Eibergen wil geen beeld van Gerrit Achterberg Nieuw huis niet meer weggelegd voor minima Reportage Tbr achtervolgt dichter ook na zijn dood 'Bedrijf moet niet op kerstpakket bezuinigen' Achtergrond Hoekendijk ziet einde van traditionelen en vrijzinnigen PAGINA 2 WOENSDAG 23 DECEMBER 1987 EIBERGEN - Bij de dichter Gerrit Achterberg werkt het stigma van zijn tbr-stelling zelfs 25 jaar na zijn overlijden nog door. Omdat Achterberg in het begin van de oorlog enige jaren als tbr-patiënt in de omgeving van Eibergen werd verpleegd, mag in die gemeente geen stand beeld worden geplaatst ter ere van zijn werk. On der druk van de bevolking besloten B en W van deze plaats gisteren hun op dracht aan de Lochemse kunstenaar Willem Berk- hemer voor het vervaardi gen van zo'n beeld in te trekken. door Funs Kockelmans heb ik wel begrip voor de gevoe lens van de mensen. Ik wil niet dat ze door mij de pest in hebben. Heeft Jezus niet gezegd: wee hij die ergernis opwekt?" Overigens maakt Berkhemer het ontwerp voor het beeld, dat al in vergevorderd stadium is, wel gewoon af. "Het wordt onge veer één meter hoog, in brons ge goten. Maar de oorspronkelijke bedoeling, een wit granieten beeld van 3,5 meter op een sok kel van 1 meter, was natuurlijk veel mooier geweest". "Ik vind het erg jammer dat we dit besluit hebben moeten ne men", aldus wethouder B. Hem- melder. "Maar we kunnen niet dwars tegen de wens van een be langrijk deel van de bevolking ingaan. De zaak ligt hier te ge voelig". Met dat laatste doelt hij op het feit dat onlangs de Eiberg- se José Burbank door een tbr-ge- stelde met proefverlof werd ver moord. De emoties die deze tries te gebeurtenis heeft opgeroepen, zijn nog zo vers dat een blijvend gedenkteken voor iemand die ook tbr-patiënt is geweest, voor velen in het Achterhoekse stadje onaanvaardbaar is. Maar het is niet alleen de moord op José Burbank die in de discussie rond het Achterberg beeld een rol heeft gespeeld. Ook eerder al waren er bezwaren ge rezen, namelijk van de dorpsraad in Rekken. Het beeld zou aan vankelijk worden geplaatst In dit tot de gemeente Eibergen beho rende buurtschap, waar de tbr- inrichting Oldenkotte is geves tigd. Na felle protesten, voortko mend uit het negatieve beeld dat de Rekkense bevolking van de tbr-kliniek heeft, werd daar ech ter al snel van af gezien. Pijnlijk Gerrit Achterberg (1905-1962) werd tussen 1939 en 1943 in Ol denkotte verpleegd, nadat hij in 1937 in een vlaag van verstands verbijstering zijn Utrechtse hos pita had doodgeschoten. Uit ge dichten die hij in deze periode schreef, wordt pijnlijk voelbaar hoe gruwelijk het verblijf daar voor hem was: "God in de hemel, beesten van mensen/hebben mij in hun macht/maar ik schreeuw tegen ze, op zielsgezag/een woord uit een oude grammatica: /dat ik godverdomme verga". Het thema van Achterbergs hele poëzie het zoeken naar de ge storven geliefde kan trouwens uit de tragische gebeurtenissen van '37 en hun droeve nasleep worden verklaard. Voor beeldhouwer Willem Berkhemer was het dan ook geen vraag welk onderwerp hij zou willen uitbeelden toen B en W van Eibergen hem vroegen een beeld te maken. "Ik wilde een hommage "brengen aan het prachtige werk van Achterberg, die daar heeft geleefd. Ik ben niet geïnteresseerd in zijn biografie, maar uitsluitend in zijn poëzie. Voor mij is Achterberg de groot ste dichter die de afgelopen twee eeuwen heeft geleefd, niet alleen in Nederland, maar ook daarbui ten". Het beeld dat Berkhemer wil de maken, zou dan ook niet de dichter zelf moeten verbeelden, maar een symbool moeten zijn van diens poëzie. "De gebroken mens die door liefde en kos misch besef bijeen wordt gehou