Leidenaar licht vereniging en
familie voor ruim een ton op
Dader keurig geklede man
Ik wil blijven al
is het tot rnn
DE
VAN TOEN
BEROERING ROND LEIDS
ONTGROENINGSSCHANDAAL
'Beïnvloeding oordeel
rechter door media
onaanvaardbaar'
VRIJDAG 27 NOVEMBER 1987
DEN HAAG/LEIDEN - Tegen een
39-jarige Leidenaar, die heeft be
kend de Vereniging van Huiseige
naren Mozartstraat en zijn schoon
ouders voor ruim 130.000 te heb
ben opgelicht, is gistermiddag voor
de Haagse rechtbank twaalf maan
den gevangenisstraf geëist, waar
van drie maanden voorwaardelijk.
De man, die ook nog terecht stond
omdat hij zijn vrouw is aangevlo
gen, heeft jarenlang als penning
meester gebruik gemaakt van een
spaarbankboekje van de vereni
ging om zijn financiële problemen
te lenigen.
De Leidenaar had een eigen be
drijf dat het hoofd echter niet bo
ven water kon houden. Hij was
penningmeester/administrateur
van de Vereniging van Huiseigena
ren en beheerde daartoe allerlei
gelden bestemd voor onderhoud
en verzekering van de flats aan de
Mozartstraat. Maandelijks storten
de flateigenaren een klein bedrag
je, dat de vereniging voor de verze
keringen aanwendt. Een deel werd
echter op een spaarbankboekje ge
zet om later het groot onderhoud
mee te betalen.
De Leidenaar ging op een be
paald moment naar de bank met de
mededeling dat hij het boekje
kwijt was. Hij kreeg een duplicaat,
waarmee hij telkens geld van de re
kening afhaalde. Het oude boekje,
dat hij helemaal niet kwijt was, ge
bruikte hij om de rest van het be
stuur te bewijzen dat er niets aan
de hand was. In dat boekje schreef
hij ook bedragen bij. In totaal heeft
hij de vereniging voor ruim 94.000
gulden opgelicht.
Maar aan dat bedrag had de man
niet genoeg. Hij was gaan gokken,
omdat hij dacht op die manier in
één klap uit de geldzorgen te kun
nen geraken. Het tegendeel bleek
het geval. Hij kreeg steeds meer
schulden en moest meer geld heb
ben. Daarom besloot hij zijn
schoonouders op te lichten. Hij
overreedde hen spaargeld (40.000
gulden) van de bank te halen en in
een kluisje bij hem te leggen. Als
het geld op de bank bleef staan, zou
er over de rente belasting moeten
worden betaald, zo vertelde hij zijn
schoonouders. Ook dit geld is door
hem vergokt.
Wurgpoging
Nadat een en ander uitkwam,
werd de man aangehouden. Na eni
ge tijd werd hij vrijgelaten onder
de voorwaarde dat hij niet meer
naar zijn vrouw zou gaan, die in
middels een echtscheiding wilde.
Enkele dagen later ging hij toch te
rug naar zijn huis om wat spullen
op te halen en daarbij ontstond on
enigheid met zijn vrouw. Hij vloog
haar aan en probeerde haar te wur
gen. Zijn vrouw kon echter ontko
men en vluchtte de straat op.
Officier van justitie mr. Van den
Broek had weinig goede woorden
over voor de man. Vooral de wijze
Zesde overval in ruim jaar tijd
(Vervólg van pagina 1)
LEIDEN - 'Een keurig geklede
man', zo bestempelen getuigen de
dader van de vanmorgen gepleeg
de overval op een filiaal van de
Nutsspaarbank aan het Bevrij
dingsplein. Hij droeg een grijze
pantalon, wit overhemd met strop
das en een net grijs jasje. Hij droeg
een bril.
Getuigen hebben tevens ver
klaard dat zij de man al voor de
overval hebben zien rondrijden in
de blauwe Volkswagen Golf waar
mee de overvaller op de vlucht
sloeg. De dader heeft kennelijk ge
wacht op de aankomst van een
geldtransportauto van Van Geld en
Loos die voor tien uur geldcasset-
tes bezorgde. Nadat die geldwagen
was vertrokken, stapte de man
naar binnen en eiste een cassette.
