Karpov kan zich wel misser permitteren Stamsnijder regeert zonder enig pardon Guyt: 'Ik had mijn dag niet' Hans Böhm op weg naar record Kieviten te sterk voor LMHC Van der Smissen 'op karakter kampioen' MAANDAG 11 JANUARI 1988 "PAGINA 21 LEIDEN - LMHC verloor in het afgelopen weekeinde tweemaal van Kieviten in de zaalhockeycom- petitie en daarmee zijn tweede plaats in de overgangsklasse. LM HC startte zaterdag weliswaar voortvarend met een 0-3 voor sprong door Onno te Rijdt en twee maal Maurits Eikenhout. De tradi tionele nieuwjaarswedstrijd op het veld tegen oud-Heren I. die dezelf de middag werd gespeeld, eiste echter zijn tol. Te Rijdt doelpuntte nog eenmaal voor LMHC; de voor sprong bij rust (6-4) kwam op naam van de in eigen hal optredende thuisploeg. In het tweede half uur had keeper Enno Schets te weinig verweer bij de Wassenaarse straf- corners. Via de 8-5 van LMHC'er Paul van der Meer werd het uitein delijk 13-5 voor de thuisploeg. In de snelle return, gistermiddag al in de Drie Octoberhal, stond het na tien minuten 2-2. Eikenhout en Van der Meer en voor Kieviten Meulenberg zorgden voor de ope ningstreffers. Kievitenspeler Meurs drukte door bij de corner en maakte drie treffers op rij: 2-5. Lei den herstelde zich goed en kwam fraai terug naar 4-5 door Herman Hartevelt (rechtstreeks uit een cor ner) en Jeroen Dubbeld. Kieviten verhoogde de marge nog wel naar 4-6, maar moest bij het rustsignaal toch een gelijke stand toestaan. Dirk Drijver scoorde uit een moei lijke hoek 5-6 over de keeper, wat de mooiste treffer werd. Eikenhout pushte de Oegstgeestenaars uit een corner naar 6-6. Kieviten had in het tweede part twaalf minuten nodig om tot 6-7 te komen en breidde enkele minuten later uit naar 6-8. Dubbeld stelde daar in de vierentwintigste minuut een treffer (7-8) tegenover. De Was- senaarders waren evenwel beter op dreef en liepen uit naar 7-10. De truc om doelman Schets op te offe ren voor een extra aanvaller hielp dit keer niet. Drijver scoorde nog 8- 10. Kieviten gaf de voorsprong niet meer uit handen en behaalde voor de tweede maal winst en voegde vier punten toe aan de ene die het had voor het weekeinde en staat nu met vijf punten gelijk met LMHC. Krishnan buigt voor Mansdorf AUCKLAND (AFP/RTR) - De In diër Ramesh Krishnan is er niet in geslaagd twee tennistoernooien binnen een week te winnen. Na winst in het toernooi in Wellington, verloor hij gisteren in de eindstrijd van het evenement in Auckland verrassend ruim van de Israëliër Amos Mansdorf. Vooral de sterke re opslag van Mansdorf, nummer twintig op de wereldranglijst, was doorslaggevend. De Israëliër be hield zijn service-games, Krishnan moest er drie uit handen geven: 6-3, 6-4. Voor de Indiër was het bereiken van de finale al een kleine revanche op de organisatoren in Sydney. Die vonden het, ook na de winst van Wellington, niet nodig Krishnan voor het toernooi te plaatsen. De Aziaat pakte daarop gekwetst zijn spullen en vertrok naar Nieuw- Zeeland. Een van de slachtoffers in Auckland was Michiel Schapers die in de tweede ronde verloor. Een schifting verder versloeg Krishnan de als eerste geplaatste Zweed Lundgren. De Australiër John Fitzgerald won gisteren het Grand Prix-ten- nistoernooi om het kampioen schap van Nieuw-Zuid-Wales in Sydney gewonnen. In de eindstrijd versloeg de als vijfde geplaatste Fitzgerald de Sovjet Andrej Sjesnokov, derde, in twee sets: 6-3, 6-4. De Australiër bereikte de finale na een zwaar gevecht tegen de Amerikaan Rive. Pas na drie sets capituleerde Rive. Sjesnokov zorg de zaterdag voor een verrassing door de nummer een van de plaat singslijst, de Zuidafrikaan Christo van Rensburg, in twee sets te ver slaan. WIJK AAN ZEE (GPD) - Karpovs