Geen spektakel, geen schandaal maar ook geen echte schuldigen Gevraagd: 30 miljard voor de ruimtevaart Evangelisch-lutherse synode maakt pas op de plaats I PAGINA 2 MAANDAG 9 NOVEMBER 1987 Achtergrond Openbare verhoren naar subsidiefraude bouw afgelopen DEN HAAG - De openbare verhoren van de parlementai re enquêtecommissie naar de bouwsubsidies zijn afge rond. In de afgelopen tien weken zijn in het totaal 74 ge tuigen gehoord, van wie een aantal twee of zelfs drie keer. Voor sommigen betekenden de verhoren spitwerk in een ver verleden. Anderen, zoals oud-minister Winse- mius, hadden weinig te vertellen omdat zij te weinig bij de volkshuisvestingsmaterie betrokken zijn geweest. De grote vraag na tien weken is: wat heeft het opgeleverd en was het dat allemaal waard. Het was in ieder geval geen tv-spektakel zoals de enquete naar de RSV. Maar dat had dan ook niemand verwacht en het was zeker niet waar de enquête commissie naar streefde. Het was ook niet de fantastische onthullen de fraudeaffaire waar sommigen in stilte op hoopten. door Runa Hellinga Het was niet minder, maar ook niet meer dan de naam van de en quete al aangeeft: een uitgebreid onderzoek naar een aantal subsidi eregelingen van het ministerie van volkshuisvesting en de wijze waar op ambtenaren, bewindslieden en bouwers daarmee om zijn gegaan. Daarbij is duidelijk geworden dat er in de afgelopen jaren wel het een en ander is misgegaan met die subsidies en dat er niet altijd even zorgvuldig met de miljarden is om gegaan. Maar het is ook duidelijk geworden dat van het schandaal waar alles mee begon, weinig meer over is. Beleggers hebben teveel subsidie eigen zak gestoken en zich ten koste van de belastingbetaler grenzeloos verrijkt. Achteraf rijst de vraag of deze en quete echt nodig geweest was. Die moet waarschijnlijk toch met ja worden beantwoord worden. Niet vanwege het resultaat, maar wel om het danig beschadigde imago van de volkshuisvesting weer wat op te vijzelen. Oud-bewindsman Marcel van Dam formuleerde het na afloop van zijn verhoor zeer dui delijk: "Het onderzoek was nodig om aan te tonen dat het niet nodig Fouten Toch doet Van Dam de enquete met helemaal recht. Er zijn een aantal zaken boven tafel gekomen waarvan het goed is dat ze een keer duidelijk zijn geworden. Al is het maar, omdat dezelfde problemen ook bij andere ministeries spelen en de enquete een functie kan heb ben in het onderkennen van struc turele fouten op een departement. In het begin van de enquete leek de grote fraudezaak er even aan te komen, toen bleek dat beleggers ja renlang op grote schaal te lage bouwkosten hebben opgegeven en daardoor te veel subsidie kregen. Daar stond tegenover dat ze ook la gere huren moesten vragen en min der rendement over hun investe ring kregen dan wanneer ze de wer kelijke bouwkosten hadden opge geven. Beleggers deden dat niet uit lief dadigheid. Door de lage huur wer den de woningen makkelijker ver huurbaar, terwijl ze toch huizen konden bouwen die voldeden aan hun eigen kwaliteitsnormen. Die lagen veel hoger dan de minimale normen die de overheid aan wo ningwetwoningen stelde. Diverse beleggers vertelden de commissie dat ambtenaren van de aftrekposten op de hoogte waren. Vertegenwoordigers van het ABP spraken zelfs van een herenak koord. Het kostte de commissie een groot aantal verhoren om ach ter de waarheid te komen, maar uit- Oud-staatssecretaris Gerrit Brokx: toch in het beklaagdenbankje. Of de praktijk zelf nu ernstig is of niet, het blijft onvoorstelbaar dat zoiets jarenlang gebeurde, terwijl de meeste betrokken ambtenaren van het ministerie er niets ten. Dat kon alleen omdat controle op het doen en laten van de beleg gers geheel heeft ontbroken en de subsidie al tientallen jaren lang wordt uitbetaald in het volle ver trouwen dat beleggers nu eenmaal