De snel gealarmeerde politie
vond de auto terug in de slechts
drie straten verder gelegen Hof-
laan. Omdat getuigen verklaarden
dat de man te voet verder was ge
gaan, is door tientallen politiemen
sen direct een wijkonderzoek ge
houden. Dat bleef zonder resultaat.
De overval van vanmorgen is de
zesde sinds september vorig jaar
op bankfilialen in het winkelcen
trum Bevrijdingsplein/Vijf Mei
plein is gepleegd. Het is de derde
keer binnen dat tijdsbestek dat het
filiaal van de Nutsspaarbank doel
wit is. Vorig jaar september werd
door twee overvallers een bedrag
van 50.000 gulden buitgemaakt. Zij
drongen met bivakmutsen de bank
binnen en dreigden met pistolen.
In juli dit jaar deed een roversduö
een tevergeefse poging om met een
auto zich toegang tot het gebouw
te verschaffen. Het gebouw liep
nauwelijks schade op.
Ook andere bedrijven aan het
winkelcentrum Bevrijdingsplein/
Vijf Meiplein werden de dupe van
overvallen. Tijdens de zomer van
vorig'jaar werd een geldloper van
Van Gend en Loos bij het AH-fi-
liaal aan het Bevrijdingsplein be
roofd. Ook op het nabij gelegen
Vijf Meiplein is het afgelopen jaar
een beroving geweest. Twee men
sen die een geldcassette in de
nachtkluis wilden deponeren, wer
den in september van vorig jaar
overvallen.
waarop de oplichting van de vere
niging plaatshad en het feit dat het
zes jaar heeft geduurd, rekende hij
de verdachte zwaar aan. "Op een
heel doortrapte manier heeft me
neer geprobeerd zijn schulden te
lenigen. Maar de vereniging is niet
de enige benadeelde, hij heeft zelfs
zijn schoonouders, zijn familie
kaalgeplukt", aldus Van den
Broek, die verder vermeldde dat de
man ook nog eens geld heeft gesto
len uit het huis van zijn schoonou
ders, twee portemonnees uit een
restaurant en de spaarrekening van
zijn dochter heeft leeggehaald. De
ze feiten waren hem echter niet ten
laste gelegd.
Van den Broek benadrukte ver
der de grote schade die de man
heeft aangericht. "We kunnen wel
vergeten dat de schade op korte
termijn wordt vergoed", vertelde
de officier, erop wijzend dat de
man inmiddels wel weer werk
heeft nadat zijn bedrijf failliet is
verklaard, maar dat dat nooit vol
doende zal opleveren om het grote
bedrag aan de vereniging en de
schoonouders terug te betalen.
Van den Broek vond dan ook dat
"een hele duidelijke terechtwijzing
op zijn plaats"1 was en eiste twaalf
maanden gevangenisstraf, waar
van drie maanden voorwaardelijk,
met aftrek van de twee maanden
die hij in voorarrest heeft gezeten.
De officier hield daarbij rekening
met het feit dat de man toen hij zijn
vrouw aanviel niet geheel toereke
ningsvatbaar was.
Zwarte lijst
De raadsman van de verdachte,
mr. Van Duren, vroeg de recht
bank een geheel voorwaardelijke
gevangenisstraf op te leggen. In
dien toch tot een onvoorwaardelijk
straf zou worden besloten, zou die
gelijk moeten zijn aan het voorar
rest. Een verder straf zou in de
vorm van dienstverlening worden
gevonden, meent Van Duren.
Hij wees erop dat zijn cliënt in
middels een vaste baan heeft ge
vonden en dat de relatie met zijn
vrouw na de echtscheiding toch
weer is hersteld. Van Duren be
klemtoonde verder dat de man
voor het eerst in aanraking is geko
men met justitie en dat hij zich vrij
willig op de zwarte lijst heeft laten
zetten, zodat hij de Nederlandse ca
sino's niet meer in kan.
