Situatie op Sii Lanka één lange nachtmerrie Reportage Voor t eerst wordt een Nederlander 111 jaar Sluiting Bethlehem- of Petrakerk (Leidenin onderzoek PAGINA 2 VRIJDAG 20 NOVEMBER 1987 Op Sri Lanka leest dezer dagen met meer dan gewone be langstelling de overlijdensadvertenties in de dagbladen. De plaats van overlijden is een indicatie voor de brand haarden op het eiland. Werden de doden enkele weken ge leden met name in het noorden en oosten geteld, nu neemt het aantal overledenen in het zuiden sterk toe. In het noorden en oosten probeert de 'Indian Peace Kee ping Force' (IPKF) de guerrilla van de Tamil Tijgers te weerstaan. In het zuiden doet het Singalese Volksbevrij dingsfront JVP middels een terreurcampagne van zich spreken. De strijd in en om Sri Lanka is losgebrand; inge wijden menen te weten dat het de komende jaren onrustig zal blijven. Een oplossing voor de vele conflicten ligt inder daad niet voor de hand. -VU ZIT door Bart Jochems Met verbazing citeert een Srilank- aanse regeringsfunctionaris uit een overlijdensbericht. Over de dode, door Tamil Tijgers afgeslacht, wordt niets dan lof gezongen. „De eerste keer dat ik zo'n tekst in de krant tegenkom. Voor de schrijver betekent dit zo goed als zeker de dood. Maar hij zal zich wel van een alias bediend hebben". Hoofd schuddend bladert hij terug naar de voorpagina om de opening van de krant te bekijken. Veel Srilankanen lezen hun krant op die manier; eerst de overlijdensberich ten, pas daarna de rest. In zijn nachtmerries moet presi dent Jayewardene zijn naam al meermalen in de kolom 'overleden' zijn tegengekomen. Ternauwer nood wist de 81-jarige in augustus te ontkomen bij een bomaanslag in het parlement. Sindsdien draagt Jayewardene een hoorapparaat; de knal beschadigde zijn trommel vliezen. Een minister vond destijds de dood, zeven anderen raakten ge wond. De aanslag werd toegeschre ven aan een extremistische Singa lese organisatie: de Janatha Vimukthi Peramuna (JVP) of het Volksbevrijdingsfront. De toenemende terreur van de JVP baart de president grote zor gen; meer nog dan acties van de Ta mil Tijgers. Sinds de bomexplosie in het parlement turft Jayewarde ne de aanslagen op ministers, poli tieagenten en leden van zijn partij, de Verenigde Nationale Partij (UNP). Vanaf de ondertekening van het Indisch-Srilankaanse vre desakkoord, eind juli, komt hij op een gemiddelde van één per dag. „Nog een paar doden en mijn partij valt uiteen", verklaarde de presi dent onlangs. De angst van Jayewardene voor de JVP lijkt terecht. Hoewel veel (Singalese) Srilankanen de bewe ging weinig macht toedichten ('JVP-leden zijn niet gevaarlijk, want ze hebben geen hersens') wis ten deze links-extremisten in 1971 rellen te stichten die bijna het ein de van de regering-Bandaranaike betekenden. 15 tot 20.000 doden vielen toen; alleen met behulp van grote broer India kon de opstand worden neergeslagen. Door de JVP uit de illegaliteit te halen hoopte Jayewardene het ge vaar te bezweren, maar in 1983 ont nam hij de JVP de status van er kende politieke partij. De JVP was weer in de ban en toen de regering onderhandelde over een beperkte mate van autonomie voor de Ta mils in het noorden en oosten, barstte de bommencampagne van de JVP tegen dat plan los. Jungle Het akkoord met India heeft Jayewardene gedeeltelijk verlost van het probleem van de Tamil-re- bellie. Steden als het noordelijke Jaffna en Trincomalee, in het oos ten, zijn in handen van het Indi sche vredesleger. De