heren zijn "waar je U tegen zei", zo als een van de eerste getuigen het omschreef. Maar de belangrijkste punten uit de enquete liggen op een heel an der terrein, namelijk de interne or ganisatie van het departement en de werkwijze van met name oud- minister Gruijters. Die schokte de enquêtecommissie met zijn uitleg over de wijze waarop hij in zijn tijd met subsidieregels omgesprongen is. Hij deed dat volgens eigen zeg gen in het belang van de volkshuis vesting. Hij hoopte met een soepele toe passing van de regelingen de inge storte bouw van premiehuurwo ningen weer op gang te krijgen. Los van het feit dat hij daar niet in slaagde, ging hij daarbij totaal voorbij aan democratische spelre gels als overleg met de Tweede Ka mer of aan regels van behoorlijk en rechtmatig bestuur. Een ander belangrijk punt uit de verhoren bleek de zeer slechte communicatie binnen het departe ment, waardoor informatie van de ene afdeling niet doordrong tot de andere. Verder werd duidelijk dat de controlerende instanties het in de loop der jaren danig hebben la ten afweten. Tot het begin van de jaren tachtig leefde noch op het de partement, noch bij bijvoorbeeld de Algemene Rekenkamer het be sef dat de uitgave van 14 miljard die er jaarlijks aan woningbouw worden besteed, goed gecontro leerd moest worden. Jarenlang heeft de accountants dienst van het ministerie geen rap porten gemaakt en toen dat rond 1985 eindelijk veranderde, werd er door de ambtenaren van de ver schillende afdelingen negatief op gereageerd. Pas in de laatste jaren (overigens al vóórdat er sprake was van een parlementaire enquete) is daar verandering in gekomen en wordt controle serieus genomen. Ook de interne communicatie blijkt de laatste jaren duidelijk ver beterd te zyn. Zwak punt Als het om de constatering van dit soort zaken gaat, heeft de en quete zeker nut gehad. Immers, het getuigt van een werkstijl die tot op de dag van vandaag merkbaar is, niet alleen op volkshuisvesting, maar ook op vele andere departe menten. Dat is een gevaarlijk zwak punt van deze enquete. Doordat het onderzoek zich heeft geconcen treerd op één departement, bestaat het gevaar dat dit ene ministerie als zondebok wordt bestempeld, ter wijl op andere departementen op de oude voet verder gaan. Met een RSV-enquete achter de rug blijft het ministerie van ecomi- sche zaken steun pompen in het noodlijdende Fokkerconcern. On langs werd minister Braks nog door de Kamer aan de tand gevoeld over fraudes met landbouwsubsi dies. En wie de afgelopen tijd de perikelen rond de studiefinancie ring heeft gevolgd, weet dat andere bewindslieden zich ook wel schul dig maken aan eigenmachtig han delen. De grote vraag wordt natuurlijk wat voor conclusies de enquête commissie en daarna de Tweede Kamer zullen trekken. Wie de com missieleden de afgelopen tijd heeft gevolgd, kreeg de indruk dat zij de zaken heel hoog opnamen. Terwijl vantevoren door voorzitter Klaas de Vries gezegd werd dat het er niet om ging schuldigen te zoeken, wer den de getuigen vaak op buitenge woon scherpe toon benaderd en zullen zij regelmatig het gevoel hebben gehad wel in het beklaag denbankje te zitten. Vooral vice-voorzitter Jos van Jtey (WD) wist getuigen regelma tig op de kast te krijgen. Niet voor niets zei minister Van Dijk, ge hoord in zijn hoedanigheid als voormalig CDA-volkshuisves- tingspecialist tijdens het verhoor tegen hem: "U kijkt me aan alsof ik een zware misdaad heb begaan". Schuldige Vooral tijdens het gesprek met oud-staatssecretaris Brokx leek het erop dat de commissie wel de gelijk een schuldige aan het zoeken was. Het bleek Brokx ontgaan te zijn dat in een directieraadverslag uit 1983 in drie regels een opmer king over de nota-Post is gemaakt. Wie een beetje op de hoogte is van de stromen post, verslagen en an dere aandachtstrekkende