De advocaat zei bovendien dat
zijn cliënt voor de oplichting van
zijn schoonouders niet kon worden
veroordeeld, omdat zijn schoonva
der onder valse voorwendsels naar
het politiebureau zou zijn gelokt.
Hij zou alleen een verklaring heb
ben afgelegd, maar geen aangifte
van de oplichting hebben gedaan.
Officier van justitie Van den
Broek bestreed dat en verwees
naar het proces-verbaal, waarin
staat dat de 82-jarige schoonvader
was gewezen op het feit dat hij de
aangifte binnen acht dagen kon in
trekken. "En dat heeft hij niet ge
daan", aldus de officier, die dienst
verlening afwees. "De aangerichte
schade is daar veel en veel te groot
Het Leidse koor Ex Animo. Op de voorste rij, derde van rechts staat Louise Arnoldus-Planje. "Elk jaar beginne
wein januari methet oefenen voor de Mattheus Passion. Daar kijk ik altijd weer naar uit". (foto n. v d. Hors
Mevrouw Arnoldus zingt 60 jaar bi Ex Animo
LEIDEN - "Al was het tot mijn
honderdste jaar, ik wil zo lang mo
gelijk met zingen doorgaan", zegt
de Leidse Louise Arnoldus-Planje.
Zij viert deze maand haar 60-jarig
jubileum bij het Leidse koor Ex
Animo, waar zij eerste alt zingt.
Van het begin af aan heeft zij ook
bij de jaarlijkse uitvoering van de
Mattheus Passion meegezongen.
Het is dan ook niet vreemd dat
Louise Arnoldus het muziekstuk
uit haar hoofd kent. "Maar ik zal al
tijd het muziekboek meenemen",
zegt ze. Voor het geval dat.
door
Monique Bedet
Uit de kast haalt de jubilaresse
haar oude, afgedane notenboek
van de Mattheus Passion. Een dun
boekje in een slap, zwart kaft. De
bladzijden zijn vergeeld en ge
scheurd. Met spijt in haar ogen
kijkt ze er naar. Het is niet meer te
gebruiken. Het oude exemplaar is
vervangen door een dikkere bun
del met harde kaft. "De opvoering
van de Mattheus Passion duurt
vier uur, met tussendoor een half
uur pauze. Het nieuwe boek wordt
dan erg zwaar om vast te houden.
Gelukkig kunnen we telkens als de
solisten Spelen even zitten".
Louise geeft zich met hard en ziel
aan de muziek. Ze vertelt: "Ik sla
geen enkele keer de wekelijkse
koorrepetitie over. Alleen als mijn
vader of moeder jarig is, ga ik na de
pauze weg".
LEIDSE
KRONIEK OVER
Op 30 oktober 1911 bracht De Ne
derlander, het waakzame dag
blad ter verbreiding van christe-
lijk-nationale beginselen, een
huiveringwekkend bericht. Al
bij eerdere gelegenheden had het
blad betoogd dat de opvoedende
werking van de studentikoze
ontgroening bestond uit: het
avond aan avond uiten en aan
horen van vuile praatjes en dub
belzinnigheid, in het inwijden
van de groenen in allerlei voor
hen nieuwe denkbeelden, opdat
zij toch maar geheel los zouden
worden van allerlei "vooroordee-
len" meegebracht uit het gezin
Hetgeen nu was vernomen ech
ter, bleek te erg voor woorden:
Ziehier wat ons ter oore kwam.