nederlaag van zaterdag tegen Nikolic betekende een ware sensatie in het 50e Hoogovens-schaaktoernooi, want met de witte stukken wordt hij hoogst zelden verslagen. Tegen de Joegoslaaf was hij nauwelijks te herkennen. De Joegoslaaf Nikolic (l) Is de grote kampioen soms wat schaakmoe, zo vragen zich de ken ners af. „De geest van een schaak meester is voortdurend in strijd met die van zijn collega's en dit geldt in het bijzonder voor hem die aan de spits staat", zo schreef de grote Aljechin het eens in een van zijn beroemde boeken. Aljechin vond 40 toernooipartijen dan ook genoeg. De hedendaagse beroeps- meesters halen wel een gemiddel de van 120. De nederlaag van Karpov zal ze ker de ronde gaan doen door de we reldpers. Een schaakspeler stelt pas wat voor als het publiek zich voor zijn verliespartijen gaat inte resseren, zo wordt wel eens be- WIJK AAN ZEE (ANP) - De po ging van Hans Böhm in het Gui- ness Book of records te komen, heeft gisteren het badplaatsje Wijk aan Zee uit zijn winter slaap gehaald. Op de enige ver bindingsweg met Beverwijk stonden de auto's bumper aan bumper en het duurde lang, eer de schaakliefhebbers konden aanschuiven in de rij van toe komstige slachtoffers. In een tij delijk onderkomen op de gemeen telijke schapenwei neemt Hans Böhm twaalf tegenstanders tege lijk onder handen. Wie verliest, maakt plaats voor de volgende. Vier pakken yoghurt, drie netjes sinaasappels, zes komkommers, vijf liter frisdrank en vier pak ken volkoren biscuits vormen Böhms eigen fourage voor de re cord-poging, die vooral een uit- houdingsproef zal worden. Tien jaar geleden ging Vlastimil Hort op IJsland tweehonderd tegen standers tegelijk te lijf. Twee en dertig uur later had hij 550 par tijen afgewerkt. Dat aantal hoopt Böhm te overtreffen, waar bij het winstpercentage minstens 80 procent moet bedragen. De in trainingspak gestoken tv-com- mentator heeft niet alleen zijn openingenkennis bijgespijkerd, maar zich ook lichamelijke in spanningen getroost om topfit achter de borden te verschijnen. Harde arbeid op de hometrainer heeft hem vijf kilo doen afvallen. Er is berekend dat elke kilo mui der 0.32 milliliter meer zuurstof opname geeft. Die zuurstof-opna me is van vitaal belang voor het slagen van de poging. Het is het enige wapen in de slag tegen het gevaar van uitputting. Stimu lantia zijn uit den boze, zelfs het onschuldige vlugzout. Het Gui- ness Book of records vereist welis waar geen dopingcontrole, maar er is nu eenmaal geen drug be kend, dat de geest scherp houdt. Bij de recordpoging, die voor het jubileum is aangeboden door de toeleveringsbedrijven van de Hoogovensmag Böhm na elke twee uur tien minuten rust ne men. In die tijd wordt hij gemas seerd. Want meer dan een etmaal schaken betekent in zijn geval meer dan een etmaal lopen. In die laatste discipline zijn scha kers gewoonlijk geen uitblinkers. Ook Hans Böhm niet. Tegen het vallen van de avond kreeg hij knap last van zijn rug. Maar zijn score gaf aanleiding tot optimis me: 272 partijen gespeeld, waar- i 258 gewonnen, 4 verloren en weerd. Karpov hoeft in feite niets meer te bewijzen. Hij is misschien wel de meest succesvolle toernooi- speler van de 20e eeuw. Hij kan zich een misser permitteren. Het spel van zijn tegenstander Nikolic was in elk geval van grote klasse. Andersson heeft een schitterend weekend achter de rug. Zaterdag versloeg hij Simen Agdestein in grote stijl en gisteren moest Paul van der Sterren eraan geloven. Misschien heeft Andersson ditmaal eens zin om een belangrijk toernooi te winnen. In elk geval is hij sterk begonnen en gaat hij sa men met Robert Hübner aan de lei ding. De Westduitser vertoont eveneens een goede vorm. In een prachtig