punten waar een bewindsman op één dag mee geconfronteerd worden, kan zich levendig indenken dat een be windsman niet iedere regel in ieder verslag gelezen heeft. Maar De Vries, die de papierwinkel als Ka merlid toch ook zal kennen, had daar in het verhoor geen enkel be grip voor. Ook op andere momenten zocht de commissie ijverig spijkers op laag water (of poetsten ze punaises, zoals Gruijters in zijn verhoor zei). Een duidelijk voorbeeld daarvan was de de kwestie rond de zoge naamde omzettingsregeling koop- huur, een regeling die in 1980 werd ingevoerd om de problemen rond de onverkoopbare koopwoningen in die tijd op te lossen. Het ging om een regeling die op verzoek van de Tweede Kamer binnen zeer korte tijd tot stand kwam. Om dan, zeven j jaar na dato, er uren bij stil te blij ven staan dat de OKH-regeling slechts in een circulaire is vastge legd en niet in een ministeriële re- j geling, lijkt een beetje buiten de or de. Misschien zal de strengheid van j de enquêtecommissie uiteindelijk een masker blijken te zijn van' waaruit ze met realiteitszin naar de zaken zijn blijven kijken. Dat er dingen fout gegaan zijn, is onmis- j kenbaar. Dat er dingen verbeterd moeten worden, ook. Maar er moet ook niet vergeten worden dat het departement van volkshuisvesting er voor heeft gezorgd dat in de 47 jaar na de oorlog in het totaal 3 mil joen huizen in ons land zijn ge bouwd. En dat dezelfde Tweede I Kamer die nu zo kritisch kijkt, des-1 tijds maar één ding wilde: meer huizen en nog meer en nog meer. Achteraf Het is, om met Brokx te spreken, I met de wijsheid achteraf altijd heel makkelijk is om te zeggen waar de j fouten gemaakt zijn en waar ze ver meden hadden moeten worden. Het is ook makkelijk om in het ver leden te blijven hangen, maar het is te hopen dat de commissie in haar j eindrapport vooral naar de toe komst zal kijken. DEN HAAG (GPD/ANP) - De mi nistersconferentie van de Europe se ruimtevaartorganisatie ESA (European Space Agency) zal van daag en morgen in Den Haag be slissingen moeten nemen het pro gramma op wat langere termijn. Dat omvat onder meer de bouw van een sterkere Ariane-draagra- ket, de ontwikkeling van liet ruim teveer Hermes en de opzet van het Europese deel van het internatio nale ruimtestation Columbus. Pro jecten die de belastingbetalers in de 13 ES A-landen de komende twaalf jaar zeker 30 miljard gulden gaan kosten. Morgen zal blijken of dat geld er komt. De Nederlandse deelneming in deze drie projecten zal overigens bescheiden zijn. De bijdragen zullen niet meer dan 1 tot 3 procent van de totale kosten be dragen. Het ruimtevaartprogramma van Europa, dat ruim vijftien maanden heeft stil gelegen, is juist weer van start gegaan met de succesvolle lancering, op 15 september, van twee satellieten die netjes in de voor hen uitgestippelde banen werden geschoten. Voor de toe komst ontwikkelt de ESA inmid dels een veel zwaardere raket dan die welke tot dusverre zijn ge bruikt: de Ariane-5. Dit zal hét werkpaard van de ESA moeten worden en zal, net als de thans in gebruik zijnde raketten, zijn stuw kracht grotendeels ontlenen aan de verbranding van vloeibare water stof en zuurstof. Net als bij het (veel grotere) Ame rikaanse shuttle-systeem zullen ter weerszijden van de hoofdraket twee vaste brandstofraketten wor den bevestigd. De totale stuw kracht moet het mogelijk maken een lading van zeven ton naar een geostationaire baan te brengen (op ongeveer 35.000 kilometer boven het aardoppervlak alwaar men als het ware gelijke tred houdt met de draaiing van de aarde). Ook moet het veel zwaardere Hermes-ruimte vliegtuig met een nuttige lading van 21 ton in een 'lage baan' om de aarde (120 tot 200 kilometer hoogte) gebracht kunnen worden. Hermes In 1995 zullen de eerste twee nog experimentele lanceringen van de Ariane-5 plaatsvinden. In 