Op den zoogenaamden 'recep-
tieavond' te Leiden in Zomer-
zorg, hebben enkele oudere stu
denten, waaronder van 't 6e en 7e
jaar, door de groenen een gecos-
tumeerde optocht doen houden
die een parodie moest voorstellen
op de dit jaar gehouden Utrecht-
sche maskerade. De groenen wer
den toegetakeld en gegrimeerd in
de zonderlingste en onzeedelijk-
ste kleeding; zij, verscheidene
hunner althans, schijnen niet ge
weten te hebben, wat zij moesten
voorstellen, en wij zullen ons ook
onthouden om daarvan ook
maar bedektelijk eenig denk
beeld te geven. De smerigste ge
sprekken werden gehouden, de
vuilste liedjes gezongen, en aan
de heeren geïnviteerden - niet
aan de groenen - werden tekst
boekjes uitgedeeld, ter verkla
ring van wat getoond werd,
tekstboekjes zoo schunnig, dat
men zijn uiterste best gedaan
heeft, om alle exemplaren te ver
nietigen of weg te moffelen.
Dat laatste was waar. De stu
denten hebben, voor zover be
kend, alle exemplaren vernie
tigd, in de pers drong geen enkel
citaat door. Maar professor
J.J.M. de Groot, de Leidse Chi-
na-kenner, een geleerde van we
reldfaam, maar ook iemand die
zich al jaren met alle middelen
die hem ten dienste stonden te
gen de groentijd verzette, publi
ceerde het libretto integraal in
een Gesloten brief aan de Leden
/MENSEN EN
GEDANE ZAKEN
der Staten-Generaal in zake het
Groenlopen. Ook daar verzocht
de minister-president aan ieder
een het stuk te vernietigen en er
kwamen zelfs vragen of de hoog
leraar niet strafbaar was door het
vermenigvuldigen van zoveel
vunzigheid.
Het kabaal was in ieder geval
goed losgebroken in een tijd dat
een christelijke meerderheid in
de Kamer net de zedelijkheids-
wetten had aangenomen waarbij
het verspreiden van dergelijke
lectuur bestraft kon worden.
De Kamer zat overigens wel
degelijk met een probleem. Want
behalve dat men daar nogal van
mening verschilde over wat goed
of kwaad was inzake seksualiteit,
kwam het debat ook al snel op de
sociale positie van de daders en
sprak men zelfs van klassejusti-
tie.
Zo verbaasde zowel de CHU
als de Anti-Revolutionairen zich
erover dat jonge menschen van
standing tot een dergelijke ver
loedering konden geraken. Maar
voor de CHU betrof het hier toch
een euvel dat niet alleen bij de
'heren' voorkomt, maar in alle
kringen. Dat was de mening van
De Savornin Lohman en Troel
stra viel hierop over hem heen
met de opmerking dat hij niet
wist in welke kringen Lohman
gewoonlijk verkeerde, maar dat
zoiets onder arbeiders niet voor
kwam.
En zijn partijgenoot De Visser
riep uit: Gesteld dat zoiets was
gepleegd door arbeidersjongens,
ook in besloten kring; dan wil ik
niet eens vragen of er een 'geslo
ten' brief door iemand aan ons
Toespeling i
Poederoyen.
Souteneurs,
Plechtige Optocht, enz.
Kurkenventers.
Standaarddrager: Wij zijn Pietjes.
Onderlijfkapsel.
Geldersche Beukelaars. Leden der Vereeniging O N A N II.
Hendrik Scharrelaar van Pooierroede.
Henegouwsche Souteneurs met emblemen hunner waardig-
soideniers. heid, de eikels in de hand en onzichtbare hangbailen.
Stansdragers.
Toespeling op Eereleden van Eigen Hulp.
Radermocher HoofdpersoonWielemakers Schorum (zich minzaam önder-
Schorer. houdend, een enkele maal bóven kruipend) op hooge schaal
Platjes zijn lui- gelubd, omstuwd door 1000 Platjesvinders.
Zde bordeelen Schaamtelooze hopjeslieden, met blozend lid en klapper-
opioopt. tandende billen.
"schedjongéns" Stoet <ier 606 Maagdeekens en Half Maagdeekens, aange-
of meisjes, voerd door Catharina Van Rein Leven op de handkar, met
Rein Leven: Miep van Loon, voorgesteld door na/zaad met reuzenbillen in
Van Renesse. |(iosformaati oncjer ^en man gereden.