positioneel gevecht over speelde hij in de tweede ronde Jeroen Piket en bijna had hij ook de Bulgaar Kyril Georgiev nog overmeesterd. De laatste wist op het nippertje de remisehaven te be reiken. Piket revancheerde zich in de derde ronde door Ivan Farago met een wat vreemd gespeeld Torre- systeem te verslaan. Jeroen is be gaafd en als hij de komende jaren veel ervaring kan opdoen, zal hij binnenkort een gevaarlijke concur rent van Timman worden. Wit: P. Nikolic. Zwart: A. Kar pov Wijk aan Zee, 1988, tweede ron de Engelse opening, gesloten vari- Onlangs in Sevilla speelde Ka: HULSBERG (GPD) - De meest besproken veldrijder is nog altijd de beste. In het zwaars te nationale kampioenschap sinds jaren hield Hennie Stamsnijder de aandringende con currentie op afstand. Hij deed dat zonder enig pardon. Na afloop werd wat opgewonden gedaan over de rol die Adrie van der Poel in Stamsnijders triomftocht vervulde. Sommi gen suggereerden zelfs dat „ploegbelangen" een surprise van de Brabantse wegrenner in de weg stonden, wat natuurlijk klinkklare nonsens was. Na een half uur koers ontnam Stamsnijder de rivalen alle illusies. Eerst sloot hij aan bij de koploper Van der Poel, een ronde later schudde hij .in een loopgedeelte bergop ook de laatste ballast af. In de Limburgse klei schreef hij ver volgens geschiedenis door voor de negende keer in zijn carrière het rood-wit-blauw te grijpen. Toch is er voor Stamsnijders on geëvenaarde prestatiereeks eerder respect dan enthousiasme. In de loop der jaren heeft hij gereden voor zijn trouwe supporters en zichzelf. Dat ontkent hij ook niet. „Ik verlang ook niet dat enthousiast voor me zijn. Ik geloof in mezelf en in mijn eigen strate gie". Met name in Brabant is Stam snijder een soort boeman. Ook on der zijn collega's geldt hij nu niet bepaald als die joviale bink. Zijn isolement voorafgaande aan we reldkampioenschappen is daar niet vreemd aan. De laatste jaren leek Stamsnijder wat toegankelij ker voor de grote massa die hem niet werkelijk kent. Gisteren in Hulsberg was het echter weer in al le hevigheid raak. Zo suggereerde de nationale kampioen dat Martin Hendriks in de eerste ronde hem indirect en wellicht opzettelijk ten val wilde brengen. De jonge Drent was stom verbaasd en herinnerde slechts aan een soort erecode, die wil dat veld rijders zich niet van die praktijken bedienen. Stamsnijder: „Het is in zo'n situatie normaal dat je even door een gebaar laat blijken dat het zo niet bedoeld was. Dat heeft Hen driks niet gedaan en dat vind ik vreemd". Daarnaast prees Stam snijder, staande op het podium, bij herhaling zijn ploegmaat Adrie van der Poel, waardoor de nummer drie Henk Baars - na Stamsnijder de meest constante renner - figu reerde als een blaadje sla bij een biefstuk. Zo blijft Stamsnijder in het veldrijden een steen des aan stoots. Briljant in de competitie, maar weinig geliefd bij collega's en een groot deel van het publiek. Stamsnijder: „Ach, het is mijn ma nier van reageren als ik onheus word bejegend. Henk Baars is een aardige jongen, maar hij doet de laatste tijd uitspraken, waarvan ik me afvraag of hij die bewust doet en of daar niet iemand achter zit". Sportief gezien staat Stamsnij der echter nog steeds op eenzame hoogte. De top mag breder worden en ook op een hoger niveau komen, nog altijd verdedigt Stamsnijder zijn troon met verve. De afgelopen twee jaar was hij zelfs de beste op parcoursen die hem niet gunstig gezind waren. Nu trof hij een beter parcours en dito weersomstandig heden. Alleen stond de verzamelde concurrentie klaar om eindelijk eens de rollen om te draaien. In feite kende Stamsnijder in Hulsberg echter slechts één lastig moment. In de tweede ronde viel hij op een