Controle op tehuis voor zwakzinniger faalde van A tot Z Reportage Inspectie nam klachten over 's Koonings Jaght niet serieus 'Musicus zou in training moeten... als een sportman' Leidse baptistengemeente naar Petrakerk PAGINA 2 VRIJDAG 18 DECEMBER 1981 - DEN HAAG - Wat te doen als je geestelijk gehandieapte kind slecht wordt behandeld in een tehuis? Als het brandblaren oploopt doordat de po na desinfectie niet wordt af gekoeld, als het wordt vastgebonden op bed en er op nachtelijk gegil niet wordt gerea geerd? nister van WVC, zo'blijkt uit een verslag van de Nationale Ombudsman dat eerder deze maand werd gepubliceerd. De inspectie voor de geestelijke volksgezondheid, die immers onder zijn verantwoordelijkheid valt, kan ouders met een kluitje in het riet sturen zonder dat er iets gebeurt. Klachten worden niet serieus genomen - zo weinig se rieus, dat nu niet eens meer is na te gaan of er zelfs wel aandacht aan is besteed. Althans, niet aan de klachten van twee ou ders die hun gehandicapte kinderen naar het tehuis 's Koonings Jaght hadden ge bracht. Zij dienden in mei vorig jaar een of ficieel verzoek tot onderzoek in bij de Na tionale Ombudsman, omdat zij zich onheus bejegend voelden en omdat eerdere klach ten telkens onbevredigend waren behan deld. door Hans van Maanen Het tehuis 's Koonings Jaght in Schaarsbergen, in de gemeente Arnhem, is in het verleden meer malen in opspraak geraakt. In 1982 werd een zwakzinnige door een verpleger zo ernstig mishandeld dat hij overleed; in 1985 werd het hoofd van de medische dienst van de inrichting door het Medisch Tuchtcollege berispt omdat hy de aan hem toevertrouwde pupillen onvoldoende verzorgde. Die berisping - in medische krin gen als ernstige straf gezien - was het resultaat van de strijd van de Deldense arts A. M. Dongo-Cami- nada: over de behandeling van haar dochter Els tussen 1969 en 1980 had zy twaalf klachten gefor muleerd, waarvan het Medisch Tuchtcollege er vijf gegrond acht te. Els liep brandblaren op haar bil len op en moest schoenen dragen die ettelijke maten te klein waren. Onlangs heeft mevrouw Dongo, na nog enkele slechte ervaringen in andere instellingen, Els naar huis gehaald. De Van Leydens uit Nijverdal lieten in 1972 hun dubbelgehandi capte zoon Arnoud opnemen in 's Koonings Jaght. Voor dit tehuis kozen zij omdat het zich afficheer de als antroposofisch. Maar de jon gen werd meteen geboeid op bed gelegd zodat hij de hele nacht had liggen gillen, de ouders mochten hem niet opzoeken en de behande lende arts was zeer autoritair. Ook andere ouders waren geschokt over de werkwijze in het tehuis en klaagden bij de directie, maar veel hielp dat niet. Na ruim twee jaar besloot de familie om Arnoud el ders te laten verzorgen. Op het ogenblik woont hij weer thuis: ook de Van Leydens hebben geen ver trouwen meer in het staatstoezicht. Kamervragen In 1980 werd het de verschillen de ouders duidelijk dat de slechte behandeling niet aan hen of aan hun kinderen lag, maar misschien wel aan het tehuis, en zjj dienden een officiële klacht in bij de staats secretaris. Na Kamervragen werd de hoofdinspecteur opdracht gege ven zich over de zaak te buigen. Na precies een half jaar, in mei 1981, had deze zijn antwoord gereed. Hij had, naar eigen zeggen, allerlei ge gevens opgevraagd, vele gesprek ken gevoerd, en nauw overleg ge had met de regionale inspectie van Gelderland. Hij concludeerde onder meer dat uit onderzoek van de medische verslagen over de kinderen (status- onderzoek) "is gebleken dat alle kinderen - ook vroeger - goed tot zeer goed zyn onderzocht en bege leid", dat er "geen sprake kan zijn van medische verwaarlozing" en dat ouders uitstekend worden voorgelicht, begeleid en bij de be handeling