Tamil Tijgers zijn teruggedrongen naar de jun gle. Het akkoord van 29 juli kent twee doelstellingen; de bescher ming van India en de oplossing van het conflict in Sri Lanka. Voor de Indische premier Gandhi is het van het grootste belang te voorkomen dat de onrust in Noord-Sri Lanka overslaat naar de Indische deel staat Tamil Nadu. Dat streven is New Delhi heel wat waard, maar toch moest Co lombo enige concessies doen. In dia eiste dat Jayewardene de nau we banden met Pakistan verbrak. Daarnaast wenste India van Jaye wardene. die aan de regering kwam dankzij zijn Singalese chau vinisme, een beperkte mate van zelfbestuur voor het door de Ta mils gedomineerde noorden en oosten. De Srilankaanse president slikte die voorwaarden vanwege de plus punten die hij in het verdrag zag. Zo verplichtte India zich de soeve reiniteit en eenheid van Sri Lanka te bewaren. En, de grote bonus voor Jayewardene; India nam de taak op zich de Tamil Tijgers op de knieën te dwingen. Gedurende enkele weken pro beerden de Indiërs de Tijgers zo ver te krijgen geweld af te zweren. Toen dat niet lukte, bleef het mach tige Indische leger - intussen zijn er zo'n 20.000 militairen op Sri Lanka Singalese v i aanbidden buddha tijdens een openluchtbijeenkomst gestationeerd - niets anders over dan de Tijgers te vuur en te zwaard bestrijden. De Tijgers werden gro tendeels teruggedrongen in de jun gle, maar de prijs was hoog; om en nabij de 1.000 Indische militairen lieten het leven. Een cijfer dat in de toekomst zal stijgen. Nu de Tijgers zijn veroordeeld tot het voeren van 'slechts' een gu errilla, verwachten kenners dat zij de steun van de Tamil-bevolking meer en meer moeten ontberen. Want het instinct van de Tamils zegt hen altijd de kant van de win nende partij de kiezen. Vuile werk Jayewardene roept intussen van de daken dat hij alleen tevreden is te stellen met een onvoorwaardelij ke overgave van de Tijgers. Een lid van de oppositie in het Srilankaan se parlement: „Jayewardene laat India het vuile werk opknappen. Ik vraag me af of de Indische militai ren zo een-twee-drie zullen terug keren naar hun eigen land als de Tijgers zijn uitgeroeid". Hij voegt er peinzend aan toe dat een guerril la jaren kan duren. De president zegt een groot ver trouwen te koesteren in India en het uiteindelijke vertrek van de vredesmacht. Maar er knaagt iets aan dat optimisme. Ten eerste be seft ook Jayewardene terdege dat een guerrilla-strijd lang kan duren. De leider van de Tijgers, Prabhaka- ran, zal zijn fanatisme niet verloo chenen, ondanks zijn beroep op de Verenigde Naties India te vragen zijn troepen terug te trekken. Prab- hakaran is nog steeds niet opge pakt en gaat voort met de strijd - hij zegt zijn taktieken te baseren op de films van Clint Eastwood. Hij voelt zich bovendien niet voldoende in het nauw gebracht om zelfmoord te plegen. Met behulp van de cyani de die in een flesje om de hals van elke Tijger bungelt is zo'n daad en kwestie van ^seconden. Jayewardene's andere grote zorg betreft het Indische leger. Na al het bloedvergieten lijkt India weinig genegen Colombo de uiteindelijke overwinning in de schoot te wer pen om vervolgens af te druipen. Een teken aan de wand vormen de uitspraken uit Indische legerkrin- gen: „Wij zijn naar Sri Lanka geko men om de militante Tamils een kopje kleiner te maken. Maar als het nodig is gaan we ook achter de Singalese extremisten aan", zo lui den de strijdkreten. Knal De laatste knal die Jayewarde