loopgedeelte, sleepte in zijn val Martin Hendriks mee en zag de kopgroep langzaam in de re gen verdwijnen. Toen bewees Van der Poel zijn ploegmakker een be langrijke dienst. In het bos - het sterkste gedeelte van Baars - druk te Van der Poel op kop het tempo. Stamsnijder maakte de achter stand verderop ongedaan en wist zich meteen bevrijd van een loden last: de mogelijkheid dat een val partij zijn negende symfonie zou verstoren. Samen met Van der Poel trok de titelverdediger erop uit. Toen hij HULSBERG (GPD) - Twee keer was Noël van der Ley als tweede geëindigd in het Ne derlands kampioenschap voor amateurs. Beide keren was Martin Hendriks de dwars ligger. Op 9 januari 1988 lag dan eindelijk dé weg open voor Van der Ley, omdat Hen driks inmiddels de profrijen versterkte. De 23-jarige Limburger greep het geschenk met beide handen en toonde zich met af stand de beste amateur. Van der Ley had slechts concurrentie te duchten van Wim de Vos en Marcel Gerrit sen. Dat tweetal schudde hij van zich af toen er vijf ronden waren gereden, zeg maar op driekwart van de koers. Daarvoor was hij even achteruit geworpen door materiaal- pech. De manier waarop hij de achterstand ongedaan maakte, was al een teken aan de wand. In de stijl van een kampioen maakte Van der Ley het karwei af. Achter de eerste drie verzekerde Katwijker René Guyt zich met een vierde plaats in elk geval nog van het recht op deelname aan de wereldkampi oenschappen. Noël van der Ley (hij is echt een kerst kindje) voerde na afloop drie redenen aan waarom hij zich dit keer van de concurren tie onderscheidde. „Het was mijn eigen par cours, ik reed voor mijn eigen publiek, en het was mijn eerste grote koers voor mijn nieuwe sponsor Giant, de ploeg van Arie Hassink. Dat laatste gaf me moraal. Ik kreeg veel ondersteuning van Herman Snoeijink, een ouwe rot in het vak, die precies weet hoe je moet rijden". Het was pas de tweede zege van Van der Ley in dit seizoen. Hij heeft in de beginfase veel internationale wedstrij den gereden. „Dat reizen en trekken sloopte op een gegeven moment mijn conditie. Pas de laatste weken werd ik beter". Het vervelende voor het veldrijden is dat Van der Ley veel ambities voor het wegfiet sen heeft. Net als de nummer drie, Marcel Gerritsen, zal hij dit jaar veel grote koersen rijden, zodat mogelijk weer twee crosstalen ten verloren gaan. Gerritsen gaat zelfs nog een streep verder: „Als ik enigszins op de weg doorbreek, zal ik het crossen aanzien lijk verminderen". Blijft dus over Wim de Vos, net 19 jaar en door wat al te voortvarende lieden al beti teld als de nieuwe nationale kampioen. De Vos wees er na afloop ten overvloede op dat „het allemaal zo simpel niet ligt". De man uit Oosterhout heeft nog een lange weg te gaan. Samen met Van der Ley, Gerritsen en de nummer vier René Guyt mag De Vos het grote werk aangaan bij het wereldkampi oenschap over drie weken in het Zwitserse Hagend orf. René Guyt had allicht op meer gehoopt, maar was na afloop met zijn vierde plaats toch niet ontevreden: 'Het allerbelangrijk ste is toch het recht op deelname aan de WK. Vooraf waren er een stuk of vijf favorieten en daarbuiten nog een aantal renners die outsider konden worden genoemd. Ik was slechts één van hen. Toegegeven, de beste drie moest ik dan wel laten gaan, maar de anderen liet ik op mijn beurt toch ver achter mij. Ik had gewoon niet helemaal mijn dag, dan mag ik blij zijn dat ik nog zover ben ge komen'. Het koersverloop was voor de Casba- Swift renner ook niet geheel fortuinlijk: 'Kort na de start zaten we al met zijn vieren voorop. Ik reed zelf in derde positie, toen ik aan het begin van een afdaling pardoes on deruit gleed. Daardoor onstond er een flink gat ten