die in het buitenland beter bekend werd onder zijn tweede achter naam Konchalovski. Deze film maakte hij nog in de Sowjet- Unie ter gelegenheid van het zes tigjarig bestaan van de repu bliek. 'Siberiade' volgt de ont wikkelingen in een klein dorpje waar twee families elkaar becon curreren. Een dag later volgen twee Tsjechov-verfilmingen. Aller eerst 'Oom Wanja', ook een werkstuk van Andrej. De film gaat over het leven op een bui tenverblijf dat wordt verstoord door de komst van een jonge vrouw. Hij heeft zich bij de regie strikt gehouden aan de aanwij zingen van de auteur (20.00 uur), om 22.00 uur draait 'Piano Më- canique' van Nikita Michalkov, een verfilming van Tsjechov's onvoltooide toneelstuk 'Platon- Het Kijkhuis vervolgt de voor stellingen van 'Oci Ciornie', de laatste film van Nikita Michalk ov, die losjes op een aantal Tsjechov-verhalen is gebaseerd. Hoofdrol van Marcello Mast roianni (19.30 en 21.45 uur). Tot en met zondag draait in het Kijk huis 'Een maand later' van Nouchka van Brakel. Renée Sou- tendijk en Monique van de Ven draaien hierin de rollen om. De een wordt huisvrouw, de ander een vrolijke vrijgezel (20.00 en 22.15 uur). Verder in het Kijkhuis: 'I Love You' van Marco Ferreri. Vrou wenidool geeft de voorkeur aan de foto van een vrouw op zijn sleutelhanger. Ze zegt 'I love you' als hij naar haar fluit (20.00 en 2.15 uur). Dustin Hoffman speelt de dankbare rol van han delsreiziger Willy Loman in 'De ath of a salesman'. De Ameri kaanse Droom klapt in dit to neelstuk van Arthur Miller als een ballon uit elkaar (20.00 uur). Woensdag is 'Eleni' van Peter Yates te zien. Het is het waar ge beurde verhaal van een moeder die zich met haar vijf kinderen staande probeert te houden in de Griekse burgeroorlog (20.00 en 22.15 uur). In Filmhuis LVC draait tot en met zondag 'The Trial', de film die Orson Welles baseerde op het beroemde boek van Franz Kafka. Een klerk maakt een beklem mende tocht door het doolhof van de bureaucratie (21.15 uur). Woensdag twee korte films van de onlangs overleden Neder landse regisseur Adriaan Dit- voorst. 'Ik kom wat later naar Madra' is een korte film uit 1965 waarmee hij internationaal lof oogstte. 'Paranoia' is de ver filming van de gelijknamige no velle van W.F. Hermans. Een jon gen maakt zichzelf wijs dat hij wordt gezocht als oorlogsmida- diger en sluit zich op in een waanwereld. Aanvang van deze dubbele voorstelling is 20.00 uur. Faye Dunaway schopt Mickey Rourke. GFÜ)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1988 | | pagina 19