1996 volgt dan een lancering met een nuttige lading en als dat allemaal goed gaat, zal medio 1998 een eer ste lancering plaatsvinden met het Hermes-ruimtevliegtuig. Het aan tal lanceringen zal in de jaren 1999 en 2000 moeten zijn gegroeid naar negen vluchten per jaar. De totale kosten van het Ariane-5 systeem en van het gebruik ervan tot het einde van deze eeuw worden nu al ge schat op 9 miljard gulden. Een ander groot projekt waarop de ministers hun tanden stuk kun nen bijten is de ontwikkeling van het ruimtevliegtuig. De Hermes is een kleinere versie van de Space Shuttle. Hij zou bijna passen in de laadruimte van zijn 'grotere broer'. De Hermes wordt öp het Ariane-5 systeem geplaatst en niet ernaast zoals bij het Amerikaanse Shuttle- systéem. De ESA-constructeurs hebben bij deze projecten extra aandacht besteed aan de veiligheid, indach tig de ramp met de Space Shuttle in januari van het vorige jaar. Men streeft naar een lanceerveiligheids- faktor van minder dan een procent; van ruim honderd lanceringen ver loopt er dan één niet geheel vol gens plan. Daarnaast ontwikkelt men voor de Hermesbemanning een ontsnappingssysteem waar mee het voor astronauten in geval van noodsituaties mogelijk moet zijn om tot hoogten van 60 kilome ter en bij snelheden tot zeven maal die van het geluid (Mach-7 oftewel 2,3 kilometer per seconde) het ruimtevliegtuig te verlaten. De eerste vlucht inclusief be manning is op dit moment gepland voor januari 1999. De echte eerste vlucht van Hermes, medio 1998, is een onbemande testvlucht om te zien of het vliegtuig zich geheel volgens de regels gedraagt. De kos ten van Hermes worden voor de rest van deze eeuw begroot op ruim 10 miljard gulden. Columbus Wat dichterbij in de toekomst ligt het daadwerkelijke begin van nog een grootschalig ruimtepro- jekt van de ESA: Columbus. In 1994 moet een vrij vliegend obser vatieplatform in een baan om de aarde worden gebracht: Eureca-B. Twee jaar later brengt de Ameri kaanse Space Shuttle de omvang rijke drukcabine omhoog die aan het ruimtestation (Space Station) zal worden vastgemaakt. In 1997 en 1998 volgen in het ka der van het Columbus-project dan nog lanceringen van een onbe mand platform in een baan over de polen van de aarde en van een plat form dat wél is toegerust om men sen te herbergen: de MTFF (Man Tended Free Flyer). De kosten voor dit uit diverse aparte onderdelen bestaande Columbus-project wor den op dit moment geschat op bij na 9 miljard gulden. ten verlopen denkt de ESA thans al aan de aanleg van een derde lan- ceerplatform (ELA-3) in Frans-Gu- yana. ELA-3 moet in 1991 gereed zijn en zal ruim een miljard gulden kosten. Om alle voorgestelde activiteiten te verwezenlijken zal het jaarlijks budget van de Europese ruimte vaartorganisatie verruimd moeten worden van 3,7 tot 6 miljard gulden in 1995. Dit is nodig, wil Europa ten opzichte van de Verenigde Staten, de Sovjetunie en Japan een geheel onafhankelijke positie opbouwen op het gebied van de ruimtevaart. De grote vraag is of de aangesloten landen bereid zullen zijn daarvoor grote financiële offers te brengen. Reserve Nederland geeft jaarlijks 130 mil joen gulden uit aan ruimtevaart. Daarvan gaat 80 miljoen naar de Europese ruimtevaartorganisatie ESA. In de komende jaren zal het aan de ruimtevaart te besteden be drag groeien naar 187 miljoen gul den in 1990, waarvan 150 miljoen bestemd zal zijn voor de Europese ruimtevaartorganisatie. De Nederlandse regering is niet béreid deze bijdrage nog verder te verhogen, gaat wel akkoord met de ontwikkeling van de Ariane-5, waarmee zwaardere satellieten en eventueel de Europese ruimteveer omhoog kunnen worden gebracht, maar maakt enige reserve wat be treft de Hermes en de Columbus. De regering acht het verstandig eerst nog een gedetailleerde studie te verrichten