opzichte van de vol gas gevende De Vos en Gerritsen. Noël van der Ley wist nog vanuit mijn wiel die kloof te dichten, zelf slaagde ik daar niet meer in. Na eerst even tot een achtervolgend groepje te zijn terug gezakt, heb ik vervolgens voortdurend in mijn eentje op de vierde plaats gereden. Het was mij er toen alleen nog maar om te doen, mijn WK-plaats te consolideren, al liep ik op het laatst nog wel hard in op de in elkaar ge storte Gerritsen'. De overige renners uit de Leidse regio kwamen niet in het spel voor. De voor deze wedstrijd uit Zwitserland overgekomen Casper van der Meer belandde na een min dere start al snel in het gedrang van de ach terhoede en diende zich van daaruit naar vo ren te knokken. De voormalige Vener be reikte uiteindelijk nog een 22ste plaats. Dis trictskampioen John Kuyvenhoven zag het na een slechte start al snel niet meer zitten en staakte op het zware parkoers reeds na enkele ronden de strijd. Clubgenoot Reinier Hoogkamer kwam eveneens in de achterste regionen terecht, maar reed de koers rond een 40ste plaats wel uit. Hennie Stamsnijder op weg i rijden vervolgens alleen het heft in han den nam kon slechts één omstan digheid zijn gouden solo verstoren: een totale inzinking. Die bleef uit. De beste Nederlandse veldrijder al ler tijden liet in de Hulsbergse klei zeker door die enorme fysieke in spanningen een van zijn mooiste nationale titels registreren. Achter Stamsnijders smalle rug ging de strijd om de wk-plaatsen als een nachtkaars uit. Van der Poel scheidde zich in de slotronde af van Baars, Huub Kools had al iets eerder moeten lossen maar bleef toch royaal vierde, en Frank van Bakel ging Hendriks voorbij om toch nog als reserve de reis naar Zwitserland mee te maken. De gro te verliezer was dus Martin Hen driks, de belofte uit Assen. Na een prima seizoenstart bij de profs viel hij geleidelijk iets terug. In Huls berg bemerkte hij dat inhoud een wezenlijk bestanddeel is van de goede veldrijder. „Als het parcours bevroren was geweest, had ik een kans gehad omdat dan het gebrek aan inhoud niet naar voren komt. Ik merk dat ik met mijn 22 jaar nog niet kan concurreren met die andere jon gens die gemiddeld zes, zeven jaar ouder zijn. Er is natuurlijk wel het een en ander gebeurd in mijn le ven. Ik ben nu prof en dat betekent een andere leefwijze. Het is jam mer dat ik het WK mis, maar ik heb nog jaren te gaan". Hendriks, Groenendaal en Van Bakel waren dus de afvallers in de stoelendans om vier WK-plaatsen. De renners maakten het de keuze heren gemakkelijk door solo de wedstrijd te beëindigen. De eind verantwoordelijke in het keuzebe- leid, Ad Rijnen, was zo definitief in zijn oordeel, dat hij al een uur na af loop mededeelde dat hij zich schaamde indien hij de ploeg nu nog niet op papier had. „Alleen in een heel uitzonderlijk geval zou Van Bakel in Hagendorf (Zwiter- land) alsnog aan het vertrek kun nen komen. Vandaar dat hij ook wel meegaat. In principe rijden Stamsnijder, Van der Poel, Baars en Kools straks voor Nederland het wereldkampioenschap". Om teleurstellingen als nu bij de drie afvallers te voorkomen staat de KNWU een hervorming voor. De wielrenunie zal internationaal het voorstel inbrengen om via een bepaald systeem het aantal deelne mers per land te kunnen vergroten. Voorzitter Van der Molen: „Het voorstel is panklaar en zal dit jaar nog door de internationale federa tie worden behandeld". pov in de zesde partij tegen Kaspa rov hier 5.Lfo en verkreeg daar mee een bevredigende positie. In plaats van 4Lg7 was daar 4 d6 gespeeld. 6. a3,f5 Een scherpe opstelling; gebrui kelijker is 6dè 7. d3 Na afloop verklaarde Nikolic dat Karpovs openingsspel hem erg was tegengevallen. In een partij Polugajevski-Nikitin, 1969, volgde hier 7. b4, axb4; 8. axb4, Pf6; 9. d3, 0-0; 10. b5, Pd4; 11. e3, Pe6; 12. Pge2, Ph5; 13. f4 en wit verkreeg de betere kansen. 