den", zo kenschetst hij zelf de idee achter zijn beeld. Nadat gebleken was dat het Achterberg-gedenkteken niet door de Rekkense bevolking zou worden geaccepteerd, besloten B en W uit te wijken naar Eiber- gen zelf, waar ook al een kunst werk staat ter nagedachtenis van de in deze plaats geboren schrij ver Menno ter Braak. Berkhemer ging daarmee akkoord. Toen er de laatste dagen enige publiciteit onstond rond het beeld van Ach terberg, kwamen er echter bij wethouders en raadsleden ook diverse protest-telefoontjes van Eibergenaren binnen. Telefoontjes Wethouder Hemmelder: "Ik denk dat we in totaal zo'n 15 tot 20 telefoontjes hebben ontvan gen. Maar achter zo'n aantal gaan veel meer bezwaren schuil. Er zijn altijd mensen die bij protes ten voorop lopen. Als die trage die met José Burbank niet was gebeurd, had de hele zaak hier in Eibergen misschien niet zo'n stof doen opwaaien. Maar zoals het nu is gegaan, konden wij geen ander besluit nemen dan de op dracht niet te verlenen". Voor kunstenaar Willem Berk hemer, die Achterberg persoon lijk heeft gekend en een aantal publicaties over zijn poëzie op zijn naam heeft staan, een uiter mate vervelende gang van zaken. Hij blijft er echter tamelijk gela ten onder. "Ik heb 37 werken langs de openbare weg staan, van Doetinchem tot Portugal. Nooit is daar vervelende publici teit over geweest. Maar ach, ik Iets negatiefs Bij degenen die tegen de komst van het beeld hebben ge protesteerd, resteert het gevoel dat B en W van Eibergen een ver standig besluit hebben genomen door van de opdracht aan Berk hemer af te zien. Mevrouw A. Scholten van de Rekkense dorpsraad: "Moet je iemand, die mis schien wel een groot dichter is geweest, maar die in Rekken al leen maar als tbr-gestelde heeft verbleven, op deze manier gaan gedenken? Dat verblijf in Rek ken is toch iets negatiefs geweest in het leven van Achterberg, daar moet je nu niet meer de nadruk op gaan leggen. Waarom plaat sen ze geen beeld in Neede, daar heeft Achterberg immers ook ge woond? Ik heb er niets tegen als hier een beeld van een dichter komt, maar laten ze dan voor mijn part Vondel nemen. Die heeft geen enkele band met Rek ken, maar in elk geval ook geen negatieve". Nog sterker drukt drs. J. Soes man, directeur van tbr-kliniek Oldenkotte zich uit. 'Ik vind zon dermeer dat Achterberg vanwe ge zijn groot dichterschap een standbeeld verdient. Maar niet hier. Ik kan mij de oppositie van uit de bevolking heel goed voor stellen, zeker gezien de recente dramatische gebeurtenis. De ne gatieve gevoelens ten aanzien van tbr zijn enorm. Iemand met zo'n stempel kun je geen stand beeld geven. Ik vrees dat als het beeld er toch gekomen was, er heel kwalijke dingen mee zou den zijn gebeurd. Bekladding of vernieling, ja". - Maar het beeld was bedoeld als eerbetoon aan Achterbergs dichterschap en niet als aanden ken aan zijn tbr-tijd. Mag je die twee zaken met elkaar in ver band brengen? Soesman: "Tbr is iets dat je nooit meer kwijt raakt. Daar word je voortdurend mee gecon fronteerd. En zelfs postuum laat het je niet met rust, zoals nu he laas is gebleken. Daarom is het verkeerd de kunstenaar Achter berg te identificeren met Rek ken. Daardoor zou zijn tbr-stel ling alleen maar een extra accent gekregen hebben. Dat zou nie mand goed gedaan hebben". DEN HAAG - Nieuwbouwwoningen zijn verschrikkelijk duur geworden. Door de huurstijgingen van de afgelopen jaren zijn ze eigenlijk niet meer te betalen voor men sen met een minimuminkomen. Veel ge meenten en woningbouwverenigingen overwegen dan ook maatregelen om te voorkomen dat mensen met een laag inko men in zo'n dure woning terechtkomen. door Runa Hellinga i raken