worden betrokken. Het hoofd van de medische dienst functioneert, aldus de hoofdinspecteur, uitstekend, zij het "wat stug, eventueel autori tair". Er loopt uiteraard wel eens iets mis, maar dat kan de beste overkomen, meent hij, en verder moet het duidelijk zijn dat nu niet meer is na te gaan of er ooit ver keerde schoenen zijn aangemeten of dat er brandwonden zijn ont staan. In de eerste plaats is het natuur lijk vreemd dat de hoofdinspecteur zegt dat uit het status-onderzoek blijkt dat iedereen goed is behan deld maar dat hij tegelijkertijd niet meer kan nagaan of de geformu leerde klachten terecht zijn. Dat betekent immers dat de statussen worden niet serieus genomen - zo weinig se- bejegend voelden en omdat eerdere klach- een? Nog rieus, dat nu niet eens meer is na te gaan of ten telkens onbevredigend waren behan- e, de mi- er zelfs wel aandacht aan is besteed. deld. niet goed zijn bijgehouden, want het staat vast dat de voorvallen hebben plaatsgevonden: dat heeft de inspecteur zelf bevestigd. De Nationale Ombudsman schrijft in zijn recente verslag: "Niet alleen bevat het schrijven van de hoofdinspecteur onjuiste conclusies, op grond waarvan men zich de vraag kan stellen of er vol doende grondig onderzoek is ge daan, ook zijn verzoekers niet uit genodigd om op de bevindingen van de inspecteur te reageren. Hiermee is het beginsel van hoor en wederhoor, dat essentieel is voor een behoorlijke klachtbehan deling, geschonden". Verbijsterend Inmiddels hebben de klachten geresulteerd in een algemene en duidelijke richtlijn voor klachten behandeling. Maar Van Leijden was daarmee nog niet geholpen. Hij besloot de Ombudsman alsnog te laten uitzoeken hoe het nu in zijn geval en dat van mevrouw Dongo was toegegaan. Hij wilde wel eens weten hoe "grondig" zijn klacht precies was behandeld. Dus ging de Ombudsman in fe bruari van dit jaar - zes jaar na de eerste klachten - met deze twee vragen in de slag. Zijn bevindin gen, hoe laat ook, werpen een ver bijsterend licht op het functione ren van de hoofdinspectie en een regionale inspectie, en wellicht ook op de zorg voor zwakzinnigen in ons land. De regionaal inspecteur van Gel derland antwoordt op de vragen van de Ombudsman dat het onder zoek is gedaan door dr. Hoeing van de hoofdinspectie en dat die in april 1985 met vervroegd pensioen is gegaan. "Derhalve kan ik U tot mijn spijt niet aangeven op welke wijze het onderzoek precies ver richt is, temeer waar ik in die perio de langdurig ziek geweest ben. Ik adviseer U deze vraag aan de hoofdinspectie voor te leggen". De hoofdinspecteur antwoordt dat het onderzoek is gedaan door dr. Hoeing, maar die "heeft de Hoofdinspectie al enige jaren gele- Wat te doen als je gehandicapte kind wordt vastgebonden op bed en er op nachtelijk gegil niet wordt gereageerd? (archieffoto) den verlaten en het is mij thans niet meer mogelijk om aan te ge ven hoe dit heeft plaatsgevonden". De hoogste geneeskundige instan ties in het land houden blijkbaar geen notulen bij. Niemand kan meer zeggen hoe en wat er onder zocht is, ondanks het feit dat er toch "grondig" onderzoek zou zijn gedaan waarbij de hoofdinspectie "nauw" samenwerkte met de re gionale. De Nationale Ombudsman schrijft dan ook dat het hem "vreemd voorkomt dat de regiona le inspecteur thans geen informa tie meer kan verschaffen" en dat "de hoofdinspectie zou behoren te kunnen nagaan hoe het onderzoek is verricht". De conclusie van de Ombudsman ligt voor de hand: het ministerie heeft zich in deze kwes tie "niet behoorlijk jegens verzoe ker gedragen voorzover het de uit voering van het klachtonderzoek betreft". Schuld Moeilijker heeft de Ombudsman het met de klacht, dat de inspecties zich niet behoorlijk van hun taak