7. Pf6; 8. e3, 0-0: 9. Pge2, Pel 10. 0-0, c6 Met zijn twee laatste zetten pro beert Nikolic onmiddellijk gebruik te maken van het passieve witte openingsspel. 11. cS? Dit kost een belangrijk tempo. Sterker was 11. d4, e4; 12. d5 of 11. b4, axb4; 12. axb4, d5; 13. cxd5, cxd5; 14. d4 met gelijke kansen. 11.d5:12. cxd6, e.p. Dxd613. Dc2, Le6; 14. Pa4. Karpov is in deze partij niet te herkennen. Waarom dit paard de centraliseren? Alsnog 14. b4 ziet er beter uit. 14. La2; 15. Tal, Lfl; 16. Tdl. Pd7 17. d4, e4; 18. Ld2, b5; 19. Pc5, Lc4; 20. Pxd7. Dxd7; 21. Pel, De6: 22. b3, Ld5: 23. Tbl, Dd6; 24. Lc3, Lfl: 25. Dd2, Pd5: 26. Lxa5. Dxa3: 27. Lc3. Helaas kost 27. b4, Pc3 de kwali teit. Wit kampt met een tekort aan ruimte. 27Pxc3; 28. Dxc3, Tfc8; 29. f3. Vervolgens Nicolic de enige ma nier om tegenspel te verkrijgen. 29c5; 30. fxe4, cxd4; 31. Del? Dit achtte Karpov bij de nabe spreking een zwakke manoeuvre. Hij gaf 31. Dd3! aan, bijvoorbeeld: 31fxe3; 32. exf5, Td8; 33. Dxd8 Txd8; 34. Txd8+, Lf8; 35. Ld5 met tegenspel. 31.dxe3; 32. exf5, Dc5 s32. Dit verliest. Later suggereerde Karpov 33. Pd3, Da734. De2, Tab8; 35. fxg6, waarna de zaak nog lang niet duidelijk is. Of 34. fxg6, hxg6 en het vluchtgat op h7 kan in sommige varianten van belang zijn. 34. Dxf5; 35. Txc8+, Dxc8; 36. 36.g5.: 37. Pe2. Na 37. Pd5 beslist 37..., Dc2! Wit kon niet op e3 nemen wegens 40Ld4. De tijdcontrole is ge haald, maar de partij is uit. 40. Txg2+ HANS BOUWMEESTER GORSSEL (ANP) - Echte vrien den blijven vrienden, ook al spelen ze tegen elkaar in de finale om het Nederlands kampioenschap drie banden. De biljartmaten en team genoten Christ van der Smissen en Frans van Kuijk spaarden gister middag in Gorssel eikaars zenu wen in de eindstrijd van het vier daagse toernooi. De Westbraban ders bezorgden het publiek een moeizame, emotieloze en langduri ge finale. Van der Smissen prolon geerde zijn titel in twee uur en drie kwartier door een overwinning van 50-45 in 53 beurten. De 33-jarige biljarter uit Sint-Wil- lebrord verzekerde zich daarmee van deelneming aan het toernooi om de Europese titel in Vejle. Van 10 tot en met 13 maart mag hij zich in de Deense stad weer proberen te bewijzen tegen de internationale vedetten van het driebanden-vak, zoals Ceulemans, Blomdahl, Dielis en Van Bracht. Bij eerdere optre dens als gas.tspeler tijdens de BWA-finale in Valkenburg kon dè viervoudig Nederlands kampioen niet de indruk wekken bij die top te behoren. Van der Smissen was in Gorssel minder superieur dan bij de vorige editie van het toernooi om de natio nale titel in Oldenzaal. In feite maakte niet de kampioen, maar de als derde geëindigde Dick Jaspers de meeste indruk. De 22-jarige de butant sloot het toernooi af met het hoogste gemiddelde (1,278). Nadat hij in zijn poule eerste was gewor den met vijf overwinningen, moest de voormalige pupil van bondstrai- ner Schrauwen het in de halve eindstrijd opnemen tegen zijn elf jaar oudere plaatsgenoot Van der Smissen. De spanning die enkele uren later in de finale ontbrak, was volop aanwezig in die partij. De kampioen van Oldenzaal begon sterk (13-5 na drie beurten), maar zag Jaspers vervolgens de balans in evenwicht brengen. Van der Smissen maakte de partij uit in 32 beurten en waande zich al finalist. Jaspers, die op 45 was blijven ste ken, kwam in de nabeurt één ca rambole tekort om een verlenging af te dwingen. De bal miste de der de band en de finale bleef buiten het bereik van de talentvolle nieu weling.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1988 | | pagina 21