naar de omvang en de uiteindelijke kosten van beide pro jecten alsvorens definitief te beslis sen over de uitvoering ervan. Dit besluit zou in 1990 genomen kun nen worden. Een soortgelijk voorbehoud maakt de Bondsrepubliek Duits land. De Westduitse minister van onderzoek H. Riésenhuber ver klaarde vrijdag in Bonn dat hij eveneens een paar jaar wil wachten op de resultaten van een voortge zette studie naar het Hermes-pro ject. Terwijl Groot-Brittannië twij felt of dergelijke investeringen wel de moeite waard zijn, dringt Frank rijk er bij de lidstaten van de ESA op aan de komende week definitief 'ja' te zeggen tegen het door dit land op papier gezette Hermes-pro ject. Frankrijk wil zelf 45 procent van de kosten voor zijn rekening De toekomstige Ariane-5, met bo venop het ruimtevliegtuig Hermes, een kleinere, Europese versie van de Space Shuttle. (foto esa> De synode van de Evangelisch- Lutherse Kerk heeft zaterdag in Almere pas op de plaats gemaakt wat betreft de agendapunten 'be leggingen in Zuid-Afrika' en 'so lidariteit met de Derde Wereld'. Met 8 stemmen voor en 27 te gen verwierp de synode het voor stel van de Zuid-Afrika-commis- sie om de eigen gemeenten en in stellingen op te roepen tot afsto ting van aandelen van Shell en Philips. De commissie 'Beleg- gingskriteria', die vorig jaar mei werd ingesteld om richtlijnen voor beleggingen aan te geven, was in dit voorstel niet gekend. "Het was juist onze bedoeling de ze commissie daarmee te active- Sluis-Reuvers, lid van de Zuid- Afrika-commissie. Professor dr. S. E. Hof zei, dat het voorstel was ingegeven door de ontwikkelin gen in dat land. "Bovendien schuiven we een definitieve be slissing steeds maar voor ons uit. Als we niét besluiten, maken we pas op de plaats". De synode zal de commissie 'Beleggingskriteria' - die moei zaam voortgang maakt - aanspo ren, haar werk vóór de synode van mei 1988 af te ronden. Ook het ontwerp-rapport 'Op weg naar een kerk die solidair is met de armen' van de commissie 'Ontwikkelingssamenwerking' kon geen genade vinden. Met 3 tegen 32 stemmen besloot de sy node het rapport niet in behan deling te nemen omdat het ge deelte over het kerkelijk belijden als 'te zwaar' werd ervaren. Daar in werd gevraagd, de solidariteit met de armen te duiden als een onverbrekelijk onderdeel van het kerkelijk belijden. De com missie zal met het synodebe- stuur overleggen wat er met dit rapport nu moet gebeuren. De emeritus-hoogleraar dr. C. W. Mönnich - die schriftelijk be zwaren had ingediend - noemde het stuk "vriendelijk gezegd zwak en eenzijdig". Hij stelde de synode voor, het te laten beoor delen door een gezelschap van theologen en hün bevindingen voor te leggen aan de theologi sche commissie. Dr. Hof had als bezwaar dat het stuk niet was ge baseerd op gesprekken in de ge meenten. Om het eigen jeugd- en jonge renwerk zo mogelijk te laten voortbestaan, besloot de synode een jeugdraad op te richten. Die komt in de plaats van de begin volgend jaar op te heffen Luther se Jeugdbond. Synodevoorzitter ds. A. Burghoorn was nogal pes simistisch over de vergrijzing van zijn kerk. Gepleit werd voor juridische zelfstandigheid voor de op te richten jeugdraad. Overigens twijfelden sommi gen of het jeugdwerk, nu het in synodale hand komt, weer tot bloei kan worden gebracht. "Er is in onze kerk wel ruimte voor jongeren, maar er zijn te weinig jongeren om die ruimte te vul len". zei de predikant W. J. van Beek uit Bodegraven-Woerden. Gesprek Een gesprek tussen de 'Acht Mei-beweging' en de rooms-ka- tholieke bisschoppen zal, naar het zich laat aanzien, niet lang meer op zich laten wachten. Het bestuur van deze beweging van vernieuwingsgezinde rooms-ka- tholieken - waarbij ruim negen tig organisaties zijn aangesloten - liet de bisschoppen weten 'ui teraard bereid' te zijn, met hen te spreken over zaken waarvoor dit bestuur verantwoordelijkheid draagt. Op 22 oktober verzonden de bisschoppen een uitnodiging tot gesprek en 6 november gaf 'Acht Mei' daarop een positief antwoord. 