Eis 5 jaar voor 'kampbeul' De Rijke VROOMS DREESMANN Democratie Argentinië voorlopig veilig gesteld PAGINA 8 BINNENLAND BUITENLAND METERKRAAK GRONINGEN (ANP) - De politie van Groningen is naarstig op zoek naar de onbekende man of vrouw die in het bezit is van de sleutel tot zo'n 900 parkeerautomaten in die stad. Groningen telt naar schatting 1600 par- keermeters, die deels van een ander type zijn. De afgelopen 10 dagen heeft de onbekende met zijn sleutel gemiddeld vijf automaten per dag leegge haald. De buit bedraagt volgens de politie nu al zeker 5000 gulden, terwijl ai voor zo'n 50.000 gulden schade is aangericht. Het is onbekend hoe de man of vrouw aan de sleutel komt. Het leeghalen van de parkeerautomaten gebeurt normaal gesproken door de gemeente Groningen, die ook voor de strop opdraait. Bij de politie is geen aangifte gedaan van gestolen parkeermeter-sleutels. Met de sleutel kan de onbeken de gemakkelijk de geldcassettes uit de automaat halen. Deze maakt de da der dan ter plekke open. Vermoedelijk gaat hij overdag of 's avonds te werk. Op de foto een van de parkeermeters in Groningen. (foto and BUENOS AIRES (DPA/AFP/IPS) - De bevolking in Argentinië haal de gisteren opgelucht adem, na de beëindiging van de militaire op stand onder leiding van overste Al- do Rico, die het land vier dagen in zijn greep heeft gehouden. Bij het neerslaan van de muiterij zijn in to taal 278 soldaten gearresteerd, zo heeft het leger officieel bekendge maakt. Onder de opgepakte militairen zijn 56 officieren en 222 onderoffi cieren. Drie mensen raakten licht gewond bij de opstand, die zich op verschillende plaatsen heeft afge speeld. Ongeveer 2000 regeringsge trouwe militairen zijn ingezet om aan deze nieuwe crisis binnen de Argentijnse strijdkrachten een ein de te maken. Het is de tweede muiterij in het leger binnen negen maanden. De democratie in Argentinië lijkt per manent aan een zijden draadje te hangen. Maar schijn bedriegt. De verschillen tussen de Paasopstand van vorig jaar april en de recente rebellie zijn groot. Deze keer bleef president Raul Alfonsin de situatie met gemak meester en hij hoefde ditmaal geen compromissen te sluiten met de opstandige militai- De rebellie kwam als een verras sing. Luitenant-kolonel Aldo Rico, in beide gevallen de leider van de opstand, nam vrijdagavond de be nen. Hij vloog naar het stadje Mon te Caseros, zevenhonderd kilome ter ten noorden van Buenos Aires en kreeg het daar gelegerde vierde regiment aan zijn zijde. Regeringsgetrouwe troepen om singelden de stellingen van de op standige troepen. Resoluut weiger de het leger een voorwaardelijke overgave. Enkele uren nadat het hoofdkwartier onder artillerievuur was genomen, gaven de opstande lingen zich over. Discipline Het meest in het oog lopende verschil tussen beide muiterijen is de discipline in het leger. De orders die stafchef Hector Rios Eneru, de hoogste baas van de strijdkrach ten, vorig jaar gaf om de opstande lingen in te rekenen, werden ge traineerd of ronduit geweigerd. De ze weigering in actie te komen staat in schril contrast met het relatief snelle optreden van het leger dit maal. De bevelen van de huidige stafchef, generaal Dante Caridi, werden stipt en zonder mankeren uitgevoerd. Een tweede verschil betreft de achtergrond van de muiterij. Vorig jaar eisten Rico en zijn medestan ders intrekking van de wet die offi cieren verantwoordelijk stelde voor de schending van de mensen rechten tijdens de 'smerige oorlog', de jaren waarin de militairen de macht in handen hadden in Argen tinië. Rico, een driftkikker met de bij naam 'Rambo', vond dat de goede naam en eer van het leger in het ge ding waren. Hij eiste ook het ver trek van Hector Rios, die in zijn ogen te veel de kant van president Alfonsin koos. Bij grote onderde len van het leger vond hij begrip en steun voor deze beide eisen. Ditmaal stelde Rico meer indivi dueel gerichte eisen. Hij wilde het vertrek van de huidige stafchef Dante Caridi, omdat hy ernstig te leurgesteld was in de man. Hij zou er niet in geslaagd zijn de waardig heid en eenheid in het leger te her stellen. Verder tekende Rico pro test aan tegen het proces dat tegen hem aangespannen wordt wegens zijn aandeel in de opstand van