Vijf finalisten in
Deutekom Concours
Beeld bij Mondiiaanhuis vernield
Overbraamwij e' stemmen
GROTE BELANGSTELLING TAN GOGH
Betoverende zang en een kattenduet
Geschiedvervalsing
Documentaire over Concertgebouw
PAGINA 28
KUNST
MAANDAG 11 JANUARI 1988
WINTERSWIJK (GPD) - "Niet ik
word financieel benadeeld, maar
de kunstenaar die zijn beeld hier
heeft staan. Dat is een jongen, die
met veel inzet zijn beeld heeft ge
maakt en geen geld heeft om het in
brons te laten gieten. Die bestelen
ze en dat is het vervelende aan de
zaak. Beelden kapot maken. Waar
om doen mensen dat?", vraagt ga
leriehoudster Elisabeth Nijhuis-
Wiggers zich af.
Een half jaar was het gipsen
beeldmodel van de Deurninger
beeldhouwer Bert Nijenhuis, voor
stellende een peinzende man, de
gewaardeerde blikvanger voor het
Mondriaanhuis aan de Winters-
wijkse Zonnebrink. Toen kwamen
de vandalen en afgelopen was het.
Zwaarbeschadigd werd de pein
zende man op de ochtend van
tweede kerstdag gevonden. Nog
dagen later stroomden de reacties
binnen van verontwaardigde
streekgenoten, die het beeld op-
ENSCHEDE (GPD) - De
Rotterdamse Ellen Bollongi-
no, Claron McFadden uit
Purmerend, de Amsterdam
mers Irene Maerssen en
Henk Poort, en Wilma Ver
beet uit Vegchel zijn de vijf
jonge operazangers die nog
een kans maken op een plaats
in de finale van het Cristina
Deutekom Concours. Pas
twee dagen voor de finale, na
de generale repetitie met or
kest, kiest de jury definitief
voor drie finalisten.
Tijdens een galaconcert met Fo
rum Philharmonisch zal op 13 fe
bruari in de Twentse schouwburg
in Enschede worden uitgemaakt
naar wie de drie prijzen van respec
tievelijk 12.500 gulden, 10.000 gul
den en 7.500 gulden zullen gaan,
waarmee een stageplaats bij een in
ternationaal hoog aangeschreven
operahuis of muziekinstituut kan
worden gefinancieerd. Bovendien
zijn de drie prijswinnaars zeker
van een rol in een produktie van
opera Forum.
Oorspronkelijk was het de be
doeling dat slechts drie van de 14
zangeres die de halve finale haal
den en die zaterdagmiddag voor
een openbare auditie in de Twent
se schouwburg aantraden, recht
streeks naar de eindronde zouden
overgaan. De zeskoppige jury on-
In Schiedam sluit een wethouder
een tentoonstelling over de
schrijver J.K. Huysmans. De re
den? Het werk van deze katholie
ke auteur zou antisemitische
passages bevatten.
Dat is juist. Naast veel prachti
ge literatuur schreef deze Franse
decadent en estheet pur sang
ook verderfelijke regels als:
"Oostenrijk is tot in het merg
aangevreten door joods onge
dierte".
Een expositie, gewijd aan deze
schrijver, zou, gelet op de com
motie rond het toneelstuk van
Fassbinder, niet door de beugel
kunnen.
In Amsterdam wordt een sym
posium over de filosoof Martin
Heidegger en diens nazi-sympa
thieën afgelast om dezelfde re
den.
Kan dit? Mag dit? Moet dit? Of
hebben we hier te maken met pa-
niekcensuur?
Om deze vragen te kunnen be
antwoorden moeten wij terug
naar de ontstaansgeschiedenis
van het antisemitisme. Er zijn
drie factoren die een rol hebben
gespeeld bij het ontstaan van dit
verschijnsel: economische, na
tionale en religieuze factoren.
Die religieuze factoren hebben
het meeste invloed gehad.
Iedereen weet dat de joden in
de bijbel worden beschouwd als
het volk dat de Heiland heeft ge
kruisigd. Volgens de kerkvaders
in het verleden verdienden zij
hiervoor straf, en niet zo zuinig
ook.