G9, „soixante- Ingrijpende stoet van 69 gediplomeerde, gepensioneerde
neu en vibreerende Vingeraars.
Trilt,vrouwelijk Klotsleden (A'omt Z.aat Ons 7ïutjes Schuwen) met opge
blazen billen en reuzenpoken.
Twee Keüendragers oftewel Billardbeukers, met stootklossen
en windkussens.
's Graven Opper Aersblazer, mits kalm en reukeloos met
stinkbommen.
Heterosexueelen niet voorradig; onvervulde rol.
J Le Vieux Marcheur, Jan van Arkel, de groenbillige.
Toespeling op Gild der 40 Kurkensnijders de kleine 100 nieuw-aange-
komenen.
Hun aanvoerder Keest van Breederoede, de waardigheid tusschen
de beenen.
Belegeringswerktuig 1 Jongenheer.
Gatvinders en Gatlekkers en dergelijken, leden van Tres.
Drie Jongeheeren, die de kunst nog moeten leeren onanymi.
Drie Jongeheeren, Kont naar den Muur (Comte de Namur)
met gummi stormband, mits gekleed door Sanitas.
Een kippenkont, tevens lantaarn- en pikopsteker.
Senatus Mieteranorum, welwillend voorgesteld door de
schaamdeel.
sodomie.
Keezen,^ sodo
Jongenheer,
Senatus Vetc-
1 Vereenigde Corpspedellen.
zou zijn gezonden. En hij voegde
eraan toe, toen van de kant van
de liberalen op clementie werd
aangedrongen: Ik herinner hier
echter aan één geval, waarbij
ook clementie is ingeroepen. En
nu stel ik hier tegenover elkander
Pagina uit het ontgroenlibretto van 1910, opgenomen in de 'Gesloten
brief van professor De Groot.
die vraag, en er is nog geen ant
woord.
Er ontstond dus een verbond
in de kamer. AR en SDAP wil
den de jongens voor de rechter
sleuren, CHU en Liberalen vroe
gen de zaak binnen de muren
van de universiteit te houden.
Die liberalen hadden er trou
wens toch ook wel een beetje
moeite mee. Hun afgevaardigde
Roodhuyzen had kritiek op pro
fessor De Groot en vooral op de
opmerkingen die hij in de marge
heeren en arbeiders. Voor de sta
kers van 1903 is die clementie ook
bepleit, en dat waren toch geen
misdadigers, op verre na niet!
Toen werd gezegd: weest zacht
moedig tegenover die menschen.
Maar er kwam geen antwoord op
van het libretto had gemaakt.
Maar hoe moest je dat doen zon
der citeren?
Wij zijn niet onder ons, Mijn
heer de Voorzitter, want er zitten
hier altijd tal van nieuwsgierigen
om ons en daarom zal ik het voor
beeld in het Latijn mededeelen,
opdat het toch in de Handelin
gen komen zal. Zoals ouders
voor hun kinderen in die tijd
soms nog Frans spraken als ze
niet wilden dat er meegeluisterd
werd, zo praatte de Kamer latijn
voor hun kinderen in den lande.
De tijden zijn veranderd. De ze
den ook?
Hoe het zij, de Kamermeerder
heid was voor vervolging en op 6
mei verschenen de studenten
voor de arrondissementsrecht
bank te 's-Gravenhage. De rech
ter veroordeelde ieder tot beta
ling van een geldboete van 50
gulden en beval de vernietiging
van het ter rechtszitting vertoon
de exemplaar van het libretto.
En de universiteit? In de Senaat
hebben dezelfde verwoede de
batten gespeeld als in de Kamer,
of toch, iets minder van woede.
De meerderheid van de professo
ren was van mening dat het hier
om een incident ging en dat de
studenten eens vaderlijk toege
sproken moesten worden. Dat
werden ze ook. De rector som-
merde ze in de Senaatskamer te
verschijnen. Ook hij wenste de
wanden van dat vertrek niet te
bezoedelen met de opsomming
van de hoogste maat van vuil sa
mengepakt binnen het kleinste
bestek.