april. Deze beide eisen vonden weinig weerklank bij de meerderheid van het leger. De positie van Dante Ca ridi staat niet ter discussie. De per soonlijke grieven van Rico bleken niet sterk genoeg om veel mede standers op de been te krijgen. Slechts twee regimenten, een in Tucuman in het noordwesten en een in San Juan in het westen van het land, sloten zich aan bij de op stand. Geen oproep Een ander opvallend verschil was de reactie van president Alf onsin op de muiterij in het leger. In de Goede Week vorig jaar wierp de president zijn politiek gewicht in de strijd werpen om de situatie meester te worden. Hij riep de be volking op massaal de straat op te gaan om de democratie te steunen. Bij honderdduizenden gaven de Argentijnen gehoor aan deze op roep. Ditmaal bleven de straten van Buenos Aires leeg. Deels heeft dit te maken met de massale leegloop van de hoofdstad in de Argentijnse zomervakantie. Zeker de helft van de bevolking zoekt de zon en de stranden op. Maar Alfonsin heeft ook geen enkele poging gedaan de bevolking te mobiliseren. Hij zag de opstand als een interne kwestie van het leger, die door het leger zelf opgelost kon worden. Het einde van de Paasopstand volgde na onderhandelingen met de rebellen, waarin Alfonsin zich gedwongen zag compromissen te sluiten. Hij ontsloeg stafchef Hec tor Rios en zwakte de wet af op ba sis waarvan militairen veroordeeld konden worden voor schending van mensenrechten. Van enig overleg met de opstan delingen is nu geen sprake ge weest. Rico en zijn medestanders kregen de kans zich binnen zes uur onvoorwaardelijk over te geven. Toen ze dat weigerden, rukten de troepen op en overmeesterden hen. In totaal had Rico naar schatting duizend medestanders. De totale omvang van de strijdkrachten is negentigduizend manschappen. Het was de eerste keer sinds 1962, dat het Argentijnse leger on derling slaags raakte. Politieke waarnemers in Buenos Aires stel len dat het niet eerder is voorgeko men dat het leger in actie kwam om de democratie te beschermen. De vastberaden manier waarop nu is afgerekend met de muiterij recht vaardigt volgens hen de hoop dat de relatie tussen de strijdkrachten en het burgerbewind aan de bete rende hand is. Uitgaven overheid DEN HAAG (ANP) - Voor 1988 is een bedrag van 2,9 miljard gulden aan uitgavenoverschrijdingen van de departementen en in de sociale zekerheid niet gecompenseerd door ombuigingen. Dat schrijft mi nister Ruding van financiën aan de Tweede Kamer in een brief over de begrotingsdiscipline. De overschrijdingen voor 1988 zijn voor een belangrijk deel ver oorzaakt door overschrijdingen van vorig jaar die doorwerken. Op de rijksbegroting bedraagt de over schrijding voor 1988 5,3 miljard gulden. DEN HAAG (GPD) - De Haagse officier van justitie heeft gisteren na een meer dan zeven uur duren de zitting vijf jaar cel geëist tegen de van oorlogsmisdaden verdachte Rien de Rijke, de voormalige Ober- kapo in het kamp Erika in Ommen. In zijn eis hield de officier rekening met de conclusie van professor Bastiaans, hoogleraar in de psychi atrie, die De Rijke voor zijn bar baars optreden in het kamp ver minderd toerekeningsvatbaar vond. De 68-jarige De Rijke werd onder meer ten laste gelegd de dood van de joodse gevangene Sa lomon Roet, zware mishandeling van joodse en niet-joodse gevange nen en het verlenen van hulp aan de vijand. De man uit het Westlandse Mon ster zat er in de beklaagdenbank hulpeloos bij, barstte met regel maat in huilen uit en beriep zich bij voortduring op geheugenverlies. Hij gaf weliswaar toe in het kamp mensen geschopt en geslagen te hebben, maar kon zich geen namen van gevangenen of details van mis handelingen herinneren. Officier van justitie Van Straelen noemde het opvallend dat De Rijke wel pre cies wist te melden wat hem zelf in het kamp was overkomen. De Rijke werd in juni 1942 over gebracht naar het kamp Erika om het restant van een straf van drie jaar uit te zitten wegens diefstal van en handel in distributiebon nen. Voor die tijd zat hij gevangen in Breda en Amersfoort, maar daar was hij niet te handhaven. Medege vangenen die De Rijke haatten, hadden hem bijna gelyncht. Het kamp in Ommen was speciaal be doeld voor gedetineerden, die voor economische