hebben gekweten. Gezien de dood slag en de berisping een niet zo vreemde klacht, maar de Ombuds man vraagt zich af of de schuld van deze excessen nu bij de inspectie moet worden gezocht - en ander som, of een behoorlijke inspectie de excessen had kunnen voorko- De eerste verantwoordelijkheid voor de gang van zaken in een in richting ligt bij de directie, en de Ombudsman kan slechts klachten over overheidsorganen behande len. Wel stelt de Ombudsman vast, dat uit de antwoorden van de in specties nergens blijkt dat maatre gelen tegen 's Koonings Jaght zijn overwogen. De inspectie had het tehuis bij voorbeeld kunnen slui ten, omdat intussen duidelijk was dat er sprake was van een chroni sche onderbezetting en van onvol doend opgeleid personeel. Al met al vindt de Ombudsman dat te weinig gegevens voorhan den zijn om te zeggen of het toe zicht voldoende of onvoldoende was: hij onthoudt zich hierover van een oordeel. Hoewel de klachten niet behoorlijk zijn behandeld, is niet meer is na te gaan of z^ terecht waren. Ten slotte: als hoofdinspecteur Hoeing nauw heeft samengewerkt met de regionale inspectie terwijl de regionale inspecteur ziek was, dan moet Hoeing het onderzoek sa men met zijn vervanger, mr. P. Manders, hebben gedaan. Zij kwa men samen tot de conclusie dat er niets aan de hand was. Manders werd, ondanks hevige protesten, in 1984 benoemd tot directeur van de 's Koonings Jaght. De berispte, "stugge, eventueel autoritaire" arts van de instelling is nog altijd hoofd van de medische dienst. HILVERSUM (ANP) - De medi sche begeleiding van musici laat nog veel te wensen over, maar zou eigenlijk op hetzelfde peil moeten staan als de geneeskun dige zorg voor sportmensen. Me dici voor Musici, een organisatie van artsen en mensen uit de mu ziekwereld, vindt daarom dat er een instituut moet komen dat zich speciaal bekommerd om het fysieke welzijn van operazan gers, violisten, drummers en sa xofonisten. Twee van de initiatiefnemers zijn de specialisten P. Goderie en W. Kersing, beide keel-neus-en oorarts. Zij vergelijken de medi sche problematiek van het musi ceren met die van de sportbeoe fening, omdat beide activiteiten - zeker op beroepsniveau - vaak extreem hoge eisen stellen aan li chaam en geest, zoals een grote concentratie en het verwerken van spanningen rond toppresta ties. Die eisen kunnen leiden tot lichamelijke afwijkingen. Bovendien is zowel de musicus als de sporter zeer kwetsbaar voor kleine lichamelijke aandoe ningen. Hoe hoger het prestatie niveau, des te ernstiger de gevol gen van zo'n kleine blessure. "Als bijvoorbeeld een violist een vinger bezeerd of een operazan ger een kou oploopt, kan hij niet dat artistieke niveau bereiken dat van hem wordt verwacht. Zo iets is voor deze mensen cata strofaal", aldus Goderie. Op de proef Dr. G. Hermans, orthopedisch chirurg in Hilversum en gespe cialiseerd in de sportgeneeskun de, vindt dat de gezondheid van musici aanzienlijk meer op de proef wordt gesteld dan die van sportmensen: muzikanten belas ten vaak slechts een klein deel van hun lichaam zwaar en doen niets aan de algemene training, terwijl sporters hun hele lichaam in goede conditie houden. Musici zouden naar zijn mening dat voorbeeld dienen te volgen. Kent Nederland al geruime tijd artsen, fysiotherapeuten en an dere para-medici die zich hebben toegelegd op de begeleiding van sportmensen - bepaalde clubs beschikken zelfs over een eigen medische staf - musici moeten die op hun werksituatie toege sneden hulp vaak ontberen. Le den van symfonie-orkesten kun nen weliswaar een beroep doen op een bedrijfsarts, maar diens kennis schiet nogal eens tekort. "Je loopt daardoor het risico dat musici met een klacht over een kleine kwaal wordt