steeds meer aangewe zen op de bestaande voorraad. Er zal een neiging ontstaan om het zwakste deel van de samenleving in het zwakste deel van het woningbouwbestand te plaatsen", aldus Ni co van Velzen, directeur van de Nationale Woningraad (NWR). Afgelopen weekend kwam de Tilburgse Bouwvereniging in het nieuws omdat ze be paalde woningen niet aan mensen met een minimuminkomen wilde verhuren. Vol gens woordvoerder Kloppers van de wo ningbouwvereniging berust deze beschul diging op een misverstand. Tot nu toe is geen enkele woningzoekende in Tilburg ge weigerd op grond van een te laag inkomen, en dat is ook niet gebeurd in het gewraakte complex aan de Schoolstraat. Wel is er op dit moment in Tilburg een dis cussie gaande over een koppeling tussen huur en inkomen. Kloppers: "De wet op de individuele huursubsidie schrijft voor dat als er een passende woonruimte voorhan den is, een woningzoekende die een beroep doet op de huursubsidie geen duurdere wo ning toegewezen mag krijgen. In de feitelij ke uitvoering houden we daar tot nu toe geen rekening mee, maar als het rijksbeleid niet wijzigt, zul je daar toch naar moeten gaan kijken". Het hanteren van dat soort regels bete kent dat woningzoekenden met een mini muminkomen nauwelijks nog in aanmer king zullen komen voor nieuwbouwwonin gen. Van Velzen van de NWR verwacht dat het voor deze inkomenscategarie steeds moeilijker zal worden een woning te vin den. De afgelopen vijfjaar zijn de huren zo'n twintig procent gestegen, terwijl de koop kracht van de minima vrijwel stil is blijven staan. Komend jaar komt er weer een huurver hoging van drie procent aan en wordt er bo vendien bezuinigd op de huursubsidie. Dat heeft veel huurders onzeker gemaakt. Wie nu met een redelijke subsidie een woning huurt, leeft wel met het gevoel dat hij er over een paar jaar en een paar bezuinigings ronden later misschien veel slechter aan toe Mevrouw M. Knipscheer van het Bureau Woonvergunningen: "Als we dat soort eisen zouden stellen, zouden we problerrfen krij gen in verband met het grote aantal nieuw bouwwoningen dat we aan te bieden heb ben". Ze verwacht wel dat er in 1988 een uit gebreide discussie over zal komen. Zijzelf wijst zo'n begrenzing ondanks haar eerdere bezwaar niet echt af, "al realiseer ik me wel de problemen die dat op kan leveren. Men sen kunnen dan niet meer terecht in een wijk waar ze graag willen wonen", bouwwoningen. Het aanbod in de bestaan de voorraad wordt echter steeds kleiner. Onder de wals van de stadsvernieuwing sneuvelt de ene na de andere slechte, maar goedkope woning. Van Velzen verwacht dat de huidige ontwikkelingen de stadsvernieu wing overigens danig in de problemen kun nen brengen: "Mensen met een laag inko men zullen niet meer willen meewerken aan verbeteringsplannen als daarna ze veel meer moeten gaan betalen". Het stellen van inkomensgrenzen bij de toewijzing van woningen is niet echt onge bruikelijk. Alleen gaat het er dan meestal om te voorkomen dat mensen met een hoog inkomen een te goedkope woning krijgen. Bij de gemeente Breda is deze vorm van in komenstoetsing heel normaal. Tot nu toe kent men er echter geen onderste inko mensgrens voor de toewijzing van een wo ning. Bij Au Gourmet leeft de kerstgedachte In Leeuwarden kijkt men allang niet meer op van het idee huur en inkomen te koppelen. Als een van de weinige gemeen ten van ons land hanteert de noordelijke provinciehoofdstad zo'n regeling al lang. Wie voor een bepaalde woning meer dan tweehonderd gulden huursubsidie nodig heeft, krijgt in principe geen woonvergun ning en moet iets goedkopers zoeken. "Dat kan natuurlijk niet in alle steden kan", aldus wethouder