Inderdaad, mijne heeren, zoo
het u erom te doen was geweest
om (altijd zonder u te bezoedelen
aan schandalen van werkelijke
ontucht) de eer der Universiteit
ernstig te krenken, gij kondet
geen doeltreffender weg hebben
gekozen dat heel dit weerzinwek
kend en lichtschuw bedrijf. Zoo is
door uw aller schuld aan de goe
den naam onzer Hoogeschool in
wijden omtrek schade berok
kend.
Dat was niet niks, maar daar
bleef het wel bij. Dat was niet
voldoende in de ogen van profee-
sor De Groot. Voor hem was de
maat vol. Hij nam een uitnodi
ging van de universiteit van Ber
lijn aan en vertrok vol walging
uit Nederland.
WILLEM OTTERSPEER
Ze is bescheiden en hoeft eigen
lijk niet zo nodig in de krant. De
echtgenoot van de Leidse weet van
haar bescheidenheid en benadrukt
daarom dat ze 'nog altijd een mooie
en goede stem heeft'. Daarover
zegt ze: "Maar als mijn stem het
niet meer doet, bijvoorbeeld als ze
gaat overslaan, dan zal ik zelf met
een het besluit nemen om van het
koor af te gaan". Ze vindt het vrese
lijk als er van je wordt gezegd datje
stem achteruit gaat.
Paplepel
Met Ex Animo heeft Louise twee
maal per jaar een muziekuitvoe
ring. Naast de Mattheus Passion in
de Stadsgehoorzaal in Leiden
wordt er nog een ander stuk Uitge
voerd. Dit jaar was is dat één lang
muziekstuk van Rossini. Het stuk
Messe Sollenelle werd zaterdag
door Ex Animo uitgevoerd.
Naast Ex Animo is de jubilaresse
in de loop der jaren ook nog lid ge
worden van het a-capella-kwartet
Musica dat door haar echtgenoot
wordt gedirigeerd. Ze zegt dan ook
dat ze 'veel en graag zingt' en dat
het zingen een deel van haar leven
is geworden. Het kwartet heeft in
tegenstelling tot Ex Animo veel
uitvoeringen. Er wordt gezongen
tijdens kerkdiensten, maar ook in
bejaardentehuizen en ziekenhui
zen. Bij het jeugdkoor Jong-Musi-
ca zingt Louise mee op de repeti
ties om haar altstem te oefenen.
Het komt er op neer dat ze drie keer
per week repeteert: dinsdag- en
donderdagavond met Ex Animo
respectievelijk met het kwartet en
vrijdagmiddag met het jeugdkoor.
Ze heeft het er wel druk mee,
maar voor Louise was het bijna
vanzelfsprekend dat ze met zingen
begon. "Muziek werd mij met de
paplepel ingegoten. Ik kom uit een
muzikale familie, mijn drie broers
en mijn zus zaten ook bij het koor.
Ik was gek op Ex Animo en werd
op mijn dertiende jaar al lid. Offi
cieel mocht je pas lid worden als je
zestien was. Ik werd ingeschreven
op 15 november 1927.
Kleindochter
Zangles heeft ze nooit gehad.
"Toen ik klein was begon ik van
zelf mee te zingen als thuis op de
piano werd gespeeld. Bij Ex Ani
mo werd natuurlijk wel mijn stem
getest. Ik mocht meteen blijven. Ze
dachten vast 'hoe meer leden hoe
beter'.
De muziek blijkt voor de hela fa
milie belangrijk te zyn. Bij een uit
voering komt de hele familie kij
ken. Net als Louise zelf speelt haar
vader viool en haar dochter en
kleinkinderen zingen ook bij een
koor. Haar grote trots is dat haar
kleindochter bij Ex Animo zingt en
in het koor naast haar staat. Een
paar jaar geleden vroegen de ande
re koorleden, als ze er zelf niet was,
weieens aan haar kleindochter:
komt je moeder niet?