In 1215 werd door het vierde
Lateraanse concilie besloten tot
verschillende discriminerende
maatregelen met betrekking tot
de joden. Enkele jaren daarvoor
had Paus Innocentius er al vurig
voor gepleit om de joden in staat
van 'eeuwige slavernij' te hou
den. Een radicale afscheiding
van dit gehate ras hoopten de
kerkelijke hoogwaardigheidsbe
kleders te bereiken door de ver
plichte doorvoering van het
ghetto.
Die kerkelijke haat tegen de jo
den zal tot diep in het eerste mil-
lenium blijven doorwoekeren.
Een van de grootste jodenhaters
was Luther. In 1543 eiste hij in
zijn geschrift 'Over de joden en
hun leugens: "Ten eerste dat
men hun synagogen of scholen
met vuur aansteekt, en wat niet
wil branden met aarde bedekt,
zodat geen mens daarvan in der
eeuwigheid enig overblijfsel zal
zien...". Bij christenen moest,
volgens dezelfde Luther, "het jo-
densmoel niet waardig geacht
worden om in onze nabijheid
recht misten.
Niet alleen het gipsmodel was
het mikpunt, de dieven slopen ook
naar de achtertuin en haalden er
een klein bronsplastiek van Piet
Schoenmaker weg. Minstens vijf
tig kilo woog het kunstwerk, maar
de ochtend na de bewuste nacht
was het verdwenen. Drie kilometer
verderop werd het teruggevonden
op de parkeerplaats van het belas
tingkantoor. Het is terug in het
Mondriaanhuis, maar de twijfel
blijft.
"Het gebeurde in de nacht tus
sen eerste en tweede kerstnacht.
Wij hebben niets gehoord, hoewel
ze praktisch onder ons slaapka-
'La Deut' in haar gloriedagen.
(archieffoto)
der voorzitterschap van de oud-in
tendant van de Nederlandse Opera,
Hans de Roo, met in haar gelederen
onder anderen Christine Deute
kom, besloot echter mede gezien
het hoge niveau van dit concours
waaraan in totaal 50 zangers deel
namen, om twee aankomende ope
razangers tot en met de generale
een extra kans te geven op een
ereplaats.
God te noemen, maar wie dat van
de joden hoort moet het aan de
overheid aangeven of met var
kensstront naar hen gooien...".
Theologie met een kwalijk lucht
je, of niet soms?
Twintig eeuwen christendom.
Twintig eeuwen christelijke cul
tuur. Cultuur waarin antisemitis
me bon ton was, waarvan kun
stenaars, en vooral schrijvers,
menig graantje hebben meege
pikt. Men schreef immers op wat
er 'leefde', vereenzelvigde zich
daarmee. Ook een katholiek
schrijver als Huysmans deed dat.
Ook kunstenaars als Shakespe
are, Dostojevski, Voltaire en
Flaubert deden dat. Ja, wie ei
genlijk niet? In zekere zin kun je
van al deze kunstenaars zeggen
dat hun werk menig giftig
vruchtje bevat van deze christe
lijke, joden-onvriendelijke, cul
tuur. Zij waren immers 'kinde
ren' van hun tijd, van deze cul
tuur.
Maar - die jodenhaat was na
tuurlijk maar één aspect van die
christelijke cultuur. Andere
componenten van deze cultuur
hebben het werk van deze kun
stenaars juist verrijkt en op gun
stige wijze beïnvloed.
Gaan wij terug naar onze
vraagstelling. Moet het werk van
alle kunstenaars die zich wel
eens in antisemitische zin heb
ben uitgelaten worden verbo
den?
Goed. Laten we dat doen. Maar
dan houden we geen klassieken
meer over. Want - het is treurig
genoeg - ook de haat tegen de jo
den heeft iets klassieks. Er zijn in
het verleden maar weinig dich
ters geweest zoals Jacob Revius,
die in zijn vers 'Hij droech onse
smerten' schreef:
"'T' en zijn de Joden niet, Heer
Jesu, die u cruysten(...)
Ick ben de taeye streng daar
mee Ghy ginct gebonden,
De nagel, en de speer, de gees-
sel die U sloech,
De bloet-bedropen croon die
Uwen schedel droech:
Want dit is al geschiet, eylaes!
om mijne sonden."
En dan nog iets: wat doen we
met de bijbel? Of moeten de jo
den hierin alleen maar 'theore
tisch' worden gezien als 'het
kwaad', het kwaad dat elke theo
logie nodig heeft, het kwaad dat
altijd in de ander is gelegen?