J. Timmermans, "Maar wij ken nen hier een wachttijd van minder dan een jaar. Mensen worden over het algemeen snel geholpen en daarom vinden we dat mensen in zo'n geval nog wel even door kunnen zoeken." Heel anders ligt dat in Den Haag, waar de woningmarkt krap is. De Algemene Wo ningbouwvereniging uit die stad haalde een tijd geleden ook de pers omdat een woning zoekende met een minimuminkomen een bepaalde flat werd geweigerd. Directeur A.H. Moerman erkent dat dat een keer is ge beurd. Dat was echter een uitzonderingssi tuatie: "Die man wilde beslist in een woning in een bepaalde wijk, terwijl we een veel goedkopere vergelijkbare woning voor hem hadden. Onze stelregel is dat we mensen met een laag inkomen zoveel mogelijk een goede, goedkope woning aanbieden. Maar daar kun je geen regel van maken, want we zijn afhankelijk van het aanbod en «dat is toch al mager". ROTTERDAM - Wat andere be drijven met het oog op de kerstda gen er 'eventjes' als extraatje bij doen, daarmee houdt het Rotter damse verzendhuis Au Gourmet zich het hele jaar bezig: het samen stellen en verzenden van kerstpak ketten. door Bas Hoppel Aan de paktafels is de grootste drukte achter de rug. Duizenden dozen vol heerlijke delicatessen zijn allang verzonden, want som mige hebben nog een hele reis voor de boeg. Het Rotterdamse verzend huis stuurt ze naar zo'n 200 landen. "De eerste ging al vlak na de zomer de deur uit", vertelt directeur B. Tol (55) die al 26 jaar tussen de kerstpakketten zit. "Dat was be stemd voor een pater op een eenza me missiepost in de binnenlanden van Nieuw-Guinea. Als het goed is, moet het er nu rond deze tijd per kano zijn aangekomen". Zo'n 30 tot 40 part-timers maak ten vorige week aan de paktafels nog dagelijks overuren om de laatste pakketten, die voor dichter bij huis waren bestemd, verzend- klaar te maken. Volgens kenners behoort wat Au Gourmet maakt tot de Mercedessen onder de kerst pakketten. Dat is dan ook wel te zien. Er worden spullen in de geschenkdo zen gestopt om van te watertan den: behalve de gebruikelijke fles sen drank gaan uitgesneden zalm en paling, Ardennerham, boeren- kaasjes en gevulde kalkoen de ge schenkkistjes in. Aan de oproep om met deze kerst wat meer geld uit te geven aan eten, hebben klan ten van Au Gourmet zichtbaar ge hoor gegeven. Het Rotterdamse bedrijf bestaat al 26 jaar en ieder jaar nog heeft di recteur Tol het kerstpakket meer zien oprukken en daarmee ook de concurrentie. "Op het moment dat ik ermee begon, deden alleen twee grootwinkelbedrijven het ook al. Nu moeten we de omzet delen met zo'n veertig andere warenhuizen en grootwinkelbedrijven voor wie het in de laatste maanden niet meer is dan een 'bijverdienste'. Wij doen het hele jaar niets anders". Dat betekent niet een gemakke lijk eerste halfjaar en dan pas de handen uit de mouwen. Het nieu we 'kerstpakketten-seizoen' begint bij Au Gourmet al onmiddellijk na 1 januari. "Het is keihard achter de gebeurtenissen aanrennen", zegt Tol. "Anders halen we het niet. Je kunt ons werk vergelijken met het lanceren van een raket. Niet in het wegschieten daarvan zit het mees te werk, maar in de voorbereiding. Zo ligt het in ons werk ook. Een klein foutje kunnen we ons niet veroorloven. Omdat we de laatste drie maanden varr het jaar op onze top werken en omdat de opdrach ten elk jaar steeds later afkomen, is alles tot in de kleinste details gere geld. Ik geloof dat we in dit bedrijf wel 7000 kleine dingetjes in voor raad hebben en de meeste daarvan zijn in tweevoud: van nietjes tot machine-onderdelen". Over het waarom zegt Tol: "Als er plotseling iets zou uitvallen of moet worden vervangen, terwijl we middenin een