ne's hoorapparaat op tilt deed springen was die van de negende november. In de hoofdstad explo deerde een krachtige bom, die aan ongeveer 100 mensen het leven kostte. Kenmerkend voor de huidi ge situatie in Sri Lanka was de on duidelijkheid over de .daders; wa ren het Tamil Tijgers of leden van de Singalese JVP? Beide kampen worden tot dergelijke acties in staat geacht. De politie zegt er intussen uit te zijn; het ging om een perfect Singa- lees sprekende Tamil Tijger. Met een tikkende tijdbom was de man, codenaam Indran, op weg naar het centrale busstation in Colombo, de plek waar hij in april van dit jaar al een succesvolle aanslag pleegde. Ook toen kwamen zo'n 100 passan ten om het leven. Indrans auto begaf het ter hoogte van een politiepost, hij probeerde een monteur zo ver te krijgen de auto te repareren en wilde de bom auto tenslotte op het terrein van de politie duwen. Toen dat hem werd verboden, liet de bomexpert van de Tijgers het vehikel achter en de bom explodeerde. Een week later liep Indran in de armen van de politie, toen hij bij een controlepost beweerde Singa- lees te zijn, maar vervolgens, bij het aanduwen van zijn auto, een identi teitskaart verloor. Het spel was uit, zo besefte de 38-jarige; hij nam de cyanide. In de auto vond een on derzoeksteam de ingrediënten voor een nieuwe bom. De conflicten in Sri Lanka duren voort; een eind is niet in zicht. Ta mils vermoorden Indische militai ren, Sinhalezen en Tamils. Sinhale- zen nemen Tamils en Sinhalezen onder vuur. Iedereen vecht tegen iedereen. De Wereldbank schatte onlangs dat de vier jaar durende onrust ten minste 7.000 levens heeft gekost. De financiële schade voor Sri Lanka loopt in de miljarden, vol gens de Wereldbank is de grens van vier miljard intussen over schreden. Van de parlementaire democra tie denkt Jayewardene weinig te vrezen te hebben; zijn UNP bezit er een ruime meerderheid. De zwaar bewapende escorte die de staats man begeleidt wanneer hij zijn wo ning - een immens gebouwencom plex bij de ambassade-wijk van Co lombo - verlaat, geeft aan dat het gevaar uit de terroristische hoek wordt vermoed. Probleem voor de president is dat zowel de Tamil Tij gers als het Singalese Volksbevrij dingsfront zijn hoorapparaat aan gruzelementen wenst de bombar deren. Het liefst met Jayewarde ne's hoofd erbij. RIJSWIJK (ANP) - De op het, ogenblik oudste inwoner van'Ne- derland, mevrouw C. van Druten- Van Hoogakker uit Randwijk, is vandaag 111 jaar geworden. Er is volgens het TNO Instituut voor Ex perimentele Gerontologie (ouderd- omsleer) in ons land nog nooit ie mand zo oud geworden. De tot nu toe oudste geregistreerde inwoner werd 110 jaar en enkele maanden. Mevrouw Van Druten, die in Randwijk nog steeds bij haar schoondochter woont, krijgt regel matig bezoek van een wijkzuster. Zij is nu wat doof en de ouderdom heeft haar gestel toch enigszins aangetast. Vandaar dat de familie nadrukkelijk heeft laten weten be zoek niet op prijs te stellen. Zelfs burgemeester S. Buddingh van de gemeente Heteren, waaronder Randwijk valt, mag niet komen. Prof. dr. D. Knook, directeur van de TNO onderzoekinstelling in Rijswijk, kan tal van getuigenissen uit het verleden laten zien, waarin melding wordt gemaakt van Ne derlanders die 'met gemak de 120 of 140 hebben gehaald'. Er zijn zelfs geschriften die verhalen over inwo ners met een leeftijd van over de 200. Dit is volgens de hoogleraar al lemaal flauwekul. Het zijn stuk voor stuk onbewezen meldingen. "Zelfs