Paniekcensuur? Ja dus. Het
uit onze musea weren van ten
toonstellingen met een antisemi
tisch tintje komt neer op ge
schiedvervalsing. Het zou een
wat al te rooskleurig beeld ople
veren van twintig eeuwen 'be
schaving'.
CEES VAN HOORE
merraam hebben staan wrikken
om dat beeld uit de grond te krij
gen. Een van de kinderen was zelfs
nog op. Die zat te studeren. Dat
beeld van Bert Nijenhuis stond op
een dikke paal, die een meter diep
in de grond zat. Ze zijn ontzettend
te keer gegaan bij het los maken
van het beeld. Toen het niet lukte
zijn ze gaan rukken en trekken.
Met het gevolg dat de kop afbrak
en het beeld in stukken op de
grond lag.
"Dat beeld is door Nijenhuis in
juni neergezet als blikvanger voor
zijn tentoonstelling, die in septem
ber plaatsvond. Sindsdien is het
voor onbeperkte tijd blijven staan.
Bovendien zal op de avond van
het finale-gala nog een aanmoedi
gingsprijs en een publieksprijs
worden uitgereikt, waarvoor alle
halve finalisten in principe in aan
merking komen. Wat er aan deze
twee extra onderscheidingen ver
bonden is, blijft vooralsnog ge
heim.
De vijf overgeblevenen hebben
hun klassering niet alleen te dan
ken aan de twee opera-aria's die ie
der zaterdag ten gehore bracht
maar voor een groot deel ook aan
het oordeel van de jury over hun
verrichtingen tijdens concerten en
voorstellingen waaraan zij tussen
oktober en januari hun medewer
king verleenden.
Ellen Bollongino verdiende haar
finaleplaats met aria's uit Julius
Ceaser (Handel) en Turandot (Puc
cini). Hoewel het haar soms nog
aan kracht en zekerheid vooral in
de hoogte ontbrak, is de klankrijk
dom van haar stem, met daarin een
lichte dramatische aftekening, on
miskenbaar.
Claron McFadden moet haast
wel zijn geselecteerd op grond van
haar prestaties voorafgaande aan
de halve finale, want zaterdag toon
de ze weliswaar tot in het hoogste
register een grote technische be
heersing, maar haar stem was op
vele plaatsen niet braam-vrij en
vertoonde onprettige bijgeluiden
in de resonans.
Irene Maerssen verraste met een
zeer warme sopraan in Mozart's
Rosenaria en in 'II ne revient pas'
van Gounod. De bariton
Henk Poort bereikte de finale met
veel stemgeweld. Hij beschikt over
veruit de groo.tste stem uit het deel
nemersveld en gebruikte die ook
zeer vakkundig in onder andere Of
fenbach's Diamantaria.
Wilma Verbeet heeft een sopraan
die ze in een groot bereik technisch
zeer evenwichtig gebruikt. In com
binatie met de karaktervolle klank
en een mooie resonans maakt haar
stem een buitengewoon aangena
me indruk. Die evenwichtig ver
deelde kwaliteiten maken haar
misschien wel de grootste kans-
hebster op de eerste plaats.
Fragment uit 'Van lier tot vleugel',
bouw.
AMSTERDAM (GPD) - Oude ro
mantische tijden herleefden gister
middag even in het Amsterdamse
Concertgebouw. In de grote con
certzaal werd een matinee-voor
stelling opgevoerd zoals dat hon
derd jaar geleden gebeurde. Het
Hilversumse bedrijf Polygoon leg-
'de het opmerkelijke spektakel op
De mensen vonden het mooi. Er
kwamen voortdurend leuke reac
ties binnen. In het begin slaap je
wat onrustig. Het is iets van een an
der, dus je voelt je er verantwoor
delijk voor. Als je merkt dat men
sen het beeld waarderen dan krijg
je het idee dat het ook gerespec
teerd wordt. Blijkbaar denkt niet
iedereen er zo over".