'Acht Mei' wil graag een onaf hankelijk voorzitter bij dat ge sprek: Ook heeft het bestuur voorkeur voor een kleine delega tie van beide partijen. Kardinaal Simonis zei vrijdag avond in de pastorale raad van het aartsbisdom Utrecht, dat de beweging pas voor erkenning in aanmerking komt als ze zich houdt aan de uitspraken van het Tweede Vaticaans Concilie en niet ingaat tegen de kerkleer. De bisschoppen hebben grote be zwaren tegen enkele onderdelen van de jaarlijkse manifestaties van 'Acht Mei'. "Het bestuur staat dingen toe die de bisschop pen onmogelijk kunnen aanvaar den", zei Simonis. "Overeen stemming tussen de bisschop penconferentie en de beweging, alsmede heroverweging van het besluit inzake pater P. Nelen is pas mogelijk op een gezonde ba sis". (Wegens zijn banden met 'Acht Mei' werd Nelen, voorzitter van het Centraal Missie-Com missariaat, niet herbenoemd in enkele adviescommissies van de bisschoppenconferentie. 'Open huizen'. Het Instituut voor Evangelisatie in Doorn be gint volgend jaar een 'open-huis beweging'. De bedoeling daar van is dat christenen bewust pro beren, hun eigen omgeving met het evangelie te bereiken. De 'Initiatiefgroep Credo 2000', die zaterdag in Amerongen bijeen was, wil op weg naar het jaar 2000 het Nederlandse volk "indrin gend met het evangelie confron teren". "Het is de hoogste tijd dat christenen zich bewust worden van de plaats die zij hebben als getuigen midden tussen mensen die God niet kennen", zei direc teur H. Pruis van het Instituut. "Wat wij voor het meest vanzelf sprekende hebben gehouden, namelijk dat je leven in eigen omgeving een getuigenis is, blijkt vaak niet te functioneren". In de 'open huizen' staat gast vrijheid uiteraard hoog in het vaandel. Het evangelie wordt er verkondigd, er is ook nazorg en mensen met problemen worden geholpen of op een verantwoor de manier doorverwezen. Pruis zei nog, dat het Instituut met de ze beweging nauw wil aansluiten bij de kerkelijke gemeenten ter plaatse. "De open huizen moeten de handen en voeten van *de plaatselijke gemeente zijn en niet de concurrent". Het Insti tuut streeft naar 5000 van zulke huizen in 1990. Uiteindelijk mikt het op 100.000. Hervormde Kerk: beroepen te Gaast-Ferwoude-Exmorra-Al- lingawier (Fr.) - 'Samen op weg' - kandidaat G. Toes Harderwijk, te Ede N. P. Nap Huizen; aange nomen naar deelgemeente 'De Rank' Staphorst P. Lindhorst Hoorn, naar Dongen en Rijen, protestantse kerkengemeen- schap, J. de Jong Den Haag, naar Bilthoven C. B. Roos Amster dam (die daarmee bedankte voor Gouda). Toegelaten tot de evan geliebediening maar niet beroep baar mevrouw C. Rog-Pronk Den Haag; beroepbaar mevrouw*" P. Sluyter Rotterdam en D. G. Noordennen Rotterdam. Gereformeerde Kerken: aan genomen naar Vorden P. W. Dek ker Twijzelerheide, naar Sur- huisterveen J. P. van Riessen Stiens. Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt: aangenomen naar Bodegraven-Woerden J. P. C. Simpelèar Assen, voorheen zen dingspredikant in Brazilië. Ne derlands Gereformeerde Ker ken: aangenomen naar Emmel- oord M. H. T. Biewenga Zoeter- meei Christelijke Gereformeer de Kerken: bedankt voor Har- derwijk-Zeewolde H. de Boer Eemdijk, voor Den Haag-Sche- veningen A. van Heteren Wer kendam. Gereformeerde Ge meenten: bedankt voor Middel- harnis J. Kareis Rijssen. Overgang. De christelijk-ge- reformeerde vlootpredikant G. C. van der Klis (43) te Amersfoort heeft zijn ambt in zijn kerk neer gelegd om over te gaan naar de Nederlandse Hervormde Kerk. Hij begon als gemeentepredi kant in Wormerveer.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1987 | | pagina 2