achter de recente bewering van een Japanner, die 120 jaar zou zijn, moet een vraagteken worden geplaatst. Het bericht valt niet te controleren", aldus Knook. Uit alle wetenschappelijke gege vens waarover men thans beschikt, kan worden opgemaakt dat de mens niet ouder dan 115 of 116 jaar wordt. Niémand heeft deze leef tijdsgrens tot nu toe gepasseerd, misschien een enkele uitzondering daargelaten. Daarover bestaat ech ter geen zekerheid omdat uit alle controleerbare registraties niet blijkt dat iemand de genoemde ou- derdomsgrens heeft overschreden, zo zegt prof. Knook. Overigens wordt de mens steeds ouder, constateert prof. Knook. De afgelopen jaren is het aantal hón derdjarigen in Nederland enorm gestegen. Waren er tien jaar gele den 'slechts' 170 mensen die de ma gische grens hadden overschre den, nu zijn er al ruim 600 Neder landers die een eeuw achter de rug hebben. Dit komt volgens de directeur van het IVEG (Instituut voor Expe rimentele Gerontologie) omdat mensen op hogere leeftijd een veel betere conditie hebben dan voor heen. Zij gaan minder snel achter uit. "De goede medische en-sociale zorg in ons land is daarop van grote invloed", zegt Knook. Hij acht het dan ook niet uitgesloten dat de mens in de toekomst hogere leeftij den bereikt dan nu het geval is. Welke leeftijd iemand haalt, blijft afhankelijk van een groot aantal factoren. Ten dele is dit erfe lijk bepaald. Voorts zijn de voe ding, lichaamsbeweging, het mil ieu, werkzaamheden, het beroep en dergelijke van invloed op de te bereiken leeftijd. Daarnaast kun nen ongelukken en infecties een spaak in het wiel steken van ie mand, die in wezen de mogelijk heid had oud te worden. Ofschoon "gezond leven" - niet roken en drinken, veel lichaamsbe weging en een regelmatig bestaan - goed is voor het lichaam, is dit nog geen garantie gezond oud te wor den, meent Knook. Uit onderzoek is wel vast komen te staan dat men sen met een matige levensstijl Het gemiddeld iets langer uithouden Puur statistisch gezien scheelt het roken van twee pakjes sigaretten per dag twaalf jaar op een mensen leven. Uit proeven met dieren op het TNO-instituut in Rijswijk en soort gelijke experimenten in het buiten land is gebleken dat weinig eten bevordelijk is voor het bereiken van een hoge leeftijd. Gemiddeld leefden de ratten die op een rant soen werden gesteld langer dan hun soortgenoten die volop te eten kregen. De verschillen in ouder dom waren aanzienlijk, gemiddeld 20 procent. Bij TNO kijkt men ook naar de iqvloed die het gebruik van alcohol heeft op het ouder worden. De proefdieren krijgen dagelijks hun 'potje' bier of'glaasje' whisky. Der gelijke experimenten worden ook in andere landen gedaan. Men heeft sterk de indruk dat niet zo zeer alcohol de schuld moet wor den gegeven van schade aan de le ver, als wel de combinatie met an dere stoffen die in drank, vooral in de goedkope soorten, voorkomen. Gebleken is dat de betere merken minder schadelijk voor de gezond heid zijn. Het drinken van calvados, een brandewijn gestookt uit appelwijn, geeft door de bijprodukten even eens een hogere kans op leveraan doeningen. Onderzoek heeft aan getoond dat in Normandië, de streek waar calvados vandaan komt, meer leverpatiënten voorko men dan elders. Het is volgens professor Knook erg moeilijk een recept voor een ge zonde oude dag te geven. Behalve de vele faptoren die een rol spelen bij de levensduur van de individue le man of vrouw is de veroudering van de mens (homo