De vraag waarom mensen dit
doen blijft Elisabeth Nijhuis kwel
len. "Je denkt eerst aan vandalis
me. Maar er is duidelijk gepro
beerd om het beeld van Nijenhuis
mee te nemen. Aan de andere kant
slepen ze het beeld van Piet
Schoenmaker drie kilometer mee
DEN BOSCH (ANP) - De ten
toonstelling 'Van Gogh in Brabant'
in het Noordbrabants Museum in
Den Bosch heeft een record aantal
bezoekers getrokken. Vrijdagmid
dag werd de honderdduizendste be
zoeksterM. Bijl-de Graaff uit Mier-
lo, verwelkomd. De verwachting is
dat de expositie, die nog tot en met
zondag te bezichtingen is en die be
staat uit een honderdtal werken die
Van Gogh maakte in Etten en
Nuenen, in totaal 110.000 bezoekers
zal trekken. Een ongekend hoog
aantal voor het Noordbrabants
Museum, zo heeft directeur drs.
M.van Boven vrijdag meegedeeld.
Het Noordbrabants Museum ver
huisde eind vorig jaar naar een
nieuw onderkomen, het geheel gere
noveerde voormalige gouverne
mentspaleis aan de Verwerstraat
in Den Bosch. Bovendien beschikt
het museum daar over enkele nieu
we vleugels. 'Van Gogh in Brabant'
is de openingstentoonstelling. De
inrichting van de expositie vergde,
onder meer vanwege de hoge verze
keringspremies, een forse investe
ring. Die is er door het groot aantal
bezoekers helemaal uitgekomen, al
dus Van Boven.
Op de foto biedt directrice Mar
griet van Boven (links) mevrouw
Bijl de honderdduizendste bezoe
ker van de tentoonstelling
een taart aan.
Dat is wat anders dan aardappe
len eten (foto anp)
film vast. Polygoon maakt in op
dracht van de Rijksvoorlichtings
dienst 'een documentaire over het
honderdjarig Concertgebouw. De
film wordt op 12 april door de
TROS op televisie uitgezonden.
Dat is precies een dag na de viering
van het eeuwfeest van het Amster
damse gebouw.
en laten het dan op een parkeerter
rein achter. Niemand begrijpt er
iets van".
Voor Elisabeth Nijhuis is het de
vraag wat er nu moet gebeuren.
Het beeld van Bert Nijenhuis
wordt gerestaureerd. Of het daarna
weer op zijn plaats wordt terugge
zet hangt af van de kunstenaar en
het overleg met de verzekering.
"Het is een schitterend beeld. Je
siert zo'n dorp ermee op. Vooral als
mensen ervan genieten. Diep in
mijn hart hoop ik dat het er weer
komt te staan. Maar je vraagt je af
of dat nog wel kan. Eigenlijk moet
je je door dit soort voorvallen niet
uit het veld laten slaan. Je hebt een
Concert door Wendela Bronsgeest (so
praan) en Vera Verzijden (mezzo-so
praan), aan de vleugel begeleid door Tan
Crone. Werken van Haydn, Reger, Ravel,
Rossini en anderen. Gehoord op 10 januari
in het Groene Kerkje.
OEGSTGEEST - Niets lijkt zo
kwetsbaar als een zanger(es)
voor het publiek. Instrumenta
listen kunnen zich in veel geval
len nog achter hun instrument
verschuilen, zich er op concen
treren. Een zangeres echter moet
het van haar stem en haar voor
drachtskunst hebben. Faalt ze,
dan kijkt het publiek tegen een
soort uitdrukkingloze marionet
aan. Heeft ze succes, dan worden
de luisteraars onmiddellijk deel
genoot gemaakt van haar emo
ties.
Het Groene Kerkje zat zo vol,
over het honderdjarig Concertge-
(foto GPD)
In 1983 maakte Polygoon naar
aanleiding van de loterijactie voor
de restauratie van het Concertge
bouw ook al een documentaire
over het leggen van de funderin
gen. Deze produktie werd in Zu
rich op het Internationaal Indus
trie en Filmcongres met de eerste
prijs bekroond.
De nieuwe produktie over het
Concertgebouw is getiteld 'Van lier
tot vleugel' en laat beelden zien van
de aanbouw van de nieuwbouw en
geeft een impressie van de geschie
denis van het gebouw en haar be
zoekers en laat tenslotte de ver
nieuwde technische installatie
zien.
taak als kunstgalerie. Het publiek
heeft recht op dat beeld. Moet je
wijken voor een paar vandalen?
Als je hiervoor door de knieën gaat
kan een gemeente geen enkel
beeldje meer aankopen en in het
dorp plaatsen. Daarom ben ik er
voor om het beeld weer op zijn
plaats te zetten. Alleen zul je voor
betere veiligheidsmaatregelen
moeten zorgen. Dat beeldje van
Piet Schoenmaker komt weer in de
achtertuin, maar we zullen het ste
vig verankeren en de achtertuin
wordt met een flinke schutting be
schermd."