aangera den maar weer het werk te gaan, hoewel die handicap zeer nadelig voor zijn of haar spel kan zijn. Het is heel belangrijk dat artsen dit soort specifieke moeilijkhe den van musici onderkennen. Daarvoor is het wel noodzakelijk dat de medicus iets weet van mu ziek maken", zo verklaart dr. Kersing. Hij is medisch adviseur is van Opera Forum in Enschede en studeert in zijn vrije tyd aan het conservatorium piano en geeft concerten. Kersing noemt het overigens positief dat de interes se van bedrijfsartsen voor de be geleiding van musici- mede dankzij de inspanningen van Me dici voor Musici- groeit. Veel pijn Hoeveel van de ruim 2000 be roepsmusici, de ongeveer tien duizend semiprofs en de paar miljoen amateurmuzikanten worstelen met hun specifieke ge zondheidsproblemen staat niet geregisteerd. Maar wie de verha len van medici en musci beluis tert moet tot de slotsom komen dat er veel pijn wordt geleden: violisten en bassisten gaan ge bukt onder ernstige rugklachten, trompettisten krijgen problemen met hun gebit of lippen en zan gers ondervinden moeilijkheden met hun stem. Bovendien zijn bepaalde com posities zo lastig te spelen dat muzikanten zich in alle mogelij ke bochten moeten wringen om de vereiste klanken aan hun in strument te kunnen ontlokken. Dat is vooral in de jazz het geval. Het probleem van de alcohol speelt de muziekwereld even eens parten. De zangeres Marga Bult ('Rechtop in de Wind') zei onlangs dat ze geen druppel alco hol drinkt omdat ze "al zo veel leed heeft gezien dat door sterke drank is veroorzaakt". Geestelijke kwellingen zyn volgens de violist Theo Olof vooral de oorzaak van de licha melijke klachten bij musici. Ker sing beaamt dat: "Je ziet dat bij voorbeeld bij operazangers. Vlak voor een première krijgen ze last van hun stem. Ze slapen slecht, krijgen minder weerstand en lo pen zo een keelontsteking of iets dergelijks op. Zodra die premiè re achter de rug is blijkt de grote spanning voorbij en zijn de klachten eveneens Verdwenen". Er zijn ook musici die niet be stand blijken tegen het optreden voor een groot publiek. Ze zijn bang te falen. Die angst kan zo groot worden dat bij voorbeeld een vinger van een pianist op een cruciaal moment dienst weigert. Begeleiding Medici en musici zijn het er over eens dat veel ellende valt te voorkomen als muzikanten en zangers vanaf jeugdige leeftijd de juiste begeleiding krijgen. Oe fentherapeute A. Samama-Polak uit Laren: "Je kunt niet jong ge noeg beginnen, want op latere leeftijd is het heel moeilijk ie mands doen en laten te corrige ren. Als een beroepsviolist van 50 jaar met rugklachten bij me komt voor een behandeling, kan ik toch moeilijk zeggen dat hij verkeerd zit en niet goed strijkt. Iemand met een hele carrière achter de rug accepteert dat niet". De oefentherapeute is ervan overtuigd dat een juiste lichame lijke training ook psychische spanningen voorkomt. "De mu sici hebben dan hun lichaam goed onder controle, gebruiken alle spieren op de juiste manier, hebben niet te lijden onder een geforceerde houding. Dat ver groot hun zelfvertrouwen en ze spelen ontspannend". Samama behandelt onder an dere musici met lichamelijke handicaps. "Je kunt bijvoor beeld door allerlei speciale oefe ningen bereiken dat iemand met een hernia toch bas kan spelen zonder nadelige gevolgen voor zijn lichaam", zo legt ze uit. Ook voor deze therapie geldt: hoe vroeger de behandeling start hoe beter het is. De oefentherapeute is er om die reden voor om studenten van conservatoria aan het begin van hun opleiding medisch te keu ren. "Natuurlijk niet om ze af te wijzen, maar wel om na te gaan of ze speciale begeleiding nodig hebben om lichamelijke klach ten op latere leeftijd te voorko men". Het