Naarmate de jaren verstreken is
er het een en ander bij het koor ver
anderd. "Ex Animo is groter ge
worden. Het is op een gegeven mo
ment ook opgesplitst in meer ko
ren. In 1927 waren wij het enige
koor in Leiden. Vroeger hadden we
elk jaar een feestavond. Dan wer
den er voordrachten gehouden, dat
wordt tegenwoordig niet meer ge
daan. Ik geloof dat de televisie af
breuk heeft gedaan aan dit soort
gezellige avonden. We hebben wel
een goede band met elkaar, dat wel
hoor".
LEIDEN - "Zolang in een recht
zaak nog niet is beslist kunnen
noch mogen de media het oordeel
van de rechter beïnvloeden. De
persvrijheid mag aan deze stelregel
geen afbreuk doen".
Dit zei prof. dr. M. Storme giste
ren in zijn oratie 'Het proces, als in
een spiegel', waarmee hij aan de
Leidse universiteit het ambt aan
vaardde van hoogleraar in het
functioneren van de rechterlijke
macht in de hedendaagse maat-
Aangifte van
poging tot
aanranding in
Raamsteeg
LEIDEN - Een 22-jarige vrouw uit
Leiden heeft gisternacht aangifte
gedaan van aanranding en poging
tot verkrachting. Om 2.15 uur hep
zij in de Raamsteeg toen zij door
een onbekende man zou zijn ach
tervolgd en ingehaald. De man zou
de Leidse hebben beetgepakt en
naar een poortje van een laborato
rium gesleurd. Volgens de vrouw
beet de man haar toe zich rustig te
houden, omdat hij een mes bij zich
zou hebben. Op het moment dat de
man in het poortje zich aan de
vrouw trachtte te vergrijpen, zou er
een worsteling zijn ontstaan waar
bij het tweetal ten val kwam.
Hierdoor zou de vrouw uiteinde
lijk kans hebben gezien zich los te
werken en onmiddellijk de benen
te nemen. Zij vluchtte naar het Le
vendaal waar zij bij een voorbij rij
dende politieauto alarm sloeg. De
politie heeft de buurt direct daarna
uitgekamd, maar niets kunnen vin
den.
schappij. Storme bezet dit jaar de
Cleveringaleerstoel die in 1970
werd ingesteld ter herinnering aan
de op 26 november 1940 in Leiden
door prof.mr. R.P. Cleveringa ge
houden protestrede tegen de afzet
ting van joodse hoogleraren en an
dere medewerkers.
Volgens Storme is de openbaar
heid van de zittingen oorspronke
lijk bedoeld om de burgers de gele
genheid te geven persoonlijk vast
te stellen of de rechters onpartijdig
handelen. "Maar deze oorspronke
lijke bedoeling mag niet worden
vervormd tot controle van de rech
terlijke macht door de pers", aldus
Storme.
"Verderfelijk wordt het wan
neer, zoals wij het in België hebben
meegemaakt, de pers het onder
zoek en oordeel wil beïnvloeden"
"Een bepaalde krant heeft gedu
rende maanden een campagne ge
voerd in verband met een geschil
over de voogdij van twee minderja
rige kinderen. Aan de hand van ex
pertiseverslagen die wezen in de
richting van kindermishandeling,
werd gesteld dat de rechtscolleges
die over de zaak hadden geoor
deeld, bevooroordeeld en partijdig
waren ten gunste van de vader. De
krant dreigde er zelfs mee de naam
van de man te openbaren, zo het ge
recht niet ingreep en het voogdij
schap aan de vader onttrok".
Volgens Storme is het proces
"niet alleen het proces der partijen,
het is ook het proces van het recht
in een bepaalde samenleving. Het
recht is immers een voortdurend
proces. Daardoor wordt het proces
meteen spiegel van het recht en
derhalve ook van een bepaalde sa
menleving. In dit proces stelt de
rechter op een bepaald ogenblik
orde op zaken: hij herstelt of beves
tigt het recht of hij stelt het recht
bij. Op die wijze vervult hij een
eminente functie in de samenle
ving".