orkaan van orders zitten, dan mogen we geen tijd ver liezen. Een kerstpakket kun je uit eindelijk niet meer op de 27-ste de cember bezorgen". Niet alles dat voor het buiten land is bestemd, kan zomaar wille keurig in een pakket worden ge stopt. De export heeft zo zijn be perkingen. Tol kent die uit zijn hoofd. Voor Australië en Nieuw- Zeeland mag het pakket, uit angst voor mond- en klauwzeer, geen kaas bevatten. Van het Midden- Oosten is het alom bekend dat daar geen sterke drank de grens over mag, maar ook Frankrijk verbiedt, om meer protectionische redenen, de invoer van wijn. Pakketten voor Oosteuropese landen mogen geen conservenblikjes bevatten omdat die niet kunnen worden geopend. Tol: "Naar sommige landen moet je ook geen dingen sturen in een etiket met een zwarte kat erop. Daar hebben we nieuwe etiketten voor, met koeien en molens en zo. Er wordt wel gezegd dat zoiets een cliché van Nederland is, maar in het buitenland doet dit beeld hetj toch nog steeds goed". Rituelen Behalve deze bepalingen voor wat betreft de inhoud, heeft hel Rotterdamse bedrijf ook te maken met soms de meest vreemde bezor gingsrituelen in het buitenland. "Als je een foutje maakt bij het in vullen van de douane-verklaring, dan mag in sommige landen in Afrika de postbode zo'n pakket houden. Dat wil zeggen: de kist hoeft niet te worden terugge stuurd". Dat komt volgens hem slechts een enkele keer voor en als het ge beurt, is de oorzaak hiervan dat de klant van het aflever-adres inmid dels is verhuisd of vertrokken. Au Gourmet biedt de keus uit zo'n 150 verschillende kerstpak ketten, variërend van betrekkelijk eenvoudige kartonnen dozen van I 45 tot degelijk verpakte houten ex port-kistjes van f 250. Aan 'bezuinigingspakketten' doet Tol niet mee. Over het feno meen 'kerstpakket' zegt hij: "Of je geeft een goed pakket of helemaal niets. Je bent als bedrijf ook niet! verplicht een kerstpakket te geven. Het is een gunst, een blijk van waardering. Als de omstandighe-: den het niet toelaten, moet je er niet aan beginnen. Maar een doos vullen met een rol biskwietjes, een pakje thee, zes verpakte stroopwa fels, een fles limonadesiroop, een paar sinaasappels erbij en voor de rest vooral veel cellofaan-wol, daar begin ik niet aan". "Het is ook geen strelende ge-; dachte voor degene die zoiets ont vangt. D'r moeten dingen inzitten, waarmee je de mensen blij kunt maken. En als het iets bevat waar je zelf niet van houdt of wat je nooit' eet of drinkt, dan is er altijd wel een keer bezoek dat het wel lekker vindt". In het verleden heeft Tol nog wel eens geëxperimenteerd met sui kervrije, zout-arme, vegetarische en drankvrije pakketten. Hij is, daar echter niet veel wijzer van ge worden omdat die niet werden af genomen. Hij is er dan ook acuut; mee gestopt. "Het bleek bijvoor beeld dat suikerpatiënten sterk ge- j hecht zijn aan hun eigen favoriete! merken. En die-zaten er dan juist niet in". Zijn er nog nieuwe trends te be speuren? "Toen het een aantal ja ren geleden economisch zo slecht ging, hebben we een speciaal pak ket gemaakt met uitsluitend Hol landse spullen. Dat bleek toen een succes. De laatste jaren is er weer meer vraag naar luxe pakketten. Sherry' en rosé zijn allang uit. Rosé is helemaal weg en de sherry is al enkele jaren vervangen door de droge witte wijn". "Ach", zegt Tol over de bedrijfs- verrassing, "je moet niets achter zo'n cadeau zoeken. Het is mij ten minste nooit gebleken dat een fir ma zijn personeel aan het eind van het jaar probeert om te kopen met een kerstpakket. Ik heb ook nooit gemerkt dat het in de plaats komt: van een dertiende maand, het tan tième' of een loonsverhoging. Ik vind het ook