mensvriendelijker maken van instrumenten kan volgens haar ook de nodige narigheid in de kiem smoren. Zo is het vol gens Jaap Bolink, vioolbouwer in Hilversum, goed mogelijk een instrument op maat te maken. Musici met een bepaalde licha melijke afwijking kunnen zo spe len zonder dat hun gezondheid er onder lijdt. Oefentherapeute Samama be treurt het overigens dat het mu ziekonderwijs zo bitter weinig doet aan houdings- en bewe gingsleer. "Het accent ligt te veel op prestatie, het maken van mu ziek", is haar kritiek. Omdat de kerkzaal aan de Ou de Rijn te klein is geworden voor het aantal belangstellenden zal de Leidse baptistengemeente met ingang van zondag 3 januari gebruik gaan maken van de (ge reformeerde) Petrakerk aan de Surinamestraat in Leideft- Noord. Nu de samenwerkende her vormde gemeente en gerefor meerde kerk in dit stadsdeel zich genoodzaakt zien één van de twee kerkgebouwen - Petra- kerk of de Bethlehemkerk aan de Driftstraat - af te stoten, zou men kunnen denken dat daar over al een beslissing is geno men. Dat is niet zq,. Hervormden en gereformeerden gebruiken in 1988 nog beurtelings beide ker ken, maar dan niet meer om de maand maar om het kwartaal. De baptisten zullen dus in april weer van de Petrakerk naar de Bethle hemkerk moeten verhuizen. Ds. A. H. Agtereek vindt dat niet zo bezwaarlijk. "Wy kunnen dan zelf ervaren in hoeverre bei de kerken aan onze wensen vol doen en op grond daarvan een juiste beslissing nemen als het op koop aankomt". Overigens maken de baptisten ook deze maand al gebruik van de Bethel- hemkerk (vroeger Kooikapel). Donderdagavond 24 december om half 11 houden ze daar een kerstnachtdienst met ds. Agte- reek als voorganger en met me dewerking van een dameskoor uit Katwijk. De baptistengemeente ziet in tens uit naar deze verhuizing, zei ds. Agtereek. "Het laatste jaar za ten de bezoekers opgepropt in de veel te kleine kerk In bijzondere diensten moesten we al een tijd lang werken met monitors in ver schillende bijzalen, en vaak moesten dan toch nog mensen onverrichterzake terug". De doordeweekse activiteiten zullen gewoon doorgang vinden in de beide panden aan de Oude Rijn, totdat de gemeente haar nieuwe plaats definitief in ge bruik heeft genomen. Voorzitter D. Teeuw van de ge reformeerde commissie van be heer verwees ons naar het besluit van deze commissie en de her vormde kerkvoogdij om 1988 te benutten voor een 'weloverwo gen keuze': óf de Petra- óf de Be thlehemkerk verkopen. Verlof De kerkeraad van de Dorps kerk-gemeente in Zoeterwoude zal de plaatselijke predikant, ds. J. R. Wolthaus, voor zes maan den vrijstellen van zijn ambts werk voor het schrijven van een groot deel van zijn proefschrift. Professor dr. F. van Gennep, hoogleraar in Leiden vanwege de Hervormde Kerk, had de kerke raad hierom gevraagd. In die tijd zal drs. Ad Wijlhuizen de predi kant vervangen. Op 10 januari krijgt de gemeente na de mor gendienst, waarin dr. Van Gen nep voorgaat, een toelichting. Leiden. Volgende week dinsdag en woensdag, 22 en 23 december, van 10 uur tot half 12 wordt in het wijkgebouw 'Irene' (naast de Bethlehemkerk) aan de Driftstraat een 'vakantie-bijbel club' voor kinderen gehouden, uitgaande van de christelijke ge reformeerde kerk en de her vormde gemeente. Beide keren wordt een afwisselend program ma geboden met verhaal, spel, muziek en creatief bezig zijn. Wie meer inlichtingen wil, kan bel len: 071-316684. Gezelligheid. Het 'Aan dachtscentrum' aan de School straat 18 in Den Haag, uitgaande van de 'Vereniging oecumenisch centrum voor informatie en ont moeting', is op 24 december van 7 tot 10 uur 's avonds en op zon dag 27 december van 1 tot 4 uur 's middags open "voor ieder die ge zelligheid en ontmoeting