Overigens vraagt Elisabeth Nij
huis zich af wat dieven met gesto-
ler: beelden moeten beginnen. "De
kans om ze te verkopen is mini
maal. Gestolen beelden worden on
middellijk geregistreerd en aan
veilingen doorgegeven. Als het om
geld begonnen is, kunnen ze die
beelden maar beter laten staan
waar ze horen".
dat waarschijnlijk niet iedereen
de gezichtsuitdrukkingen van
Vera Verzijden en Wendela
Bronsgeest kon onderscheiden.
De muziek zelf was dan wel het
voornaamste, maar wie heeft
kunnen genieten van de schalkse
blikken die beide dames elkaar
toewierpen tijdens het zingen
van de duetten van Rossini, heeft
extra waar voor zijn geld gehad.
Het programma was bijzonder
goed opgebouwd; na duetten
van H. Purcell en J.Chr. Bach
waarbij de donkere, soms wat te
luide klank van de vleugel een
beetje anachronistisch aandeed -
volgde een solocantate van
Haydn: 'Arianne a Naxos', welke
cantate door Vera Verzijden zo
expressief als maar mogelijk is
voor die muziekstijl gezongen
werd. Max Reger, streng orgel-
componist, heeft ook prachtige,
lyrische zangduetten geschre
ven. Beide stemmen vloeien in
elkaar over en weken ongemerkt
weer uiteen. Het is moeilijk te
Voorstelling: Das Hamburger Ballett met-
de MatthSus Passion. Choreografie, ens-
cènering, decor- en kostuumontwerp John
Neumeier. Muziek: J.S. Bach. Gezien op 8
januari in het Muziektheater in Amsterdam.
AMSTERDAM - Het tweede
programma van het Hamburger
Ballett, na het eerder uitgevoer
de 'Mozart und Themen aus Wie
es euch gefallt' naar Shakespea
re, bestaat uit de integrale, vier
uur durende choreografie van de
Matthaus Passion van Bach. Ar
tistiek leider John Neumeier ('Ik
ben christen en danser') heeft in
een typisch Duitse Ausdruck-
stanz geprobeerd het verhaal van
Christus een metafysische in
houd te geven, zonder daarbij te
willen vervallen in een dramati
sche uitbeelding of illustratie
van het verhaal.
Maar dat laatste is wel wat
Neumeier doet. Betichtte ik hem
vorige week van een te slaafse in
terpretatie van Shakespeare's
'As you like it' met als gevolg dat
de theatraliteit en het verhaal de
choreografie volledig onder
sneeuwden, nu moet ik hem he
laas betrappen op hetzelfde eu
vel. Neumeiers enscènering is bij
uitstek illustratief. In symboli
sche gebarentaal wordt de tekst
het publiek als het ware voorge-
mimed. Wanneer de evangelist in
de tekst aanduidt dat Jeuzus
gaat spreken, vertaalt Neumeier
dit in het clichégebaar van twee
armen die vanaf de mond ge
spreid worden. Dit soort versle
ten theatraliteit maakt de voor-
OVERLEDEN - De Franse schrij
ver en journalist Thierry Maulnier
(78) is in zijn woonplaats Marnes-
la-Coquette bij Parijs overleden.
Maulnier, die eigenlijk Jacques
Museum voor
architectuur
gaat
22 miljoen
kosten
ROTTERDAM (GPD) - Het Archi
tectuurmuseum dat nu definitief in
Rotterdam wordt gebouwd, gaat f
22 miljoen kosten en zal in januari
'92 voor het eerst de deuren ope-
Zes architecten, onder wie een
Zweed en een Zwitser, is gevraagd
een uitdagend ontwerp te maken
voor het 'architectuur-instituut',
waarover de plannenmakers liever
spreken. Uit de ontwerpen zal een
beoordelingscommissie in juni een
keus maken.
Het gebouw komt schuin tegen
over het Museum Boymans-Van
Beuningen te staan. In dit gebied,
dicht bij het centrum van Rotter
dam, zal een concentratie van mu
sea ontstaan. Zo zal in de onmid
dellijke nabijheid het Natuurmuse
um worden gevestigd dat al over
vier maanden opengaat. Boven
dien ligt ook het maritiem museum
Prins Hendrik dicht in de buurt.