heel onterecht om een kerstpakket te zien als een zoet houdertje. Als je ziet hoe serieus bedrijven bezig zijn geweest met het kiezen van het pakket, hoeveel duizenden guldens er niet aan wordt uitgegeven, dan zou je haast denken dat het personeel er wel eens wat blijer mee zou mogen zijn". De evangelisch-charismatische beweging is het sterkst groeiend deel van de christenheid. Tot de ze conclusie komt de bekende evangelist Ben Hoekendijk in het vernieuwde tijdschrift 'Op wekking', een uitgave van de door hem opgerichte gelijknami ge stichting, die bijna dertig jaar bestaat. Het tijdschrift verschijnt binnenkort in A4-formaat in een oplage van 11.000 exemplaren. Volgens Hoekendijk zijn de evangelisch-charismatische christenen (sterk gericht op de gaven en krachten van de Geest- redactie) het antwoord op de 'leegloop van de kerk'. Hij con stateert overigens in de traditio nele kerken een toenemende be langstelling voor lofprijzing en vrije expressie. Zo komen er op de jaarlijkse, door 'Opwekking' georganiseerde conferenties in Vierhouden steeds meer gerefor meerden en hervormden. Over ongeveer tien jaar is het gebeurd met zowel de traditionele als de vrijzinnige kerk, meent Hoeken dijk. Hü verwees in dit verband naar een recent rapport van P. B. C. Beasily Murray, directeur van het Spurgeon College in Londen, die onderzoek heeft gedaan naar de verhouding tussen theologie en gemeentegroef Beasily Mur ray berekent, dat het aantal vrij zinnigen en traditioneel kerkdij ken jaarlijks met respectievelijk 22 en 15 procent daalt. De kerke- lijk-charismatischen zouden - in tegenstelling tot de evangelisch- charismatischen - jaarlijks met 3 procent teruglopen. Veélzeggende cijfers voor de Nederlandse kerksituatie, aldus Hoekendijk, die eenzelfde terug loop waarneemt in kerken "waar politiek wordt vermengd met Gods Woord". "In Amsterdam staan zeventien kerken te koop als een stil getuigenis van de geestelijke leegloop van de kerk in ons land". Hoekendijk denkt, dat de we reld nog in de jaren 80 een 'gees telijke opwekking' staat te wach ten. Zijn stichting zal in verband daarmee op 4, 5 en 6 januari een landelijke 'tijd van vasten' hou den. Dan wordt gebeden voor 'een doorbraak van Gods Geest en een opwekking in Nederland'. Na 103 jaar Voor het eerst in haar 103 jaar oude geschiedenis heeft de gere formeerde kerk van Kamper veen een eigen predikant. Het is ds. J. Maliepaard, die deze ge meente nu dient in combinatie met de kerk in het nabije Wil- De kerk van Kamperveen telt iets meer dan zeventig leden en heeft nooit het geld voor een ei gen predikant kunnen bijeen brengen. In de eerste jaren van haar bestaan zijn er wel een paar beroepen uitgebracht, maar na drie bedankjes is er nooit meer een predikant benaderd. Een paar jaar geleden heeft Kamper veen - waar de grotere hervorm de gemeente de signatuur van de Gereformeerde Bond heeft - het honderdjarig vacant-zijn op ge paste wijze 'gevierd'. Drs. Maliepaard zal ongeveer een vijfde deel van zijn tijd in Kamperveen werkzaam zijn. Radio Bloemendaal. De twee provinciale gereformeerde synodes van Noord-Holland heb ben besloten, het werk van 'Kerk zonder grenzen' voort te zetten. Men is overtuigd van het belang van dit bijzondere kerkewerk via de radiozender van de Bloemen- daalse kerk. De pensionering van ds. L. J. Boeyenga was voor de synodes Oost en West aanleiding zich over 'Kerk zonder grenzen' te be raden. Het heeft lange tijd ge duurd vóór een definitieve be slissing kon worden genomen. Bij velen binnen de Gerefor meerde Kerken en daarbuiten was bezorgdheid ontstaan over mogelijke beëindiging van het werk. Uit het beraad kwam naar vo ren, "dat