zoekt". Hervormde Kerk: beroepen te Nijkerkerveen J. Plomp Ba- rendrecht (buitengewone wijk- gemeente"), te Winterswijk me vrouw F. J. B. de Raad Odoorn- Valthermond; aangenomen naar Streefkerk W. Verboom Zegveld, naar Purmerend A. W. Kuipers Breukelen, naar Opende (Gr.) kandidaat P. Zeedijk Amster dam. Gereformeerde Kerken: be roepen te 's Gravenzande F. van der Weij Nunspeet. Gerefor meerde Kerken Vrijgemaakt: beroepen te Rozenburg M. Wiel- houwer Voorburg- bedankt voor Pretoria (Die Vrije Gereformeer de Kerke van Suid-Afrika) E. A. de Boer Amsterdam-Zuidwest. Nederlands Gereformeerde Ker ken: bedankt voor Rotterdam- Overschie W. J. van der Linde Ede. Gereformeerde Gemeen ten: bedankt voor Westkapelle en voor Tholen J. Kareis Rijssen. Kcrkepad 1988. De NCRV biedt volgend jaar negen Kerke- pad-routes met elk twee bezoek dagen. Hier volgt het schema: 4 en 11 juni Scherpenzeel, Leersum, Doorn, Cothen en Wiik bij Duurstede; 11 en 18 juni Brugge (België); 18 en 25 juni Lemmer, Sloten, Harich en Woudsend; 25 juni en 2 juli Wil lemstad, Fijnaart, Oud-Gastel en Oudenbosch; 6 en 13 augustus Zevenhuizen, Bleiswijk, Zoeter- meer, Voorburg en Rijswijk; 13 en 20 augustus Winschoten, Hei- ligerlee, Scheemda, Midwolda, Oostwold en Finsterwolde; 20 en 27 augustus Heemskerk, Castri- cum, Heiloo, Egmond aan de Hoef en Bergen aan Zee; 27 au gustus en 3 september Waalwijk, Loon op Zand, Udenhout, Ois- terwijk en Berkel-Enschot; 3 en 10 september Utrecht (stadsrou- te). Fassbinder Het informatiebulletin van de Nederlandse afdeling van de internationale joodse broeder- schap 'B'nai B'rith' (Zonen van het Verbond) publiceert in zijn laatste nummer de volledige tekst van het omstreden toneel stuk 'Het vuil, de stad en de dood' van Rainer Fassbinder. Het blad gaat ook uitvoerig in op de emoties rond de verijdelde opvoering van het stuk. De tekst gaat gepaard met de vraag 'En wat is uw oordeel?' De publikatie stuit in joodse kringen op kritiek. De Haagse rabbijn L. van de Kamp heeft be dankt voor het lidmaatschap van de broederschap. Voorzitter Ri chard Stein van de Stichting Be strijding Antisemitisme noemde het 'een hoogst smakeloze actie'. Het blad zelf ziet de publikatie als 'zuiver voor intern gebruik'. In de Nederlandse afdeling (400 leden) van de broederschap is een discussie op gang gekomen over het toneelstuk. Kardinaal Alfrink. In een reactie op het overlijden van kar dinaal Alfrink kenschetst kardi naal Willebrands zijn voorganger als een bisschop die de kerk zag als 'gemeenschap van gelovi gen'. "Eerst heeft hij de kerk be stuurd onder het oude systeem van vóór het Tweede Vaticaans Concilie, waarbij de bisschop praktisch alleen regeerde, later in de tijd van vernieuwing, waar bij de bisschop ook in gesprek met zijn medewerkers het bis dom leidt. In deze overgangstijd is kardinaal Alfrink een goed lei der van het aartsbisdom ge weest". Bisschop Bomers van Haar lem zei, dat de overleden kardi naal niet beter kan worden ge- eerd dan door in zijn geest de eenheid te bewaren, "hoe ver: schillend wij ook over sommige zaken mogen denken". "In de besluiten van het Tweede Vati caans Concilie had hij een groot aandeel. In de Nederlandse kerk provincie probeerde hy daaraan vorm en inhoud te geven. Dat is niet zonder moeilijkheden ge gaan. Niet iedereen heeft hem hierin kunnen volgen. Deson danks heeft hij er altijd naar ge streefd de onderlinge eenheid en de band met de wereldkerk te be houden". Dinsdag van 10 tot 19 uur en na afloop van de avondwake tot 22 uur is er in de Catharinakerk aan de Lange Nieuwstraat in Utrecht gelegenheid tot afscheid nemen. De uitvaartdienst en begrafenis zijn woensdag.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1987 | | pagina 2