sapiens) een in gewikkeld proces. Wetenschappe lijk is daarover nog weinig bekend. Toch waagt de TNO-deskundige zich aan een advies: "Geen exces sen en geestelijk en lichamelijk zo lang mogelijk actief blijven". Vóór 1 januari 1989 zal duide lijk moeten worden, welke van de twee protestantse kerken in de Leidse Kooiwijk in gebruik blijft en welke wordt gesloten. Het gaat hier om de hervormde Bethlehemkerk aan de Drift- straat en de gereformeerde Pe trakerk aan de Surinamestraat. De kerkvoogdij van de hervorm de gemeente, de commissie van beheer van de gereformeerde kerk en het 'combi-moderamen' van beide kerken hebben dat af gesproken. (Het 'combi-modera men' is een beleidsvoorberei- dend adviesorgaan voor de her vormde centrale kerkeraad en de gereformeerde kerkeraad alge mene zaken). Ook in de Kooi zijn, zoals in an dere wijken van de stad, her vormden en gereformeerden sa men op weg. Kerkdiensten en kerkeraadsvergaderingen zijn al le gezamenlijk. Maar er zijn nog steeds twee kerkgebouwen en daarvan wordt beurtelings van maand tot maand gebruik ge maakt. Het genoemde adviesor gaan en de twee wijkkerkeraden vinden die verbrokkeling hoogst onbevredigend. Het 'combi-moderamen', zo deelt de gereformeerde kerkbo de vandaag mee, heeft in eerste instantie de wijkkerkeraden ge vraagd wat zij zien als een ge schikt kerkcentrum voor deze tijd, niet alleen voor kerkdien sten, maar ook voor zondags school, nevendiensten, crèches, verenigingen enzovoort. Dat ant woord is inmiddels binnen. Het geeft aan, wat aan beide kerken moet worden veranderd om aan die wensen te voldoen. Kerkvoogdij en commissie van beheer gaan nu uitrekenen wat die verbeteringen zouden kosten. Op grond daarvan kan een keuze worden gemaakt. Pas dan zal het 'combi-moderamen' de hervormde centrale kerke raad en de gereformeerde kerke raad algemene zaken over slui ting van een van beide kerkge bouwen adviseren. Voor het on derzoek van de twee beheersin stanties is ongeveer een jaar uit getrokken. Eén blad Met ingang van het nieuwe jaar krijgen hervormde en gere formeerde diakenen in heel het land hetzelfde maandblad: 'Di- akonia'. Het is de opvolger van het hervormde 'Diakonia' en het gereformeerde 'Het Diakonaat', twee bladen die de laatste tijd al heel duidelijk op elkaar waren af gestemd. De redactie zal bestaan uit een gelijk aantal hervormden en gereformeerden. Diakonie. In zijn jaarverslag zegt de hervormde Generale Di- akonale Raad, dat de diakenen hun taak goed vervullen, maar dat de hervormde gemeenten de grootste moeite hebben om hun diakonale roeping te verstaan en te beantwoorden. De meeste di akenen kunnen hun visie op het werk en de 'diakonale uitdagin gen in deze tijd' maar moeilijk overbrengen. De hervormde synode zal vol gende week in Doorn dit verslag behandelen. In het diakonale werk stonden vooral slachtoffers van maat schappelijke ontwikkelingen centraal, zoals gehandicapten, jongeren, ouderen, vluchtelin gen en minderheidsgroepen, haanlozen en uitkeringsgerech tigden. Geprobeerd werd deze mensen op een nieuwe manier te benaderen, niet allereerst den ken aan helpen en regelen, maar ontmoeten en luisteren. Die benadering stuit al op weerstanden. Het kost moeite goede contacten met deze men sen te leggen en hun vertrouwen te winnen. "Onze wereld weet geen raad met een beweging die naar de slachtoffers wil luisteren, hen het eerst en het meest seri eus neemt en met hun ogen naar de groten en machtigen kijkt".In het verslag