in een sterk verande rende samenleving deze vorm van 'anoniem pastoraat' steeds meer mensen de mogelijkheid biedt om de helende werking van het Evangelie in hun leven te er varen". Na de uitzendingen van Radio Bloemendaal kunnen luis teraars altijd contact opnemen voor een pastoraal gesprek. De twee provinciale synodes zijn inmiddels op zoek naar een opvolger van ds. Boeyenga. Dit is een volledige baan. Cabaret-dienst "Zelden is er over een kerk dienst zo intens met elkaar ge sproken als die eerste week van november". Dat meldt de com missie 'Kerkdiensten andere stijl' van de gereformeerde kerk in Berkel-Rodenrijs naar aanlei ding van een door haar georgani seerde 'cabaret-dienst' op zon dag 1 november. Al een paar jaar wordt in Ber- kel geëxperimenteerd met nieu we vormen van liturgie, speciaal voor de tweede dienst, maar aan cabaret in de kerk was nog niet gedacht. De commissie had de dichter-zanger Jan van Oordt uit genodigd, en hij bracht op kern achtige wijze een deel van Mat- theüs 16 op de planken. De commissie: "In zijn uitleg sprong hij schijnbaar van de hak op de tak, van de rijke jongeling naar Si mon bar Jona, van 'gewogen en te licht bevonden' naar de bewa peningswedloop, van het 'stie- kum een kaartje leggen op de ga lerij' vroéger naar het 'uitslapen, want de nachtfilm was zo span nend' nu". "Liederen die dwongen tot in tens luisteren om de gedach- tensprongen en woordspelingen te kunnen volgen, waarin met het kerkelijk verleden en heden speels werd omgegaan, maar ook het verkondigend element niet ontbrak". Het blad 'Kerkinformatie' geeft nog het adres van de 'ker kelijke cabaretier': Van Renes- straat 3,2692 CM 's Gravenzande, 01748-12206. Anders geloven. Van de gere formeerde predikant dr. Harry Faber van der Meulen (45) in Dordrecht is bij Kok in Kampen een boek verschenen getiteld 'Geloven kan ook anders' (165 bladzijden, f24,75). Geloven, zegt de schrijver, kun je op heel verschillende manie ren. Je kunt zo geloven, dat je verstand daarbij geen enkele rol speelt. Maar je kunt als gelovige je verstand ook zoveel mogelijk" laten meespreken. Wie z'n ver stand niet wil uitschakelen en met vallen en opstaan probeert te geloven, komt telkens weer in conflict met degenen die vol strekt zeker zijn van hun zaak en twijfel als een vorm van ongeloof beschouwen. Met dit boek wil Van der Meu len 'twijfelende gelovigen' en 'gelovige twijfelaars' helpen bij het lezen in de bijbel en de 'om gang met God'. Hun wijze van geloven typeert hij als een 'be weeglijke driehoeksverhou ding', of ook als een zich open stellen voor de Ander én voor de ander. In plaats van je op te slui ten in de zekerheden van giste ren, ben je steeds weer op weg naar morgen en verheug je je over de nieuwe mogelijkheden die onze snel veranderende tijd ook de gelovige biedt. Bij het schrijven is de Dordtse predikant ervan uitgegaan dat over deze toch vrij moeilijke on derwerpen 'gemakkelijk' kan worden gelezen. Vandaar dat er geen discussies in staan met voor de lezer vaak onbekende auteurs en de lezer ook niet steeds met behulp van nummertjes naar aantekeningen en voetnoten moet zoeken. De nieuwere litera tuur die bij deze onderwerpen past is voor een deel in een kort laatste hoofdstuk verzameld. Leiden. Vanavond tussen half 8 en 9 uur houdt het Evange liecentrum/Pinksterbeweging van de Bethlehemskerk (Lam mermarkt) een kerst-fakkeltocht door de binnenstad. Er wordt voor verkondiging en zang ge stopt bij de Hartebrugkerk, de Waag en het stadhuis. Hervormde Kerk: beroepen te Kerkenveld-Alteveer (Gr.-Dr.) kandidaat W. M. de Bruin Ede.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1987 | | pagina 2