delicten door Neder landse rechters waren veroordeeld. Er zaten onder meer zwarthandela ren, fietsendieven en verkrachters. Macht De eerste dagen van zijn detentie in Ommen waren volgens Rien de Rijke afschuwelijk. Hij werd door de kampleiding verdacht van het beramen van een vluchtpoging en werd ingedeeld bij de Straf Kom- pagnie (SK). "Ik werd vogelvrij verklaard en tegen de vogelvrijen mocht iedereen aanpissen. Ik werd geslagen en gestompt. De volgende dag moest ik met een schop een boom van 1.80 meter uitgraven. Ze ven dagen en nachten ben ik daar mee bezig geweest. Eten kreeg ik niet, alleen drinken. Na die periode werd ik tot Kapo benoemd. Ik kon dat niet weigeren. De kampleiding had mij murw geslagen", aldus een snotterende De Rijke. Als Kapo, en later als Oberkapo, moest De Rijke toezicht houden op een groep medegevangenen. "Ik kreeg een zekere macht, waarmee ik naar eigen inzicht mocht om gaan", aldus de verdachte. Een van de geliefde bezigheden van De Rij ke was het 'grammofoonplaatje draaien'. Gevangenen moesten met een vinger op de grond en een vinger in het oor rondjes draaien, totdat het commando 'opstaan' volgde. De meeste gevangenen vie len wegens duizeligheid tegen de grond en werden vervolgens met een bullepees, een knuppel of een boomtak bont en blauw geslagen. Bij het Openbaar Ministerie zijn 83 getuigenverklaringen binnenge komen over het optreden van De Rijke, die volgens rechtbankpresi dent Kootte door de tientallen ge tuigen is betiteld als beestmens, sa dist, beul, boef, barbaar, onmens en 'slechter dan een Duitser'. Maar volgens de officier van justitie is de titel 'De beul van Ommen' niet te recht. Daarvoor was De Rijke in de hiërarchie van de kampleiding een te onbeduidend mannetje. De KK- mannen (Kontrol Kommando), be last met de bewaking van de gevan genen, haalden dezelfde mishande lingen uit. Volgens officier van justitie Van Straelen is De Rijke schuldig aan de dood van de joodse gevangene Salomon Roet, die op 19 januari 1943 overleed. Roet werd door De Rijke gestompt, geslagen en ge schopt en werd gedwongen door een rij van brandende strobundels te lopen. Dat lukte de lichamelijk al ernstig verzwakte Roet niet. Hij viel neer en zijn kleding vatte vlam. Roet stierf enkele dagen later aan de gevolgen van de mishandeling. De verdachte ontkende de be schuldiging gisteren. Hij zou met de joodse gevangenen geen enkele bemoeienis hebben gehad. Breken De Rijke gaf wel toe Nederland se gedetineerden te hebben mis handeld. "Ik moest de nieuwe ge vangenen drillen, hun weerstand tegen de kampleiding breken. Ik noteerde hun nummers als ze bij voorbeeld niet correct gekleed wa ren. Ze werden dan gestraft, kre gen geen eten. Ik heb ook weieens gevangenen met een koppelriem afgeranseld. Er werd in die tijd veel geslagen en geschopt. Ik deed dat uit angst voor de kampleiding. Het was een hel, er gebeurde van alles", aldus de verdachte, die zich de de tails echter niet wist te herinneren. Advocaat Sjöcrona had zes getui gen a decharge opgeroepen, die verklaarden dat De Rijke nooit iets had misdaan. Een 70-jarige tuinder uit Wouwse Plantage beweerde zelfs dat het kampleven niet echt onaangenaam was: "Je kon daar best 100 worden". De getuigen a decharge hadden De Rijke nooit zien slaan. Dat gebeurde volgens hun zeggen alleen door de KK's. Een pijnlijke verklaring, omdat De Rijke nog geen uur eerder had be kend gevangenen te hebben mis handeld. Volgens hoogleraar Bastiaans is het barbaarse optreden van De Rij ke te verklaren door de mishande lingen, die hij aan het begin van zijn verblijf in Ommen zelf heeft moeten ondergaan. Hij had een soort hersenspoeling ondergaan en verkeerde, aldus het rapport van Bastiaans, maandenlang in een 'psychische uitzonderingstoe stand'. Hij volgde slaafs het bevel om anderen te martelen, zoals hij zelf was gemarteld. Hij was zowel slachtoffer als dader, aldus Basti aans. Getuige-deskundige profes sor Zeegers noemde De Rijke 'een willig werktuig van zijn beulen'. Het proces wordt vandaag voort gezet met het pleidooi van de advo caat. De rechtbank in Den Haag zal op 2 februari uitspraak doen. V&DZETNU DE BUL IN DE KONFEKTIE

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1988 | | pagina 8