laat de diakonale raad steeds duidelijk doorklinken, dat zijn werk vooral dié mensen aangaat die bijna het volledige tegenbeeld zijn van wat maat schappelijk als succesvol geldt. De raad constateert bij de ker kelijke gemeenten ook gebrek aan realiteitszin ten opzichte van de veelvormige samenleving. "Steeds weer blijkt hoe weerbar stig dit onderwerp is, ook al weet iedereen dat er in ons land hon derdduizenden mensen uit ande re culturen en met andere gods diensten leven. Velen sluiten zich daarvoor af'. "Als raad zul len wij toch onder de aandacht moeten blijven brengen, dat wij geen puur Hollandse samenle ving meer zijn en dat het onze roeping is samen te leven met mensen uit andere delen van de wereld, in vrede en tot ieders ver rijking". Ontslag Kardinaal Simonis heeft op haar verzoek mevrouw mr. Ph. M. Weijenborg-Pot (58) eervol ontslag verleend als voorzitter van de bisschoppelijke commis sie 'Justitia et Pax Nederland' op. Desgevraagd deelde mevrouw Weijenborg mee, dat het haar on mogelijk is gebleken, haar voor zitterschap op zinvolle wijze vorm te geven. Zij kreeg in de commissie te weinig steun voor haar voorstel, een dagelijks be stuur in het leven te roepen om de doelmatigheid van het werk en de samenwerking tussen be stuur en secretariaat te bevorde ren. Dit dagelijks bestuur zou de praktische zaken moeten afhan delen en snel moeten kunnen re ageren op de actualiteit. Zij ver wijt de bestuursleden, te veel een tweede Marga Klompé van haar te willen maken. Weijenborg blijft lid van de af deling 'internationale zaken' van de Raad van Kerken in Neder land. Op dit ogenblik houdt zij zich met een aantal vrouwen be zig met de gevolgen die de schul denlast van landen in de Derde Wereld heeft voor de vrouwen daar. Hervormde Kerk: beroepen te Vianen J. Ch. Plaat, zieken huispredikant in Den Bosch; aangenomen naar Engwierum (Fr.) kandidaat N. J. van Rijswijk Groningen, naar Veendam D. C. van Vliet Vierpolders. Gereformeerde Kerken: aan genomen naar Yerseke J. Staat Munnekezijl. Gereformeerde Kerken Vrij gemaakt: beroepen te Eindho ven P. H. van der Laan, evangeli satiepredikant te Gent. Sassenheim. Ds. J. M. Aarn- oudse, christelijk gereformeerd predikant in Sassenheim, heeft de benoeming tot industriepre dikant voor Rozenburg (per 1 september), als opvolger van ds. W. C. Moerdijk, aangenomen. In de tussentijd gaat hij al één dag per week voor het industriepas toraat werken. Priesters. De gemiddelde leeftijd van rooms-katholieke priesters wordt over de hele we reld hoger, met uitzondering van Afrika en Zuidoost-Aziê. Dat maakte het Vaticaan gisteren be kend. Tussen 1976 en 1985 is de gemiddelde leeftijd met twee en een half jaar gestegen naar 54 jaar en 2 maanden. In Amerika steeg die leeftijd van 49 naar 53. Het meest ontmoedigend zijn de cyfers voor Europa. Daar steeg de leeftijd in vier landen boven de 60 jaar. In Nederland en Luxemburg is dat zelfs 62 jaar, in Frankrijk bijna 62. Polen is het enige Europese land waar de gemiddelde leeftijd daalt. Die is daar nu met zesenveertig en een halfjaar de laagste Tekort. Het Vaticaan heeft de religieuze orden en congrega ties gevraagd om steun voor ver mindering van zijn financiële te kort. De economen van orden en congregaties krijgen nog nadere bijzonderheden over de proble men. Het begrotingstekort is dit jaar ongeveer f. 120 miljoen. Dat is f. 7 miljoen meer dan vorig jaar.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1987 | | pagina 2