Het nieuw te bouwen Architec
tuurmuseum is lange tijd inzet ge
weest van een strijd tussen Am
sterdam en Rotterdam. De in Am
sterdam gevestigde Stichting Wo
nen, het Nederlands Documenta
tiecentrum voor de Bouw en de
Stichting Architectuurmuseum,
die de nieuwbouw in Rotterdam
gaan bemannen, voelden aanvan
kelijk niets voor de verhuizing. Zij
zagen niets in de oude bibliotheek
in de Rotterdamse binnenstad
waarin minister Brinkman (WVC)
het museum aanvankelijk wilde
onderbrengen.
De drie Amsterdamse instellin
gen, die de Beurs van Berlage in de
hoofdstad de meest geschikte loka-
tie vonden, waren pas bereid aan
een verhuizing mee te werken toen
de bewindsman nieuwbouw vlak
bij het museum Boymans-Van
Beuningen toezegde.
zeggen welke de typisch eigen
klankkleur is van deze zangeres
sen, want ze toverden er voortdu
rend mee; het ene ogenblik ver
schilden ze van elkaar als dag en
nacht, dan weer hulden ze zich in
dezelfde vermomming en wist je
niet meer wie wie was.
Heel anders van sfeer, maar
even adembenemend gezongen
waren Franse duetten van Fauré,
Berlioz en Chausson. Tan Crone,
die het tweetal zeer nauwgezet
begeleidde, ontpopte zich in de
'Cinque mélodies populaires
Grècques' van Ravel als een so
liste. Met zeer veel zeggings
kracht werden deze liederen
door Wendela Bronsgeest voor
gedragen.
Als uitsmijter klonken twee
duetten van Rossini, waarbij bei
de dames er met zichtbaar ge
noegen 'tegenaan' gingen. Met
een zeer levensecht gemiauwd
kattenduet als toegift werd het
publiek bedankt voor zijn en
thousiaste applaus.
MONICA SCHIKS
stelling oninteressant om naar te
kijken en getuigt van een weinig
creatieve interpretatie.
De Matthaus Passion is en
blijft een verhaal dat in vier uur
gezongen wordt en het bezit nau
welijks een dramatische struc
tuur. De te directe vertaling in
gebaren en bewegingen van
Neumeier zijn dan ook verant
woordelijk voor het statische ka
rakter van de voorstelling. Er is
geen tempo in te krijgen. Daarbij
komt ook nog de beperkte mimi
sche talenten van de dansers die
voortdurend één gekweld ge
zicht laten zien of niet laten zien
want er wordt veel naar de grond
gekeken. Neumeier zelf, die de
rol van Jezus op zich heeft geno
men, is ook al niet geloofwaardig
omdat er niets van hem uit
straalt. Hij is geen man van vlees
en bloed maar een tot leven ge
komen etalagepop. Dit gebrek
aan nuancering breekt je op en
maakt de pathetiek tot een zwak
tebod.
Wat de choreografie betreft
stelt de voorstelling te weinig
voor. De spaarzame vormmo-
menten komen nog het best tot
hun recht in de massa-scènes,
maar daarin gaat niets synch
roon als dat wel zou moeten en
het bewegingsidioom is nou ook
niet om over in de krant te schrij
ven.
Het spijt me, maar John Neu
meier en het Hamburger Ballett
zijn hun internationale reputatie
nauwelijks waard. Artistiek ge
zien niet en technisch niet.
INGRID
VAN FRANKENHUYZEN
Talagrand heette, werd vooral be
kend als essayist en toneelschrij
ver. Maulnier, die lange tijd voor de
krant 'Le Figaro' werkte, was sinds
1964 lid van de Académie Frangai-
CONCERTDUO - De Schotse trombonist John Kenny en de Japanse ma
rimba-speelster Nachiko Maekane gaan drie concerten in Nederland ge
ven. Op het programma van dit duo staan speciaal voor deze bezetting ge
schreven werken van David Richardson, Xavier Alvarez en Satoshi Oh-
mae. De concerten zijn op 16 januari in het Stedelijk in Amsterdam (15.00
uur) en op 17 januari in Boymans van Beuningen in Rotterdam (13.30 uur)
en Muziekcentrum Vredenburg in Utrecht (20.15 uur).
ét
